Τελικά όσοι έχουμε ίδψ υπάρχει γιατρειά?

9 χρόνια τώρα πότε είμαι λίγο καλυτερα πότε χειρότερα... Είχα λίγο καιρό που αφηνα τις σκέψεις να περνανε απο το μυαλό μου χωρίς να τις ανάλυω και όντως μετά από λίγο έφευγαν ευκολότερα. Ε όμως να που ξανά έπεσα στα ίδια παλι... Εχω σκέψεις και με πιανει εντονότατα άγχος και φόβος και νιώθω πως αν δεν ανάλυσω τις σκέψεις ότι θα γίνουν πραγματικοτητα.. Θέλω να ρωτήσω.. Υπάρχει κανείς που να βρήκε γιατρειά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πουνα ηρεμησε, που να βρήκε την γαλήνη του την ηρεμία του ή τζάμπα ελπίζω?

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

9 χρόνια τώρα πότε είμαι λίγο καλυτερα πότε χειρότερα... Είχα λίγο καιρό που αφηνα τις σκέψεις να περνανε απο το μυαλό μου χωρίς να τις ανάλυω και όντως μετά από λίγο έφευγαν ευκολότερα. Ε όμως να που ξανά έπεσα στα ίδια παλι... Εχω σκέψεις και με πιανει εντονότατα άγχος και φόβος και νιώθω πως αν δεν ανάλυσω τις σκέψεις ότι θα γίνουν πραγματικοτητα.. Θέλω να ρωτήσω.. Υπάρχει κανείς που να βρήκε γιατρειά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πουνα ηρεμησε, που να βρήκε την γαλήνη του την ηρεμία του ή τζάμπα ελπίζω?

---

Αυτήν την απορία έχω και εγώ τι γίνεται με αυτό φεύγει ποτέ?

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Αυτήν την απορία έχω και εγώ τι γίνεται με αυτό φεύγει ποτέ?

---

Μακάρι να βρεθεί έστω και ένας άνθρωπος που να πει ότι γιατρευτηκε χωρίς να ξαναπέσει....

Μακάρι να μπορουσα να ηρεμησω.. Να ένιωθα μια απόλυτη ηρεμία... Μόνο αυτό θα ηθελα

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Μακάρι να μπορουσα να ηρεμησω.. Να ένιωθα μια απόλυτη ηρεμία... Μόνο αυτό θα ηθελα

---

Αχχ σε νιώθω,έτσι ένιωθα μέχρι τα 18 ασπουμε μετά το αποδέχτηκα κάπως αλλά όχι τελείως .Έριξα πολύ σκέψη στο τι έφταιξε και έγινα έτσι, έψαξα στο ίντερνετ,έκανα μόνος μου ψυχανάλυση στον εαυτό μου,ακόμα και στους φίλους μου το είπα αλλά δεν με έπιαναν,τέλος πάντων από τα πολλά και τα λίγα δεν κατέληξα πουθενά και ούτε το ξεπεράσα μπερδεμένος κατέληξα σε σημείο που μπερδεύω τι πραγματικότητα καμία φορά.Το μόνο που κατάφερα ήταν να μάθω να κρατάω το άγχος μου για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στην καθημερινότητα.Την χαρά έψαχνα και ακόμα δεν την βρήκα κάθε μέρα απλά κοιτάω να βρω τρόπο να το ξεπεράσω,αυτός είναι ο στόχος στην ζωή μου τπτ άλλο μόνο αυτό κοιτάω.Πλεον αυτός ο τρόπος σκέψης με ακολουθει παντού ακόμα και όταν είμαι έξω βόλτα με τους φίλους μου δηλαδή δεν διασκεδάζω απλά συνέχεια είμαι σε ανασφάλεια. Άσε άσε πολύ σκούρα τα πράγματα ίσως φταίει που έδωσα πολύ σημασία

Και δεν είμαι πολύ μακριά από τα 18

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Και δεν είμαι πολύ μακριά από τα 18

---

Εμενα όλο αυτό ξεκίνησε πριν 9 χρόνια ακριβώς... Και εγώ έψαχνα και ακόμα ψάχνω να βρω τι έφταιξε και το έπαθα αυτό... Νομίζω πως κάποιες ασχημες σχέσεις που είχα κάνει με ένα αγόρι στο λυκειο εφταιξαν για την μετέπειτα πορεια μου.. Μου είχε φερθει απάνθρωπα και είχα πολυ στρες με αποτέλεσμα τοτε να εκδήλωσω την ίδψ... Μακάρι ποτε να μην με έβρισκε η ίδψ... Η ζωή χωρίς την ίδψ είναι αλλιώς και όσοι δεν έχουν αυτή την ασθένεια είναι πολυ τυχεροί και δεν το γνωρίζουν....

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Εμενα όλο αυτό ξεκίνησε πριν 9 χρόνια ακριβώς... Και εγώ έψαχνα και ακόμα ψάχνω να βρω τι έφταιξε και το έπαθα αυτό... Νομίζω πως κάποιες ασχημες σχέσεις που είχα κάνει με ένα αγόρι στο λυκειο εφταιξαν για την μετέπειτα πορεια μου.. Μου είχε φερθει απάνθρωπα και είχα πολυ στρες με αποτέλεσμα τοτε να εκδήλωσω την ίδψ... Μακάρι ποτε να μην με έβρισκε η ίδψ... Η ζωή χωρίς την ίδψ είναι αλλιώς και όσοι δεν έχουν αυτή την ασθένεια είναι πολυ τυχεροί και δεν το γνωρίζουν....

---

Από μια σχέση ξεκίνησε όλο αυτό?πρέπει να ήταν πολύ παλιανθρωπος το αγόρι που είχες για να σε φτάσει σε τέτοιο σημείο. Εγώ κανονικά το έχω από δημοτικό από τότε αρχίζει να ξεκινάει απλα στο λύκειο κορυφώθηκε και ίσως (δεν είμαι σίγουρος) το δημιούργησε ο πατέρας μου

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Από μια σχέση ξεκίνησε όλο αυτό?πρέπει να ήταν πολύ παλιανθρωπος το αγόρι που είχες για να σε φτάσει σε τέτοιο σημείο. Εγώ κανονικά το έχω από δημοτικό από τότε αρχίζει να ξεκινάει απλα στο λύκειο κορυφώθηκε και ίσως (δεν είμαι σίγουρος) το δημιούργησε ο πατέρας μου

---

Πιστευεις υπάρχει ελπίδα να χαιρόμαστε και ας έχουμε αυτή την παλιο ασθένεια?

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Πιστευεις υπάρχει ελπίδα να χαιρόμαστε και ας έχουμε αυτή την παλιο ασθένεια?

---

Τι ελπιδα εννοείς ?για να το ξεπερασουμε?Αν εννοείς αυτό δεν ξέρω, το εχω τοσο καιρο και δεν εχει φυγει, το μονο που καταφερα ειναι να μαθω να ζω με αυτο ,παντως παντα εχω μια ελπίδα οτι θα το ξεπεράσω .Αλλά κάτι κάνω λάθος πιστεύω, για αυτό δεν το ξεπερνάω, δλδ χρησιμοποιώ λάθος τακτική μάλλον τι να πω.
Εσύ έχεις πάει σε γιατρό?αν ναι σε βοήθησε καθόλου ή μπα ?

Καλησπέρα σας και από μένα. Από τις συζητήσεις με την ψυχίατρο μου κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ΙΔΨ δεν θεραπεύεται πλήρως. Μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα συμπτώματα με ψυχοθεραπεία ή φάρμακα ή και με τα δύο. Δυστυχώς, θέλει πολύ μα πάρα πολύ ατομική προσπάθεια για να καταφέρεις να ελαχιστοποιήσεις τα συμπτώματα. Χρειάζεται να ψάξεις βαθιά μέσα σου τι το δημιούργησε όλο αυτό και να το ξεριζώσεις αλλιώς δεν κάνεις τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Καλησπέρα σας και από μένα. Από τις συζητήσεις με την ψυχίατρο μου κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ΙΔΨ δεν θεραπεύεται πλήρως. Μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα συμπτώματα με ψυχοθεραπεία ή φάρμακα ή και με τα δύο. Δυστυχώς, θέλει πολύ μα πάρα πολύ ατομική προσπάθεια για να καταφέρεις να ελαχιστοποιήσεις τα συμπτώματα. Χρειάζεται να ψάξεις βαθιά μέσα σου τι το δημιούργησε όλο αυτό και να το ξεριζώσεις αλλιώς δεν κάνεις τίποτα.

---

Πρέπει να ψάξω τι μου το δημιούργησε?αυτό θα μπορούσε να είναι μια χρονική περίοδος άγχους?ή και κάποιο δυσαρεστο γεγονός?

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Πρέπει να ψάξω τι μου το δημιούργησε?αυτό θα μπορούσε να είναι μια χρονική περίοδος άγχους?ή και κάποιο δυσαρεστο γεγονός?

---

Εγώ σε αυτό έχω καταλήξει. Μέσα από την ψυχοθεραπεία ανακάλυψα τι έφταιγε. Έφταιγα εγώ έφταιγε το περιβάλλον μου, μια δασκάλα. Γιατί το λέω αυτό γιατί ανέπτυξε μεγάλο το αίσθημα ευθύνης απέναντι στους τρίτους. Αυτό με πέθαινε. Κοίταζα πρώτα του άλλους και μετά τον εαυτό μου. Καταπίεζα τα συναισθήματα μου για να μην στεναχωρήσω άλλους. Αυτό το έλυσα. Σου περιέγραψα ένα κομμάτι της ΙΔΨ που είχα, ήταν να είμαι ευτυχισμένοι και ευχαριμένοι οι άλλοι και όχι εγώ.

Μετρημένα κουκιά είναι παιδιά. Η ψυχοθεραπεία και η αγωγή βοηθούν τόσο στην γενικευμένη αγχωδη διαταραχή όσο και στην ιδψ. Δεν πιστεύω ότι ξεπερνιέται, απλά ρυθμίζεται αλλά το θεωρώ αρκετό. Το ψάξιμο της αιτίας της δημιουργίας νομίζω πως μόνο στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας ίσως λειτουργήσει θετικά. Εκτός θεραπευτικού πλαισίου μπορεί να γίνει εμμονή και άλλη μία εκδήλωση της ιδψ. Και εντός της ψυχοθεραπείας άλλωστε εμμέσως ίσως προκύψει.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Καλησπέρα σας και από μένα. Από τις συζητήσεις με την ψυχίατρο μου κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ΙΔΨ δεν θεραπεύεται πλήρως. Μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα συμπτώματα με ψυχοθεραπεία ή φάρμακα ή και με τα δύο. Δυστυχώς, θέλει πολύ μα πάρα πολύ ατομική προσπάθεια για να καταφέρεις να ελαχιστοποιήσεις τα συμπτώματα. Χρειάζεται να ψάξεις βαθιά μέσα σου τι το δημιούργησε όλο αυτό και να το ξεριζώσεις αλλιώς δεν κάνεις τίποτα.

---

Όταν λες χρειάζεται προσπαθεια τι εννοείς ακριβώς? Εσένα πχ όταν σου έρθει μια καινουργια σκέψη εμμονή τι κάνεις πως το διαχειρίζεσαι μέσα στο μυαλό σου?

Αγαπητή Χριστίνα, όταν σου έρχεται μια εμμονή πρέπει να αποδεχτείς ότι είναι μόνο μια σκέψη. Δηλαδή, θα πεις ότι είναι δεν αληθινό το κάνει το άγχος για να με ταλαιπωρήσει. Μην πέσεις στην παγίδα του ψυχαναγκασμού. Στην αρχή είναι δύσκολο αλλά μετά από καιρό γίνεται πιο εύκολο. Εμένα μου πήρε πολύ καιρό για να τα καταφέρω.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Αγαπητή Χριστίνα, όταν σου έρχεται μια εμμονή πρέπει να αποδεχτείς ότι είναι μόνο μια σκέψη. Δηλαδή, θα πεις ότι είναι δεν αληθινό το κάνει το άγχος για να με ταλαιπωρήσει. Μην πέσεις στην παγίδα του ψυχαναγκασμού. Στην αρχή είναι δύσκολο αλλά μετά από καιρό γίνεται πιο εύκολο. Εμένα μου πήρε πολύ καιρό για να τα καταφέρω.

---

Aυτο προσπαθω να κάνω εδώ και δυο εβδομαδες . Να αφήνω τις σκέψεις να περνανε χωρίς να τις ανάλυσω καθόλου. Παρατηρώ ότι με αυτό την τεχνική νιώθω ακόμα πιο πολυ άγχος και έχω πιο πολλα ψυχοσωματικά. Δεν ξέρω ίσως έτσι να είναι σε όλους στην αρχή... Στην αρχή όταν έκοψες τους ψυχαναγκασμούς ένιωθες και εσυ ένα πιο έντονο άγχος μαζί με περισσοτερα ψυχοσωματικά?

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Aυτο προσπαθω να κάνω εδώ και δυο εβδομαδες . Να αφήνω τις σκέψεις να περνανε χωρίς να τις ανάλυσω καθόλου. Παρατηρώ ότι με αυτό την τεχνική νιώθω ακόμα πιο πολυ άγχος και έχω πιο πολλα ψυχοσωματικά. Δεν ξέρω ίσως έτσι να είναι σε όλους στην αρχή... Στην αρχή όταν έκοψες τους ψυχαναγκασμούς ένιωθες και εσυ ένα πιο έντονο άγχος μαζί με περισσοτερα ψυχοσωματικά?

---

Στην αρχή είναι δύσκολο και επίπονο. Αλλά σιγά σιγά ο εγκέφαλος μαθαίνει τι είναι η εμμονή και ότι δεν πρέπει να σου δημιουργεί ψυχαναγκασμό.

Πάντως πραγματικά είναι πολύ ταλαιπωρία αυτή η ασθένεια .Όταν πλέον η ανασφάλεια επικρατήσει σε κάθε στιγμή της ζωής σου τότε σε έχει αρρωστήσει πραγματικά (μιλάω γενικά δεν αναφέρομαι σε καποιον)σου κάνει δύσκολα τα εύκολα.Εγω προσωπικά έχω παντού ανασφάλεια δλδ δεν είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου σε τέτοιο σημείο που αυτό που νομίζω το πιστεύω ότι το έκανα

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Πάντως πραγματικά είναι πολύ ταλαιπωρία αυτή η ασθένεια .Όταν πλέον η ανασφάλεια επικρατήσει σε κάθε στιγμή της ζωής σου τότε σε έχει αρρωστήσει πραγματικά (μιλάω γενικά δεν αναφέρομαι σε καποιον)σου κάνει δύσκολα τα εύκολα.Εγω προσωπικά έχω παντού ανασφάλεια δλδ δεν είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου σε τέτοιο σημείο που αυτό που νομίζω το πιστεύω ότι το έκανα

---

Δυστηχως έχεις δίκιο είναι ταλαιπωρία μεγάλη... Δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις καθόλου... Εγώ μόνο στον υπνο ηρεμώ πραγματικα... Και εγώ νιώθω ανασφάλειες ιδίως όταν αναλυω τις σκέψεις μου νιώθω ότι δεν έχω εμπιστοσύνη ουτε στον ίδιο τον εαυτό μου... Προσπαθείς να μην αναλυεις τις εμμονές?

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Δυστηχως έχεις δίκιο είναι ταλαιπωρία μεγάλη... Δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις καθόλου... Εγώ μόνο στον υπνο ηρεμώ πραγματικα... Και εγώ νιώθω ανασφάλειες ιδίως όταν αναλυω τις σκέψεις μου νιώθω ότι δεν έχω εμπιστοσύνη ουτε στον ίδιο τον εαυτό μου... Προσπαθείς να μην αναλυεις τις εμμονές?

---

Ναι αλλά είναι δύσκολο δεν γίνεται,έχω ακούσει από όλους ότι δεν πρέπει να δίνεις σημασία αλλά δεν γίνεται έτσι ξαφνικά να μην δώσεις σημασία,εντάξει για να το λένε αυτοί κάτι ξέρουν και το λένε.Εγώ καμία φορά δοκιμάζω να έρθω αντιμέτωπος με τον φόβο αλλά στο τέλος δεν τα καταφέρνω τι να πω...

Πάντως νιώθω ανακούφιση που δεν είμαι ο μοναδικός και επιτέλους που κάποιος με καταλαβαίνει

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Πάντως νιώθω ανακούφιση που δεν είμαι ο μοναδικός και επιτέλους που κάποιος με καταλαβαίνει

---

Το απόγευμα πηγαινα μια βόλτα έξω, ξαφνικά μου ήρθε μια σκεψη και παθαινω μια εντονη ταχυπαλμία μαζί με μια αισθηση ότι πνιγομαι... Είχα παθει σοκ έτρεμα ολόκληρη. Συνέχισα όμως και πηγα την βόλτα μου και ας είχα χάλια ψυχολογία.. Και τωρα που είναι σπίτι παλι χάλια ψυχολογία έχω.. Προσπαθώ όμως να μην ανάλυση τις σκέψεις και τις αισθήσεις μου.. Σε παρακαλω όσο μπορείς βάλε τα δυνατά σου, προσπαθησε να μην αναλυεις τις σκέψεις όταν σου έρχονται και αυτές να περνανε απο το μυαλό, σε λίγη ώρα θα τις ξεχνάς, είναι πολυ δυσκολο και για σένα και για μένα και όλους μας που έχουμε ίδψ αλλά ας βάλουμε τα δυνατά μας, κάθε μέρα είναι ένας αγώνας, ποναμε υποφέρουμε.. Ας είμαστε δυνατοί για αυτους που αγαπάμε και μας αγαπάνε..

Εγώ όταν βγαίνω έξω δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω αλλά με πιανει μια πίεση στο κεφάλι μια θολούρα περίπου και μια υπερένταση ...

Και είμαι και μικρός έχω πολλά να τραβήξω ακόμα και το έχω γύρω στα 12 χρονια

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Και είμαι και μικρός έχω πολλά να τραβήξω ακόμα

---

Μην το αφήνεις να σε παιρνει απο κατω... Βάλε τα δυνατά σου για αυτους που αγαπάς...

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Μην το αφήνεις να σε παιρνει απο κατω... Βάλε τα δυνατά σου για αυτους που αγαπάς...

---

Όχι δεν θα το αφήσω να με ρίξει κάτω θα το προσπαθήσω όπως έκανα παντα

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Όχι δεν θα το αφήσω να με ρίξει κάτω θα το προσπαθήσω όπως έκανα παντα

---

Πως είσαι σήμερα?

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Πως είσαι σήμερα?

---

Γειά σου χριστινα μια χαρά είμαι το παλεύουμε σταθερα ,εσύ πως είσαι? τα καταφέρνεις??

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Γειά σου χριστινα μια χαρά είμαι το παλεύουμε σταθερα ,εσύ πως είσαι? τα καταφέρνεις??

---

Η ψυχολογία μου είναι πεσμενη επειδή συνεχώς έχω και μια καινουρια σκέψη αλλά προσπαθω να μην ανάλυση τις σκέψεις... Κουρασμένη νιώθω ψυχικά... Να μπορουσα να ξεκουραστώ..

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Η ψυχολογία μου είναι πεσμενη επειδή συνεχώς έχω και μια καινουρια σκέψη αλλά προσπαθω να μην ανάλυση τις σκέψεις... Κουρασμένη νιώθω ψυχικά... Να μπορουσα να ξεκουραστώ..

---

Αχ ρε χριστινα τι να σου πω για να σε βοηθήσω...μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Αχ ρε χριστινα τι να σου πω για να σε βοηθήσω...μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω

---

Δεν πειραζει δεν χρειάζεται να πεις κάτι... Καλά να είμαστε μόνο αυτό..

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Δεν πειραζει δεν χρειάζεται να πεις κάτι... Καλά να είμαστε μόνο αυτό..

---

Καληνύχτα χριστινα ,καλό ξημέρωμα να έχουμε

Quote:

---

Originally Posted by Fagomenos

Καληνύχτα χριστινα ,καλό ξημέρωμα να έχουμε

---

Καληνύχτα... Καλο υπνο να έχουμε να γαληνεψουμε

Πάντως για να ξέρουμε και με τη παλεύουμε έχετε υπόψη σας ότι σύμφωνα με το dsm...μετά την σχιζοφρένεια και τις ψυχώσεις γενικώς που παίρνουν άνω των 67% αναπηρία....

η πιο δύσκολη νεύρωση είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή με ποσοστό πού κυμαίνεται μεταξύ 35 με 50%

βέβαια μπορούμε να το δούμε και από άλλη οπτική ότι ο καθένας παίρνει το μπόι αυτού με τον οποίο παλεύει...


keep walking μιλάτε σε φίλους και οικογένεια

Πιάνω να ζωγραφίσω
τα παιδιά μες στην πλατεία
σα να `ταν όπως πρώτα
κι όπως θά `θελα

Mα όλα αλλάζουν
και το χέρι μου αρπάζουν
αλλάξανε τα χρώματα
τα λόγια και τα στόματα.
Tα μάτια μείναν ίδια
στα φώτα στα παιχνίδια.

Kάνω να ζωγραφίσω το φεγγάρι που γυρίζει
ζεστό και σκονισμένο από ταξίδι μακρινό
τα μάτια μου θολώνουν, κι ο αέρας π’ αρμενίζει
μου λέει τραγούδι ξένο, τραγούδι αλλοπαρμένο.

Aμα δεν είναι όπως τα θες
δεν έχεις λόγους κι αφορμές,
δεν κάνεις βήμα.
Oσα κοστίζουν μια δραχμή
γι’ άλλους κοστίζουν μια ζωή.
Δεν είναι κρίμα; Δεν είναι κρίμα;

Kάνω ν’ αποφασίσω σκαλοπάτι να πατήσω
θολές και σκονισμένες μνήμες μου ζωντανές.
θεριά μου διψασμένα με κορμιά παραδεισένια
το δρόμο σας κοιτάζω ξυπνάω κι ανατριχιάζω.

Aμα δεν είναι όπως τα θες
δεν έχεις λόγους κι αφορμές,
δεν κάνεις βήμα.
Oσα κοστίζουν μια δραχμή
γι’ άλλους κοστίζουν μια ζωή.
Δεν είναι κρίμα; Δεν είναι κρίμα;



Ταμάμ για ψυχαναγκαστικους προς Μελέτη....

Καλημέρα και αισιοδοξία

Quote:

---

Originally Posted by diogenis

Πάντως για να ξέρουμε και με τη παλεύουμε έχετε υπόψη σας ότι σύμφωνα με το dsm...μετά την σχιζοφρένεια και τις ψυχώσεις γενικώς που παίρνουν άνω των 67% αναπηρία....

η πιο δύσκολη νεύρωση είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή με ποσοστό πού κυμαίνεται μεταξύ 35 με 50%

βέβαια μπορούμε να το δούμε και από άλλη οπτική ότι ο καθένας παίρνει το μπόι αυτού με τον οποίο παλεύει...


keep walking μιλάτε σε φίλους και οικογένεια

---

Τι λες τώρα τόσο βαριά είναι?δλδ είναι από τις σοβαροτερες ασθένειες

όπα φίλε μην το παίρνεις κατάκαρδα! δεν το είπα αυτό για να σe απόκαρδιώσω.

μπορούμε και εμείς να γίνουμε και χαρούμενoi κι ευτυχισμένoi σε όλες τις απόψεις , τις εκφάνσεις k τις παραμέτρους της ζωής

και μάλιστα πολύ πιο Ουσιαστικά και με περισσότερο βάθος στη ζωή μας

Απλά έχουμε τις προσωπικές μας και κάποιες κοινές στη ζωή μας δυσκολίες

για να σου πω και ένα από τα θετικά Δεν υπάρχει κανένας ίδeoψυχαναγκαστικός που να μην έχει υψηλό IQ...

Quote:

---

Originally Posted by diogenis

όπα φίλε μην το παίρνεις κατάκαρδα! δεν το είπα αυτό για να σe απόκαρδιώσω.

μπορούμε και εμείς να γίνουμε και χαρούμενoi κι ευτυχισμένoi σε όλες τις απόψεις , τις εκφάνσεις k τις παραμέτρους της ζωής

και μάλιστα πολύ πιο Ουσιαστικά και με περισσότερο βάθος στη ζωή μας

Απλά έχουμε τις προσωπικές μας και κάποιες κοινές στη ζωή μας δυσκολίες

για να σου πω και ένα από τα θετικά Δεν υπάρχει κανένας ίδeoψυχαναγκαστικός που να μην έχει υψηλό IQ...

---

Όχι,δεν το πήρα κατάκαρδα,μην αγχώνεσαι.Ποιο πολύ βλέπω τον εαυτό μου σαν 'ήρωα' που μπορώ και τα καταφέρνω με κάτι δύσκολο

Γειά σας και πάλι τι κάνετε πως ειστε