Γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη

Καλησπέρα σας!
Από τότε που ξεκίνησε ο κόβιντ, κλείστηκα στο σπίτι και φοβάμαι μην πάθω κάτι. Έχω πάει σε παρα πολλούς γιατρούς . Συνέχεια νομίζω ότι έχω κάτι , δεν είμαι καλά κτλ . Πάω να βγω από το σπίτι κ με πιάνουν ταχυπαλμίες , ιδρώτας , δεν μπορώ να αναπνεύσω κ νομίζω θα λιποθυμήσω. Δεν κοιμάμαι καλά , δεν τρώω καλά γιατί έχω συνέχεια αναγούλες και θέμα με το στομάχι μου ( εχω κάνει γαστροσκόπηση , μια παλινδρόμηση έδειξε μόνο) και γενικά δεν είναι ζωή αυτή που ζω . Ήμουν ένα πολυ κοινωνικό άτομο όλο εξω ήμουν με παρέες απο δω κι απο κει και ξαφνικά όλα άλλαξαν απο το 2020 και μετά . + Δεν έχω όρεξη και διάθεση για τίποτα Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία ..έχει 2 μήνες , ο ψυχολόγος μου λέει ότι έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη . Μου είπε θα πάρει καιρό αλλά είναι αισιόδοξος . Εγώ όμως δεν αντέχω άλλο...Ξυπνάω το πρωί και δεν νιώθω καλά . θέλω να ξανανιώσω καλά και να επιστρέψει η ηρεμία και η χαρά στη ζωή μου . Σκέφτομαι να δοκιμάσω λίγο ζάναξ για αρχή μήπως μου δώσει μια ώθηση . Εσείς τι λέτε ?? Παρόμοια εμπειρία και κατάσταση κάποιος ?
Σας ευχαριστώ!

Πάντα ήμουν αρρωστοφοβος και χαλούσα πολλά λεφτά σε εξετάσεις και σε γιατρούς ιδιαίτερα με τη καρδιά μου είχα εμμονή.εγω θα σου έλεγα να ξεκινήσεις με έναν ψυχίατρο γιατί αν είσαι τόσο χάλια χρειάζεσαι φάρμακα για να ηρεμήσεις

Ναι εννοείται αντικαταθλιπτικά ε; Απλά μέχρι τώρα δεν έχω πάρει τίποτα από φάρμακα και έλεγα να δοκιμάσω έστω λίγο αγχολυτικό να δω μήπως με βοηθήσει .

Το αγχολυτικο θα σε βοηθήσει σίγουρα σε συννενόηση με τον γιατρό πάντα.ναινμιλαω για κάποιο αντικαταθλιπτικό

[QUOTE=Shadoka21;1228642]Το αγχολυτικο θα σε βοηθήσει σίγουρα σε συννενόηση με τον γιατρό πάντα.ναινμιλαω για κάποιο
ναι θα το συζητήσω με τον γιατρό μου
Ευχαριστώ !

Quote:

---

Originally Posted by Despoina36

Καλησπέρα σας!
Από τότε που ξεκίνησε ο κόβιντ, κλείστηκα στο σπίτι και φοβάμαι μην πάθω κάτι. Έχω πάει σε παρα πολλούς γιατρούς . Συνέχεια νομίζω ότι έχω κάτι , δεν είμαι καλά κτλ . Πάω να βγω από το σπίτι κ με πιάνουν ταχυπαλμίες , ιδρώτας , δεν μπορώ να αναπνεύσω κ νομίζω θα λιποθυμήσω. Δεν κοιμάμαι καλά , δεν τρώω καλά γιατί έχω συνέχεια αναγούλες και θέμα με το στομάχι μου ( εχω κάνει γαστροσκόπηση , μια παλινδρόμηση έδειξε μόνο) και γενικά δεν είναι ζωή αυτή που ζω . Ήμουν ένα πολυ κοινωνικό άτομο όλο εξω ήμουν με παρέες απο δω κι απο κει και ξαφνικά όλα άλλαξαν απο το 2020 και μετά . + Δεν έχω όρεξη και διάθεση για τίποτα Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία ..έχει 2 μήνες , ο ψυχολόγος μου λέει ότι έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη . Μου είπε θα πάρει καιρό αλλά είναι αισιόδοξος . Εγώ όμως δεν αντέχω άλλο...Ξυπνάω το πρωί και δεν νιώθω καλά . θέλω να ξανανιώσω καλά και να επιστρέψει η ηρεμία και η χαρά στη ζωή μου . Σκέφτομαι να δοκιμάσω λίγο ζάναξ για αρχή μήπως μου δώσει μια ώθηση . Εσείς τι λέτε ?? Παρόμοια εμπειρία και κατάσταση κάποιος ?
Σας ευχαριστώ!

---

Οταν σου παιρνουν την κοινωνικη ζωη μπορει ξαφνου να ξυπνησεις και να δεις οτι ολα ειναι ανουσια, οι βολτες, οι παρεες, οι φλου συζητησεις. Ειναι δυστυχως αυτη την περιοδο, ανθρωπιστικη η κριση οχι ατομικη. Ομαδικη παρανοια που λενε. Μη παρεις χαπια αποψη μου. Επαναπροσδιορησε λιγο τι κανεις και τι θες απο την ζωη σου. Βαλε λιγο το μυαλο σου να σκεφτει περα απο τα κοινωνικα κουτακια. Η απαντηση μονο μεσα σου υπαρχει. Δες λιγο να κανεις πραγματα ακομα και στο σπιτι. Μπορει αυτα τα συμπτωματα να ειναι ψευδοσυμπτωματα. Επισης δεν ειναι προβλημα καμια φορα να μη θες τιποτα, μπορει αυτο να σε αγχωνει.

Περσυ ημουν με χιλιαδες ψυχοσωματικα οπως αυτα που περιγραφεις αρχισα τους γιατρους δοκιμασα βοτανα ομοιοπαθητικη βελονισμο ψυχοθεραπεια τιποτα...ξεκινησα αγωγη υποχωρησαν ολα(μεχρι 1 μηνα αναρρωτικη απο δουλεια οπου δουλευα κ απ το σπιτι φαντασου ολη μερα κατι ειχα κ ημουν ταβλα)μετα εμεινα εγκυος 9 μηνες κοβω αγωγη μηδεν αγχος κ ψυχοσωματικα ε τωρα επανηλθαν ολα ζαλαδες ναυτιες λαχανιασμα βαρρος στο στερνο κρισεις πανικου κτλπ παλι ξεκινησα αγωγη ελπιζω να συνελθω.

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

Οταν σου παιρνουν την κοινωνικη ζωη μπορει ξαφνου να ξυπνησεις και να δεις οτι ολα ειναι ανουσια, οι βολτες, οι παρεες, οι φλου συζητησεις. Ειναι δυστυχως αυτη την περιοδο, ανθρωπιστικη η κριση οχι ατομικη. Ομαδικη παρανοια που λενε. Μη παρεις χαπια αποψη μου. Επαναπροσδιορησε λιγο τι κανεις και τι θες απο την ζωη σου. Βαλε λιγο το μυαλο σου να σκεφτει περα απο τα κοινωνικα κουτακια. Η απαντηση μονο μεσα σου υπαρχει. Δες λιγο να κανεις πραγματα ακομα και στο σπιτι. Μπορει αυτα τα συμπτωματα να ειναι ψευδοσυμπτωματα. Επισης δεν ειναι προβλημα καμια φορα να μη θες τιποτα, μπορει αυτο να σε αγχωνει.

---

Είναι όπως τα λέτε . Έτσι αισθανόμουν στην αρχή , όταν μπήκαμε σ αυτή την κατάσταση , σαν να άλλαξαν ξαφνικά τα θέλω μου και οι επιλογές που χα κάνει μέχρι τώρα μου φάνηκαν όλες λάθος . Σίγουρα πρέπει να τα βάλω κάτω και να τα ξαναδω , να τα επαναπροσδιορήσω όπως λέτε . Ίσως αυτό που με αγχώνει παραπάνω εκτός από το ότι δεν ξέρω τελικά τι θέλω ,είναι η ηλικία μου . Δεν είμαι καμιά μικρή κ νιώθω ότι δεν έχω άλλο χρόνο για χάσιμο κ κάπου εκεί χαόνομαι . Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας , πολύ σωστές!!

Quote:

---

Originally Posted by Medussa

Περσυ ημουν με χιλιαδες ψυχοσωματικα οπως αυτα που περιγραφεις αρχισα τους γιατρους δοκιμασα βοτανα ομοιοπαθητικη βελονισμο ψυχοθεραπεια τιποτα...ξεκινησα αγωγη υποχωρησαν ολα(μεχρι 1 μηνα αναρρωτικη απο δουλεια οπου δουλευα κ απ το σπιτι φαντασου ολη μερα κατι ειχα κ ημουν ταβλα)μετα εμεινα εγκυος 9 μηνες κοβω αγωγη μηδεν αγχος κ ψυχοσωματικα ε τωρα επανηλθαν ολα ζαλαδες ναυτιες λαχανιασμα βαρρος στο στερνο κρισεις πανικου κτλπ παλι ξεκινησα αγωγη ελπιζω να συνελθω.

---

Αχ σας νιώθω όλα αυτά που περιγράφετε . Θα περνάτε πολύ δύσκολα . Απλά είναι αυτό που μου έχει πει ο ψυχολόγος ότι με τα χάπια δεν λύνεται το πρόβλημα σας , απλά το ναρκώνετε . Κ όταν τα σταματήσετε ξαναεμφανίζονται . Γι ' αυτό εκτός από την αγωγή που παίρνετε να κάνετε κ ψυχοθεραπεία μαζί θα σας βοηθήσει διπλά .

Σαφως και εμφανιζονται παλι εγω αφου γεννησα ξαναηρθαν ολα κ αντε παλι αγωγη...μια ζωη πιστευω θα ζω ετσι θελει κοτσια να ξεφυγεις απ αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Despoina36

Καλησπέρα σας!
Από τότε που ξεκίνησε ο κόβιντ, κλείστηκα στο σπίτι και φοβάμαι μην πάθω κάτι. Έχω πάει σε παρα πολλούς γιατρούς . Συνέχεια νομίζω ότι έχω κάτι , δεν είμαι καλά κτλ . Πάω να βγω από το σπίτι κ με πιάνουν ταχυπαλμίες , ιδρώτας , δεν μπορώ να αναπνεύσω κ νομίζω θα λιποθυμήσω. Δεν κοιμάμαι καλά , δεν τρώω καλά γιατί έχω συνέχεια αναγούλες και θέμα με το στομάχι μου ( εχω κάνει γαστροσκόπηση , μια παλινδρόμηση έδειξε μόνο) και γενικά δεν είναι ζωή αυτή που ζω . Ήμουν ένα πολυ κοινωνικό άτομο όλο εξω ήμουν με παρέες απο δω κι απο κει και ξαφνικά όλα άλλαξαν απο το 2020 και μετά . + Δεν έχω όρεξη και διάθεση για τίποτα Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία ..έχει 2 μήνες , ο ψυχολόγος μου λέει ότι έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη . Μου είπε θα πάρει καιρό αλλά είναι αισιόδοξος . Εγώ όμως δεν αντέχω άλλο...Ξυπνάω το πρωί και δεν νιώθω καλά . θέλω να ξανανιώσω καλά και να επιστρέψει η ηρεμία και η χαρά στη ζωή μου . Σκέφτομαι να δοκιμάσω λίγο ζάναξ για αρχή μήπως μου δώσει μια ώθηση . Εσείς τι λέτε ?? Παρόμοια εμπειρία και κατάσταση κάποιος ?
Σας ευχαριστώ!

---

Καλησπέρα Δέσποινα,
Και εγώ από καραντίνα και μετά έπαθα Γαδ και κατάθλιψη.
Οπότε σε νιώθω, γιατί ακόμη δεν μου έχει περάσει.
Θα σου πρότεινα να συνεχίσεις με ψυχολόγο και άμα δεν δεις βελτιώσει στους επόμενους μήνες να πας και σε ένα ψυχίατρο.
Και εγώ κοινωνικός ήμουν και τώρα έγινα φοβικός και δεν σηκώνω ούτε τηλέφωνα.
Να σε ρωτήσω, από τοτε που άρχισες με ψυχολόγο έχεις δει διάφορα;

Όσο αφορά το ζαναξ, δίνει ώθηση ναι γιατί το άρχισα και εγώ αλλά τείνει να γίνεται εθιστικό, οπότε να το προσέξεις και μόνο με συμβουλή γιατρού να το πάρεις όχι ψυχολόγου.

Σου εύχομαι τα καλύτερα κ ελπίζω να έχεις άτομα στον περίγυρο σου που να σε καταλαβαίνουν, ώστε να θεραπευτεί ταχύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by Medussa

Σαφως και εμφανιζονται παλι εγω αφου γεννησα ξαναηρθαν ολα κ αντε παλι αγωγη...μια ζωη πιστευω θα ζω ετσι θελει κοτσια να ξεφυγεις απ αυτο.

---

Μην απελπίζεστε , θα υπάρχει φως στο τούνελ . Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο και δεν μπορείτε να το ελεγξετε όλο αυτό που νιώθετε . Κάντε κουράγιο . Να σκέφτεστε όμορφα πράγματα , όπως το ότι γίνατε μητέρα κτλ . Κ να συνεχίσετε την ψυχοθεραπεία .

Quote:

---

Originally Posted by Player

Καλησπέρα Δέσποινα,
Και εγώ από καραντίνα και μετά έπαθα Γαδ και κατάθλιψη.
Οπότε σε νιώθω, γιατί ακόμη δεν μου έχει περάσει.
Θα σου πρότεινα να συνεχίσεις με ψυχολόγο και άμα δεν δεις βελτιώσει στους επόμενους μήνες να πας και σε ένα ψυχίατρο.
Και εγώ κοινωνικός ήμουν και τώρα έγινα φοβικός και δεν σηκώνω ούτε τηλέφωνα.
Να σε ρωτήσω, από τοτε που άρχισες με ψυχολόγο έχεις δει διάφορα;

Όσο αφορά το ζαναξ, δίνει ώθηση ναι γιατί το άρχισα και εγώ αλλά τείνει να γίνεται εθιστικό, οπότε να το προσέξεις και μόνο με συμβουλή γιατρού να το πάρεις όχι ψυχολόγου.

Σου εύχομαι τα καλύτερα κ ελπίζω να έχεις άτομα στον περίγυρο σου που να σε καταλαβαίνουν, ώστε να θεραπευτεί ταχύτερα.

---

Καλησπέρα!
Με καταλαβαίνεις απόλυτα οπότε . Γίναμε σκιές του εαυτού μας . Θα σου πω , έχει 2 μήνες βεβαια που ξεκίνησα δεν ειναι πολύς ο χρόνος αλλά κ σε δύο μεγάλες κρίσεις πανικού που έπαθα τον πήρα τηλέφωνο κατευθειαν κ με συμβούλεψε . Κάτι είναι κι αυτό σε στιγμές που δεν υπερισχύει η λογική . Γενικά νομίζω ότι με βοήθαει , με αργούς ρυθμούς αλλα βοηθάει. Τώρα αν δω ότι ξαναγίνομαι χάλια κ δεν μπορώ να σηκωθώ απο το κρεβάτι όπως ήμουν όλο το καλοκαίρι , ναι θα απευθυνθώ στο τέλος κ σε ψυχίατρο . Αν κ δεν θα το ήθελα καθόλου.
Όσο για το ζάναξ τι ένιωθες όταν το έπαιρνες κ κάθε πότε ; δεν έχω ξαναπάρει κ ακόμα κ αυτό με αγχώνει.
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου . Εύχομαι κ σε σένα τα καλύτερα ,να σου περάσει εντελώς . Ναι οι γύρω μας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό , να ναι υποστηρικτικό το περιβάλλον . Εύχομαι κι εσύ να χεις τέτοιους ανθρώπους κ σύντομα να νιώσουμε καλύτερα .

Καλησπέρα Δέσποινα,
ελπίζω να είσαι καλα.

Οι πιο αποτελεσματικοί, συμπληρωματικοί τρόποι διαχείρησης της ΓΑΔ περιλαμβάνουν αναπνοές (όπως Pranayama, Wim Hof Method, Buteyko), διαλογισμός και ήπια (ή και όχι) άσκηση (για εκκριση ενδορφινών) που μπορούν να συμβάλουν σημαντικά. Όλα τα παραπάνω συνδυαζονται αρμονικά στη yoga, στο tai chi, στο Qigong, στο περπάτημα σε κάποιο πάρκο με καθαρό αέρα και στο κολυμπι. Αν δεν έχεις καποιο από τα παραπανω στην καθημερινότητα σου, μπορεις να τα εντάξεις για λίγο καιρό, σε συνδυασμό με τη ψυχοθεραπεία και δεδομένου ότι οι γιατροί δεν εχουν εντοπισει κατι παθολογικό και είσαι σε θέση, για να δεις πως θα αντιδράσει το σώμα σου. Αυτό που λένε και στο χωριο μου, trial and error.

Επίσης 25-50 γραμμαρια μαύρης σοκολάτας την ημέρα μπορούν να σου φτιάξουν τη διάθεση :-;

Προσωπικά εχω τρέλα με τις εναλλακτικές μεθόδους και σήμερα εντελώς τυχαία διαβαζα ένα αρθρο που ανέφερε για κάποιον που είχε κρίσεις πανικού και τελικά οφειλόταν σε μεγάλο βαθμο στις διατροφικές του συνήθειες και στην ελλειπη πρόσληψη μετάλλων. Ενδεχομένως, να έχει νοήμα να συμβουλευτείς και κάποιον φυσικοπαθητικό ή κάποιον της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής που να μπορεί να σε κατευθύνει και με πιο ολιστικό τρόπο.

Καλό βράδυ, καλή εβδομαδα και εύχομαι σύντομα να τα αφήσεις όλα αυτά πίσω σου και να επιστρέψει η παλιά κοινωνική και εξωστρεφης Δεσποινα.

Quote:

---

Originally Posted by PeterSkywalker

Καλησπέρα Δέσποινα,
ελπίζω να είσαι καλα.

Οι πιο αποτελεσματικοί, συμπληρωματικοί τρόποι διαχείρησης της ΓΑΔ περιλαμβάνουν αναπνοές (όπως Pranayama, Wim Hof Method, Buteygo), διαλογισμός και ήπια (ή και όχι) άσκηση (για εκκριση ενδορφινών) που μπορούν να συμβάλουν σημαντικά. Όλα τα παραπάνω συνδυαζονται αρμονικά στη yoga, στο tai chi, στο Qigong, στο περπάτημα σε κάποιο πάρκο με καθαρό αέρα και στο κολυμπι. Αν δεν έχεις καποιο από τα παραπανω στην καθημερινότητα σου, μπορεις να τα εντάξεις για λίγο καιρό, σε συνδυασμό με τη ψυχοθεραπεία και δεδομένου ότι οι γιατροί δεν εχουν εντοπισει κατι παθολογικό και είσαι σε θέση, για να δεις πως θα αντιδράσει το σώμα σου. Αυτό που λένε και στο χωριο μου, trial and error.

Επίσης 25-50 γραμμαρια μαύρης σοκολάτας την ημέρα μπορούν να σου φτιάξουν τη διάθεση :-;

Προσωπικά εχω τρέλα με τις εναλλακτικές μεθόδους και σήμερα εντελώς τυχαία διαβαζα ένα αρθρο που ανέφερε για κάποιον που είχε κρίσεις πανικού και τελικά οφειλόταν σε μεγάλο βαθμο στις διατροφικές του συνήθειες και στην ελλειπη πρόσληψη μετάλλων. Ενδεχομένως, να έχει νοήμα να συμβουλευτείς και κάποιον φυσικοπαθητικό ή κάποιον της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής που να μπορεί να σε κατευθύνει και με πιο ολιστικό τρόπο.

Καλό βράδυ, καλή εβδομαδα και εύχομαι σύντομα να τα αφήσεις όλα αυτά πίσω σου και να επιστρέψει η παλιά κοινωνική και εξωστρεφης Δεσποινα.

---

Η άσκηση παίζει σημαντικό ρόλο λες στην Γαδ;

Quote:

---

Originally Posted by Player

Η άσκηση παίζει σημαντικό ρόλο λες στην Γαδ;

---

Κάθε ανθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε διαταραχή δεν εμφανίζεται εξ'αιτίας των ίδιων αιτίων.

Όπως λέμε και στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική: Ένα σύμπτωμα αντιστοιχεί σε πολλές διαφορετικές ασθένειες και μία ασθένεια μπορεί να αναφέρεται με πολλαπλά σύνδρομα.

Για παράδειγμα, ενας άνθρωπος που έχει αίσθημα παλμών, μπορεί να έχει κάποια αγχώδη διαταραχή ή προβλημα στην καρδιά ή υπερθυροειδισμό ή απλα να ήπιε πολύ καφέ εκείνη τη μερα. Από μόνο του ένα συμπτωμα δεν λέει κάτι. Άντίστροφα, ένας άνθρωπος που έχει αγχώδη διαταραχή δεν ειναι απαραίτητο ότι θα έχει αίσθημα παλμών ούτε οτι όλοι οι ανθρωποι με αγχώδη διαταραχή θα έχουν τα ίδια συμπτώματα απαραίτητα. Τώρα λογικά θα πρέπει να εξηγήσω τι είναι σύνδρομο στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική αλλά δεν είναι της παρουσης. (Εν ολίγοις, σύνδρομο ειναι το σύνολο των συμπτωμάτων του εκάστοτε ανθρώπου, που μας βοηθάει να κάνουμε διαφορική διάγνωση της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής ως προς το ποιο σύστημα/όργανο βρίσκεται σε ανισορροπία και χρειάζεται βοήθεια. Ουφ.. Ντάξει επαρκώς το εξήγησα. :-) )

Όλα αυτά τα γράφω γιατί προσωπικά δεν νομίζω οτι ένα πράγμα μόνο μπορεί να είναι η απολυτη λύση (αλλά μπορεί και να είναι). Ποιό πιθανο είναι να δουλέψουν ενας αριθμός μικρών, καθημερινών συνηθειων που κάθε μιά θα βοηθήσει σε ένα 10% για παραδειγμα και σαν σύνολο, μπορούν να κάνουν σημαντική διαφορά. Οπώς είπε και κάποιος σοφός (Ο Αινσταιν ισως?? χμμμ), το να κάνεις το ίδιο πραγμα ξανα και ξανα και να περιμενεις διαφορετικά αποτελεσματα, είναι ο ορισμός της παράνοιας. Οπότε δοκιμάζει κανείς και βλέπει πώς του δουλεύει. Δουλεψε? Σε τι ποσοστό? 10%? Τέλεια. Πάμε να βάλουμε και άλλη μία καινούρια συνήθεια να δούμε τι θα γίνει. Ως ξαναπηγαμε πίσω. Ακύρο. Στα σκουπίδια η δεύτερη συνήθεια. Πάμε να δοκιμάσουμε τρίτη συνήθεια. Και πάει λεγοντας.

Παρόλα αυτά, η βιβιλιογραφία σε γενικές γραμμές δείχνει θετική ως προς την άσκηση στις αγχώδεις διαταραχες, αν ο άνθρωπος είναι σε θέση.
Επισυνάπτω και ένα άρθρο ενδεικτικά, από αντιστοιχη συστηματική ανασκόπηση: https://bmchealthservres.biomedcentr...913-018-3313-5

Quote:

---

Originally Posted by PeterSkywalker

Κάθε ανθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε διαταραχή δεν εμφανίζεται εξ'αιτίας των ίδιων αιτίων.

Όπως λέμε και στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική: Ένα σύμπτωμα αντιστοιχεί σε πολλές διαφορετικές ασθένειες και μία ασθένεια μπορεί να αναφέρεται με πολλαπλά σύνδρομα.

Για παράδειγμα, ενας άνθρωπος που έχει αίσθημα παλμών, μπορεί να έχει κάποια αγχώδη διαταραχή ή προβλημα στην καρδιά ή υπερθυροειδισμό ή απλα να ήπιε πολύ καφέ εκείνη τη μερα. Από μόνο του ένα συμπτωμα δεν λέει κάτι. Άντίστροφα, ένας άνθρωπος που έχει αγχώδη διαταραχή δεν ειναι απαραίτητο ότι θα έχει αίσθημα παλμών ούτε οτι όλοι οι ανθρωποι με αγχώδη διαταραχή θα έχουν τα ίδια συμπτώματα απαραίτητα. Τώρα λογικά θα πρέπει να εξηγήσω τι είναι σύνδρομο στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική αλλά δεν είναι της παρουσης. (Εν ολίγοις, σύνδρομο ειναι το σύνολο των συμπτωμάτων του εκάστοτε ανθρώπου, που μας βοηθάει να κάνουμε διαφορική διάγνωση της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής ως προς το ποιο σύστημα/όργανο βρίσκεται σε ανισορροπία και χρειάζεται βοήθεια. Ουφ.. Ντάξει επαρκώς το εξήγησα. :-) )

Όλα αυτά τα γράφω γιατί προσωπικά δεν νομίζω οτι ένα πράγμα μόνο μπορεί να είναι η απολυτη λύση (αλλά μπορεί και να είναι). Ποιό πιθανο είναι να δουλέψουν ενας αριθμός μικρών, καθημερινών συνηθειων που κάθε μιά θα βοηθήσει σε ένα 10% για παραδειγμα και σαν σύνολο, μπορούν να κάνουν σημαντική διαφορά. Οπώς είπε και κάποιος σοφός (Ο Αινσταιν ισως?? χμμμ), το να κάνεις το ίδιο πραγμα ξανα και ξανα και να περιμενεις διαφορετικά αποτελεσματα, είναι ο ορισμός της παράνοιας. Οπότε δοκιμάζει κανείς και βλέπει πώς του δουλεύει. Δουλεψε? Σε τι ποσοστό? 10%? Τέλεια. Πάμε να βάλουμε και άλλη μία καινούρια συνήθεια να δούμε τι θα γίνει. Ως ξαναπηγαμε πίσω. Ακύρο. Στα σκουπίδια η δεύτερη συνήθεια. Πάμε να δοκιμάσουμε τρίτη συνήθεια. Και πάει λεγοντας.

Παρόλα αυτά, η βιβιλιογραφία σε γενικές γραμμές δείχνει θετική ως προς την άσκηση στις αγχώδεις διαταραχες, αν ο άνθρωπος είναι σε θέση.
Επισυνάπτω και ένα άρθρο ενδεικτικά, από αντιστοιχη συστηματική ανασκόπηση: https://bmchealthservres.biomedcentr...913-018-3313-5

---

Σε ευχαριστώ για την απάντηση.

Ακριβώς τα ίδια… μετά από καραντίνα, εμβολιασμό έχω άγχος θανάτου, σε βαθμό να μην μπορώ να λειτουργώ, ν άρχω ταχυπαλμίες , ζαλάδες, να έχω πάει 50 φορές στα επείγοντα, σε 30 καρδιολόγους χωρίς να μου βρίσκουν κάτι και εγώ ακόμα να θεωρώ ότι πάσχει η καρδιά μου,
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, είναι μια πολύ δύσκολη φάση, έχω περνώ λεξοτανίλ των 1,5 και κάπως ηρεμώ…

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Ακριβώς τα ίδια… μετά από καραντίνα, εμβολιασμό έχω άγχος θανάτου, σε βαθμό να μην μπορώ να λειτουργώ, ν άρχω ταχυπαλμίες , ζαλάδες, να έχω πάει 50 φορές στα επείγοντα, σε 30 καρδιολόγους χωρίς να μου βρίσκουν κάτι και εγώ ακόμα να θεωρώ ότι πάσχει η καρδιά μου,
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, είναι μια πολύ δύσκολη φάση, έχω περνώ λεξοτανίλ των 1,5 και κάπως ηρεμώ…

---

Πω σαν να μιλάω εγώ

Δεσποινα .. είναι σαν να τα έγραψα εγώ όλα αυτά. Σχεδόν δύο χρόνια η κατάσταση αυτή. Ταχυκαρδιες , δυσπνοιες , εντερικα ΤΑ ΠΑΝΤΑ . δεν υπάρχει γιατρός που να μην έχω πάει. Όταν ακούω για μια αρρώστια παθαίνω εμμονη και την έχω και εγώ μετά σίγουρα. Πειθώ τον εαυτό μου ότι έχω τα ίδια συμπτωματα . Το πρώτο πράγμα που φοβόμουν ήταν η καρδιά, νομίζω έτσι ξεκινάει σε όλους. Μετά άρχισαν όλα τα υπόλοιπα. Πλέον αυτή η δυσπνοια , που δεν ξέρω καν αν είναι κιόλας. Ανεβαινω σκαλες , ανέβηκα 6 ορόφους προχθές και μόλις έφτασα σπίτι ένιωθα ότι δεν μπορούσα να ανασανω και ΜΙΛΑΜΕ Η ΤΑΧΥΚΑΤΔΞΑ ΦΟΒΕΡΗ . Μερικές φορές θα ανέβω και μια μικρή ανηφορα κατευθείαν ταχυακρδια , τους ρωτάω όλους όσους είναι δίπλα μου . Έχεις εσύ τώρα ταχυκαρδια ; όχι μκυ λένε όλοι. Μόνο εγώ την έχω........ δεν ξέρω τι να πιστέψω πλέον. Ότι μάλλον έχουν κάνει λάθος, όλοι μου λένε πρέπει να αθλεισαι κλπ και θα είσαι καλύτερα. Καπνξζω κιόλας αλλά όχι πολύ. Και πριν κάπνιζα και δεν είχα τέτοια. Πλέον είμαι πεπεισμένη ότι έχω κάτι με τα πνευμονια μου . Πχ πνευμονικη υπερταση . Πριν 2 μέρες βέβαια νομίζα ότι είχα καρκινο στον τραχηλο . Κάθε μέρα και κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι να κάνω Πλέον. Ειδικά αυτό με τις ταχυκαρδιες και τα πνευμονια ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ .

Quote:

---

Originally Posted by PeterSkywalker

Καλησπέρα Δέσποινα,
ελπίζω να είσαι καλα.

Οι πιο αποτελεσματικοί, συμπληρωματικοί τρόποι διαχείρησης της ΓΑΔ περιλαμβάνουν αναπνοές (όπως Pranayama, Wim Hof Method, Buteyko), διαλογισμός και ήπια (ή και όχι) άσκηση (για εκκριση ενδορφινών) που μπορούν να συμβάλουν σημαντικά. Όλα τα παραπάνω συνδυαζονται αρμονικά στη yoga, στο tai chi, στο Qigong, στο περπάτημα σε κάποιο πάρκο με καθαρό αέρα και στο κολυμπι. Αν δεν έχεις καποιο από τα παραπανω στην καθημερινότητα σου, μπορεις να τα εντάξεις για λίγο καιρό, σε συνδυασμό με τη ψυχοθεραπεία και δεδομένου ότι οι γιατροί δεν εχουν εντοπισει κατι παθολογικό και είσαι σε θέση, για να δεις πως θα αντιδράσει το σώμα σου. Αυτό που λένε και στο χωριο μου, trial and error.

Επίσης 25-50 γραμμαρια μαύρης σοκολάτας την ημέρα μπορούν να σου φτιάξουν τη διάθεση :-;

Προσωπικά εχω τρέλα με τις εναλλακτικές μεθόδους και σήμερα εντελώς τυχαία διαβαζα ένα αρθρο που ανέφερε για κάποιον που είχε κρίσεις πανικού και τελικά οφειλόταν σε μεγάλο βαθμο στις διατροφικές του συνήθειες και στην ελλειπη πρόσληψη μετάλλων. Ενδεχομένως, να έχει νοήμα να συμβουλευτείς και κάποιον φυσικοπαθητικό ή κάποιον της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής που να μπορεί να σε κατευθύνει και με πιο ολιστικό τρόπο.

Καλό βράδυ, καλή εβδομαδα και εύχομαι σύντομα να τα αφήσεις όλα αυτά πίσω σου και να επιστρέψει η παλιά κοινωνική και εξωστρεφης Δεσποινα.

---

Ναι είναι η αλήθεια ότι δεν αθλούμαι καθόλου κ ούτε περπατάω. Δεν κάνει καλό . Απλά δεν ξέρω αν είναι θέμα τεμπελιάς ή επειδή δεν έχω καθόλου καλή διάθεση. Νιώθω ότι δεν μπορώ ούτε τα πόδια μου να πάρω . Αλλά πρεπει να ξεκινήσω να το πάρω απόφαση , έστω λίγο περπάτημα για αρχή , ξέρω πως κάνει καλό . Σοκολάτα υγείας εχω ξεκινήσει κ τρώω απο λίγο..για να δούμε λοιπόν .
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές κ τις συμβουλές . Μακάρι να γίνουν έτσι όπως τα λες .

Quote:

---

Originally Posted by Lunar

Δεσποινα .. είναι σαν να τα έγραψα εγώ όλα αυτά. Σχεδόν δύο χρόνια η κατάσταση αυτή. Ταχυκαρδιες , δυσπνοιες , εντερικα ΤΑ ΠΑΝΤΑ . δεν υπάρχει γιατρός που να μην έχω πάει. Όταν ακούω για μια αρρώστια παθαίνω εμμονη και την έχω και εγώ μετά σίγουρα. Πειθώ τον εαυτό μου ότι έχω τα ίδια συμπτωματα . Το πρώτο πράγμα που φοβόμουν ήταν η καρδιά, νομίζω έτσι ξεκινάει σε όλους. Μετά άρχισαν όλα τα υπόλοιπα. Πλέον αυτή η δυσπνοια , που δεν ξέρω καν αν είναι κιόλας. Ανεβαινω σκαλες , ανέβηκα 6 ορόφους προχθές και μόλις έφτασα σπίτι ένιωθα ότι δεν μπορούσα να ανασανω και ΜΙΛΑΜΕ Η ΤΑΧΥΚΑΤΔΞΑ ΦΟΒΕΡΗ . Μερικές φορές θα ανέβω και μια μικρή ανηφορα κατευθείαν ταχυακρδια , τους ρωτάω όλους όσους είναι δίπλα μου . Έχεις εσύ τώρα ταχυκαρδια ; όχι μκυ λένε όλοι. Μόνο εγώ την έχω........ δεν ξέρω τι να πιστέψω πλέον. Ότι μάλλον έχουν κάνει λάθος, όλοι μου λένε πρέπει να αθλεισαι κλπ και θα είσαι καλύτερα. Καπνξζω κιόλας αλλά όχι πολύ. Και πριν κάπνιζα και δεν είχα τέτοια. Πλέον είμαι πεπεισμένη ότι έχω κάτι με τα πνευμονια μου . Πχ πνευμονικη υπερταση . Πριν 2 μέρες βέβαια νομίζα ότι είχα καρκινο στον τραχηλο . Κάθε μέρα και κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι να κάνω Πλέον. Ειδικά αυτό με τις ταχυκαρδιες και τα πνευμονια ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ .

---

Πωπω καταλαβαίνω απόλυτα τι περνάς . Τα ίδια ακριβώς . Γενικευμένη αγχώδη διαταραχή έχεις κι εσύ με αρρωστοφοβία. Έτσι ακριβώς κι εγώ σε όλους τους γιατρούς πήγα και πόσες εξετάσεις έκανα. Καθέ μήνα νομίζω εχω κ κάτι άλλο , όπως το λες . Σε ψυχολόγο πας ; αν όχι πρέπει να πας οπωσδήποτε . Να κάνεις μια αρχή απο κάπου να βοηθηθείς πρέπει . Εγώ εχει 3 μήνες περίπου , κάτι γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς βέβαια αλλά κάτι είναι κι αυτό .

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Ακριβώς τα ίδια… μετά από καραντίνα, εμβολιασμό έχω άγχος θανάτου, σε βαθμό να μην μπορώ να λειτουργώ, ν άρχω ταχυπαλμίες , ζαλάδες, να έχω πάει 50 φορές στα επείγοντα, σε 30 καρδιολόγους χωρίς να μου βρίσκουν κάτι και εγώ ακόμα να θεωρώ ότι πάσχει η καρδιά μου,
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, είναι μια πολύ δύσκολη φάση, έχω περνώ λεξοτανίλ των 1,5 και κάπως ηρεμώ…

---

Μα τι κακό μας έκανε αυτός ο κοβιντ . Μας κατέστρεψε . Αχ πόσο σε νιώθω. Τα ίδια ακριβώς ..ναι είναι μια πολύ δύσκολη φάση ,για να δούμε πότε θα καταφέρουμε να βγούμε . Αα παίρνεις λεξοτανιλ εσύ . Κι εγώ λέω να παρω λίγο ζαναξ να δοκιμάσω , έκει στα πολύ τα ζορια μήπως με βοηθήσει .

Quote:

---

Originally Posted by Despoina36

Ναι είναι η αλήθεια ότι δεν αθλούμαι καθόλου κ ούτε περπατάω. Δεν κάνει καλό . Απλά δεν ξέρω αν είναι θέμα τεμπελιάς ή επειδή δεν έχω καθόλου καλή διάθεση. Νιώθω ότι δεν μπορώ ούτε τα πόδια μου να πάρω . Αλλά πρεπει να ξεκινήσω να το πάρω απόφαση , έστω λίγο περπάτημα για αρχή , ξέρω πως κάνει καλό . Σοκολάτα υγείας εχω ξεκινήσει κ τρώω απο λίγο..για να δούμε λοιπόν .
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές κ τις συμβουλές . Μακάρι να γίνουν έτσι όπως τα λες .

---

Το πρόβλημα μας σήμερα ειναι ότι όλη μας η ζωή είναι δομημένη για να είμαστε καθιστοί και ακίνητοι, ενω το μυαλό μας κινείται με χίλια. Παραγγέλνουμε για να φάμε (ποιος ξέρει τι), εργαζόμαστε μπροστά από μία οθόνη, μετά για να ξελαμπικάρουμε, βλεπουμε μια ταινία ή μια σειρά και σκρολαρουμε στα σοσιαλ, ψωνίζουμε από το ίντερνετ κλπ κλπ. Οι προσλαμβάνουσες του εγκεφάλου είναι απειρες και νομίζει οτι έχουμε κανει τοσα πραγματα μέσα στη μέρα μόνο που τελικά ειμαστε απλά καθισμένοι σε μία καρέκλα και εχουν γίνει όλα στη "φαντασία" μας. Το σώμα μας δεν ειναι φτιαγμενο για να καθεται. Ειναι φτιαγμενο για να κινειται.

Δεν είναι θέμα τεμπελιάς σίγουρα. Είναι θέμα συνηθειας. Η έλλειψη διαθεσης είναι μια λούπα. Δεν κινουμαστε γιατι δεν εχουμε καλη διαθεση και δεν εχουμε καλη διαθεση γιατι δεν κινουμαστε. Καποια στιγμή ολοι μας πρεπει να πουμε ΣΤΟΠ. Και να σπασουμε αυτο τον φαυλο κυκλο. Γιατί μόνος του δεν θα σπάσει. Κανεις δεν θα έρθει να μας σώσει. Έχουμε την ευθύνη της ζωής μας και πρεπει να την αναλάβουμε παρόλη την αγνοια μας για το τι ειναι καλυτερο να κανουμε. Δεν υπάρχει απαντηση σε αυτο το ερώτημα. Κανουμε το πρωτο βημα. Και μετα το δευτερο και παει λεγοντας. Προς όποια κατεύθυνση. Και ο δρομος, η βοήθεια και η υποστήριξη εμφανιζεται όσο τον βαδιζουμε.

Ψυχοθεραπεια υποστηρικτικη σε ντοκτορα εχεισ το προβλημα που εχουν ολοι κι εγω σαν κι εσενα νομιζα ειχα καταθλιψη τελικα ειναι απο τον ηλιο ειμαι ολη μερα εξω γυμναστικη επειγοντωσ

Quote:

---

Originally Posted by PeterSkywalker

Το πρόβλημα μας σήμερα ειναι ότι όλη μας η ζωή είναι δομημένη για να είμαστε καθιστοί και ακίνητοι, ενω το μυαλό μας κινείται με χίλια. Παραγγέλνουμε για να φάμε (ποιος ξέρει τι), εργαζόμαστε μπροστά από μία οθόνη, μετά για να ξελαμπικάρουμε, βλεπουμε μια ταινία ή μια σειρά και σκρολαρουμε στα σοσιαλ, ψωνίζουμε από το ίντερνετ κλπ κλπ. Οι προσλαμβάνουσες του εγκεφάλου είναι απειρες και νομίζει οτι έχουμε κανει τοσα πραγματα μέσα στη μέρα μόνο που τελικά ειμαστε απλά καθισμένοι σε μία καρέκλα και εχουν γίνει όλα στη "φαντασία" μας. Το σώμα μας δεν ειναι φτιαγμενο για να καθεται. Ειναι φτιαγμενο για να κινειται.

Δεν είναι θέμα τεμπελιάς σίγουρα. Είναι θέμα συνηθειας. Η έλλειψη διαθεσης είναι μια λούπα. Δεν κινουμαστε γιατι δεν εχουμε καλη διαθεση και δεν εχουμε καλη διαθεση γιατι δεν κινουμαστε. Καποια στιγμή ολοι μας πρεπει να πουμε ΣΤΟΠ. Και να σπασουμε αυτο τον φαυλο κυκλο. Γιατί μόνος του δεν θα σπάσει. Κανεις δεν θα έρθει να μας σώσει. Έχουμε την ευθύνη της ζωής μας και πρεπει να την αναλάβουμε παρόλη την αγνοια μας για το τι ειναι καλυτερο να κανουμε. Δεν υπάρχει απαντηση σε αυτο το ερώτημα. Κανουμε το πρωτο βημα. Και μετα το δευτερο και παει λεγοντας. Προς όποια κατεύθυνση. Και ο δρομος, η βοήθεια και η υποστήριξη εμφανιζεται όσο τον βαδιζουμε.

---

Πολύ σωστά . Συμφωνώ με αυτά που λες , οτι δεν είμαστε φτιαγμένοι να καθόμαστε . Και σε έναν άνθρωπο με υπεραναλυτική σκέψη δεν κάνει καλό το καθισιό . Κ θα συμφωνήσω κ με την λούπα. Π.χ αυτες τις μέρες δεν βγηκα απο το σπίτι γτ δεν είχα διάθεση κ όσο καθόμουν έγινα πολυ χειρότερα..και να ξαφνικά οι ταχυκαρδίες επέστρεψαν . Θα προσπαθήσω να με πιέζω περισσότερο και μακάρι να ρθουν καλύτερες μέρες .

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ψυχοθεραπεια υποστηρικτικη σε ντοκτορα εχεισ το προβλημα που εχουν ολοι κι εγω σαν κι εσενα νομιζα ειχα καταθλιψη τελικα ειναι απο τον ηλιο ειμαι ολη μερα εξω γυμναστικη επειγοντωσ

---

Σας βοήθησε τόσο η γυμναστική ε ;

Ειμαι 50 χρονων 100 κιλα κ κινουμαι κανονικα δουλευω καπνιζω κ βγαινω εξω καθε μερα για καφε παλια ημουν πρωταθλητησ ελλαδασ ειμαι ο μονοσ που φτανω τουσ μαυρουσ κ με βγαλανε ακυρο το θεμα ειναι αν ξερεισ τι γυμναστικη να κανεισ βοηθαει για την καρδια αν κανεισ βαρη κ περπατημα δεν πεθαινεισ ευκολα απο καρδια

Θα κανεισ δυο τρια χρονια βαρη κ μετα περπατημα για να δεσεισ ακουμε κ δε θα χασεισ

Τι λύση βρήκες για την ταση εμετου υποφερω κ εγω δεν μπορω να φαω ειμαι σε απογνωση αυριο παω σε γαστρεντερολογο να το πω ειμαι σε εναρξη αγωγης δεν ξερω αν ειναι παρενεργεια η απο αγχος.

Quote:

---

Originally Posted by LENACH

Ακριβώς τα ίδια… μετά από καραντίνα, εμβολιασμό έχω άγχος θανάτου, σε βαθμό να μην μπορώ να λειτουργώ, ν άρχω ταχυπαλμίες , ζαλάδες, να έχω πάει 50 φορές στα επείγοντα, σε 30 καρδιολόγους χωρίς να μου βρίσκουν κάτι και εγώ ακόμα να θεωρώ ότι πάσχει η καρδιά μου,
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, είναι μια πολύ δύσκολη φάση, έχω περνώ λεξοτανίλ των 1,5 και κάπως ηρεμώ…

---

Πωω κι εσείς μετά την καραντίνα ; μας κατέστρεψε νομίζω όλο αυτό . Δοκιμάσατε κ ζάναξ ;

[QUOTE=Lunar;1229917]Δεσποινα .. είναι σαν να τα έγραψα εγώ όλα αυτά. Σχεδόν δύο χρόνια η κατάσταση αυτή. Ταχυκαρδιες , δυσπνοιες , εντερικα ΤΑ ΠΑΝΤΑ . δεν υπάρχει γιατρός που να μην έχω πάει. Όταν ακούω για μια αρρώστια παθαίνω εμμονη και την έχω και εγώ μετά σίγουρα. Πειθώ τον εαυτό μου ότι έχω τα ίδια συμπτωματα . Το πρώτο πράγμα που φοβόμουν ήταν η καρδιά, νομίζω έτσι ξεκινάει σε όλους. Μετά άρχισαν όλα τα υπόλοιπα. Πλέον αυτή η δυσπνοια , που δεν ξέρω καν αν είναι κιόλας. Ανεβαινω σκαλες , ανέβηκα 6 ορόφους προχθές και μόλις έφτασα σπίτι ένιωθα ότι δεν μπορούσα να ανασανω και ΜΙΛΑΜΕ Η ΤΑΧΥΚΑΤΔΞΑ ΦΟΒΕΡΗ . Μερικές φορές θα ανέβω και μια μικρή ανηφορα κατευθείαν ταχυακρδια , τους ρωτάω όλους όσους είναι δίπλα μου . Έχεις εσύ τώρα ταχυκαρδια ; όχι μκυ λένε όλοι. Μόνο εγώ την έχω........ δεν ξέρω τι να πιστέψω πλέον. Ότι μάλλον έχουν κάνει λάθος, όλοι μου λένε πρέπει να αθλεισαι κλπ και θα είσαι καλύτερα. Καπνξζω κιόλας αλλά όχι πολύ. Και πριν κάπνιζα και δεν είχα τέτοια. Πλέον είμαι πεπεισμένη ότι έχω κάτι με τα πνευμονια μου . Πχ πνευμονικη υπερταση . Πριν 2 μέρες βέβαια νομίζα ότι είχα καρκινο στον τραχηλο . Κάθε μέρα και κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι να κάνω Πλέον. Ειδικά αυτό με τις ταχυκαρδιες και τα πνευμονια ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ

Ναι πραγματικά είναι σαν να με ακούω σε πολλά. Καταλαβαίνω τι περνάς , είναι βασανιστήριο όλο αυτό. Πρέπει να πας κι εσυ σε ένα ψυχολόγο να κάνεις ψυχοθεραπεία . Η αρρωστοφοβία μας δεν πιστεύω πως θα φύγει ποτέ αλλά πιστεύω μπορεί καποια στιγμή να καταφέρουμε να την ελέγχουμε κ όχι να μας ελέγχει . Δεν ξέρω τι να πω ειλικρινά , κι εγώ αυτες τις μέρες δυσκολεύομαι πολύ πάλι στα απλά τα καθημερινά . Με την ταχυκαρδία θα σε συμβουλευα να κάνεις μερικες ασκήσεις διαλογισμού και αναπνοών . Καλά μην φανταστείς οτι κάνει πολλά . Αλλά για λίγο ηρεμείς . Όσο για το ότι πρεπει να γυμνάζεσαι . Δεν χρειάζεται πολύ εμένα ο ψυχολόγος μου είπε ένα τεταρτο γύρω από το τετράγωνο περπάτημα κάθε μερα, αρκεί για να κάνεις λίγο την αρχή . Υπομονή να χουμε κ να ρθουν καλύτερες μέρες :(

Quote:

---

Originally Posted by Medussa

Τι λύση βρήκες για την ταση εμετου υποφερω κ εγω δεν μπορω να φαω ειμαι σε απογνωση αυριο παω σε γαστρεντερολογο να το πω ειμαι σε εναρξη αγωγης δεν ξερω αν ειναι παρενεργεια η απο αγχος.

---

Όχι δεν είναι παρενέργεια . Είναι απο το άγχος λογικά και από το πρόβλημα που έχεις . Τι έχεις ομως τελικά ; δεν μου είπες. Για την αναγούλα βοηθάει πολύ η ξηρά τροφή , τυπου φρυγανιές. Θα τρως με το που ξυπνας κ πριν κοιμηθείς . Ρουφάει τα υγρά . Επίσης το κρεβατι σου να το σηκωσεις απο κατω απο την πλευρα του κεφαλιου με βιβλια με οτι μπορείς καπου 10 cm θα σε βοηθήσει πολυ στον υπνο . Στην αρχη έπαιρνα cirloton αλλά δεν ειναι για πολύ . Στα δύσκολα μου χει δώσει pimperan ακόμα δεν το χω δοκιμάσει . Να τρως ελαφρυα για λίγο καιρό κ υπομονή . Είναι πολυ δύσκολα το ξερω . Κάνε κουράγιο θα στρώσεις σιγα σιγά . Θέλει χρονο .