Cipralex και διακοπή

Καλησπέρα στην ομάδα!Είμαι σε αγωγή με cipralex ,λόγω διαταραχής πανικού με κρίσεις κλπ,εδώ και 2 χρόνια περίπου.Ταυτόχρονα εκανα ψυχοθεραπεία αλλά την διέκοψα γιατί ηθελα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου.Πλέον ειμαι σχετικά καλά και χωρίς την ψυχοθεραπεία αλλά με στεναχωρεί ιδιαίτερα που παίρνω αγωγη ακόμη.Η ψυχίατρος που μου την συνταγογραφεί λεει να μην την διακόψω γιατί απ το λιγο που με ξέρει θα παθω ξανα κρίση πανικού.Δεν με παρακολουθεί συστηματικά,μια φορα στους 5 μηνες με βλέπει.
Εχω πελαγώσει...Θέλω να κόψω τα χάπια..Νιώθω ασχημα να σκέφτομαι οτι θα παιρνω αγωγη μια ζωή..Απο που να αρχισω?Ψυχοθεραπεία ξανα?Πως τα διακόψατε εσεις και πότε?Τι παρενέργειες είχατε?

Καλη σου μερα,
Επαιρνα κι εγω αγωγη για τον ιδιο λογο, και παραλληλα εκανα και ψυχοθεραπεια..Να εχεις εμπιστοσυνη στο γιατρο σου αφου σου λεει πως χρειαζεται ακομη. Η γνωμη μου ειναι να συνεχισεις την ψυχοθεραπεια, ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις.Εγω το εχω μετανιωσει που δεν παιρνω πια , μιας και ειχα δει τεραστια βελτιωση. Το σιγουρο ειναι πως αν αποφασισεις να τα σταματησεις, θα πρεπει να το κανεις υπο την καθοδηγηση του γιατρου σου. Εγω δεν ειχα καμια παρενεργεια, το εκοψα πολυ αργα με σταδιακη μειωση της δοσης, μετα μερα παρα μερα και γενικα πολυ αργα…

Και εγώ εχω δεί τεράστια βελτίωση...Απλά νιώθω άσχημα να εξαρτώμαι απο ένα χάπι μόνιμα...Εννοείται δεν σκοπεύω να διακόψω απότομα και εννοείται θα αρχίξω ξανά ψυχοθεραπεία.Αν έχετε κάποιον καλό ψοχοθεραπευτή να προτείνετε θα με σώζατε.

Η δική μου εμπειρία είναι ότι η ψυχοθεραπεία με την αγωγή αλληλοσυμπληρώνονται. Χωρίς ψυχοθεραπεία μπορώ, ειδικά επειδή είχα κάνει πέντε χρόνια συνεχόμενα, χωρίς αγωγή δεν μπορώ. Το ζήτημα της εξάρτησης είναι καθαρά πνευματικό. Με αυτή τη λογική και οι καρκινοπαθείς εξαρτώνται από μια αγωγή, ο υπερτασικός κλπ. Εγώ όποτε εκοβα τα αντικαταθλιπτικά, μέσα σε αυτά και το σιπραλεξ, μετά από κάποιους μήνες τα ξαναρχιζα. Οπότε το πήρα απόφαση...

Επειδη κι εγω ειμαι σε μια φαση που ταλαιπωρουμε ξανα και σκεφτομαι μηπως ρωτησω για να ξαναρχισω αγωγη, αν επιτρεπεται ποσα χρονια παιρνεις εσυ? εχει ρωτησει κανεις αν υπαρχουν παρενεργιες με την μακροχρονια χρηση?

2 χρόνια και βάλε..Αλλά στεναχωριέμαι με την σκέψη οτι δεν κανω χωρίς αυτό...Ελπιζω να μπορέσω να το κόψω..Το πήρα επειδή επέμενα εντωμεταξυ,η ψυχοθεραπεύτρια μου ήταν κατά των χαπιών..Μπήκα σε αυτό το λούκι και την πάτησα

Πρέπει να είναι δεκαπέντε χρόνια συνολικά που παίρνω κάποιο αντικαταθλιπτικό, δηλαδή όχι συνεχόμενα αλλά σε μια περίοδο 25 ετών. Ο ψυχίατρος, όταν τον ρώτησα για το ότι μετά από κάποιο διάστημα το συνηθίζει ο οργανισμός το φάρμακο και δεν μας πιάνει το ίδιο, μου απάντησε ότι δεν έχουν γίνει έρευνες σε βάθος ετών. Αυτές τις μέρες είδα ένα βίντεο στο YouTube ενός Έλληνα διατροφολογου νομίζω που μιλούσε για δημοσίευση μιας βρετανικής μελέτης σε βάθος ετών που έδειξε ότι όσοι παίρνουν αντικαταθλιπτικά έχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία. Εγώ πιστεύω πως αφορά κυρίως άτομα που δεν προσέχουν το βάρος τους, τη διατροφή τους, δεν ασκούνται κλπ. Όπως και να έχει εγώ δεν μπορώ χωρίς αυτά, δεν κοιμάμαι, δεν έχω δύναμη να κάνω τίποτα, έχω νεύρα και έμμονες σκέψεις οπότε δεν με απασχολεί. Προσπαθώ μέσω διατροφής, άσκησης και συμπληρωμάτων να διατηρουμαι σε μια καλή κατάσταση. Από κει και πέρα...

Με βάση την κοινή επιστημονική λογική ,
Η παρουσία μιας ξένης χημικής ουσίας στον οργανισμό, μακροπροθεσμα δεν πρόκειται να είναι ευεργετική ..

Από εκεί και πέρα όμως, μετράς τα υπέρ και τα κατά.

Αν πραγματικά δεν μπορείς,
πάρα τις προσπάθειες σου, να έχεις μια υποφερτή ζωή χωρίς αυτή,
τότε ίσως είναι καλύτερα, να ζήσεις λιγότερα χρόνια με κάποια ποιότητα,
παρά περισσότερα και δυστυχισμενα..

Σε κάθε περίπτωση, ο όσο το δυνατόν πιο υγιεινός τρόπος ζωής, σίγουρα ωφελεί...

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Με βάση την κοινή επιστημονική λογική ,
Η παρουσία μιας ξένης χημικής ουσίας στον οργανισμό, μακροπροθεσμα δεν πρόκειται να είναι ευεργετική ..

---

Καλα αυτο που λες δεν λεει και τίποτα και το αλκοολ και η ζαχαρη και τοσα αλλα που καταναλωνουνε καθημερινά ξενες χημικες ουσιες είναι

Τόσο η αιθυλικη αλκοολη ,όσο και η γλυκοζη ,είναι προϊόντα μεταβολισμου των θρεπτικών ουσιών που καταναλώνουμε, και ο οργανισμός μας γνωρίζει πολύ καλά, πως να τις χρησιμοποιήσει ,η πως να τις αποβάλει εάν βρίσκονται σε περίσσεια...

Όσο για την συνεχή και μακροχρόνια κατανάλωση και των δύο, γνωρίζουμε πολύ καλά τις δυσμενείς επιπτώσεις και των δύο στον οργανισμό μας ...

Αγχώθηκα τώρα με ολα αυτα...Δηλαδη θα πεθανω σύντομα

Quote:

---

Originally Posted by Pokito1990

2 χρόνια και βάλε..Αλλά στεναχωριέμαι με την σκέψη οτι δεν κανω χωρίς αυτό...Ελπιζω να μπορέσω να το κόψω..Το πήρα επειδή επέμενα εντωμεταξυ,η ψυχοθεραπεύτρια μου ήταν κατά των χαπιών..Μπήκα σε αυτό το λούκι και την πάτησα

---

μου θυμιζεις εμενα που λεω δεν γινετε να ζω με τα χαπια για παντα! και εγω στο ιδιο λουκι μπηκα και την πατησα, ποιος φταει ταχα? εγω που τα πηρα και δεν εφερα αντιρρηση ή ο γιατρος που παρα το νεαρο της ηλικιας μου τα εδωσε? και φυσικα ενας ψυχιατρος μπορει να θιξει την προσωπικοτητα ενος ατομου ασχημα... τι θα πει χρειαζομαι τα αντικαταθλιπτικα? Δεν χρειαζομαι τιποτα.... Και ναι μετα απο μια τεραστια προσπαθεια που κατεβαλα για να τα διακοψω, και ημουν σιγουρος οτι θα ηταν ανεπιτυχης, καθως ειναι αγνωστο τι χημικες μεταβολλες προκαλουν στον οργανισμο, και ενω συμπληρωνα τον ενατο μηνα που τα διεκοπτα, με πληρως ενοχες, γεματος απεχθεια και νευρα για τις κατασκευαστριες εταιριες και το μαρκετινγκ με τα αντικαταθλιπτικα οπως και με το μαρκετινγκ για το εμβολιο για τον κορονοιο, τα ξανα αρχισα... Πλεον δεν θελω να θυμαμαι οτι τα παιρνω, δεν θελω καν να γνωριζω τι ειναι, ειναι μια συμπεριφορα του οργανισμου που προσπαθει να αποδεχθει με εμμεσο τροπο καλως ηρθες στα αντικαταθλιπτικα για παντα...

δεν θελω να μακροσκελησω, δεν θελω να σε ριξω το ηθικο, σχεοδν ολοι οι ψυχιατροι για να μην πω καθαρα ολοι οι ψυχιατροι θα γυρισουν να σε πουν οτι σε βοηθουν και για αυτο δεν μπορεις χωρις αυτα! δεν θα αποδεχθουν οτι ειναι μια ναρκωτικη ουσια, και ταχα πως καταφεραν και την πουλουν? μα παιζουν με τις λεξεις! δεν προκαλει στερητικα συμπτωματα κατα την διακοπη αλλα συμπτωματα αποσυρσης, οχι Γιαννης δηλαδη αλλα Γιαννακης!!! Το ιδιο πραγμα λεμε απλα το εκφραζουμε διαφορετικα.... Οταν με ρωτησαν ποσο σε βοηθησαν τα αντικαταθλιπτικα ειπα 25% και πολυ εβαλα... Δυστυχως δεν ειναι ψεματα οτι ανθρωποι με ψυχοτροπα φαρμακα ζουν λιγοτερο... Ηδη στα 10 χρονια ληψης αρχισα να μετραω και αλλα προβληματα που αυτα με προκαλεσαν και για να τα αντιμετωπισω πρεπει να παρω και αλλα περισσοτερα χαπακια... ελπιζω να σε καλυψα

Δηλαδή όταν τα διέκοψες επέστρεψες στην ίδια κατάσταση με πρίν?Ειναι μονόδρομος νομίζω..Με τρομάζει αυτο που διάβασα οτι ζούν λιγότερο οσοι παίρνουν αντικαταθλιπτικά.

Υπαρχει κάποιος που τα εκοψε και είναι οκ?Υπαρχει κάποιος που τα παιρνει χρονια?Το σιπραλεξ ειναι απ τα πιο λάιτ

εμένα ο γιατρός μου έχει πει ότι είναι ασφαλής δοκιμασμένα φάρμακα και μπορείς να τα παίρνεις εφόρου ζωής...
πέρα από τι λένε οι γιατροί το εφόρου ζωής άγχος,αυπνία,κατάθλιψη,κρί� �εις πανικού αποδεδειγμένα μειώνουν το προσδόκιμο ζωής.
το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος που παίρνει φάρμακα είναι να κάνει πιο υγιεινό τρόπο ζωής χωρίς κάπνισμα αλκοόλ και καλή διατροφή.

Έχει διακόψει κάποιος και να είναι καλά?Δλδ αν διακόψω σιγά σιγά εννοείται..Θα γίνω οπως πριν?Αν κανω ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα?

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Όσο για την συνεχή και μακροχρόνια κατανάλωση και των δύο, γνωρίζουμε πολύ καλά τις δυσμενείς επιπτώσεις και των δύο στον οργανισμό μας ...

---

Γνωριζουμε οτι και τα δυο μειωνουν τη διάρκεια ζωης του ανθρωπου ωστοσο συνεχιζουμε και τα καταναλωνουνε. Χθες διαβαζα για την ασπαρταμη οτι βρηκαν τωρα οτι συνδέεται με αυξημενη πιθανότητα καρκινου, αυτο αφοτου το καταναλωναμε 30 χρονια σαν ασφαλες προιον.

Ρε παιδιά κάποιος που να διέκοψε σιπραλέξ μετά απο καιρό?Χρόνια?Θέλω να το κόψω...

Αν νομιζεις οτι εισαι καλα κοφτό η στανταρ μεθοδος ειναι το μειωνεις σταδιακα πχ αν εισαι στα 10mg το πας στα 5mg το αφηνεις εκει μεχρι να το συνηθίσει ο οργανισμος πχ 1 μηνα και μετα το κοβεις. Σε καθε μειωση να αναμενεις διαφορα συμπτωματα τα οποία ειναι διαφορετικά στον καθένα και ειναι φυσιολογικα μεχρι να προσαρμοστει ο εγκέφαλος στην μειωμενη δοση.

Καλά τα είπες..

Αλλά από προσωπική εμπειρία θα έλεγα ότι η παραμονή για ένα μήνα σταθεροποιημενος μετά απο κάθε ελάττωση ,είναι λίγος..
Θα πρότεινα τουλάχιστον στσθεροποιηση για ένα τρίμηνο, πριν την επόμενη ελάττωση της δόσης..

Και όσο το δυνατόν, πιο μικρή ελάττωση την κάθε φορά.

Εγώ όπως έχω ξαναπεί, έκανα σχεδόν 3 χρόνια για να πέσω επιτυχώς από τα 20 mg seropram στο 0 ..!

Και αυτό,
Μετά από 4 αποτυχημένες απόπειρες να το σταματήσω γρηγορότερα...

Τώρα είμαι πολύ καλά για 11 χρόνια, χωρίς κανενα φάρμακο..

Καλά 100% δεν είμαι ούτε τωρα που παίρνω το cipralex.Δεν κανω κρίσεις πανικού βέβαια και ειμαι πιο λειτουργική απο πρίν αλλά η αποπραγματοποίηση δεν έχει φυγει ακόμη εντελώς..Πχ ερχονται μέρες που με πιάνει...Φοβάμαι πως αν σταματήσω δε θα μπορώ ουτε να οδηγώ πλέον εξαιτίας της...Ενα χάος στο κεφάλι μου...Θελω να σταματήσω αλλα να ειμαι οπως τώρα..Δλδ λειτουργική με οσο λιγότερα προβλήματα..Ειχα την εντύπωση οτι το cipralex αλλάζει κάπως την χημική ανισσοροπία που μου προκαλεί αυτά τα συμπτώματα και οτι οταν το διακόψω θα ειμαι καλά αφου με βοήθησε.

Quote:

---

Originally Posted by Pokito1990

Καλά 100% δεν είμαι ούτε τωρα που παίρνω το cipralex.Δεν κανω κρίσεις πανικού βέβαια και ειμαι πιο λειτουργική απο πρίν αλλά η αποπραγματοποίηση δεν έχει φυγει ακόμη εντελώς..Πχ ερχονται μέρες που με πιάνει...Φοβάμαι πως αν σταματήσω δε θα μπορώ ουτε να οδηγώ πλέον εξαιτίας της...Ενα χάος στο κεφάλι μου...Θελω να σταματήσω αλλα να ειμαι οπως τώρα..Δλδ λειτουργική με οσο λιγότερα προβλήματα..Ειχα την εντύπωση οτι το cipralex αλλάζει κάπως την χημική ανισσοροπία που μου προκαλεί αυτά τα συμπτώματα και οτι οταν το διακόψω θα ειμαι καλά αφου με βοήθησε.

---

Το φάρμακο δεν διορθωνει το προυπαρχων προβλημα αυτο που κανει ειναι καλύπτει τα συμπτώματα ωστε να μην ειναι τοσο ενοχλητικα. Αν με την ψυχοθεραπεία που ειχες κανει ή με δικες σου αλλαγες εχεις διορθωσει το προβλημα (εαν διορθώνεται) τοτε με την σταδιακη διακοπη του φαρμάκου θα εισαι καλα, εαν οχι τοτε τα ιδια θεματα που ειχες θα ξαναβγουν στην επιφάνεια.

Εχω αγχώδη διαταραχή και διαταραχή πανικού,η αποπραγματοποίηση ηταν και ειναι το μεγαλύτερο μου θεμα που μου δυσκολεύει την ζωή.Δεν ξερω αν θα περάσει ποτέ εντελώς..Θα αρχίσω ξανά ψυχοθεραπεία με στόχο να διακόψω την αγωγή μία μέρα.Οποιος γνωρίζει καλό ψυχοθεραπευτή ας με βοηθήσει παρακαλώ..

Εχω διαβασει απειρες φορες τη λεξη <<αποπραγματοποιηση>> και ακομη αδυνατω να συλλαβω τη βαθυτερη εννοια .
Η ψυχοθεραπεια ειναι ανευ ορων παραδοση . Οποτε πρεπει να βρεις ικανο στρατηγο για τη συνθηκολογηση .
Ευχομαι να βρεις γρηγορα τη διεξοδο που αναζητας !

Είναι η αίσθηση περιεργη...Σαν να βλέπεις τα παντα πίσω απο ενα τζάμι.Οι τρελογιατροί που εχω τρεξει ολα αυτα τα χρόνια λενε οτι οφείλεται στο άγχος plus σε εμένα επειδη κακοποιήθηκα πολύ ως παιδί ειναι τρόπος άμυνας.

Αυτή είναι η θεωρία πίσω από το φαινόμενο του derealisation...

O εγκέφαλος,
για να προστατευθεί από την πλημμυριδα των ορμονών του άγχους που τον κατακλύζει, δημιουργεί ένα τείχος προστασίας γύρω του .

Αυτό εκφράζεται με αυτήν την αίσθηση που αναφέρεις.

Μόλις το άγχος τεθεί υπό έλεγχο, σιγά σιγά διορθώνεται..

Πόσα χρόνια τα έπαιρνες τα φάρμακα Κώστα;

Γειά σου
Περί τα 15 χρόνια,
για 2 με τρία χρόνια συνεχόμενα κάθε φορά, και με 4 προσπάθειες να το σταματήσω όλα αυτά τα χρόνια...

Τελικα τα κατάφερα το 2012, ελαττωνοντας το σταδιακά, από το 2009 μέχρι τότε .
Με πολύ προσοχή, και κάνοντας συγχρόνως δραστικές αλλαγές στην ζωή μου...