Καλησπέρα. Θέλω τη γνώμη σας γιατί κοντεύω να πεθάνω τόσο από το άγχος όσο και από τη μελαγχολία που μου δημιούργησε το όλο θέμα. Το ένα βράδυ καθώς περπατούσα με το μωρό μου αγκαλιά κι ενώ στην αρχή γκρίνιαζε, μετά από λίγο ηρέμησε και χαμήλωσε το κεφάλι του στον ώμο μου πιπιλώντας το δάχτυλό μου. Σκέφτηκα πως νυστάζει. Εκείνη την ώρα ακούω από πίσω μου μια γυναικεία φωνή να λέει ψιθυριστά <<νυστάζει..>> σα να ήταν μια γυναίκα από πίσω και τον παρακολουθούσε και το είπε. Όταν όμως μας προσπέρασε ήταν ένα ζευγάρι ξένων!! Αποκλέιεται λοιπόν να είπε κάτι τέτοιο και μάλιστα στα ελληνικά!!
Την επόμενη μέρα ήμουν σε πάρκο με νεροτσουλήθρες και περίμενα στην ουρά να πάρω ένα στρωματάκι και αφού το πήρα περνάω δίπλα από ένα ζευγάρι και πιάνω με το αυτί μου να λένε << Πεκ...σεμινάρια!>> γυρνώ ξαφνιασμένη μην τυχόν και τους ήξερα και ήταν ξένοι!! Και μάλιστα με έδειχναν!! Ο άντρας μου που ήταν δίπλα μου τους είδε κι αυτός όμως δεν άκουσε τι έλεγαν..και είμαι σίγουρη ότι με έδειχναν για το στρώμα παρά για τα πεκ σεμινάρια τα οποία τα ξεκίνησα σήμερα στο σχολείο. Τι συνέβη; Χθες πάλι ενώ ήμουν με μια παρέα μου και περνουσαμε καλά άκουσα ξεκάθαρα να λεει η φίλη μου <<ψυχαγια>> και μάλιστα το είπε δυο φορές και τις δύο φορές αυτό κατάλαβα και όταν τη ρώτησα τι είναι αυτό μου είπε πυρκαγιά..προφανώς είχα ακουσει λάθος και όμως τόσο καθαρά στο μυαλό μου!! Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει...τρελαίνομαι ;;; Ειλικρινά με έχει πιάσει τέτοιο στρες και άγχος που κάνω συνέχεια άλλα πράγματα να το ξεχνάω γιατι δεν αντέχεται...η Γνώμη σας πραγματικά θα με βοιηθήσει..πολύ..!!
