Πόσο εύκολο είναι να κάνεις νέους φίλους στα 30 σου;
Printable View
Πόσο εύκολο είναι να κάνεις νέους φίλους στα 30 σου;
Από προσωπική εμπειρία τις περισσοτερες μου φιλες τις οποιες διατηρώ μέχρι σημερα τις απεκτησα μετα τα 30
Απλά μου φαίνεται πολύ δύσκολο. Και ειδικά τώρα που έχω αναγκαστεί να φύγω από τη πόλη μου και να βρεθώ σε ενα νέο περιβάλλον.
Και εγώ το βρίσκω δύσκολο για μένα προσωπικά που είμαι πιο συνεσταλμένος αν δεν μιλήσεις, δεν επικοινωνήσεις με τον άλλον δύσκολα να βρεις, να κάνεις καινούργιους φίλους, γι'αυτό και εγώ πηγαίνω μόνος για καφέ.
Ακριβώς επειδή και εγώ είμαι συνεσταλμένη μου φαίνεται παρά πολύ δύσκολο. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου , σπάνια να έκανα εγώ το πρώτο βήμα να πλησιάσω κάποιον. Περίμενα να με προσεγγίσουν , να μου προτείνουν κάτι. Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να πάνε για ένα καφέ, μια βόλτα μόνοι τους, αλλά ούτε αυτό μπορώ να το κάνω. Νομίζω ντρέπομαι, δεν ξέρω. :(
δε υπαρχει πια η φιλια τουλάχιστον οπως καποτε ηταν κι η αξία αυτης ειχε δύναμη στις καρδιες του κοσμου σπανιο αυτο πολυ που αν το βρεις πρεπει να το διαφυλάξεις σωστα κι με φιλοτιμία .
αν εισαι κοινωνικος , πανευκολο...........παντα υπαρχουν σωστοι φιλοι ..........τωρα μαλιστα εχεις και την ωριμοτητα να τους επιλεξεις , που στα 20s δεν εχεις ......τους καλυτερους μου φιλους τους εκανα στα 30s ........
Εξαρτάται πόσο κοινωνικός/η είσαι.
Εξαρτάται πόσο κανείς τα άτομα να σε συμπαθούν και πόσο εύκολα εσύ συμπαθείς κάποιο άτομο.
Εξαρτάται από το αν συναναστρέφεσαι με πολλά άτομα και από πολλά άλλα ακόμη πράγματα.
Και βέβαια μπορείς να κάνεις φιλίες στα τριάντα.
Καλημέρα και ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε για να απαντήσετε.
Εγώ σαν άνθρωπος είμαι πολύ ντροπαλή. Έχω ελάχιστους φίλους. Και τους περισσότερους τους γνώρισα μέσα από τη σχέση μου.
Αυτή τη περίοδο της ζωής μου έχω αναγκαστεί να φύγω από την πόλη στην οποία ζούσα για ένα χρονικό διάστημα εξαιτίας της δουλειάς μου.
Από τη δουλειά έχω γνωρίσει κάποια άτομα κοντα στην ηλικία μου, λέμε τα τυπικά στη δουλειά, κάνουμε λίγη πλάκα αλλά μέχρι εκεί. Τίποτα παραπάνω.
Είναι δύσκολο και απ' οσο βλέπω γύρω μου γίνεται ακομα πιο δύσκολο οσο μεγαλώνεις. Κατι αλλο που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις ενδιαφέροντα, γιατι εφοσον είσαι εσωστρεφής δεν μου αρέσει να πιέσεις τον εαυτό σου να γίνει πιο κοινωνικός. Δηλαδη υπάρχει καπως μέσα μας η ιδέα οτι το σωστό είναι να εχεις πολλούς φίλους, να βγαίνεις, παρέες κλπ ενω δεν υπάρχει σωστό και λάθος σ αυτο. Καπως να αποδεχτείς τον χαρακτήρα σου δηλαδη εννοώ.
δεν εχει σημασια η ηλικια, αλλα οι κοινωνικες δεξιοτητες, η διαθεση να κανεις φιλους, κλπ.
αν εισαι συνεσταλμενη, ησουν και στα 20. δεν εγινες τωρα.
το λες και η ιδια οτι και τους παλιους φιλους μεσω σχεσης τους γνωρισες, οχι μονη σου.
αν περιμενεις οι αλλοι να σου μιλησουν, επεδιωξε μια κοινωνικη δραστηριοποιηση με ενδιαφεροντα εκτος σπιτιου, ωστε να κανεις γνωριμιες τουλαχιστον.
με τις γνωριμιες, θα προκυψει και καμια φιλια αν ταιριαξετε.
kerasi, ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Δεν ξέρω αν υπάρχει σωστό ή λάθος. Απλά υπάρχουν φορές που θα ήθελα να είμαι πιο κοινωνική. Η μάλλον για να το πω πιο σωστά θα ήθελα να είμαι αρεστή στους άλλους και να θέλουν να κάνουν παρέα μαζί μου. Για παράδειγμα , (με πολύ ντροπή ) πρότεινα στη δουλειά ότι θα μπορούσαμε να κανονίσουμε έναν καφέ ή κάτι άλλο. Δεν πήρα αρνητική απάντηση, αλλά δεν κανονίσαμε. Εννοείται πως δεν πρόκειται να πάρω ξανά την πρωτοβουλία να προτείνω κάτι. Γιατί μόνο αρνητικές σκέψεις μου γεννήθηκαν. Ότι δηλαδή εγώ φταίω , ή ότι κάνω κάτι λάθος ή ότι δεν είμαι αρκετά συμπαθής και άλλες παρόμοιες σκέψεις.
Η συμβουλή σου για τα ενδιαφέροντα είναι πολύ σωστή και το προσπάθησα. Ασχολήθηκα πιο ενεργά με τη δουλειά μου, διάβασα βιβλία , πήγα θέατρο. Αλλά και πάλι υπάρχουν στιγμές ( και μάλιστα πολλές) που αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη είναι να βρεθούμε με ένα φίλο και να πούμε 5 χαζομάρες.
Remedy, θεωρώ πως όταν είσαι μικρός στα 20 - 25 βγαίνεις περισσότερο και είναι πιο εύκολο να γνωρίσεις κόσμο.
Σχετικά με μένα , ναι από πάντα ήμουν συνεσταλμένη. Έχω 1 - 2 φίλους που τους έχω από τα παιδικά μου χρόνια. Έχουν λιγοστέψει οι επαφές μας λόγο εργασίας και συνθηκών αλλά κρατάμε επαφή. Η σχέση μου με βοήθησε σίγουρα στο να γνωρίσω κόσμο και να αναπτύξω κάποιες επαφές. Χωρίς όμως να σημαίνει ότι ταιριάζεις με όλους. Αυτό που με βασανίζει , όπως είπα και παραπάνω είναι ότι σκέφτομαι ότι φταίω εγώ που δεν έχω φίλους. Ότι κάνω κάτι λάθος, ότι δεν είμαι συμπαθής.
τα βιβλια και το θεατρο, δεν ειναι δραστηριοτητες για κοινωνικοποιηση. εκτος αν στο θεατρο δεν πας μονη, αλλα προτεινεις σε καποιον και πατε μαζι...Quote:
Originally Posted by nan_55
μιλαμε για δραστηριοτητες ΜΕ ΚΟΣΜΟ.
πχ, χορος, εθελοντισμος, φιλοζωικη, να μαθεις μια ξενη γλωσσα, μαγειρικη, κλπ κλπ
εκει που προτεινες καφε γενικα και αοριστα, σου απαντησαν γενικα και αοριστα και τελικα δεν πηγατε, επρεπε να γινεις συγκεκριμενη. να το παρεις πανω σου.
να πεις "παμε σημερα μετα την δουλεια στο ταδε καφε;" κι αυτο να το πεις ειτε μπροστα στην παρεα που θελεις, ειτε να το πεις σε καποιον που συμπαθεις για παρεα, κι αν δεχτει να τον ρωτησεις αν συμφωνει να καλεσετε κι αλλους.
εσυ πεταξες μια σποντα και την αφησες στην τυχη της.
εσυ καιγεσαι, ΕΣΥ επρεπε να το παρεις πανω σου. αν εκεινοι εχουν παρεες, δεν καιγονται τοσο για τον καφε, αν αποδεχτουν ομως, μπορει να τους αρεσει η παρεα και να το επαναλαβετε.
μιλας για φιλους, ή για "φιλους", δηλαδη γνωστους στην ουσια, που ειναι ανθρωποι που κανετε παρεα για να βγαινετε;;;Quote:
Originally Posted by nan_55
γιατι αν μιλας για φιλους πραγματικους, 1-2 δεν ειναι καθολου λιγοι. πολλοι κοινωνικοι ανθρωποι, δεν εχουν παραπανω. ποσους θελεις;
Καλημέρα. Εννοούσα ότι προσπάθησα να ασχοληθώ με τα δικά μου ενδιαφέροντα για καλύψω την απουσία των φίλων. Όπως λες πέταξα μια σπόντα για να δω αν θα έχει ανταπόκριση. Εξήγησα και παραπάνω ότι μου είναι αρκετά δύσκολο να προτείνω εγώ πράγματα από συστολή και από ντροπή. Το έκανα με μεγάλη δυσκολία. Έτσι ήμουν πάντα. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου. Δυστυχώς...Quote:
Originally Posted by Remedy
Μιλάω για αληθινούς φίλους με τους οποιους εχω μοιραστεί πραγματα. Μιλάμε στο τηλέφωνο, κρατάμε επαφές αλλά πλέον λόγω καταστάσεων βρισκόμαστε μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα.Quote:
Originally Posted by Remedy
αν θέλεις μπορούμε να μιλήσουμε είμαι και εγώ εσωστρεφης και δεν έχω φίλους αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα και δύσκολα ανοιγομαι.αλλωστε μια σωστή φιλιά μπορεί να δημιουργηθεί και μετά τα 30.
νομίζω πως σε όλες τις φάσεις της ζωής σου μπορείς να κάνεις φίλους από τη στιγμή που συναναστρέφεσαι με ανθρώπους.. καλύτερα να ξεκινήσεις κάνοντας γνωστούς και παρέες μέσα από δραστηριότητες και αν θες πραγματικούς φιλους να δεις κατά πόσο μπορείς να εμπιστευτείς κάποια άτομα από αυτά που κάνεις παρεα
εγω ομως εννοουσα να ασχοληθεις με δραστηριοτητες που σε φερνουν σε επαφη με κοσμο και οχι μοναχικες ασχολιες.. μιας και εισαι τοσο συνεσταλμενη, θα εχεις ετσι περισσοτερες ευκαιριες να κοινωνικοποιηθεις.Quote:
Originally Posted by nan_55
Είναι θέμα χαρακτήρα. Για μερικούς είναι απλό όπως ένα κλικ με τα δάκτυλα, για άλλους αδύνατο. Οι πιο μοναχικοί δεν πονοκεφαλιάζουν πάντως με τέτοια.Quote:
Originally Posted by nan_55
Εσύ σε ποια κατηγορία βρίσκεσαι; Σου λείπει η συντροφιά ή είσαι μοναχικό άτομο και ρωτάς από περιέργεια;
Συμφωνώ μαζί σου...
και για άλλους είναι εύκολο να μιλάνε και να κάνουν γνωριμίες αλλα δύσκολο να κάνουν γνωστούς....
Η αλήθεια είναι πως όταν ένα άτομο δεν έχει μάθει να αναπτύσσει τις κοινωνικές του δεξιότητες από νωρίς στη ζωή του μετά είναι πιο δύσκολο μεγαλώνοντας. Όμως το πρώτο βήμα για την κοινωνικοποίηση είναι να σπάσει ο κύκλος της ντροπης και του φόβου....αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι
Quote:
Originally Posted by Vox
Είναι λίγο προσωπικό αυτό το ερώτημα και σύνθετο. Γενικά θεωρώ μπορείς να κάνεις φίλους σε οποιαδήποτε ηλικία. Γενικά και θεωρητικά... τώρα πιο ειδικά και πρακτικά... υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν τον ρόλο τους.Quote:
Originally Posted by nan_55
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας. Για να γίνω και λίγο πιο συγκεκριμένη, η δουλειά μου με αναγκάζει να αλλάζω συχνά πόλη για μεγάλο χρονικά διάστημα. Αυτό σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα μου με δυσκολεύει στο να προσεγγίσω τους ανθρώπους , και να δημιουργήσω φιλίες ή να κάνω γνωριμίες. Κάθε χρόνο πρέπει να αλλάξω περιβάλλον και να μάθω να ζω σε αυτό. Κάνω μια δουλειά που μου αρέσει πολύ βέβαια και αυτός είναι και ο λόγος που βάζω τον εαυτό μου σε αυτή τη διαδικασία. Γνωρίζω βέβαια κόσμο στα πλαίσια της δουλειάς αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να μη βγω από το σπίτι αν δεν δουλεύω. Και νιώθω όλο αυτό να με πνίγει. Και αυτό που αναρωτιέμαι είναι , για μένα που αναγκάζομαι να το κάνω αυτό κάθε χρόνο , και σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα μου , και την ηλικία μου ( γιατί αλλιώς βγαίνεις στα 15 αλλιώς στα 20 αλλιώς στα 30 και ......) πόσο εύκολο είναι να κάνω γνωριμίες που μπορούν να εξελιχθούν και σε φιλίες.
Νιώθω απλά μόνη.Quote:
Originally Posted by Vox
σε καταλαβαίνω και εγώ το ίδιο νιώθω.αν θέλεις στείλε μου στο [email protected] θα σε βοηθήσει να μιλήσεις με κάποιον.Quote:
Originally Posted by nan_55