Φοβία όταν καταπίνω φαγητό

Καλησπέρα guys! Από το 2018, που πάλευα με τρομερό άγχος, κρίσεις πανικού καθημερινές , θάνατο φοβία κλπ (όλα αυτά από το θάνατο της μητέρας μου το 2017) . Τον Ιούλιο του 18 εκεί που έτρωγα ένα κουλούρι στη δουλειά , πάω να καταπιώ, και σαν να σταμάτησε ο εγκέφαλος να δώσει σήμα να κατέβει , σαν να κόλλησε και να μη μπορούσα να το κατεβάσω, πάγωσα ολόκληρη ταχυκαρδία στο φουλ , έκανα μοα απότομη κίνηση εν τέλη και κατέβηκε . Μη σας τα πολυλογώ , είχε ελαττωθεί όταν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία - ψυχίατρο αγωγή με αγχολυτικό ..αλλά έκανε το come back στη 2η καραντινα , όπου εκεί φοβόμουν πραγματικά να φάω γιατί ένιωθα ότι θα πνίγω. Συν ότι αρκετές φορές επειδή έτρωγα πραγματικά με άγχος κολλούσε το φαγητό για Δεύτερα στο λαιμο μου και με τη κίνηση την απότομη που έκανα κατέβαινε . Με αποτέλεσμα να μου ρίξει τη ψυχολογία πάτο , να μη βγαίνω , να τρώω μόνη μου γιατί με κόσμο νιώθω πως θα γίνω ρεζίλι Μπλα μπλα . 2023 σαφώς καλύτερα σε πολλά ψυχικά μου θέματα , αυτό έχει μείνει… δηλαδή τρώω αλλά με άγχος ότι θα μείνει στο λαιμο . Ωριλα παθολόγοι γαστρεντερολόγοι μου λένε είσαι μια χαρά (και 2τρομαρες λέω από μέσα μου.) τεσπα . Ξέρω ότι είναι από το άγχος και πλέον τόσα χρόνια το έχω κάνει εμμονή . Αλλά ρε παιδιά όταν τύχει να κολλήσει και να μη μπορώ να το κατεβάσω για δευτερα λέω πάει πεθαίνω . Είναι όντως φοβιστικο αλλά το χω συνηθίσει . Απλά πραγματικά θέλω τόσο πολύ να το αποβάλλω και να τρώω με κόσμο όπως ήμουν παλιά . Έχετε κάνα tip ? 29 ετών κοπέλα και έχω να φάω με κόσμο εδώ κ δυο χρόνια σίγουρα :-(

Ειχα πνιγει απο καλμάρι 10 χρονων και η λειτουργία της κατάποσης σταμάτησε, ζούσα με ψιχα ψωμί διαλυμένη με κοκα κολα για ένα χρόνο. Εχασα 20 κιλά. Δεν το αντιμετώπισα κάπως (δεν ήξερα τότε), απλά έφυγε.

Είναι φόβος θανάτου. Ε λοιπόν φτίαξε την σχέση σου με το θάνατο. Ο θάνατος είναι ένα διανοητικό "κούτι" μέσα στο οποίο προβάλλουμε τις σκέψεις μας , οι οποίες σαν κοινωνία έχουμε αποφασίσει να είναι ακραία αρνητικές, με αποτέλεσμα να φοβομαστε ΤΟΣΑ πράγματα. Αν σιχάθηκες να υποφέρεις (όπως εγω) φτίαξε την σχέση σου με τον θάνατο. Γιουτιούμπ "Coming home", "Shaman oaks", "LIFE AFTER LIFE NDE" , ξεκίνα να προβάλλεις σε αυτό το διανοητικό "κουτί" θετικές σκέψεις και θα δείς τεράστια βελτίωση.

Thanks for ur reply! Ωστόσο ξέρεις τι μου σπάει τα νεύρα και με εκνευρίζει ; Ήμουν παιδί που έτρωγα τα πάντα είτε ξάπλα είτε όρθια , το φαγητό για εμενα ότι καλύτερο ! Και μια γαμ@&€νη μέρα των ημερών , φοβήθηκα να τρώω λόγο αυτής της @@ριας! Και ναι σαφώς έχω χάσει πολλά κιλά και έχω απομονωθεί από το κόσμο. Δηλαδή τι ; Ξέχασα ξαφνικά να καταπίνω ; Τι έπαθε ο εγκέφαλος μου ;

Καλησπέρα και από μένα. Έχω παρόμοιο πρόβλημα μόνο που εγώ πονάω όταν καταπίνω αντί να νιώθω πως δεν κατεβαίνει. Δηλαδή νιώθω μερικές φορές ότι στέκεται αλλά όχι σε φάση να πνίγομαι. Εσύ έχεις νιώσει καθόλου πόνο? Εγώ πονάω στο κέντρο του στήθους. Έχεις κάνει γαστροσκοπηση? Παίρνω ένα φάρμακο για τις κινήσεις οισοφαγου. Πραγματικά είναι πρόβλημα παιδιά. Και εγώ δεν μπορώ να φάω έξω και κανείς δεν το καταλαβαίνει. Και εγώ έτσι ήμουν. Έτρωγα τα πάντα και ήμουν μια χαρά. Καυτά και κρύα ότι να ναι.

Τώρα και το χάπι όταν καταπίνω ποναω.

Είναι η υπεραναλυση το πρόβλημα, ότι εστιάζεις την προσοχή σε πράγματα που κάνουμε σχεδόν ασυνείδητα. Προσπάθησε τουλάχιστον να μασάς καλά την τροφή και να έχεις νερό δίπλα ώστε να αισθάνεσαι ασφάλεια.

Ρε πραγματικά είναι απαίσιο ! Όχι δε πονάω , απλά καμία φορά είναι σαν να κολλάει το σύστημα κ κει που πάω να καταπιώ μένει δεν κατεβαίνει . Και πρέπει να κάνω απότομη κίνηση για να καταπιώ . Τώρα έχει ελαττωθεί βέβαια , αλλά υπάρχουν στιγμές που το κάνω . Επίσης από τότε Που μου παρουσιάστηκε αυτό , δεν έχω φάει ξανά με άνθρωπο. Έχω κανει προσπάθειες αλλά τζίφος . Είναι σαν να παγώνει το σωμα μου και να μου λέει τώρα που είσαι με άλλους δε πρόκειται μα φας και μη το προσπαθήσεις γιατί θα πνιγείς. Αυτό . Πόσο τραγικό ρε παιδιά; Και δε ξέρετε ποσό μου έχουν λείψει ταβερνάκια με παρέα , μεζέδες , κρασάκι . Το νερό εννοείται πάντα και παντού μαζί μου. Για το λόγο να μη πνίγω ! Ότι να ναι πραγματικά .

Εγώ δεν αντέχω τον πόνο αλλο. Και οι γιατροί μου λένε πως δεν χρειάζεται άλλη γαστροσκοπηση γιατί έκανα πριν 3χρονια και δεν θα έχει αλλάξει κάτι. Εγώ όμως φοβάμαι πολύ. Σαν το δικό σου έχω πάθει κάποιες φορές που είναι σαν να μη μπορώ να καταπιώ καθόλου δεν Σαν να κλείνει ο λαιμός. Το εχω πάθει λίγες φορές. Δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά ρε παιδιά. Υποφέρουμε από πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Υπομονή και κουράγιο. Χαίρομαι που είσαι καλύτερα τώρα. Εγώ πονουσα φαντάσου και που καταπινα νερό.

Πες μου εσυ !!!! Τοοοοσα πολλά ψυχοσωματικα …..και δε μπορώ να καταλάβω το γιατί……☹️ Χρόνια Πολλά Καλή Παναγία και Υγεία ψυχική και σωματική σε όλους μας ????????

Quote:

---

Originally Posted by Elli19899

Εγώ δεν αντέχω τον πόνο αλλο. Και οι γιατροί μου λένε πως δεν χρειάζεται άλλη γαστροσκοπηση γιατί έκανα πριν 3χρονια και δεν θα έχει αλλάξει κάτι. Εγώ όμως φοβάμαι πολύ. Σαν το δικό σου έχω πάθει κάποιες φορές που είναι σαν να μη μπορώ να καταπιώ καθόλου δεν Σαν να κλείνει ο λαιμός. Το εχω πάθει λίγες φορές. Δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά ρε παιδιά. Υποφέρουμε από πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Υπομονή και κουράγιο. Χαίρομαι που είσαι καλύτερα τώρα. Εγώ πονουσα φαντάσου και που καταπινα νερό.

---

Νομίζω πως η φράση κλειδί είναι το ότι το έχεις πάθει λίγες φορές. Παρόλα αυτά εστιάζεις σε αυτές και όχι στις απειραριθμες στη ζωή σου που κατάπιες κανονικά. Το ίδιο κάνουμε και με άλλες αρνητικές αναμνήσεις, εγώ παραδείγματος χάριν επειδή είχα πάθει δύο τρεις φορές ίλιγγο μέσα σε διάστημα αρκετών ετών μου είχε γίνει φοβία και ήθελα να πάρω αγωγή μόνο και μόνο για αυτό. Μακάρι να εστιάσουμε σε όλα τα θετικά μας περισσότερο.

κι εγω το εχω παθει πολλες φορες αυτο ειναι μπλοκάρισμα ψυχολογικο . αντιδρα ο οργανισμος οταν ειμαστε ψυχολογικά ασχημα.

Ναι έχεις δίκιο ότι εστιάζω εκεί αλλά σκέψου να πονάς κάθε φορά που τρως η που πίνεις νερό. Σε κάθε καταποση σου. Είναι λίγο σκληρό. Πλέον δεν το νιώθω 24ωρες αλλά είναι πάντα εκεί έστω και λίγο κάθε που θα φάω η θα καταπιώ νερό. Έχω χάσει πολλά κιλά και φοβάμαι. Δεν το κάνω επίτηδες. Προσπαθώ. Απλά δεν ξέρω αν ο πόνος μου δημιούργησε τόσο πολύ άγχος η το αντίθετο.

μηπως φιλαρακι εχεις πονόλαιμο ??? η λογο του ψυχολογικου σε βασανίζει αυτο δε τρως απ φοβο κι εχασες κιλα απο αυτο ??αν συνεχιστεί αυτο πρεπει να το κοιταξεις να παρεις τιποτε βιταμίνες κι αυτα θα πει ο γιατροις τι ειν καλύτερο .

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει και πάθηση, δεν θυμάμαι πώς τη λένε, με δυσκολία στην κατάποση τροφής και νερού, συχνά συνοδεύεται και από πόνο στην πλάτη. Έχει κάνει γνωστός μου χειρουργείο. Όταν αγχώνεται πάντως και μετά το χειρουργείο πάλι δυσκολεύεται να καταπιεί.

Αχαλασια οισοφαγου εννοείς? Είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθεί δυστυχώς. Εγώ νιώθω όταν καταπίνω στο κέντρο του στήθους σαν γδαρσιμο, σαν πόνο μαχαιρια. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω καλύτερα. Και όταν καταπίνω νερό σαν να στραβωνει ο οισοφαγος και πάλι νιώθω μαχαιρια. Συγνώμη αλλά μόνο έτσι μπορώ να το περιγράψω. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή. Δυστυχώς δεν έχει να κάνει με το λαιμό σαν πονόλαιμο δηλαδή όπως ξέρουμε. Είναι πιο κάτω αρκετά πιο κάτω είναι σίγουρα οισοφαγος. Θέλω να γίνω καλά και να τρώω ξανά όπως έτρωγα.

Μπράβο, ναι αυτή είναι η πάθηση.

Δυστυχώς είναι κάτι που παίρνει χρόνο για να στο βρούνε γιατί δεν σε στέλνουν για αυτές τις εξετάσεις αμέσως και δεν βρίσκω και κανέναν που να το είχε η έχει για να το συζητήσω. Πάντως προσπαθώ να μην είμαι στην τσίτα όλη μέρα μπας και αν δεν αγχώνομαι τόσο νιώσω καλύτερα. Έτσι κι αλλιώς τώρα όλοι λείπουν για διακοπές. Έχω καταλάβει ότι έχω επικεντρωθεί πολύ στο κάθε τι που νιώθω να κατεβαίνει τον οισοφάγο μου. Προσπαθώ να μη φρικάρω τελείως.