Τίποτα δεν είναι όπως πριν

Καλησπέρα είπα να γράψω και εγώ τη δική μου ιστορία και κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη. Είμαι 31 και παντρεμένη. Είμαι με τον άντρα μου από αρκετά νεαρή ηλικία ήταν μια σχέση θυελλώδεις με πολύ έρωτα πάθος δέσιμο. Εγώ από μεγάλη πόλη της Ελλάδας εκείνος από χωριό. Μείναμε μαζί από πολύ νωρίς μετά αναγκαστικά ζούσαμε εξ αποστάσεως για λίγα χρόνια λόγο δουλειάς. Παρόλαυτά τελικά πήρα την απόφαση να παρατήσω εγώ την ζωή μου και τα όνειρα μου για να πάω να ζήσω στο χωριό διότι δυστυχώς διαφορετικά δεν γινόταν. Τοτε πέρασα μια περίοδο με αγχώδη διαταραχή κρίση πανικού αγοραφοβία κλτπ το οποίο με ταλαιπώρησε κάποια χρόνια το πάλεψα και κατάφερα να πάρω την ζωή μου πίσω. Ερχόμαστε στο τώρα ενώ όλα πήγαιναν καλά λέγαμε να κάνουμε ένα παιδάκι ξαφνικά όλα άλλαξαν έγινε ένας άλλος άνθρωπος άρχισε να μου λέει δεν ξέρω αν σε θέλω δεν ξέρω αν θέλω να είμαι μαζι σου έχω ανάγκη να κάνω πράγματα να βγω να περάσω καλά μου πέταξε ότι ίσως έχω ανάγκη να πάω και με άλλη γυναίκα... Αυτά ήταν γροθιά στο στομάχι ήμουν πάντα τόσο σωστή και αληθινή απέναντι του δεν του έλειπε τίποτα σεξουαλικά υπήρχε και υπάρχει χημεία ποτέ δεν το χάσαμε και στην συχνότητα και στην φαντασία για να πω ότι κάτι παίζει. Ήμουν τρυφερή ακόμη και όταν μου έλεγε όλα αυτά..έκλαιγα σπαραζα ήμουν ένα κουρέλι αλλά ακόμη και τότε του έλεγα πόσο τον αγαπάω. Αυτό κράτησε 3 μήνες 3 μήνες κόλαση να τον ρωτάω μπορώ να σε πάρω μια αγκαλιά και να μου λέει όχι δεν έχω όρεξη μην παίρνεις αέρα... Ποιος άνθρωπος που σαγαπαει αντέχει να σε βλέπει έτσι; πως ένας άνθρωπος αλλάζει μετά από τόσα χρόνια από την μια στιγμή στην άλλη γιατί πραγματικά είχε γίνει ένα άλλο πρόσωπο. Αφού έφυγα να πάρουμε τις αποστάσεις μας όχι επειδή χωρίσαμε απλά ήθελα και εγώ να ηρεμήσω να βρω τον εαυτό μου όταν ξαναβρεθηκαμε έγινε πάλι τρυφερός σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αλλά για μένα όλα άλλαξαν έσπασε ένα κομμάτι που δεν ξέρω αν ξανά κολλάει ίσως θέλει χρόνο ίσως ήταν μια κρίση που περνάμε όλοι σε κάποια φάση. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ δεν ξέρω αν όντως όλοι οι γάμοι μετά από χρόνια είναι φυσιολογικό να περνάνε αντίστοιχες καταστάσεις. Δεν ξέρω γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο δύσκολες τελικά ...

Ναι, οι σχεσεις ειναι δυσκολες, για αυτο οι ανθρωποι οταν δεν εχουν αναγκη κανεναν τις αποφευγουν. Η σκεψη μονο πως απο εδω και περα εισαι εξαρτημεςνος απο τα καπριτσια καποιου αλλου για τις βασικες σου συναιθηματικες αναγκες εναι τρωμακτικη, αλλα εσεις δεν εχετε παιδια ακομα. Μετα τα παιδια ειναι ακομα πιο δυσκολα γιατι πρεπει να πουλησεις το παραμυθι στον εαυτο σου, να παραβλεπεις ασχημες συμπεριφορες κλπ.

Γεια σου, Βασιλική.

Η αλήθεια είναι ότι όταν ραγίσει το γυαλί δύσκολα ξανακολλαει.Κι αν κολλήσει,δε θα είναι το ίδιο με πριν (θα έχει ραγισματιες).

Σίγουρα όλες οι σχέσεις/γάμοι περνάνε κρίσεις,όμως το θέμα είναι αν μπορείτε(κι αν θέλετε αμφότεροι) να μηδεμισετε το κοντέρ και να το πάτε από την αρχή.

Αυτό θέλει κοτσια,άπειρη υπομονή και επιμονή, καθώς και αμοιβαία θέληση και κατανόηση.

Πρέπει λοιπόν να ρωτήσεις τον εαυτό σου αν είσαι διατεθειμένη για ένα τέτοιο εγχείρημα.Αν μπορείς να αφήσεις πίσω σου τα άσχημα και να τον συγχωρέσεις.

Η συγχώρεση, ξέρεις, θέλει κι αυτή κοτσια και βασίζεται στην άνευ όρων (ανιδιοτελή) αγάπη.

Όταν η καρδιά συγκρούεται με την λογική, συνήθως η καρδιά κερδίζει,δκδ στο τέλος την καρδιά μας ακολουθούμε.

Απλά η λήψη αποφάσεων πρέπει να γίνεται συνυπολογίζοντας και τη λογική και το ένστικτο.

Σου εύχομαι να πάρεις/παρετε τη "σωστή" απόφαση και για τους δυο σας και για τη σχέση σας.

ο τυπος ειναι νάρκισσος εαυτουλακιας κι αχαρητος δε ειν αυτα πράματα να λεει αν τοσο εχει όρεξη να παει με άλλην ας παει κι να δει πως ειν απλα να απαυτώνετε μα να μην τον νιαζετε η άλλη οπως εσυ. αν επιλέγει τις ορμόνες του να φρεσκάρει ας το κανει μα θα πάρει κι οτι επακόλουθο εχει αυτο.αυτα δε ειν αποδεκτά τα πράματα ντροπη να χαλανε ανθρωποι ομορφες σχεσεις για να δοκιμαζουν αλλου το μελι που μπορει να ειν κι μουφα εν τελει .

Εντάξει την πάτησες να σ δώσω μια συμβουλή μην πας με εκατό τώρα θα έχεις αλλά προβλήματα δέξου το πάρε τα φάρμακα κ κατέστρεψε μόνο τη ζωή σου γτ αν συνεχίσεις θα φας άλλους 100 κρίμα είναι εγώ έτσι έκανα κι ευχαριστώ τον Θεό που με φώτισε τότε

Δεν σε καταλαβαίνω απάντησες σίγουρα στην σωστή δημοσίευση; αν ναι κάπου δεν βγαίνει το νόημα...

Το θέμα είναι να υπάρχει αμοιβαία προσπάθεια και όχι μονόπλευρη..και όταν ραγίζει το γυαλί δεν φτάνει μόνο η αγάπη για να ξανά κολλήσει. και πόσο μάλλον μπορείς να προχωρήσεις χωρίς να νιώθεις μια ισορροπία στην σχέση σου χωρίς να νιώθεις την αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα ξανασυμβεί...

Quote:

---

Originally Posted by Vasiliki2018

Το θέμα είναι να υπάρχει αμοιβαία προσπάθεια και όχι μονόπλευρη..και όταν ραγίζει το γυαλί δεν φτάνει μόνο η αγάπη για να ξανά κολλήσει. και πόσο μάλλον μπορείς να προχωρήσεις χωρίς να νιώθεις μια ισορροπία στην σχέση σου χωρίς να νιώθεις την αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα ξανασυμβεί...

---

Αφου κατι δεν παει καλα στην επικοινωνια σας, πως θα το κολλησετε το γιαλι; Τρως την ηττα και πας αλλου.

Quote:

---

Originally Posted by Vasiliki2018

Καλησπέρα είπα να γράψω και εγώ τη δική μου ιστορία και κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη. Είμαι 31 και παντρεμένη. Είμαι με τον άντρα μου από αρκετά νεαρή ηλικία ήταν μια σχέση θυελλώδεις με πολύ έρωτα πάθος δέσιμο. Εγώ από μεγάλη πόλη της Ελλάδας εκείνος από χωριό. Μείναμε μαζί από πολύ νωρίς μετά αναγκαστικά ζούσαμε εξ αποστάσεως για λίγα χρόνια λόγο δουλειάς. Παρόλαυτά τελικά πήρα την απόφαση να παρατήσω εγώ την ζωή μου και τα όνειρα μου για να πάω να ζήσω στο χωριό διότι δυστυχώς διαφορετικά δεν γινόταν. Τοτε πέρασα μια περίοδο με αγχώδη διαταραχή κρίση πανικού αγοραφοβία κλτπ το οποίο με ταλαιπώρησε κάποια χρόνια το πάλεψα και κατάφερα να πάρω την ζωή μου πίσω. Ερχόμαστε στο τώρα ενώ όλα πήγαιναν καλά λέγαμε να κάνουμε ένα παιδάκι ξαφνικά όλα άλλαξαν έγινε ένας άλλος άνθρωπος άρχισε να μου λέει δεν ξέρω αν σε θέλω δεν ξέρω αν θέλω να είμαι μαζι σου έχω ανάγκη να κάνω πράγματα να βγω να περάσω καλά μου πέταξε ότι ίσως έχω ανάγκη να πάω και με άλλη γυναίκα... Αυτά ήταν γροθιά στο στομάχι ήμουν πάντα τόσο σωστή και αληθινή απέναντι του δεν του έλειπε τίποτα σεξουαλικά υπήρχε και υπάρχει χημεία ποτέ δεν το χάσαμε και στην συχνότητα και στην φαντασία για να πω ότι κάτι παίζει. Ήμουν τρυφερή ακόμη και όταν μου έλεγε όλα αυτά..έκλαιγα σπαραζα ήμουν ένα κουρέλι αλλά ακόμη και τότε του έλεγα πόσο τον αγαπάω. Αυτό κράτησε 3 μήνες 3 μήνες κόλαση να τον ρωτάω μπορώ να σε πάρω μια αγκαλιά και να μου λέει όχι δεν έχω όρεξη μην παίρνεις αέρα... Ποιος άνθρωπος που σαγαπαει αντέχει να σε βλέπει έτσι; πως ένας άνθρωπος αλλάζει μετά από τόσα χρόνια από την μια στιγμή στην άλλη γιατί πραγματικά είχε γίνει ένα άλλο πρόσωπο. Αφού έφυγα να πάρουμε τις αποστάσεις μας όχι επειδή χωρίσαμε απλά ήθελα και εγώ να ηρεμήσω να βρω τον εαυτό μου όταν ξαναβρεθηκαμε έγινε πάλι τρυφερός σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αλλά για μένα όλα άλλαξαν έσπασε ένα κομμάτι που δεν ξέρω αν ξανά κολλάει ίσως θέλει χρόνο ίσως ήταν μια κρίση που περνάμε όλοι σε κάποια φάση. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ δεν ξέρω αν όντως όλοι οι γάμοι μετά από χρόνια είναι φυσιολογικό να περνάνε αντίστοιχες καταστάσεις. Δεν ξέρω γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο δύσκολες τελικά ...

---

Αν μπορείς να τον εμπιστευτείς ξανά μετά από αυτό, κάντε ξανά μια προσπάθεια... Κατάλαβε πόσο σκληρό ήταν αυτό που έκανε; Πιστεύεις ότι άλλαξε στάση επειδή θέλει εσένα ή δεν μπορεί μόνος; Εσύ μπορείς να τον εμπιστευτείς ξανά; Ότι δεν θα ξυπνήσει ένα πρωί και αρχίσει τα ίδια; Μπορείς να είσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου με ένα τέτοιο άνθρωπο; Κι αφού έσπασε κάτι μέσα σου, τι σε κρατάει ακόμη εκεί;

Είσαστε μαζί από νεαρή ηλικία . Να φανταστώ χωρίς μπόλικες εμπειρίες εσύ κ ο σύζυγος ....εσύ έκανες την θυσία ( άφησες όνειρα για τον ερασταρα ) κ έφυγες από την πόλη κ πηγές στο χωριό ....πέρασες ένα δύσκολο διάστημα προσαρμογής,κρίσης πανικού κλπ κ όταν έπεσε η κουβέντα για παιδι ξεκίνησε τα κινέζικα κ τα μη ερωτικά ....την κοπανησες για ένα τρίμηνο κ μετά έγινε τρυφερός . Μια είναι η λύση , βρες γκονενο από εκεί πέρα να το μάθει κιόλας , στο παίζει και εραστής ο βλάχος . Φόρεσε τα ωραία σου ,ανανεώσου γίνε σέξυ κ στείλτον στα τσακιδια !

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αν μπορείς να τον εμπιστευτείς ξανά μετά από αυτό, κάντε ξανά μια προσπάθεια... Κατάλαβε πόσο σκληρό ήταν αυτό που έκανε; Πιστεύεις ότι άλλαξε στάση επειδή θέλει εσένα ή δεν μπορεί μόνος; Εσύ μπορείς να τον εμπιστευτείς ξανά; Ότι δεν θα ξυπνήσει ένα πρωί και αρχίσει τα ίδια; Μπορείς να είσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου με ένα τέτοιο άνθρωπο; Κι αφού έσπασε κάτι μέσα σου, τι σε κρατάει ακόμη εκεί;

---

Δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά.. όσο για το αν κατάλαβε το λάθος του δεν νομίζω ειδάλλως θα ζητούσε μια συγνώμη για όλο αυτό που προκάλεσε. Το θέμα είναι ότι 11 χρόνια τώρα ήταν ένας τρυφερός άντρας που έβαζε το εμάς πάνω από όλα και ξαφνικά άλλαξαν όλα αυτό με κρατάει το πρόσωπο που έβλεπα τόσα χρόνια...

Quote:

---

Originally Posted by Vasiliki2018

Δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά.. όσο για το αν κατάλαβε το λάθος του δεν νομίζω ειδάλλως θα ζητούσε μια συγνώμη για όλο αυτό που προκάλεσε. Το θέμα είναι ότι 11 χρόνια τώρα ήταν ένας τρυφερός άντρας που έβαζε το εμάς πάνω από όλα και ξαφνικά άλλαξαν όλα αυτό με κρατάει το πρόσωπο που έβλεπα τόσα χρόνια...

---

Αν ηταν γυναικα και συμπεριφεροταν ετσι, το πρωτο μερος που θα πηγαινε το μυαλο μου ειναι πως εχει γκομενο.

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

Είσαστε μαζί από νεαρή ηλικία . Να φανταστώ χωρίς μπόλικες εμπειρίες εσύ κ ο σύζυγος ....εσύ έκανες την θυσία ( άφησες όνειρα για τον ερασταρα ) κ έφυγες από την πόλη κ πηγές στο χωριό ....πέρασες ένα δύσκολο διάστημα προσαρμογής,κρίσης πανικού κλπ κ όταν έπεσε η κουβέντα για παιδι ξεκίνησε τα κινέζικα κ τα μη ερωτικά ....την κοπανησες για ένα τρίμηνο κ μετά έγινε τρυφερός . Μια είναι η λύση , βρες γκονενο από εκεί πέρα να το μάθει κιόλας , στο παίζει και εραστής ο βλάχος . Φόρεσε τα ωραία σου ,ανανεώσου γίνε σέξυ κ στείλτον στα τσακιδια !

---

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Έφταιγα και εγώ στην όλη κατάσταση σίγουρα γιατί στην φάση που πέρασα όταν μετακόμισα κρεμάστηκα πάνω του δεν έκανα τίποτα για μένα παραιτήθηκα η μόνη μου διέξοδος ήταν αυτός ήθελα να είμαι μόνο μαζί του έτσι και αυτός έχασε τον εαυτό του φαντάζομαι με ένιωθε βάρος..αλλά το ξεπεράσαμε έτσι νόμιζα δλδ αν και πέρασαν από τότε 4 χρόνια. Και σίγουρα δεν είναι λύση το να βρεις γκόμενο για εκδίκηση σίγουρα για μια γυναίκα η συναισθηματική σταθερότητα είναι βασική και αυτό ωθεί πολλές στο να βάλουν τρίτο πρόσωπο στην σχέση αλλά δεν θα το έκανα ποτέ πριν λήξει ο γάμος...

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Αν ηταν γυναικα και συμπεριφεροταν ετσι, το πρωτο μερος που θα πηγαινε το μυαλο μου ειναι πως εχει γκομενο.

---

Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε γυναίκα και άντρα όμως είναι ότι ένας άντρας θα γυρίσει στην γυναίκα του ανανεωμένος και δύσκολα θα παίξει το γάμο και την σταθερότητα για μια γκόμενα σε αντίθεση με την γυναίκα και λέμε για μια γυναίκα που έχει συναισθηματική αστάθεια στον γάμο της αν μπει τρίτο πρόσωπο έχει φύγει..

Quote:

---

Originally Posted by Vasiliki2018

Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Έφταιγα και εγώ στην όλη κατάσταση σίγουρα γιατί στην φάση που πέρασα όταν μετακόμισα κρεμάστηκα πάνω του δεν έκανα τίποτα για μένα παραιτήθηκα η μόνη μου διέξοδος ήταν αυτός ήθελα να είμαι μόνο μαζί του έτσι και αυτός έχασε τον εαυτό του φαντάζομαι με ένιωθε βάρος..αλλά το ξεπεράσαμε έτσι νόμιζα δλδ αν και πέρασαν από τότε 4 χρόνια. Και σίγουρα δεν είναι λύση το να βρεις γκόμενο για εκδίκηση σίγουρα για μια γυναίκα η συναισθηματική σταθερότητα είναι βασική και αυτό ωθεί πολλές στο να βάλουν τρίτο πρόσωπο στην σχέση αλλά δεν θα το έκανα ποτέ πριν λήξει ο γάμος...

---

Το γράφεις κ μόνη σου , σε ένιωθε βάρος !!! Είσαι κ ενοχική όταν λες εφταιγες εσύ ....χμ στις σχέσεις δεν φταίει ΠΌΤΕ ο ένας ! Ψάχνεις δικαιολογίες να συντηρήσεις μια κατάσταση διεξόδου κ προσκόλλησης . Γνώρισε κόσμο , open your mind ,κάνε σεξ , ταξίδεψε , κάνε όνειρα , ξεκόλλα κ βρες γκονενο , γίνε μπιτς ...! Ξυπνάτε ώρε γυναίκες μια ζωή στην καταπίεση . Εμένα προσωπικά Μ αρέσουν οι δυναμικές κ ενεργητικές γυναίκες που πιάνουν την ζωή από τα λουριά κ την κάνουν σβούρες !!!! Ζήσε !!!!

Υγ. Σιγά τον εραστή . Βρες άντρα με Α

Quote:

---

Originally Posted by Vasiliki2018

Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε γυναίκα και άντρα όμως είναι ότι ένας άντρας θα γυρίσει στην γυναίκα του ανανεωμένος και δύσκολα θα παίξει το γάμο και την σταθερότητα για μια γκόμενα σε αντίθεση με την γυναίκα και λέμε για μια γυναίκα που έχει συναισθηματική αστάθεια στον γάμο της αν μπει τρίτο πρόσωπο έχει φύγει..

---

Τα εχεις μπερδεμενα, αυτος ειναι στο σπιτι του. Μηπως σου λεει να τα μαζευεις σιγα σιγα;

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

Το γράφεις κ μόνη σου , σε ένιωθε βάρος !!! Είσαι κ ενοχική όταν λες εφταιγες εσύ ....χμ στις σχέσεις δεν φταίει ΠΌΤΕ ο ένας ! Ψάχνεις δικαιολογίες να συντηρήσεις μια κατάσταση διεξόδου κ προσκόλλησης . Γνώρισε κόσμο , open your mind ,κάνε σεξ , ταξίδεψε , κάνε όνειρα , ξεκόλλα κ βρες γκονενο , γίνε μπιτς ...! Ξυπνάτε ώρε γυναίκες μια ζωή στην καταπίεση . Εμένα προσωπικά Μ αρέσουν οι δυναμικές κ ενεργητικές γυναίκες που πιάνουν την ζωή από τα λουριά κ την κάνουν σβούρες !!!! Ζήσε !!!!

Υγ. Σιγά τον εραστή . Βρες άντρα με Α

---

Τι ωραία που τα διατυπώνεις μακάρι να ήταν και τόσο εύκολα να γίνουν πράξη...

Το θέμα είναι εσύ ,Βασιλική,τι θέλεις?
Τον θέλεις αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου (σαν σύζυγό σου)?
Το γεγονός ότι δε ζήτησε ούτε μια συγνώμη, ισως σημαίνει πως δεν έχει καταλάβει τι αντίκτυπο είχε σε εσένα η τότε συμπεριφορά του.
Νομίζεις οτι μπορείτε να το σώσετε?
Αν όχι,καλό είναι να πάρετε χωριστούς δρόμους για να μη βασανίζεσαι άδικα.

βασιλικη, εδω ο τυπος ξεκαθαρα εχεις ξενομαμισει, οταν μετα απο τοσα χρονια μαζι αντι να ζητησει λιγο χρονο να σκεφτει και τον εαυτο του αλλα και εσενα, απλως συμπεριφερεται ως εφηβος που θελει να παρταρει ολη μερης. Συγνωμη αλλα και απο μεριας σου δειχνει οτι το ξερεις αυτο αλλιως δεν θα ειχες την αναγκη να θυμηθεις οτι αφησες τα ονειρα σου για να πας στο χωριο μετα απο τοσα χρονια. Η ζωη πισω δε γυρνα αλλά μπορει να αλλαξει πριν να ειναι αργα. Πρεπει να βρεις την δυναμικη μεσα σου, ο εαυτο σου σε προειδοποιησε πολλες φορες με τα ψυχοσωματικα σου.

Αγαπητή Βασιλική,

Διαβάζοντας το θέμα σου, αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι ο σύζυγος σου περνάει μια κρίση κ πιστευω ότι νιώθει εγκλωβισμένος στον γάμο.λ σας. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν σε έχει απατήσει και ούτε θα κάνω εικασίες ότι μπορεί να έχει ήδη άλλη. Διακρίνω όμως ότι υπάρχει μια επιθυμία να ζήσει εκτός πλαισίου γάμου κ να ζήσει κι άλλες εμπειριες. Ίσως επειδή είστε πολλά χρόνια μαζί. Αυτό είναι που πυροδότησε αυτή την απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά του. Συμβαίνει σε όλα τα ζευγάρια που είναι καιρό μαζί, όμως δεν θα πρεπει να αντιδρούν έτσι.

Το θέμα είναι Εσυ τι κανείς. Μένεις σε έναν γαμο με έναν άντρα που σου κάνει σκωτσέζικο ντουζ; Χωρισ Ενσυναισθηση; Που αρνείται την αγκαλιά σου; Δεν θέλει παιδιά; Εσυ πρεπει να δώσεις μια απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Εαν αποφασίσεις να φύγεις, να κυνηγήσεις τα δικά σου όνειρα, κάνε το πριν έρθει ένα παιδί. Στη ζωή πρεπει να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες και στον εαυτό μας. Να του δίνουμε τη δυνατότητα να βρει το καλύτερο γι αυτόν!!

Quote:

---

Originally Posted by Vasiliki2018

Καλησπέρα είπα να γράψω και εγώ τη δική μου ιστορία και κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη. Είμαι 31 και παντρεμένη. Είμαι με τον άντρα μου από αρκετά νεαρή ηλικία ήταν μια σχέση θυελλώδεις με πολύ έρωτα πάθος δέσιμο. Εγώ από μεγάλη πόλη της Ελλάδας εκείνος από χωριό. Μείναμε μαζί από πολύ νωρίς μετά αναγκαστικά ζούσαμε εξ αποστάσεως για λίγα χρόνια λόγο δουλειάς. Παρόλαυτά τελικά πήρα την απόφαση να παρατήσω εγώ την ζωή μου και τα όνειρα μου για να πάω να ζήσω στο χωριό διότι δυστυχώς διαφορετικά δεν γινόταν. Τοτε πέρασα μια περίοδο με αγχώδη διαταραχή κρίση πανικού αγοραφοβία κλτπ το οποίο με ταλαιπώρησε κάποια χρόνια το πάλεψα και κατάφερα να πάρω την ζωή μου πίσω. Ερχόμαστε στο τώρα ενώ όλα πήγαιναν καλά λέγαμε να κάνουμε ένα παιδάκι ξαφνικά όλα άλλαξαν έγινε ένας άλλος άνθρωπος άρχισε να μου λέει δεν ξέρω αν σε θέλω δεν ξέρω αν θέλω να είμαι μαζι σου έχω ανάγκη να κάνω πράγματα να βγω να περάσω καλά μου πέταξε ότι ίσως έχω ανάγκη να πάω και με άλλη γυναίκα... Αυτά ήταν γροθιά στο στομάχι ήμουν πάντα τόσο σωστή και αληθινή απέναντι του δεν του έλειπε τίποτα σεξουαλικά υπήρχε και υπάρχει χημεία ποτέ δεν το χάσαμε και στην συχνότητα και στην φαντασία για να πω ότι κάτι παίζει. Ήμουν τρυφερή ακόμη και όταν μου έλεγε όλα αυτά..έκλαιγα σπαραζα ήμουν ένα κουρέλι αλλά ακόμη και τότε του έλεγα πόσο τον αγαπάω. Αυτό κράτησε 3 μήνες 3 μήνες κόλαση να τον ρωτάω μπορώ να σε πάρω μια αγκαλιά και να μου λέει όχι δεν έχω όρεξη μην παίρνεις αέρα... Ποιος άνθρωπος που σαγαπαει αντέχει να σε βλέπει έτσι; πως ένας άνθρωπος αλλάζει μετά από τόσα χρόνια από την μια στιγμή στην άλλη γιατί πραγματικά είχε γίνει ένα άλλο πρόσωπο. Αφού έφυγα να πάρουμε τις αποστάσεις μας όχι επειδή χωρίσαμε απλά ήθελα και εγώ να ηρεμήσω να βρω τον εαυτό μου όταν ξαναβρεθηκαμε έγινε πάλι τρυφερός σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αλλά για μένα όλα άλλαξαν έσπασε ένα κομμάτι που δεν ξέρω αν ξανά κολλάει ίσως θέλει χρόνο ίσως ήταν μια κρίση που περνάμε όλοι σε κάποια φάση. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ δεν ξέρω αν όντως όλοι οι γάμοι μετά από χρόνια είναι φυσιολογικό να περνάνε αντίστοιχες καταστάσεις. Δεν ξέρω γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο δύσκολες τελικά ...

---

προφανως και δεν πηγαιναν "ολα καλα", αλλα αυτο νομιζες εσυ...

παρατησες οχι μονο την ωραια μεγαλη πολη σου για να πας στο χωριο, αλλα και τα ονειρα σου, απ οτι ειπες!
για τον εαυτο σου επρεπε να εχεις τις ενοχες, οχι να μας λες οτι του εγινες και φορτωμα!

μαλλον εχει απωθημενα ξεσαλωματος, λογω του οτι ειστε απο μικροι μαζι.
για να αλλαξει τοσο αποτομα, η κυνηγαει/ θελει καποια, ή εχει ηδη τσιλιμπουρδισει μαζι της..

τα συναισθηματα αλλαζουν, δεν αλλαζουν οι ανθρωποι.
ναι, γινεται αν του εφυγε ο ερωτας, η του ηρθε η διαθεση να πειραματιστει, να ξεδωσει να παει να ..., να σου φαινεται τελειως διαφορετικος. δεν αλλαξε, απλα εσυ πρωτη φορα τον ειδες ετσι.
δεν χρειαζεται να εχει κοψει το σεξ για να παει με αλλη, γινεται και παραλληλα.

αν μετα την αποσταση που πηρατε, εγινε ξανα τρυφερος, δεν σημαινει οτι το καλοσκεφτηκε. πιο πιθνον να σημαινει οτι εκανε το δοκιμαστικο και του περασε η "κριση", γιατι δεν το βρηκε και συγκλονιστικο, ή γιατι το ειχε απωθημενο μετα απο τοσα χρονια μονογαμιας να ξενομπιπ και δεν ηθελε κατι παραπανω σε αυτην την φαση.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι δεν μπορεις να τουε χεις καμια εμπιστοσυνη οτι δεν θα ξανασυβει.
ο,τι και να αποφασισεις (δλδ να χωρισεις αμεσα η αργοτερα) ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ μηπως και συσφιξετε τις σχεσεις σας. τα παιδια δεν ειναι χανζαπλαστ για τραυματισμενες σχεσεις, δημιουργουν μεγαλυτερα προβληματα αν δεν ειναι καλα μια σχεση και την ξετιναζουν εντελως. μετα θα εισαι μονιμα δεμενη μαζι του και δεν θα εχει ουτε μπρος ουτε πισω.
εσυ θα μεγαλωνεις το παιδι σας ειτε μαζι του ειτε μονη σου, κι αυτος θα κανει ζωαρα.
προσεχε...

Συμφωνώ με τη Ρεμ, δεν είναι χάνζαπλαστ τα παιδιά. Τις περισσότερες φορές μάλιστα
τα προβλήματα όχι μόνο δε λύνονται με την έλευση ενός παιδιού, αλλά επιτείνονται.
Άσε που δε φταίνε τα καημένα να έρχονται στον κόσμο με το φορτίο στους ώμους τους ήδη
πριν γεννηθούν να ενώσουν δύο γονείς που δε μπορούνε οι ίδιοι να στήσουν τη σχέση τους
σε σωστές βάσεις. Δεν έπρεπε εξαρχής να παρατήσεις τους δικούς σου στόχους για τη σχέση σας,
τι αυτοθυσία ήταν πάλι αυτή;

Quote:

---

Originally Posted by WildHoney

Συμφωνώ με τη Ρεμ, δεν είναι χάνζαπλαστ τα παιδιά. Τις περισσότερες φορές μάλιστα
τα προβλήματα όχι μόνο δε λύνονται με την έλευση ενός παιδιού, αλλά επιτείνονται.
Άσε που δε φταίνε τα καημένα να έρχονται στον κόσμο με το φορτίο στους ώμους τους ήδη
πριν γεννηθούν να ενώσουν δύο γονείς που δε μπορούνε οι ίδιοι να στήσουν τη σχέση τους
σε σωστές βάσεις. Δεν έπρεπε εξαρχής να παρατήσεις τους δικούς σου στόχους για τη σχέση σας,
τι αυτοθυσία ήταν πάλι αυτή;

---

Καλημέρα wild honey ευχαριστώ για την απάντηση. Θεωρώ ότι σε μια σχέση όταν αγαπάς τον άλλον και πιστεύεις ότι αξίζει πρέπει να κάνεις και λίγο πίσω σε κάποια πράγματα δεν υπήρχε μια μέση λύση σε αυτό η έπρεπε να φύγω εγώ η θα χωρίζαμε. Και για να προλάβω το " αυτός δεν μπορούσε να κάνει πισω" όχι δεν ήταν εφικτό στην παρούσα κατάσταση οπότε ήταν η μαζί η χώρια και έτσι άφησα πίσω εμένα. Τώρα όσο αφορά το θέμα παιδιών θεωρώ το παιδί μεγαλώνει σωστά χωρίς τραύματα όσο υπάρχει ένα υγιές περιβάλλον είτε αυτό είναι με δύο γονείς είτε με έναν. Ποτέ δεν ξέρεις ακόμη και να χωρίσεις και να πας στον επόμενο ότι αυτός ο άνθρωπος στην πορεία θα είναι σωστός γονιός.....

Δημιουργεί μια κλονισμενη εμπιστοσύνη αυτή η συμπεριφορά του. Αστάθεια. Σαφώς υπάρχουν κρίσεις στα ζευγάρια αλλά βρίσκεις τρόπους να το παλέψεις. Αν δεν τα καταφέρεις συνεχίζεις χωριστά. Ό,τι και να έχει συμβεί μέσα του, δεν μπορεί να μιλάει έτσι στον άνθρωπο του. Και αφού πήρε ανάσα επανήλθε τρυφερός; Δεν το ακούω ωραίο και αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει σεβασμός και τιμιότητα. Δέχομαι το όποιο ανθρώπινο συναίσθημα αλλά όλα κρίνονται στον χειρισμό.

Ε μωρέ και εσύ θεματοθέτρια, εγκατέλειψες τα όνειρά σου και τον εαυτό σου και κρεμάστηκες πάνω από μία σχέση. Μια σχέση δεν μπορεί να είναι η ζωή σου, δεν υπάρχει ισορροπία, και δεν θα πάει καλά και η σχέση. Είναι μεγάλο βάρος και για σένα και για τον άλλον, ένας άνθρωπος χωρίς ζωή, εξέλιξη, χωρίς εαυτό.
Αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι έστω και πιεστικά στην αρχή να δώσεις βάση σε άλλους τομείς της ζωής σου. Να δεις εσύ τι θέλεις, να βρεις εσένα. Μίλα με τους φίλους σου, φρόντισε τις σχέσεις σου, κάνε καμία παρέα, δες κάποιο χόμπι, έστω και ιντερνετικά άμα δεν έχει στο χωριό κάτι, πήγαινε ένα ταξίδι.
Είναι αδύνατον να λύσεις προβλήματα σχέσης εαν εσύ αρχικά δεν είσαι καλά μέσα σου γιατί αυτό που θα γίνει στο τέλος είναι να προσκολληθείς πάνω του χωρίς να το λύσετε επειδή δεν έχεις κάπου αλλού να στηριχτείς και να εγκλωβιστείς σε μία κατάσταση πολύ δυσάρεστη.
Πάρε τον αέρα σου, φτιάξε τη ζωή σου. Και μετά δες λίγο τη σχέση σας από μέσα και από έξω και κυρίως πάρε τον χρόνο σου γιατί νιώθεις προδομένη τώρα. Μόνο ο χρόνος θα δείξει εάν μπορεί να επουλωθεί αυτό το τραύμα ή όχι. Μπορεί να χρειαστεί και αρκετός χρόνος για να ξαναχτιστεί η εμπιστοσύνη και εάν ξαναχτιστεί.

Ε μωρέ και εσύ θεματοθέτρια, εγκατέλειψες τα όνειρά σου και τον εαυτό σου και κρεμάστηκες πάνω από μία σχέση. Μια σχέση δεν μπορεί να είναι η ζωή σου, δεν υπάρχει ισορροπία, και δεν θα πάει καλά και η σχέση. Είναι μεγάλο βάρος και για σένα και για τον άλλον, ένας άνθρωπος χωρίς ζωή, εξέλιξη, χωρίς εαυτό.
Αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι έστω και πιεστικά στην αρχή να δώσεις βάση σε άλλους τομείς της ζωής σου. Να δεις εσύ τι θέλεις, να βρεις εσένα. Μίλα με τους φίλους σου, φρόντισε τις σχέσεις σου, κάνε καμία παρέα, δες κάποιο χόμπι, έστω και ιντερνετικά άμα δεν έχει στο χωριό κάτι, πήγαινε ένα ταξίδι.
Είναι αδύνατον να λύσεις προβλήματα σχέσης εαν εσύ αρχικά δεν είσαι καλά μέσα σου γιατί αυτό που θα γίνει στο τέλος είναι να προσκολληθείς πάνω του χωρίς να το λύσετε επειδή δεν έχεις κάπου αλλού να στηριχτείς και να εγκλωβιστείς σε μία κατάσταση πολύ δυσάρεστη.
Πάρε τον αέρα σου, φτιάξε τη ζωή σου. Και μετά δες λίγο τη σχέση σας από μέσα και από έξω και κυρίως πάρε τον χρόνο σου γιατί νιώθεις προδομένη τώρα. Μόνο ο χρόνος θα δείξει εάν μπορεί να επουλωθεί αυτό το τραύμα ή όχι. Μπορεί να χρειαστεί και αρκετός χρόνος για να ξαναχτιστεί η εμπιστοσύνη και εάν ξαναχτιστεί.

Quote:

---

Originally Posted by van

Δημιουργεί μια κλονισμενη εμπιστοσύνη αυτή η συμπεριφορά του. Αστάθεια. Σαφώς υπάρχουν κρίσεις στα ζευγάρια αλλά βρίσκεις τρόπους να το παλέψεις. Αν δεν τα καταφέρεις συνεχίζεις χωριστά. Ό,τι και να έχει συμβεί μέσα του, δεν μπορεί να μιλάει έτσι στον άνθρωπο του. Και αφού πήρε ανάσα επανήλθε τρυφερός; Δεν το ακούω ωραίο και αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει σεβασμός και τιμιότητα. Δέχομαι το όποιο ανθρώπινο συναίσθημα αλλά όλα κρίνονται στον χειρισμό.

---

Καλησπέρα και ευχαριστώ για τον χρόνο σου... Φυσικά και δημιούργησε μια κλονισμένη εμπιστοσύνη. Αρχικά αμφιβολία για τον αν υπάρχει άλλη γυναίκα επίσης όταν με κοιτάει ακόμη και τρυφερά σκέφτομαι τώρα άραγε νιώθει το ίδιο; όταν βρισκόμαστε ερωτικά το ίδιο έχω χάσει τον εαυτό μου δεν ξέρω πως να φερθώ.. φυσικά πάω και σε ψυχολόγο για να μπορέσω να διαχειριστώ την κατάσταση και πρώτιστος να βρω τον εαυτό μου αλλά στην κυριολεξία για μένα όλο αυτό είναι σκωτσέζικο ντουζ... Προσπαθώ να τον βοηθήσω αλλά χάνω εμένα..

Βασιλικη μην κανεις καμια μαλακια και κανεις παιδι με τον τυπο

Αγαπητή Βασιλική

Εμπειρικά θα πω πως ίσως
Απλως έχει κάνει τον κύκλο της αυτή η σχέση κ έχει τελειώσει.

Νομίζω πως αν δεν υπάρχει στο τελος τηε ημερας καλοσύνη κ φιλία, αγάπη..Να νοιάζεται ο άλλος αν θα σε πληγώσει η όχι κ αν πρέπει να στο πει δεν τον νοιάζει ο τρόπος που θα το πει κ πως θα νιώσεις εσύ, απλως θα στο πετάξει στα μούτρα ως πληροφορία.. έχει τελειώσει η κατάσταση.

Κ αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό,


Πραγματικά πλέον δεν ξέρω αν κάποια σχέση κρατάει ευτυχισμένη για πάνω από 5 χρόνια. Με αμοιβαίο ενδιαφέρον κ καλοσύνη ξαναλέω...


Ποια ορια βάζεις εσύ, ότι επιτρέπουμε το ζουμε..

Καταλαβαίνω απόλυτα το δέσιμο κ την σχέση..αλλά μήπως δεν είναι πια έτσι τα πράγματα, τώρα είναι άλλη σχέση.

Πολύ πιθανόν να υπήρξε η να υπάρχει 3το άτομο πάντως δυστυχώς λειπαμε που το λέω, παρ όλα αυτά αυτό ίσως σημαίνει πως ίσως είναι ώρα να κάνεις χώρο στην ζωή σου ώστε να έρθει κάποια στιγμή καποιος που θα θέλει πραγματικά εσένα κ θα επιλεγεί κ πάλι μόνο εσένα κ εσάς με τρυφερότητα καλοσύνη κ αγάπη στο τελος της ημέρας.