wind of change .....

Αλλαγη,η αιωνια αντιπαραθεση του γνωστου με το αγνωστο.Η αγωνια να εχουμε ολα αυτα που ξερουμε οπως τα ξερουμε αλλα να μπορεσουμε να γνωρισουμε και το νεο.Ποσο μας φοβιζει,ποσο μας συνεπαιρνει.Πότε ειναι καλο να κανουμε το βημα και πότε να μην το αποτολμησουμε.ποτε καταλαβαινουμε πως η ζωη μας εχει φτασει σε ενα τελμα;ποια ειναι τα στοιχεια,οι ενδειξεις που θα μας πεισουν πως το πληρωμα του χρονου εχει επελθει και πρεπει να ερθει η αναγεννηση.Μηπως οχι;μπορουμε να ειμαστε αιωνια ευτυχισμενοι σε μια κατασταση;αν ναι με ποιες προυποθεσεις.τι μας ελκυει στο καινουριο,τι μας φοβιζει.το ατελειωτο παζαρι του τι εχω να χασω σε σχεση με αυτο που θα βρω.μετρημενο με ποια κριτηρια.φοβος,αγωνια,τραυ� �ατα που μπορει να προκαλεσουμε,τραυματα που μπορει να μας προκαλεσει η στασιμοτητα η ακομα και η αλλαγη;η δυναμη της εμπειριας καθως αποχτιεται,η γνωση και η αυτοπεποιθηση η η απογοητευση στην ιδεα μια αποτυχιας.προφιλ ανθρωπων,πως λειτουργουν,συντηρητικοι η ενθουσιωδεις.Αρκετα ερωτηματα σας εχω για σημερα.Καληνυχτα απο μενα.Αυριο προσεξτε τις μικρες λεπτομερειες,τις μικρες στιγμες που θα αγγιξετε το πληκτρολογιο,που θα χτυπησει ο ηλιος το δερμα σας,τη θερμη που θα σας μεταφερει και τα συνεφακια που κολυμπουν στον ουρανο.μη τα προσπερασετε...γευτειτε τα,ολοι μας.

πωπωπωπωπωπωωπωπωππωππωππ ωπω ερωτησειςςςςςςςςς
ωραιος εισαι ρε κουμπαρε!!!
μας αφηνεις 999 ερωτησεις και πας για υπνο!
ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΣΥ! :ρ

αυριο εγω ;) να παιρνω ιδεες

Φοβάται κανεις το άγνωστο που υπάρχει εκεί έξω? \'Η το άγνωστο που καιροφυλακτεί απο πάντα μέσα μας? \'Η και τα δύο αν αισθάνεται έτοιμος για τρέλες?

ομπερον εσυ με μας εισαι η με τον λυκο???
αντι να απαντας βαζεις κι αλλες ερωτησεις???
θα σας δειξω εγω...

Μα Remedy γιατί αποφεύγεις την ερώτηση???

ποια απ ολες??????????????????????????????????????????

ομπορο(ω!μπορώ!!!)
:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

\"Ο κύριος Μπορώ απουσιάζει αυτή τη στιγμή - αν δε μπορείτε χωρίς αυτόν, αφήστε μήνυμα.\"



Τι είναι πιό σημαντικό? Να μπορείς με εφόδιο το γνωστό, ή να ελπίζεις αντιμέτωπος με το άγνωστο?

\"σημαντικο\"...
αν βαλουμε τον παραγοντα της \"σημασιας\"μεσα, ισως η απαντηση να διαφερει απο τις επιλογες καποιου....
σημαντικο π.χ. ειναι να προχωρησει καποιος σαν ανθρωπος, να βρει κατι απο την ευτυχια,ξερω γω?κατι τετοιο φανταζομαι...
η επιλογη του ωστοσο μπορει να ειναι κοντρα στο \"σημαντικο\"...να καθοριζεται απο τις ανασφαλειες,τις συνηθειες η τις ευκολιες του....

λιες?

Συμφωνώ.

\'Αραγε αν αλλάξω το επίθετο απο \"σημαντικό\" σε κάτι άλλο, αλλάζει η ουσία της ερώτησης?

α?
και πως να το κανεις ας πουμε?

\"Να μπορείς με εφόδιο το γνωστό, να ελπίζεις αντιμέτωπος με το άγνωστο\"


Το κατήργησα. :P

...Μαζί με την ερώτηση.

Λοιπόν αντί να κάνω ερωτήσεις θα σας λέω τι να κάνετε! Το βρήκα.

οδηγιες δηλαδη?σαν τι?

Νομίζω το θέμα του Εμπνευστή έχει να κάνει με ουσιαστικά μη αναπαντήσιμες ερωτήσεις που σαν μoναδικό σκοπό έχουν να μας προβληματίσουν. Μου αρέσουν αυτού του έιδους οι ερωτήσεις ακριβώς γιατί δεν χρειάζεται να απαντηθούν - και άρα ούτε να τις πάρω στα σοβαρά... :P

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
Αλλαγη,η αιωνια αντιπαραθεση του γνωστου με το αγνωστο.Η αγωνια να εχουμε ολα αυτα που ξερουμε οπως τα ξερουμε αλλα να μπορεσουμε να γνωρισουμε και το νεο.Ποσο μας φοβιζει,ποσο μας συνεπαιρνει.Πότε ειναι καλο να κανουμε το βημα και πότε να μην το αποτολμησουμε.ποτε καταλαβαινουμε πως η ζωη μας εχει φτασει σε ενα τελμα;ποια ειναι τα στοιχεια,οι ενδειξεις που θα μας πεισουν πως το πληρωμα του χρονου εχει επελθει και πρεπει να ερθει η αναγεννηση.Μηπως οχι;μπορουμε να ειμαστε αιωνια ευτυχισμενοι σε μια κατασταση;αν ναι με ποιες προυποθεσεις.τι μας ελκυει στο καινουριο,τι μας φοβιζει.το ατελειωτο παζαρι του τι εχω να χασω σε σχεση με αυτο που θα βρω.μετρημενο με ποια κριτηρια.φοβος,αγωνια,τραυ� �ατα που μπορει να προκαλεσουμε,τραυματα που μπορει να μας προκαλεσει η στασιμοτητα η ακομα και η αλλαγη;η δυναμη της εμπειριας καθως αποχτιεται,η γνωση και η αυτοπεποιθηση η η απογοητευση στην ιδεα μια αποτυχιας.προφιλ ανθρωπων,πως λειτουργουν,συντηρητικοι η ενθουσιωδεις.Αρκετα ερωτηματα σας εχω για σημερα.Καληνυχτα απο μενα.Αυριο προσεξτε τις μικρες λεπτομερειες,τις μικρες στιγμες που θα αγγιξετε το πληκτρολογιο,που θα χτυπησει ο ηλιος το δερμα σας,τη θερμη που θα σας μεταφερει και τα συνεφακια που κολυμπουν στον ουρανο.μη τα προσπερασετε...γευτειτε τα,ολοι μας.

---

νομιζω οτι εκανες την καλυτερη δουλεια εμπνευστη..
αφησες τα ερωτηματικα να αιωρουνται και εφυγες στην αγκαλια του Μορφεα για να βρεις τις καλυτερες ισως απαντησεις
Γιατι το λεω αυτο?
μα γιατι καθε αλλαγη που αξιζει να ασχοληθει κανεις σοβαρα μαζι της , βρισκει πρωτα απο ολα τα εμποδια , αυτα που βαζει η ιδια η συνειδηση μας ...
θελω να πεταξω....συναισθημα ...
μα δεν εχω φτερα ...λογικη...
ενα ειναι σιγουρο...
κοιμηθηκες καλυτερα απο το αν δεν τα εγραφες ...
γιατι με αυτα στο μυαλο , ο μορφεας ξερει που να σε παει για να ικανοποιησει του ποθους σου...
το προβλημα αρχιζει οταν ξυπνας παντα ....
και η ιδεα εχει φωλιασει στο μυαλο σου οπως η φωτια που εκλεψε απο τους θεους ο προμηθεας για να την δωσει στους ανθρωπους ...
θελω να πεταξω...
αν φτιαξω φτερα απο τα πουπουλα και τα κολησω με κερι , μπορω να το κανω!
μεχρι να μαθεις οτι ο ηλιος θα λυωσει το κερι , το ονειρο εγινε πραγματικοτητα ..εστω και για λιγο...
τιποτα δεν παει χαμενο..
αρκει να μην φοβασαι να βλεπεις ονειρα και μετα να προσπαθεις να τα υλοποιησεις ...

μηπως επρεπε να βαζα μια μια τις ερωτησεις; ;)

δεν ειναι ρητορικες?

να ριξω μια ιδεα? απο ερωτησεις νομιζω γεμισαμε ...
βρηκες μηπως για καμμια το νημα της Αριαδνης στο φιλοξενο παλατι του Μορφεα?

πανο,αν δεν σε ενδιαφερει το θεμα δεν ειναι υποχρεωτικο να γραφεις,εκτος αν δεν εχεις τιποτα αλλο να κανεις στην αδεια ζωη σου ....εξαλλου μονος σου ηρθες,δεν σε υποχρεωσα να απαντησεις σε κατι

τι να το κανεις,
αμα φυσαει και δεν αλλαζει τιποτα?
μερικες φορες οσες φορες και να φυσηξει (ακομα και με ηλεκτρικη σκουπα)
παραμενει τραγικα δυσκολο να αλλαξει κατι.....


:)

Σαδιστκή συμπεριφορά

αυτο που εννοει ο πανος αν καταλαβαινω που το παει ειναι αυτο λενε μερικοι ...οτι αν θεσεις ενα προβλημα η περισσοτερα στον εαυτο σου πριν τον υπνο..ολο το βραδυ το υποσυνειδητο σου εργαζεται παραλληλα προς την εξευρεση λυσης..ετσι εχω διαβασει τουλαχιστον δεν ξερω κατα ποσον ισχυει και δεν προκειται για αλλη μια κουφια θεωρια..

Quote:

---

Originally posted by Helena
αυτο που εννοει ο πανος αν καταλαβαινω που το παει ειναι αυτο λενε μερικοι ...οτι αν θεσεις ενα προβλημα η περισσοτερα στον εαυτο σου πριν τον υπνο..ολο το βραδυ το υποσυνειδητο σου εργαζεται παραλληλα προς την εξευρεση λυσης..ετσι εχω διαβασει τουλαχιστον δεν ξερω κατα ποσον ισχυει και δεν προκειται για αλλη μια κουφια θεωρια..

---

Νομίζω έχει μεγαλύτερη εφαρμογή αυτό όταν έιμαστε αναποφάσιστοι ή διστακτικοί απέναντι σε μια κατάσταση... Να περιμένουμε δηλαδή μέχρι την επόμενη μέρα πρίν κάνουμε κάποια κίνηση, ωστε να έχουν ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα μέσα μας ίσως χάρη στο υποσυνείδητο. Κάτι σαν κι\' αυτό ας πούμε:

http://www.newscientist.com/article/dn8732

Απ\' την άλλη διάβασα σε ένα βιβλίο οτι ορισμένα προβλήματα που δε λύνονται με συμβατικό τρόπο αλλά \"πλαγίως\" είναι καλύτερο να τα αφήνεις και μετά να τα πιάνεις σε ανύποπτο χρόνο, όταν (ίσως?) το υποσυνείδητο τα έχει επεξεργαστεί πλέον με το δικό του τρόπο.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
Αλλαγη,η αιωνια αντιπαραθεση του γνωστου με το αγνωστο.Η αγωνια να εχουμε ολα αυτα που ξερουμε οπως τα ξερουμε αλλα να μπορεσουμε να γνωρισουμε και το νεο.Ποσο μας φοβιζει,ποσο μας συνεπαιρνει.Πότε ειναι καλο να κανουμε το βημα και πότε να μην το αποτολμησουμε.ποτε καταλαβαινουμε πως η ζωη μας εχει φτασει σε ενα τελμα;ποια ειναι τα στοιχεια,οι ενδειξεις που θα μας πεισουν πως το πληρωμα του χρονου εχει επελθει και πρεπει να ερθει η αναγεννηση.Μηπως οχι;μπορουμε να ειμαστε αιωνια ευτυχισμενοι σε μια κατασταση;αν ναι με ποιες προυποθεσεις.τι μας ελκυει στο καινουριο,τι μας φοβιζει.το ατελειωτο παζαρι του τι εχω να χασω σε σχεση με αυτο που θα βρω.μετρημενο με ποια κριτηρια.φοβος,αγωνια,τραυ� �ατα που μπορει να προκαλεσουμε,τραυματα που μπορει να μας προκαλεσει η στασιμοτητα η ακομα και η αλλαγη;η δυναμη της εμπειριας καθως αποχτιεται,η γνωση και η αυτοπεποιθηση η η απογοητευση στην ιδεα μια αποτυχιας.προφιλ ανθρωπων,πως λειτουργουν,συντηρητικοι η ενθουσιωδεις.Αρκετα ερωτηματα σας εχω για σημερα.Καληνυχτα απο μενα.Αυριο προσεξτε τις μικρες λεπτομερειες,τις μικρες στιγμες που θα αγγιξετε το πληκτρολογιο,που θα χτυπησει ο ηλιος το δερμα σας,τη θερμη που θα σας μεταφερει και τα συνεφακια που κολυμπουν στον ουρανο.μη τα προσπερασετε...γευτειτε τα,ολοι μας.

---

Αλλαγή, σημαίνει κάτι ρευστό.

Το να αλλάζω, είναι η διαδικασία εκείνη της μετάβασης απο το παλιό στο καινούργιο.
Απο το γνώριμο, στο λιγότερο γνώριμο ή στο άγνωστο.

Σκεφτόμουν τις προάλλες, οτι το μεγαλύτερο συστατικό του φόβου είναι η άγνοια.
Το άγνωστο φοβόμαστε και το άγνωστο αξιοποιεί η φαντασία μας για να πλάσει τους φόβους μας συχνά.

Πάντα κάτι χάνεις και πάντα κάτι κερδίζεις.
Αν δεν φύγει το παλιό, πώς θα υπάρξει χώρος για το νέο?
Αλλά και το να γεννηθείς εξ αρχής, θα σήμαινε παράλληλα με ολοκληρωτική μεταμόρφωση και ολοκληρωτική απώλεια.

Ωστε, πόση εξέλιξη αντέχουμε και με ποιούς ρυθμούς?
Η πιο έυστοχα, πότε η αλλαγή είναι ένδειξη εξέλιξης και πότε ένδειξη φυγης απο την ίδια μας την ταυτότητα και τον εαυτό?

Νομίζω οτι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα άπτεται με το θέμα της εσωτερικής ισορροπίας.
Στην προσωπική ζυγαριά του καθενός, το κάθε τι έχει άλλο βάρος.
Για έναν τυχοδιώκτη, το να περιφέρεται απο άκρη σε άκρη της γης και περιπέτεια σε περιπέτεια, είναι προυπόθεση για την ευδαιμονία του.
Απεναντίας, ένας άνθρωπος που έχει ριζώσει σε έναν τόπο και τον έχει αγαπήσει, θα έβλεπε τα διαρκή ταξίδια σαν ξεριζωμό και θα τον δυσαρεστούσαν πιότερο.

Το πόση σταθερότητα και πόση μεταβλητότητα λοιπόν χρειάζεται ο καθένας, είναι ζήτημα άκρως υποκειμενικό και άπτεται των ρυθμών του, των ορίων του, των στοιχείων του χαρακτήρα του καθώς και της ψυχικής του κατάστασης και διάθεσης την εκάστοτε δεδομένη χρονική στιγμή.

Μερικές πρόχειρες σκέψεις Εμπνευστή.

Σ ευχαριστώ για την έμπνευση!
Συνέχισε να μας δίνεις τροφή για παρόμοιους προβληματισμούς :)

Quote:

---

Originally posted by oboro

Quote:

---

Originally posted by Helena
αυτο που εννοει ο πανος αν καταλαβαινω που το παει ειναι αυτο λενε μερικοι ...οτι αν θεσεις ενα προβλημα η περισσοτερα στον εαυτο σου πριν τον υπνο..ολο το βραδυ το υποσυνειδητο σου εργαζεται παραλληλα προς την εξευρεση λυσης..ετσι εχω διαβασει τουλαχιστον δεν ξερω κατα ποσον ισχυει και δεν προκειται για αλλη μια κουφια θεωρια..

---

Νομίζω έχει μεγαλύτερη εφαρμογή αυτό όταν έιμαστε αναποφάσιστοι ή διστακτικοί απέναντι σε μια κατάσταση... Να περιμένουμε δηλαδή μέχρι την επόμενη μέρα πρίν κάνουμε κάποια κίνηση, ωστε να έχουν ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα μέσα μας ίσως χάρη στο υποσυνείδητο. Κάτι σαν κι\' αυτό ας πούμε:

http://www.newscientist.com/article/dn8732

Απ\' την άλλη διάβασα σε ένα βιβλίο οτι ορισμένα προβλήματα που δε λύνονται με συμβατικό τρόπο αλλά \"πλαγίως\" είναι καλύτερο να τα αφήνεις και μετά να τα πιάνεις σε ανύποπτο χρόνο, όταν (ίσως?) το υποσυνείδητο τα έχει επεξεργαστεί πλέον με το δικό του τρόπο.

---

εγω παντως, εχω επανειλλημενα κοιμηθει με την σκεψη ενος προβληματος και ειδα την λυση του στον υπνο μου...υπαρχει και η αγγλικη εκφραση \"sleep on it\" που δεν εχει ακριβη μεταφραση, κατι σαν \"κοιμισου το\" η \"κοιμισου πανω του\"...και σημαινει αυτο, να κοιμηθεις με την σκεψη που σε προβληματιζει για να βρεις την λυση της...

weird :)

και συνεχιζω.... αλλαγη.οταν ειμαστε ευχαριστημενοι με μια κατασταση δεν σκεφτομαστε καν την αλλαγη.σε αυτη την περιπτωση η ειμαστε ευτυχισμενοι σε αυτη την κατασταση η βολεμενοι.το βολεμενος εννοειται πως δεν σημαινει και ευτυχισμενος,απλα ικανοποιουνται καποιες προτεραιτοτητες αναλογα με το ατομο και τις αναγκες του παντα.θυμαμαι τον εαυτο μου παλιοτερα,ορθολογιστης ,να δινω βαση περισσοτερο σε κατορθωματα κοινωνικης φυσης,επαινους ,να περασω σε μια καλη σχολη,να ειμαι αξιος και να κανω περηφανους τους γυρω μου για αυτο που ειμαι.μα παντα κατι ελειπε.παρολη την πραγματοποιηση καποιων στοχων και την ικανοποιηση κατι ελειπε,ενα κενο.πλεον στην αντιπερα οχθη,συναισθηματικος μα γνωστης και τις ορθολογικης σκεψης,καταλαβαινω πως ολα πρεπει να ισσοροπουν.σαν τραμπαλα μεσα στον αερα,οπου αναλογα με τον αερα πρεπει να βαλεις διαφορετικο βαρος καθε φορα,αναλογα με την κατασταση και την περισταση,ωστε να κρατηθει η τραμπαλα οριζοντια.δεν ειναι απλο,δεν ειναι ευκολο.η αλλαγη εφερε νεες προκλησεις,εναν καινουριο κοσμο διαφορετικο,που επρεπε να ανακαλυφθει εξ αρχης.με διαφορετικα κριτηρια,με διαφορετικες βασεις.περιεργεια να τον ανακαλυψω,απογοητευση οταν αυτο που ανακαλυπτα δεν ηταν οπως το περιμενα,χαρα οταν ανακαλυπτα πραγματα που δεν ειχα καν φανταστει.αν με ρωτησετε,η αλλαγη ειναι απαραιτητη μεχρι να βρουμε τον εαυτο μας.να κατανοησουμε που στεκεται,να τον γνωρισουμε.και αν μας ικανοποιει να τον αφησουμε να μας ανταποδιδει και να μας ικανοποιει με τη σειρα του.αν οχι να τον αλλαξουμε και να αλλαζουμε και εμεις μαζι του μεσα στο ταξιδι της ζωης.μεχρι να συναντηθουμε,να συμφωνησουμε,να φωτιστουμε ....

Quote:

---

Originally posted by Remedy
εγω παντως, εχω επανειλλημενα κοιμηθει με την σκεψη ενος προβληματος και ειδα την λυση του στον υπνο μου...υπαρχει και η αγγλικη εκφραση \"sleep on it\" που δεν εχει ακριβη μεταφραση, κατι σαν \"κοιμισου το\" η \"κοιμισου πανω του\"...και σημαινει αυτο, να κοιμηθεις με την σκεψη που σε προβληματιζει για να βρεις την λυση της...

---

Ναι κι εμένα μου έχει συμβεί. Και υπάρχουν και φοβερά ιστορικά παραδείγματα για προβλήματα που λύθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Απλώς το μυαλό μου πήγε σε δύο εκδοχές που είναι πιο προβλέψιμες και \"στάνταρ\" για αυτές τις περιπτώσεις συγκεκριμένα. Μάλλον ξέχασα να πω οτι συμφωνώ κιόλας...

H αναγεννηση δεν προυποθετει ενα <<μικρο θανατο>> για τον καθενα μας?

Quote:

---

Originally posted by Remedy


εγω παντως, εχω επανειλλημενα κοιμηθει με την σκεψη ενος προβληματος και ειδα την λυση του στον υπνο μου...υπαρχει και η αγγλικη εκφραση \"sleep on it\" που δεν εχει ακριβη μεταφραση, κατι σαν \"κοιμισου το\" η \"κοιμισου πανω του\"...και σημαινει αυτο, να κοιμηθεις με την σκεψη που σε προβληματιζει για να βρεις την λυση της...

---

ωραιο αυτο:):) εμενα δεν μου χει συμβει ποτε...μαλιστα αναρωτιεμαι τί προβλημα μπορει να λυθει? ενας προβληματισμος? ή κατι πιο πρακτικο? κατι που μπορεις να πεις απο δικη σου εμπειρια remedy? \"επιτρεπεται\" να πεις? δημοσια εννοω...

α, μα νομιζω φανηκε πως συμφωνεις..

Quote:

---

Originally posted by olgaki82
H αναγεννηση δεν προυποθετει ενα <<μικρο θανατο>> για τον καθενα μας?

---

Ολγακι μου

κάθε αλλαγή
προυποθέτει την απώλεια.

Quote:

---

Originally posted by olgaki82
H αναγεννηση δεν προυποθετει ενα <<μικρο θανατο>> για τον καθενα μας?

---

ωραια ερωτηση:) για μενα, ναι.τουλάχιστον μεχρι τωρα.

Ο Kekule κέρδισε βραβείο νόμπελ χημείας επειδή τον ψιλοπήρε κάποτε στη πολυθρόνα του υπνωτισμένος απο ένα τζάκι...

ναι ολγα.σημαινει.αλλα ξερεις κατι;στη ζωη οταν καποια πραγματα κανουν τον κυκλο τους δεν μπορουν να ξαναερθουν.η μπορει να ξαναερθουν με διαφορετικο τροπο,μεσα απο αλλες αναμοχλευσεις.μια φιλικη σχεση στο λυκειο δεν επανερχεται,κανει τον κυκλο της καποια στιγμη.πεθαινει για να γεννηθει μια καινουρια στον εργασιακο χωρο.η αλλαζει η φυση της,πχ μετα απο γαμο των φιλων αλλαζουν οι προτεραιοτητες και οι υποχρεωσεις.οι απαιτησεις και αυτα που μπορεις να προσφερεις.και αν τα 2 μελη συμφωνησουν στα νεα δεδομενα η φιλια συνεχιζεται.αν οχι προχωρας.τιποτα δεν μενει το ιδιο,μονο οι αναμνησεις παραμενουν απαραλαχτες και η ελπιδα να νοιωσεις τα ιδια συναισθηματα στο μελλον.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
weird :)

και συνεχιζω.... αλλαγη.οταν ειμαστε ευχαριστημενοι με μια κατασταση δεν σκεφτομαστε καν την αλλαγη.σε αυτη την περιπτωση η ειμαστε ευτυχισμενοι σε αυτη την κατασταση η βολεμενοι.το βολεμενος εννοειται πως δεν σημαινει και ευτυχισμενος,απλα ικανοποιουνται καποιες προτεραιτοτητες αναλογα με το ατομο και τις αναγκες του παντα.θυμαμαι τον εαυτο μου παλιοτερα,ορθολογιστης ,να δινω βαση περισσοτερο σε κατορθωματα κοινωνικης φυσης,επαινους ,να περασω σε μια καλη σχολη,να ειμαι αξιος και να κανω περηφανους τους γυρω μου για αυτο που ειμαι.μα παντα κατι ελειπε.παρολη την πραγματοποιηση καποιων στοχων και την ικανοποιηση κατι ελειπε,ενα κενο.πλεον στην αντιπερα οχθη,συναισθηματικος μα γνωστης και τις ορθολογικης σκεψης,καταλαβαινω πως ολα πρεπει να ισσοροπουν.σαν τραμπαλα μεσα στον αερα,οπου αναλογα με τον αερα πρεπει να βαλεις διαφορετικο βαρος καθε φορα,αναλογα με την κατασταση και την περισταση,ωστε να κρατηθει η τραμπαλα οριζοντια.δεν ειναι απλο,δεν ειναι ευκολο.η αλλαγη εφερε νεες προκλησεις,εναν καινουριο κοσμο διαφορετικο,που επρεπε να ανακαλυφθει εξ αρχης.με διαφορετικα κριτηρια,με διαφορετικες βασεις.περιεργεια να τον ανακαλυψω,απογοητευση οταν αυτο που ανακαλυπτα δεν ηταν οπως το περιμενα,χαρα οταν ανακαλυπτα πραγματα που δεν ειχα καν φανταστει.αν με ρωτησετε,η αλλαγη ειναι απαραιτητη μεχρι να βρουμε τον εαυτο μας.να κατανοησουμε που στεκεται,να τον γνωρισουμε.και αν μας ικανοποιει να τον αφησουμε να μας ανταποδιδει και να μας ικανοποιει με τη σειρα του.αν οχι να τον αλλαξουμε και να αλλαζουμε και εμεις μαζι του μεσα στο ταξιδι της ζωης.μεχρι να συναντηθουμε,να συμφωνησουμε,να φωτιστουμε ....

---

Η εύρεση της ισορροπίας,
της μίξης εκείνης των αντιθέτων που σου επιτρέπει την εσωτερική αρμονία, είναι ένα απο τα πιο ακανθώδη και δύσκολα επιτεύγματα...
Χρειάζεται μεγάλος αγώνας Εμπνευστή, συμφνωνώ.
Και επίσης, το θέμα με την ισορροπία, είναι πώς να ξέρεις να την βρίσκεις, γιατί σίγουρα θα την χάνεις αν την έχεις βρει...

Να σου πω οτι δέχομαι πως ο καθένας έχει μέσα του ένα διαφορετικό δυναμικό αλλαγής, πως ο καθένας έχει τα όριά του.

Ομως, η Ύπαρξη, διέπεται απο ρευστότητα κι έτσι το να παγιώσεις μια κατάσταση ανάλλακτη, μοιάζει αφύσικο.
Νομίζω οτι απλά, καλό είναι να νιώθει κανείς πότε να σταματά για λίγο, και πότε να αρχίζει πάλι.

Μιλάς για την συνάντηση και την φώτιση.
Την συνάντηση με το άλλο μισό του εαυτού σου, με το \"αντίγραφο\" ( είναι ένας όρος που χρησιμοποιούν οι αναλυτές και μου τον έφερες στον νου).
Είναι ωραία η Πλήρωση που επέρχεται απο μια τέτοια συνάντηση.

Και τολμώ να πω οτι έχω γευτεί την αίσθησή της, για να την ξαναχάσω πάλι, να την ξαναβρώ μετά.

Σε αέναη
σε αδιάκοπη κίνηση
βρισκόμαστε
πάντα.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
ναι ολγα.σημαινει.αλλα ξερεις κατι;στη ζωη οταν καποια πραγματα κανουν τον κυκλο τους δεν μπορουν να ξαναερθουν.η μπορει να ξαναερθουν με διαφορετικο τροπο,μεσα απο αλλες αναμοχλευσεις.μια φιλικη σχεση στο λυκειο δεν επανερχεται,κανει τον κυκλο της καποια στιγμη.πεθαινει για να γεννηθει μια καινουρια στον εργασιακο χωρο.η αλλαζει η φυση της,πχ μετα απο γαμο των φιλων αλλαζουν οι προτεραιοτητες και οι υποχρεωσεις.οι απαιτησεις και αυτα που μπορεις να προσφερεις.και αν τα 2 μελη συμφωνησουν στα νεα δεδομενα η φιλια συνεχιζεται.αν οχι προχωρας.τιποτα δεν μενει το ιδιο,μονο οι αναμνησεις παραμενουν απαραλαχτες και η ελπιδα να νοιωσεις τα ιδια συναισθηματα στο μελλον.

---

αναμοχλεύσεις.. ωραία λέξη.
Οι αναμνήσεις δεν είναι το αληθινό που ζήσαμε, αλλά αυτό που βιώσαμε εσωτερικά τις χρωματίζει.
Αναπόφευκτα οι αναμνήσεις ενέχουν μιαν αλλοίωση του πραγματικού.
Τίποτα δεν μένει ίδιο,
μα δεν χρειάζεται να το χάνεις για να αλλάζει.
Και φίλοι χρόνων που δεν άλλαξαν παρέες, δυσκολεύονται να ανιχνέυσουν εκείνη την αίσθηση που είχαν απο την σχέση τους στο ζενίθ της γνωριμίας τους.

Και μέσα σε μια σχέση ερωτική,
πόσες φορές πένθησα, ενώ ήμουν με τον άλλο,
την χαμένη εκείνη φρεσκάδα του πρώτου καιρού?

Τα πάντα ρει, συνεπώς, που είπε και ο Ηράκλειτος...

Όλα κάνουν τον κύκλο τους.
Για να αρχίσουν πάλι, ή να σπασουν, να χαθούν.

Και τίποτα δεν μας ανήκει για πάντα.
Ούτε καν το ίδιο μας το σωμα.

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
Αλλαγη,η αιωνια αντιπαραθεση του γνωστου με το αγνωστο.Η αγωνια να εχουμε ολα αυτα που ξερουμε οπως τα ξερουμε αλλα να μπορεσουμε να γνωρισουμε και το νεο.Ποσο μας φοβιζει,ποσο μας συνεπαιρνει.Πότε ειναι καλο να κανουμε το βημα και πότε να μην το αποτολμησουμε.ποτε καταλαβαινουμε πως η ζωη μας εχει φτασει σε ενα τελμα;ποια ειναι τα στοιχεια,οι ενδειξεις που θα μας πεισουν πως το πληρωμα του χρονου εχει επελθει και πρεπει να ερθει η αναγεννηση.Μηπως οχι;μπορουμε να ειμαστε αιωνια ευτυχισμενοι σε μια κατασταση;αν ναι με ποιες προυποθεσεις.τι μας ελκυει στο καινουριο,τι μας φοβιζει.το ατελειωτο παζαρι του τι εχω να χασω σε σχεση με αυτο που θα βρω.μετρημενο με ποια κριτηρια.φοβος,αγωνια,τραυ� �ατα που μπορει να προκαλεσουμε,τραυματα που μπορει να μας προκαλεσει η στασιμοτητα η ακομα και η αλλαγη;η δυναμη της εμπειριας καθως αποχτιεται,η γνωση και η αυτοπεποιθηση η η απογοητευση στην ιδεα μια αποτυχιας.προφιλ ανθρωπων,πως λειτουργουν,συντηρητικοι η ενθουσιωδεις.

---

εξαρταται η απαντηση σε ολα. κ εξαρτάται στο ποσο θελουμε να αυτοπροσδιοριστουμε κ να αυτοπεριχαρακωθουμε. κ αναλογως να προχωρησουμε σε αλλαγες.

Μια αλλαγη μπορει να σημαινει κ παραδοχη μιας προσωπικης ματαιωσης. Μπορει να σημαινει, αποδοχη προσωπικων οριων.

Αλλα σιγουρα οι αλλαγες εχουν κ ορια.Ολοι εχουμε ενα προσωπικο οριο σ αυτες. Δεν μπορουμε να τα αλλαξουμε ολα...

Πιστευω πώς τοσο οι αδιακοπες αλλαγες οσο κ η πεισματικη στασιμοτητα ενεχουν μεγαλους κινδυνους: την απωλεια της επαφης κυριως με τον χρονο κ με τον εαυτο μεχρι καποιο βαθμο.

και οσο να θελουμε να σταματησουμε αυτη την κινηση,δεν ειναι δυνατον.πως μπορει καποιος να παγωσει τον χρονο;μονο αν βγει εξω απο αυτον,αν ταξιδεψει πνευματικα και αυτο για μια στιγμη.

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
ναι ολγα.σημαινει.αλλα ξερεις κατι;στη ζωη οταν καποια πραγματα κανουν τον κυκλο τους δεν μπορουν να ξαναερθουν.η μπορει να ξαναερθουν με διαφορετικο τροπο,μεσα απο αλλες αναμοχλευσεις.μια φιλικη σχεση στο λυκειο δεν επανερχεται,κανει τον κυκλο της καποια στιγμη.πεθαινει για να γεννηθει μια καινουρια στον εργασιακο χωρο.η αλλαζει η φυση της,πχ μετα απο γαμο των φιλων αλλαζουν οι προτεραιοτητες και οι υποχρεωσεις.οι απαιτησεις και αυτα που μπορεις να προσφερεις.και αν τα 2 μελη συμφωνησουν στα νεα δεδομενα η φιλια συνεχιζεται.αν οχι προχωρας.τιποτα δεν μενει το ιδιο,μονο οι αναμνησεις παραμενουν απαραλαχτες και η ελπιδα να νοιωσεις τα ιδια συναισθηματα στο μελλον.

---

αναμοχλεύσεις.. ωραία λέξη.
Οι αναμνήσεις δεν είναι το αληθινό που ζήσαμε, αλλά αυτό που βιώσαμε εσωτερικά τις χρωματίζει.
Αναπόφευκτα οι αναμνήσεις ενέχουν μιαν αλλοίωση του πραγματικού.
Τίποτα δεν μένει ίδιο,
μα δεν χρειάζεται να το χάνεις για να αλλάζει.
Και φίλοι χρόνων που δεν άλλαξαν παρέες, δυσκολεύονται να ανιχνέυσουν εκείνη την αίσθηση που είχαν απο την σχέση τους στο ζενίθ της γνωριμίας τους.

Και μέσα σε μια σχέση ερωτική,
πόσες φορές πένθησα, ενώ ήμουν με τον άλλο,
την χαμένη εκείνη φρεσκάδα του πρώτου καιρού?

Τα πάντα ρει, συνεπώς, που είπε και ο Ηράκλειτος...

Όλα κάνουν τον κύκλο τους.
Για να αρχίσουν πάλι, ή να σπασουν, να χαθούν.

Και τίποτα δεν μας ανήκει για πάντα.
Ούτε καν το ίδιο μας το σωμα.

---

μας ανηκουν οι εμπειριες μας και οι αναμνησεις μας.η σταση ζωης μας και η ενεργεια μας,θετικη η αρνητικη.αυτα θα μας συντροφευουν παντα