Γιατι ο ερωτας μας τρελαινει θεραπευτικα...
Η ερωμένη του Λουδοβίκου του 15ου , η περίφημη λόγιος
Μαντάμ ντε Μποβουάρ , μας άφησε πολιτιστική κληρονομιά
μια σημαντική εξήγηση.
" Ο έρωτας ειναι η πιο ισχυρή μορφή εθισμού"
Επειδή κάποιοι ίσως να μην ειναι τόσο ενήμεροι, θα σας πω
με απλά λόγια, ότι ο εθισμός ειναι το αίσθημα έλλειψης ενός εξωτερικού η εσωτερικού ερεθίσματος που προκαλεί
μια γενικευμένη αναταραχή στον άνθρωπο και απώλεια
της ευφορίας , σε όλα τα βιοτικά του επίπεδα αλλά κυρίως
στην ψυχική σφαίρα και το πνεύμα.
Ίσως θα φανεί υπερβολικά αφελής αυτη η διαπίστωση, σε μια κοινωνια που μαστίζεται απο τα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό.
Η ανακάλυψη όμως του μηχανισμού που οδηγεί στον εθισμό και συγκεκριμένα της δράσης της ντοπαμινης , μπορεί να δώσει επαρκείς εξηγήσεις...
Η ντοπαμινη ειναι μια ορμόνη που εκκρίνεται στις συνάψεις
των κυττάρων, που βρισκονται στον φλοιό του εγκεφάλου...
Ο ρόλος τους ειναι η ενίσχυση και η μετατροπή , καθώς
και η μεταφορά των ερεθισμάτων, απο τα νεύρα στον πυρήνα του νευρικού κυττάρου ,για να γίνουν αντιληπτά απο την συνείδηση.
Τα ερεθίσματα χωρίζονται σε εσωτερικά και εξωτερικά.
Ο πόνος πχ ειναι ένα κλασσικό εσωτερικό ερέθισμα.
Πονάει το δόντι μας και ο οδοντογιατρός, μας δίνει μορφινουχα
η άλλα πιο ήπια σκευάσματα για να κατευνάσει τον πόνο.
Η ντοπαμινη μεταφέρει το ερέθισμα αυτών των ουσιών στον εγκέφαλο και το ενισχύει στέλνοντας μέσω της συνείδησης,
ένα αίσθημα ευφορίας, που υπερκαλύπτει το δυσάρεστο ερέθισμα απο τον πόνο. Αυτό που εχει παρατηρηθεί ειναι ,ότι αν αυτη η διαδικασία ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο μέτρο, δηλαδή αν ο οργανισμός μας "συνηθίσει" να εκκρίνει ντοπαμινη απο εξωτερικά ερεθίσματα, όταν αυτά αργότερα σταματήσουν
να φτάνουν στο κύτταρο, η ντοπαμινη παύει να εκκρίνεται και αυτό προκαλεί με την σειρά του την αναγκη στον οργανισμό μας , να παράγει εκ νέου αρνητικά ερεθίσματα , προκείμενου
να ζητήσει την εξισορρόπηση της ντοπαμινης
που υπολειτουργεί...
Έτσι οι επιστήμονες του αμερικανικού στρατού, στον 2 παγκόσμιο πόλεμο, ανακάλυψαν την ηρωίνη, για να απεξαρτησουν τους ασθενείς που είχαν εθιστεί στην μορφίνη και ούτω καθε εξής...
Με απλά λόγια, καθε μορφή εθισμού, προκαλεί μια εξάρτηση.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει, γιατί οι ερωτευμένοι, συχνά τρελαίνονται απο τον ερωτά τους , αλλάζοντας τρόπο ζωης
με τα γνωστά συμπτώματα , την απώλεια της όρεξης [αίσθημα πείνας] , τα καθημερινά τους ενδιαφέροντα[υπέρ-συγκέντρωση στο ερέθισμα] και την προσοχη τους.
Πόσο εφιχτο θα ήταν να χρησιμοποιηθεί ο έρωτας σαν τρόπος απεξάρτησης?
Πιστεύω ότι ειναι ο πιο φυσικός και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος, που η ίδια η Φύση, φρόντισε να μας εφοδιάσει.
Να μην παρεξηγηθώ όμως .Δεν εννοώ να ερωτευθειτε
τον οδοντογιατρό σας , για να μην πάρετε την απαραίτητη δόση του αναισθητικού, για την επέμβαση στα δόντια σας!
Εννοώ ότι αν η έκκριση της ντοπαμινης ,εχει σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση της ευφορίας σας και πηγάζει απο ένα φυσικό, εσωτερικό ερέθισμα, καμμια άλλη τεχνητή ουσία, δεν μπορεί
να προσφέρει τόσο πηγαία και ολοκληρωμένη αισθηση,
οσο η ερωτική επιθυμία και η αναγκη της μητρότητας.
Έχει δίκιο δηλαδή, ο πάλαι ποτέ Πανουσης
και το γ...... γιατί χανόμαστε
