Ερωτεύτηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου, έχασα τον έλεγχο, είπα ψέματα και τα έχασα όλα
Καλησπέρα σε όλους, γράφω πρώτη φορά γενικά σε forum και αυτό προέκυψε έπειτα από ψυχολογικό τέλμα. Είμαι 40 ετών και σε λίγους μήνες θα γίνω πατέρας (σε 4), με την σύντροφο και μέλλουσα μητέρα του παιδιού μου είμαστε μαζί σχεδόν 8 χρόνια, είναι πολύ καλή και υπάρχει μια αρμονία στη σχέση μας. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος όλες μου τις σχέσεις (όχι τις εφήμερες) τις ξεκινούσα με γνώμονα την κατάσταση που βρισκόμουν, π.χ ένιωθα πως εκείνη την περίοδο ήθελα να έχω μια σταθερή σχέση με την προοπτική να καταλήξει κάπου, έτσι με αυτό το σκεπτικό αναζητούσα μια σύντροφο που να πληροί τις προϋποθέσεις που ήθελα (χιούμορ, καλός άνθρωπος, ομορφιά κλπ), πουθενά στο πλάνο δεν υπήρχε η έννοια να ερωτευτώ. Ο λόγος που δεν υπήρχε η έννοια να ερωτευτώ ήταν επειδή ποτέ στη ζωή μου δεν το βίωσα αυτό το συναίσθημα, ποτέ σε καμία από τις γνωριμίες μου (και ήταν αρκετές) και θεωρούσα πως ποτέ δεν θα το νιώσω. Πρόσφατα, πριν από 3 μήνες γνώρισα μια γυναικά (42 ετών αυτή) και ένιωσα αυτό το συναίσθημα, με το που την είδα ένιωσα όλα μου γύρω να χάνονται, πρόσωπα, εικόνες, λέξεις , τίποτα δεν υπήρχε στο χώρο παρά μόνο αυτή. Ένιωσα σαν να πέφτω σε μια άβυσσο με γελοιότητα και τρόμο και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να το ανατρέψω, ούτε να κρατηθώ από κάπου. Την ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε και αυτή. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, της είπα ψέματα για μένα, της είπα βέβαια ότι περιμένω παιδί (και το δέχθηκε επειδή ήταν και αυτή πολύ ερωτευμένη μαζί μου) αλλά της είπα πως με αυτή που το περιμένω έχουμε χωρίσει και μένω πλέον μόνος. Ο λόγος που το έκανα ήταν επειδή ήταν τόσο έντονο και δυνατό αυτό που ένιωσα για αυτή που έχασα τον έλεγχο και προκειμένου να μην την χάσω έχτισα την εμπιστοσύνη της σε εμένα πάνω σε ψέματα. Όλα μου τα συναισθήματα για αυτήν ήταν και είναι αληθινά. Μέσα σε αυτούς του μήνες ζήσαμε πολύ έντονα πράγματα ο ένας για τον άλλον που κάναμε και σχέδια για κοινό μέλλον. Όλο αυτό το διάστημα η πίεση που ένιωθα μέσα μου λόγω των ψεμάτων που έλεγα (σε αυτήν, σε εμένα και στη σύντροφο μου) μεγάλωνε, έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το τι θα κάνω , αν θα μείνω με την γυναίκα που θα φέρει στο κόσμο το παιδί μου και θα κάνω οικογένεια ή θα τα κάνω όλα σκόνη και θα ζήσω με αυτή που ερωτεύτηκα και την ξέρω μόνο 3 μήνες. Πριν 10 μέρες, πήρα την απόφαση και είπα πως θέλω να ζήσω με αυτή που ερωτεύτηκα, πρώτα όμως θα της έλεγα όλη την αλήθεια. Είχα πάρει την απόφαση πως θα έφευγα από το σπίτι. Πράγματι, πήγα σπίτι της, της είπα τι αισθάνομαι για αυτήν, πως την βλέπω και πως θέλω να ζήσω μαζί της όλα αυτά που σχεδιάζαμε και αφού της είπα αυτά ,της είπα μετά την αλήθεια για την υπάρχουσα κατάσταση, δηλαδή πως δεν μένω μόνος μου και πως ζω με αυτήν που θα φέρει στο κόσμο το παιδί μου. Η αντίδραση της ήταν να θυμώσει και να με διώξει από το σπίτι και από την ζωή της. Της τα είπα όλα διότι ήθελα να είμαι ειλικρινής και να ξέρει όλη την αλήθεια πριν αποφασίσει. Από τότε έχω προσπαθήσει (2 φορές επικοινωνήσαμε και μιλήσαμε 30 λεπτά την κάθε φορά) να την πείσω πως ότι έκανα το έκανα γιατί έχασα τον έλεγχο και αυτό γιατί ήταν ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα που ένιωσα και δεν μπόρεσα να το ελέγξω, πως όλα μου τα συναισθήματα και τα θέλω για αυτήν ήταν αληθινά και είναι αληθινά. Αυτή όμως είναι ανένδοτη, δεν θέλει να με δει ξανά και δεν μου δίνει καμία ευκαιρία. Είμαι πλέον ράκος συναισθηματικά. Προσπαθώ μέσα στο σπίτι να μην το δείχνω στην σύντροφο αλλά όταν είμαι μόνος δεν σταματάω να κλαίω.
Δεν ξέρω τι να κάνω, να προσπαθήσω και άλλο? Να την αφήσω στην ησυχία της με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα με συγχωρέσει και θα θέλει να μου δώσει μια ευκαιρία?
Μην με λιθοβολήσετε, ερωτεύτηκα και έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου…. Είμαι ερωτευμένος και θέλω να ζήσω μαζί της, μίλησα ειλικρινά (έστω και αργά) αλλά δεν ήταν αρκετό. Της είπα ψέματα γιατί φοβόμουν μην την χάσω...
Υ.Γ: Πριν λίγες μέρες μίλησα και στη σύντροφο μου και της είπα πως αισθάνομαι, της είπα πως είμαι τυχερός που είναι στη ζωή μου (για όλα αυτά που είναι σαν άνθρωπος) αλλά δεν είμαι ευτυχισμένος μαζί της. Της είπα πως δεν την ερωτεύτηκα ποτέ και πως η σχέση μας ξεκίνησε από αμοιβαία έλξη και πως τότε ταιριάζανε τα θέλω μας και πως στην πορεία την αγάπησα...κατάλαβε πως δεν είμαι καλά.
Υ.Γ 2: Ένιωσα πραγματικά για την γυναίκα που ερωτεύτηκα ότι είναι η μία και ότι θέλω να της δώσω όλη μου την ψυχή.