Βαρεμαρα..

Καλημερα(τετοια ωρα που γραφω :) ), τους τελευταιους 6 μηνες πηγαινω σε ψυχολογο και με εχει βοηθησει αρκετα ωστε να ξεκαθαρισω καποια πραγματα μεσα μου που με απασχολουσαν. Ωστοσο δυο πραγματα με προβληματιζουν ακομα, η απεραντη ανια που νιωθω καθημερινα και η ελλειψη κοινωνικοτητας. Οσον αφορα το πρωτο δεν εχω καποια ασχολια οποτε λογικο ειναι να βαριεμαι ολη την ωρα. Αυτο ομως που με ενοχλει ειναι οτι αισθανομαι εντελως "επιπεδα" τα συναισθηματα μου δλδ οτιδηποτε συμβαινει γυρω μου δεν με αγγιζει, με αποτελεσμα να μη νιωθω χαρα μισος λυπη κλπ. Γενικοτερα δεν ψαχνομαι να μαθω να κανω πραγματα παρα περναει ο χρονος μου χωρις να κανω τπτ ουσιαστικο. Ακομα και με τους φιλους μου οταν ειμαι δεν αισθανομαι πραγματικα χαρουμενος αλλα οτι απλα βρισκομαι με καποια ατομα και κανω παρεα. Οσες φορες εχω προσπαθησει να ξεκινησω κατι ειτε το βαριεμαι μετα απο λιγο ειτε κολλαω σε κατι που δεν μπορω να κανω και τα παραταω. Γενικα δεν ειμαι ατομο που προσπαθει πολυ. Σχετικα με το δευτερο δεν προσπαθω να γνωρισω καινουργια ατομα και δεν ειμαι πολυ ομιλιτικος. Σιγουρα ειναι θεματα που πρεπει να τα λυσω με τον ψυχολογο, απλα περναει ο καιρος και κοιτωντας πισω δεν βλεπω τπτ.

Καλημέρα!
Οταν κάνεις κατι, οτιδήποτε, αισθάνεσαι το ίδιο? υπάρχει κάποια ασχολία-χόμπυ που νιώθεις ότι κάνεις κάτι ευχάριστο και περνάει ευκολότερα η ώρα? υπάρχουν κάποιες στιγμές που το συναίσθημά σου δεν είναι επίπεδο? (έστω και στενοχώρια-λύπη)
ηλικία? πότε ξεκίνησες να το αντιλαμβάνεσαι και να σε ενοχλει?
(σε όλα τα παραπάνω εάν θέλεις απαντάς και μόνο...)

Ασχολουμε με πολεμικες τεχνες και μονο σε αυτα τα μαθηματα ξεχναω τα παντα και ειμαι αφοσιωμενος εκει. Ετσι περναει ευχαριστα η ωρα μου. Εκτος απο αυτη την ωρα τις υπολοιπες αισθανομαι το ιδιο επιπεδα. 23, εδω και 4 χρονια

με τι αλλο ασχολεισαι γιωργο?
δουλευεις? σπουδαζεις?
μηπως παιρνεις φαρμακευτικη αγωγη?

τελειωσα τις σπουδες μου δεν δουλευω οχι δεν παιρνω καποια φαρμακα

giorgos_86 εχεις u2u

ολοι βαριομαστε ωρες ωρες αφορητα...ειδικα εγω οταν δε δουλευω

πόσα χρόνια πολεμικές τέχνες? το έχει παρατηρήσει ο περίγυρός σου? οι γονείς σου? σου έχει πει κάποιος ότι φαίνεσαι αδιάφορος?
μπορείς με ευκολία να καθήσεις ξαπλωμένος και να κοιτάς το ταβάνι με τις ώρες ή τις στιγμές που θεωρείς ότι έχεις επιπεδωμένο συναίσθημα νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ψυχική υπερδραστηριότητα-αναστάτωση αλλά δεν κάνεις τίποτα?
και κάτι βασικό... εάν κάποιος δικός σου άνθρωπος (οικογένεια) πάθαινε κάτι κακο-τραυματισμός (υποθετικά μιλάω, κούφια η ώρα...) πόσο θα σε ταρακουνούσε? (πραγματικά και όχι αυτό που ίσως να έδειχνες μπροστά σε άλλους?)

Συνολικα 3 χρονια κανω πολεμικες τεχνες, μου το εχουν πει οι φιλοι μου οτι φαινομαι αδιαφορος αλλα φανταζομαι οτι το καταλαβαινουν και οι δικοι μου χωρις ομως να μου εχουν πει τπτ αμεσα. Κοιμαμαι πολλες ωρες και μπορω να καθομαι ετσι απλα χωρις να κανω τπτ αλλα να σκεφτομαι και να φανταζομαι πολλα και περιεργα πραγματα χωρις να εχουν καποιον υρμο με αποτελεσμα καποιες φορες να με ποναει το κεφαλι μου. Επειδη εχει γινει κατι \"κακο\" σε ενα μελος της οικογενειας δεν με ταρακουνησε καθολου γιατι το ειχα συνειδητοποιησει οτι θα συνεβαινε καποια στιγμη, σιγουρα δεν με εχει επιρρεασει το περιστατικο ετσι ημουν και πριν απλα δεν το ειχα συνειδητοποιησει. Αισθανομαι οτι αν γινει κατι θα ενδιαφερθω μονο και μονο επειδη ειναι συγγενεις και οχι επειδη πραγματικα με ενδιαφερει.

γιώργο βλέπω (και σε άλλο post) ότι γράφεις ξημερώματα.
ξυπνάς νωρίς? δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς? τυχαίνει επειδή τέτοια ώρα γύρισες από έξω και δεν μπορείς να κοιμηθείς?
γενικά έχεις διαταραχές με τον ύπνο?

γιωργο
τι σκεφτεσαι να κανεις στο αμεσο μελλον σου?
σκεφτεσαι να συνεχισεις σπουδες, να δουλεψεις ισως, η κατι αλλο?
οι σχεσεις σου με τις γυναικες πως ειναι?εχεις καποια σχεση αυτη την εποχη?αυτα που μας λες, συμβαινουν και με τις κοπελες σου?

Τυχαινει να ειμαι εξω με παρεα και μετα που ερχομαι σπιτι αργα καθομαι και γραφω. Ναι πραγματι δεν μπορω να κοιμηθω ευκολα γιατι διαφορες σκεψεις γυριζουν στο κεφαλι μου. Μπορει να γυριζω δυο ωρες στο κρεβατι και να μην μπορω να κοιμηθω. Στο αμεσο μελλον σκεφτομαι να ψαξω για δουλεια ετσι ωστε να εχω μια ασχολεια και να ειμαι συγκντρωμενος καπου. Σχεση δεν ειχα ποτε ειμαι χαμηλων τονων και αυτο εχω καταλαβει δεν αρεσει στις κοπελες πολυ γιατι σε βαριουνται. Δεν εχω επιχειρησει να γνωρισω κοπελα για σχεση γιατι απλα δεν εχω συνηθησει σε τετοιου ειδους κουβεντες και συνηθως καταληγουν στο να μενουμε φιλοι ή στο να μην ξερω τι να πω και δημιουργειται μεγαλη παυση μεταξυ μας.

χμμμμμμμμμμ
ενδιαφερον........
νομιζω οτι η σκεψη σου για την δουλεια ειναι πολυ καλη και, ασχετως της κουρασης που εχει καθε δουλεια, θα σε βοηθησει σε πολλα σε σχεση με τη γνωση του εαυτου σου......
οσο για τις κοπελες ομως,
δεν ισχυει οτι δεν ελκονται απο ενα χαμηλων τονων ατομο...
οι κοπελες οπως και τ αγορια δεν ειναι μονομπλοκ...υπαρχουν ΠΟΛΛΩΝ ειδων διαφορετικες ιδιοσυγκρασιες, που ελκονται απο πολυ διαφορετικα πραγματα...
ενας χαμηλων τονων αντρας ειναι πολυ γοητευτικος για πολλες γυναικες, ειδικα αν το \"χαμηλων τονων\" εχει να κανει με ηρεμια κι οχι τοσο με ντροπη....

σε πιστευω γιατι μας το λες, το φλατ του συναισθηματος σου εννοω, εγω ομως βλεπω κατι διαφορετικο σε σενα....

δε βλεπω ενα ανυπαρκτο συναισθημα, αλλα ενα συναισθημα που δεν εχει βρει τους τροπους να εκφραστει.....
κι αυτο εχει να κανει και με τις κοινωνικες σου σχεσεις και με τις ερωτικες και με την ηλικια σου και με πολλα....
δεν ξερω αν η καλυτερη προταση θα ηταν να δεις εναν ψυχοθεραπευτη να τα ψαξεις λιγο ολα αυτα, η το να προχωρησεις λιγο παραπανω στη ζωη σου, να βρεις την δουλεια που λες, να γνωρισεις κι αλλο κοσμο και να δεις μονος σου τι θα κανεις...
οπως νοιωθεις εσυ...

Στο αισθηματικο θεμα μπλεκομαι απο αυτα που ακουω και βλεπω. Με το χαμηλων τονων εννοω ηρεμια. Που το ειδες το συναισθημα που κρυβω σε αυτα που γραφω;
Αυτο που πιστευω ειναι οτι πρεπει πρωτα να συνειδητοποιεις το προβλημα, μετα να δεις που υπαρχει το λαθος, υστερα να δεις γιατι υπαρχει το λαθος και τι μπορεις να κανεις για να το διορθωσεις(ισως εχω περιεργη λογικη :) ). Απλα αυτο που θελω να πω ειναι οτι εχω εντοπισει το λαθος-προβλημα και πρεπει να κανω διορθωτικες κινησεις-ψυχοθεραπευτης, αλλα οι κινησεις θα γινουν απο μενα. Αυτα τα δυο θα πηγαινουν παραλληλα για ενα διαστημα μεχρι να μην χρειαζομαι πλεον καθοδηγηση.

συμφωνώ με remedy
το θέμα εργασία μπορεί να σε δραστηριοποιήσει παραπάνω, έως πολύ παραπάνω όσον αφορά τις κοινωνικές σου σχέσεις (επομένως έμεσσα και τις προσωπικές)
μπορεί η δουλειά που θα κάνεις ως αντικείμενο να μην σου αρέσει (εύχομαι το αντίθετο!) αλλά τουλάχιστον θα ¨ξυπνήσει¨ κάποια συναιαθήματα και αντιδράσεις που ¨νομίζεις¨ ότι δεν έχεις.
τώρα, το να πήγαινες να μιλήσεις με κάποιον ψυχίατρο δεν θα ήταν άσχημη ιδέα και δεν είναι κάτι που θα πρέπει να φοβάσαι...
η υπνική διαταραχή και η μείωση του εύρους των συναισθημάτων σου (μαζί με μία συνυπάρχουσα απάθεια-αδιαφορία) θα μπορούσαν να σημαίνουν κάτι που μόνο με ψυχίατρο θα μπορούσες να συζητήσεις και να πάρεις υπεύθυνη γνώμη.
(προσωπική συμβουλή: ασχολήσου με συστήματα πολ.τεχνών που είναι πιο μαχητικά και λιγότερα εγκεφαλικά. μιλάω εκ πείρας)

Τι εννοεις εκ πειρας; Ναι θα συνεχισω την ψυχοθεραπεια και ελπιζω να βρω δουλεια για να αρχιζω να κοινωνικοποιουμαι.

ασχολιόμουν επί σειρά ετών με πολεμικές τέχνες παλαιότερα (πριν 15 χρόνια)
κοινωνικοποίηση. σωστή λέξη. εχε κατά νου: τρώγοντας έρχεται η όρεξη...

Ειδικα αυτες τις μερες νιωθω απιστευτη ,ατελειωτη βαρεμαρα,ανεξηγητη,και μονιμως αισθανομαι βαρεμαρα χωρις να μπορω να πω ακριβως το γιατι.:mad:

Το θετικό είναι ότι έχεις μπροστά σου πολύ χρόνο για να διορθώσεις πράγματα και είδη έχεις ξεκινήσει την διαδικασία αυτή. Βέβαια αυτή η διαδικάσία δεν τελειώνει ποτέ και αυτό είναι το αντίδωτο στην βαρεμάρα. Εννοώ ότι τελικά - κατά την άποψή μου - αυτό που μας κάνει να μην βαριόμαστε είναι η αίσθηση της ικανότητας εξωτερίκευσης του δυναμικόυ μας. Η αίσθηση αυτή είναι που μας κάνει να θέλουμε να κάνουμε πράγματα, όχι επειδή κάτι πρέπει να κάνουμε για να μην βαριόμαστε, άλλα γιατί το έχουμε ανάγκη και δεν φοβόμαστε να το τολμήσουμε.

Ψάξε ποιά είναι τα \"θέλω\" σου και ποιοί είναι οι φόβοι που κρύβονται πίσω από αυτά.