Μαυρίλα ζωη χωρίς νοημα

Καλησπέρα και πάλι.Εδω και καιρό όντας άφραγκος και μαχομενος με τους δαίμονες μου με ζουν οι δικοί μου όπως καταλαβαίνετε.το θέμα είναι ότι δεν με ευχαριστεί τίποτα βλέπω τους άλλους λέω πως βρίσκουν νόημα στη ζωή γελούν μιλάνε αλληλεπιδρουν εμένα δεν με συγκινεί τίποτα από αυτά θέλω την ησυχία μου και μια δουλειά την οποία βρήκα και θα ξεκινήσω αμεσα αλλά νιώθω ότι κάτι μου λείπει.Εχω νοσηλευτές δύο φορές έχω περάσει τα χίλια μύρια αλλά δεν το έβαζα κάτω ποτέ.Εχω πάθει δύο υποτροπές ψυχωσης και είμαι ακόμα εδώ και κάνω ότι μπορώ αλλά δεν είναι αρκετό.μου φαίνονται δύσκολη η ζωη και οι απαιτήσεις της και εγώ λαβωμένος μετά από αυτά που πέρασα.πραγματικα περνάει η μέρα και δεν έχω τι να κάνω στο σπίτι δεν αντεχω και λεφτά δεν μου δίνουν οι δικοί μου δεν τους ζητάω κιόλας πάρα μόνο για τσιγάρα.Το έξω έχει γίνει άγνωστο για εμένα και οι υποχρεώσεις να τρέχουν.Εσεις πως την παλευεται;Εγώ αν μπορούσα θα πατούσα ένα κουμπί και θα έφευγα ανώδυνα χωρίς δεύτερη σκέψη

επιδομα δεν παιρνεις?

Quote:

---

Originally Posted by pavlosla

επιδομα δεν παιρνεις?

---

Θα πάω πυροφυλακας Παύλο 4 μήνες και μετά θα δω ίσως πάω σε άλλο γιατρό αυτός δεν μου το δινει

brian 23 επειδή δεν τα πάω καλά με τους υπολογιστές και την παλεύω με κινητό πως μπορώ να στείλω προσωπικό μήνυμα ευχαριστώ

Quote:

---

Originally Posted by τεστ

brian 23 επειδή δεν τα πάω καλά με τους υπολογιστές και την παλεύω με κινητό πως μπορώ να στείλω προσωπικό μήνυμα ευχαριστώ

---

Πάτα πάνω στο προφίλ μου και θα σου βγάλει μυνημα θα πατήσεις εκεί και μου στέλνεις ότι θες.

στο κινητό δεν μου δείχνει τέτοια ενέργεια μήπως πας από κάπου αλλού

Quote:

---

Originally Posted by τεστ

στο κινητό δεν μου δείχνει τέτοια ενέργεια μήπως πας από κάπου αλλού

---

Πρέπει να κατεβάσεις την εφαρμογή tapatalk αλλιώς δεν ξέρω εγώ από την εφαρμογή μπαινω

αν δε εχεις απ τους ανθρωπους αποδοχή αγαπη κατανοήση το χρώμα της ζωης μετατρεπετε σε γκρι τοπίο το ζω μα προχωράω τι να κανω >?? ας προσπαθούμε να βρίσκουμε λιγες στιγμες χαρας απο αλα πράματα. λιγη κουβεντα με κανεναν ανθρωπο η βολτα περπάτημα η τραγούδια να ακους η να κοιτας αστεία βιντεακια στο γιουτουμπ .

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

αν δε εχεις απ τους ανθρωπους αποδοχή αγαπη κατανοήση το χρώμα της ζωης μετατρεπετε σε γκρι τοπίο το ζω μα προχωράω τι να κανω >?? ας προσπαθούμε να βρίσκουμε λιγες στιγμες χαρας απο αλα πράματα. λιγη κουβεντα με κανεναν ανθρωπο η βολτα περπάτημα η τραγούδια να ακους η να κοιτας αστεία βιντεακια στο γιουτουμπ .

---

Δεν συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο από το να ζω όπως ο υπόλοιπος κόσμος.αμα αρχίσω να γίνω κακομοίρης καλύτερα να πάω να φουνταρω

οφειλουμε τη ζωη μας να την φυλασουμε σα θυσαυρο ποτε μην λεμε πραματα που εχουν να κανουν με φουνταρισμα κι τετοια φιλαρακι μου .

Πώς πιστεύεις ότι ζει ο υπόλοιπος κόσμος ; Σε τι νιώθεις ότι υστερείς ; Γιατί δεν στέκεσαι στο οτι βρήκες δουλειά ,ότι θα έχεις τα δικά σου χρήματα και ότι έχεις κάνει ήδη κάποιο βήμα;

Μαθε την αληθεια κ μετα ξαναελα γτ δε συννενοουμαστε με τιποτα

ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΙΖΕΡΟς ΔΕ ΕΙΝ ΚΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗς ΟΠΟΙΟς ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΑΠΛΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΚΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΙΓΗ ΕΣΤΟ ΧΑΡΑ ΣΕ ΠΡΑΜΑΤΑ ΜΙΚΡΑ ΟΜΟΡΦΑ . ΟΠΟΙΟς ΖΗΤΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΓΑ ΣΚΕΨΟΥΤΟ .

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΙΖΕΡΟς ΔΕ ΕΙΝ ΚΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗς ΟΠΟΙΟς ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΑΠΛΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΚΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΙΓΗ ΕΣΤΟ ΧΑΡΑ ΣΕ ΠΡΑΜΑΤΑ ΜΙΚΡΑ ΟΜΟΡΦΑ . ΟΠΟΙΟς ΖΗΤΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΓΑ ΣΚΕΨΟΥΤΟ .

---

Συμφωνώ πολύ σε αυτό, τα μικρά όμορφα πράγματα, τα καθημερινά μπορούν να δώσουν χαρά, καμιά μιζέρια δε βλέπω σε αυτό, ίσα ίσα το αντίθετο, αποβάλλεται κάθε μιζέρια όταν εκτιμάει κανείς ωραίες στιγμές της ζωής.

brian23, και μόνο που γράφεις πόσα πέρασες και στέκεσαι στα πόδια σου και βρήκες και εποχική έστω εργασία, βλέπω ότι βρίσκεις το δρόμο σου, ίσως νιώθεις στην αρχή ακόμα και πελαγωνεις, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις. Πάντως το επίδομα πραγματικά μπορεί να σε βοηθήσει, είχες και νοσηλείες κλπ, δεν καταλαβαίνω το κόλλημα του ψυχιάτρου σου, πολλά άτομα το παίρνουν, με αντίστοιχα θέματα και ήταν και αυτό κάτι που τους βοήθησε να ορθοποδήσουν και να βρουν τι θέλουν να κάνουν αργότερα στη ζωή τους.

Quote:

---

Originally Posted by Behappy

Συμφωνώ πολύ σε αυτό, τα μικρά όμορφα πράγματα, τα καθημερινά μπορούν να δώσουν χαρά, καμιά μιζέρια δε βλέπω σε αυτό, ίσα ίσα το αντίθετο, αποβάλλεται κάθε μιζέρια όταν εκτιμάει κανείς ωραίες στιγμές της ζωής.

brian23, και μόνο που γράφεις πόσα πέρασες και στέκεσαι στα πόδια σου και βρήκες και εποχική έστω εργασία, βλέπω ότι βρίσκεις το δρόμο σου, ίσως νιώθεις στην αρχή ακόμα και πελαγωνεις, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις. Πάντως το επίδομα πραγματικά μπορεί να σε βοηθήσει, είχες και νοσηλείες κλπ, δεν καταλαβαίνω το κόλλημα του ψυχιάτρου σου, πολλά άτομα το παίρνουν, με αντίστοιχα θέματα και ήταν και αυτό κάτι που τους βοήθησε να ορθοποδήσουν και να βρουν τι θέλουν να κάνουν αργότερα στη ζωή τους.

---

Σε ευχαριστώ για την ενθάρρυνση σου.Εχω περάσει πολλά και μου έχει μείνει κάτι σαν μετατραυματικο στρες.οσο για το επίδομα αν ζορίζουν τα πράγματα θα δω τι θα κανω.ειμαι 130 κιλά εκεί εστιάζω τώρα να τα χάσω σε ένα χρόνο σιγά σιγά γιατί έχω θέμα.

Λογικό να θες το χρόνο σου, μετά από όλα αυτά, και το στρες που νιώθεις, για τα κιλά σίγουρα σταδιακά χάνονται, μη βάλεις τίποτα υπερβολικές απαιτήσεις στον εαυτό σου, σταθερότητα θέλει σε βάθος χρόνου, περπάτημα, υγιεινή διατροφή, κολύμπι αν σου αρέσει, και ίσως και ήπια βάρη αργότερα αν αντέχεις.

Behappy νασε καλα φιλαρακι μου