ΕΝΑΣ ΠΙΘΑΝΟΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΟ, ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΑΙ Η ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΕΤΑΙ;

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ;

το πρωι που ο δικος μου ηταν στην δουλεια ημουν στο σπιτι, μονη. μου ετυχε κατι περιεργο, ή μου φανηκε περιεργο εμενα και μ εβαλε σε σκεψεις.
ειδα στην ταρατσα γειτονικου κτιριου εναν νεαρο να στεκεται εξω απο το καγκελο της ταρατσας στο περβαζι που υπαρχει εξω απ το καγκελο, που εχει μεν κανονικο φαρδος, περιπου 1 μετρο, αλλα δεν εχει προστατευτικο.
στηνα ρχη νομιζα οτι ειναι καποιος τεχνιτης κι ειχε καποια δουλεια εκει.
αλλα δεν εκανε τπτ. σκεφτηκα οτι σιως περιμενει καποιον συναδερφο του για να κανουν κατι. αλλα δεν εμφανιζοταν κανεις.
μετα απο λιγο εβγαλε την μπλουζα του, ενω δεν ειχε ζεστη.
και μετα εβγαλε και το φανελακι.
ειπα οτι ισως ζεσταινεται.καθησε οπως ηταν κατω και δεν τον εβλεπα καλα, αλλα ηταν εκει, δεν εφυγε. κοιταζε γυρω γυρω, εβγαλε κι ενα χαρτι η χαρτια και κατι διαβαζε.
αρχισα να σκεφτομαι μηπως κατι περιεργο συμβαινει, οπως πχ μηπως σκεφτεται να πηδηξει. δεν κοιτουσε το κενο ομως, ουτε πηγαινε στην ακρη. εμενε στο καγκελο κοντα και κοιτουσε γυρω γυρω.
σκεφτομουν μηπως πρεπει καποιον να ειδοποιησω, αλλα αν δεν τηαν τπτ θα του εστελνα του ανθρωπου αστυνομια για το τπτ;;; μπορει να ηταν ενας νεαρος που μενει με την μανα του, του την βαρεσε κι ανεβηκε να παρει αερα.
σκεφτομουν να του φωναξω να δω αν ειναι καλα, αλλα σκεφτομουν μηπως ετσι ειτε τον τρομαξω ειτε πυροδοτησω μια κακη αποφαση του.
ηταν σε σημειο που θα μπορουσε να με δει αλλα φροντιζα να μην με βλεπει.
μετα απο λιγο σηκωθηκε ορθιος, τεντωνοταν, ξυνοταν κι αρχισε να περιδιαβαινει ολο εκεινο το περβαζι!
κρυφτηκα να μη με βλεπει και μετα απ λιγο που κοιταξα προσεκτικα, τον βλεπω να περιδιαβαινει και στο γειτονικο κτιριο παλι με τον ιδιο τροπο!!!
σκεφτηκα οτι αν ειναι πιθανος αυτοχειρας κι οχι απλα ενας με περιεργη συμπεριφορα, μπορει να εκανε eye contact . και αναρωτιομουν αν σε αυτην την περιπτωση η αισθηση οτι ειχε "κοινο" στην πραξη του τον ενθαρρυνε να πηδηξει η να σταματησει.
κατεληξα οτι μπορει να τον ενθαρρυνει και παρεμεινα κρυμμενη.
ΕΥΤΥΧΩΣ καποια ωρα μετα, ξαναντυθηκε, πηρε το χαρτι/χαρτια του, μπηκε μεσα απο το καγκελο και αποχωρησε..

ακομα και τωρα δεν ξερω ουτε αν εκανα καλα, ουτε τι θα επρεπε να κανω.
εσεις τι γνωμη ή γνωση εχετε για το θεμα του "κοινου" ενος ΠΙΘΑΝΟΥ αυτοχειρα;

απο οτι ξερω η νομιζω οτι ξερω, αυτοι που θελουν να κανουν μια δημοσια αυτοκτονια το κανουν συνηθως για να εχουν την συμπαθεια του κοσμου δηλαδη για να ειναι αγαπητοι ετσι η απαντηση ειναι ναι, τους ενθαρρυνει η δημοσιοποιηση της.

ομως υπαρχουν και πολλοι ανθρωποι που κανουν κρυφες αυτοκτονιες δηλαδη με τροπο που να μοιαζουν με δυστυχημα οπως πτωσεις με αλεξιπτωτα που δεν ανοιξαν, αεροπλανα αυτοκινητα ναρκωτικα και αλλα τετοια. σε αυτη την περιπτωση θελουν απλα να φυγουν απο εδω χωρις πολλα πολλα.

παραθετω τουτο εδω αξιζει νομιζω

‘’Φοβάμαι Γέροντα’’

‘’ Τι φοβάσαι;’’

‘’ Φοβάμαι τα πάντα.’’

‘’Δηλαδή;’’

‘’Φοβάμαι τις φωνές. Φοβάμαι τις γρήγορες ομιλίες. Φοβάμαι τους ανθρώπους που χαμογελούν ψεύτικα.’’

‘’Τι σκέφτεσαι να κάνεις;’’

‘’Σκέφτομαι να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα.’’

‘’ Μα η ζωή είναι δώρο που σου δίνεται μια φορά.’’

‘’Το ξέρω αλλά φοβάμαι.’’

Τότε ο γέροντας του έδωσε ένα χαρτί.

‘’Τι είναι αυτό;’’

‘’ Το βρήκα πριν πολλά χρόνια σε ένα νεκροταφείο. Μου έδωσε το κουράγιο να ξεπεράσω μια σπάνια αρρώστια. Από τότε το δίνω σε ανθρώπους που έχουν τα ίδια προβλήματα με εσένα.’’

‘’Τι πρόβλημα έχω;’’

‘’Θα σου πω όταν θεραπευτείς.’’

Ο γέροντας βγήκε από τη σκηνή. Ο άντρας πήρε το χαρτί με τα χέρια του να τρέμουν. Άρχισε να διαβάζει προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα του.

‘’Σε ένα χώρο που υπάρχουν νεκροί, που αργά ή γρήγορα θα τους συναντήσω και εγώ, θα σας πω τις φορές που γεννήθηκα ξανά. Δεν ξέρω αν είναι πολλές ή λίγες, αλλά είναι αληθινές.

Γεννιέμαι κάθε φορά που ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Γεννιέμαι όταν ακουμπάω το χέρι ενός ετοιμοθάνατου και είναι ακόμα ζεστό. Γεννιέμαι όταν τα χωράφια είναι υγρά μετά από μια βροχή και έτοιμα να ανθίσουν. Γεννιέμαι όταν οι ιδέες κάποιων ανθρώπων, αναζωπυρώνονται με τα χρόνια όλο και περισσότερο.

Γεννιέμαι κάθε φορά που οι πόρτες των διαμερισμάτων παραμένουν ανοιχτές και με ένα πιάτο φαί στη πόρτα. Γεννιέμαι όταν συνειδητοποιώ πως δεν είναι μακριά το τέλος αλλά ούτε και η αρχή για να ένα καινούργιο ξεκίνημα. Το ένα μπλέκεται στο άλλο χωρίς να καταλαβαίνεις τη διαφορά.

Γεννιέμαι κάθε φορά που το όχι μου είναι πιο δυνατό από την πλειοψηφία και ανακαλύπτω τη διαφορετικότητα μου. Γεννιέμαι καθώς συνειδητοποιώ πως οι αλυσίδες που με έχουν δεμένο, δεν είναι τόσο δυνατές όσο νόμιζα.

Γεννιέμαι βλέποντας ανθρώπους να φυτεύουν ξανά δέντρα σε ένα καμένο δάσος. Ίσως γιατί ξέρω πως αν δε καταστρέφεις, δε μπορείς να ανθίσεις πουθενά”.

Ο άντρας βγήκε έξω από τη σκηνή. Ο γέροντας κοιτούσε το γαλανό ουρανό ατάραχος.

‘’Το διάβασα γέροντα.’’

‘’Και τι κατάλαβες;’’

’Ότι θέλω να ξαναγεννηθώ αλλά δε μπορώ.’’

‘’Γιατί;’’

‘’Βλέπω τοίχους παντού. Νιώθω εγκλωβισμένος.’’

‘’Έλα μαζί μου.’’

‘’Φοβάμαι πως δεν υπάρχει χώρος να περπατήσω.’’

‘’Δρόμοι υπάρχουν μόνο για αυτούς που θέλουν να περπατήσουν.’’

‘’Και που θα σε βγάλουν;’’

‘’Όλοι οι δρόμοι σε βγάζουν κάπου, αρκεί να τους περπατήσεις ως το τέλος. Έλα μαζί μου.’’

Άρχισαν να περπατάνε σε μεγάλη ανηφόρα που οδηγούσε στην κορυφή του βουνού. Γύρω τους υπήρχαν δέντρα, χώμα και το άγγιγμα ενός κρύου αέρα που τους ανατρίχιαζε. Κάθε βήμα του άντρα, ήταν πιο σταθερό από το προηγούμενο. Έπειτα από λίγο, έφτασαν σε ένα σταυροδρόμι.

‘’Θα μου πεις τι πρόβλημα είχα;’’

‘’Είναι ευχάριστο που χρησιμοποιείς παρελθόν.’’

‘’Δε κατάλαβα γιατί το έκανα αυτό.’’

‘’Το έκανες γιατί θεραπεύτηκες.’’

‘’Τι είχα;’’

‘’Μπέρδεψες το φοβάμαι με το φοβούνται και το δε μπορούν με το δε μπορώ. Προχώρα.’’

Τότε o άντρας κοίταξε γύρω του. Ο ένας δρόμος οδηγούσε στην πόλη και ο άλλος στη κορυφή του βουνού.

‘’Ποιο δρόμο να ακολουθήσω γέροντα;’’

‘’Τον πιο δύσκολο γιε μου. Αυτός αξίζει.’’

‘’Είναι δύσκολο.’’

‘’Είναι ο προορισμός σου.’’

”Έπειτα ο άντρας κίνησε να φύγει. Προτού κάνει δυο βήματα, ο γέροντας του φώναξε.

‘’Πέταξε όσο πιο ψηλά μπορείς, πριν γίνεις χώμα. Αυτό αξίζει.’’

Ο άντρας σε λίγο χάθηκε…



Του Γιάννη Αγγελή

– word.youropia.gr



Πηγή

remedy , αυτο δεν θα το μαθεις ποτε , διοτι δεν θα βρεθεις ποτε σε αυτην την θεση ....αν τοκανα εγω θα τοκανα μονος και να μοιαζει με ατυχημα , μην εχουμε δραματα .....

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ;

το πρωι που ο δικος μου ηταν στην δουλεια ημουν στο σπιτι, μονη. μου ετυχε κατι περιεργο, ή μου φανηκε περιεργο εμενα και μ εβαλε σε σκεψεις.
ειδα στην ταρατσα γειτονικου κτιριου εναν νεαρο να στεκεται εξω απο το καγκελο της ταρατσας στο περβαζι που υπαρχει εξω απ το καγκελο, που εχει μεν κανονικο φαρδος, περιπου 1 μετρο, αλλα δεν εχει προστατευτικο.
στηνα ρχη νομιζα οτι ειναι καποιος τεχνιτης κι ειχε καποια δουλεια εκει.
αλλα δεν εκανε τπτ. σκεφτηκα οτι σιως περιμενει καποιον συναδερφο του για να κανουν κατι. αλλα δεν εμφανιζοταν κανεις.
μετα απο λιγο εβγαλε την μπλουζα του, ενω δεν ειχε ζεστη.
και μετα εβγαλε και το φανελακι.
ειπα οτι ισως ζεσταινεται.καθησε οπως ηταν κατω και δεν τον εβλεπα καλα, αλλα ηταν εκει, δεν εφυγε. κοιταζε γυρω γυρω, εβγαλε κι ενα χαρτι η χαρτια και κατι διαβαζε.
αρχισα να σκεφτομαι μηπως κατι περιεργο συμβαινει, οπως πχ μηπως σκεφτεται να πηδηξει. δεν κοιτουσε το κενο ομως, ουτε πηγαινε στην ακρη. εμενε στο καγκελο κοντα και κοιτουσε γυρω γυρω.
σκεφτομουν μηπως πρεπει καποιον να ειδοποιησω, αλλα αν δεν τηαν τπτ θα του εστελνα του ανθρωπου αστυνομια για το τπτ;;; μπορει να ηταν ενας νεαρος που μενει με την μανα του, του την βαρεσε κι ανεβηκε να παρει αερα.
σκεφτομουν να του φωναξω να δω αν ειναι καλα, αλλα σκεφτομουν μηπως ετσι ειτε τον τρομαξω ειτε πυροδοτησω μια κακη αποφαση του.
ηταν σε σημειο που θα μπορουσε να με δει αλλα φροντιζα να μην με βλεπει.
μετα απο λιγο σηκωθηκε ορθιος, τεντωνοταν, ξυνοταν κι αρχισε να περιδιαβαινει ολο εκεινο το περβαζι!
κρυφτηκα να μη με βλεπει και μετα απ λιγο που κοιταξα προσεκτικα, τον βλεπω να περιδιαβαινει και στο γειτονικο κτιριο παλι με τον ιδιο τροπο!!!
σκεφτηκα οτι αν ειναι πιθανος αυτοχειρας κι οχι απλα ενας με περιεργη συμπεριφορα, μπορει να εκανε eye contact . και αναρωτιομουν αν σε αυτην την περιπτωση η αισθηση οτι ειχε "κοινο" στην πραξη του τον ενθαρρυνε να πηδηξει η να σταματησει.
κατεληξα οτι μπορει να τον ενθαρρυνει και παρεμεινα κρυμμενη.
ΕΥΤΥΧΩΣ καποια ωρα μετα, ξαναντυθηκε, πηρε το χαρτι/χαρτια του, μπηκε μεσα απο το καγκελο και αποχωρησε..

ακομα και τωρα δεν ξερω ουτε αν εκανα καλα, ουτε τι θα επρεπε να κανω.
εσεις τι γνωμη ή γνωση εχετε για το θεμα του "κοινου" ενος ΠΙΘΑΝΟΥ αυτοχειρα;

---

Εγω παντως πιστευω οτι ενας αυτοχειρας δεν θα ηθελε κοινο για να κανει κατι τετοιο.Εγω παντως στη θεση σου θα του μιλουσα νομιζω αν ειχε σκοπο να κανει κατι και σε ακουγε να αλλαζε γνωμη.Παλι καλα παντως που δεν συνεβει τιποτα.εχε το νου σου ομως.

το σκεφτηκα , καποιος που θελει κοινο, ειναι επιρρεπης σε αλλαγη γνωμης ........αν καποιος ειναι αποφασισμενος , το κανει μονος .........

Δεν ξερω γιατι σιγουρα εξαρταται απο την ιδιοσυγκρασια του καθενος που υπαρχει απιστευτη ποικιλια και ακομα πιο απιστευτη ποικιλια στις σκεψεις που κλοθωγυρνανε εκεινη τη στιγμη στο κεφαλι του. Αλλα νομιζω σχεδον ολες οι αυτοκτονιες γινονται πριβε.
Σιγουρα η αδρεναλινη καποιου που ετοιμαζεται να θεσει τερμα στη ζωη του, πηδωντας απο ενα κτιριο ειναι στα υψη και θα τον επηρεαζουν τα παντα ειτε θετικα ειτε αρνητικα.

Παίζει και μια άλλη εκδοχή. Το να θέλει κάποιος να δώσει τέλος στη ζωή του μπροστά σε κοινό.. Ίσως για αυτόν, λέω ίσως υποσυνείδητα αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα και ο μοναδικός τρόπος για να φωνάξει βοήθεια.

παντως δεν πιστευω οτι υπαρχει κτθλιπτικος που εστω και φευγαλεα δεν τουχει περασει η εκδοχη να δωσει τελος στην ζωη του ( συμπεριλαμβανομενου εμου ) , το οποιο δεν ειναι καθολου ευκολο αν δεν μενεις σε ψηλο κτιριο η δεν εχεις προσβαση σε οπλο ( εχω ) ......οτιδηποτε αλλο ειναι παρακινδυνευμενο, μην τυχον και σου αφησει αναπηρια.... ....πραμα χειροτερο απ την κτθλψη .......

Δεν μπορώ ν' απαντήσω με απόλυτη σιγουριά αλλά νομίζω πως αποθαρρύνεται... Αν ήμουν εγώ έτοιμη να πέσω από ύψος κι είχα κοινό θα σκεφτόμουν "ούτε τώρα δεν μ' αφήνουν στην ησυχία μου;"
Επίσης όσες φορές το προσπάθησα ήταν στα κρυφά...

ειναι ενδιαφερον θεμα ωστε να ξερουμε τι να κανουμε αν βρεθουμε στην θεση της ρεμεντυ........

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

ειναι ενδιαφερον θεμα ωστε να ξερουμε τι να κανουμε αν βρεθουμε στην θεση της ρεμεντυ........

---

κι εγω δεν ξερω τι θα κανω αν ξαναβρεθω στην θεση μου.
ολα οσα λετε, σωστα μου φαινονται...

Πιστευω η θετικοτητα θα ειχε θετικα αποτελεσματα. Για παραδειγμα αν του ελεγες "Με ανατριχιαζεις που περπατας ετσι στο περβαζι, ειναι πολυ επικινδυνο, ερχεσαι να πιουμε ενα καφε" ή κατι τετοιο δεν βλεπω πως θα επιδρουσε αρνητικα. Βεβαια η συναισθηματικη εμπλοκη με καποιον που ειναι αγνωστος δεν ειναι καθολου ευκολη υποθεση. Τυχαινει σε πολλους απο εμας, οχι σε τοσο δραματικες καταστασεις και προτιμουμε να μην εμπλακουμε.
Για παραδειγμα μια ελαφρια συζητηση με καποιον που ψαχνει τα σκουπιδια ή ειναι αστεγος, με το τσιγγανακι που σου ζηταει ενα πενηνταρακι χωρις απλα να κουνησεις το κεφαλι αποριπτικα, καταστασεις που ειναι πολυ πιο ελαφριες αλλα αποφευγουμε να εμπλακουμε συναισθηματικα, ας μας πονανε. Μετα το φερνουμε στο μυαλο μας και λες τι με εμποδισε?

Ειναι θεμα ψυχολογικου ενδιαφεροντος για ενα γεγονος που μας συγκλονισε και ψαχνουμε απαντησεις μεσα μας, στην ατελεια της υπαρξης μας και στις σκεψεις που γυρνουσαν γυρω απο το κεφαλι μας εκεινη τη στιγμη και στις απαντησεις που διναμε σε αυτες τις σκεψεις. Ο τιτλος ειναι παραπλανητικος και ψαχνεις για απαντησεις.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Ειναι θεμα ψυχολογικου ενδιαφεροντος για ενα γεγονος που μας συγκλονισε και ψαχνουμε απαντησεις μεσα μας, στην ατελεια της υπαρξης μας και στις σκεψεις που γυρνουσαν γυρω απο το κεφαλι μας εκεινη τη στιγμη και στις απαντησεις που διναμε σε αυτες τις σκεψεις. Ο τιτλος ειναι παραπλανητικος και ψαχνεις για απαντησεις.

---

γιατι ειναι παραπλανητικος ο τιτλος; δεν το καταλαβα αυτο που λες.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Για παραδειγμα μια ελαφρια συζητηση με καποιον που ψαχνει τα σκουπιδια ή ειναι αστεγος, με το τσιγγανακι που σου ζηταει ενα πενηνταρακι χωρις απλα να κουνησεις το κεφαλι αποριπτικα, καταστασεις που ειναι πολυ πιο ελαφριες αλλα αποφευγουμε να εμπλακουμε συναισθηματικα, ας μας πονανε. Μετα το φερνουμε στο μυαλο μας και λες τι με εμποδισε?

---

οντας καταδεκτικος και φιλικος , επιασα κουβεντα μεναν ' ζητιανο ' στην ακρη του δρομου , προεκυψε οτι ο τυπος ειχε κινητο , και εβγαζε 15 ευρω / μερα απο ζητιανηλικια , αντε να ξεχωρισεις τον μαιμου ζητιανο απο τον οριτζιναλ .....

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Εγω παντως πιστευω οτι ενας αυτοχειρας δεν θα ηθελε κοινο για να κανει κατι τετοιο.Εγω παντως στη θεση σου θα του μιλουσα νομιζω αν ειχε σκοπο να κανει κατι και σε ακουγε να αλλαζε γνωμη.Παλι καλα παντως που δεν συνεβει τιποτα.εχε το νου σου ομως.

---

εκανα την σκεψη να κανω αυτο που λες, προσπαθουσα να μπω στην θεση του και φοβηθηκα οτι σκεφτοταν οτι ισως προσπαθησω να τον σταματησω, ή να φερω αστυνομια και να το εκανε γρηγοροτερα, χωρις να το καλοσκεφτει.
επισης, σκεφτομουν οτι αν δειλιαζε να το κανει κι ενοιωθε μοναξια και παγωμαρα, αν καταλαβαινε οτι τον βλεπω, ισως ενοιωθε μια παρεα. καπως σαν να του κανω πιο ευκολο να παρει την αποφαση.
σκεφτηκα ακομα οτι ισως ηρωοποιουσε τον εαυτο του αν ενοιωθε οτι εχει κοινο στην πραξη του. το ενοιωθε σαν ηρωικη πραξη "εξοδου", ας πουμε.
αποφασισα να μην αναμιχθω, χωρις καμια σιγουρια οτι εκανα καλα.

πιστευω οτι καλα εκανες και δεν αναμιχθηκες διοτι αν πηδαγε θα ειχες και τυψεις ......

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ;

το πρωι που ο δικος μου ηταν στην δουλεια ημουν στο σπιτι, μονη. μου ετυχε κατι περιεργο, ή μου φανηκε περιεργο εμενα και μ εβαλε σε σκεψεις.
ειδα στην ταρατσα γειτονικου κτιριου εναν νεαρο να στεκεται εξω απο το καγκελο της ταρατσας στο περβαζι που υπαρχει εξω απ το καγκελο, που εχει μεν κανονικο φαρδος, περιπου 1 μετρο, αλλα δεν εχει προστατευτικο.
στηνα ρχη νομιζα οτι ειναι καποιος τεχνιτης κι ειχε καποια δουλεια εκει.
αλλα δεν εκανε τπτ. σκεφτηκα οτι σιως περιμενει καποιον συναδερφο του για να κανουν κατι. αλλα δεν εμφανιζοταν κανεις.
μετα απο λιγο εβγαλε την μπλουζα του, ενω δεν ειχε ζεστη.
και μετα εβγαλε και το φανελακι.
ειπα οτι ισως ζεσταινεται.καθησε οπως ηταν κατω και δεν τον εβλεπα καλα, αλλα ηταν εκει, δεν εφυγε. κοιταζε γυρω γυρω, εβγαλε κι ενα χαρτι η χαρτια και κατι διαβαζε.
αρχισα να σκεφτομαι μηπως κατι περιεργο συμβαινει, οπως πχ μηπως σκεφτεται να πηδηξει. δεν κοιτουσε το κενο ομως, ουτε πηγαινε στην ακρη. εμενε στο καγκελο κοντα και κοιτουσε γυρω γυρω.
σκεφτομουν μηπως πρεπει καποιον να ειδοποιησω, αλλα αν δεν τηαν τπτ θα του εστελνα του ανθρωπου αστυνομια για το τπτ;;; μπορει να ηταν ενας νεαρος που μενει με την μανα του, του την βαρεσε κι ανεβηκε να παρει αερα.
σκεφτομουν να του φωναξω να δω αν ειναι καλα, αλλα σκεφτομουν μηπως ετσι ειτε τον τρομαξω ειτε πυροδοτησω μια κακη αποφαση του.
ηταν σε σημειο που θα μπορουσε να με δει αλλα φροντιζα να μην με βλεπει.
μετα απο λιγο σηκωθηκε ορθιος, τεντωνοταν, ξυνοταν κι αρχισε να περιδιαβαινει ολο εκεινο το περβαζι!
κρυφτηκα να μη με βλεπει και μετα απ λιγο που κοιταξα προσεκτικα, τον βλεπω να περιδιαβαινει και στο γειτονικο κτιριο παλι με τον ιδιο τροπο!!!
σκεφτηκα οτι αν ειναι πιθανος αυτοχειρας κι οχι απλα ενας με περιεργη συμπεριφορα, μπορει να εκανε eye contact . και αναρωτιομουν αν σε αυτην την περιπτωση η αισθηση οτι ειχε "κοινο" στην πραξη του τον ενθαρρυνε να πηδηξει η να σταματησει.
κατεληξα οτι μπορει να τον ενθαρρυνει και παρεμεινα κρυμμενη.
ΕΥΤΥΧΩΣ καποια ωρα μετα, ξαναντυθηκε, πηρε το χαρτι/χαρτια του, μπηκε μεσα απο το καγκελο και αποχωρησε..

ακομα και τωρα δεν ξερω ουτε αν εκανα καλα, ουτε τι θα επρεπε να κανω.
εσεις τι γνωμη ή γνωση εχετε για το θεμα του "κοινου" ενος ΠΙΘΑΝΟΥ αυτοχειρα;

---

αν μενεις βολο και τον ειδες σε ταρατσα μαλλον ειναι ο πρωην μου και οχι δεν ηθελε να αυτοκτονησει, του αρεσουν αυτα τα ρισκι πραγματα, ολη την ωρα τεντωνει τα χερια του και κανει μια κινηση πισω και τα βαζει πισω απο το κεφαλι, γενικα οτι ειπες το κανει. λες και τον περιεγραψες ( δεν τρολλαρω, αληθεια)