Προβλημα με αυπνια και ουρηση

Καλως σας βρηκα.
Απο τα 20 μου χρονια ,ειχα τις αυπνιες μου,αλλα τιποτα σημαντικο,αφου 2-3 βραδια το μηνα δυσκολευομουν να κοιμηθω,που το θεωρω ευκολα διαχειρισιμο.
Περνοντας τα χρονια ,ειμαι 60 τωρα,ειχα εξαρξεις και περιοδους χωρις προβλημα.Δυστυχως απο το Νοεμβριο η κατασταση εχει ξεφυγει,Κοιμαμαι ελαχιστα ή και καθολου,αλλα δεν εφτανε αυτο αποκτησα και ψυχογενη ουρηση οταν ερχεται η ωρα να παω στο κρεββατι.Μπορει να κατσω και μια ωρα στην τουαλετα προσπαθωντας να αδειασω την κυστη μου,που βεβαια δεν εχει ουρα.Με το που ξαπλωσω σε 2-3 λεπτα θα ξανασηκωθω και βεβαια ετσι δεν μπορω να κοιμηθω.
Εξετασεις και ουρολογος λενε ολα οκ,οποτε μιλαμε για ψυχολογικο προβλημα.Επισκεψεις σε ψυχολογους δεν εχουν βοηθησει και ο ψυχιατρος το μονο που εκανε ειναι να μου συνταγογραφησει υπναγωγα τα οποια ομως δεν βοηθανε στην κατοπολεμηση του αγχους.
Θα εκτιμουσα αποψεις ειδικα απο ατομα που εχουν περασει τα ιδια.

Στην αρχη της αγχωδους διαταραχης ειχα το ίδιο θεμα, πηγαινα το βραδυ συνεχώς στην τουαλέτα μιλαμε για 10 φορες σε ενα βραδυ και ταυτόχρονα οπως και εσυ τρελη αϋπνία. Ειμαι στα 3.5 χρονια της αγχωδης διαταραχης και η συχνοουρια εχει φυγει ωστόσο η αϋπνία παραμένει. Τωρα αν με ρωτησεις πως έφυγε δεν μπορω να σου δωσω σιγουρη απάντηση ισως το αντικαταθλιπτικό ισως εφυγε μονη της δεν ξερω. Εχεις κανενα αλλο συμπτωμα άγχους εκτος την αυπνια και την συχνοουρια? Τα αντικαταθλιπτικά ειναι τα κατάλληλα φαρμακα για την καταπολέμηση του αγχους και η ψυχοθεραπεία. Ενα καλο φαρμακο που βοηθαει στην αϋπνία και δεν ειναι εθιστικο οπως ειναι τα υπνωτικά ειναι το Remeron, μπορεις να το συζητησεις με τον γιατρο σου αν στο συστηνει κτλ

Έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα, όχι μόνο πριν κοιμηθώ αλλά γενικότερα πριν βγω από το σπίτι, πριν φύγω από τη δουλειά κλπ. Είναι το άγχος. Έκανα ψυχοθεραπεία και παίρνω αγωγή, αντικαταθλιπτικά με ένδειξη για γενικευμένη αγχωδη διαταραχή.
Έχω και κατάθλιψη βέβαια.

Mελατονινη, βαλεριανα κτλ. δοκιμασατε για τον υπνο;

Αρχικα ευχαριστω ολους για τη βοηθεια.
Μια ακομη επισκεψη χθες σε ψυχιατρο,ο οποιος δεν κοιταξε απλα να με χαπακωσει για να κοιμαμαι,αλλα προσπαθησε να βρει το αιτιο των προβληματων μου,κατεληξε στο συμπερασμα οτι εχω καταθλιψη.
Η αγωγη δοθηκε και ελπιζω να λυθει το προβλημα σε λιγες εβδομαδες.Παντως χθες ηταν το πρωτο βραδυ που μπορεσε να κοιμηθω σαν ανθρωπος,χωρις stilnox,για το λογο οτι ηρεμησα που βρεθηκε το προβλημα.

Quote:

---

Originally Posted by Thessalonian

Mελατονινη, βαλεριανα κτλ. δοκιμασατε για τον υπνο;

---

Αυτα ειναι απλα καραμελες για την αυπνια!!!

Μπραβο ευχομαι να λυθει το προβλημα το συντομοτερο!!! Ποιο φαρμακο σου εδωσε?

Quote:

---

Originally Posted by worryfree

Μπραβο ευχομαι να λυθει το προβλημα το συντομοτερο!!! Ποιο φαρμακο σου εδωσε?

---

Seroxat και μισο lexotanil για τις πρωτες 4 ημερες

Quote:

---

Originally Posted by Thessalonian

Mελατονινη, βαλεριανα κτλ. δοκιμασατε για τον υπνο;

---

Ναι εννοείται. Η μελατονίνη από μόνη της μου προκαλεί πλήρη αϋπνία, σε συνδυασμό με τη βαλεριάνα κάτι έκανε για μερικούς μήνες μέχρι που σταμάτησε να δουλεύει και είχα τρεις μέρες συνεχόμενα χωρίς ούτε μια ώρα ύπνου. Και θυμήθηκα το ρεμερον που έπαιρνα για πολλά χρόνια και το ξανάρχισα. Φυσικά καλά κάνεις και τα προτείνεις, δεν λέω ότι πρέπει να ξεκινήσει κανείς από τα φάρμακα, ανάλογα την περίπτωση, την αιτία και το μέγεθος του προβλήματος. Αν η αϋπνία συνυπάρχει με αγχωδη διαταραχή και κατάθλιψη άστα βραστα.

Η αυπνια είναι θέμα ψυχολογικό όπως και η ούρηση. Πάντα υπάρχει η πρωτογενής, η αρχική αιτία. Συνήθως νιώθει κανείς κατάπτωση σωματική η οποία οδηγεί σαν ένστικτο ανάγκης στο κρεβάτι ή στο αποχωρητήριο, συνάμα όμως στο κεφάλι έρχεται και η σκέψη σαν εμμονή ότι δεν θα με πάρει ο ύπνος ή ότι παρότι η ουροδόχος κύστη μου πιέζει δεν θα ουρήσω. Όλο και κάποιο είναι πάντα το αίτιο πχ ντρεπόμουν παλιά να ουρήσω όταν υπήρχε κόσμος κοντά ή κάποιοι έκαναν φασαρία το βράδυ και νευρίαζα ή αγχώνομαι όταν θα πάω στον Χ τόπο το πρωί, κι αμφότερα, λόγω της ευαίσθητης ιδιοσυγκρασίας μου, μου προκάλεσαν την εμμονή ότι υπ αυτές τις περιστάσεις ή εν αναμονή τέτοιων περιστάσεων έστω κι αν αυτές είναι απίθανο να συμβούν εκεί που είμαι, δεν θα αποκοιμηθώ ή δεν θα ουρήσω. Αν δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις καλλιεργόντας τη σκέψη σου πχ με τη βοήθεια ψυχολόγου, ώστε να καθαρίζει ο νους από τις σκέψεις που αποτρέπουν τον ύπνο ή την ούρηση, τότε χρειάζονται τα φάρμακα είτε υπνωτικά είτε ηρεμιστικά. Εμμονή, μου φαίνεται εμένα και όχι κατάθλιψη. Διότι ξέρω, μπορεί να περάσει και ολόκληρο το βράδυ, να σαι ξαπλωμένος, απόλυτη ησυχία, και να μην κοιμηθείς καθόλου και το πρωι να ξυπνήσεις ράκος.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Η αυπνια είναι θέμα ψυχολογικό όπως και η ούρηση. Πάντα υπάρχει η πρωτογενής, η αρχική αιτία. Συνήθως νιώθει κανείς κατάπτωση σωματική η οποία οδηγεί σαν ένστικτο ανάγκης στο κρεβάτι ή στο αποχωρητήριο, συνάμα όμως στο κεφάλι έρχεται και η σκέψη σαν εμμονή ότι δεν θα με πάρει ο ύπνος ή ότι παρότι η ουροδόχος κύστη μου πιέζει δεν θα ουρήσω. Όλο και κάποιο είναι πάντα το αίτιο πχ ντρεπόμουν παλιά να ουρήσω όταν υπήρχε κόσμος κοντά ή κάποιοι έκαναν φασαρία το βράδυ και νευρίαζα ή αγχώνομαι όταν θα πάω στον Χ τόπο το πρωί, κι αμφότερα, λόγω της ευαίσθητης ιδιοσυγκρασίας μου, μου προκάλεσαν την εμμονή ότι υπ αυτές τις περιστάσεις ή εν αναμονή τέτοιων περιστάσεων έστω κι αν αυτές είναι απίθανο να συμβούν εκεί που είμαι, δεν θα αποκοιμηθώ ή δεν θα ουρήσω. Αν δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις καλλιεργόντας τη σκέψη σου πχ με τη βοήθεια ψυχολόγου, ώστε να καθαρίζει ο νους από τις σκέψεις που αποτρέπουν τον ύπνο ή την ούρηση, τότε χρειάζονται τα φάρμακα είτε υπνωτικά είτε ηρεμιστικά. Εμμονή, μου φαίνεται εμένα και όχι κατάθλιψη. Διότι ξέρω, μπορεί να περάσει και ολόκληρο το βράδυ, να σαι ξαπλωμένος, απόλυτη ησυχία, και να μην κοιμηθείς καθόλου και το πρωι να ξυπνήσεις ράκος.

---

Στην δικιά μου περίπτωση δεν εχει να κανει με κανεναν φοβο/εμμονή οτι δεν θα με παρει ο υπνος και γι αυτό δεν κοιμαμαι. Στο αγχος ή στην κατάθλιψη η βασικη αρχη της ψυχολογίας βασίζεται στην τροποποίηση των "προβληματικων σκεψεων" με πιο ρεαλιστικες και πανω εκει βασίζεται η θεραπεία στην περίπτωση μου δεν ειναι πρόβλημα η σκεψεις αυτες καθεαυτες αλλα η ιδια η διαδικασια της σκεψης, απλα δεν γίνεται να μην σκέφτομαι και γι αυτο δεν κοιμαμαι και να επισημανω οτι δεν σκέφτομαι προβληματα που με βασανιζουν μπορει να ειναι οτιδήποτε ακομα και πολυ ευχαριστα θεματα.
Έχοντας κανει 1 χρόνο ψυχοθεραπεία εχω καταληψει οτι η ψυχολογια δεν γνωριζει πως να αντιμετωπισει τετοια θεματα και γι αυτο και ο ψυχίατρος μου που εχει δουλεψει με πανω απο 5000 ασθενεις μου λεει ξερω ανθρώπους που κανουν οχι 1 αλλα 10 χρόνια ψυχοθεραπεία και η αυπνια συνεχίζει.

Ναι συμφωνώ. Ίσως μόνο έμμεσα να βοηθήσει η ψυχοθεραπεία κάποιους στην αϋπνία, εφόσον δηλαδή αισθανθούν συνολικά καλύτερα. Ούτε στη δική μου περίπτωση είχε κάποιο αποτέλεσμα στην αϋπνία η ψυχοθεραπεία (5 χρόνια). Μόνο συγκεκριμένα φάρμακα δουλεύουν.

Δυστυχώς επανέρχομαι στο θέμα, διότι η κατάσταση είναι όπως το username μου.
Είχα γράψει για την πρωτη θεραπεια με το σεροξατ .Ο ύπνος είχε επανέλθει, αλλά το πρόβλημα της ουρησης όχι. Επισκέφτηκα τον περσινό Μάιο αλλά ψυχίατρο ο οποίος μου έδωσε την εξής θεραπεια 1escitalopram το πρωι , ένα 50 αρι serequel xr το απόγευμα και 50αρι dumyrox το βράδυ και το θαύμα έγινε. Μέσα σε 15 ημέρες κοιμόμουν σαν πουλάκι, το πρόβλημα της ουρησης εξαφανίστηκε, επανήλθε το κέφι μου .
Αυτό κράτησε μέχρι τον Νοέμβριο του 2023 .Σιγά σιγά εμφανίστηκαν ξανά οι αϋπνίες, μια κάθε 5-6 ημέρες και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024 έγινα μόνιμες και ακόμα χειρότερες
αφου ούτε το λεξοτανιλ η το στιλνοξ με βοηθούσαν. Ο ψυχίατρος σηκώνει τα χέρια ψηλά αφού μετά από μερικές αλλαγές στα φάρμακα δεν βοήθησαν .Οι αλλαγές ήταν serolux αντί escitalopram και Depakine αντί dumyrox .Έχω επισκεφτεί και τρίτο ψυχίατρο αλλά το μόνο που μου είπε είναι να συνεχίσω.
Έχω σαν χόμπι το τρέξιμο με μ.ο όρο 100 χλμ την εβδομάδα. Χθες είχα τρέξει 20 χλμ ,είχα ξυπνήσει από τις 4 το πρωι και το βράδυ παίρνοντας 2 λεξοτανιλ των 3 κατάφερα να κοιμηθώ στις 5 και να ξυπνήσω στις 9.
Κάθε βοήθεια δεκτή, ακόμα και ξεματιασμα

Δεν έχω να δώσω κάποια συμβουλή. Κατά περιόδους ταλαιπωρούμε και εγώ. Κάποιες φορές παίρνω stilnox. Μεγάλο λούκι η αυπνια. Μπορεί να είμαι στη δουλειά, να νυστάζω και να χασμουριέμαι του θανατά και όταν πάω σπίτι το μάτι γαρίδα. Μια φίλη μου είχε πρόβλημα με την αϋπνία. Εδώ και τρία χρόνια που πήρε γάτο έχει βελτιώσει πολύ τον ύπνο της. Αισθάνεται μάλλον ασφαλεια. Υπομονη.

Quote:

---

Originally Posted by xali

Δυστυχώς επανέρχομαι στο θέμα, διότι η κατάσταση είναι όπως το username μου.
Είχα γράψει για την πρωτη θεραπεια με το σεροξατ .Ο ύπνος είχε επανέλθει, αλλά το πρόβλημα της ουρησης όχι. Επισκέφτηκα τον περσινό Μάιο αλλά ψυχίατρο ο οποίος μου έδωσε την εξής θεραπεια 1escitalopram το πρωι , ένα 50 αρι serequel xr το απόγευμα και 50αρι dumyrox το βράδυ και το θαύμα έγινε. Μέσα σε 15 ημέρες κοιμόμουν σαν πουλάκι, το πρόβλημα της ουρησης εξαφανίστηκε, επανήλθε το κέφι μου .
Αυτό κράτησε μέχρι τον Νοέμβριο του 2023 .Σιγά σιγά εμφανίστηκαν ξανά οι αϋπνίες, μια κάθε 5-6 ημέρες και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024 έγινα μόνιμες και ακόμα χειρότερες
αφου ούτε το λεξοτανιλ η το στιλνοξ με βοηθούσαν. Ο ψυχίατρος σηκώνει τα χέρια ψηλά αφού μετά από μερικές αλλαγές στα φάρμακα δεν βοήθησαν .Οι αλλαγές ήταν serolux αντί escitalopram και Depakine αντί dumyrox .Έχω επισκεφτεί και τρίτο ψυχίατρο αλλά το μόνο που μου είπε είναι να συνεχίσω.
Έχω σαν χόμπι το τρέξιμο με μ.ο όρο 100 χλμ την εβδομάδα. Χθες είχα τρέξει 20 χλμ ,είχα ξυπνήσει από τις 4 το πρωι και το βράδυ παίρνοντας 2 λεξοτανιλ των 3 κατάφερα να κοιμηθώ στις 5 και να ξυπνήσω στις 9.
Κάθε βοήθεια δεκτή, ακόμα και ξεματιασμα

---

Προφανώς πέρα από τα φάρμακα πρέπει να δοκιμάσεις αλλαγές στην καθημερινότητά σου. Να εντοπίσεις τι σε ενοχλεί γενικά, τι σε αγχωνει, τι σε στεναχωρεί και τι σε ευχαριστεί. Ίσως αν αυξήσεις αυτά που σε ευχαριστούν και μειώσεις αυτά που σε ενοχλούν να δεις καλυτέρευση. Απλά συνήθως δεν βλέπουμε καθαρά . Η αϋπνία σε κάνει να νιώθεις σωματικά χάλια την επόμενη μέρα; Ή σε αγχωνει απλά το γεγονός ότι δεν κοιμάσαι τις ώρες που μας λένε ότι πρέπει να κοιμόμαστε; Το λέω γιατί αν ήσουν χάλια δεν θα μπορούσες να τρέξεις τόσα χιλιόμετρα κάθε βδομάδα

Quote:

---

Originally Posted by xali

Δυστυχώς επανέρχομαι στο θέμα, διότι η κατάσταση είναι όπως το username μου.
Είχα γράψει για την πρωτη θεραπεια με το σεροξατ .Ο ύπνος είχε επανέλθει, αλλά το πρόβλημα της ουρησης όχι. Επισκέφτηκα τον περσινό Μάιο αλλά ψυχίατρο ο οποίος μου έδωσε την εξής θεραπεια 1escitalopram το πρωι , ένα 50 αρι serequel xr το απόγευμα και 50αρι dumyrox το βράδυ και το θαύμα έγινε. Μέσα σε 15 ημέρες κοιμόμουν σαν πουλάκι, το πρόβλημα της ουρησης εξαφανίστηκε, επανήλθε το κέφι μου .
Αυτό κράτησε μέχρι τον Νοέμβριο του 2023 .Σιγά σιγά εμφανίστηκαν ξανά οι αϋπνίες, μια κάθε 5-6 ημέρες και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024 έγινα μόνιμες και ακόμα χειρότερες
αφου ούτε το λεξοτανιλ η το στιλνοξ με βοηθούσαν. Ο ψυχίατρος σηκώνει τα χέρια ψηλά αφού μετά από μερικές αλλαγές στα φάρμακα δεν βοήθησαν .Οι αλλαγές ήταν serolux αντί escitalopram και Depakine αντί dumyrox .Έχω επισκεφτεί και τρίτο ψυχίατρο αλλά το μόνο που μου είπε είναι να συνεχίσω.
Έχω σαν χόμπι το τρέξιμο με μ.ο όρο 100 χλμ την εβδομάδα. Χθες είχα τρέξει 20 χλμ ,είχα ξυπνήσει από τις 4 το πρωι και το βράδυ παίρνοντας 2 λεξοτανιλ των 3 κατάφερα να κοιμηθώ στις 5 και να ξυπνήσω στις 9.
Κάθε βοήθεια δεκτή, ακόμα και ξεματιασμα

---

Φίλε δοκίμασε και κανένα atarax έτσι μήπως σε πιάσει. Μην κόψεις τα άλλα, μαζί.