Εκρηξεις θυμου

το έχω ξαναπεί ότι είμαι ευεξαπτος. Αν γίνει κάτι δύσκολα ελέγχω τον εαυτό μου. Νιωθω πίεση αυτό το διάστημα και παρατηρώ ότι ξεσπάω πολυ εύκολα. Και καταλήγω πάλι να σπάω και πράγματα (έσπασα ενα κινητό, κατι που είχα πολυ καιρό να κάνω )
Φοβαμαι μηπως στο τέλος κάνω κάτι κακό σε κάποιον. Ξερω ότι αυτά είναι συχνές φοβίες του ιδεοψυχαναγκασμου, δεν είναι η πρώτη φορά που τις έχω, φοβόμουν ότι θα κάνω κακό στις γάτες μου πχ, αλλά δεν ξέρω μήπως στέκουν εντέλει. Φοβαμαι ότι θα χάσω τον ελεγχo , ότι θα αυτοκτονήσω ή θα σκοτώσω κάποιον (τις γάτες μου,τη μαμά μου κλπ). Πώς να με κοντρολάρω ομως; Ακομα και τα ψυχοφαρμακα είναι επίφοβα γιατί έχω διαβάσει περιστατικα που σκότωσαν λόγω χρήσης τέτοιων φαρμάκων.
Με επηρέασε και μια σειρά που έβλεπα. Μολις έκλεισα τη σειρά αισθανόμουν ότι μπορεί να χάσω τον έλεγχο. Ισως περνάω και πολύ χρόνο μπροστά σε οθονες.
Νευριαζω πάντως ευκολα. Αν δω ότι κάποιος οδηγάει γρήγορα στο δρόμο παραβιαζοντας το όριο ταχύτητας βρίζω και τον μουντζωνω.
Παιζω σκάκι στο κινητό και νευριαζω όταν ο αντίπαλος μου στέλνει ειρωνικά ιμότζι, βρίζω φωναχτά αν κάνω λάθος κινηση. Σημερα έβρισα φωναχτα όταν έκανα μια λάθος κινηση και τρόμαξε η γάτα που καθόταν στα πόδια μου.
Η αδερφή μου πήγε στο ξενοδοχείο και ενώ της είχα στείλει μήνυμα αν πάει να ταΐσει εκείνη τα γατιά για να μην πηγαίνω κι εγώ, εκεινη δεν τα τάισε και την έβρισα (σε μνμ).
Η μαμά μου έχει θέμα ακρατειας και σήμερα κατουρησε πάλι στο πάτωμα πριν προλάβει να πάει στην τουαλέτα και της φώναξα. Φοβαμαι ότι θα κάνει κάτι ανάλογο και θα της κάνω κακό. Και τώρα φοβαμαι να κοιμηθώ μην ξυπνήσω μέσα στη νύχτα και σκοτώσω κάποιον. Για λίγα δευτερόλεπτα όταν βρουτσιζα τα δόντια μου δεν ενιωθα ο εαυτός μου. Το έχω ξαναπάρει μια φορα παλαιοτερα, δύο χρόνια πριν και το είχα συζητήσει με τον ψυχίατρο,ειχε πει οτι ειναι λογω του ιδεοψυχαναγκασμου. Μηπως να πάρω αντικαταθλτιπικα τελικα; Αλλα εχω κανει τόση πρόοδο μόνος μου. Οσο είχα τις κρίσεις πανικού βεβαια ο θυμός δεν ήταν ο ίδιος, φοβόμουν να θυμωσω μηπως ανέβουν οι παλμοί. Τωρα δεν φοβαμαι οσο τότε την ένταση.

Καλησπέρα Σκίουρε. Ο θυμός λέει ένα απόφθεγμα,ότι είναι σα το κάρβουνο. Είτε θα σε μουτζουρωσει, είτε θα σε κάψει. Φρικτό συναισθήμα. Βέβαια είναι δικαιολογημένος σε εσένα από την άποψη ότι μένεις με τη μητέρα σου, τη φροντίζεις και όσο να ναι το θέμα της ακράτειας και μένα θα μου κάνε τα νεύρα κορδελακια. Από την άλλη το να σπας το κινητό επειδή έχασες μια παρτίδα σκάκι εκεί δε δικαιολογείται.Κανεις πράγματα στη καθημερινότητα σου που σε ευχαριστούν; Η σεξουαλική σου ζωή πως είναι; Η υγιής σεξουαλικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ψυχική ηρεμία.

κι εγω εχω νευρα συχνα κι τα βαζω παντα με τον εαυτο μου κι για να μην κανω κακο σε αλλον απ τα νευρα μου κανω σε μενα .

Quote:

---

Originally Posted by ioudinthi

Καλησπέρα Σκίουρε. Ο θυμός λέει ένα απόφθεγμα,ότι είναι σα το κάρβουνο. Είτε θα σε μουτζουρωσει, είτε θα σε κάψει. Φρικτό συναισθήμα. Βέβαια είναι δικαιολογημένος σε εσένα από την άποψη ότι μένεις με τη μητέρα σου, τη φροντίζεις και όσο να ναι το θέμα της ακράτειας και μένα θα μου κάνε τα νεύρα κορδελακια. Από την άλλη το να σπας το κινητό επειδή έχασες μια παρτίδα σκάκι εκεί δε δικαιολογείται.Κανεις πράγματα στη καθημερινότητα σου που σε ευχαριστούν; Η σεξουαλική σου ζωή πως είναι; Η υγιής σεξουαλικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ψυχική ηρεμία.

---

Δεν εχω ενεργή σεξουαλικη ζωή αυτό το διάστημα. Δεν νομίζω να ευθύνεται αυτό όμως. Δεν το έσπασα όταν έχασα στο σκάκι, στο σκάκι φωνάζω περιστασιακα και βρίζω και κάποιες φορές χτυπάω το τραπέζι (σε ονλαιν παιχνίδι φυσικά, όχι όταν παίζω με άλλο άτομο αυτοπροσώπως [γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δεν είναι τόσο καλός όσο εγώ στο περιβάλλον μου, άρα δεν χανω])
Η καθημερινότητα μου είναι υπολογισμένη στην εντελεια για την αποφυγή απροοπτων. Μου αρέσει έτσι. Ειμαι ευχαριστημένος όσο δεν υπάρχουν οι άλλοι να μου θυμίζουν την ύπαρξή τους. Οσο δεν θυμάμαι πού ζω, όσο δεν βλέπω τις εκνευριστικες φάτσες τους, με τα εκνευριστικά παιδια τους και τις υποτιθεμενες τέλειες ζωές τους.
Το καινούργιο μου βιβλίο θα κυκλοφορήσει εντέλει την άνοιξη. Τωρα γράφω την νουβελα ακόμα (θα μου πάρει ένα δυο μήνες ακόμα,είμαι στις 10.000 λεξεις) ,διαβάζω αρκετά γιατι θέλω να ξεπεράσω τα 50 βιβλία που διάβασα πέρυσι και να πετύχω το στόχο των 100, ασχολούμαι με τις γάτες μου κλπ. Θα ήθελα να γραφτώ σε θεατρική ομάδα αλλά έχω θέμα μετακίνησης και επιπλέον επειδή έκανα αρκετα έξοδα, δεν θέλω να πληρώνω και αυτό. Και άλλωστε θέλω να τελειώσω τη νουβελα για να ξεκινήσω άμεσα το μυθιστόρημα που θέλω, θεωρω οτι θα είναι το μεγάλο άνοιγμα μου στη λογοτεχνια.
Καποιες φορες γράφω κάποια άρθρα και τα στέλνω στην αντίπαλη εφημερίδα από εκείνη που δούλευα, για σπάσιμο. Ασχολουμαι με το να γίνω πιο όμορφος, νιώθω πως επανακτω πράγματα που έχασα. Γενικα θα έλεγα πως είμαι καλά, με τα συνήθη προβλήματα. Υπαρχουν στιγμές που νιώθω ευτυχισμένος, παρότι δεν πιστεύω στην ευτυχία. Ειμαι αυτάρκης άνθρωπος, έχω εκπαιδεύσει τον εαυτό μου για όλα τα ενδεχόμενα. Η μοναχικοτητα δεν με εμποδίζει από το να ειμαι ευτυχισμενος. Καποιες φορες νιώθω πως χαραμιζομαι αλλά από την άλλη ποτε δεν με ενδιέφεραν οι εφημερες σχέσεις και οι κοινωνικοί κύκλοι. Φυσικα αυτό θα αποβεί εις βαρος μου όσον αφορά την λογοτεχνική μου πορεία, αλλά σε κάθε περίπτωση, από μικρός ήξερα ότι θα δουλέψω πολύ για να αφήσω κάτι πίσω μου, όταν πεθάνω.
Τα δύο χρόνια της ορθοστατικης και των κρίσεων πανικού φοβόμουν να θυμωσω μην ανέβουν οι παλμοί μου. Απεφευγα τις εντασεις.

Γενικα ο θυμός μου έχει αφορμή πάντα τους άλλους. Και κρατάω πράγματα για χρόνια γιατι η αναιτιολογητη κακια ειναι το χειροτερο ελάττωμα που υπαρχει. Για παράδειγμα, παλια, πρόσεχα έναν σκύλο ο οποίος το ειχε σκάσει και είχε τρέξει στην πλατεία του χωριού. Ειχα παρει τηλέφωνο την ξαδέρφη μου να με βοηθήσει (είναι κτηνίατρος και για αυτήν το προσεχα) αλλά είχε καθυστερήσει και έτσι ειχα παει στην πλατεία μόνος μου. Εκει ήταν αρκετά αεργα βλασταρια του κωλοχωριου που πιναν μπύρες. Επειδη με κοιτούσαν εντελως αδιακριτα και με την χαρακτηριστική αγένεια των αξεστων ανθρώπων, έκανα πως μιλάω στο τηλέφωνο γιατι ενιωσα αβολα (και μετά όντως μίλησα στο τηλέφωνο γιατί με πήρε η ξαδέρφη μου) και ένας από αυτούς (ένας παλιός συμμαθητης μου, ένας λουζερ που κάθεται και φωτογραφίζει ξένα αμαξια και τα βγάζει στο φβ δήθεν ως δικά του και δουλεύει σερβιτόρος σε ένα ξενοδοχείο) σχολίασε στους αλλους ειρωνικα "τώρα παιδιά θα δούμε one man show", τυπου ότι είμαι τρελός και μιλάω μόνος μου. Μετάνιωσα που δεν είπα τίποτα εκεινη τη στιγμη, αλλά έκτοτε ανά έναν χρόνο (αυτό έγινε το 2015) του στέλνω υβριστικά μηνύματα στο φβ με ψεύτικα προφίλ. Το έκανα και πριν λίγες μερες. Και το ίδιο ισχύει και για άτομα που με είχαν κοροιδεψει κάποτε στο σχολείο,ειδικα για μια κακασχημη και εναν νταη που καποτε μου ειχαν επιτεθει και σωματικά. Εχω θυμό μέσα μου για συγκεκριμένα άτομα ή ακομα και για συγκεκριμενους τύπους ανθρώπων. Θεωρω την εκδίκηση τύπου Αμελι Πουλεν πρεπουσα για τέτοια κατακάθια. Πχ, οπότε βλέπω το αμάξι μαρτύρων που ψευδομαρτυρησαν υπέρ αυτων που εβαλαν τις φολες, τα χαρακωνω. Στα προφίλ τους βάζω γελάκια από ψεύτικο προφίλ. Αν ποτε μου δοθεί η ευκαιρία θα ήθελα να τους κάνω κάποια ζημια. Σε όλους τους.

Μπηκα τώρα, μιας που το θυμήθηκα στο προφίλ αυτής της μπουφόνας που έβγαζε τα απωθημένα της πάνω μου. Εγω γούσταρα τη φίλη της (καλή ηλιθια ήταν κι αυτη) και αυτή με έφτυνε, ορμουσε πάνω μου ,μου ανακάτευε τα μαλλιά (με επιθετικο τρόπο, όχι χαριτωμένο ή κατι τετοιο) σε σημειο να κρυβομουν ορισμένες φορές (στο λύκειο όλα αυτα) Είχα παρέες κλπ,ήταν κάτι συγκεκριμένα κωλοπαιδα που με είχαν στοχοποιησει, και όλα τους, τι έκπληξη, περιθωριακα, κακοί μαθητες και με αγριοφατσες. Εφταιξα κι εγώ στο οτι είχα δημιουργησει σκάνδαλο με μια καθηγήτρια (άλλη μαλακω κι αυτη, μας περνούσε μόνο οκτώ χρόνια και έκανε παρέα με μαθητές. Δεν επαιξε ποτε κατι απλα ηταν πολυ φιλικη μαζι μου αρχικα, εγω ως εφηβος την ερωτευτηκα,της εγραψα ερωτικο γραμμα,της εκανα αφιερωσεις στο ραδιοφωνο του σχολειου και το ολο θεμα συντομα πηρε διαστασεις με διαφορους τροπους) και ειχε γινει σουσουρο σε ολο το σχολειο, αλλα σε κάθε περίπτωση υπήρχαν άτομα που με μισούσαν χωρίς λόγο. Μπηκα λοιπόν στο προφίλ αυτής της ψωνισμενης και της έβαλα γελακι μόλις τώρα. Αυτα όλα έγιναν σε ιδιωτικό σχολείο και φυσικά τα περισσότερα από αυτά τα άτομα είναι πλήρως βολεμένα. Αυτη η τρομακτική καρακαξα δουλεύει σε ασφαλιστική εταιρεία, το παιζει ζεν και ο,τι προσφερει στην κοινωνια (φυσικα ειχε κατεβει στις εκλογες για δημοτικος σύμβουλος οπως ολοι οι απολιτικ αμορφωτοι που ευελπιστουν σε μεριδιο της πολιτικής μίζας) και πρόσφατα (το στουρναρι) πλήρωσε και ένα πτυχίο σε αυτά τα πανεπιστήμια της Κυπρου που πανε όλοι οι ευκαταστατοι ηλιθιοι που δεν μπόρεσαν να περάσουν σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι αλλαζουν. Δεν έχουν περάσει και τόσα πολλά χρόνια από τότε που ήμασταν 17-18 χρονων. 18 χρονων είσαι έτοιμος άνθρωπος, οι απόψεις τους, ο χαρακτήρας σου είναι διαμορφωμένα. Ηταν και είναι επικινδυνα κατακαθια που τώρα έχουν αποκτήσει ένα κοινωνικό πρεστιζ, σαν αρωματισμενα σκατα.

Το σκάκι πραγματικά με νευριάζει πολυ. Παιζω blitz σκάκι δηλαδή με χρόνο δύο λεπτά. Την καθε κινηση την σκεφτεσαι ελαχιστα δευτερόλεπτα γιατι πρέπει να κρατησεις τον χρονο σου υψηλοτερα απο τον αντιπαλο. Ειναι απαιτητικό αλλά μου αρέσει. Παιζω σκάκι από μικρός αλλά για πολλά χρόνια το είχα παρατηρήσει και έτσι είμαι κάπως σκουριασμενος όσον αφορά τις τακτικές αλλά ακόμα ανταπεξερχομαι και έχω ήδη 52 νίκες σε μια βδομάδα που παιζω. Αλλα νευριαζω πολύ όταν χάνω ή κάνω μια λάθος κινηση. Μονο οταν παιζω με πραγματικούς αντιπάλους ονλαιν, όταν παιζω με αντίπαλο τον υπολογιστή δεν είμαι το ίδιο ανταγωνιστικος. Πριν έπαιζα με μια που είχε αρκετά χαμηλότερη κατάταξη από μένα, έχασε, αλλά έχασε γιατί τελείωσε ο χρόνος της,δεν της εκανα ματ και αυτό σημαίνει ότι πήρα λιγότερους πόντους και νευριασα και νιώθω άχρηστος που δεν έκανα ματ σε κάποια με τόσο χαμηλή κατάταξη. Ισως σβήσω την εφαρμογή και παίζω μόνο με υπολογιστή αν είναι να νιώθω τόσο τοξικα.

Ωραίο παιχνίδι το σκάκι, έπαιζα κι εγώ παλιότερα! Έχεις παίξει και σε σύλλογο? Μην τα βλέπεις τόσο ανταγωνιστικά, και λάθος κίνηση να κάνεις δεν έγινε κάτι.

Στο σχολείο συμμετείχα σε μαθητικους αγώνες, έκτοτε δεν ξανασχοληθηκα σε συλλογικό επίπεδο. Το πρωί πάλι άνοιξα να παίξω και νευριασα. Μαλλον θα το γυρίσω στο δεκάλεπτο γιατι το δίλεπτο ανεβάζει την αδρεναλίνη μου και καταλήγω να θυμώνω.

Όταν λες αυτό το διάστημα ,αναφέρεσαι στους τελευταίους τρεις μήνες για παράδειγμα; Γιατί το διάστημα από διάστημα διαφέρει. Η καθημερινότητα σου όπως μου την περιέγραψες δεν μου ακουστηκε άσχημη. Μια χαρά. Το θέμα όμως με το θυμό και τον τρόπο που ξέσπας μετά από τόσο καιρό στους ανθρώπους,δε στο κρύβω,μου φάνηκε παράξενο. Θρασυδειλος τρόπος. Τι ικανοποίηση παίρνεις με το να τους βρίζεις κρυφά; Κάθεσαι δλδ μετά πίσω από την οθόνη σου και γελάς; Άμα δε το ρίξεις το μπινεκιλι μέσα στα μούτρα του άλλου δε λέει. Και ο θυμός φεύγει και συ εκτονωνεσαι. Επίσης προτεινω να το αφήσεις το σκάκι. Να βρεις κάτι χαλαρωτικό κι όχι να εκνευρίζεσαι.
Μολύνεις φίλε μου τη ψυχή σου. Γιατί να εκδικησε και με τέτοιο τρόπο; να χαρακωσεις το αμάξι ψευδομαρτυρων ; Τον πετυχενεις στο δρόμο και τον στολίζεις. Πιο ευθύς τρόπος.
Τα παιδιά σου φέρθηκαν άσχημα στο σχολείο ναι και σε μένα είχε συμβεί, και σε πολλούς αλλά οφείλεις να συμφιλιωθείς με το παρελθόν σου και όχι να το ανασκαλευεις με τέτοιο τρόπο. Μπορεί να σου φέρθηκαν άσχημα αλλά ένας άνθρωπος που μπορεί να φερθεί μια φορά άσχημα σε κάποιον, δε σημαίνει αναγκαστικά ότι είναι κακός άνθρωπος. Ήσασταν πολύ μικροί. Μπορεί και οι ίδιοι να νιώθουν άσχημα για το τρόπο τους, δε το ξέρεις. Δεν έχεις μόνο θυμό σκίουρε. Έχεις και μίσος. Κι αυτό σε βλάπτει. Δε ξέρω πως διορθώνονται αυτά για να μην επιδεινωθεί αυτό με τα χρόνια. Λογικά με ψυχίατρο και με πολύ δουλειά από μέρους σου.

Δεν εχω επαφή με αυτούς τους ανθρώπους.Αν με προσεγγίσουν ποτέ, φυσικά και θα τους πω ότι δεν μου άρεσε η συμπεριφορά τους και μου έχει αφήσει τραύμα. Με το να τους βρίζω ανωνυμα παίρνω απλως μια μικρή έμμεση εκδίκηση,να νιωσουν λιγο πώς ειναι οταν κάποιος τους φερεται με την ιδια σκληροτητα που φερθηκαν και αυτοι.
Το να τους βρισω επωνυμα στο φβ θα ηταν αφελες γιατι θα μπορουσαν να μου κανουν μηνυση. Την τελευταια φορα που εγραψα την αληθεια επωνυμα ,στο θεμα με τις φολες, για τον εναν ψευδομαρτυρα τους, οργανωσαν μια ψευτοκαταγγελια για να κατεβει η δημοσιευση και με κυνηγουσε παρανομα ενας φιλος τους αστυνομικος για 10 μερες, πρωι βραδυ, να μην μπορω να βγω απο το σπιτι μου με την απειλη οτι θα με συλλαβει, μεχρι που πηγα εισαγγγελεα και το ξεκοψε.
Γιατι και πώς να ξεχασω οσα μου εκαναν; Γιατι οφειλω να φανω υπερανω οταν μου αφησαν τετοιο τραυμα; Δεν ειναι οτι ξυπνησα ενα πρωι και στοχοποιησα καποιον, αυτοι με στοχοποιησαν και μαλιστα χωρις λογο. Φυσικα, με τα δεδομενα της κοινωνίας μας ετσι εχουμε μαθει, να αφηνουμε την κακια να δρα ανενόχλητα. Αν δεν παρουν το μάθημά τους θα συνεχισουν επ αοριστον. Αν μου δοθεί η ευκαιρία θα έκανα κάτι παραπάνω, αλλά δεν ξέρω τι.
Η ιστορια με τις φόλες δεν έχει και τόσο καιρό, μόλις πέρυσι βγήκε η απόφαση, μου αφησε βαθύ τραύμα και εννοείται πως δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Και γενικά δεν βλέπω το λόγο να ξεχάσω αναιτιολογητα άσχημες συμπεριφορες για τις οποίες δεν μου ζητήθηκε ποτε συγνώμη. Ακομα και αυτο το σχολιο στην πλατεια, εγινε απο εκεινο το γομαρι επειδη η μαμα μου εχει σχιζοφρενεια και εγω ειμαι ο τρελος του χωριου επειδη προσπαθουσα να πιασω τον σκυλο που το εσκασε. Ειναι άνθρωποι σκουπίδια, χωρίς συναίσθηση της κακής δράσης τους και των πληγων που αφηνουν στους ανθρωπους. Θα τους άξιζαν πολύ χειρότερα. Και ο Κομης Μοντεχριστο χρόνια αργότερα πήρε εκδίκηση. Εγω δεν θέλω να φτάσω στο φόνο, αλλά σε επίπεδο Αμελι Πουλεν, αν περνάει από το χέρι μου, θα κανω όσα μπορώ.

Μα θα αφιερώσεις χρόνο από τη ζωή σου με το να σκορπίσεις κακό σε άλλους; Γιατί δε αφήνεις τη ζωή να τα διευθετήσει αυτά; Να αφιερώσεις χρόνο να απαλλαγείς από τα "δηλητήρια" αυτά και να ξεχάσεις. Σου φέρθηκαν άδικα, σε έβλαψαν , είχες να μάθεις κάτι. Ακόμα και το να αγνοείς άδικες συμπέριφορες προς σε σένα, είναι πολύ σπουδαίο μάθημα. Ο στόχος σου να είναι η γαλήνη, η ηρεμία στη ζωή σου. Πόσες μέρες νομίζεις ότι θα υπάρχεις;

Το να αγνοώ άσχημες συμπεριφορες με κάνει ξεκάθαρα συνένοχο σύμφωνα με την δική μου ηθική. Και δεν είναι ότι σχεδιάζω όλες μου τις μέρες κάποια καταχθονια εκδίκηση. Οποτε το θυμάμαι ανά ένα χρόνο,τους δείχνω τον καθρέφτη της συμπεριφοράς τους. Οπως αυτοι με θάβουν όπου βρουν με κουτσομπολιά (αυτοι που εβαλαν τις φολες εννοώ, όχι οι συμμαθητές) Και για αυτό λέω αν μου δοθεί η ευκαιρία θα έκανα κάτι μεγαλύτερο, όχι να το σχεδιάσω δλδ, αλλά αν βρεθεί και το αμάξι αυτού που έβαλε τις φόλες σε μέρος χωρίς κάμερα (γιατι το παρκάρει εξω από την τραπεζα) θα ήθελα να το χαρακωσω κι αυτο, ή ακομα καλυτερα να σκάσω κανα λάστιχο.
Εγω στη ζωή μου δεν έχω τραμπουκισει κανέναν. Αν είχα τραμπουκισει συστηματικά,
όπως η μπουφόνα απο το ιδιωτικο, και μετά το έπαιζα ζεν και ότι είμαι υπέρ της ειρήνης και της αγάπης κλπ κλπ, θα ένιωθα καραγκιοζης. Θα ειχα εστω τα τελευταια ψήγματα αυτοεκτιμησης να ζητησω συγνώμη, όπως εχω ζητήσει από άτομα που ξέρω ότι δεν φερθηκα σωστά, ακομα κι οταν πέρασαν πολλά χρόνια. Ουτε τις δικές μου άσχημες συμπεριφορες ξεχνάω, κανω αυτοκριτικη και προσπαθω να βελτιωθω. Ολοι οι άλλοι φαίνεται να ξεχνανε πολύ εύκολα.

Καταλαβαίνω έχεις τον δικό σου κώδικα ηθικής ,διαφορετικό από τον δικό μου όπως και η στάση ζωής, εξίσου διαφέρει. Είμαστε καλά. Εγώ σου εκφράζω το δικό μου τρόπο αντίληψης, για να δεις πως μπορεί, να δεις τα πράγματα και κάπως διαφορετικά,με στόχο βέβαια να καλυτερέψεις την ψυχική σου ηρεμία και κάπως να επουλωθούν οι "πληγές" που σου άφησαν αυτοί. Όλη αυτή η πικρία από το παρελθόν που έχει μαζευτεί μέσα σου σε ωθεί σε τέτοιες συμπεριφορές, όπως το να νευριάζεις και με ένα απλό παιχνίδι αντί να σε ξεκουράζει και να σε ψυχαγωγεί.

Ειναι που έχω ένταση και στην τωρινή καθημερινότητα. Οπως έχω πει φαινομαι εύκολο θύμα στους αλλους, κι αυτό κάνει κάποιες συμπεριφορές ανακυκλωσιμες. Ο θυμός είναι συμπτωμα του μετατραυματικου στρες,το είχα συζητήσει και με τον ψυχίατρο όταν με διέγνωσε. Το ιδανικο θα ήταν η ψυχοθεραπεία αλλά δεν έχω τη δυνατότητα αυτή την περίοδο, για αυτό σκέφτηκα τα αντικαταθλιπτικα, αλλά από την άλλη, δεν θέλω να φέρω νέα προβλήματα στο κεφάλι μου τώρα που κάπως έχω σταθεροποιηθει.

Τι ένταση έχεις τώρα στη καθημερινότητα σου; Εκτός από τη φροντίδα της μαμάς σου που οκ, εκεί το καταλαβαίνω. Τώρα δε δουλεύεις, άμα έχεις και λεφτά να περνάς να μην έχεις καμία ένταση.Επισης ,να ρωτήσω, πιστευεις πως σε θεωρούν θύμα εξαιτίας του μικρόσωμου αναστήματος σου;

Ενταση, εκτός της φροντίδας της μαμάς μου και των γατων (τάισμα αδεσποτων κλπ) έχω με τον γαμπρό μου όπως έχω ξαναπεί. Αυτο το μήνα τρεις φορες άφησαν πάλι τα λυκοσκυλα ελεύθερα και παραλίγο να φάνε τη μια μου γάτα, ακομα έχω εφιαλτες. Μπηκαν και μες στο σπίτι μου. Εχουν σκοτώσει ήδη μια γάτα στο παρελθόν. Εφερα την αστυνομία να του κάνει σύσταση αλλα σταματάει για λίγο καιρό και μετά ξαναρχίζει.
Εχω επισης ενταση στο να ψαχνω προσωπικό για να μην έχω πάλι τον τραμπουκο και το σοι του στο κεφάλι μου. Και τα δικαστήρια που έχουμε με τη θεια μου.
Οικονομικα είμαι σχετικά οκει, όσο υπάρχει το ξενοδοχείο. Τωρα περιμενω και τον εργολαβο επιτελους απο δυο διαμερίσματα που ανακαινισα για να τα νοικιασω. Αν και η αληθεια ειναι οτι ξοδευω πολλά και θέλω να περιορίσω τις σπατάλες. Δεν αποταμιευω δλδ. Με τις γατες βεβαια ειναι τα περισσότερα εξοδα. Ταιζω πολλα αδεσποτα.

Σημερα είχα και μια πρόταση για δουλειά, από παλια αίτηση που είχα κάνει, αλλά είναι από σούπερ μάρκετ και δεν ξέρω αν θα μου πήγαινε να δουλεψω εκεί. Ειναι βεβαια τετράωρο και δεν είναι και άσχημα έτσι όπως μου το περιέγραψε η υπεύθυνη, θα μπορουσα να την έχω για το χειμώνα για ένα έξτρα εισοδημα. Θα το σκεφτώ γιατί μου είπαν ότι θέλουν να αρχίσω και άμεσα αν γίνεται.

Νομιζω πως είναι και το ανάστημα και το πρόσωπό μου. Φαινομαι αδύναμος, φιλικός, δεν ξερω πώς να το περιγραψω. Μια φορά πχ είχα πάει να κάνω εξετάσεις αίματος και είχα ξεχάσει το πορτοφόλι μου. Η μικροβιολογος δέχτηκε να μου στείλει τις εξετάσεις στο μειλ μου την ίδια μέρα, χωρίς να την έχω πληρώσει (ήταν χωρίς παραπεμπτικο) και συμφωνήσαμε να την πλήρωνα την επόμενη βδομάδα όταν θα ξανακατεβαινα στο κέντρο. Δεχτηκε λέγοντας "σε εμπιστεύομαι γιατί στο πρόσωπό σου δεν φαινεται δολος" (κάπως έτσι, δεν θυμάμαι και ακριβώς τα λόγια της) Γενικα φαινομαι ευαίσθητος, μαζεμένος, δεν ξερω πώς να το εξηγήσω.

φαινεσαι "το καλο παιδι", ειναι μαλλον αυτο που θελεις να πεις...

ειναι σοβαρα αυτα που εχουν προκυψει και με την μανα και με τον γαμπρο κλπ.
απλα το θεμα ειναι οτι δεν ξεφορτωνεσαι ΠΟΤΕ καμια ενταση. αναμοχλευεις και σερνεις παντα μαζι σου ολες τις παλιες, καθως στην πορεια αποκτας και καινουργιες, γιατι δενε χεις ιδιαιτερες ικανοτητες διαχειρισης και φτανεις ευκολα σε ασχημη επικοινωνια και συγκρουσεις.

ακομα και τις εντασεις απο το σχολειο τις κουβαλας ακομα.
δεν ξερω, πρεπει να βρεις τροπο να αφηνεις και κατι πισω.
οχι για να κανεις χαρη σε καποιον, αλλα γιατι εχεις διαμορφωσει μια πολυ τοξικη καθημερινοτητα, για την οποια φταις κι εσυ, ΟΧΙ γιατι φταις για την κακια των αλλων, αλλα γιατι δεν εχεις καθολου ικανοτητες διαχειρισης ανθρωπινων σχεσεων.
τα φαρμακα δενε χουν καμια σχεση με την ψυχοθεραπεια.
το οτι δεν μπορεις οικονομικα το ακουω βερεσε. για ο,τι αλλο θελεις, εχεις. μονο για ψυχοθεραπεια δεν εχεις που την εχεις απολυτη αναγκη για να ορθοποδησεις κατα την γνωμη μου.
ξαναδες το θεμα με την ψυχοθεραπεια με συνεδριες.

Αν πιστεύεις πως η ψυχοθεραπεία είναι απαραίτητη για σένα και το αναγνωρίζεις αυτό, θα βρεις και το τρόπο για λεφτά. Περιόρισε τα έξοδα για τα αδέσποτα και εξασφάλισε ένα 100σταρικο να κάνεις 2-3 συνεδρίες το μήνα. Στην προκειμένη πάρε δανεικά από τη μάνα ή τον πατέρα. Πρέπει να πας. Συμφωνώ με τη Remedy ότι σέρνεις μαζί σου παλιές εντάσεις συν και τις εκ νέου προστιθέμενες. Που θα φτάσει όλο αυτό; Κάποια στιγμή θα κλαταρεις παντελώς.
Επιπλέον, καλά αυτός ο γαμπρός σου τόσο γάιδαρος είναι; Με όμορφο και λογικό τρόπο,αν του εξηγήσεις πως ναι οκ πρέπει και τα σκυλιά να είναι ελεύθερα να τρέξουν στο χώρο σας αλλά και σένα κινδυνεύουν τα δικά σου ζώα και να βρείτε μια λύση δεν γίνεται; Στην ανάγκη ας σε ενημερώνει ότι τώρα θα αφήσω τα σκυλιά, να μαζεύεις εσύ τα γατιά. Τώρα να φέρνεις τους μπάτσους μέσα στην οικογένεια ,μόνο άσχημες εξελίξεις θα δημιουργηθούν.

Το ότι κουβαλάω πολλα πράγματα ισχυει, τα οποία πάντα θεωρώ ότι θα αντιμετωπίσω οριστικά κάποια στιγμή, αλλά αυτή η στιγμή ποτέ δεν έρχεται και δεν είμαι σίγουρος και τι θα σημαινε αυτό. Με τη ψυχοθεραπεία ναι μεν , ίσως, να βοηθηθω, αλλά δεν είναι και βέβαιο γιατί και στο παρελθόν δεν ήμουν πλήρως ευχαριστημένος, ούτε θεωρώ πως συντελεσε κάπως η ψυχοθεραπεία στην θεραπεία όσων αντιμετωπισω. Κανω έτσι κι αλλιώς συνεδρίες, περιστασιακα, κυρίως με ψυχιατρο.
Ο γαμπρός μου δεν είναι μέλος της οικογένειας γιατί είναι τσακωμενος με όλους, μου έχει επιτεθεί στο παρελθόν (επειδη υπερασπιστηκα την αλλη μου αδερφη) και απολύθηκε από το ξενοδοχειο. Τότε είχα φέρει την αστυνομία για να του κάνει σύσταση και όταν πέρυσι σκότωσαν τα σκυλιά τη γάτα, του έκανα μήνυση. Παντα άψογα του φερομασταν αλλά είναι περιουσιομανης και μας έχει στο στοχαστρο. Ειναι επίσης πολύ τοξική προσωπικότητα, είναι από τα άτομα που θα επρατταν γυναικοκτονια, έχει πολύ περίεργες συνήθειες και συμπεριφορα. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα των σκυλιών είναι αδύνατο να επιλυθεί αφού έχουν μια ολόκληρη αγέλη, αν ήταν ένα ή δύο καλώς, αλλά έξι μεγαλόσωμα σκυλιά τα οποία κράτησαν επίτηδες για να ενοχλούν εμένα και την άλλη μου αδερφή, δεν κουμανταρονται εύκολα. Έχουν κάνει μια ψευτοπεροφραξη από την οποία όμως συχνά πηδανε. Τα σκυλιά δεν επιτρέπεται να κινούνται ελεύθερα σε κοινοχρηστους ή δημόσιους χώρους,ειδικά αν είναι άγρια. Ο ιδιοκτήτης οφείλει να μεριμνει και να τα πάρει βόλτα με λουρί, κάτι που δεν κάνουν με αποτέλεσμα τα ζώα να κάνουν σαν παλαβα. Καποια στιγμή έχουμε συμφωνήσει με την άλλη μου αδερφή να κάνουμε ασφαλιστικά μέτρα για την απομάκρυνσή τους. Αλλα δεν ξέρουμε και πώς θα αντιδράσει το βίαιο σάικο που μας εδει κουβαλήσει η αδερφή μου.

Τελος παντων. Σημερα θυμήθηκα κάτι σχόλια που έκανε ένας άλλος συμμαθητης μου για το ότι οδηγαω πατινι. Περνουσα με το πατινι από εκεί που ψηνανε και τον άκουσα να με κοροιδευει. Αυτος εντωμεταξύ είναι ένας αμόρφωτος μπαμπουΐνος. Με θεωρούν αποτυχημένο και τρελό επειδή δεν επιδεικνυω πλούτο, επειδή δεν επιτίθεμαι πρώτος, επειδή είναι αγελοειδείς μαϊμούδες.

Ε βέβαια, άμα δε έχεις την ακριβή αμαξουνα σου να περιφέρεσαι με ύφος 7 καρδιναλίων δεν λες και τίποτα για τα μυαλά τους. Τα ξέρω, σκίουρε. Γραφτούς στα τέτοια τους. Τόσα μπορούν να αντιληφθούν, να τους κρεμάσουμε επειδή είναι μαλακοβιολιδες;

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Το ότι κουβαλάω πολλα πράγματα ισχυει, τα οποία πάντα θεωρώ ότι θα αντιμετωπίσω οριστικά κάποια στιγμή, αλλά αυτή η στιγμή ποτέ δεν έρχεται και δεν είμαι σίγουρος και τι θα σημαινε αυτό. Με τη ψυχοθεραπεία ναι μεν , ίσως, να βοηθηθω, αλλά δεν είναι και βέβαιο γιατί και στο παρελθόν δεν ήμουν πλήρως ευχαριστημένος, ούτε θεωρώ πως συντελεσε κάπως η ψυχοθεραπεία στην θεραπεία όσων αντιμετωπισω. Κανω έτσι κι αλλιώς συνεδρίες, περιστασιακα, κυρίως με ψυχιατρο.......

---

δεν ερχεται, γιατι δεν βαζεις ποτε σου μια τελεία στα θεματα αυτα.
μονιμως τα ανατροφοδοτεις, τα αναμοχλευεις και καταντας να αναλωνεσαι στο να κανεις κι εσυ οπως κι εκεινοι, κατινιστικα σχολια, για το πως ειναι ο ενας, πως ειναι ο αλλος κι αν εισαι χειροτερος η καλυτερος απο αυτους που κοροιδευεις...

με τον ψυχιατρο κανεις συνεδριες για να πειτε για φαρμακα, εφοσον δεν κανεις συστηματικη ψυχοθεραπεια...
εκπαιδευμενο ψυχοθεραπευτη χρειαζεσαι ΣΕ ΜΟΝΙΜΗ ΒΑΣΗ, μπας και αποφασισεις/ μαθεις να βαζεις προτεραιοτητες και ορια, να αποβαλεις την τοξικοτητα που σου πασαρουν κι αντι να την αποβαλεις εσυ την πολλαπλασιαζεις την τρως την ξερνας και την ξανατρως, την μυρηκαζεις.
να βαζεις επιτελους μια τελεία σε ο,τι σε απασχολησε ασχημα στο παρελθον, ειτε αυτο λεγεται μια κοπελα που δεν σε θελει ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ αλλα εσυ δεν πας παρακατω με καμια δυναμη, ειτε σημαινει να αφησεις πισω το τι εγινε στο δημοτικο, ειτε με αλλες διαμαχες που ακομα κι αν εχουν γινει δικαστηρια καιτ ελειωσαν ποτε μα ποτε, ΜΑ ΠΟΤΕ, δεν πας παρακατω, παρα τις σερνεις σαν βαριδια πανω σου και φθειρεις συνεχως την ψυχικη σου υγεια...

Quote:

---

Originally Posted by ioudinthi

Ε βέβαια, άμα δε έχεις την ακριβή αμαξουνα σου να περιφέρεσαι με ύφος 7 καρδιναλίων δεν λες και τίποτα για τα μυαλά τους. Τα ξέρω, σκίουρε. Γραφτούς στα τέτοια τους. Τόσα μπορούν να αντιληφθούν, να τους κρεμάσουμε επειδή είναι μαλακοβιολιδες;

---

Ακριβώς. Μολις περιέγραψες τον μέσο κάτοικο της περιοχης μου :D Εντωμεταξυ οι δρόμοι εδώ είναι πολύ στενοί και τις περισσότερες φορές αυτές οι υπερμεγεθεις τζιπαρες που έχουν αγοράσει δημιουργούν κυκλοφοριακό κομφούζιο και είναι και άκρως γελοίο να τις βλέπεις να κινούνται με δυσκολία στα σοκακια του χωριού.

Και φαντάζομαι τρως κράξιμο επειδή έχεις πατίνι και όχι λιμουζίνα. Εμένα με κορόιδευαν παλιά που δεν είχα αμάξι και μετακινουμουν με τα ΜΜΜ. Με ρωτούσαν λες και ήμουν εξωγήινη, " καλά έχεις δίπλωμα και δε έχεις αμάξι;" Ναι ρε παπάρα το αμάξι δε καίει νερό, βενζίνη καίει. Και δε έχω τα γκαφρά σου. Αυτό απαντούσα και μετά με κοίταζαν με οίκτο γιατί δε είχα λεφτά να συντηρήσω ούτε ένα παλιό κουβα

Quote:

---

Originally Posted by ioudinthi

Και φαντάζομαι τρως κράξιμο επειδή έχεις πατίνι και όχι λιμουζίνα. Εμένα με κορόιδευαν παλιά που δεν είχα αμάξι και μετακινουμουν με τα ΜΜΜ. Με ρωτούσαν λες και ήμουν εξωγήινη, " καλά έχεις δίπλωμα και δε έχεις αμάξι;" Ναι ρε παπάρα το αμάξι δε καίει νερό, βενζίνη καίει. Και δε έχω τα γκαφρά σου. Αυτό απαντούσα και μετά με κοίταζαν με οίκτο γιατί δε είχα λεφτά να συντηρήσω ούτε ένα παλιό κουβα

---

ναι, εννοείται, ειναι σταθερα θεμα συζητησηςτου χωριου οι επιλογες μετακινησης μου :D Κι εγώ πριν να πάρω πατινι με λεωφορείο κινουμουν και με κοίταζαν αντίστοιχα. Και οσοι υποθέτουν ότι έχω λεφτά, λόγω της οικογένειάς μου, καταληγουν στο οτι ειμαι τρελός για αυτό και επιλεγω πάλι το πατινι.
Δεν ξερω αν μένεις κι εσύ επαρχία (γιατι υποθέτω ότι το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο στις μεγαλύτερες πολεις) αλλά ειδικά σε περιοχές σαν τη δική μου με μικροεπιχειρησεις και τουρισμό, δεν παλεύεται ο ψωνισμός τους.

σε νιωθω φιλαρακι κι εγω εχω εκρήξεις θυμού κι ξεσπώ πανω μου για να μην ξεσπαω στους αλλους δε μου φταιν σε κατι . βλεπω οτι εχω ξανα απαντήσει εδω ζητω συγνωμη που εγραψα το ιδιο

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

σε νιωθω φιλαρακι κι εγω εχω εκρήξεις θυμού κι ξεσπώ πανω μου για να μην ξεσπαω στους αλλους δε μου φταιν σε κατι . βλεπω οτι εχω ξανα απαντήσει εδω ζητω συγνωμη που εγραψα το ιδιο

---

τι εννοεις ότι ξεσπας στον εαυτό σου;

Μένω επαρχία αλλά σε μεγάλη πόλη. Εμένα δεν μου τα έλεγαν οι γείτονες, αλλά κοντινοί μου άνθρωποι.

κανω κακο στον εαυτο μου με βριζω με κοπανάω με γδέρνω με βαράω χαστουκια κι αυτά . οταν νιώσω πιεση κι οτι δε μπορω να μεταφέρω πράγματα που προσπαθώ η ανίκανη οταν νιωθω. δε ειμαι καλα λειτουργικη κι ειμ υποχρεωμενη να εχω κι ευθυνες απ πανω κι δε μπορω .