Καλησπέρα σε όλους!!
Είμαι σχετικά καινούρια στην παρέα, προσπάθησα να διαβάσω όσα περισσότερα θέματα μπορούσα, οπότε θα ζητήσω συγγνώμη αν επαναλαμβάνομαι στο θέμα μου.
Γενικά να ξεκινήσω με το ότι νιώθω χάλια ψυχικά με την κατάσταση που έχει προκύψει, την οποία θα αναλύσω, και θα εκτιμούσα οποιαδήποτε άποψη-συμβουλή καθώς νιώθω απελπισμένη να αντιμετωπίσω το θέμα.
Πριν περίπου 6-7 χρόνια ξεκίνησε η φιλική μας σχέση με μια κοπέλα αρκετά μεγαλύτερη απο εμένα (σχεδόν 10ετία), ξεκινήσαμε παρέα, δεθήκαμε για πολλούς λόγους και ξεκινήσαμε να ανοίγουμε τις καρδιές μας, την καθημερινή επικοινωνία, τις κοινές ενασχολήσεις, κοινές διακοπές κτλ. Αναπτύχθηκε εμπιστοσύνη, μου μίλησε για το παρελθόν της, έχει βιώσει ιδιαίτερα κακοποιητικές συμπεριφορές απο το οικογενειακό της περιβάλλον και μετέπειτα απο συντρόφους κι όλα αυτά δημιούργησαν έναν χαρακτήρα δύσκολο και δυσάρεστο, δύστροπο αρκετές φορές. Ο θυμός ανεξέλεγκτος σε κάθε παρεξήγηση ή σε κάτι που δεν θα της άρεσε και πάντα οι υποχωρήσεις απο πλευράς μου. Έχω φάει μπλοκαρίσματα στα κινητά για ασήμαντες αιτίες κι αφορμές, έχει κάνει να μου μιλήσει και μεγάλο χρονικό διάστημα μηνών, κι αποφεύγαμε τις κοινές παρέες, ευνοούσαν κι οι καραντίνες. Η δική μου ψυχολογία βέβαια ήταν χάλια, νιώθοντας να φταίω και να παρακαλώ για την επικοινωνία μας.
Το αποκορύφωμα προσφάτως, όπου ένιωσε να της αποδίδω έναν χαρακτηρισμό σε κοινή παρέα με αποτέλεσμα να με μπλοκάρει εκ νέου και να ακυρώσει και τις προγραμματισμένες κοινές μας διακοπές χωρίς καν συζήτηση.
Η ερώτηση μου είναι η εξής: μένω σε αυτή την φιλία με όσα ψυχικά αποθέματα διαθέτω για να την στηρίζω και να είμαι δίπλα της με κάποιον τρόπο ή δεν αξίζει να προσπαθώ άλλο πλέον;
