Αντικαταθλιπτικα και κρίση πανικου

Καλημέρα σε όλους. Είμαι στην τρίτη μέρα αγωγής με cipralex. Γενικά έχω πολύ άγχος και βάρος όλη μέρα αλλά έχω χρονια να πάθω κρίση πανικού. Σίγουρα πάνω από 6 χρόνια. Επειδή δεν άντεχα το αίσθημα του άγχους πήγα σε ψυχιατρο και μου έδωσε αγωγή. Σήμερα το πρωί έπαθα κρίση πανικού. Είναι φυσιολογικό? Μπορεί η αγωγή να μας κάνει χειρότερα? Νόμιζα ότι θα τρελαθώ. Εχω πολλά χρόνια να αισθανθω ετσι.

Στην αρχή τα αντικαταθλιπτικα αυξάνουν το άγχος μέχρι να προσαρμοστεί ο οργανισμός .. είναι σύνηθες να χορηγούν και ένα αγχωλιτικό πχ ζαναξ για τον πρώτο καιρό μέχρι μα δράσει θετικά το φάρμακο

Το ξέρω ότι έχει παρενέργειες αλλά φοβάμαι μη με κάνει χειρότερα απο ότι ήμουν πριν την αγωγή. Δεν έχω πάρει ακόμη ζαναξ.

Εγώ προσωπικά πάντα ένιωθα χειρότερα όταν ξεκινούσα νέο αντικαταθλιπτικό, μέχρι να με πιάσει και ποτέ δεν μου το έδινε δίχως κάποιο αγχολυτικό. Ζαναξ και λεξοτανιλ δεν ήθελα και μου έγραφε lyrica. Σε κρατάει κάπως γιατί χωρίς υποστήριξη δεν παλεύεται η περίοδος προσαρμογής. Το αν σε κάνει χειρότερα θα το κρίνει ο γιατρός όταν περάσει κάποιος καιρός συνήθως ένας με δύο μήνες ώστε να έχετε πλήρη εικόνα της δράσης του φαρμάκου. Τότε εξεταζετ το ενδεχόμενο αλλαγής της αγωγής ή συνεχισης του

Μετά δηλαδή νιώθεις πολύ καλά? Το Lyrica τι είναι? Γιατί δεν ήθελες ζαναξ? Εγώ ντρέπομαι να πάω να το πάρω γιατί είμαι επαρχεια

Τον πρώτο καιρό είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα. Η προσαρμογή έχει πάρα πολλά σκαμπανευμάσματα. Μέχρι να προσαρμοστεί ο οργανισμός θα περάσεις δύσκολα αλλά το αποτέλεσμα θα σε δικαιώσει μετά. Κάνε υπομονή το ξέρω είναι πολύ δύσκολο και έχε εμπιστοσύνη στο φάρμακο. Το να σε κάνει χειρότερα στην αρχή είναι λογικό έτσι κάνουν όλα μου το είπε και ο ψυχίατρος. Μπορεί να βιώσεις κρίσεις πανικού, χειρότερο άγχος από πριν, κλάμα, κακή διάθεση, ζαλάδα πχ αλλά αυτά είναι μόνο στην αρχή. Πολλοί σταματούν τα χάπια επειδή δεν αντέχουν τον πρώτο καιρό την προσαρμογή αλλά σίγουρα θα σε κάνουν καλύτερα στην πορεία. Αγχολυτικό σίγουρα πρέπει να πάρεις για να "μαλακώσουν" οι παρενέργειες της προσαρμογής. Δεν είναι απαραίτητο αλλά θεωρώ πως αν η προσαρμογή είναι δύσκολη με το αγχολυτικό μαζί, φαντάσου πόσο δύσκολη θα είναι χωρίς το αγχολυτικό...

Σε ευχαριστώ πολύ. Ο ψυχοατρος που μου τα έγραψε μου είπε ότι δεν έχει παρενέργειες και όλα είναι στο μυαλό μου γιαυτό αγχώθηκα πολύ. Θα κάνω υπομονή και ελπίζω πράγματι να νιώσω καλύτερα να μπορέσω να ζησω πάλι και να χαρώ την οικογένεια μου.

Και μένα ο ψυχίατρος όταν μου τα έγραψε μου είπε απλά ότι μπορεί να νιώσω βαρύ κεφάλι πονοκέφαλο. Δε μίλησε για καμία παρενέργεια. Θεωρώ πως αν μας τα πουν αυτά στην αρχή δε θα ξεκινούσε κανείς αγωγή!! Το τι πέρασα και εγώ τον πρώτο καιρό δε λέγεται αλλά οι ειδικοί αυτό που έχω καταλάβει είναι πως ξέρουν πως αυτά είναι φυσιολογικά οπότε ίσως δε τα λένε για να μη τρομοκρατηθείς... αλλά σιγά σιγά σταθεροποιήσε και μετά νιώθεις πολύ πολύ καλύτερα!!

Και εγώ σκεφτόμουν από το πρωί να τα σταματήσω.. τα μηνύματα σας μου δίνουν κουράγιο να συνεχίσω.. ελπίζω να αισθανθώ καλύτερα με τον καιρό και να πάρω τη ζωή μου πίσω..

Και εγώ το ίδιο! Ξύπνησα μία μέρα και λέω τέλος δε τα ξανά παίρνω μου κάνουν κακό! Αλλά ευτυχώς με πίεσε η οικογένεια μου να συνεχίσω και πάλι καλά γιατί όντως πέρασαν σχεδόν όλα (λέω σχεδόν γιατί είμαι στο 2ο μήνα θεραπείας και έχω δρόμο ακόμα) αλλά έχω δει μεγάλη βελτίωση! Θα καλυτερεύσεις απλά θέλει υπομονή :)

Αχ σε ευχαριστώ πολύ που το μοιράστηκες.. και εγώ σκεφτόμουν μήπως είναι λάθος η αγωγή, μήπως είναι λάθος η δόση, μήπως δεν τα αντέχει ο οργανισμός μου και δεν έχω καμία ελπίδα

Σε όλους όσοι παίρνουμε πάντα η αρχή ήταν αρκετά δύσκολη! Απλά είναι σημαντικό να έχεις και επικοινωνία με τον γιατρό σου ώστε να μπορείς να τον ρωτάς τα πάντα! Και εγώ τα ίδια ακριβώς σκεφτόμουν μέχρι πως θα με τρελάνουν :P σε καταλαβαίνω κάνε κουράγιο!

Δεν εχω πολύ καλή επικοινωνία με τον ψυχιατρο που μου τα έγραψε.. μου απαντάει την επόμενη μέρα μετά από πολλές προσπάθειες επικοινωνίας και όταν του τα είπα είπε πως είναι όλα στο μυαλό μου και είμαι αρνητική.. έτσι δεν τόλμησα καν να του πω ότι έπαθα κρίση πανικού..

Το πρωί έπαθα σοκ.. λέω πάει τελείωσε.. επόμενο βήμα ψυχιατρείο και τι θα γίνει το παιδάκι μου

Αυτό είναι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Σε τέτοιες περιπτώσεις σαν τις δικές μας να έχεις έναν πολύ καλό γιατρό, ο οποίος να μπορεί να σου απαντάει. Είναι μία μακριά διαδικασία αυτή και χρειάζεται παρακολούθηση με την έννοια ότι ο ασθενής δυσκολεύεται πολύ μέχρι να προσαρμοστεί. Σίγουρα τον πρώτο καιρό θα έπρεπε να απαντά...
Εγώ κάνω και ψυχοθεραπεία παράλληλα και μπορώ κάποια πράγματα να τα συζητάω και εκεί.. έχεις σκεφτεί να δοκιμάσεις;

Ναι έχουμε πει να ξεκινήσουμε και ψυχοθεραπεία αλλά επειδή δε μου άρεσε η συμπεριφορά δε θα κάνω μαζί του και θα κάνω με έναν ψυχολόγο που είχα κάνει λίγες συνεδρίες στο παρελθόν..

Νομίζω θα βοηθήσει και η ψυχοθεραπεία σίγουρα!!

Ρενια απο το ζαχαρουλα οπωσ καταλαβεσ το 2015 δεν ψηφισα γτ ασχολιομουν με τα ψυχολογικα τα δικα μου κ τα δικα σου ξεχασα να σ πω εκτοσ οτι με ανεστησεσ βρηκα την ψυχολογια να το παλεψω απο το 12 μεχρι το 15 δεν ειχα καθολου ψυχολογια σε ευχαριστω που με ακουσεσ αληθεια ψεμματα εσυ ξερεισ να εισαι παντα καλα κι ευτυχισμενη

Ελπίζω να είναι καλύτερα το μέλος που ξεκινησε το θέμα, αλλα ρε παιδια ειναι δυνατον να λενε οτι δεν υπαρχουν παρενεργιες και ειναι ολα στο μυαλο;
Οταν ολες τις παρενεργιες τις γραφει στο κουτι,, Μιλαμε για κανονικο δουλεμα,, Τι εμπιστοσυνη να έχω απο εκει και περα,,

Συγνωμη και παλι αλλα αυτο δεν ειναι σαν αντιμετοπιζετε ο ασθενης με π.χ. αγχωδη διαταραχη σαν κατωτερος, σαν ενα παιδι ή μειωμενης αντιληψης;
Και δυστυχώς το παραδειγμα δεν ειναι η εξαίρεση,,

Και ο δικός μου γιατρός μου έλεγε ότι εγώ προκαλώ τα συμπτώματα μέσω του φαινομένου nocebo, με τον μηχανισμό του placebo αλλά στο αρνητικό του. Επειδή δεν ήθελα να παίρνω φάρμακα αντιδρούσα έτσι θεωρούσε.

Αυτο ειναι διαφορετικο, αναφερθηκα στη περιπτωση που ισχυρίζετε ο γιατρος οτι ειναι απλη ψεμα, αλλα και ετσι να ειναι με ποια κριτιρια μπορει να ξεχωρισει αν ειναι ετσι η πραγματικά συμτωματα; Εγω δεν εχω ακουσει κανενα γιατρο να παραδεχετε παρενεργιες φαρμακου ή εστω πολυ δυσκολα.

Σ'εμένα ένας άλλος ψυχίατρος στον οποίο έκανα ψυχοθεραπεία παλιότερα και είχα πάει για δεύτερη γνώμη για την αγωγή που έπαιρνα τελευταία μου μίλαγε ανοιχτά για τις παρενέργειες. Λέγαμε π.χ. για το ρεμερον ότι μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στον μεταβολισμό κλπ. Και για το cipralex μου είπε ότι τα συμπτώματα που είχα ήταν από αυτό. Αλλά μου εξήγησε ότι έφταιγα κι εγώ για τις παρενέργειες γιατί άργησα να κατασταλαξω στην ώρα λήψης του, γιατί μεσημέρι που το ξεκίνησα μου προκαλούσε υπνηλία στη δουλειά, βράδυ μου χαλαγε τον ύπνο και τελικά το έπαιρνα απόγευμα. Δίκιο είχε. Τώρα που το παίρνω σταθερή ώρα από την αρχή δεν έχω καμία από κεινες τις παρενέργειες που είχα τότε. Αλλά τον θεωρώ εξαίρεση. Η πλειοψηφία είναι έτσι όπως περιγράφεις. Έχω την άποψη ότι θεωρούν πως οποιαδήποτε αντίδραση στο φάρμακο στρέφεται ενάντια στην θεραπεία και εν τέλει ενάντια σε αυτούς. Εγώ όταν είχα σταματήσει από μόνος μου το λυρικα γιατί μου προκαλούσε έντονο πόνο στο στομάχι ο γιατρός μου είχε θυμώσει. Το ίδιο κι όταν γκρινιαζα για τις παρενέργειες του cipralex. Το έπαιρνε προσωπικά. Δυστυχώς όμως έχω καταλάβει ότι χωρίς τα αντικαταθλιπτικά ταλαιπωρουμαι.

Εισαι τυχερος που επεσες σε εξαιρεση και ευτυχως υπαρχουν εστω και λίγοι. Κοιταξε, η αποψη που λες οτι νομιζουν οτι στρεφεται εναντιον τους μου φαινετε αρκετα πιθανη γιατι ουσιατικα το μονο οπλο που εχουν ειναι αυτα τα φαρμακα,,

Ομως το θεμα εδω ειναι οτι ή λεει ψεματα ή αγνοει τις πολυ σοβαρες πιθανες παρενεργιες των φαρμακων αυτων.
Επισης τεινω να πιστευω οτι ο οποιοσδηποτε ασθενης που τους επισκέπτεστε τον θεωρουν μειωμενης αντιληπτικότητας άνθρωπο, αρα με βαση αυτο δικαιούντο ειτε να μην τον πιστευουν ειτε να του αποκρυπτουν την αληθεια κατα το δοκούν - παντα προς οφελος του ασθενη φυσικα,,

Βεβαια και τα φαρμακα εχουν βοηθήσει πολλους και χρειαζετε παντα η επιβλεψη γιατρου με τη χρηση,,