Ποιος είναι ο πιο εύκολος και ανώδυνος τρόπος να αυτοκτονήσει κανείς στα σίγουρα;
Printable View
Ποιος είναι ο πιο εύκολος και ανώδυνος τρόπος να αυτοκτονήσει κανείς στα σίγουρα;
Δε βγαίνει πλέον η ιδέα....Καλύτερα θάνατος παρά μια ζωή σε αχρηστία....Το μόνο που σκέφτομαι και δεν έχω κάνει ακόμα τίποτα είναι η στεναχώρια που θα πέσει στο σπίτι μου και στους γωνεις μου...
Θελεις να μοιραστείς τους λόγους που σε κάνουν να σκεφτεσαι έτσι;
Είμαι 34...με απέλυσαν ..είμαι χοντρός με άσχημη συμπεριφορά χωρις σχέση χωρις φιλουε.Δε μπορώ να μπω σε κανένα πρόγραμμα.Οτι και να κάνω δε πετυχαίνει.Σε όλα άχρηστος.Εχω μάθει να λέω ψέματα σε όλους για να μην τους στεναχωρώ .Για να νιώθουν ότι είμαι ένα καλό και σωστό άτομο..Πλέον όμως έχω θυμό ...Θυμό που ξεχειλίζει και ζήλια...Που δεν εβαλα κανένα όριο σε κανένα από μικρός .Που έκανα τα χατίρια σε όλους χωρίς να υπολογίζω το ταλαίπωρο εαυτό μου.Χωρις να με αγαπήσω χωρίς να με υπολογίζω.Αυτα εν συντομία...
Παραθέτω ένα άρθρο από ένα άλλο μέλος που διάβασα:
Μονο δειλος δεν ειναι ο αυτοχειρας! απεναντιας θελει πολλα κοτσια για να βαλεις τερμα στην ιδια σου την ζωη! θελει πολυ δυναμη, αποφασιστικοτητα ! και πολυ πικρια απο τους γυρο σου ωστε να οδηγηθεις εκει.Απεναντιας μερικες φορες δειλος ειναι αυτος που παραμενει στην ζωη ενω δεν εχει λογο για αυτην! παραμενει σε βαρος αλλον, παραμενει διοτις δεν εχει την δυναμη να αντεξει τον λιγο χρονο πονου! και παραμενει επειδη η ζωη του ειναι το δεδομενο , επειδη αυτο κανουν ολοι και ζηλευει ,κι θελει κι αυτος λιγακι! αυτος ειναι ατολμος για ολα !εαν η ξεκαθαρη εσωτερικη σου αποφαση ειναι να πεθανεις ! εαν καθε μερα ζεις με "πονους ψυχης" εαν παρα το οτι ολα ειναι ξεκαθαρα μεσα σου και εσυ δεν αυτοκτωνεις τωτες εισαι δειλος!
Αφού τα καταλαβαίνεις όλα αυτά δεν είναι κρίμα να μην δείχνεις καμία επιείκεια στον ταλαίπωρο εαυτό σου; Τι εννοείς δεν πετυχαινει κανένα πρόγραμμα; Μήπως χρειάζεται να κάνεις ένα ρισταρτ; Επίσης πιστευεις ότι ένα καλό και σωστό άτομο δεν μπορεί να απολυθεί από μια δουλειά να νιώθει θυμωμένο η να ζηλεύει.;.
Η ζωή δε προχωράει αν δεν αισθάνεσαι κάπως καλά...Όχι τέλεια αλλά από κάπου να περνεις ικανοποίηση.Εγω τι κάνω μια ζωή; .Θεωρώ τον εαυτό μου μέσα μου ένα 0 χωρίς αυτοπεποίθηση.Αυτο γιατί δε μου έμαθε κανείς ότι αξίζω παρά τα λάθη μου.Εμαθα ότι για να αξίζω κάτι πρέπει να είμαι σούπερ σε όλα...Να μη κλαίω να μη γκρινιάζω να μη ζητάω βοηθεια.Βλέπω τα άλλα άτομα πως ζούμε και σαν να μου καρφώνεις ένα μαχαίρι στη καρδιά...Θέλω να με αγαπώ όπως είμαι χωρίς να πρέπει να βάζω μάσκες....Οι δικοί μου διστυχως με φόρτωσαν με τόσο τοξικά συναισθηματα που και όλα να πηγαίνουν καλά πάντα αισθάνομαι ελλειμματικός και άχρηστος.Απλα αυτή η ζωή δεν είναι για τους κουτους τους καλούς και τους ευαίσθητους...Αν δεν είσαι έξυπνος,να ξέρεις να ελίσσεται να ξέρεις να διεκδικείς σε τρώνε όλοι.
Πως να ζεις όταν βλέπεις ότι οι παλιοί φίλοι σου έχουν προχωρήσει μπροστά ,έχουν κάνει τις οικογένειές τους,έχουν τις δουλειές τους,έχουν μια θέση στη κοινωνία,σεβασμό από τους άλλους και σε κοιτάζουν με οίκτο;
Άρα καλύτερα από το να ζω ετσι και να σκέφτομαι έτσι και να ζω εις βάρος των άλλων που είναι ικανοί να πεθάνω .....
Είναι μια λύση αν το αναλύσουμε....
Γιατί αν δε προσφέρεις κάτι στη κοινωνία να ζεις μόνο για να λες ότι ζεις ...
Αν ήμουν 24 θα έλεγα οκ σιγά έχεις καιρό μπροστά σου....τώρα τι να πω...
Ντρέπομαι μόνο τους γωνεις μου που έβγαλαν ένα τόσο άχρηστο ανίκανο και θλιμμένο.γιο που δε μπορεί να σηκώσει το ανάστημα του...
Αναγνωρίζεις από όσα διαβάζω τη τοξικότητα των γονιών σου και την ανεπάρκεια τους στο τρόπο που σε μεγάλωσαν γιατί λοιπόν θες να τιμωρήσεις τον εαυτό σου για τα λάθη των άλλων?
Που δεν εβαλα κανένα όριο σε κανένα από μικρός .Που έκανα τα χατίρια σε όλους χωρίς να υπολογίζω το ταλαίπωρο εαυτό μου.Χωρις να με αγαπήσω χωρίς να με υπολογίζω.
Όταν είσαι μικρός δεν έχεις καμιά ελπίδα να βάλεις όριο και να ελέγξεις τις αποφάσεις που πάρθηκαν για σένα στο περιβάλλον που περιγράφεις, δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτή την ηλικία, δεν έχει νόημα να το σκέφτεσαι και να βασανίζεσαι
Γιατί συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους? τι σχέση έχουν οι άλλοι με εσένα? είχατε την ίδια μαμά? τον ίδιο μπαμπά? το ίδιο σπίτι? τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή ? τα ίδια βιώματα? εάν λοιπόν όλα αυτά δεν ήταν ίδια η σύγκριση που κάνεις είναι άδικη για εσένα αλλά και για αυτούς. , είναι σαν ένα σκυλί να κάθεται και να κλαίει και να χτυπιέται και να φωνάζει γιατί εγώ να μην μπορώ να γίνω γάτα?
Πες μου όμως κάτι, πριν βρεις τα κότσια να γίνεις αυτόχειρας βρήκες ποτέ τα κότσια να το παλέψεις ειλικρινά και με πάθος έστω μια φορά?
Μ ε συγχωρείς για το τρόπο μου, διαισθάνομαι οτι έγινα κάπως επιθετική, αλλά καλό θα ήταν τώρα που είσαι ενήλικας να μιλήσεις χωρίς ψέμματα στους δικούς σου να τους πεις πως αισθάνεσαι, να τους πεις πως είσαι πληγωμένος καιρό τώρα, λες πως είσαι μόνο άχρηστος, εγώ πιστεύω πως αν ηρεμήσεις και συζητήσεις θα βρεις και θα σου βρουν πολλά ελαφρυντικά για τη κατάσταση που βρίσκεσαι τώρα, είτε ήσουν 24 είτε 54 δε θα άλλαζε κάτι αν δεν αλλάξεις εσύ το δρόμο που περπατάς, έχεις άλλα 50 χρόνια να ζήσεις τουλάχιστον, πριν τα απορρίψεις οφείλεις να ζητήσεις βοήθεια και να δώσεις μια μάχη. Τι θα έλεγες να κάνεις μια αρχή με έναν ψυχολόγο? 'έχεις τίποτα να χάσεις?
Συμφωνώ με Ανεμονη. Δες την κάθε μέρα ξεχωριστά. Γράψε πώς νιώθεις, βοηθάει. Γράψε πράγματα που σε δυσαρεστούν και πράγματα που σε ευχαριστούν. Ξεκίνα από τα πιο μικρά όπως ένα περίπατο, ένα γλυκό κλπ . Ξεκίνα να γράφεις μικρούς στόχους και σπάσε τη διαδικασία επίτευξης σε μικρά βήματα και κάνε κάθε βήμα τη φορά. Ο καθένας μας έχει το δικό του βηματισμό. Συγχώρεσε τον εαυτό σου που δεν είσαι τέλειος, με σούπερ σώμα κλπ πόσοι είναι αυτοί πια;
Διάβασα όλα τα μηνύματά σου και δε σου κρύβω ότι έχω θυμώσει και ας μη σε ξέρω. Είσαι 34 , δηλαδή νεότατος και ψάχνεις τρόπους να συτοκτονησεις (δε θα το κάνεις, το ξέρεις άλλωστε), επειδή η ζωή δε σου τα έφερε όπως θέλεις ,η μάλλον καλύτερα επειδή εσύ δεν είσαι αυτός που θα ήθελες να είσαι. Παρ ότι μπορούσες να γίνεις. Η τοξικότητα των γονιών και της οικογένειας δεν είναι δικαιολογία όταν είσαι 34. Αυτοί ήταν οι γονείς μας, τελείωσε πια. Οι πιο πολλοί εδώ μέσα σε δυσλειτουργικές οικογένειες μεγαλώσαμε, με γονείς τοξικούς, βίαιους, αλκοολικούς και πολλά άλλα, αλλά από ένα σημείο και έπειτα καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι αυτοί το πρόβλημα μας πλεον. Όλα τα υπόλοιπα, ότι είσαι χοντρός,ότι δεν έχεις φίλους και σχέση τα ακούω βερεσε τη στιγμή που ο ίδιος παραδέχεσαι ότι έχεις κακη συμπεριφορά και λες ψέματα, έστω και για να είσαι αρεστός. Επίσης, δε σχολιάζω ,το ότι σε μήνυμα παραθέτεις άρθρο που εξαίρει την αυτοκτονία ως γενναία πράξη... Ειλικρινά, τι περιμένεις να σου πούμε; Μπράβο, δίκιο έχεις, αυτοκτονα...; Προτείνω να συνέλθεις και να κοιτάξεις να φτιάξεις τη ζωή σου και τον εαυτό σου, όπως πραγματικά θες, αφού βέβαια πρώτα εντοπίσεις τι φταίει.
Φίλε ελπίζω να νιώθεις καλύτερα σήμερα, δες την μέρα σαν ευκαιρία για καινούργια αρχή.
Αν ηθελες να αυτοκτονησεις δε θα ρωταγες εδω να σου πουμε τροπους. Θα τους εβρισκες μονος σου στο ιντερνετ. Ευτυχως ΔΕΝ σε κοβω για αυτοκτονικο. Και γω εχω ψαξει τροπους στο νετ για αυτοκτονια αλλα δεν ηθελα ποτε πραγματικα να αυτοκτονησω. Περισσοτερο απο περιεργεια. (ευτυχως). Απλα να εχουμε μια "καβατζα" αν σκουρηνουν τα πραγματα.
Η ζωη εχει τα μαυρα της εχει και τα καλα της ομως. Ο θανατος ειναι το αμετακλητο τελος. καλυτερα να ζεις σαν παρασιτο παρα να μην ζεις καθολου. Το ξερουν καλα αυτο ολοι αυτοι που μενουν στο δρομο. Θα ειχαν αυτοκτονησει πρωτοι απολους - δεν θα υπηρχαν αστεγοι και ζητιανοι καθολου στον κοσμο μας. Αλλα η ζωη ειναι γλυκια και ο θανατος ανυπαρξια.
Προσπαθησε να βρεις ενα ΣΤΟΧΟ στη ζωη σου. κατι για το οποιο θα εδινες τα παντα για να το πετυχεις. Να εισαι προσηλωμενος σε αυτο και ετοιμος να πολεμησεις για αυτο. οτιδηποτε. π.χ να βγαλω λεφτα - πολλα. (λεω ενα στη τυχη). Ενα ΣΚΟΠΟ ΖΩΗΣ.
Υπαρχουν και χειροτερα απο αυτα που ζεις εσυ. Βρες και ενα χομπυ βοηθαει πολυ. Δεν ξερω τι σαρεσει π.χ ηλεκτρ. παιχνιδια ή μοντελισμο ή γυμναστικη.
Ρε παιδιά ηρεμήστε λίγο, δεν έχω καμιά πρόθεση να κουνήσω το δάχτυλο σε κανέναν αλλά με το να μαλώνεις έναν άνθρωπο που ζητάει βοήθεια έστω και με αυτόν το τρόπο είναι σαν να του δίνετε ακόμα μια σφαλιάρα...ο άνθρωπος είναι πληγωμένος, αηδιασμένος από τη ζωή και τον εαυτό του, άσχετο με το αν είναι ικανός ή όχι να αυτοκτονήσει, ζητάει μια Α προσοχή από εμάς...Εγώ δεν είμαι ειδικός και δε ξέρω πόσο πιθανό είναι κάποιος από τον υπολογιστή να γίνει αυτόχειρας ή οχι αλλά ακόμα και αν μπορώ να υποθέσω κάποια πράγματα πιστεύετε οτι είναι υπεύθυνο να παίζουμε με αυτά? Προσωπικά εάν χρειαζόμουν βοήθεια και έβλεπα τέτοιες απαντήσεις δε θα ξανά πόσταρα...Οκ υπάρχουν σίγουρα μικρά και μεγάλα προβλήματα όμως μη ξεχνάμε οτι το μέγεθος που τα βιώνει κάποιος είναι υποκειμενικό, κάποιο πνίγουντε σε μια κουταλιά νερό και κάποιο στον ωκεανό....
αστοχο αυτο σα απορία δε επιτρέπετε ποτε κακο να κανεις στον εαυτο σου οτι βάσανα κι να εχεις .φιλαρακι μου κι εγω λεω οτι ειμαι οτι πιο αχρηστο υπαρχει στην γη . ειμαι χοντρη ασχημη στη μουρη το βλεπω οτι κανεις δε με παει με αποφευγουν ολλοι κι δε με συμπαθει ουτε η μανα μου .στεναχωριεμε μουρμουριζω τα βαζω με την μοιρα μου μα οφείλω να φυλάξω την ζωη μου ειν δωρο του θεου κι πρεπει οταν εκεινος πει να την παρει .χριαζετε να σε δει καποιος που να ξερει πως να το χειριστεί αυτο το θεμα να σε βοηθήσει κι να προχωρισεις στη ζωη σου μεσα απο συμβουλες να σε καθοδηγησει κι νομιζω ενας πνευματικος ειναι μια πολυ σωστη λυση κι ολα θα παν καλα .
δειτε αυτο οσοι πρεπει να προφυλάξετε ανθρώπους που παν να κανουν κακο στον εαυτο τους αξιζει !!
https://m.popaganda.gr/stories/prolipsi-aftoktonion/
http://suicide-help.gr/pos-na-voithisete/
Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία: 1018
Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας
Δεκελέων 50, Κεραμεικός
Τηλ. 210-3417160-3
[email protected]
www.suicide-help.gr www.klimaka.org.gr
"Έχω ήδη βρει χιλιάδες τρόπους να πεθάνω κι ούτε έναν για να ζήσω"
Σκέψου το.
Γεια σας και ευχαριστώ για τα σχόλια σας .
Όντως είμαι από μια δυσλειτουργική οικογένεια.Απο μικρός θυμάμαι μόνο σχόλια εις βάρος μου για όλα και πότε ένα καλό λόγο.Για τίποτα.
Πέρασα φοιτητής έκανα παρέες αλλά χωρίς να έχω αποκτήσει μια προσωπικότητα και να ξέρω να σέβομαι τον εαυτό μου δέχτηκα πολλές καρπαζιες αλλά κατάφερα να τελειώσω.
Στη συνέχεια βγήκα στην αγορά εργασίας ,βρήκα μια δουλειά και τη ψιλοπαλευα.
Έκανα κάποιες παρέες αλλά μάλλον σε κακό μου βγηκανε γιατι τότε που έπρεπε να κάνω δουλίτσα με τον εαυτό μου εννοώ ψυχολόγο και ότι άλλο χρειαζόταν δεν έκανα τπτ αλλά αφέθηκα σε μια κατάσταση δουλεια και λίγο ψευτοδιασκεδαση χωρίς να κάνω κάτι άλλο σοβαρό για μένα.
Περνά ο καιρός τρώω την απόλυση....Ξαφνικά ...και από κει ξεκινά το όλο χάσιμο.
Ενώ είχα τη δυνανοτητα να καθήσω να σκεφτώ τότε να με δουλέψω αντί αυτού πανικοβλήθηκα έτρεξα να βρω άλλου δουλειά γιατί σκεφτόμουν ότι πρέπει να δουλεύω οπωσδηποτε.
Βρησκω δουλειά σε μια άλλη εταιρία σε άλλη πολη και τα τα είδα σκούρα...Δούλευα εκεί όσπου απολύθηκα ξανά πριν κανένα τρίμηνο.
Στον διαστημικό όλο αυτό .Δεν έκανα τίποτα για μένα. Ήμουν 130 κιλά έπεσα στα 90 και μετά τα ξαναπήρα....Δεν πήγα σε ένα ψυχολόγο γιατί φοβόμουν να δω τι μου συμβαίνει...
Μια ζωή δλδ στα κουτουρου τελείως χωρίς να ξέρω τι πραγματικά θέλω.
Χόμπυ ελάχιστα και τα παράτησα .Στο μυαλό μου μόνο ότι μέσα από τη δουλειά μπορεί να καταφέρω κάτι και να γίνω κάπως ικανός σε κάτι γιατί κατά τα άλλα δεν έχω πάνω μου κάτι καλό...Μπορεί και να έχω αλλά δεν τον έχω δουλέψει ποτέ και πλέον είναι αργά...
Στο διάστημα επίσης αυτό η μητέρα μου έπαθε βαριά κατάθλιψη κοντά 5 χρόνια μέχρι που μπήκε σε μια κλινικη και τώρα κάπως έχει ισορροπήσει.
Εγώ μόνος και να μην έχω κανένα να μιλήσω.Πηγα να μιλήσω και δεν ήθελε να με καταλάβει κανείς.Σου λένε που να μπλέξω με αυτόν τώρα.
Όλο αυτό μου πυροδότησε το άγχος στο ζενίθ και με έχει κάνει άχρηστο...να μην μπορώ να μιλήσω να ανταπεξέλθω...
Δεν κατάφερα να ξεφύγω μικρός από αυτήν την τοξική κατάσταση και τώρα τα λούζομαι....
Και στη δουλειά που ήμουν από όλη αυτή τη κατάσταση της πίεσης φαιρομουν με άγχος συνέχεια...ε και από οτι κατάλαβα και πολύ με κράτησαν .
Δεν μπορώ ακόμα να διανωηθώ πως καταντησα έτσι...όταν σκεφτώ βαθιά ότι έχω φτάσει 34 και είμαι έτσι μου έρχεται τρέλα και θέλω να φουνταρω...
Αδουλευτα συναισθήματα βλέπετε ...εκδικουνται τώρα....
Και οι καιμενοι οι γωνεις να περιμένουν από μένα τώρα ....στη μάνα μ δεν έχω πει τπτ ότι με απελυσαν γιατι άμα το μάθει θα πέσει πάλι σε κατάθλιψη και θα καταριέμαι τον εαυτό μου μια ζωή μετά ....
Φίλους δεν έχω αληθινούς γιατί ποτέ δεν ανοιχτηκα πραγματικά σε κανένα .
Είναι σαν να έχω ένα κατακερματισμένο ευαυτο.Κομματακια...Εχει ένα πρόβλημα και δε το επιλύει...μετά έρχεται και άλλο και άλλο και πολλαπλασιάζονται....
Φίλοι 0,Σχέση 0......ζωή ειναι αυτή;;;;
Είναι ζωή να ζεις με ένα εαυτό που μου κάνει επίθεση γιατί δεν είχα το θάρρος να παλέψω όταν έπρεπε να δυναμώσω και να μη φοβάμαι τπτ...
Και όσοι λέτε μη κοιτάς τους άλλους...ξέρετε δε ζούμε μόνοι....σε κοινωνία ζούμε....θες δε θες πέφτει τρελή κρίση κάθε μέρα....τα αρπαχτικα περιμένουν να σε φάνε.....
Πως εγώ τώρα πάλι θα πατήσω στα πόδια μου που από τη χαζομάρα μου και την αδυναμία μου τα έκανα *******;
Να μιλήσω τώρα είναι αργά ....δεν είμαι 20 είμαι 34 .....και ντρέπομαι πλέον το κόσμο....γιατί δυστυχώς δεν έχω μάθει να υποκρίνομαι ρόλους όπως οι περισσότεροι για να επιβιώσουν και να περνάνε καλά ...Έμαθα να είμαι ο καλόβολος ,ο καρπαζοεισράχτορας για να ικανοποιούνται οι άλλοι.....
Να είσαι θάρρος ήθελα να αγαπώ τον εαυτό μου ήθελα να με σέβομαι ήθελα....Αλλά απέτυχα....
Κάποιο παιδί με γνώσεις ψυχολογίας μου είπε ότι έχω τεράστιο υπερεγώ..Άλλος μου είπε ότι είμαι φθονερός τύπος και του συμφέροντος.
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά και να μάθω έχει καμία σημασία αφού δεν αλλάζει το ********.
με αυτα που περιγραφεις, ζεις μια ζωη στα χαμενα, με συνεχη προβληματα που κυριως οφειλονται στο οτι δεν εχεις διαχειριστει τα προβληματα σου, τον εαυτο σου, κλπ
αυτο το εχεις συνειδητοποιησει εδω και χρονια και σε πολλες φασεις.
λες οτι στα 34 εισαι μεγαλος και ειναι αργα. ειναι δικαιολογια αυτο που λες.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.
εισαι νεοτατος, εχεις χασει χρονο, αλλα εχεις ακομα πιο πολυ χρονο απο εδω και περα και μαλιστα σε πιο δυσκολες συνθηκες, γιατι οσο μεγαλωνουμε οι απαιτησεις ειναι περισσοτερες, για πολλους λογους.
αν δεν το παρεις αποφαση ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΑ να απευθυνθεις σε ψυχοθεραπευτη και να παρεις βοηθεια, να μαθεις να διαχειριζεσαι οτι σε μπλοκαρει και να προσπαθησεις να αλλαξεις τις δυσλειτουργικες συμπεριφορες οσο μπορεσεις, και στα 44 και στα 54 και στα 64, τα ιδια θα λες...
πηγαινε τωρα. αμεσα. δουλεψε με καποιον που θα σου εμπνευσει εμπιστοσυνη και προσπαθησε να ξετυλιξεις το κουβαρι.
κανεις δεν θα σε παρει απο το χερακι αν δεν το κανεις εσυ για τον εαυτο σου. ο καθενας μας θελει να ειναι με ανθρωπους που ταιριαζει και περναει καλα. δεν ψαχνει να βρει μπελαδες.
κανεις δεν θα σου συγχωρεσει προβληματικες συμπεριφορες εφοσον λες οτι εχεις τετοιες.
πρεπει να προσπαθησεις να το δουλεψεις για να ζησεις καλυτερα...
εγω ειμαι 40 ετων εχω ολα τα θεματα που μπορουν να αποθουν τους αλλους απ κοντα μου . ασχημη εμφανιση αχριστο ατομο αντιπαθητικο . η θα με πλησιάζουν απ συμφέρον η λιγο θα μου μιλάν απ λύπηση η θα αδιαφορουν κι αυτα .δε εχω να θυμαμε τιποτε ομορφο πισω οταν θυμαμε . ομως θα παλεύω καθε μερα να ζω κι να φυλασω την ζωη μου αυτη μου εχει απομείνει κι οφειλω να την προσεχω .καντο κι εσυ φιλαρακι μου αγαπα τον εαυτο σου αυτος ειν ο φιλος σου .
Αν ήταν φίλος μου δε θα ανεχόταν τέτοιες συμπεριφορές. Εγώ όμως τις ανέχομαι....Σκέφτομαι τελευταία ότι μια καλή λύση θα ήταν να έβρισκα μια δουλειά μακριά από όλους και όλα πχ καράβια να μην αισθάνομαι περίγελο στο κόσμο μέσα..Με το κόσμο πλέον δε μπορώ....Να σου λένε πως ένα τόσο σωστο άτομο δεν έχει καταφέρει τπτ...Η ζωή δεν είναι για τους σωστούς αλλά για τους αλήτες και τους έξυπνους.
Όσον αφορά τους ψυχολόγους που λέτε πρέπει να έχεις ένα τσουβάλι λεφτά και πάλι δε βγάζεις άκρη...Εξακριβωμένο από πολλά άτομα που πήγαν και απέτυχαν.....και χάπια να πάρω θα γίνω πιο σκατά από ότι είμαι τώρα.
Σκοπός τους είναι τα τάλαρα ....τι νομιζεται;
Θα μου πεις πήγαινε στο δημόσιο....εκεί και αν είναι για γέλια τα πράγματα...
Η ουσία του καθε ανθρώπου είναι να μπορεί ο ίδιος να πατήσει στα πόδια του και να γράψει στα @@ του όλους .....Να έχει έστω μια αξιοπρέπεια.
Η κοινωνία δε σηκώνει τους loosers και δυστυχώς είναι ένας από αυτούς
Καλή συνέχεια παίδες...
Ακου να δεισ την αληθεια στο περιπου ολοι εχουν σχεσεισ με καποιουσ για χρονια εγω ειχα μια παρεα 20 χρονια κ μια αλλη 7 πλεον δεν εχω αλλα δεν κανω παρεα κανεναν πωσ το καταφερνω αυτο με τισ παρεεσ μου εκανα παραχωρησεισ παρακαλουσα να μου δωσουν λιγη σημασια πλεον δεν παρακαλαω κανεναν κι ειμαι μονοσ το αντεχω γτ το αλλο ηταν χειροτερο δεν ξερω αν καταλαβαινεισ τιποτα
50 χρονων ειμαι γιγαντα οτι παρεεσ ηταν να κανω εκανα
Άτομα σαν κι εσένα δεν θα έπρεπε να γράφουν τίποτα εδώ. Η κατάθλιψη είναι ψυχική νόσος, ο άνθρωπος που έκανε το post δεν βλέπει τίποτα καθαρά πλέον κι εσύ κάθεσαι και τον χλευάζεις. Αυτός που φτάνει στην αυτοκτονία έχει πάψει να είναι άνθρωπος και έχει μείνει μόνο ένα κουφάρι που κινείται.
Το εργασιακό είναι το χειρότερο, αν δεν έχεις χρήματα να γεμίζεις τα κενά σου τότε αυτά μεγαλώνουν και γίνεσαι ένα τεράστιο κενό. Η ζωή είναι για τα λαμόγια, για τους αλήτες και τους εγωιστές. Ειδικά στην Ελλάδα η εργασία είναι προνόμιο, όχι δικαίωμα.
Μην τα δραματοποιειτε ρε μαλακεσ θεατρο παιζουμε κι εμεισ δεν θελουμε αλλο
Λοιπον παμε παλι το επιδομα ειναι 3 χιλιαρικα κανεισ δεν δουλευει κανεισ δε σπουδαζει δεν εχετε δικη σασ γνωμη δεν ξερω με τι ασχολειστε αλλου ειναι η ζωη αλλου ειστε εσεισ δεν μπορω να καταλαβω τι διαολο σασ λενε το 70 τοισ εκατο του πληθυσμου εχει θεμα αν δεν με ακουσετε θα πεθαινετε συντομα η ζωη σασ δεν πρεπει να αλλαζει οτι μαλακιεσ κ να σασ λενε θα σασ πανε οπου θελουν ξεκοληστε το στοκο στο κεφαλι
Να παρετε μονο
Μυοχαλαρωτικο
Αλγκοφρεν
Κατι για το νευρικο
Κατι για το αιμα
Ρεντ μπουλ
Ηλεκτρολυτεσ
Βιταμινεσ
Παρτε τα αυτα κ καντε με οτι θετε
Δεν νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει κανείς τον φίλο, από ότι φαίνεται έχει φτάσει στο αμήν. Δυστυχώς ο κόσμος ήταν χάλια και πάντα θα είναι και πάντα θα πηγαίνει προς το χειρότερο, δεν γίνονται θαύματα ούτε υπάρχουν ουτοπικές καταστάσεις. Ο νόμος της ζούγκλας στο μεγαλείο του, αν είσαι ανθεκτικός και σκληρός θα αντέξεις και θα επιβιώσεις, αν όχι... Δεν έχει νόημα να τον κατακρίνετε, σήμερα αυτό είναι το αγαπημένο σπορ, αφήστε το στην άκρη, ούτε φωνές ούτε υποδείξεις. Αν θέλετε μπορείτε να πείτε ένα καλό λόγο, λίγη συμπαράσταση και αυτό είναι όλο.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΟΙΟς ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΕΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ .