Ειμαι αγχωμένη δεν ανταποκρινομαι στο αντικαταθλιπτικο σεροπραμ. Παίρνω 20 μγ από 13/10 και 40 μγ αππ 16/11 που νομιζω οτι ειναι η μεγιστη δοση. Θα πρεπει να αλλαξω αγωγή? Υππφερω από αγχωδη καταθλιψη.
Ειμαι αγχωμένη δεν ανταποκρινομαι στο αντικαταθλιπτικο σεροπραμ. Παίρνω 20 μγ από 13/10 και 40 μγ αππ 16/11 που νομιζω οτι ειναι η μεγιστη δοση. Θα πρεπει να αλλαξω αγωγή? Υππφερω από αγχωδη καταθλιψη.
2 μηνες μαξ............
New tricks on the block δεν παιρνεισ φαρμακα εφοσον δεν εχεισ παρει ναρκωτικα κ γ μενα το ιδιο ισχυει
Δεν βλέπεις καμία διαφορά ούτε στη διάθεση ούτε στο άγχος; Στους δύο μήνες λογικά πρέπει να υπάρχει κάποια βελτίωση αλλιώς ναι χρειάζεται συζήτηση με τον γιατρό σου.
Βιταμίνες d, b12, φυλλικό οξύ, σίδηρο έχεις ελέγξει; Θυρεοειδή;
Σας ευχαριστω που μου απανταται.
Πες π.χ. ότι έχεις χοληστερίνη πολύ υψηλή και κάνεις κακή διατροφή, έχεις κληρονομικότητα που συμβάλει κι αυτό, και και σου δίνει ο γιατρός αγωγή. Στον μήνα βλέπεις να έχει πέσει λίγο η χοληστερίνη αλλά έχεις ακόμα υψηλή και συνεχίζεις να έχεις και μία διατροφή όχι ιδανική. Πρέπει να σου αλλάξει ο γιατρός το χάπι ή να περιμένεις λίγο ακόμα και παράλληλα να φιάξεις την διατροφή σου;
Θέλω να πω, βλέπεις μία βελτίωση ήδη, ίσως όχι θεαματική αλλά βελτίωση. Παράλληλα προσπαθείς να κάνεις και άλλα πράγματα που βοηθάνε σε αυτές τις περιπτώσεις ή περιμένεις μόνο από το χάπι; Πως είναι η καθημερινότητά σου; Συνήθως στις αγχώδεις διαταραχές βοηθάνε πιο πολύ τα γύρω γύρω παρά τα φάρμακα, διότι δεν είναι τόσο θέμα στο οργανικό κομμάτι όσο στο ψυχολογικό.
Δυστυχως Σονια κανω αυτα που δεν πρεπει να κανω. Διαβαζω διαρκως οσα γραφονται εδώ μέσα, και αγχωνομαι. Διαβαζω διαρκως για ψυχικές ασθενειες και φρικαρω. Ευτυχώς παω στη δουλεια και βλέπω και να σηριαλ ή βγαινω για κανα ποτάκι..παντως δεν εχω μονο αγχος αλλα αγχωδη καταθλιψη.
Θέλει εκεί να πας λίγο κόντρα στον εαυτό σου, όταν μπαίνεις σε πειρασμό να κάνεις αυτά που δεν πρέπει να κάνεις να βάζεις ένα στοπ. Εϊναι πολύ θετικό όμως που δεν έχεις κλειστεί, που βλέπεις φίλους, δουλεύεις, έχεις ενδιαφέροντα.
Κόψε τα δελτία ειδήσεων (αν βλέπεις) και γενικά περιόρισε τα ερεθίσματα που σου προκαλούν αρνητικά συναισθήματα. Είτε πρόκειται για το φόρουμ αυτό είτε για έναν άνθρωπο. Επίσης προγραμμάτισε αιματολογικές εξετάσεις για θυρεοειδή (εφόσον δεν τον έχεις ελέγξει ποτέ) και τις βιταμίνες που σου είπα γιατί συνδέονται με το νευρικό σύστημα. Τέλος δεν είναι λογικό να περιμένεις πλήρη απαλλαγή από την αγχωδη κατάθλιψη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Γενικά προσπάθησε να δεις ολιστικά το πρόβλημα και την αντιμετώπιση του. Διατροφή, άσκηση, κοινωνική-προσωπικη ζωή, κλπ παίζουν τον ρόλο τους.
για τον καθενα ειναι διαφορετικη η περιπτοση . εξαρτατε κι σε τι γιατρο θα πεσεις φυσικα ...........
Είχα περάσει τρομερά δύσκολα με πανικούς και αγχώδη διαταραχή πριν πολλά χρόνια. Τότε βέβαια δεν ήξερα τι είναι αλλιώς θα είχα πάει τρέχοντας σε κάποιον ψυχολόγο. Ο ένας γιατρός με έτρεχε σε εξετάσεις μέχρι που με έστελνε σε άλλη ειδικότητα για άλλες εξετάσεις και φτου κι απ' την αρχή αντί να καταλάβουν ότι είναι ψυχοσωματικά. Τελικά αγανάκτησα και είπα ότι είναι να 'ρθει θε να 'ρθει αλλιώς θα προσπεράσει. Έκοψα τους γιατρούς, μέρα με τη μέρα ανακάλυπτα όλο και περισσότερο τι πρέπει να κάνω από μόνη μου. Είναι μεγάλη ιστορία, αλλά ναι, όσο συμμάζευα τα μυαλά μου και πήγαινα κόντρα και στα συμπτώματα που θέλαν να με ρίξουν κάτω, τόσο καλύτερα γινόμουν μέχρι που περάσαν όλα.
κι εγω τα ιδια Sonia , ειδα αναπαντεχα βελτιωση στην αγχωδη κτθλψη μου απο τον 9/2021 , χωρις προφανη λογο ( στοχω ξαναγραψει αυτο, το θυμαμαι ) , ουτε εκανα καποια προσπαθεια ( εξοδους , κοινωνικοποιηση ) , θυμηθηκα τα λογια ενος γιατρου ' καμμια φορα πρεπει να κανει τον κυκλο της ' , κι οντως ............εχω κτθλψη ακομη φυσικα , αλλα οχι στην ιδια ενταση , ειναι πιο διαχειρισημη πλεον.......και δεν εχει πλεον τα ups και downs , ειμαι πολυ καιρο καλυτερα για να το θεωρησω ενα απλο up ...... ημουν σταθερα down για καμμια 12αρια χρονια ....
ισως εμαθα να ζω με αυτην ..........οσο αντιδρας σε αυτην την τρομερη ασθενεια , τοσο το χειροτερο ............το συμπερασμα μου
Νομίζω ότι η κατάθλιψη, ειδικά η πιο βαριά, είναι πιο πολύπλοκη κατάσταση, ωστόσο αν έχω καταλάβει καλά από αυτά που γράφεις εδώ, εσένα δεν εκδηλώνεται τόσο πολύ με αγχωτικά στοιχεία όσο με άσχημη διάθεση και ραθυμία ή κάτι;
Νομίζω ότι αυτά που ξεκινάνε με έντονα ψυχοσωματικά, πανικούς κτλ το βασικότερο είναι να καταλάβει κανείς ότι δεν σε σκοτώνουν και να μην τα αφήσει να μεγεθυνθούν και στο μυαλό του και (συνεπώς) ακόμα χειρότερα σωματικά. Ακόμα κι αν δεν πιστεύεις εκείνη τη στιγμή ότι ξεπερνιούνται, να πεις θα μάθω να ζω με αυτά και δεν θα ασχολούμαι μόνο με αυτά. Θα συνεχίσω την καθημερινότητά μου όσο δύσκολο κι αν μου φαίνεται. Και συνήθως μετά από καιρό συνειδητοποιείς ότι έφυγαν όλα ή έστω μειωθήκαν κατά πολύ.