Φόβος της μοναξιάς

Καλησπέρα στο γκρουπ!

Για καποιο λόγο η ιδέα της μοναξιάς και της απομόνωσης μου προκαλεί τρομερό αγχος σε βαθμό που πρώτα θα αγχωθώ και μετα θα ψάξω να βρω λύση και ΑΝ θα βρω εν τέλη, γιατί βλέπω οτι δε σκέφτομαι καθαρα.

Τι σημαινει αυτο... θα μιλησω με παραδειγματα.

Παραδειγμα πρωτο: η αποτυχία σε μια καλοκαιρινης γνωριμία με μια κοπελα, το μόνο συναισθημα που προκάλεσε ηταν "τι κανουμε τωρα?". Πιθανόν να ακουγεται φυσιολογικη αυτη η σκέψη αλλα μάλλον θα ηταν πιο φυσιολογικη αν ειχε μεσα τον παράγοντα "οτι έγινε εγινε, παμε παρακάτω" κατι το οποιο δεν βλέπω να γινεται σε μενα. Στη συγκεκριμένη περιπτωση αρχισα να σκέφτομαι τι πηγε στραβα, που έφταιγα, λιγο αυτο-μαστιγωμα, τωρα θα μείνω πάλι μόνος, και μεταααααααα απο καιρο ισως προχωρήσω παρακάτω,αρχικα ηρεμώντας απο την "αποτυχια" και μετα κοιτώντας παρακάτω.

Παραδειγμα δευτερο: πηγαινω σε ενα τμημα χορού στο οποιο μια ομαδα ανθρώπων, μετα απο καποιο διαστημα, αρχισε να ειναι δυσαρεστημένη απο τη διδασκαλία με αποτέλεσμα να αποχωρήσει απο τη συγκεκριμένη σχολή και να πάει σε άλλη. Μολις πήγαινα στα μαθηματα και εβλεπα οτι ειχα να κανω μαθημα χωρίς την "ομαδα" που ανηκα πριν και να αναγκάζομαι κάνω μαθημα με ατομα λιγοτερο προχωρημένα ατομα απο εμας, αρχισα να σκέφτομαι πάλι "τι κανουμε τωρα?". Αλλα και πάλι αυτο το "τι κανουμε τωρα" ειχε εναν παράγοντα φοβίας της μοναξιάς, απομόνωσης απο τη συγκεκριμένη ομαδα, συν το "τρεχα τωρα να βρεις λυση γρηγορα".

Αυτη τη φοβία βλέπω οτι πυροδοτείται πολυ ευκολα και το πρωτο συναισθημα που προκαλεί εινα αγχος και ίσως και λιγο πανικος - δεν εννοω κρίση πανικού αλλα σκέψεις που δεν ειναι καθαρές και θολώνουν την κριση μου.

Δεν ξερω, ίσως θεωρω δεδομένα καποια πράγματα - οπως π.χ. με αυτη την ομαδα χορού τα παμε καλα, αρα οσο αυτο πάει καλα θα ειμαι και εγω ευτυχισμένος - και οταν παει κατι στραβα (αν μπορουμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη στραβα)τότε εγω να αρχισω να φοβάμαι και να τρέχω τη σκέψη μου αριστερα και δεξιά.

Θεωρώ οτι μάλλον δίνω παραπάνω σημασία στις φοβίες μου ? Ίσως να παιρνω πιο σοβαρα τα πραγματα απ'οτι ειναι? Ίσως θεωρω οτι η ευτυχία ερχεται μονο μεσω των ανθρωπων?

Δεν εχω καταλήξει ακομη.... :( :(

Εγω οταν ημουν νεοσ τουσ ελεγα αν μου πει ναι τι κανουμε το οχι δε με πειραζε στο ναι την φορτωνεσαι

Ανοιξε ενα θεμα η σχολιαζε να βρουνε το προβλημα τα κοριτσια να στο πουν να ηρεμησεισ φαινομενικα δεν εχεισ προβλημα εκτοσ αν κανεισ επικοινωνιακα λαθη

Έχεις κάποιες σταθερές στη ζωή σου; Κάποια ασχολία να σε γεμίζει, κάποιους μόνιμους φίλους;
Αισθάνεσαι αυτάρκης και ικανοποιημένος από την καθημερινότητά σου σε γενικές γραμμές;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Έχεις κάποιες σταθερές στη ζωή σου; Κάποια ασχολία να σε γεμίζει, κάποιους μόνιμους φίλους;
Αισθάνεσαι αυτάρκης και ικανοποιημένος από την καθημερινότητά σου σε γενικές γραμμές;

---

Κοίτα από παρέες έχω κάμποσες με την έννοια ότι πάντα θα γεμίσω το χρόνο μου με κάποια άτομα. Τώρα φίλους-φιλους εχω μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού και στην πόλη που ζω επί της ουσίας είναι πλέον μόνο ένας που μπορώ να του εμπιστευτώ τα πάντα. Από hobby ασχολούμαι με χορό και είναι πολύ καλά. Θα πάω μια ή δύο φορές τη βδομάδα και σίγουρα άλλη μια σε κάποιο πάρτυ οπότε γεμιζω σχετικά καλά το χρόνο μου. Αλλά να σου πω την αλήθεια, τώρα που το βλέπω λίγο απ'εξω, θεωρώ ότι αυτό που μου λείπει ειναι μια σχέση - όπως και το φλερτ που δεν το "εξασκω" καθόλου - και λόγω μιας ερωτικής "αποτυχίας" πρόσφατης, νιώθω ότι έχω γίνει λίγο υπερ-ευαισθητος, ας το πούμε, και πράγματα τα οποία θα τα αντιμετώπιζα πιο χαλαρά ή χωρίς άγχος, όπως αυτά που ανέφερα στο αρχικό post, τώρα τα αντιμετωπίζω με γκρίνια, με ενοχλεί το παραμικρό και έχω πολύ άγχος, δυσκολία στον ύπνο κ.α. Σκέψου ότι είχα δώσει ραντεβού πρόσφατα με κάτι φίλους και επειδή άργησα 5 λεπτά πήγανε και κάτσανε και μου στείλανε μήνυμα να πάω να τους βρω στην καφετέρια. Επί της ουσίας δεν είναι κάτι τραγικό αυτό αλλά αν γινόταν παλιά αυτό θα το προσπερνούσα πιο γρήγορα ενώ τώρα το σκεφτόμουν πολύ ώρα μετά λες και ήρθε το τέλος του κόσμου

Γεια σου τινκερμπελ...απλά να χαλαρώσεις χρειάζεται...είσαι σίγουρος ότι η σχέση θα σε γέμιζε τώρα;;; Τι άλλο πιστεύεις ότι θα χρειαζόσουν;

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Γεια σου τινκερμπελ...απλά να χαλαρώσεις χρειάζεται...είσαι σίγουρος ότι η σχέση θα σε γέμιζε τώρα;;; Τι άλλο πιστεύεις ότι θα χρειαζόσουν;

---

Καλησπερα. Σε ευχαριστω για την απαντηση σου !

Κοίτα, σίγουρος 100% δεν ειμαι οτι οντως μου λείπει μια σχέση και οτι ολα θα λυθουν. Με τη δουλειά μου για παραδειγμα ειμαι καλα. Σίγουρα θα ηθελα να κάνω διαφορετικα κάποια πράγματα και μου λείπει η δημιουργικότητα μεσα στη δουλεια μου, αλλα για το γνωσιακό επίπεδο και την εμπειρία που εχω αυτη τη στιγμη δεν νομιζω οτι θα μπορουσαν να μου αναθέσουν κατι με μεγαλυτερη ευθυνη. Οποτε απλα κάνω υπομονη, κερδίζω εμπερια καθημερινα και μαθαινω πραγματα και καποια στιγμή θα ερθει και το καλυτερο ποστο. Θέλω να σου πω οσο και να μου ενοχλουσε αυτο το κομμάτι πρεπει να παταω στη γη και να ξερω τι μπορω και τι δεν μπορω. Οποτε σε αυτο το κομματι νομιζω οτι βρίσκομαι εκει που πρεπει.

Η διαχειριση του χρονου μου δεν ειναι και η βέλτιστη. Προσπαθω βεβαια πάντα να γεμιζω με δραστηριοτητες τις μερες μου, οπως με χορό, και να συναντω γνωστούς και φίλους, έτσι ωστε να μη μενω και πολυ μονος, αλλα πάλι θα μου περισέψουν ώρες που ειναι και παλι ελευθερες και απλα θα ξεκουραζομαι με netflix.

Σϊγουρα εχεις δικιο..χρειάζεται να χαλαρώσω αρχικα. Και ίσως να μη μου λείπει πραγματικα μια σχεση τη δεδομένη στιγμη. Ίσως να μου λειπει απλα το sex και να νομιζω οτι μόνο με σχέση λύνεται - προφανως υπάρχουν και αλλοι τρόποι οπως κατι ελευθερο ας πουμε. Ίσως να με ενοχλει η ελλειψη παρουσιας γυναικών γενικοτερα στον κυκλο μου και να νομιζω οτι με μια σχέση θα λυθεί αυτο. Ίσως...ίσως...ίσως. Ακόμη το ψαχνω η αληθεια ειναι. Σίγουρα πάντως μου λειπει κατι ερωτικο. Απο όλα τα "θέλω" μου ειναι το μοναδικο που δεν ικανοποιω, σε καποιο βαθμο εστω, εδω και καιρό. Και η "αποτυχια" που ανεφερα σε προηγουμενη απάντηση ενδεχομένως να πυροδοτεί την νευρικότητα και να θεωρω οτι με το να βρω κάτι άλλο θα με κανει να το ξεχασω.

Καλημέρα. Λοιπόν νομίζω πρέπει να ξεσπάσεις σεξουαλικά σιγουρα. Αυτό που είπες πχ για την καφετέρια και τους φίλους ήταν τελείως ασήμαντο αλλά σε πείραξε. Κοίτα, οι αντοχές του ανθρώπου με τους άλλους μειώνονται γενικά αν συμβούν κάποια πράγματα που θα τον ξενερώσουν/στεναχωρήσουν. Οπότε χρειάζεσαι ένα boost σωματικά να περάσεις λίγο καλά να ξεσπάσεις, συνδυαστικά με το χορό που κάνεις, και τους καφέδες έξω + λίγο οι πραγματικοί φίλοι που έχει κι ας είναι λίγοι (λίγοι και καλοί πάντα είναι η συνταγή). Νομίζω δε σού λείπει κάτι άλλο, λίγο να ξεφύγει το μυαλό σου χρειάζεται να περάσεις καλά και να χαλαρώσεις να δεις τα πράγματα πιο καθαρά. Αυτό θα σε βοηθήσει να αφήσεις πίσω σου και την εμπειρία με την κοπέλα που ήταν ο,τι ναναι.
Έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου να κάνεις ως λύση; Νομίζω το να το σκέφτεσαι δε θα βοηθήσει πάντως, το κάνει πιο μεγάλο και πιο αληθινό. Δεν είναι κάτι σοβαρό έτσι όπως το διαβάζω.

Δυστυχώς ζω στην Αλβανία, εδώ τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Οι φίλοι μου είναι εξωτερικό, οι κοπέλες κοιτάνε το χρήμα και οι γονείς τους είναι αυστηροί και υπερπροστατευτικοί. Ωστόσο βλέπω πολλούς να κάθονται στις καφετέριες παρά να έχουν χόμπι αφού δεν έχουν πολλά λεφτά για κάτι τέτοιο. Άτιμη φτώχεια! Για αυτό δεν μπορώ να κάνω μια γνωριμία της προκοπής!

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Καλημέρα. Λοιπόν νομίζω πρέπει να ξεσπάσεις σεξουαλικά σιγουρα. Αυτό που είπες πχ για την καφετέρια και τους φίλους ήταν τελείως ασήμαντο αλλά σε πείραξε. Κοίτα, οι αντοχές του ανθρώπου με τους άλλους μειώνονται γενικά αν συμβούν κάποια πράγματα που θα τον ξενερώσουν/στεναχωρήσουν. Οπότε χρειάζεσαι ένα boost σωματικά να περάσεις λίγο καλά να ξεσπάσεις, συνδυαστικά με το χορό που κάνεις, και τους καφέδες έξω + λίγο οι πραγματικοί φίλοι που έχει κι ας είναι λίγοι (λίγοι και καλοί πάντα είναι η συνταγή). Νομίζω δε σού λείπει κάτι άλλο, λίγο να ξεφύγει το μυαλό σου χρειάζεται να περάσεις καλά και να χαλαρώσεις να δεις τα πράγματα πιο καθαρά. Αυτό θα σε βοηθήσει να αφήσεις πίσω σου και την εμπειρία με την κοπέλα που ήταν ο,τι ναναι.
Έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου να κάνεις ως λύση; Νομίζω το να το σκέφτεσαι δε θα βοηθήσει πάντως, το κάνει πιο μεγάλο και πιο αληθινό. Δεν είναι κάτι σοβαρό έτσι όπως το διαβάζω.

---

Καλημερα !!

Ναι δεν νομιζω και εγώ να είναι κατι σοβαρό. Έκανα πολλά πράγματα την προηγούμενη χρονιά και έχω και άλλα που θέλω να κανω - πχ. να διαβασω για τη δουλεια μου, να δωσω εξετασεις για μια πιστοποιηση οπως εκανα ηδη μια φορα- και ολα πανε πισω γιατι δεν μπορω να συγκεντρωθω καθόλου. Κοιμαμαι αργα το βραδυ και ξυπναω μονιμως κουρασμένος και μόλις γυρίσω απο τη δουλεια κοιμαμαι για να συνέλθω. Μέχρι και παπουτσια καινουργια θέλω να παρω και δεν παω γιατι το απογευμα ειμαι "χωμα" και γυρναω να πεσω για υπνο ή να ξαπλώσω λίγο και παει και αυτο πίσω. Το Σ/Κ θα κανω δουλειες του σπιτιου να φευγουν οποτε παει και αυτο. Μου προτείνουν οι φίλοι μου να παμε καμια εκδρομη και ειμαι σκεπτικος γιατι η ψυχολογια μου ειναι ασταθης και δεν ειμαι σίγουρος για τον εαυτο μου. Τον προηγούμενο μηνα πηγα μια εκδρομη σε ενα νησι με τον κολλητο μου και μεχρι να το παρω αποφαση μου βγηκε το λάδι. Τελικα μια χαρά ηταν. Ηρεμα, χαλαρα, μπανιο, βολτες λιγο τουρισμος... Ξεχαστηκα ενα τριημερο ωραία και καλά μετα φτου και απο την αρχή. Καθομαι όλη τη μερα και σκέφτομαι "γιατι μου μιλησε ετσι αυτος? Έπρεπε να ειχα απαντησει ετσι να του το κοψω." Ή "κοίτα τι μου είχε πει τότε η άλλη. Έπρεπε να της το κόψω μαχαίρι !! Ποια νομίζει οτι είναι?". Τρέχω προσομοιώσεις στο μυαλο μου συνέχεια για το πως θα απαντώ σε αγενεις ανθρωπους απο δω και περα. Και οταν δουλευω το μυαλο μου "πετάει" μονο του, χωρίς να το ελέγχω, σε παλιές αναμνήσεις, σε χιόνια το χειμώνα, στο πατρικό μου, σε παραλιες, σε αναμνήσεις με παλιούς φίλους.

Ναι νομιζω εχεις δικιο. Λίγο να "ξεσπάσω" χρειάζομαι μάλλον σεξουαλικά. Και ενδεχομενως σε συνδιασμό με λιγο γυμναστική ή ασκηση ισως βοηθούσε να ξεχαστώ και να ηρεμήσω. Είμαι σιγουρος οτι ολα αυτα ξεκινησαν απο την προηγουμενη ερωτικη "αποτυχία". Ακόμη και για αυτο καθομαι ολη μερα και σκέφτομαι τι θα της απαντήσω αμα την ξαναπετυχω μπροστά και μου πει κατι προσβλητικό ή καποιο υπονοουμενο. Κάθομαι και εχω ετοιμες απαντήσεις σε διαλόγους που δεν εχουν γινει ποτέ ή μπορεί και να μη γίνουν. Ειναι προφανες οτι δεν σκεφτομαι καθαρα ή ώριμα.

Και το χειρότερο ρε γμτ ειναι οτι γενικοτερα ειμαι θετικος ανθρωπος. Πολλες κακες εμπειρίες που θα ζησω θα τις δω απο τη θετικη πλευρα. Σκέψου οτι περασα Cοvid το Γεναρη και με εριξε στο κρεβατι. Ευτυχώς οχι βαρια. Αλλα μου χάλασε τις διακοπες ολες και την άδεια. Ε ακομη και εκει ειπα "ε δεν πειράζει, θα τη βγαζω ολη μερα ξαπλα με τηλεοραση και θα κοιμαμαι. Τι καλυτερο απο το να κοιμασαι συνεχεια? ".

Quote:

---

Originally Posted by ΧρήστοςΜπ94

Δυστυχώς ζω στην Αλβανία, εδώ τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Οι φίλοι μου είναι εξωτερικό, οι κοπέλες κοιτάνε το χρήμα και οι γονείς τους είναι αυστηροί και υπερπροστατευτικοί. Ωστόσο βλέπω πολλούς να κάθονται στις καφετέριες παρά να έχουν χόμπι αφού δεν έχουν πολλά λεφτά για κάτι τέτοιο. Άτιμη φτώχεια! Για αυτό δεν μπορώ να κάνω μια γνωριμία της προκοπής!

---

Σε νιώθω. Εχω βρεθει σε αυτη τη θεση. Ζουσα σε μια πόλη με λιγο πληθυσμο και συναναστρεφόμουν με ανθρωπους που δεν σκέψου δεν ειχα φυγει ποτε απο το σπιτι ή απο την πολη για να δουνε κατι αλλο.
Ώσπου το πηρα αποφαση και εφυγα απο εκει. Ασφυκτιουσα καθε μερα...

Ναι να μη σκέφτεσαι τόσο δεν κάνει καλό σε κανέναν. Να ζεις πιο πολύ παρά να σκέφτεσαι. Και σε αυτό βοηθάνε τα έντονα πράγματα.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Ναι να μη σκέφτεσαι τόσο δεν κάνει καλό σε κανέναν. Να ζεις πιο πολύ παρά να σκέφτεσαι. Και σε αυτό βοηθάνε τα έντονα πράγματα.

---

Εχεις δικιο... δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τόσο. Απλα είνα μεγάλο βημα μάλλον για μένα να κλείσω το διακόπτη και να μη σκέφτομαι τοσο. Θέλει το χρόνο του υποθέτω.

Ταχουμε περάσει όλοι αυτά. Ερωτικές απογοητεύσεις που δεν κλείνουν για μας αλλά κλείνουν μόνο για τους άλλους. Αναγκαστικά πρέπει να προχωρήσεις γιατί ο χρόνος τρέχει. Μην αντιστέκεσαι. Βρες κάτι άλλο να σε απασχολήσει. Κάτι ευχάριστο. Δεν είναι μοναξιά θεωρώ..είναι η απόρριψη.Ποιος έχει διακόσια άτομα να βγαίνει κι άλλα τόσα λεφτά; Κανείς. Με αυτή τη λογική νιώθουμε όλοι μοναξιά. Πλέον είναι και το φυσιολογικό αυτό. Θεωρώ ότι τη μοναξιά τη νιώθεις σε αυτή την απόρριψη γιατί απορρίφθηκαν τα συναισθήματα σου. Αλλά δεν είσαι μόνος, έχεις άτομα. Και θα έχεις όποτε θες γιατί και άλλοι νιώθουν "μοναξιά". Άτομα θα έρχονται και θα φεύγουν συνέχεια αν ανοίγεις την πόρτα. Όταν τα συναισθήματα σου βρουν κάπου να κουρνιάσουν τότε θα νιώσεις ότι αυτό πλέον δεν είναι πρόβλημα. Είναι θέμα συναισθημάτων γιατί όπως είπα άτομα υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ευκαιρίες θα υπάρχουν. Αν βγαίνεις και περνάς καλά, τα συναισθήματα αυτά δε θα είναι έτσι τόσο έντονα. Αν όμως πχ έχεις κάποιες ανάγκες σωματικές που απλά τις αφήνεις στην άκρη, τότε θα σου βγαίνει σε άσχημο συναίσθημα. Οπότε μια από τις δύο ανάγκες (σωματική) πρέπει να την καλύψεις γιατί μαζί και οι δύο φέρουν αυτό το αποτέλεσμα. Έτσι λέω, δεν ξέρω. Υποθέτω. Επειδή το σώμα και το μυαλό πάνε πακέτο. Αν δεν μπορείς να ικανοποιήσεις το μυαλό, τότε μπορείς το σώμα. Αλλά όχι και τα δύο παραγκωνισμένα.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Ταχουμε περάσει όλοι αυτά. Ερωτικές απογοητεύσεις που δεν κλείνουν για μας αλλά κλείνουν μόνο για τους άλλους. Αναγκαστικά πρέπει να προχωρήσεις γιατί ο χρόνος τρέχει. Μην αντιστέκεσαι. Βρες κάτι άλλο να σε απασχολήσει. Κάτι ευχάριστο. Δεν είναι μοναξιά θεωρώ..είναι η απόρριψη.Ποιος έχει διακόσια άτομα να βγαίνει κι άλλα τόσα λεφτά; Κανείς. Με αυτή τη λογική νιώθουμε όλοι μοναξιά. Πλέον είναι και το φυσιολογικό αυτό. Θεωρώ ότι τη μοναξιά τη νιώθεις σε αυτή την απόρριψη γιατί απορρίφθηκαν τα συναισθήματα σου. Αλλά δεν είσαι μόνος, έχεις άτομα. Και θα έχεις όποτε θες γιατί και άλλοι νιώθουν "μοναξιά". Άτομα θα έρχονται και θα φεύγουν συνέχεια αν ανοίγεις την πόρτα. Όταν τα συναισθήματα σου βρουν κάπου να κουρνιάσουν τότε θα νιώσεις ότι αυτό πλέον δεν είναι πρόβλημα. Είναι θέμα συναισθημάτων γιατί όπως είπα άτομα υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ευκαιρίες θα υπάρχουν. Αν βγαίνεις και περνάς καλά, τα συναισθήματα αυτά δε θα είναι έτσι τόσο έντονα. Αν όμως πχ έχεις κάποιες ανάγκες σωματικές που απλά τις αφήνεις στην άκρη, τότε θα σου βγαίνει σε άσχημο συναίσθημα. Οπότε μια από τις δύο ανάγκες (σωματική) πρέπει να την καλύψεις γιατί μαζί και οι δύο φέρουν αυτό το αποτέλεσμα. Έτσι λέω, δεν ξέρω. Υποθέτω. Επειδή το σώμα και το μυαλό πάνε πακέτο. Αν δεν μπορείς να ικανοποιήσεις το μυαλό, τότε μπορείς το σώμα. Αλλά όχι και τα δύο παραγκωνισμένα.

---

Ωραία τα λες ! Σε ευχαριστώ για την απαντηση. Ένα μενει λοιπον... να δουλεψω στις αναγκες μου

Παρε φαρμακα να μην εχεισ αναγκη για σεξ

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Ταχουμε περάσει όλοι αυτά. Ερωτικές απογοητεύσεις που δεν κλείνουν για μας αλλά κλείνουν μόνο για τους άλλους. Αναγκαστικά πρέπει να προχωρήσεις γιατί ο χρόνος τρέχει. Μην αντιστέκεσαι. Βρες κάτι άλλο να σε απασχολήσει. Κάτι ευχάριστο. Δεν είναι μοναξιά θεωρώ..είναι η απόρριψη.Ποιος έχει διακόσια άτομα να βγαίνει κι άλλα τόσα λεφτά; Κανείς. Με αυτή τη λογική νιώθουμε όλοι μοναξιά. Πλέον είναι και το φυσιολογικό αυτό. Θεωρώ ότι τη μοναξιά τη νιώθεις σε αυτή την απόρριψη γιατί απορρίφθηκαν τα συναισθήματα σου. Αλλά δεν είσαι μόνος, έχεις άτομα. Και θα έχεις όποτε θες γιατί και άλλοι νιώθουν "μοναξιά". Άτομα θα έρχονται και θα φεύγουν συνέχεια αν ανοίγεις την πόρτα. Όταν τα συναισθήματα σου βρουν κάπου να κουρνιάσουν τότε θα νιώσεις ότι αυτό πλέον δεν είναι πρόβλημα. Είναι θέμα συναισθημάτων γιατί όπως είπα άτομα υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ευκαιρίες θα υπάρχουν. Αν βγαίνεις και περνάς καλά, τα συναισθήματα αυτά δε θα είναι έτσι τόσο έντονα. Αν όμως πχ έχεις κάποιες ανάγκες σωματικές που απλά τις αφήνεις στην άκρη, τότε θα σου βγαίνει σε άσχημο συναίσθημα. Οπότε μια από τις δύο ανάγκες (σωματική) πρέπει να την καλύψεις γιατί μαζί και οι δύο φέρουν αυτό το αποτέλεσμα. Έτσι λέω, δεν ξέρω. Υποθέτω. Επειδή το σώμα και το μυαλό πάνε πακέτο. Αν δεν μπορείς να ικανοποιήσεις το μυαλό, τότε μπορείς το σώμα. Αλλά όχι και τα δύο παραγκωνισμένα.

---

Και κάτι τελευταιο... παρατηρώ επίσης οτι βρίσκομαι σε μια σύγχυση και βαζω τρικλοποδιές στο εαυτό μου. Για παράδειγμα, υπάρχει μια κοπέλα η οποία βλέπω οτι ενδιαφέρεται/κοιτάει εδω και κάμποσο καιρό. 'Η τουλάχιστον αυτή την εντυπωση εχω (να πεφτω τόσο έξω? μπορει) .Αλλα απο τη μεριά μου όμως, απ'όσο με θυμάμαι κιόλας δηλαδή, δεν ειχα κάποιο ιδιαιτερο ενδιαφέρον για αυτη παρα μόνο οταν συνειδητοποιησα οτι "κοιταει". Βεβαια ειναι πολυ προσεκτική (?) και οταν ειναι κοντα μου προσπαθεί να ειναι διακριτική για καποιο λόγο, δηλαδη αλλάζει το βλέμα της, δεν στρέφει ποτε το κορμι της προς τα μενα οταν μιλαμε, δε χορευει μαζι μου οπως με τους άλλους κ.α. Τις προάλλες εκανε ενα παρτυ γεννεθλιων και με κάλεσε και εμενα. Με ευχαριστησε θερμα που πηγα και μετα απο 10 μερες της πηρα ενα δωρό (γιατι ετσι της ειχα υποσχεθει αφου πηγα με αδεια χερια στο πάρτυ της) και ο ενθουσιαμος της δεν ηταν αυτος που περίμενα, αλλά εντάξει δεν θα έχουμε και μετρητες ενθουσιασμού για τους ανθρώπους :-) ο καθενας θα ενθουσιάζεται με τον τρόπο που θελει. Οποτε ο προβληματισμός μου εγκειται στο εξης: Να της ζητησω να βγουμε? Να μην της ζητήσω? Να της ζητησω μονο και μονο επειδή εικάζω ότι υπάρχει ενδιαφέρον μονο απο τη μεριά της?
Εν κατακλειδι δεν εχω καποιες σαφεις προθέσεις απεναντί της, δηλαδη αν θέλω απλά μια περιπέτεια ή να τη γνωρίσω καλύτερα. Κοινως, δεν ξερω τι θέλω απο αυτή και αν το θέλω εν τελει. Οποτε με πιάνουν τέτοιοι "χαζοί" προβληματισμοί και εν τέλει μένω εντελώς στάσιμος. Ουτε μπροστα, ουτε πισω .Ουτε της ζητάω, ουτε δεν της ζητάω και στο τέλος συνεχιζω με τις εσωτερικές εντασεις μου...

Quote:

---

Originally Posted by tingerbell

Και κάτι τελευταιο... παρατηρώ επίσης οτι βρίσκομαι σε μια σύγχυση και βαζω τρικλοποδιές στο εαυτό μου. Για παράδειγμα, υπάρχει μια κοπέλα η οποία βλέπω οτι ενδιαφέρεται/κοιτάει εδω και κάμποσο καιρό. 'Η τουλάχιστον αυτή την εντυπωση εχω (να πεφτω τόσο έξω? μπορει) .Αλλα απο τη μεριά μου όμως, απ'όσο με θυμάμαι κιόλας δηλαδή, δεν ειχα κάποιο ιδιαιτερο ενδιαφέρον για αυτη παρα μόνο οταν συνειδητοποιησα οτι "κοιταει". Βεβαια ειναι πολυ προσεκτική (?) και οταν ειναι κοντα μου προσπαθεί να ειναι διακριτική για καποιο λόγο, δηλαδη αλλάζει το βλέμα της, δεν στρέφει ποτε το κορμι της προς τα μενα οταν μιλαμε, δε χορευει μαζι μου οπως με τους άλλους κ.α. Τις προάλλες εκανε ενα παρτυ γεννεθλιων και με κάλεσε και εμενα. Με ευχαριστησε θερμα που πηγα και μετα απο 10 μερες της πηρα ενα δωρό (γιατι ετσι της ειχα υποσχεθει αφου πηγα με αδεια χερια στο πάρτυ της) και ο ενθουσιαμος της δεν ηταν αυτος που περίμενα, αλλά εντάξει δεν θα έχουμε και μετρητες ενθουσιασμού για τους ανθρώπους :-) ο καθενας θα ενθουσιάζεται με τον τρόπο που θελει. Οποτε ο προβληματισμός μου εγκειται στο εξης: Να της ζητησω να βγουμε? Να μην της ζητήσω? Να της ζητησω μονο και μονο επειδή εικάζω ότι υπάρχει ενδιαφέρον μονο απο τη μεριά της?
Εν κατακλειδι δεν εχω καποιες σαφεις προθέσεις απεναντί της, δηλαδη αν θέλω απλά μια περιπέτεια ή να τη γνωρίσω καλύτερα. Κοινως, δεν ξερω τι θέλω απο αυτή και αν το θέλω εν τελει. Οποτε με πιάνουν τέτοιοι "χαζοί" προβληματισμοί και εν τέλει μένω εντελώς στάσιμος. Ουτε μπροστα, ουτε πισω .Ουτε της ζητάω, ουτε δεν της ζητάω και στο τέλος συνεχιζω με τις εσωτερικές εντασεις μου...

---

Όχι, να το δοκιμάσεις να βγεις μαζί της για μια γνωριμία έτσι απλά
Εφόσον δε σε συγκίνησε η παρουσία της πολύ πιθανόν να μη σε συγκινήσει και μετά, εφόσον δεν την είχες προσέξει, αλλά μπορεί να σε τραβήξει ο χαρακτήρας της. Μια δοκιμή δε βλάπτει. Δοκίμασε το λέω εγώ!
Μα ούτως ή άλλως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό γυναικών περιμένει από το άλλο φύλο να κάνει κίνηση. Λίγες θα κάνουν βήμα. Κάνε εσύ και βλέπεις. Στην τελική και τίποτα να μη γίνει, θα έχεις άλλα καλά. Θα ξεκολλήσει λίγο το μυαλό σου από τα παλιά και ίσως ανανεωθείς και λίγο χεχε