Χρειάζεται όντως χρόνος+προσπάθεια ή πρέπει να τσουλαει αβίαστα?
Καλησπερα,διαδικτυακοί μου φιλοι.
Είμαι καινούργια εδώ και αυτό είναι το πρωτο μου θέμα.
Κάπου διάβασα ότι για να δημιουργηθεί μια νέα σχέση ή για να διατηρηθεί μια υφιστάμενη, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια.
Νομίζω διαφωνώ με αυτή τη δήλωση.
Εγώ πιστεύω ότι όταν δύο σύντροφοι είναι πραγματικά συμβατοί και ταιριάζουνε,η σχέση περνάει γρήγορα τα στάδια(από την πρώτη επαφή μέχρι τη συμβίωση και το γάμο) και τσουλαει αβίαστα χωρίς να κουράσει.
Αν το πράγμα προχωραει με σπρώξιμο, με τον έναν σύντροφο να πιέζει για το επόμενο βήμα και τον άλλον να αντιστεκεται,άστα βραστά!
(αυτό το λέω Βέβαια γιατί έχω κατα νου ένα πρόσφατο παραδειγμα σχέσης που έφτασε στα 13 χρόνια χωρίς ποτέ να περάσει στη συμβίωση και το γάμο.Ε αυτό κάτι σημαίνει για τα μέλη της και την ιδια τη σχεση).
Βέβαια στην εποχή μας,εποχή της μεγάλης προσφοράς γνωριμιών,οι σχέσεις έχουν γίνει λίγο φαστ-φουντ κι αυτό είναι λυπηρό.
Ωστόσο,εγώ δεν απογοητευομαι,πιστεύω ακόμα σθεναρά ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει εκεί έξω το ταίρι του κι ότι η αληθινή αγάπη ή ο έρωτας δε σε βρίσκουν μόνο μια φορά και τέλος.
Καθε σχέση έχει τη δική της δύναμικη,και αλλιώς ερωτευόμαστε στα 20,αλλιώς στα 30,στα 40 κοκ,καθώς αλλάζουν οι ανάγκες και οι προσδοκίες μας στο πέρασμα του χρόνου. Ανάλογα βέβαια και σε τι φάση θα μας βρει ο άλλος,μιας που το ταιμινγκ δεν είναι πάντα το κατάλληλο και οι άνθρωποι δεν συντονίζονται πάντα.
Υ.γ: Θα ήθελα να ακούσω κι άλλες απόψεις και θα χαρώ να συζητήσουμε ό,τι θεωρείτε ότι σας αφορά και σας ενδιαφέρει από τα γραφόμενα μου.
