ΓΙΑΤΙ

ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ. ΒΑΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ. ΕΧΩ ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ. ΥΠΟΦΕΡΩ. ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΨΥΧΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΧΑΠΙΑ ΑΚΟΜΑ. ΕΙΜΑΙ 28 ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΕΞ ΟΥΤΕ ΕΧΩ ΒΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ. ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΟΜΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΩ ΑΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΝΑΝΙΣΤΩ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΡΕ
ΓΑΜΩΤΟ. ΕΙΜΑΙ ΗΜΙ ΛΕΙΟΥΡΓΙΚΟΣ, ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΕΞ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΩ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ. ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΛΕΙΣΤΟΣ. ΜΕΝΩ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑ. Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ. ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΚΕΝΟΣ.............ΓΕΝΙΚΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΑΚΟΜΑ.

η αυτοκτονια δεν ειναι λυση , μονο ενας ψυχολογος-α μπορει να σε βοηθησει νομιζω , οχι ψυχιατρος να σε πλακωσει στα χαπια , αλλα δεν γνωριζω περι ψυχωσεως , ειναι καπως περιπλοκη η περιπτωση σου ,............το οτι μενεις με τους γονεις δεν περιπλεκει κι αλλο την περιπτωση , φυσιολογικο ειναι να νιωθεις μονος και κενος λεω ....η απελπισια ειναι ο χειροταρος συμβουλος ....

Δεν μπορείς να βοηθησεις τον εαυτό σου, είναι προφανές, θα πρέπει να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό..

Να ρε ρωτήσω κάτι txopit κι αν θες απαντάς. Δεν νομίζω να το έχεις αναφέρει. Λες για βαριά κακοποίηση στην παιδική ηλικία. Ήταν από τους γονείς ή κάτι που οι γονείς σου το ξέρουν; Ποια είναι η στάση τους και ποια η ποιότητα επικοινωνίας μεταξύ σας;

Χρειάζεσαι βοήθεια από ειδικό.
Όσες συμβουλές και να σου δώσουν εδώ, καταλαβαίνεις ότι δεν αρκεί για να λυθεί το πρόβλημα.....
Θα σκεφτόσουν να πας σε έναν ψυχολόγο να σε βοηθήσει; με τον ψυχίατρο σου τι λέτε; μόνο για την αγωγή και τα φάρμακα ;

Ένας ειδικός είναι πολύ μεγάλη βοήθεια, δεν το συζητάμε καν. Ωστόσο θεωρώ ότι κάπου οι άνθρωποι πρέπει να προσπαθήσουν να βοηθηθούν κι αλλάζοντας την καθημερινότητά τους λίγο. Άμα τρέχουν από ειδικό σε ειδικό μια ζωή αλλά κάθε μέρα ζουν τη μέρα της μαρμότας, τι να το κάνεις; Εδώ από τα λίγα που έχει αναφέρει το παιδί, έχει ελάχιστες κοινωνικές επαφές και κενή καθημερινότητα. Το να σε παίρνει σαν αξεσουάρ ο πατέρας σου μαζί του στη δουλειά για να περνάει η ώρα ξέρω 'γω δεν είναι από κάποιο σημείο και μετά υγιές βίωμα για έναν νέο άνθρωπο. Κάτι πρέπει να αλλάξει, από κάπου να αρχίσει. Έχει κολλήσει στο μυαλό του στο σεξουαλικό και στην συντροφικότητα που είναι βασικό, αλλά που θα το βρει αυτό; Στα γαριδάκια μέσα; Σε όλους τους τομείς της ζωής του χρειάζεται να ενεργοποιηθεί για να έρθει κι αυτό. Πρέπει κάτι να κάνει να πάρει μπροστά.

Το θέμα μου είναι πως ο ψυχολόγος απαιτεί και χρήματα, κάτι που με κάνει να πηγαίνω πιο σπάνια. Με τον ψυχίατρο συζητάμε και προσωπικά θέματα.. με βοηθάει το παιδί όσο μπορεί και όσο ξέρει, νέος είναι και αυτός στην ηλικία μου. Τώρα όσον αφορά την κακοποίηση ήταν λεκτική, σωματική ψυχολογική και σεξουαλική. Δεν θέλω να το παίζω θύμα άλλα είναι κάτι που κουβαλάω μέσα μου και θα κουβαλάω μια ζωή. Ο πατέρας μου ήταν μια ζωή απών από τη ζωή μου πόσο μάλλον τώρα. Στο παρελθόν έπινε αρκετά και μεθούσε συχνά. Γενικά είναι ένας άνθρωπος που δεν με στηρίζει καθόλου, έχει βίαια ξεσπάσματα πολύ συχνά. Η μητέρα μου προσπαθεί να με βοηθήσει όσο μπορεί και αυτή και όσο το επιτρέπουν τα οικονομικά μας. Θα ήθελα να φύγω να ζήσω κάπου μόνος μου μακριά απ' όλους και απ΄όλα.

Θεωρείς ότι δεν είσαι σε θέση να εργαστείς έστω και περιστασιακά; Το έχεις προσπαθήσει;

Εργάζομαι σε ένα γραφείο περιστασιακά πρωινές ώρες, αλλά κάθε μέρα υποφέρω, δεν είναι ζωή αυτή, δεν νιώθω τίποτα, μόνο κούραση καταστολή απουσία συναισθημάτων πλήρης, μένω αμίλητος δεν μπορώ να συγκεντρωθώ καλά, δεν έχω λιμπιντο και δεν έχω κάνει σεξ αν και βλέπω σπάνια πλέον γιατί δεν έχω και στύση
γκέι πορνό. Δεν έχω παρέες, αυτοπεποίθηση, θέληση και κίνητρο για ζωή. Μόνο χάπια χάπια χάπια ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ
ΡΕΕΕ Με ακούει καείς

Είναι σε δουλειά συγγενών/γνωστών σου; Πληρώνεσαι κανονικά; Το λέω γιατί πιο πάνω έγραψες ότι θα ήθελες να ζήσεις μόνος σου μακριά από όλους κι από όλα και ξέρεις, δεν το βρίσκω κακή ιδέα για ένα διάστημα. Χωρίς οικονομική ανεξαρτησία όμως δεν γίνεται.
Κάνε κάτι, κάποια αλλαγή. Στο έχω γράψει πολλές φορές. Σπάσε τη ρουτίνα σου. Το ένα φέρνει το άλλο. Έχεις τελματώσει. Σου φαίνονται όλα βουνό, όλα μάταια. Το καταλαβαίνω. Αλλά πρέπει κάπως να πάρεις μπρος.

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Εργάζομαι σε ένα γραφείο περιστασιακά πρωινές ώρες, αλλά κάθε μέρα υποφέρω, δεν είναι ζωή αυτή, δεν νιώθω τίποτα, μόνο κούραση καταστολή απουσία συναισθημάτων πλήρης, μένω αμίλητος δεν μπορώ να συγκεντρωθώ καλά, δεν έχω λιμπιντο και δεν έχω κάνει σεξ αν και βλέπω σπάνια πλέον γιατί δεν έχω και στύση
γκέι πορνό. Δεν έχω παρέες, αυτοπεποίθηση, θέληση και κίνητρο για ζωή. Μόνο χάπια χάπια χάπια ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ
ΡΕΕΕ Με ακούει καείς

---

δεν βγαζω πολυ νοημα απο αυτα που λες.
μας λες οτι θες να ερωτευθεις και να κανεις σεξ, κι εδω μας λες οτι δεν εχεις ουτε λιμπιντο, ουτε στυση.
πως γινεται να θελεις σεξ, αν δεν εχεις λιμπιντο;
το σεξ, δεν ειναι κατι υποχρεωτικο. το κανει καποιος γιατι του το ζηταει η λιμπιντος του.
πολλοι ζουνε χωρις σεξ, γιατι δεν το θελουν.

Έχω την εντύπωση ότι λόγω βιωμάτων κτλ το παιδί έχει κολλήσει στο σεξουαλικό και στην σεξουαλική του ταυτότητα και το σκέφτεται συνεχώς. Και φυσικά είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της ζωής ενός ανθρώπου, δεν είναι λίγο στα 28 σου να είσαι παρθένος και να μην είσαι καν σίγουρος για το τι θες σε αυτόν τον τομέα.
ΟΜΩΣ αυτό που προσπαθώ να του πω τόσον καιρό είναι ότι επίσης δεν είναι λίγο να είσαι 28 και να μην έχεις φίλους, ενδιαφέροντα, στόχους, ασχολίες, κοινωνικές επαφές και τόσα άλλα. Ίσως αν προσωρινά άφηνε στην άκρη το σεξουαλικό και άρχιζε να δραστηριοποιείται κάπου αλλού με κάποιον τρόπο, σταδιακά να λυνόντουσαν ένα ένα τα θέματα και να έβρισκε την άκρη του. Με το να κοιτάει όλη μέρα τον τοίχο και να σκέφτεται αν είναι gay ή όχι, αν έχει λίμπιντο ή όχι, τι ωραία θα ήταν αν είχε σχέση ή έκανε σεξ, δεν προοδεύει κάπου ούτε βγάζει καμια άκρη!

Αχ θεέ μου, μάλλον με έπλασες για να υποφέρω σε αυτή τη ζωή δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Μόνος μου παλεύω να σταθώ στα πόδια μου ξανά αλλά ήθελα και τα φώτα σου σε αυτό τον Γολγοθά

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Αχ θεέ μου, μάλλον με έπλασες για να υποφέρω σε αυτή τη ζωή δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Μόνος μου παλεύω να σταθώ στα πόδια μου ξανά αλλά ήθελα και τα φώτα σου σε αυτό τον Γολγοθά

---

Δεν υπάρχει αγαπητέ μου θεός για να σε ακούσει, ούτε σε έπλασε καμμία μοίρα για να υποφέρεις. Μόνος σου θα ξεκολλήσεις από το τέλμα, με τη βοήθεια ειδικού στον οποίο πρέπει να ανοιχτείς πλήρως ώστε να βοηθηθείς. Και αν νοιώθεις ότι αυτός που έχεις δεν επαρκεί, άλλαξέ τον.

Ο Θεός (αν υπάρχει) δεν θέλει κανένας άνθρωπος να υποφέρει...

Υπάρχει κάποιος που να είναι δίπλα σου; ζεις μόνος σου ;; αδέρφια ή γονείς κάποιον δικό σου άνθρωπο να μιλήσεις να σε βοηθήσει;οι γονείς σου πιστεύεις πως θα είναι αυστηροί αν τους πεις ότι είσαι ομοφυλόφιλος;;

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Αχ θεέ μου, μάλλον με έπλασες για να υποφέρω σε αυτή τη ζωή δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Μόνος μου παλεύω να σταθώ στα πόδια μου ξανά αλλά ήθελα και τα φώτα σου σε αυτό τον Γολγοθά

---

Φίλε τχοπιτ,πίστεψέ με σε καταλαβαίνω τι βιώνεις...Και αλλοι εδω μεσα σε καταλαβαίνουν γιατί υποφέρουν κ αυτοί...Αλλά δεν μπορούμε να σε βοηθήσουμε με λόγια...Δεν υπάρχει κάτι να συνειδητοποιήσεις ή ξεκαθαρίσεις μέσα σου.
Χρειάζονται πράξεις,δραστικές αλλαγες στην καθημερινότητά σου...Με βαρβάτες δόσεις σολιαν και εφφεξόρ δεν πρόκειται ποτέ να νοιώσεις φυσιολογικός...αλλα δεν μπορείς και να τα κόψεις αν δεν εξυγιανεις πρώτα τα ψυχολογικά σου.
και εγώ στην ιδια βαρκα είμαι...Τα περισσοτερα συμπτώματα μου ευθυνονται στην αγωγη,αλλα δεν μπορω κ να τα κόψω πριν κανω τις αλλαγες και διορθωσω την καθημερινοτητα μου.
Συμφωνω με την Σόνια οτι ο σεξουαλικος σου προσανατολισμός είναι δευτερευουσας σημασιας αυτην την στιγμή...Πρέπει πρωτα να γίνεις καλά για να μπορεσεις υστερα να ερωτευτεις κ να κανεις σχέση...Τι να σε κάνει κάποιος έτσι όπως είσαι? Να σε λυπηθεί?
Οι ανθρωποι συνδεονται με άλοους ανθρώπους για να πάρουν κάτι απο την σχεση και όχι να χάσουν.
Μην πιστευεις σε μαγικες λυσεις αν δεν στρωσεις κώλο και δεν πάρεις σημαντικες πρωτοβουλίες...
Η αυτολύπηση και η μεμψιμοιρία δεν θα μας βοηθήσουν.
Καλουμαστε να κανουμε το αδύνατο...Να ξαναζωντανεψουμε έναν κόσμο που είναι πια νεκρός για μας...Αλλα που ανασταίνεται αν τον αναστήσουμε εμεις οι ίδιοι.