Printable View
Η χαμηλη αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση κυριως,δημιουργουν προβληματα στο να αποδεχτουμε και να αγαπησουμε τον ιδιο μας τον εαυτο,επηρεαζομαστε απο γνωμες τριτων και εν τελει πληγωνομαστε συναισθηματικα.Eσεις πως εχετε καταφερει να αποδεχτειτε τον εαυτο σας με τα θετικα και αρνητικα που εχει και να τον αγαπησετε?
Δεν τον έχω αποδεχτεί,γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει συμπαγης πυρήνας εαυτού για να αγαπήσω ή να αποκηρύξω...Είμαστε η αντίληψη του εαυτού μας και όχι ο εαυτός μας.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Kαι πως αντιμετωπιζεται αυτο,δηλαδη τι πρεπει να κανει καποιος που δεν του αρεσει ο εαυτος του αλλα απο την αλλη νιωθει πως δεν μπορει να αλλαξει πραγματα του εαυτου του που τον ενοχλουν,πως θα γινει η αυτοαποδοχη?
Δυσκολη ερωτηση θετεις. Δεν ξερω αν υπαρχει ανθρωπος που αποδεχεται πληρως τον εαυτό του και σε όλες τις φασεις του! Καποια πραγματα τα αποδεχεσαι καποια τα παλευεις, σε καποια δεν δινεις σημασία κ.ο.κ. δεν ειμαστε ενα πραγμα εχουμε ολοι διαφορες ποιοτητες θετικες και αρνητικές για μας ή τους αλλους. Παντως το να μαθεις να φροντιζεις τον εαυτό και να τον αγαπας είναι κατι που κατακτιεται σιγα σιγα με ψυχοθεραπεια και με την εμπειρια!
Όπως πολύ σωστά είπε ο προλαλησαν, αν αντιληφθείς ότι ο εαυτός είναι μια κατασκευή, κάτι φαντασιακό, μπορεί να αρχίσεις να απαλλασσεσαι από τα δεσμά που συνοδεύουν την αντίληψη περί σταθερού και απαραλλαχτου εαυτού. Βέβαια στη θεωρία όλα είναι εύκολα, στην πράξη δυσκολευόμαστε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας. Όσον αφορά το συγκεκριμένο που ρωτάς, δηλαδή τι συμβαίνει όταν δεν μας αρέσουν πράγματα του εαυτού μας πιστεύω πως πρέπει να προσπαθήσουμε να τα μετριάσουμε αν η αλλαγή είναι ανέφικτη. Από κει και πέρα η κοινωνική απομόνωση, η απουσία ενδιαφερόντων, η πνευματική στασιμότητα δεν βοηθούν. Θέλει αναστοχασμο, δηλαδή κάποια πράγματα που θεωρούμε δεδομένα και δεν τα εκτιμούμε πρέπει να τα δούμε με φρέσκια ματιά. Θέλει επιμονή και υπομονή η διαδικασία αυτή.
Αφου ρε μαλακεσ θελετε ολοι να πατε στο σορβαιβορ
Να τον αλλάξει...Ετσι αντιμετωπίζεται...Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Δηλαδή αν κάποιος είναι ντροπαλός και ακοινώνητος θα πρέπει να αποδεχθεί και να αγαπήσει τον εαυτό του?
Οχι,θα πρέπει να παλέψει να τον αλλάξει..
Η αν κάποιος είναι εγωιστής και παρτάκιας θα πρέπει να αποδεχθεί και να αγαπήσει τον εαυτό του?
Όπως είμαι εγώ δλδ ντροπαλός και ακοινωνητος,πολύ δύσκολο για να το αλλάξω,δλδ μπορεί να χρειαζεται και χρόνια ψυχοθεραπειων,ενδεχομένως life coaching,απόκτηση εμπειριών για να μάθεις πώς να διαχειριζεσαι καταστάσεις.
Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία. Αντί να το πολυσκεφτεσαι δράσε. Έτσι αποκτώνται οι εμπειρίες. Και κάθε αρχή και δύσκολη που λένε.
Και ε΄γω ντροπαλός και ακοινώνητος είμαι και έχω το νόου χάου να το αλλάξω και να γίνω εξωστρεφής και κοινωνικός,αλλά δεν νομίζω ότι θέλω κι'όλας...Εχω βολευτεί στην μονοχνωτίλα μου...Κατι το οποίο δεν είναι καλό βέβαια,αλλά...αλλά.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Δε νομίζω ότι ένας γεννημένος εσωστρεφής μπορεί να γίνει εξωστρεφής. Μπορεί απλά να γίνει λίγο πιο κοινωνικός και λιγότερο ντροπαλός, αλλά πάντα θα θέλει να περνάει αρκετό χρόνο μόνος τουQuote:
Originally Posted by Yoco Choco
Δυσκολη κατασταση η προσπαθεια για αλλαγη και αυτοαποδοχη του εαυτου μας,πραγματικα ειναι ενα βουνο που μπορει να παρει χρονια για να το ανεβεις,ποσο μαλλον οταν οι πεποιθησεις που εχεις για τον εαυτο σου και τα μοτιβα σκεψης ειναι ριζωμενα εκει απο μικρη ηλικια και το οικογενειακο περιβαλλον ισως δεν βοηθαει εξισου σε αυτο.Quote:
Η αδυναμία κάποιου να αποδεχτεί τον εαυτό του εκδηλώνεται με μία ή δύο βασικές πεποιθήσεις, ότι δεν είναι αρκετά καλός ή ότι είναι υπερβολικός. Έτσι καταλήγει να πείσει τον εαυτό του ότι είναι κατώτερος και έτσι δεν εξελίσσεται, επειδή φοβάται να δείξει τον πραγματικό του εαυτό. Στην πραγματικότητα, μπορεί να μην γνωρίζει ποιος είναι πραγματικά.
Η έλλειψη της αποδοχής του εαυτού μπορεί να αφορά ένα κομμάτι του εαυτού σας ή ολόκληρη την εικόνα του εαυτού σας. Μπορεί να πιστεύετε ότι ένα κομμάτι του εαυτού σας είναι εντάξει, ενώ κάποιο άλλο δεν είναι τόσο ανεπτυγμένο. Αυτό οδηγεί σε χρόνια χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αν νιώθετε έτσι δεν θα αισθάνεστε άνετα με άλλους ανθρώπους γύρω σας. Μπορεί να δυσκολεύεστε να αποδεχτείτε και να εμπιστευτείτε τα συναισθήματά σας στους άλλους εξαιτίας της αρνητικής αξιολόγησης του εαυτού σας. Οι σχέσεις σας μπορεί να έχουν θέματα καθώς ανησυχείτε συνεχώς για τον αν είστε αρκετοί ή φοβάστε την εγκατάλειψη.
Η έλλειψη της αποδοχής του εαυτού προκαλείται από την πεποίθηση ότι είστε προβληματικός ως άνθρωπος. Αν σκέφτεστε ότι κάτι πάει λάθος πάνω σας, είστε πολύ πιο ευάλωτοι σε συναισθήματα ντροπής. Η ντροπή είναι σαν κινούμενη άμμο, καθώς σας κρατά παγιδευμένους στην υπόθεση ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Πολλοί άνθρωποι που δυσκολεύονται με την ντροπή , δεν νιώθουν ικανοποίηση ή ηρεμία, απομονώνονται από τους άλλους, δεν ζουν τη ζωή τους.
Η αποδοχή του εαυτού είναι ο θεμέλιος λίθος για την θετική αλλαγή. Όταν δεν πολεμάτε ενάντια στον εαυτό σας μπορείτε να ηρεμήσετε, να σταματήσετε να ανησυχείτε για το αν θα είστε τέλειοι και να αποδεχτείτε αυτό που είστε.
Μπορεί να σας πάρει χρόνια για να ξεκαθαρίσετε τις αρνητικές πεποιθήσεις που έχετε για τον εαυτό σας για αυτό είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι θα πάρει χρόνο να τις ξεπεράσετε. Ακόμη και αν νιώθετε άβολα, ή αν οι θετικές πεποιθήσεις είναι λίγες, είναι ουσιαστικό να αναγνωρίσετε τα πλεονεκτήματά σας, ώστε να βλέπετε τον εαυτό σας με πιο ρεαλιστικό και αισιόδοξο τρόπο.Φοβομαστε την αλλαγη,να προσπαθησουμε να αλλαξουμε σε κατι που δεν γνωριζουμε,η εσωστρεφεια και η ντροπαλοτητα ειναι δυο πραγματα που δεν αλλαζουν απο τη μια ημερα στην αλλη,ουτε αυτο που λενε καποιες φορες,η εκθεση και η ζωνη ανεσης λειτουργουν παντα θετικα,μπορει καποιον αν προσπαθησει να κανει αυτα τα δυο βηματα,να αισθανθει ακομη χειροτερα.
Χρειάζεται σκληρή δουλειά, αφοσίωση και πειθαρχία ώστε να πάρετε τη ζωή σας πίσω και να αποδεχτείτε τον εαυτό σας. Είναι ένα ζωτικό ταξίδι ανακάλυψης που θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τους επώδυνους, λάθους τρόπους με τους οποίους βλέπετε τον εαυτό σας, ώστε να δείτε την θετική πλευρά της ζωής που επιθυμείτε και αξίζετε. Με υπομονή και συγκέντρωση μπορείτε να αλλάξετε τις αρνητικές πεποιθήσεις.
https://www.therapia.gr/apodoxi-tou-eautou/
δεν τον εχω αποδεχτει ουτε τον αγαπω.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
τις περισσοτερες φορες μαλωνω με τον εαυτο μου ωσπου να με βαρεθει και να σταματησει
Ξέρεις, το πρόβλημα με αυτά που παραθέτεις δεν έχει να κάνει με την ορθότητα τους ή όχι αλλά με το ότι λειτουργούν επιβεβαιωτικα της άποψης που ήδη έχεις σχηματίσει ότι δηλαδή ο,τι και να κάνεις δεν θα αλλάξει κάτι σε αρκετό βαθμό κι επομένως δεν αξίζει να προσπαθήσεις καν. Υπάρχουν όμως και απόψεις διαφορετικές και υπάρχει και το φαινόμενο της αυτοεκπληρουμενης προφητείας. Στην ουσία επιλέγεις τις απόψεις που συμφωνούν με τις δικές σου. Και σαμποτάρεις τον εαυτό σου γιατί χωρίς πίστη, χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και π.χ. ενδεχομένως σε έναν ψυχοθεραπευτή, δεν γίνεται να έχει αποτέλεσμα. Και νομίζω ότι όσο δεν είσαι ανοιχτός στη ζωή γενικότερα δεν θα αλλάξει κάτι. Κι εγώ με τους ίδιους δαίμονες παλεύω, αυτά που λες εσύ τα έλεγα στον ψυχοθεραπευτή μου γιατί κι εγώ απογοητευομαι αλλά θέλει αγώνα η ζωή καθημερινό.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Ειναι μια απο τις πολλες και διαφορετικες προσεγγισεις που υπαρχουν εκει εξω,αυτη βρηκα προχειρα και για αυτο την εκανα ποστ,οταν θα μαθω να προσαρμοζομαι πιο ευκολα και να μην φοβαμαι την αλλαγη,την εκθεση,να αποδεχομαι τον εαυτο μου οπως ειναι και να μην τον καταπιεζω να αλλαξει με το στανιο,την αλλαγη πρεπει να την θελουμε και οχι να ερχεται μεσα απο καταπιεση.
Δεν συμφωνώ απόλυτα. Αν πάρουμε παραδείγματα από το πώς αντιδρούν οι μύες θα καταλάβουμε πως μέσα από την άσκηση δυναμώνουν και δυναμώνοντας συγκρατούν και τα οστά, κάτι που και οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση θα πρέπει να γνωρίζουν ώστε να ενσωματώσουν την άσκηση ως πρόληψη για την οστεοπόρωση (άσχετο θα μου πεις αλλά δεν κρατηθηκα). Η άσκηση βέβαια για τον μυ ισοδυναμεί με στρες. Ανεξάρτητα που μεσοπροθεσμα ή μακροπρόθεσμα αντλεί το σώμα οφέλη από αυτή. Έτσι λοιπόν πιστεύω πως και η στέρηση, το ζορισμα, το ξεβολεμα μπορεί βραχυπρόθεσμα να μας είναι επώδυνο αλλά συνολικά κοιτώντας το και σε βάθος χρόνου μας βοηθάει ποικιλοτρόπως π.χ. μαθαίνεις ότι τα όρια σου δεν τα γνωρίζεις πραγματικά. Το θέμα είναι να ζορισεις τον εαυτό σου οικειοθελώς, όχι επειδή το θέλει κάποιος άλλος. Γιατί τότε αισθάνεσαι ότι σου επιβάλλονται και αντιδρας. Κι εγώ στην ψυχοθεραπεία έβγαζα μεγάλη αντίδραση (αντίσταση την λένε οι ψυχοθεραπευτές).
Όπως γράφουν και συμφωνούν όλοι,μαζί και εγώ,δεν είναι εύκολο ούτε γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Το ότι απλά ξερουμε οτι χρειάζεται να αγαπαμε και να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας δεν αρκεί από μόνο του. Θέλει αυτοφροντιδα και μια ρουτίνα που θα σε οδηγήσει σιγά σιγά εκεί.. Η συμπόνια είναι μια καλή αρχή και ένας τρόπος επίσης να φτάσεις στο να αγαπήσεις και να σεβαστείς τον εαυτό σου. Όταν παράδειγμα θα τον βρίσεις να αναρωτηθείς γιατί με βρίζω;με βοηθάει καπου αυτό; τι χρειαζομαι; Να κάνεις δηλαδή ένα διάλογο όπως θα έκανες με έναν άνθρωπο που νοιάζεσαι.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
οταν οι αλλοι σε κανουν να εισαι χαλια με τον εαυτο σου δύσκολο να τα βρεις με αυτον κι να ηρεμήσεις ψυχικα .
η ασκηση με βαρη προαγει την οστικη πυκνοτητα, αυτος ειναι ο μηχανισμος, τωρα εαν νομιζεις οτι ο καθε κουβας θα μειωσει την οστεοπορωση του εαν κανει με λαστιχενια πορτοκαλια βαρακια κανεις λαθοςQuote:
Originally Posted by Niels
Ζηλεύω όσους έχουν δυναμισμό,δυνατή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση,δεν τους νοιάζει η ενδιαφέρει τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτούς,παίρνουν πάντα πρωτοβουλίες και εξελίσσονται,δεν φοβούνται,μπορούν να βάζουν ορια,τους σέβονται,δεν τους καθοδήγησε κάποιος,έτσι ήταν από μικροί,από την αρχή της ζωής τους.
Αντίθετα,κάποιοι από εμάς δεν είχαμε αυτά τα στοιχεία από μικρή ηλικία,οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι και διαφορετικοί για τον καθένα,πρέπει να παλέψουμε σκληρά για να χτίσουμε αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση,αυτοαποδοχη του εαυτού μας και αυτό είναι ψυχοφθόρο και ψυχοβγαλτικο γιατί προσπαθείς αλλά κάποια στιγμή σκαλωνεις και κατρακύλας πάλι πίσω στα ίδια.
Τι σημαινει αποδεχομαι τον εαυτο μου,αγαπαω τον εαυτο μου και τι σημαινει δεν αποδεχομαι η δεν μου αρεσει ο εαυτος μου η στοιχεια αυτου,πως το αντιλαμβανεστε?
πανω σε αυτο εγω θα παραθέσω αυτο εδω που εχει μεγάλη αξια για το πως οι ανθρωποι με οσα βιώνουν εχουν η οχι αυτοπεποίθηση.
οι ανθρωποι με τα κλειστα ματια κι ο αντρας με το φαναρι
προχωρανε μονον εχοντας ενα σχοινι στα χερια κι ακολουθούν ο ενας πισω απο τον αλλον σε αποσταση με κλειστα ματια σε δρομους σκοτεινους και συγκεκριμένους. ενας ανθρωπος διαφορετικος ασχημος αντιπαθητικος στεκει λιγο πιο περα με ενα φαναρακι που μεσα εχει ενα κομμάτι ηλιου που φωτιζει με ενα μοναδικο τροπο φως κοιτάει και σκεφτετε πως αυτοι το αντεχουν να ακολουθουν δρομους με κλειστα ματια που τους εχουν υποδείξει καποιοι άψυχη με ρομποτ προγραμματισμο ??
ανθρωποι με νορμαλ εμφάνιση αλλοι απλοί ουδέτεροι αλλοι φανταχτεροί ομως σκυφτοι αμίλητοι νεκροι απ αισθήματα που ποτε ποτε κοπανα ο ενας τον αλλον καθως προχωράνε. ο αντρας αυτος μαζι με μερικα αλα ατομα που εχουν μορφες ασχημες αποκρουστικές μα παντα ο καθενας με ενα φαναρακι πλισιαζουν το κοσμο με το σχοινι στα χερια και προσπαθουν να τους δωσουν λιγο απο το φως αυτο.οι ανθρωποι αυτοι ανοιγουν τα ματια γρηγορα και κοιτανε στη μερια αυτου που προσφερει το φαναρακι . κοφτα λενε ΟΧΙ και συνεχιζουν το δρομο τους βριζοντας αυτους που τους προσφεραν το φως πριν λιγο .
με αυτο τι θελω να πω ?? οτι οι ανθρωποι αρνουνται να δουν την ανθρωπια τη καλοσυνη την μεταφραζουν σα κατι αλλόκοτο ξενο απο αυτους την αρνούνται η τη χλευάζουν. ετσι μαθανε να ζουν μες στο σκοταδι της ψυχης τους ηθελημένα . ακολουθουν εναν δρομο που η κοινωνια τους υπέδειξε και ο ενας κλωτσα τον αλλον γιατι μισιούνται. στον αλλον δε βλέπουν τη ψυχη μιαν ψυχη που μπορει να ειν διαμαντι και ας μην εχει το φανταχτερό περιτύλιγμα που θελουν οι αλλοι να βλεπουν. ανθρωποι που απορριπτουν οποιον δε ειναι οπως τον θελουν μα το οτι μπορει να μην εχει την ομορφια το κατι τραβηχτικο στην εμφανιση κι τον απορριπτουν ξερα ψυχρα.το φαναρακι που προσπαθουν να τους δωσουν οι ανθρωποι αυτοι ειναι η σοφια της πνευματικοτητας που σε σωζει απ το λαθος που ειναι παντα ολεθριο. αυτοι που ειναι με κλιστα ματια με αρνηση να δουν το φως κι το σχοινι που ειν ολοι αυτοι πιασμενοι οδηγει ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ μα δε το βλεπουν.ο εγωισμος και η μιζέρια τους δε το επιτρέπουν.
ξαναβρείτε την ανθρωπια σας κι βαλτε χριστο στην ψυχη αν θελετε να σωσετε οτι σωζεται .
ΤΕΛΟς !! .
αγερας
τι να βαλουμε στην ψυχη;Quote:
Originally Posted by asperger39
Καλημέρα σας! Προσωπικά θα συμφωνήσω κάπως με τον JohnnyK33 σε αυτό το κομμάτι. Είναι κάποια άτομα που σα να έχουν το know how...δε λέμε ότι δεν αντιμετωπίζουν και αυτά τα προβλήματα τους. Αλλά με ένα μαγικό τρόπο, τα καταφέρνουν σε σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής. Είτε σε σχέσεις, είτε στο κομμάτι της εργασίας, είτε οπουδήποτε.
Αντιθέτως, άτομα σαν εμένα που δεν έχω την αυτοεκτίμηση/αυτοπεποίθηση που θα ήθελα, είναι σα να έχω συνεχώς ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι μου. Επίσης, το παράδοξο είναι, πως άμα δεν είσαι το άτομο το δυναμικό, το «αναίσθητο» με την καλή έννοια, τότε δεν έχεις και την τύχη με το μέρος σου. Μπορεί να παλεύεις να γίνεις κοινωνικός, πιο ανοιχτός κλπ αλλά πάντα θα έρχεσαι δεύτερος με ένα μαγικό τρόπο. Το παρατηρώ χρόνια αυτό και δεν βλέπω να αλλάζει παρά τις προσπάθειες μου
Διαβαζω για μια θεραπεια που ονομαζεται ACT(θεραπεια αποδοχης και δεσμευσης),παρακλαδι της CBT,δεν την ξερω,δεν την εχω ακουσει,αν εχει τυχει καποιος να την δοκιμασει,ας πει την εμπειρια του.
στην θεωρεία ναι στη πραξη αστα να πανε για εμας που το ζουμε αυτο .................
Την πραξη την αναλαμβανουμε εμεις,αυτοι σου αναλυουν τις θεωρειες και τις τεχνικες,προτεινουν,συμβου λευουν κλπ,εκεις δυστυχως ειμαστε αυτοι που πρεπει να μπορεσουμε να δοκιμασουμε για να δουμε τι λειτουργει σε εμας και τι δεν βοηθαει.Quote:
Originally Posted by asperger39
τον χριστο τον θεο που μας δημιούργησε για να βρουμε ξανα την ανθρωπιά μας κι να μην κοιταμε τα παντα επιφανειακά και ψυχρα .
Αυτό είναι μια διαφορετική προσέγγιση σε ψυχικές ασθένειες,που αναφέρεται στο να στραφείς στην θρησκεία για να βρεις κουράγιο να αντιμετωπίσεις κάποια πράγματα,δεν την απορρίπτω αλλά ίσως δεν είναι η λύση για όλους.Quote:
Originally Posted by asperger39
Για να αποδεχτεις πρεπει να γνωρισεις ΟΛΕς τις πλευρες του εαυτού σου ,ακομα και αυτες που ισως μεχρι σημερα δεν τις εχεις εκδηλωσει ...Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Αγαπω σημαινει αγκαλιαζω ακομα και τις αδυναμιες μου και προσπαθω να τις αναθεωρησω σε τετοιο βαθμο που να μην με εμποδιζουν σε αυτη την αγκαλια ....
Ολο αυτο γινετε αναθεωρώντας παλιες παγιωμενες πεποιθησεις ,αρα και αναπροσαρμογη αξιων στην ζωη μας ...Προσεχε αναπροσαρμογη οχι αναθεωρηση ..οι Αξιες μας δυσκολα αλλαζουν ..
Μην ξεχναμε πως καποιες πεποιθησεις ,αυτες που εδραιώνονται μεχρι τα εξι μας χρονια που ειναι και οι βασικες και λειτουργουν υποσυνειδητα δυσκολα αλλαζουν ...οι μετεπειτα ομως ειναι αυτες που μπορει να αναθεωρηθουν και να δουμε λιγο πως θα δουλεψεμε πανω σε αυτες !
Άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι και θα αλλάξουν οι πεποιθήσεις σου.
Όταν αλλάξουν οι πεποιθήσεις σου, θα αλλάξουν οι προσδοκίες σου και ολο αυτο ειναι η αλυσιδα που θα σε οδηγησει στο ζητουμενο σου !
Μπορει και να εχω κριση ταυτοτητας,δεν το γνωριζω επ'ακριβως αυτο,σιγουρα δεν αγαπαω τον εαυτο μου,συχνο το self blaming,σιγουρα εχω καποιες κολλημενες και παγιωμενες πεποιθησεις που στεκονται εμποδιο στην εξελιξη μου ως ατομο.Ειμαι ως συνηθως το "καλο παιδι και ησυχο",ομως αυτο με κανει στους γυρω να φαινομαι απο περιεργος ως υπερβολικα κλειστος.
εφόσον αναγνωρίσεις τις πεποιθήσεις που ουσιαστικά στεκοντε εμπόδιο σου άλλαξε τες !!Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Καντω πράξη, τίποτα δεν θα αλλάξει στην ζωή μας αν δεν βγούμε από την ζώνη άνεσης μας και δεν προχωρήσουμε σε πράξεις.οσο και να συζητάμε όσο και ν αναλύουμε!
Συμφωνω εν μερει,απλα ο φοβος για το αγνωστο,για το αποτελεσμα,για το τι θα συναντησουμε και πως θα το αντιμετωπισουμε χωρις να εχουμε την εμπειρια,ειναι ο αποτρεπτικος παραγοντας.Εκνευριζομαι οταν διαβαζω η ακουωυπεραπλουστευεις η γενικευσεις οτι εμεις που εχει ενα προβλημα,δεν θελουμε να αλλαξουμε η βολευομαστε και μας αρεσει που ειμαστε ετσι,δεν ισχυει αυτο,την αλλαγη η τις αλλαγες που πρεπει ο καθενας ξεχωριστα να κανει για να αλλαξει η να βελτιωσει τμηματα του εαυτου του,θελουν μεγαλη αποφασιστικοτητα,συναισθ ηματικο πονο,χρονο και επιμονη.Quote:
Originally Posted by Marilou
Δεν μπορει να λες σε καποιον που ειναι απο το 15 του εσωστρεφης και ντροπαλος,βγες εξω και κοινωνικοποιησου,μιλα σε αγνωστους γυρω σου,κανε,ρανε,δεν θα το κανει γιατι φοβαται,νιωθει μειονεξια η ανεπαρκης,πολλα αλλα πραγματα.
Ειναι αυτο που ειπα ,αν δεν παρεις την αποφαση να βγεις απο την ζωνη ανεσης σου δεν προκειτε να μαθεις και να δεις ποτε ...ολα ειναι υποθετικαQuote:
Συμφωνω εν μερει,απλα ο φοβος για το αγνωστο,για το αποτελεσμα,για το τι θα συναντησουμε και πως θα το αντιμετωπισουμε χωρις να εχουμε την εμπειρια,ειναι ο αποτρεπτικος παραγοντας.
και ποιος ειπε το αντιθετο ?Quote:
Εκνευριζομαι οταν διαβαζω η ακουωυπεραπλουστευεις η γενικευσεις οτι εμεις που εχει ενα προβλημα,δεν θελουμε να αλλαξουμε η βολευομαστε και μας αρεσει που ειμαστε ετσι,δεν ισχυει αυτο,την αλλαγη η τις αλλαγες που πρεπει ο καθενας ξεχωριστα να κανει για να αλλαξει η να βελτιωσει τμηματα του εαυτου του,θελουν μεγαλη αποφασιστικοτητα,συναισθ ηματικο πονο,χρονο και επιμονη.
ειπε κανεις οτι ολο αυτο ειναι ευκολο ?
ειδικα εμεις που το εχουμε δοκιμασει ξερουμε πολυ καλα τι σημαινει ,αλλα οταν αντιλαμβανεσαι οτι ειναι μονοδρομος τι αλλο μπορεις να κανεις εφοσον θελεις ν αλλαξεις ?
Εγω θα προτεινα εφοσον εχεις θυμο να τον κανεις παραγωγικο ,καντω κινητρο σου ...θυμωσε με τον ευατο σου και οχι με τους αλλους ...τους αλλους δεν μπορεις να τους αλλαξεις και το κυριοτερο δεν μπορεις να θυμωνεις οταν ζητας απο αλλους την αποψη τους ..
μπορεις να θυμωσεις αληθεια με τον εαυτο σου που απο τα 15 σου μεχρι σημερα δεν το εχεις καταφερει ?
αν το κανεις πιστεωε με ολο αυτο θα σες πεισμωσει και το πεισμα ξερεις φερνει αντιδραση ..
αυτο ψαχνεις ουσιαστικα ,την αντιδραση ,την οποια την εχεις αλλα την χρησιμοποιεις στους αλλους ,θυμωνεις με τους αλλους και οχι με τον ιδιο σου τον εαυτο ....
Quote:
Δεν μπορει να λες σε καποιον που ειναι απο το 15 του εσωστρεφης και ντροπαλος,βγες εξω και κοινωνικοποιησου,μιλα σε αγνωστους γυρω σου,κανε,ρανε,δεν θα το κανει γιατι φοβαται,νιωθει μειονεξια η ανεπαρκης,πολλα αλλα πραγματα.
Το ξαναλεω αυτο ειναι κατι το οποιο δεν ερχεται απο την μια μερα στην αλλη και επειδη ακριβως ειναι απο τα 15 σου ΠΟΤΕ περιμενεις να παρεις αυτη την αποφαση ?
Τι εχεις κανει απο τα 15 μεχρι σημερα ωστε να στρωνεις ενα εδαφος που θα σε οδηγησει στο να λυσεις ενα θεμα που σε απασχολει ?
εσυ εχεις φτασει ακομα στο σημερα και εισαι στο ιδιο σημειο ,τι περιμενεις για να ξεκινησεις ,ποιο στοιχειο ειναι αυτο που θα σου σηματοδοτησει την εναρξη αυτου του μαραθωνιου ωστε να φτασεις στην ημερα που θα κανεις το τελευταιο και καθοριστικο βημα για να αλλαξεις?
Συνεχισε να θυμωνεις και να αντιδρας ,αλλ'α αλλαξε κατευθυνση ωστε να αντιδρας εκει που πρεπει για να εχεις και καποιο χειροπιαστο αποτελεσμα !
Ειμαι σιγουρη οτι μπορεις να το κανεις απλα πρεπει καποιος να σου βγαλει στην επιφανεια τα δυνατα σου σημεια αλλα και το πιο σημαντικο να σου δειξει που πρεπει να τα διοχετευιες ..
εν ολιγης ξεκινα να δουλευεις πολυ στοχευμενα και οχι αλλοπροσαλα και παρορμητικα ..
καλη δυναμη γιατι σαν παθων αντιλαμβανομαι πληρως ποση προσπαθεια και σθενος χρειαζετε !
Προφανώς και με φοβίζει η τρομάζει η αλλαγή,η προσπάθεια προσαρμογής σε άγνωστη κατάσταση η περιβάλλον,δεν είχα από μικρή ηλικία όπως κάποιοι άλλοι ενδεχομένως στρωμένα κάποια θέματα,έπρεπε να προσπαθώ για να βρω φίλους όταν άλλοι χωρίς καμία προσπάθεια τους είχαν,έπρεπε να προσπαθώ να κοινωνικοποιηθω οταν για άλλους ήταν παιχνιδάκι αυτό.
Είναι σαν να λες σε κάποιον παχύσαρκο η υπέρβαρο,ότι ξέρεις φίλε,πρέπει να πάρεις απόφαση να κάνεις κάτι για να αλλάξει η κατάσταση,ξέρει τι πρέπει να κάνει κατά βάθος,νιώθει αδυναμία όμως να το πράξει,να επιμείνει προς αυτή την κατεύθυνση και εν τέλει απλά αποδέχεται ότι δεν μπορεί,ότι δεν είναι ικανός να τα καταφέρει.
Το να αποδεχτείς μια κατάσταση με τα αρνητικά της και να προχωρήσεις έτσι χωρίς να σε επηρεάζει είναι η μία επιλογή,η άλλη είναι να σηκώσεις μανίκια και να πεις με πείσμα ότι θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να βρω λύσεις,που δεν θα είναι όλες εύκολες,δεν θα έχουν όλες επιτυχία ως προς το αποτέλεσμα,θα σπαταλήσω χρόνο,χρήμα.
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
προς το παρόν σπαταλας μια ζωή...την ΖΩΗ ΣΟΥ ..
τι να το κάνεις το χρήμα που γλυτώνεις τι να κάνεις τον χρόνο που κερδίζεις όταν ΔΕΝ τα αξιοποιείς για τον προορισμό του ανθρώπου!
και ξέρεις ποιος είναι αυτός;
ΝΑ ΖΕΙ !
επιλογή σου πλέον όλο αυτό στο βωμό του χρόνου και του χρήματος..
Αυτό μου λες με λίγα λόγια οπότε μην ψάχνεις ΜΙΑ καρφιτσα σε ενα βουνο με άχυρα ,χαμένος χρόνος και εδώ είναι η πραγματική ουσία του χαμένου χρόνου!!
μπορεί να ακούγετε σκληρό, ΕΙΝΑΙ σκληρό, αλλά ποιος είπε ότι η ίδια η ζωή δεν είναι...
όλοι μαχητές είμαστε άλλος πολύ άλλος λίγο, αλλος με αγωγες ,αλλος χωρις αγωγες ,αλλος με δακανικια και αλλος τελείως ανεξαρτητος....εσυ και νονο εσυ επιλέγεις με ποιο στρατόπεδο πας λοιπόν !
Δεν είναι επιλογή μου η στασιμότητα,απλώς λέω ότι δεν είμαι σε θέση να σπαταλάω χρήματα για τις θεραπείες διαρκώς,μετά απογοητεύομαι και λίγο εύκολα γιατί δεν βλέπω άμεσα να βελτιώνεται κάτι.
Είναι τόσο εύκολο για εμένα να συναναστραφώ με τον κόσμο και να βρω φίλους , τόσο όσο δεν καταλαβαίνω την δυσκολία σου.... Ίσως επειδή είμαι γυναίκα να το κάνει πιο εύκολο; Δεν ξέρω. Πάντως εγώ το θεωρώ πανεύκολο να βρεις φίλους, άσε που πολλές φορές τους απορρίπτω γιατί δεν έχω όρεξη για τα δικά τους. Προτιμώ την παρέα του αδερφού μου. δεν είναι τίποτε... Ο εαυτός σου να είσαι και να πιάνεις κουβέντα με ό,τι σου έρθει στο κεφάλι και να γελάς. Είναι τόσο απλό. Κι αν δεν βρίσκεις άνδρες μπορείς και με γυναίκες που είναι πιο δεκτικές να προσπαθήσεις φιλία.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Δεν σπαταλας ...επενδυεις ,οταν αυτο το αντιληφθεις ισως καταλαβεις και γιατι μιλαω !
Επειτα δοκιμασε και κατι αλλο περα απο ψυχοθεραπεια ...υπαρχουν πλεον πολλοι κλαδοι στην ψυχικη επαγγελματικη πιστοποιημενη υγεια που δινουν πραγματικα απαντησεις στα ερωτηματα μας !
Οταν δινεις και δεν παιρνεις πισω βοηθεια,οχι απαραιτητα γιατι ο χ ψ θεραπευτης δεν ταιριαξε μαζι σου η επειδη δεν ηταν αποτελεσματικη η προσεγγιση του στο προβλημα,τοτε αισθανεσαι οτι πετας τα χρηματα σου και δεν βοηθιεσαι.Quote:
Originally Posted by Marilou