Το πρώτο κεράκι στην τούρτα!

Σήμερα έκλισα ένα χρόνο από την πρώτη κρίση πανικού! Ένας χρόνος! Κοιτάζω πίσω και βλέπω ποσό μεγάλα βήματα έχω κάνει από τότε και παίρνω θάρρος. Αγοραφοβία δεν έχω, την νίκησα στην αρχή με εντατική προσπάθεια.

Άραγε και του χρόνου τέτοια μέρα θα έχω ακόμα διαταραχή πανικού? Ακόμα και αυτό το ενδεχόμενο δεν με τρομάζει πια! Μέσα σε αυτό τον χρόνο υπήρχαν διαστήματα που ήμουν πολύ καλά και πλέον το ξέρω: είναι κάτι που περνάει! Και αν δεν περάσει γρήγορα δεν χάθηκε ο κόσμος κάποια στιγμή όλοι θα τα καταφέρουμε….

Καλη επιτυχία σε όλους :)

να σαι καλα!καλη επιτυχια και σε εσενα!
αληθεια,την αγοραφοβια πως την ξεπερασες?

Η βασική αρχή είναι να πας κόντρα στο φόβο σου σιγά- σιγά! διάβασα ένα βιβλίο το \"Ξεπερνώντας τον πανικό\" και με βοήθησε πολύ στο θέμα της αγοραφοβίας! το έχεις διαβάσει?

οχι δυστυχως δεν το εχω διαβασει.
εγω σκεφτομαι να εκτεθω αποτομα σε αυτο που φοβαμαι δηλαδη να ταξιδευω μακρια ,
και ξερω δεν θα ειναι καθολου ευκολο αλλα στο κατω κατω τι μπορει να μου συμβει?
να σωριαστω,ε και?θα με πιασουν...
βεβαια απο ψυχολογικης σκοπιας αυτο που λενε κανω ενα βημα μπροστα - 10 πισω ποτε δεν το καταλαβα..τι μπορει να παθω δλδ?
το θεμα ειναι οτι αναγνωριζω οτι δεν υπαρχει πραγματικος κινδυνος και ολοι εκει εχουμε τις ιδιες πιθανοτητες να μας συμβει κατι ομως και παλι φοβαμαι.ειναι ενας παραλογος φοβος ο οποιος ξερω απο που προερχεται αλλα και παλι μου ειναι τοσο δυσκολο να τον ξεπερασω.....

Quote:

---

Originally posted by papg
Σήμερα έκλισα ένα χρόνο από την πρώτη κρίση πανικού! Ένας χρόνος! Κοιτάζω πίσω και βλέπω ποσό μεγάλα βήματα έχω κάνει από τότε και παίρνω θάρρος. Αγοραφοβία δεν έχω, την νίκησα στην αρχή με εντατική προσπάθεια.

Άραγε και του χρόνου τέτοια μέρα θα έχω ακόμα διαταραχή πανικού? Ακόμα και αυτό το ενδεχόμενο δεν με τρομάζει πια! Μέσα σε αυτό τον χρόνο υπήρχαν διαστήματα που ήμουν πολύ καλά και πλέον το ξέρω: είναι κάτι που περνάει! Και αν δεν περάσει γρήγορα δεν χάθηκε ο κόσμος κάποια στιγμή όλοι θα τα καταφέρουμε….

Καλη επιτυχία σε όλους :)

---

Papg, συγχαρητήρια:) Εγω βρισκω πολυ σημαντικα τα οσα λες κ κυριως πώς δεν σε τρομαζει η προοπτικη μιας επερχομενης κρισης!

Μπραβο για την προσπάθεια, μπραβο για τα αποτελεσματα. Ευχομαι καλη συνεχεια κ καλη δυναμη κ στην πορεια απο εδω κ στο εξης:)

Χαιρομαι που τελευταια διαβάζω μνμ μελων που μας μιλανε για ευχαριστες εξελιξεις...

Quote:

---

Originally posted by melene
οχι δυστυχως δεν το εχω διαβασει.
εγω σκεφτομαι να εκτεθω αποτομα σε αυτο που φοβαμαι δηλαδη να ταξιδευω μακρια ,
και ξερω δεν θα ειναι καθολου ευκολο αλλα στο κατω κατω τι μπορει να μου συμβει?

---

Εγώ έκανα το εξής:

Φοβόμουν διάφορες καταστάσεις όπως για παράδειγμα να οδηγώ το αυτοκίνητο μου (με είχε πιάσει μια κρίση πανικού την ώρα που οδηγούσα, σε μποτιλιάρισμα). Από τότε φοβόμουν να πάω οπουδήποτε με το αυτοκίνητο.

Ένα βράδυ (που η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν φυσικά μικρή) πήρα τον αδερφό και έκανα μια μικρή βόλτα. Τα επόμενο βράδυ το έκανα μόνος μου. Αρχικά ο φόβος ήταν μεγάλος αλλά σιγά – σιγά έπεφτε! Πρέπει επίσης να σου πω ότι κάθε μέρα (με τον φόβο να πέφτει) έκανα όλο και μεγαλύτερες βόλτες. Τώρα πια δεν έχω κανένα πρόβλημα με το να οδηγώ ακόμα και σε μποτιλιάρισμα.

Με την σταδιακή έκθεση ξεπέρασα και άλλους φόβους όπως το να πηγαίνω για καφέ η για ψώνια.

Και κάπως έτσι ξεπέρασα την αγοραφοβία!

και εγω επισης εναν χρονο και κατι μηνες απο τοτε π αρχησαν οι κρησεις.
σημερα το πρωι μολις σηκωθηκα ειχα την τρελλη εντηπωση οτι σταματησε η καρδια μου.
δεν εδωσα πολυ σιμασια κ εστρεψα τις σκεψεις μ σε κατι αλλο και περασε.

Papg, συγχαρητήρια και σου εύχομαι πάντα δυνατός και συνειδητοποιημένα ευτυχής... και σύντομα με περισσότερα κεράκια στην τούρτα.
Melene νομίζω πως η επιλογή του πως θα αντιμετωπίσεις το φόβο σου έχει σχέση με το τι είσαι διατεθειμένος τα αντέξεις.
Πράγματι, η πιο σίγουρη μέθοδος είναι ένα βήμα τη φορα. Σιγά σιγά, να ξεκινήσεις από κάτι μικρό, και να αυξάνεις την απόσταση μέρα με τη μέρα. Αυτή η οδός όμως προϋποθέτει χρόνο και επιμονη.
Από την άλλη μεριά, η πιο άμεση μέθοδος είναι αυτή του άλματος, της κατά μετώπου επίθεσης. Φτιάχνεις βαλίτσες, πας στο αεροδρόμιο και μπαίνεις στην πρώτη πτήση εξωτερικού που έχει θέση. Το πρόβλημα εδώ είναι πως θέλει πολύ πείσμα, και υπάρχει και ένα ρίσκο, καθαρά λόγω ατυχίας, τα πράγματα να πάνε στραβά.

dissolve και εγω αυτου του στυλ ειμαι...του μεγαλου αλματος...ως φορες το τολμησα το εκανα και καλυτερα απο οσο νομιζα...καλε μου pap συγχαρητηρια για οτι καταφερες...Μπραβο παντα τετοια σου ευχομαι...Σου στελνω και ενα διαδυκτιακο φιλι καλε μου φιλε για τα συγχαρητηρια:))))))))Ευχομαι οτι καλυτερο και στους υπολοιπους.!!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ PAPG ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΕΤΣΙ!
ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΚΟ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ-ΜΕ ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΒΡΕ ΝΤΙΝΙ ΜΟΥ, ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ!

Quote:

---

Originally posted by DissolvedGirl
Papg, συγχαρητήρια και σου εύχομαι πάντα δυνατός και συνειδητοποιημένα ευτυχής... και σύντομα με περισσότερα κεράκια στην τούρτα.
Melene νομίζω πως η επιλογή του πως θα αντιμετωπίσεις το φόβο σου έχει σχέση με το τι είσαι διατεθειμένος τα αντέξεις.
Πράγματι, η πιο σίγουρη μέθοδος είναι ένα βήμα τη φορα. Σιγά σιγά, να ξεκινήσεις από κάτι μικρό, και να αυξάνεις την απόσταση μέρα με τη μέρα. Αυτή η οδός όμως προϋποθέτει χρόνο και επιμονη.
Από την άλλη μεριά, η πιο άμεση μέθοδος είναι αυτή του άλματος, της κατά μετώπου επίθεσης. Φτιάχνεις βαλίτσες, πας στο αεροδρόμιο και μπαίνεις στην πρώτη πτήση εξωτερικού που έχει θέση. Το πρόβλημα εδώ είναι πως θέλει πολύ πείσμα, και υπάρχει και ένα ρίσκο, καθαρά λόγω ατυχίας, τα πράγματα να πάνε στραβά.

---

υποφερω πραγματικα να σου πω την αληθεια αλλα λεω η τωρα η ποτε.
ειμαι αποφασισμενη να αντεξω τον πονο ομως το μονο που με προβληματιζει ειναι αν με το να μου ασκησω τοση πιεση ειναι καλο η κακο..
νομιζεις οτι θα μπορουσε μια πολυ μεγαλη κριση να δημιουργησει αλλα προβληματα οπως ιδεοληψιες κλπ?
αυτο μονο σκεφτομαι κατα τ\'αλλα το βλεπω σαν μια δοκιμασια
και αν τα καταφερω και βγω νικητρια μετα θα το εχω ως σημειο αναφορας.
απλα αυτο που δεν μπορω με τιποτα να καταλαβω ειναι πως οι διακοπες σε ενα μακρυνο νησι να μου φαινονται εφιαλτης...
ξερω,δεν υπαρχει κινδυνος αλλα δεν μπορω να καταλαβω τι με τρομαζει πια τοσο!
εχω επιγνωση οτι αυτο που φοβαμαι δεν ειναι ρεαλιστικο αλλα και παλι δεν φευγει με τιποτα...
ολοι οι φιλοι μου ειναι χαρουμενοι και εγω καθομαι και κλαιω τη μοιρα μου....

Quote:

---

Originally posted by melene
ειμαι αποφασισμενη να αντεξω τον πονο ομως το μονο που με προβληματιζει ειναι αν με το να μου ασκησω τοση πιεση ειναι καλο η κακο..
νομιζεις οτι θα μπορουσε μια πολυ μεγαλη κριση να δημιουργησει αλλα προβληματα οπως ιδεοληψιες κλπ?

---

Ακόμα και σε αυτό το κομμάτι του προβλήματος, είναι θέμα προσωπικής αντιμετώπισης. Μερικοί αντιδρούν πιο αποτελεσματικά κάτω από πίεση, άλλοι αγχώνονται και καταρρέουν, άλλοι τσαντίζονται και εγκαταλείπουν. Εσύ ξέρεις τον εαυτό σου, τα όρια του και το τι σε κάνει να νιώθεις πιο άνετα (εγώ π.x. είμαι τέρας οργάνωσης, κάνω λίστες επί λιστών για το τι θα γίνει πρώτο, τι θα κάνω δεύτερο κτλ... κάποιον άλλο αυτό θα τον τρέλαινε, εμενα με κρατάει συγκεντρωμένη και ήρεμη). Όσο για τις κρίσεις, πραγματικά πιστεύω πως εμείς τις κάνουμε μεγάλες η μικρές, και αν οχυρώσεις τον εαυτό σου και δεν πανικοβληθείς, θα ξεπεράσεις τα πάντα με ελάχιστες απώλειες.

Quote:

---

Originally posted by meleneξερω,δεν υπαρχει κινδυνος αλλα δεν μπορω να καταλαβω τι με τρομαζει πια τοσο!
εχω επιγνωση οτι αυτο που φοβαμαι δεν ειναι ρεαλιστικο αλλα και παλι δεν φευγει με τιποτα...

---

Καλά τώρα μπορεί να ακουστώ τελείως παραλογη, αλλα έχεις δοκιμάσει να καταγράψεις έναν έναν τους φόβους που σου έρχονται στο μυαλό, και να γράψεις από κάτω μια παράγραφο για τους λόγους που ο κάθε ένας δεν ισχύει, καθώς και θετικές σκέψεις σχετικές με τον κάθε ένα Μετά τους διαβάζεις ξανά και ξανά και στο τέλος το μυαλό συνηθίζει να σκέφτεται θετικά. Είναι άσκηση μεταλλάξεις προβληματισμού και εμενα με έχει βοηθήσει αρκετά.

ενω εδω και 2 μηνες με επιαναν ολες αυτες οι κρισεις αλλα το αντιμετωπιζα καπως δηλαδη, εβγαινα απο το σπιτι, δουλευα, οδηγουσα, απο χθες δεν αντεχω τι σκεψη οτι θα βγω απο το σπιτι. ειμαι χαλια και στο σπιτι δηλαδη αλλα οταν σκεφτομαι οτι θα βγω νιωθω οτι παραλυω..πως να το πολεμησω?

λοιπον μοιαζουμε πολυ εμεις οι 2!
και εγω φτιαχνω παντα λιστες με το τι εχω να κανω και διπλα τη λυση και με βοηθαει πολυ.
καθομαι φαντασου και κανω μονη μου γνωσιακης προσεγγισης συνεδριες και καταγραφω τι ειναι αγχος τι μου το προκαλλει πιθανες λυσεις κλπ κλπ....νομιζω με καταλαβαινεις!
ποτε ομως δεν εγραψα τον λογο που δεν ισχυουν οι φοβιες μου!
θα το κανω τωρα λοιπον και θα παρω το βιβλιαρακι μου αυτο μαζι μου και σε φασεις υστεριας και μη θα το δαβιαζω!ελπιζω να πετυχει...!σε ευχαριστω παρα πολυ!

Quote:

---

Originally posted by melene
λοιπον μοιαζουμε πολυ εμεις οι 2!
και εγω φτιαχνω παντα λιστες με το τι εχω να κανω και διπλα τη λυση και με βοηθαει πολυ.

---

Αχ τέλεια, σε ευχαριστώ που υπάρχεις, φιλενάδα, γιατί προς στιγμήν και κατά καιρούς έχω την εντύπωση πως είμαι η μονη με τέτοιες εμμονες και πάω ολαταχώς για ιδεοψυχαναγασμο.

Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, και ξέρω πως οι φόβοι σου θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν την προσπάθεια (poses και poses φορες δεν είπα η ίδια στον εαυτό μου \"καλά, σαχλαμάρα δικαιολογία έγραψες τώρα\" αλλα μετά συνειδητοποίησα ότι και ο ίδιος ο φόβος ήταν χαζός) αλλα \"ενωμένες θα νικήσουμε!\" Σου εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία :)

Quote:

---

Originally posted by DissolvedGirl

Quote:

---

Originally posted by melene
λοιπον μοιαζουμε πολυ εμεις οι 2!
και εγω φτιαχνω παντα λιστες με το τι εχω να κανω και διπλα τη λυση και με βοηθαει πολυ.

---

Αχ τέλεια, σε ευχαριστώ που υπάρχεις, φιλενάδα, γιατί προς στιγμήν και κατά καιρούς έχω την εντύπωση πως είμαι η μονη με τέτοιες εμμονες και πάω ολαταχώς για ιδεοψυχαναγασμο.

Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, και ξέρω πως οι φόβοι σου θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν την προσπάθεια (poses και poses φορες δεν είπα η ίδια στον εαυτό μου \"καλά, σαχλαμάρα δικαιολογία έγραψες τώρα\" αλλα μετά συνειδητοποίησα ότι και ο ίδιος ο φόβος ήταν χαζός) αλλα \"ενωμένες θα νικήσουμε!\" Σου εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία :)

---

νομιζω οτι αυτη η εμμονη της λιστας ειναι για να τακτοποιησουμε ο,τι ειναι στον εξω μας κοσμο βαζοντας σε αναμονη τα αλλα...οχι ιδεοψυχαναγκασμος δεν ειναι!στον ιδεοψ. υποφερεις,εγω τουλαχιστον το απολαμβανω!
το θεμα βεβαια ειναι το περιεχομενο της λιστας, μηπως πρεπει να αλλαξουμε περιεχομενο για να δουμε ριζοσπαστικες αλλαγες και οχι προσωρινη ανακουφηση?αυτη η λιστα δεν τελειωνει ποτε!!

λοιπον ξερεις τι εκανα?μπορει να ακουστει χαζο αλλα μου εγραψα γραμμα για αυριο!τεκμηρια οτι αυτα που νιωθω δεν ισχυουν καθως και τεχνικες του πως θα το κανω να ξεθωριασει!
μη λεω μεγαλες κουβεντες αλλα νομιζω ηδη νιωθω καλυτερα!

ειναι ενα τεραστιο βημα το οτι φευγω αυριο για να κανω 12 ωρες ταξιδι!μεχρι πριν λιγο υπεφερα και μονο στη σκεψη τωρα ομως οχι!εχω το γραμμα μου,θα βοηθησει δεν μπορει!
με το που γυρισω,θα μπω αμεσως να σας πω τα νεα μου και πως ηταν η εμπειρια μου αυτη γιατι εδω και εναν χρονο ειμαι σε
καραντινα και ελπιζω να εχω τοσο αισιοδοξα μηνυματα που το forum θα πλημυρισει και αυτο αισιοδοξια!

Quote:

---

Originally posted by annouk
ενω εδω και 2 μηνες με επιαναν ολες αυτες οι κρισεις αλλα το αντιμετωπιζα καπως δηλαδη, εβγαινα απο το σπιτι, δουλευα, οδηγουσα, απο χθες δεν αντεχω τι σκεψη οτι θα βγω απο το σπιτι. ειμαι χαλια και στο σπιτι δηλαδη αλλα οταν σκεφτομαι οτι θα βγω νιωθω οτι παραλυω..πως να το πολεμησω?

---

Να πας κόντρα στο φόβο σου. Να βγεις από το σπίτι!
Μια μικρή βόλτα στην αρχή, μια μεγαλύτερη στην συνέχεια και ούτω καθ εξής.
Πρέπει να καταλάβεις ότι δεν διατρέχεις κανένα κίνδυνο με το να βγεις από το σπίτι. Τόλμησε το!

και τα σωματικα που αισθανομαι εκεινη την στιγμη? η ζαλαδα, το τρεμουλο, η ταση για λυποθυμια? αυτα ολα πως να τα διωξω? πως να ηρεμησω? πως να κοιμαμαι τα βραδια?

2 χαπακια βαλεριανας εχω πιει και ειμαι ακομα αυπνη και σε αθλια κατασταση..
τι να κανω δεν αντεχω αλλο...

Annouk πρωσωπικά το πρώτο πρόβλημα που είχα ήταν η αϋπνία.Νομίζω πως πρέπει όσο είναι νωρίς να κάνεις θεραπεία αφού βρήκες γιατρό που ασχολείται και με την ψυχοθεραπεία μην διστάζεις.Η αϋπνία είναι ενα απο τα συμπτώματα της κατάθλιψης πολλά νεαρά άτομα πήραν θεραπεία μην φοβάσαι δεν εθίζεσαι αν πάρεις αντικαταθλιπτικό.Ακόμη και για τον πανικό η ίδια θεραπεία γίνεται.

εχεις ανουκ δοκιμασει καποια ηρεμιστικα βοτανα?
το ζεστο γαλατακι παντως εμενα με βοηθαει παρα πολυ!
καθε βραδυ εχω το ποτηρακι μου με το γαλα μου και ενα τσιγαρο ζαλιζομαι και πεφτω ψοφια.
μηπως δεν κουραζεσαι αρκετα κατα τη διαρκεια της μερας?
εχεις δοκιμασει πχ να πας γυμναστηριο και να δεις τι ωραιο υπνο θα κανεις το βραδυ?
επισης το ωραριο σου πως ειναι?παιζει πολυ σημαντικο ρολο στον καλο υπνο να εχεις
ενα σταθερο προγραμμα δεν γινεται πχ το ενα βραδυ να κοιμασαι στις 10 και το επομενο στις 3...

Quote:

---

Originally posted by annouk
2 χαπακια βαλεριανας εχω πιει και ειμαι ακομα αυπνη και σε αθλια κατασταση..
τι να κανω δεν αντεχω αλλο...

---

Γεια σου Annouk.
Για αρχή, καλο θα ήταν να σταματήσεις να στρεσάρεις τον εαυτό σου για την αϋπνία σου. Όσο σκέφτεσαι με φόβο και αγωνια ποτε θα κοιμηθείς, τόσο ο οργανισμός σου αγχώνεται και μπαίνει σε υπερδιέγερση, και δεν υπάρχει τίποτα φυτικό που να μπορεί να κερδίσει το μυαλό. Χαλάρωσε, ηρέμησε και θυμήσου πως το σώμα μας έχει αντοχές που δε μπορούμε καν να φανταστούμε, αλλα και τους δικούς του ρυθμούς και ένα έμφυτο ένστικτο αυτοσυντήρησης που -σε extreme περιπτώσεις- το προφυλάσσει από την κατάρρευση (το λεγόμενο κόμμα).

Για το θέμα της σωματικής κούρασης που διάβασα από μερικούς φίλους, ναι μπορεί να σε βοηθήσει αν η περίπτωση σου είναι μια απλή νύχτα που δε σε παίρνει ο ύπνος επειδή το μυαλό σου θέλει αλλα το σώμα σου αρνείται. Τότε κανε λίγο σχοινάκι, μετά ένα καυτό μπάνιο και πιες λίγο χλιαρό gala και οι πιθανότητες λένε πως θα σε πάρει ο ύπνος. Εμενα προσωπικά όμως δε με βοηθησε καθόλου, ισα ισα που έκανε τη κατάσταση χειρότερη αφού, στην υπερδιέγερση του μυαλού, προστέθηκε και αυτή του σώματος. Εάν νιώθεις κομμάτια, έχεις ακόμα ελπίδες. Εάν βρίσκεσαι στη φάση της αϋπνίας που ξέρεις πως είσαι κουρασμένη αλλα δεν το αισθάνεσαι όμως, θα πρότεινα να αποφύγεις τη σωματική άσκηση. Σε αυτή τη φάση, το μυαλό έχει δουλέψει τόσο πολλές ώρες συνεχόμενα που έχει περάσει το όριο της κατάρρευσης και είναι σε overdrive, είναι παντοδύναμο και έχει ήδη πείσει το κορμί σου πως είσαι μια χαρά και δε χρειάζεσαι ξεκούραση.

Οποτε, τι κάνουμε; Ξεκινώντας, ξαναλέω πως όσο πιο πολύ το σκέφτεσαι, τόσες λιγότερες πιθανότητες έχεις να χαλαρώσεις. Επειδή το μυαλό σου αυτή τη στιγμή είναι σαν έναν ασυγκράτητο παχουλούλη κυριουλη σε διαγωνισμό πιτοφαγιας που λέει \"κι άλλο κι άλλο, δώσε κόσμε, όλα τα τρώω όλα τα μαχαιρώνω\" θύμισε του πως ο διαγωνισμός δεν είναι επ αόριστον, αλλα έχει χρονικούς περιορισμούς, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος πραγματικής βλάβης. Θέσε στον εαυτό σου λοιπόν μια λίστα από πράγματα που θέλεις και, το κυριότερο, μπορείς να κανεις χωρίς να σε αγχώσουν, και ως τελευταίο βήμα γράψε ότι θα κοιμηθείς. Το μυαλό σου θα χαρεί παρα πολύ που του δίνεις πνευματική τροφή, και υποσυνείδητα, μαζί με τις υπόλοιπες ασχολίες, θα σημειώσει και την ώρα του ύπνου. Βγάλε την αϋπνία από το μυαλό σου μέχρι τότε, και τήρησε το πρόγραμμα σου κατά γράμμα μέχρι την ώρα που έθεσες στον εαυτό σου ότι θα κοιμηθείς.

Αφού φτιάξεις το πρόγραμμα σου για όσο περισσότερες ώρες μπορείς, φρόντισε να συμπεριλάβεις τουλάχιστον 2-3 φορες από 1-2 ώρες \"ονείρου\". Επειδή όπως προείπα το μυαλό σου τώρα δεν είναι σε συνεργασία με το σώμα σου, μάλλον το τραβάει σαν γαϊδουράκι, πρέπει να τα εξασκήσεις και τα 2 στη χαμένη τέχνη της χαλάρωσης. Σε αυτά τα διαλείμματα ονείρου, βρες ένα αρκετά σκοτεινό μέρος, ξάπλωσε με κλειστά ματια και άρχισε να σκέφτεσαι ο,τι πιο απλό και ονειρικό μπορείς, κατά προτίμηση υπέροχα τοπια, χωρίς να συμπεριλαμβάνεις κανέναν άνθρωπο μαζί (γιατί μπορεί να σου ξυπνήσει συναισθήματα για αυτόν και δε θέλουμε να συνδέσουμε τίποτα με αυτές τις ώρες παρα απόλυτη χαλάρωση) ούτε όμως να φαντάζεσαι μέρη που γνωρίζεις (γιατί αντί να παράγεις όνειρα, το μυαλό θα ξυπνήσει το κομμάτι της μνήμης σου και είπαμε, εδώ προσπαθούμε να κοιμηθούμε). Προσπάθησε όσο μπορείς να μην έχεις κάποιο εξωτερικό ερέθισμα, ούτε οπτικό ούτε ηχητικό ούτε οσφρητικό, και αφιέρωσε αυτή την ώρα στο να θυμίσεις στο μυαλό σου πως είναι να ονειρεύεσαι και να ηρεμείς. Ακριβώς επειδή θα είναι μέρος του προγράμματος που έχεις ήδη δημοσιοποιήσει στον εαυτό σου, θα το δεχτείς πιο εύκολα.

Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι η δίαιτα σου. Καλο είναι να αποφύγεις οτιδήποτε περιέχει λάδι η βούτυρο, τυρί, ζάχαρη και κόκκινο κρέας και προσπάθησε να προσλάβεις \"λευκες\" τροφές (όπως κοτόπουλο η ψάρι) αλλα και τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες (όπως ψωμί η μακαρόνια). Μη φας τίποτα για τουλάχιστον 1 ώρα πριν πέσεις για ύπνο, αλλα φρόντισε να έχεις φάει κάτι 2-3 ώρες πριν. Πρώτου ξαπλώσεις όμως, φάε μια μπουκιά από κάτι (μονο μια) γιατί το τελευταίο που θέλεις είναι, εκεί που έχεις γλαρώσει, το στομάχι σου να νοιώσει μοναξιά και να σου ζητήσει άλλη μια πίτα.

Επίσης, κάτσε μακρυά από τον υπολογιστή. Μια οθόνη αναβοσβήνει γύρω στις 24 φορες το δευτερόλεπτο και μπορεί εσύ να μην το αντιλαμβάνεσαι, το οπτικό νεύρο όμως πιάνει και τις 24... οποτε αν ζαλίζεσαι με τα φωτορυθμικά στα club, σκέψου τι σοκ επιφέρεις στο μυαλό σου κάθε φορα που περνάς πάνω από 1-2 ώρες συνεχόμενες μπροστά στο PC. Έχει αποδειχτεί πως τα ματια χρειάζονται 30 λεπτά με 1 ώρα για να συνέλθουν τελείως από την κακοποίηση τις οθόνης, οποτε αν προσπαθείς να κοιμηθείς βλέποντας τηλεόραση η χαζεύοντας στο internet, χειροτερεύεις την κατάσταση.

Τέλος, όταν επιτέλους διαγράψεις ο,τι είχες να κανεις από τη λίστα σου και φτάσεις στο πολυπόθητο no 28.734= πάμε για ύπνο, μην πας κατευθείαν να πέσεις στο κρεβάτι με τη μια. Κανε κινήσεις μέσα στο σπίτι σου που να ενισχύουν το ότι πας να κοιμηθείς. Άνοιξε το παράθυρο σου για να μπει φρέσκος αέρας στο δωμάτιο, κλείσε κινητά και κατέβασε τηλεφωνα, συγύρισε λίγο το γραφείο σου ίσως, κλείσε τα παντζούρια σου ώστε να μη μπαίνει φως, διάλεξε τα ρούχα τις επομενης μέρας, κανε ο,τι περνάει από το χέρι σου για να δώσεις σήματα στον εγκέφαλο σου ότι αυτή η μέρα τελειωσε, τώρα κάνουμε ένα Kit-Κατ. Όσο κανεις όλα αυτά μη σκέφτεσαι τι θα κανεις την επομενη μέρα, ούτε τι έκανες σήμερα, αλλα τα τοπια που έφερες στο μυαλό σου όταν ξεκουραζόσουν, για να το ξεγελάσεις και να βάλει το σώμα σου σε χαλαρωτική διάθεση.

Τώρα, για να μη νομίζεις πως λέω ο,τι μου κατεβει χωρίς να ξέρω, παραθέτω πως πέρυσι το καλοκαίρι έπασχα από αϋπνίες οι οποιες κράτησαν 2 μήνες. Περνούσαν μέρες ολόκληρες για τις οποιες δε κοιμόμουν, και κάθε 4-5 έπαιρνα έναν υπνάκο των 3 ωρών και μετά το μάτι γαρίδα πάλι. Μέσα σε αυτό το διάστημα νοσηλευτικά στα επείγοντα 2 φορες λόγω εξάντλησης και 1 λόγω αφυδάτωσης. Κανεις δε μου συνέστησε κάποιο χάπι γιατί όλοι υποστήριζαν ότι χρειαζόμουν \"αγνό, φυσικό ύπνο\"... και μονο όταν μάζεψα όλες τις συμβουλές που παρέθεσα προηγουμένως, και τις εφάρμοσα ταυτόχρονα, κατάφερα να κοιμηθώ... και δεν ήταν καθόλου εύκολο. Πριν με πάρει ο ύπνος, τα ματια και το κεφάλι μου πονούσαν με πρωτοφανή ένταση, τόσο που έβαλα τα κλάματα (το οποιο ομολογώ δε βοηθησε πολύ). Με πήρε ο ύπνος μετά από 5 ώρες αγωνιώδους πεισματικής προσπάθειας, αλλα κοιμήθηκα για 14 ώρες συνεχόμενα... και μετά Annouk, δε μπορώ να το περιγράψω αλλιώς, ο κόσμος ήταν διαφορετικός. Πράγματα που με άγχωναν πριν ξαφνικά έβρισκαν λύση από μονα τους, άτομα και καταστάσεις που με ενοχλούσαν απλά περνούσαν από πάνω μου και δε με πείραζαν στο ελάχιστο. Όσο και αν έλεγα πριν ότι δεν είμαι αγχωμένη, δεν ξέρω γιατί δε κοιμάμαι, ήταν αφού ξύπνησα που συνειδητοποίησα τι πάει να πει πραγματικά έλλειψη άγχους.

Oυφ, αυτές είναι όσες συμβουλές θυμάμαι προς το παρόν. Μακάρι, αν αποφασίσεις να τις ακολουθήσεις, να σε βοηθήσουν όπως και εμενα. Δεν ήταν εύκολο Annouk, στο ξαναλέω πως θέλει πείσμα για να αντισταθείς στον εαυτό σου, αλλα το μυαλό είναι ένας μυς που αντιδρά όπως τον μάθεις. Σου εύχομαι ολόψυχα λοιπόν να τα καταφέρεις :)

Ευχαριστω πολυ για ολες τις συμβουλες!
Θα προσπαθησω να εφαρμοσω καποιες και ελπιζω να ξαναβρω τον χαμενο μου υπνο!!