ΑΓΧΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Καλησπέρα σας,

Μετά από εποχή covid και εμβολιασμού με έπιασε ένα φοβερό άγχος θανάτου.. έχω πάει χιλιάδες φορές στα επείγοντα με συμπτώματα εμφράγματος και εγκεφαλικού... ταχυκαρδίες, μούδιασμα στα άκρα, τρέμουλο στα πόδια.. έχω επισκεφτεί άπειρους καρδιολόγους, νευρολόγους κλπ, χιλιάδες εξετάσεις αίματος, με αποτέλεσμα οι εξετάσεις μου να είναι φυσιολογικές και πάλι φυσιολογικές... Δεν μπορώ να δουλέψω, ανά πάσα στιγμή νομίζω ότι θα πεθάνω, δεν πηγαίνω για μπάνιο, διαβάζω συνέχεια ειδήσεις θανάτων..έχω περιοριστεί κατά πολύ.. θεώρω πως οτιδήποτε διαταράσει τον οργανισμό μου θα επιφέρει τον θάνατο,

Κάνω ψυχοθεραπεία 6 χρόνια, στην οποία δεν μπορώ να φανώ συνεπής καθώς εμμένω πως το πρόβλημα είναι παθολογικό και όχι ψυχολογικό, ιδέα που με τπτ δεν βγαίνει από το μυαλό μου,

Πως το αντιμετωπίσατε και αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες...

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Καλησπέρα σας,

Μετά από εποχή covid και εμβολιασμού με έπιασε ένα φοβερό άγχος θανάτου.. έχω πάει χιλιάδες φορές στα επείγοντα με συμπτώματα εμφράγματος και εγκεφαλικού... ταχυκαρδίες, μούδιασμα στα άκρα, τρέμουλο στα πόδια.. έχω επισκεφτεί άπειρους καρδιολόγους, νευρολόγους κλπ, χιλιάδες εξετάσεις αίματος, με αποτέλεσμα οι εξετάσεις μου να είναι φυσιολογικές και πάλι φυσιολογικές... Δεν μπορώ να δουλέψω, ανά πάσα στιγμή νομίζω ότι θα πεθάνω, δεν πηγαίνω για μπάνιο, διαβάζω συνέχεια ειδήσεις θανάτων..έχω περιοριστεί κατά πολύ.. θεώρω πως οτιδήποτε διαταράσει τον οργανισμό μου θα επιφέρει τον θάνατο,

Κάνω ψυχοθεραπεία 6 χρόνια, στην οποία δεν μπορώ να φανώ συνεπής καθώς εμμένω πως το πρόβλημα είναι παθολογικό και όχι ψυχολογικό, ιδέα που με τπτ δεν βγαίνει από το μυαλό μου,

Πως το αντιμετωπίσατε και αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες...

---

Το άγχος που βοηθαει; Θα σε σώσει από το να μην πεθάνεις; Θεωρείς ότι τώρα ζεις; Από την στιγμή που δεν χαίρεσαι τίποτα, ζεις;

Προσπάθησε να αποφεύγεις να ακούς ή να διαβάζεις δυσάρεστα θέματα. Προστάτεψε τον εαυτό σου.
Αποδεξου ότι είσαι άνθρωπος και δεν μπορείς να ελέγξεις τον θάνατο, μπορείς όμως να επιλέξεις στο πως θα ζήσεις. Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο, να χαρεί.
Μη μπαίνεις στο Google για να ψάχνεις ιατρικά θέματα, πάντα γράφει το χειρότερο σενάριο.
Ζήτησε από τον ψυχολόγο σου να σου δείξει ασκήσεις που θα σε ηρεμούν και θα σε φέρνουν στο τωρα.

Πηγαμε στα παιδια που πουλανε τα παντα κ ζητησαμε χειρουργικα φαρμακα τα πηραμε κι ολα καλα για την ακριβεια εχουμε κ ψυχολογικα κ σωματικα απλα καπωσ πρεπει να φαινεται κ καπωσ να πεθαινουμε θα τα θεραπευσεισ ολα κ θα συνεχισεισ ψυχοθεραπεια ολοι ετσι ειναι

Με έπιασαν τα κλάμματα με το σχόλιο σου.. ναι επιλογή μου θα πρέπει να είναι το πως θα ζω..δεν μπορώ όμως να το ελέγξω. Δεν μπορώ να το εκλογικεύσω, δεν μπορώ να το διαχειριστώ:(
Αυτό που στην παρούσα φάση κάνω είναι να περιμένω στο σπτ μου το πότε θα πάθω ανακοπή, έμφραγμα κόκ..τρελό… και όμως!!

Με έπιασαν τα κλάμματα με το σχόλιο σου.. ναι επιλογή μου θα πρέπει να είναι το πως θα ζω..δεν μπορώ όμως να το ελέγξω. Δεν μπορώ να το εκλογικεύσω, δεν μπορώ να το διαχειριστώ:(
Αυτό που στην παρούσα φάση κάνω είναι να περιμένω στο σπτ μου το πότε θα πάθω ανακοπή, έμφραγμα κόκ..τρελό… και όμως!!

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Με έπιασαν τα κλάμματα με το σχόλιο σου.. ναι επιλογή μου θα πρέπει να είναι το πως θα ζω..δεν μπορώ όμως να το ελέγξω. Δεν μπορώ να το εκλογικεύσω, δεν μπορώ να το διαχειριστώ:(
Αυτό που στην παρούσα φάση κάνω είναι να περιμένω στο σπτ μου το πότε θα πάθω ανακοπή, έμφραγμα κόκ..τρελό… και όμως!!

---

Μπορείς. Έχω περάσει αυτό που περνάς πριν χρόνια. Ότι χειρότερο. Αλλά ίσως πρέπει να ψάξεις μέσα σου, ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα που δεν μπορεις να διαχειριστείς και προτιμάς να σπαταλάς ενέργεια και άγχος για μια κατάσταση που δεν μπορείς να ελέγξεις (τον θάνατο). Κανείς δεν ξέρει πότε θα πεθάνει. Συνειδητοποίησε το.
Πήγαινε ένα περίπατο μέχρι το πάρκο, μέχρι το περίπτερο. Κάνε πράγματα δημιουργικά για να απασχολεις το μυαλό σου. Και μην λες την φράση "δεν μπορώ". Δεν σε βοηθάει. Πες ότι μπορείς και προσπάθησε. Σκέψου λογικά, μιλά στον εαυτό σου σαν ενήλικας.

Εχω περασει κι εγω αυτο το σταδιο οτι κι αν εγινε θα βγαινεισ για ψυχθεραπεια μετα απο 2 τρια χρονια για ενα καφε εσεισ τα κοριτσια δεν εχετε κ παρεεσ για καφε κ μετα 5ετια θεραπειασ φαρμακων κλπ θα εισαι στο 70 τοισ εκατο αλλη μια 5 ετια κ επανερχεσαι πληρωσ εγω ειχα βρει ενα παιδι που ηταν σε σωματειο για ομαδικη θεραπεια κ σιγα σιγα σηκωθηκα μπορεισ να δεισ ολη την πορεια οποιου θεσ σε παλια μυνηματα ειναι κ καποια φαρμακα κ καποια συμπληρωματα που πρεπει να παρεισ υπαρχουν κολπα παντωσ να ξερεισ στα χειρουργικα φαρμακα εχει την θεραπεια βγηκε το 2004 ετσι πηραμε το γιουρο στο ποδοσφαιρο

Αν πηρεσ τη θεραπεια σαμποταρεισ τον εαυτο σου απο τα πολλα αρνητικα που εχεισ ακουσει μαλλον εχεισ κοινωνικη φοβια δηλαδη πιστευεισ στα λογια κ δεν εχεισ αμυνεσ τα προβληματα ειναι στανταρ ασ πουμε εγω εχω χαλια διαθεση κ ειμαι παρανοικοσ λιγο τι εχω δυσθυμια με αγχοσ που τερματιζοντασ το γινεται μελαγχολια με παρανοικα χαρακτηριστικα

Ο θεοσ επιλεγει πωσ θα γενηθεισ κ με βαση αυτο το κρατοσ σου δινει τισ καταλληλεσ ευκαιριεσ για να ξεδιπλωσεισ τα ταλεντα σου αλλοσ διευθυντησ αλλοσ προισταμενοσ αλλοσ υπαλληλοσ ολα ειναι πωσ γενηθηκεσ μεχρι τωρα ετσι παει

Εγω το 09 γραφτηκα το 12 ημουν καλα δεν εφτανε ομωσ αυτο τωρα ισσοροπησα τελειωσ μεχρι τωρα δεν την παλευα μονοσ

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Καλησπέρα σας,

Μετά από εποχή covid και εμβολιασμού με έπιασε ένα φοβερό άγχος θανάτου.. έχω πάει χιλιάδες φορές στα επείγοντα με συμπτώματα εμφράγματος και εγκεφαλικού... ταχυκαρδίες, μούδιασμα στα άκρα, τρέμουλο στα πόδια.. έχω επισκεφτεί άπειρους καρδιολόγους, νευρολόγους κλπ, χιλιάδες εξετάσεις αίματος, με αποτέλεσμα οι εξετάσεις μου να είναι φυσιολογικές και πάλι φυσιολογικές... Δεν μπορώ να δουλέψω, ανά πάσα στιγμή νομίζω ότι θα πεθάνω, δεν πηγαίνω για μπάνιο, διαβάζω συνέχεια ειδήσεις θανάτων..έχω περιοριστεί κατά πολύ.. θεώρω πως οτιδήποτε διαταράσει τον οργανισμό μου θα επιφέρει τον θάνατο,

Κάνω ψυχοθεραπεία 6 χρόνια, στην οποία δεν μπορώ να φανώ συνεπής καθώς εμμένω πως το πρόβλημα είναι παθολογικό και όχι ψυχολογικό, ιδέα που με τπτ δεν βγαίνει από το μυαλό μου,

Πως το αντιμετωπίσατε και αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες...

---

Μεσα σε αυτες τις γραμμες ειδα ακριβως τον εαυτο μου τα τελευταια 2 χρονια.
Εκτος απο ψυχοθεραπεια παιρνεις και καποια αγωγη;

Λεξοτανίλ του 1,5 ( 1 κάθε βράδυ) αρχικά ένιωσα ελαφρώς καλύτερα.. τώρα πάλι τα ίδια,
Εσύ πως αντεπεξέρχεσαι σε όλο αυτό..εγώ πραγματικά έχω πιάσει πάτο.. φίλοι, γνωστοί, πελάτες άρχισαν και δεν νοημαδοτούν τη συμπεριφορά μου ( είμαι ελευθ. Επαγγελματίας και χάνω πελάτες). Το νευρικό μου σύστημα έχει καταρρεύσει..

Γιατί πιστεύεις πως ο θάνατος είναι κάτι αρνητικό? Εχεις κάποια απόδειξη γι αυτο?
ή το πιστεύεις άκριτα?

Καλή η ψυχοθεραπεία, έχω κάνει κι εγώ πέντε χρόνια, αλλά όταν είσαι σε αυτή την κατάσταση δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Το λεξοτανιλ δεν είναι λύση για μεγάλο χρονικό διάστημα ούτε για τέτοιας φύσης πρόβλημα, χρειάζεσαι άλλη αγωγή. Δεν έχει νόημα να σου πω εγώ τι με έχει βοηθήσει εμένα που έχω προβλήματα με αγχωδη κατάθλιψη και ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή γιατί ο γιατρός σου μπορεί να κάνει άλλη διάγνωση ή να προτείνει άλλη αγωγή. Πάντως έχω βοηθηθεί πολύ από την αγωγή. Είναι κρίμα να υποφέρεις και να μην βοηθάς τον εαυτό σου ενώ η ιατρική έχει προχωρήσει τόσο και σου παρέχει τα μέσα.

απο αυτα που περιγραφεις, εχω την εντυπωση οτι δεν παει καλα η ψυχοθεραπεια σου. ισως δεν παιρνεις τα σωστα φαρμακα.
ψαξου περισσοτερο για εναν καλο ψυχιατρο, παραλληλα με συνεδριες ψυχοθεραπειας.

Σαν να με περιγράφεις όχι βέβαια λόγο κόβιντ αλλά ύστερα από 2 κηδείες σε διάστημα λίγων μηνών στην οικογενειά μου. Μουδιάσματα στα άκρα φουλ θολή όραση ταχυκαρδίες ότι μπορείς να φανταστείς. Κάθε λεπτό σκέφτομαι ότι θα πεθάνω. Εξετάσεις άπειρες. Όταν λέμε άπειρες εννοούμε άπειρες. Μαγνητικές αξονικές αίματος εγκεφαλογραφήματα καρδιογραφήματα triplex τεστ κοπώσεως κλπ κλπ κλπ. Από όταν με έπιασε αρχές Ιουνίου στα επείγοντα λογικά έχω πάει πάνω από 15 φορές. Το πρώτο πράγμα που ξυπνάω είναι να δω ποιο νοσοκομείο εφημερεύει για να ξέρω να μην ψάχνω τελευταία στιγμή πριν καταρρεύσω. Τώρα που σου γράφω γύρισα απ το νοσοκομείο που ντράπηκα να μπω αυτή την φορά απλά καθόμουν απ' έξω και έλεγα ότι και να συμβεί είμαι δίπλα. Είμαι σε αγωγή με εσιταλοπράμη και xanax εδώ και 2 μήνες και ενώ στην αρχή έβλεπα να πάω καλύτερα πλέον ούτε να οδηγήσω δεν μπορώ. Το μόνο που έχω καταλάβει είναι ότι με πιάνει όταν είμαι εντελώς μόνος μου φόβος ότι θα με βρουν μετά από μέρες και δεν θα με σώσει κανείς (ο ένας θάνατος στην οικογένεια μου ήταν έτσι τον βρήκαμε μετά από κάποιες μέρες). Δεν ξέρω να σε βοηθήσω τι πρέπει να κάνεις απλά ξέρω να σου πω ότι περνάω ακριβώς τα ίδια και απλά περιμένω να δω τι μπορεί να πάει καλύτερα και πότε

Εσιταλοπραμη παίρνω κι εγώ, θέλει χρόνο να δράσει, κάνε υπομονή. Πόσα mg; Επίσης προσπάθησε να εστιάσεις σε άλλα πράγματα, άσκηση, διάβασμα, δουλειές του σπιτιού, εργασία κλπ.

Τι να πω ελπίζω να δράσει κάποια στίγμη. Κουμπώνω το ένα χάπι μετά το άλλο αλλά δεν λέει να φύγουν τα μουδιάσματα και αυτό το αίσθημα ότι θα σβήσω. Το έριξα στην γυμναστική αλλά και εκεί ταχυκαρδίες ζαλάδες κλπ. Το μόνο πράγμα που με ηρεμεί είναι ο ύπνος και έχω 2 μήνες τώρα που χτυπάω 15ωρα ύπνου ξυπνάω και προσπαθώ να ξανακοιμηθώ γιατί αρνούμαι να περάσω όλο αυτό το μαρτύριο πάλι

Η θολή όραση πότε ξεκίνησε; Γιατί είναι παρενέργεια της εσιταλοπραμης, ειδικά τους πρώτους μήνες. Τι δόση παίρνεις;

Η θολή όραση ξεκίνησε απ οταν αρχισα τα φάρμακα είναι η αλήθεια επίσης πιάνω κάποιες φορές το μάτι μου να φλασάρει στο φως στιγμιαία. Στην αρχή έπαιρνα το enlift 10 + 10 πρωί βράδυ αλλά στην πορεία άλλα ψυχίατρο και μου λέει θα παίρνεις 20 το πρωί κατευθείαν ξέχνα το βράδυ. Επίσης ο πρώτος ψυχίατρος μου έδωσε το tranxene ως βενζοδιαζεπίνη αλλά ο δεύτερος μου το άλλαξε σε xanax γιατί μου λέει ότι είναι πολύ εθιστικό το tranxene και θα δυσκολευτείς να το κόψεις σε σχέση με το xanax

Α ρε παιδιά, τελικά είμαστε παρά πολλοί που έχουμε περάσει ακριβώς τα ίδια ψυχοσωματικα ! Το 2018 καλοκαίρι, ακριβώς το ίδιο. Δεν έβγαινα από το σπίτι φοβόμουν ότι θα πάθω κάτι θα πεθάνω . Δεν έτρωγα . Μπάνιο με το ζόρι . Μόνο να κοιμάμαι ήθελα γιατί δεν σκεφτόμουν , δεν ένιωθα . Να κλαίω . Να λέω πάει τρελαίνομαι. Να έχω επισκεφθεί καρδιολόγο , παθολόγο , επείγοντα έχω γυρίσει όλα τα νοσοκομεία της αττικης ! Με καλή αγωγή cipralex των 20, και με δουλειά του ίδιου μου του εαυτού το ξεπέρασα. Όχι βέβαια τελείως ! 2023 έχω ακόμα τις φοβίες του θανάτου και το να μη πάθω κάτι , αλλά σε μια κατάταξη 3/10 . Και όλα αυτά μετά το θάνατο της μητέρας μου το 2017…η ψυχή και το μυαλό παίζουν σκληρά παιχνίδια ! αυτό που έχω να πω σαν συμβουλή σε όλα τα παιδιά που παλεύουν με αυτό το θηρίο το άγχος και φόβο , μη τα παρατάτε και όσο μπορείτε να σκέφτεστε λογικά. Το να συμβιβαστούμε με την ιδέα του θανάτου δε θεωρώ πως θα γίνει ποτέ . Αλλά το να ζούμε σαν να έχουμε πεθάνει αυτό δε το δέχομαι !!!!! Όσες φοβίες και να έχω , θέλω να ζήσω. Και προσπαθώ να βγαίνω από το σπίτι όσο περισσότερο μπορώ. Εξάλλου θα σκέφτεστε πως ο θάνατος δεν επιλέγει πότε θα ρθει, κανείς δε ξέρει. Όποτε όσο μπορείτε αφήστε τον στην άκρη και όταν είναι να ρθει καλοδεχούμενος . Στη τελική ρε guys , πριν γεννηθούμε τι κάναμε ; Όποτε κάτι τέτοιο θα είναι κ η μεταβίβαση στο μετά. Ας χαρούμε όσο είμαστε ζωντανοί και υγειής !!!!!

Ακριβως τα ιδια περναω και εγω παιδια.Ειμαι στις 41 μερες με αγωγη enlift ,των 20 mg και zanax 0.25 πρωι βραδυ.Νιωθω λιγο καλυτερα απο πριν αλλα φοβαμαι πολυ να παω καπου μονη και οταν με παινει η ζαλη νιωθω οτι θα πεθανω και θα αφησω μονα τα παιδια μου.Ο ψυχιατρος ειναι στον κοσμο του και η ψυχοθερπεια με βοηθησε λιγο στις 2 συνεδριες που εκανα.Η αδερφη μου που εχει περασει απο την ιδια κατασταση πριν χρονια μου λεει οτι θα τα καταφερω αλλα εγω τα βκεπω ολα βουνο εχω γινει τοσο λιγοψυχη και ανασφαλης.Δεν νιωθω ποτε ασφαλεια ...Σε ενα μηνα θα με επαναξιολογησει για να αλλαξουμε λεει αν ειναι το φαρμακο αλλα δεν νιωθω καμια σιγουρια και φοβαμαι μην γινω και χειροτερα.

Εγώ πάντως το ζαναξ το έκοψα μόνη μου. Μου έδινε από μισό χαπι πρωί μεσημέρι βράδυ . Για δυο ημέρες άντεξα . Έβλεπα τον εαυτό μου σαν τζανκι . Και έκλαιγα και λέω Ε όχι 24 ετών τότε , να παίρνω ζαναξ και να ειμαι σαν φυτό ! Και το πέταξα στα σκουπίδια. Πάντα έχω ένα χαπι στο πορτοφόλι μου για περιπτώσεις έκτακτης μεγάλης ανάγκης . Δε. Έχω ξαναπάρει από το 2018. Όλα είναι στο μυαλό. Και να μη δέχεστε να σας κάνει κουμάντο . Εσείς θα δίνετε τις εντολές.

joans το θέμα είναι ότι δεν το ελέγχεις το μυαλό πολλές φορές απλά σε εξουσιάζει και είσαι ανήμπορος να αντιδράσεις ότι και να σου πουν όσο ορθολογικά και αν πας να σκεφτείς. Αυτό απλά παίζει από μόνο του αυτό που διάλεξε και έτσι απλά ακολουθάς. Δεν θα έλεγα ότι φοβάμαι τον θάνατο σαν μία βιολογική κατάσταση. Απλά οι φοβίες μου είναι για το άγνωστο. Θα μου πεις ο θάνατος ρε φίλε είναι το μεγαλύτερο άγνωστο στον άνθρωπο. Δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω απλά δεν θέλω να πάω χαμένος για το τίποτα. Δίκαιο έχεις σε όλα αυτά που λες τα έχω σκεφτεί άπειρες φορές αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω. Προσπαθώ και προσπαθώ και αρκετά κάποιες φορές άλλες φορές παραιτούμαι και λέω ότι είναι δεν βαριέσαι μια ζωή ακόμα. Θα δούμε υπομονή σε όλους όσους το περνάνε και κουράγιο γιατί πριν καταλάβω τι είναι σκεφτόμουνα όπως οι άλλοι δεν είναι δυνατόν αυτός με όλα τα καλά του κόσμου να κατάντησε έτσι αλλά να που γίνεται.

Αγαπημένε μου πόσο σε νιώθω.. ακριβώς τα ίδια, δεν έχω πάει παραλία εδώ και δυο χρόνια μήπως και πεθάνω κολυμπώντας ( σκέφτομαι δειλά να πάω παραλία απέναντι από νοσοκ.Ασκληπ. Βούλας την ημέρα μου εφημερεύει- ακόμα δεν το έχω καταφέρει-σε τέτοιο βαθμό μιλάμε), να κάνω μπανιο φοβάμαι μήπως το κρύο νερό ή το ζεστό με αποτελειώσει, αφήνω τις συναντήσεις με τους πελάτες στα μισά και τρέχω στα επειγοντα, έχω πάθει νεύρωςη στομάχου..τι να σου λέω…τώρα και 2 χρόνια περιμενω να πεθάνω και ακόμα ζω.έχω εξαντλήσει την Στωική φιλοσοφία έχω διαβάσει τα άπειρα αλλά ο διακόπτης του μυαλού μου κόλλησε.... από Σεπτέμβριο θα ζητήσω ιατρική βοήθεια με φαρμακευτική αγωγη( το χειρότερο όλων είναι ότι φοβάμαι μήπως τα φάρμακα που θα πάρω θα επιφέρουν τον θάνατο μου),

Quote:

---

Originally Posted by BlooM

Η θολή όραση ξεκίνησε απ οταν αρχισα τα φάρμακα είναι η αλήθεια επίσης πιάνω κάποιες φορές το μάτι μου να φλασάρει στο φως στιγμιαία. Στην αρχή έπαιρνα το enlift 10 + 10 πρωί βράδυ αλλά στην πορεία άλλα ψυχίατρο και μου λέει θα παίρνεις 20 το πρωί κατευθείαν ξέχνα το βράδυ. Επίσης ο πρώτος ψυχίατρος μου έδωσε το tranxene ως βενζοδιαζεπίνη αλλά ο δεύτερος μου το άλλαξε σε xanax γιατί μου λέει ότι είναι πολύ εθιστικό το tranxene και θα δυσκολευτείς να το κόψεις σε σχέση με το xanax

---

Άρα 20mg. Καλύτερα αυτό που σου είπε ο δεύτερος νομίζω, όπως το παίρνεις τώρα δηλαδή. Η θολή όραση θα βελτιωθεί μετά από κάποιους μήνες και γενικά μην ανησυχείς είναι για όσο παίρνεις την αγωγή, δεν είναι μόνιμη βλάβη. Έχω την εντύπωση πως και τα μουδιάσματα θα μειωθούν με τον καιρό. Σε λίγο λογικά δεν θα χρειάζεται να παίρνεις ζαναξ. Ειδικά αφού δεν έχεις πρόβλημα στον ύπνο.

Όντως είμαστε πάρα πολλοί, κουράγιο σε όλους και όλες μας, μην παραιτειστε, παλεψτε, μην δίνετε και τόση σημασία στο μυαλό σας, μας σαμποτάρει συχνά δυστυχώς. Γυμναστική, διατροφή, ψυχοθεραπεία, συμπληρώματα διατροφής, φαρμακευτική αγωγή, χόμπι, δραστηριότητες γενικά, σχέσεις, φιλίες, εργασία, όλα βοηθάνε.

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Αγαπημένε μου πόσο σε νιώθω.. ακριβώς τα ίδια, δεν έχω πάει παραλία εδώ και δυο χρόνια μήπως και πεθάνω κολυμπώντας ( σκέφτομαι δειλά να πάω παραλία απέναντι από νοσοκ.Ασκληπ. Βούλας την ημέρα μου εφημερεύει- ακόμα δεν το έχω καταφέρει-σε τέτοιο βαθμό μιλάμε), να κάνω μπανιο φοβάμαι μήπως το κρύο νερό ή το ζεστό με αποτελειώσει, αφήνω τις συναντήσεις με τους πελάτες στα μισά και τρέχω στα επειγοντα, έχω πάθει νεύρωςη στομάχου..τι να σου λέω…τώρα και 2 χρόνια περιμενω να πεθάνω και ακόμα ζω.έχω εξαντλήσει την Στωική φιλοσοφία έχω διαβάσει τα άπειρα αλλά ο διακόπτης του μυαλού μου κόλλησε.... από Σεπτέμβριο θα ζητήσω ιατρική βοήθεια με φαρμακευτική αγωγη( το χειρότερο όλων είναι ότι φοβάμαι μήπως τα φάρμακα που θα πάρω θα επιφέρουν τον θάνατο μου),

---

Έχω το ίδιο πρόβλημα με το μπάνιο, αλλά μπαίνω κανονικά στη θάλασσα στα ρηχά, εκεί που πατωνω δηλαδή. Μέχρι και τις θάλασσες τις επιλέγω με αυτό το κριτήριο, να είναι ρηχές. Γιατί δεν δοκιμάζεις;

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Άρα 20mg. Καλύτερα αυτό που σου είπε ο δεύτερος νομίζω, όπως το παίρνεις τώρα δηλαδή. Η θολή όραση θα βελτιωθεί μετά από κάποιους μήνες και γενικά μην ανησυχείς είναι για όσο παίρνεις την αγωγή, δεν είναι μόνιμη βλάβη. Έχω την εντύπωση πως και τα μουδιάσματα θα μειωθούν με τον καιρό. Σε λίγο λογικά δεν θα χρειάζεται να παίρνεις ζαναξ. Ειδικά αφού δεν έχεις πρόβλημα στον ύπνο.

---

Μακάρι το ελπίζω για μένα και για πολλούς άλλους σαν και εμενα. Επίσης επειδή για μένα είναι πρωτόγνωρη η κατάσταση ψάχνομαι ακόμα να βρω τα βήματα μου δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω

Αν και μ αρέσει πάρα πολύ η θάλασσα όλο το καλοκαίρι φέτος έκανα 25 δευτερόλεπτα μετρημένα μπάνιο. Αφού στεκόμουν μισός μισός μέσα στο νερό και λέει ένας φίλος μου ρίξε λίγο νεράκιι σαν τους παππούδες μην πάθεις καμιά καρδιά και έχουμε άλλα και άρχισε να γελάει. Αυτή ηταν η εμπειρία μου από θάλασσα φέτος

@Bloom , μην βιάζεσαι να γίνεις καλά. Από δέξου τη κατάσταση που είσαι και με καλή ψυχοθεραπεία , φαρμακευτική αγωγή , και άτομα που σε αγαπάνε , θα δεις πως σιγά σιγά με μικρά βήματα θα επανέλθεις στη ζωούλα σου.
Ξεκίνησα τον αγώνα με τις κρίσεις πανικού Τέλη Αυγούστου 2016 . 2018 έγινε το μπαμ, σαν το δικό σου που αναφέρεις. Μετά επανήλθα , αλλά στη Δεύτερη καραντινα με ξανά γ@μησε…2023 είμαι καλά , έχω κατάλοιπα αλλά όχι όπως τότε. Και έχω κάνει τόσα πράγματα αυτό το χρόνο που έλεγα τι έχω χάσει για τις μαλακιες αυτές ! Βλέπεις ποσά άτομα σου γράφουμε ότι έχουμε περάσει αυτά , είτε τα ζούμε τώρα…είναι δύσκολος ο δρόμος αλλά θα δεις πως όταν ηρεμήσεις και επανέλθεις θα είναι μια ανάμνηση, μια νίκη δίκη σου που δε θα τη ξεχάσεις ποτέ ❤️ και μέσα από όλο αυτό , θα βγεις δυνατός με πολλές εμπειριες… trust me buddy , u are not alone.

Quote:

---

Originally Posted by BlooM

Αν και μ αρέσει πάρα πολύ η θάλασσα όλο το καλοκαίρι φέτος έκανα 25 δευτερόλεπτα μετρημένα μπάνιο. Αφού στεκόμουν μισός μισός μέσα στο νερό και λέει ένας φίλος μου ρίξε λίγο νεράκιι σαν τους παππούδες μην πάθεις καμιά καρδιά και έχουμε άλλα και άρχισε να γελάει. Αυτή ηταν η εμπειρία μου από θάλασσα φέτος

---

Εγώ να φανταστείς πάω μόνος μου, παλιά με κορόιδευαν που κολυμπούσα μόνο κατά μήκος της ακτής αλλά ούτε τότε με ένοιαζε, πόσο μάλλον τώρα που πάω μόνος μου.

Έχω ξεκινήσει αγωγή με ζολοφτ 25 mg νιώθω χάλια.. σήμερα είναι η 5 η μέρα μου,
Παράλληλα έχω και νεύρωση στομάχου, πως την αντιμετωπίζετε;;