Βοήθεια σε φίλο με κατάθλιψη

Ζητάω μια συμβουλή.

Για καλό μου φίλο με χρόνια κατάθλιψη, εσωστρεφές άτομο, μετά από χρόνια προτροπή μου να δει γιατρό σιγά σιγά κάφθηκαν οι αντιρρήσεις του και μάλλον το είδε σαν σανίδα σωτηρίας ύστερα από διάφορα γεγονότα.
Είδε ψυχίατρο, ξεκίνησε αντικαταθληπτικά και ταυτόχρονα ψυχοθεραπεία.
Τρείς τέσσερις μήνες αισθάνεται καλύτερα, είναι σταθερός χωρίς να πέφτει δραματικά ψυχολογικά όμως δεν έχει όμως πειστεί για τ αποτελέσματα....Θεωρεί χάσιμο χρόνου τις συνεδρείες, ότι αναλώνονται στα ίδια και τα ίδια ενώ δεν του είναι ευχάριστο να μιλάει για τα σώψυχά του.
Νομίζω ψάχνει απλά αφορμή να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Επιχειραμοτολώ υπέρ της θεραπείας αλλά είναι πανέξυπνος και έχει χίλια δυό παραδείγματα για την εκμετάλλευση των φαρμακευτικών. τη μη χρησιμότητα και τα αμφίβολα αποτελέσματα της θεραπείας και δεν έχει τέλος..
Προσωπικά κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και καιρό ξεκινώντας από κρίσεις άγχους και βρίσκοντας ισορροπίες σε πολλά θέματα που με απασχολούσαν για πολύ καιρό και μόνο καλά λόγια μπορώ να πω.
Τι θα με συμβουλεύατε. Πως να το χειριστώ ώστε να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του για να δώσει χρόνο και να διαπιστώσει απτά οφέλη;

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Ζητάω μια συμβουλή.

Για καλό μου φίλο με χρόνια κατάθλιψη, εσωστρεφές άτομο, μετά από χρόνια προτροπή μου να δει γιατρό σιγά σιγά κάφθηκαν οι αντιρρήσεις του και μάλλον το είδε σαν σανίδα σωτηρίας ύστερα από διάφορα γεγονότα.
Είδε ψυχίατρο, ξεκίνησε αντικαταθληπτικά και ταυτόχρονα ψυχοθεραπεία.
Τρείς τέσσερις μήνες αισθάνεται καλύτερα, είναι σταθερός χωρίς να πέφτει δραματικά ψυχολογικά όμως δεν έχει όμως πειστεί για τ αποτελέσματα....Θεωρεί χάσιμο χρόνου τις συνεδρείες, ότι αναλώνονται στα ίδια και τα ίδια ενώ δεν του είναι ευχάριστο να μιλάει για τα σώψυχά του.
Νομίζω ψάχνει απλά αφορμή να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Επιχειραμοτολώ υπέρ της θεραπείας αλλά είναι πανέξυπνος και έχει χίλια δυό παραδείγματα για την εκμετάλλευση των φαρμακευτικών. τη μη χρησιμότητα και τα αμφίβολα αποτελέσματα της θεραπείας και δεν έχει τέλος..
Προσωπικά κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και καιρό ξεκινώντας από κρίσεις άγχους και βρίσκοντας ισορροπίες σε πολλά θέματα που με απασχολούσαν για πολύ καιρό και μόνο καλά λόγια μπορώ να πω.
Τι θα με συμβουλεύατε. Πως να το χειριστώ ώστε να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του για να δώσει χρόνο και να διαπιστώσει απτά οφέλη;

---

καλησπερα.
την ψυχοθεραπεια, την κανει στον ψυχιατρο που του δινει και την αγωγη, ή εχει αλλον για την ψυχοθεραπεια κι αλλον για την αγωγη;
αν ναι, ο ψυχιατρος αυτος, ειναι εκπαιδευμενος ψυχοθεραπευτης, ή του λεει οτι του κανει ψυχοθεραπεια, επειδη εχει το δικαιωμα ως ψυχιατρος, αλλα στην πραγματικοτητα κανουν μια συζητηση;

Είναι διαφορετικός γιατρός αλλά ναι είναι εκπαιδευμένος.
Πιθανώς ο ψυχοθεραπευτής να μην τον εμπνέει όσο το φανταζόταν πριν ξεκινήσει αλλά είναι άτομο που δεν θα δώσει εύκολα ευκαιρία σε διαφορετικό γιατρό. Που δεν ξέρω αν φταίει αυτό κιόλας, όπου και να πας πρέπει να μιλήσεις πολύ για τα παιδικά σου χρόνια τους γονείς κλπ.
Δεν είναι μπροστά στις θεραπείες ούτε έχω τόσες γνώσεις για να καταλάβω αν είναι όντως θεραπεία αυτό που συμβαίνει ή απλά κουβέντα

Δεν μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο. Προσπάθησε μόνο αυτή η αρνητικοτητα που βγάζει να μην σε μιζεριαζει κι εσένα. Για να αλλάξει κάποιος συνήθειες δηλαδή τρόπο σκέψης είναι πολύ δύσκολο και είναι φυσιολογικό να βγάζει αντίσταση. Πρέπει πρωτίστως να αντιλαμβάνεται ο ίδιος την ανάγκη της αλλαγής.

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Είναι διαφορετικός γιατρός αλλά ναι είναι εκπαιδευμένος.
Πιθανώς ο ψυχοθεραπευτής να μην τον εμπνέει όσο το φανταζόταν πριν ξεκινήσει αλλά είναι άτομο που δεν θα δώσει εύκολα ευκαιρία σε διαφορετικό γιατρό. Που δεν ξέρω αν φταίει αυτό κιόλας, όπου και να πας πρέπει να μιλήσεις πολύ για τα παιδικά σου χρόνια τους γονείς κλπ.
Δεν είναι μπροστά στις θεραπείες ούτε έχω τόσες γνώσεις για να καταλάβω αν είναι όντως θεραπεία αυτό που συμβαίνει ή απλά κουβέντα

---

δεν νομιζω να μπορεις να κανεις κατι παραπανω, εκτος απο το να τον ενθαρρυνεις να αλλαξει ψυχοθεραπευτη, ΑΝ σου πει οτι το σκεφτεται. οχι με το ζορι.. απο την αλλη, η καταθλιψη ειναι μια σοβαρη ασθενεια. αν κανει ο,τι μπορει, αλλα δεν υπαρχει μεγαλη βελτιωση, δεν ειναι κατι που αφορα καποιον αλλον εκτος απο τον ιδιο και τους γιατρους του. νομιζω οτι επωμιζεσαι κατι που δεν σου αναλογει.
δηλαδη, αν ειχε σπασμενο ποδι, αλλα τον παρακολουθουσε γιατρος, θα αναρωτιοσουν μηπως μπορεις να κανεις κατι παραπανω;

αν καταλαβα καλα ειναι φιλος και οχι ο συντροφος σου. δεν ε χετε ερωτικη σχεση, ωστε να επηρρεαζει αμεσα την ζωη σου η ψυχολογικη του κατασταση. σωστα;.

Είναι φίλος κολλητός. Δεν έχει ερωτική ζωή είναι μεταξύ των πραγμάτων που αρνείται λόγω της ασθένειας.
Δεν είναι μόνο θέμα γιατρού θέλει να κόψει κ τα χάπια κ όλα.
Νομίζω πως η βύθιση στη μελαγχολία είναι η εύκολη λύση για τους καταθλιπτικούς κάτι σαν safe zone. Θα φύγει ένα μεγάλο πολύμηνο ταξίδι στο εξωτερικό το καλοκαίρι όταν ταξιδεύει ξεχνιέται. Μόλις βέβαια μείνει κάπου σταθερός τα πάντα επιστρέφουν.

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Είναι φίλος κολλητός. Δεν έχει ερωτική ζωή είναι μεταξύ των πραγμάτων που αρνείται λόγω της ασθένειας.
Δεν είναι μόνο θέμα γιατρού θέλει να κόψει κ τα χάπια κ όλα.
Νομίζω πως η βύθιση στη μελαγχολία είναι η εύκολη λύση για τους καταθλιπτικούς κάτι σαν safe zone. Θα φύγει ένα μεγάλο πολύμηνο ταξίδι στο εξωτερικό το καλοκαίρι όταν ταξιδεύει ξεχνιέται. Μόλις βέβαια μείνει κάπου σταθερός τα πάντα επιστρέφουν.

---

καταθλιπτικος με πολυμηνα ταξιδια στο εξωτερικο, πρεπει να ειναι σε πολυ καλη κατασταση.. μηπως υπερβαλεις λιγο;

Όλοι οι καταθλιπτικοί είναι κρεβατωμένοι δηλαδή; δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις;
Ταξιδεύει μοναχικά δίχως να συνδέεται με άτομα στο διάβα του κ ξεχνάει τις σκέψεις του. Όπως άλλοι δουλεύουν ασταμάτητα για τον ίδιο λόγο.
Εγω ρωτάω πως να βοηθήσω να μην σταματήσει τη θεραπεία. Εσάς που ενδεχομένως έχετε περισσότερη εμπειρία

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Όλοι οι καταθλιπτικοί είναι κρεβατωμένοι δηλαδή; δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις;
Ταξιδεύει μοναχικά δίχως να συνδέεται με άτομα στο διάβα του κ ξεχνάει τις σκέψεις του. Όπως άλλοι δουλεύουν ασταμάτητα για τον ίδιο λόγο.
Εγω ρωτάω πως να βοηθήσω να μην σταματήσει τη θεραπεία. Εσάς που ενδεχομένως έχετε περισσότερη εμπειρία

---

οχι, δεν ειναι ολοι κρεβατωμενοι, αλλα με σοβαρη καταθλιψη κανεις δεν κανει ΠΟΛΥΜΗΝΑ ταξιδια, αν δεν τον υποχρεωνει η δουλεια.
εδω μας ελεγε ενα μελος που εχει αυτην την παθηση, οτι φοβαται να σχετισθει, γιατι δεν ξερει αν θα καταφερει να παει εστω καποια εκδρομη. και μιλαμε για πολυμηνα ταξιδια...
να σε ρωτησω κατι αλλο.
ποσα χρονια ειστε στενοι φιλοι;
υπαρχει περιπτωση να σου λεει οτι δεν ασχολειται με το σεξ λογω καταθλιψης, αλλα να σου κρυβει την ερωτικη του ζωη, γιατι ντρεπεται γι αυτην;

Δεν ξέρω αν είναι σοβαρή η κατάσταση του ή τι όνομα έχει. Προφανώς για να δώσει ο γιατρός χάπια κάτι θα διέγνωσε.
Έχω επικοινωνία και με άλλο του φίλο που κ κείνος ανησυχεί για τα ιδια πράγματα. Τη μοναχικότητά του κ όλα.

Κοιτα κυκλοφορει μια αληθεια οτι ολοι ειμαστε μπαζα αληθεια ειναι αυτο αλλα αμα εισαι υγιεισ καταφερνεισ πραγματα κ καποιοι ειναι λιγοτερο μπαζα ειναι θεμα υγειασ το θεμα αμα εισαι υγιεισ δε μετραει η εμφανιση

Αμα εισαι υγιεισ 100 τα εκατο σε θελουν ολοι αρκει να τα λεσ σωστα εγω κανω 3 δουλειεσ τουσ ξερω ολουσ αρκει να πει ο μητσοτακησ να πει οτι στην ελλαδα ειναι το ριαλ θινγκ κι ολοι οι αλλοι ειστε ψευτεσ να πουλησει την αληθεια δηλαδη μακαρι να το πει

Πρεπει να αποκτησουν ολοι αυτοεκτιμηση κι αυτοπεποιθηση για να μη γινονται μαλακιεσ πρεπει να προχωρησουμε με την αληθεια αλλιωσ μπορει να πεθανουμε ολοι ετσι επερχεται ισοτητα κι η ζωη θα γινει μια κ θα εχει διαφορα στα υλικα αγαθα μονο κ θα σωθουμε ολοι

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Δεν ξέρω αν είναι σοβαρή η κατάσταση του ή τι όνομα έχει. Προφανώς για να δώσει ο γιατρός χάπια κάτι θα διέγνωσε.
Έχω επικοινωνία και με άλλο του φίλο που κ κείνος ανησυχεί για τα ιδια πράγματα. Τη μοναχικότητά του κ όλα.

---

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν νομιζω να μπορεις να κανεις κατι παραπανω, εκτος απο το να τον ενθαρρυνεις να αλλαξει ψυχοθεραπευτη, ΑΝ σου πει οτι το σκεφτεται. οχι με το ζορι.. απο την αλλη, η καταθλιψη ειναι μια σοβαρη ασθενεια. αν κανει ο,τι μπορει, αλλα δεν υπαρχει μεγαλη βελτιωση, δεν ειναι κατι που αφορα καποιον αλλον εκτος απο τον ιδιο και τους γιατρους του. νομιζω οτι επωμιζεσαι κατι που δεν σου αναλογει.
δηλαδη, αν ειχε σπασμενο ποδι, αλλα τον παρακολουθουσε γιατρος, θα αναρωτιοσουν μηπως μπορεις να κανεις κατι παραπανω;

αν καταλαβα καλα ειναι φιλος και οχι ο συντροφος σου. δεν ε χετε ερωτικη σχεση, ωστε να επηρρεαζει αμεσα την ζωη σου η ψυχολογικη του κατασταση. σωστα;.

---

Η ψυχοθεραπεία (ψυχίατρος ή ψυχολόγος) είναι πιο προσωπική σχέση σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα. Πιο εύκολα δέχεται την άποψη και τη θεραπεία κάποιος όταν ο θεραπευτής τον γεμίζει, βρίσκει δηλαδή στον θεραπευτή κάτι σαν χημεία, ιδίως αν πρόκειται για ψυχίατρο. Ο ψυχολόγος, πέραν αυτού, ιδίως θα πρέπει να είναι ειδικευμένος στην κατάλληλη για το άτομο μεθοδολογία θεραπείας.

Κάπου λες για μοναχικότητα. Μοναχικότητα υπάρχει δυο ειδών, η οικειοθελής απομόνωση ενώ είναι πάμπολλες και ιδίως εύκολες για το άτομο οι συναναστροφές με άτομα τα οποία το γεμίζουν σε βαθμό αληθινής φιλίας, και η απόρριψη από τέτοια άτομα πχ με προσβολή ή παραγνώριση ή αποφυγή.

Το άτομο που η κατάσταση του χρήζει φαρμακευτικής αγωγής νοουμένου ότι έχει πλήρη επίγνωση του εαυτού του και του θεματος όπως εν προκειμένου, θα αναζητήσει συνήθως στο τέλος από μόνο του τέτοια αγωγή και ειδικό. Αυτό που μπορεί να κάνει κάποιος φίλος του είναι να τον παρακινήσει, να τον συμβουλέψει, ώστε να τον κεντρίσει, αλλά να μην τον πιέσει.

Η κατάθλιψη έχει πάντα κάποια ή κάποιες πρωταρχικές αιτίες τις οποίες δεν γνωρίζω αν έχεις διαγνώσει/εντοπίσει από την επικοινωνία σου με το άτομο αυτό, οι οποίες αφορούν στην (πρότερη ή σε βάθος χρόνου) ζωή του. Συνήθως κάτι που βελτιώνει την ζωή του και σχετίζεται με τις αιτίες αυτές πχ επιδίωξη καλύτερης δουλειάς, φιλίες, μια σχέση, οδηγεί σε βελτίωση στο θέμα κατάθλιψη ακόμα και προφανή. Σε κάθε περίπτωση η συναναστροφή με άτομα τα οποία νιώθει πως τον καταλαβαίνουν ή τον γεμίζουν είναι από τα καλύτερα φάρμακα.

Ευχαριστώ για την αναλυτική απάντηση.
Ναι έχω κάποια ιδέα για τους λόγους που συμβαίνουν αυτά γνωρίζοντας λεπτομέρεις από τη ζωή του.
Η μοναχικότητα είναι εκούσια, επιδιώκει παρέα μόνο με ελάχιστα άτομα που τον γεμίζουν-μεταξύ τους είμαι και εγώ.
Επειδή έχω κάνει ψυχοθεραπεία μου τα λέει με περισσότερες λεπτομέρειες γνωρίζοντας ότι θα κατανοήσω καλύτερα από άλλους.
Πιστεύω πως το ίδιο θέμα θα έχει με κάθε θεραπευτή διότι ξεκινάει από κάθος βάση. Πρώτον ότι δν απολαμβάνει να μιλάει για τα προσωπικά του και δεύτερον επειδή δεν πιστεύει ότι ο ίδιος θα έχει αποτελέσματα από τη διαδικασία αυτά.
Παλιότερα ήταν πολύ αρνητικός αλλά νομίζω πως τελικά το κάνει απλά για να πει ότι το έκανε και να γυρίσει πίσω εκεί που δε χρειάζεται να τα δουλέψει όλα αυτά.
Εμένα αυτό που με ανησυχεί κυρίως είναι ότι έχει χάσει κάθε διάθεση για δημιουργικότητα, δεν θέλει να εργαστεί δε βρίσκει κίνητρο ούτε γι αυτό, ούτε για να έχει ερωτική ζωή και βασικά το μόνο που θέλει είναι να ταξιδεύει και να αλλάζει εικόνες ώστε να μην σκέφτεται αυτά που τον στοιχειώνουν. Τα οικονομικά του του επιτρέπουν αυτό το λάιφ στάιλ οπότε δύσκολα θα εξαναγκαστεί λόγω συνθηκών να πιεστεί να μπει σε μια άλλη πραγματικότητα.

Αισθάνεσαι ότι ο άνθρωπος υποφέρει πολύ ψυχικά ή με τον τρόπο του είναι καλά απλά έχει μία αρνητική αντιμετώπιση σαν άνθρωπος και δεν προσαρμόζεται σε κριτήρια που θέτουν άλλοι για να είναι ευτυχισμένοι; Μήπως έχει λίγο βολευτεί στη μιζέρια και στο παράπονο για κάποια πράγματα που έχει περάσει και με τα χρόνια αυτό του έχει γίνει συνήθια χωρίς όμως να είναι στα αλήθεια καταθλιπτικός;

Το λέω γιατί γενικά η κατάθλιψη έχει χίλια πρόσωπα, π.χ. μέλος εδώ μας έγραφε ότι ο ειδικός του έλεγε έχεις "χαμογελαστή κατάθλιψη", δηλαδή είναι λειτουργικό άτομο στην καθημερινότητά του, έχει κοινωνική ζωή, έχει κάνει οικογένεια κι όμως μέσα του υπόφερε. Από την άλλη επειδή ένα άτομο δεν συνάδει με τις συνηθισμένες κοινωνικές νόρμες, π.χ. δεν θέλει να δουλέψει, δεν θέλει μονίμως κάτι να κάνει αλλά μπορεί να λιώνει όλη μέρα σε ένα καναπέ, δεν θέλει σχέση, έχει λίγες κοινωνικές επαφές, δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι έχει κατάθλιψη.
Δεν είναι το φαίνεσθαι που μετράει αλλά το πως πραγματικά νοιώθει ο άλλος, αν πονάει ψυχικά.

Ξυπνάει μίζερος και δυσκολεύεται να αντλήσει χαρά από σχεδόν οτιδήποτε. Μένει ολόκληρα μερόνυχτα χωρίς να βγεί καθόλου .
Δε νιώθει πλήρωση δεν χαίρεται εύκολα δεν δημιουργεί συναισθηματικούς δεσμούς έχει αναπτύξει άμυνες σε σχέση με όλες τις ανρθώπινες σχέσεις. Ενώ μέσα του έχει τρομερές ευαισθησίες μόλις δει πχ ένα ζωάκι λιώνει...Εκεί είναι πιο σέιφ να εκδηλώσει συναίσθημα.
Νομίζω η περιγραφή τα λέει όλα

Τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περιμένεις αν θα καμφθούν αυτές οι άμυνες με την ψυχοθεραπεία ή με κάποιον άλλο τρόπο, αν του δώσεις κάποιο ερέθισμα να δοκιμάσει καινούρια πράγματα π.χ.
Κάτι άλλο δεν μπορείς να κάνεις. Κάποιες φορές πάντως εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην πιέζουμε πάρα πολύ τις καταστάσεις. Μπορεί για κάποιον που έχει περάσει δύσκολα να είναι άθλος το σημείο στο οποίο έχει φτάσει και η πίεση να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Η βοήθεια στον εαυτό του πρέπει να έρθει από μέσα του, να αφήσει τους άλλους να τον βοηθήσουν. Αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Ευχαριστώ για την αναλυτική απάντηση.
Ναι έχω κάποια ιδέα για τους λόγους που συμβαίνουν αυτά γνωρίζοντας λεπτομέρεις από τη ζωή του.
Η μοναχικότητα είναι εκούσια, επιδιώκει παρέα μόνο με ελάχιστα άτομα που τον γεμίζουν-μεταξύ τους είμαι και εγώ.
Επειδή έχω κάνει ψυχοθεραπεία μου τα λέει με περισσότερες λεπτομέρειες γνωρίζοντας ότι θα κατανοήσω καλύτερα από άλλους.
Πιστεύω πως το ίδιο θέμα θα έχει με κάθε θεραπευτή διότι ξεκινάει από κάθος βάση. Πρώτον ότι δν απολαμβάνει να μιλάει για τα προσωπικά του και δεύτερον επειδή δεν πιστεύει ότι ο ίδιος θα έχει αποτελέσματα από τη διαδικασία αυτά.
Παλιότερα ήταν πολύ αρνητικός αλλά νομίζω πως τελικά το κάνει απλά για να πει ότι το έκανε και να γυρίσει πίσω εκεί που δε χρειάζεται να τα δουλέψει όλα αυτά.
Εμένα αυτό που με ανησυχεί κυρίως είναι ότι έχει χάσει κάθε διάθεση για δημιουργικότητα, δεν θέλει να εργαστεί δε βρίσκει κίνητρο ούτε γι αυτό, ούτε για να έχει ερωτική ζωή και βασικά το μόνο που θέλει είναι να ταξιδεύει και να αλλάζει εικόνες ώστε να μην σκέφτεται αυτά που τον στοιχειώνουν. Τα οικονομικά του του επιτρέπουν αυτό το λάιφ στάιλ οπότε δύσκολα θα εξαναγκαστεί λόγω συνθηκών να πιεστεί να μπει σε μια άλλη πραγματικότητα.

---

Καλημερα !

Εμενα παλι ολο αυτο μου φαινεται πως βρηκε το δικο του φαρμακο για την καταθλιψη του .

Δυστηχως εχουμε πολυ λαθος αντιληψη ορισμενοι τι ακριβως ειναι η καταθλιψη και πως ακριβως θεραπευεται ..
Η θεραπεια του δεν ειναι μονο στην αγωγη ή στο να δουλευει πανω στην ριζα αυτης ,επειτα η καταθλιψη του ειναι κληρονομικη-παθολογικη ή προηλθε απο ενα σημειο της ζωης του και μετα -ταυματικο γεγονος ?

Ο φιλος σου εχει βρει τον τροπο να την πολεμα .Ειναι να ταξιδευει ...ουσιαστικα μεσα απο την πραγματικη διαφυγει του , στο λεει ,εχει βρει τον τροπο να διαφευγει και νοητικα απο τις σκεψεις που του προκαλουν θλιψη ...

Το γεγονος οτι ο φιλος σου εχει δουλεψει με τον θεραπευτη του ,εχει βρει την πηγη της καταθλιψης του ΑΛΛΑ αρνειται να δουλεψει πανω σε αυτη γιατι ισως δεν αντεχει και προτιμα να ταξιδευει το εχεις σκεφτει ?
Επειτα ο τροπος που ενεργει ποιος ειπε οτι δεν ειναι ο σωστος ?

Νομιζω θα πρεπει να αποδεχτεις τον φιλο σου ετσι οπως ειναι ,να τον ενθαρυνεις να κανει οσο περισσοτερα ταξιδια μπορει ,να μιλατε γι αυτα, ΓΙΑΤΙ αυτο ειναι πλεον το φαρμακο του ...εχει δοκιμασει αγωγη ,εχει δοκιμασει θεραπεια ΑΛΛΑ επιλεγει αυτο που τον κανει να νιωθει ακλα και ειναι τα ταξιδια ;)

Επειτα σαν ανθρωπος που εχω περασει αγχωδες διαταραχη με εμφανιση καταθλιπτικων επεισοδιων υπογράφω πως αυτο ετσι και σε επισκεφτει μια φορα το παντρευεσαι ,δεν φευγει ..Απλα πλεον μαθαινεις να το διαχειριζεσαι σε τετοιο βαθμο που δεν σε εμποδιζει να ζεις μια κανονικη ζωη ..


Τωρα τι ειναι ¨κανονικη ζωη ¨???ο καθενας μας το οριζει οπως θελει και αντεχει ..
Για εσενα μπορει να θεωρειται οτι κανονικη ζωη κανει ενας ανθρωπος ο οποιος εργαζεται εχει παρεες ειναι κοινωνικος και ολα αυτα που θεωρουντε απο πολλους ¨φυσιολογικα ¨"

Να ξερεις ομως πως δεν ειναι αυτη η σημασια της "κανονικης ζωης "
Υπαρχουν ατομα που απολαμβανουν και επιλεγουν την μοναχικοτητα ,να μην εργαζονται ,να περνουν ωρες στο σπιτι και να θελουν μονο να γνωριζουν πολιτισμους και ξενες χωρες ...Αυτο για εκεινους ειναι η δικη τους "κανονικη ζωη "


Κοινως μην προσπαθεις να εντάξεις στα δικα σου καλουπια την εννοια της " κανονικης ζωης " ,την ζωη που εχει επιλεξει να κανει ενας αλλος ανθρωπος αλλα για εσενα δεν συμπεριλαμβανεται στο δικο σου πλαισιο ορισμου !

Ειναι φιλος σου οποτε συμπορευσαι με τα δικα του θελω και τον βοηθας υποστηριζοντας τον να κανει περισσοτερα ταξιδια ,μεχρι εκει ...Χαρουμενο δεν θες να τον βλεπεις ?Εφοσον ειναι καλα με αυτα θα τον ενθαρυνεις σε αυτο το κομματι !

Μάλλον δεν διάβασες όλο το ιστορικό
Δεν δούλεψε απολύτως τίποτα. Μόλις 3 μήνες κάνει θεραπείες ακόμη στην εισαγωγή είναι. Και θέλει να σταματήσει και τα χάπια και τον θεραπευτή.
Είπε θα δώσει 2-3 μήνες ακόμη και τέλος.....που το καταδικάζει πριν συμβεί οτιδήποτε.
Οσο για τα ταξίδια ναι αν τον έκανε ευτυχισμένο. Κι αυτό όμως κρατάει λίγο μόλις βρεθεί κάπου στατικός για πάνω από μερικές βδομάδες συμβαίνει πάλι το ίδιο γιατί φυσικά όπου και να πας από τον εαυτό σου δεν ξεφεύγεις.
Δεν είμαι συμβατικός τύπος που πιστεύει ότι μόνο μια πλήρης κοινωνική κ οικογενειακή ζωή σου φέρνει ευτυχία.
Αν επιλέξεις να είσαι μοναχικός θα πρέπει να νιώθεις γεμάτος μέσα σε αυτό κ όχι ανεπαρκής όπως αυτός.
Οπως τα λέτε εγώ απλά προσφέρω στήριξη και παρέα, μαθαίνω και από αυτά που απαντάτε.
Δεν γνωρίζουμε αν είναι κληρονομική η πάθηση διότι μεγάλωσε σε άλλη οικογένεια. Υιοθετημένος. Ομως τον λάτρευαν.

Εγώ θα επαναλάβω το εξής: δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους αν αυτοί δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Το να ψάχνεις εσύ τρόπο να τον βοηθήσεις κι όχι αυτός τον εαυτό του δεν έχει νόημα. Εξάλλου ακόμη κι αν δεχθώ ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους, έχοντας το συζητήσει στην ψυχοθεραπεία, κατάλαβα ότι μόνο ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να καταλάβει με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθηθεί κάποιος, εμείς σίγουρα όχι.

Βοηθεια στην καταθλιψη για φιλο

Quote:

---

Originally Posted by marilena4

Μάλλον δεν διάβασες όλο το ιστορικό
Δεν δούλεψε απολύτως τίποτα. Μόλις 3 μήνες κάνει θεραπείες ακόμη στην εισαγωγή είναι. Και θέλει να σταματήσει και τα χάπια και τον θεραπευτή.
Είπε θα δώσει 2-3 μήνες ακόμη και τέλος.....που το καταδικάζει πριν συμβεί οτιδήποτε.
Οσο για τα ταξίδια ναι αν τον έκανε ευτυχισμένο. Κι αυτό όμως κρατάει λίγο μόλις βρεθεί κάπου στατικός για πάνω από μερικές βδομάδες συμβαίνει πάλι το ίδιο γιατί φυσικά όπου και να πας από τον εαυτό σου δεν ξεφεύγεις.
Δεν είμαι συμβατικός τύπος που πιστεύει ότι μόνο μια πλήρης κοινωνική κ οικογενειακή ζωή σου φέρνει ευτυχία.
Αν επιλέξεις να είσαι μοναχικός θα πρέπει να νιώθεις γεμάτος μέσα σε αυτό κ όχι ανεπαρκής όπως αυτός.
Οπως τα λέτε εγώ απλά προσφέρω στήριξη και παρέα, μαθαίνω και από αυτά που απαντάτε.
Δεν γνωρίζουμε αν είναι κληρονομική η πάθηση διότι μεγάλωσε σε άλλη οικογένεια. Υιοθετημένος. Ομως τον λάτρευαν.

---

το διάβασα Μαριάννα μου και γι αυτο είπα όλα αυτά..

έχει νια άρνηση στην οποιαδήποτε άλλη βοήθεια, καλώς ή κακώς είναι δικαίωμα του καθενός μας μπαίνει σε όλο αυτο ..

πιστεύω έχει άρνηση επειδή τον γεμίζουν τα ταξίδια όσο κρατάει όλο αυτό, ακόμα και λίγο...

μπορεί να κάνει σκέψεις που να λένε ΓΙΑΤΙ να μπω σε αγωγή με ότι συνεπάγεται αγωγή που όλοι εμείς που μπήκαμε κάποτε σε αυτή ξέρουμε πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι και ειδικά τον πρώτο καιρό μπορεί να νιώθεις ακόμα πιο χάλια απ ότι είσαι...

μπορεί να λέει ΓΙΑΤΙ να κάνω ψυχοθεραπεία και να σκαλιζω συνέχεια ένα τραύμα που είναι η αιτία όλοι αυτού που περνάω και να αρνείται να κάνει δουλίτσα όχι για να το ξεπεράσει γιατί ΔΕΝ ξεπερνιέται, απλά μαθαίνεις μετά από καιρό να το διαχειρίζεσε. .

Να σου πω ακόμα πόσα ΓΙΑΤΙ που τον βασανίζουν επειδή δεν πέρασε το στάδιο τους ακόμα στην ζωή του ώστε να πάει στο ΠΩΣ ,πως θα το ξεπερασω αυτο το γιατί και τον φρεναρουν σε όλα αυτά που θες να τον βοηθήσεις...

άρνηση ,απογοήτευση, κούραση, αγανάκτηση και μοναδική έξοδο διαφύγει για όλο αυτό τα ταξίδια του πιστεύω, ακόμα και για το τόσο λίγο που διαρκούν....

Να είσαι δίπλα του και να τον προσεχεις ακόμα και με αυτά που του προσφέρουν στιγμές χαράς, δεν θα καταφέρεις τίποτε άλλο πίστεψε ,δεν μπορείς δυστγχως ,μακάρι να ήταν τόσο εύκολο ;)

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Εγώ θα επαναλάβω το εξής: δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους αν αυτοί δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Το να ψάχνεις εσύ τρόπο να τον βοηθήσεις κι όχι αυτός τον εαυτό του δεν έχει νόημα. Εξάλλου ακόμη κι αν δεχθώ ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους, έχοντας το συζητήσει στην ψυχοθεραπεία, κατάλαβα ότι μόνο ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να καταλάβει με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθηθεί κάποιος, εμείς σίγουρα όχι.

---

ακριβως αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Εγώ θα επαναλάβω το εξής: δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους αν αυτοί δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Το να ψάχνεις εσύ τρόπο να τον βοηθήσεις κι όχι αυτός τον εαυτό του δεν έχει νόημα. Εξάλλου ακόμη κι αν δεχθώ ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους άλλους, έχοντας το συζητήσει στην ψυχοθεραπεία, κατάλαβα ότι μόνο ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να καταλάβει με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθηθεί κάποιος, εμείς σίγουρα όχι.

---

Μπορείς μόνο να του κεντρίσεις το ενδιαφέρον, να του βάλεις ιδέες, κι απ εκεί και πέρα δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να του φανούν χρήσιμες.

Ξέχασα να αναφέρω πως το χάπι που του έγραψε ο γιατρός είναι το Wellbutrin & Zolotrin . Χωρίς να του αναλύσει από τι πάσχει ακριβώς, ίσως να μη ήθελε να βάλει ταμπέλα και να τον τρομάξει. Σας λένε κάτι τα φάρμακα αυτά;

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Μπορείς μόνο να του κεντρίσεις το ενδιαφέρον, να του βάλεις ιδέες, κι απ εκεί και πέρα δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να του φανούν χρήσιμες.

---

Ναι ισχύει, αλλά δεν αποκλείεται να είναι κακές ιδέες

Αν έχει διάθεση για ταξίδια στο εξωτερικό δεν έχει κατάθλιψη...Στην χειρότερη έχει δυσθυμία...Στην αληθινή κατάθλιψη αλλάζει όλη η λειτουργία του οργανισμού..Το πως τρως,το πως κοιμάσαι,το πως στροφάρει ο εγκέφαλος...Δεν έχεις διάθεση να πας πουθενα και να κάνεις τίποτα γιατι πολύ απλά τα βλέπεις όλα ματαια.
Και τα δυο φάρμακα που του έγραψε είναι αντικαταθλιπτικά...Το ένα κλασικό SSRI,το άλλο συγχρονο διεγέρτης...

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Μπορείς μόνο να του κεντρίσεις το ενδιαφέρον, να του βάλεις ιδέες, κι απ εκεί και πέρα δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να του φανούν χρήσιμες.

---

ακριβώς!

μέχρι εκεί οτιδήποτε άλλο περνά σε άλλα επίπεδα και το μόνο πουωκαταφερβεις είναι να τον πιέζεις ...

δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρώτα Χριστούγεννα που πέρασα ζώντας αυτό τον λαβύρινθο..

ΟΛΟΙ να μου λένε ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ για να ξεφύγω από αυτό και ΚΑΝΕΝΑΣ να μην σέβεται την επιλογή της μοναχικοτητας μου ,γιατί σήμερα ξέρω πως αυτές οι στιγμές ήταν που έκανα απολογισμό και ανά συγκρότηση ώστε μα φτάσω στο σήμερα!!

σεβασμός στα θέλω του άλλου, κάτι ξέρει παραπάνω, ειδικά όταν αυτό δικό του θέλω τον κράτα μακρυά από τον λαβύρινθο του !!!

δεν αισθάνεται πάντα ότι αισθανόμαστε εμείς και κάπου εκεί νομιζω το χάνουμε και νομίζουμε ότι θα τον βοηθήσουμε :D