Quote:
Originally posted by DissolvedGirl
Αγαπητέ Vince
ομολογώ πως πειράχθηκα λίγο από το μήνυμα σου γιατί το πήρα προσωπικά, οποτε ξεκινώ από αυτό το σημείο. Δεν \"αραδιάζω\" λόγια που δεν \"κατανοώ\" και δεν έχω στόχο η διάθεση ούτε να το παίξω μεγαλύτερη/ωριμότερη από όσο είμαι, ούτε να προσποιούμαι στο ελάχιστο τον τρόπο γραφής μου, ούτε να πείσω κανέναν ότι η οπτική και οι απόψεις μου είναι αλάνθαστες -όπως και όλες οι απαντήσεις σε ένα forum, είναι καθαρά υποκειμενικές, άσχετο αν η πλειοψηφία ή η μειοψηφία συμφωνεί με αυτές. Άμα θες όμως, αυτό το thread το δημιούργησα για αυτόν ακριβώς τον σκοπό, να \"αραδιάζω\" ο,τι ιδέες και απόψεις έχω, για εμενα πρωτίστως. Όπως μου βγαίνει στην στιγμή, έτσι αποτυπώνεται, και όσα γράφω, είτε τα κατέχω στο έπακρο (στο προσωπικό μου επίπεδο πάντα, έτσι; δεν είμαι παντογνώστης) είτε τα πιστεύω στο έπακρο, ακόμα και αν δεν τα έχω εφαρμόσει ακόμα. Σίγουρα όμως τα κατανοώ.
Με την σειρά μου να πω πως ούτε εγώ διεκδικώ το αλάθητο. Μια συζήτηση μπορεί να ξεκινήσει από μία λέξη και να εξελιχθεί σε χείμαρρο μηνυμάτων. Μια συζήτηση δεν έχει ουσιαστικό όριο (τέλος) και κάθε συμπέρασμα μπορεί να εξελιχθεί περαιτέρω. Σαφώς και αντιλαμβάνεσαι το νόημα των λεγομένων σου. Η λέξη κατανόησή που χρησιμοποίησα αφορά κυρίως τους περιορισμούς αντανάκλασης των σκέψεων σου ως προς τα κοινωνικά πλαίσια (και αυτό με βάση την ηλικία σου). Ένας άγουρος νους θεωρεί. Ένας μέσος νους αμφιβάλλει. Ένας ηλικιωμένος πενθεί. Μερικές φορές δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την πνευματική ωριμότητα με βάση την ηλικία. Δεν είναι αφύσικο αρκεί να μην ξεχνάμε την σωματική μας ηλικία και να μην χάνουμε τις ιδιότητες που μας προσφέρει το κάθε στάδιο εξέλιξης. Αν στα μηνύματα σου (για παράδειγμα) εξέφραζες την κατάθλιψη σου επειδή σκίστηκε το χρυσοπληρωμένο τσαντάκι Gucci που αγόρασες χθες τότε πιθανώς να έβγαζα ένα αυτόματο συμπέρασμα για την ηλικία σου και εφόσον δεν υπήρχε αναφορά προηγουμένως.
Quote:
Originally posted by DissolvedGirl
Αφού ξεκαθάρισα τη θέση μου (και τον αέρα) τώρα, στο γενικότερο πλαίσιο μάλλον συμμερίζομαι την απορία σου, και θα σου πω τι πιστεύω για εμενα. Στο μέρος που αναρωτιέσαι αν μικρές ηλικίες έχει νόημα να συμμετέχουν σε forum ψυχολογικής υποστήριξης, απαντώ ως ταλαίπωρο 19χρονο πως ο συναισθηματικός πόνος και οι δυσκολίες της ζωής δεν έχουν πρόγραμμα για να εμφανίζονται σε συγκεκριμένο χρόνο και άτομα. Πολύ θα ήθελα να ασχολούμουν με κάποια ερωτήματα μετά τα 30 μου, αλλα επειδή η ζωή είναι ο,τι συμβαίνει όσο την προγραμματίζουμε, περνάω κάποιες καταστάσεις τώρα. Και δεν νομίζω να προτείνεις να περιμένω μερικά χρονια πρωτού τις αντιμετωπίσω.
Μετά απο κάποια ηλικία ο μέσος άνθρωπος παύει να αναρωτιέται, αφοσιώνεται στην εργασία του (εφόσον υπάρχει εργασία) και κάνει οικογένεια. Τα αναπάντητα ερωτήματα και οι αμφιβολίες μπαίνουν στην ντουλάπα και στην θέση αυτών εμφανίζεται η δύνη των υποχρεώσεων. Όταν ένας άνθρωπος δυσκολεύεται να αποδεχτεί τις κοινωνικές του υποδείξεις θα βρεί μπροστά του περισσότερα προβλήματα. Δεν θέλησα να σε διώξω με όσα έγραψα στο προηγούμενο μου μήνυμα, περισσότερο όμως να σε ταρακουνήσω. Ανήκω σε μία από τις πρώτες γενιές που ήρθαν τόσο κοντά με τον ψηφιακό κόσμο και παρόλα αυτά δεν χρησιμοποιούσα τόσο πολύ το ιντερνετ όσο αφότου έπαθα ότι έπαθα στα middle 20ς.. Μπορεί να μην γλίτωσα την ψύχωση όμως τουλάχιστον είχα προλάβει να κοινωνικοποιηθώ αρκετά ώστε η ψύχωση να μην με οδηγήσει κατευθείαν στην απομόνωση. Αυτό λοιπόν που θα έλεγα στον εαυτό μου τότε είναι το εξής \"καλά έκανες που έβγαινες έξω, γνώριζες κόσμο, όμορφες κοπέλες και φίλους απλά θα σε συμβούλευα να μην στεναχωριέσαι τόσο εύκολα γιατί η ζωή σε θέλει πιο σκληρό\".
Quote:
Originally posted by DissolvedGirl
Επίσης, το νόημα που ο καθένας μας βρίσκει εδώ είναι δικό του θέμα. Εγώ για παράδειγμα δεν θέλω να ξέρω την ηλικία του κάθε συνομιλητή μου, γιατί μπήκα σε αυτό το forum για να συλλέξω συμβουλές στα προβλήματα μου από άτομα όλων των ηλικιών, χωρίς να κατηγοριοποιώ τις απαντήσεις τους με καμια ταμπελίτσα (ηλικία, φύλο κτλ) εκτος του αν με βοηθούν/με βρίσκουν σύμφωνη/μου αρέσουν στην τελική. Αν κάποιος μεγαλύτερος προσφέρει εμπειρία και συμπάσχει, ίσως ένας νεότερος προσφέρει φρέσκια οπτική, και τις περισσότερες φορες περισσότερη αισιοδοξία και πείσμα, αν μου επιτρέπεται. Εννοείται όμως πως το forum δεν είναι και η μονη πηγή υποστήριξης που έχω στη ζωή μου, ούτε και ότι ακολουθώ οποιαδήποτε υπόδειξη χωρίς να την εξετάσω πρώτα, κάτι που εύχομαι να κάνουν όλα τα μέλη.
Όσο για την ωριμότητα μου (που το παίρνω σαν κομπλιμέντο) και το αν φταίει η κοινωνία... δεν ξέρω. Μπορεί να φταίμε και εμείς που έχουμε μεγαλώσει με ένα μόνιμο άγχος να επιτύχουμε συγκεκριμένα πράγματα σε συγκεκριμένες ηλικίες. Κάποιοι προσαρμόζονται, εγώ αντιδρώ. Αλλα σου μιλάω ειλικρινά, θα έδινα τη μιση μου ζωή για να ήμουν σαν μερικές κοπέλες με τις οποιες μεγάλωσα, που το πρόβλημα τους ήταν ότι δεν πρόλαβαν να κάνουν δεύτερο ντουζ πριν το ραντεβού τους, που το άγχος τους ήταν αν η ζώνη τους ταιριάζει με τα καινούρια τους Prada, που ο πόνος τους ήταν ότι δεν πρόλαβαν τις εκπτώσεις στα Zara του Λονδίνου, που η αγωνια τους ήταν πως θα κλέψουν την καρδια του καλύτερου φίλου του αγοριού τους. Και τι δεν θα έδινα για να ήμουν μια από αυτές τις κοπέλες, έστω και για λίγο, γιατί υπάρχουν, και περνάνε τη ζωή τους σε μια ροζ σαπουνόφουσκα που ζηλεύω κατάφωρα. Γιατί καμια από αυτές δεν βλέπει εφιάλτες ότι θάβεται ζωντανή, καμια τους δεν απορεί γιατί συγκινείται τόσο πολύ με τη μουσική, και καμια τους δεν νοιάζεται να ικανοποιήσει τους πάντες γύρω τους θυσιάζοντας τη δικη της άνεση. Και ας με πούνε χαζοχαρούμενη. Και ας με πούνε τσουλάκι. Τουλάχιστον θα κοιμάμαι ήρεμα τη νύχτα και δεν θα έχω μαύρους κύκλους. Και αυτό θα μου είναι αρκετό.
Τέλος, δεν πιστεύω επουδενί ότι η ζωή είναι ή μαθαίνεται εδώ μέσα, ή οπουδήποτε μέσα εκτος από μέσα μας. Όπως όμως και στο \"έξω\", υπάρχουν φωνές σε αυτό εδώ το \"μέσα\" που, διαβάζοντας τα λεγόμενα τους και μιλώντας τους και εκτος forum, έχω αποφανθεί ότι αξίζουν την εκτίμηση και την προσοχή μου. Για την άποψη αυτών των ανθρώπων εκφράζω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου, και ελπίζω και σε περισσότερες εποικοδομητικές απαντήσεις (σαν τη δικη σου) ώστε ο κύκλος των μελών που εκτιμώ να γίνει μεγαλύτερος, και με τη σειρά μου και εγώ να βοηθήσω και να προσφέρω όπου και όπως μπορώ. Πάντως δεν προβλέπεται να εξελίσσομαι σε posting freak (έχω κοντά ένα μηνα να συμμετάσχω), αν μη τι άλλο διότι -και ξέρω πως το μέγεθος των απαντήσεων μου υποδεικνύει το αντίθετο, αλλα ειλικρινά το λέω- βαριέμαι να γράφω πολύ :P
Η παρουσία σου εκτός του ότι είναι όμορφη ανεβάζει και το επίπεδο του φορουμ. Ελπίζω μόνο να υπάρχουν άνθρωποι και εκεί έξω που να τους δίνεται η ευκαιρία να το ανακαλύπτουν αυτό.