Χωρισμός και επανασύνδεση

Καλησπέρα γράφω πρώτη φορά κάτι τέτοιο δημόσια, η αλήθεια είναι ότι είμαι σίγουρη για τις επιλογές μου αλλά πάντα μαρεσει να ακούω γνώμες από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Είμαι 28 χρόνων και εδώ και 1.5 χρόνο είχα μια σχέση,την πρώτη μου.
Οπότε μου ήρθαν τα πάνω κάτω,δεν ήξερα να μετράω τον εγωισμό μου,τα νεύρα μου,να μετράω τις λέξεις μου,να σκέφτομαι πριν μιλήσω κλπ.
Στους 7 μήνες μείναμε μαζί, δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα στην συγκατοίκηση όλα κυλούσαν ομαλά,το πρόβλημα ήταν μεταξύ μας..
Η πρώτη μου σχέση εμένα,η πρώτη του συγκατοίκηση αυτουνού,οπότε και οι 2 ειμασταν σε μια κατάσταση με καινούργια συναισθήματα.
Ο καιρός πέρασε και τα νεύρα μου μεγάλωναν όλο και περισσότερο για μικροπραγμάτα χωρίς καμία λογική, τον πίεζα για άσχετα πράγματα που και να μην γινόντουσαν δεν θα χαλούσε και ο κόσμος.
Τόσο καιρό αυτός ήξερε την οικογένεια μου με την οποία είχε άριστες σχέσεις,εγώ την δικιά του ποτέ.
Δεν με πείραζε καθόλου,ο καθένας με την οικογένειά του έχει αλλά όρια.
Όπως και να έχει πριν από 2 μήνες μαλώσαμε πολύ άσχημα γιατί βρήκα να μιλάει με άλλη στο ίντερνετ,όχι κάτι πρόστυχο αλλά του τύπου "ποτέ θα με βγάλεις βόλτα?".
Όταν τα είδα νόμιζα ότι έπαθα καρδιακό επεισόδιο,ένιωσα προδομένη.
Εκεί μπήκαν κάποια σύννεφα δεν το παραδεχόταν,γελούσε..
Μου ζήτησε να χωρίσουμε και του είπα ότι αν δεν μιλήσουμε σαν άνθρωποι δεν θα πάρω τα πράγματα μου από το σπίτι σου.
Και το έκανε ακόμα πιο δύσκολο, έκλεισε κινητό,δεν ήταν σπίτι,πήγε στους γονείς του(σε 2 άγνωστους ανθρώπους για εμένα)είπε ότι ήθελε,και πήγανε ομαδικός και μου μάζεψαν τα πράγματα.
Δεν στεναχωρήθηκα,πιο πολύ νευρίασα πως είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον και να μην του δίνεις την ευκαιρία να μιλήσετε?
Νόμιζε ότι θα σβηνόντουσαν όλα δια μαγείας?
Πάμε στο σήμερα...2 μήνες μετά ξανά βρισκόμαστε και περνάμε χρόνο μαζί.
Μου ζήτησε συγγνώμη για τότε και ότι λειτούργησε παρορμητικά,και ότι έφτασε σε μια φάση που νόμιζε ότι δεν μπορεί να μου μιλήσει διότι εγώ καθημερινά ήμουν μέσ' τα νεύρα ή οτι ένιωθε ότι αν πει αυτά που θέλει θα με πληγώσει.
Όλα δεκτά όπως και εγώ παραδέχτηκα τα λάθη που έκανα και αλλάζω όχι για αυτόν,αλλά για εμένα γιατί όντως αν ανατρέξω πίσω τον χρόνο βλέπω ότι δημιουργούσα αρνητικά συναισθήματα από μόνη μου.
Δεν το βρίσκω λάθος που γυρίσαμε ο ένας στον άλλον,βλέπω ότι με αγαπάει, ασχέτως που το λέει μου αρκεί που το βλέπω.
Νιώθω ότι πλέον μπορούμε και μιλάμε πραγματικά όπως δεν ξαναμιλησαμε ποτέ ακόμα και στην αρχή της σχέσης.
Είμαι πιο χαρούμενη μαζί του τώρα παρά όταν τον γνώρισα και ας με πλήγωσε όλο αυτό με τα πράγματα και τους γονείς του.
*Για την ακρίβεια με πληγώνει ακόμα που πάω σπίτι που ζήσαμε μαζί και το βλέπω χωρίς τα πράγματα μου,αλλά η ζωή συνεχίζεται και ότι έγινε,έγινε.*
Θέλω να σταματήσω να βάζω εμπόδια από μόνη μου στον εαυτό μου,είναι πολύ κουραστικό.
Σας ευχαριστώ πολύ αν το διαβάσατε μέχρι εδώ.
❤️
Για οποιαδήποτε απορία θα σας απαντήσω ολους.

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Καλησπέρα γράφω πρώτη φορά κάτι τέτοιο δημόσια, η αλήθεια είναι ότι είμαι σίγουρη για τις επιλογές μου αλλά πάντα μαρεσει να ακούω γνώμες από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Είμαι 28 χρόνων και εδώ και 1.5 χρόνο είχα μια σχέση,την πρώτη μου.
Οπότε μου ήρθαν τα πάνω κάτω,δεν ήξερα να μετράω τον εγωισμό μου,τα νεύρα μου,να μετράω τις λέξεις μου,να σκέφτομαι πριν μιλήσω κλπ.
Στους 7 μήνες μείναμε μαζί, δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα στην συγκατοίκηση όλα κυλούσαν ομαλά,το πρόβλημα ήταν μεταξύ μας..
Η πρώτη μου σχέση εμένα,η πρώτη του συγκατοίκηση αυτουνού,οπότε και οι 2 ειμασταν σε μια κατάσταση με καινούργια συναισθήματα.
Ο καιρός πέρασε και τα νεύρα μου μεγάλωναν όλο και περισσότερο για μικροπραγμάτα χωρίς καμία λογική, τον πίεζα για άσχετα πράγματα που και να μην γινόντουσαν δεν θα χαλούσε και ο κόσμος.
Τόσο καιρό αυτός ήξερε την οικογένεια μου με την οποία είχε άριστες σχέσεις,εγώ την δικιά του ποτέ.
Δεν με πείραζε καθόλου,ο καθένας με την οικογένειά του έχει αλλά όρια.
Όπως και να έχει πριν από 2 μήνες μαλώσαμε πολύ άσχημα γιατί βρήκα να μιλάει με άλλη στο ίντερνετ,όχι κάτι πρόστυχο αλλά του τύπου "ποτέ θα με βγάλεις βόλτα?".
Όταν τα είδα νόμιζα ότι έπαθα καρδιακό επεισόδιο,ένιωσα προδομένη.
Εκεί μπήκαν κάποια σύννεφα δεν το παραδεχόταν,γελούσε..
Μου ζήτησε να χωρίσουμε και του είπα ότι αν δεν μιλήσουμε σαν άνθρωποι δεν θα πάρω τα πράγματα μου από το σπίτι σου.
Και το έκανε ακόμα πιο δύσκολο, έκλεισε κινητό,δεν ήταν σπίτι,πήγε στους γονείς του(σε 2 άγνωστους ανθρώπους για εμένα)είπε ότι ήθελε,και πήγανε ομαδικός και μου μάζεψαν τα πράγματα.
Δεν στεναχωρήθηκα,πιο πολύ νευρίασα πως είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον και να μην του δίνεις την ευκαιρία να μιλήσετε?
Νόμιζε ότι θα σβηνόντουσαν όλα δια μαγείας?
Πάμε στο σήμερα...2 μήνες μετά ξανά βρισκόμαστε και περνάμε χρόνο μαζί.
Μου ζήτησε συγγνώμη για τότε και ότι λειτούργησε παρορμητικά,και ότι έφτασε σε μια φάση που νόμιζε ότι δεν μπορεί να μου μιλήσει διότι εγώ καθημερινά ήμουν μέσ' τα νεύρα ή οτι ένιωθε ότι αν πει αυτά που θέλει θα με πληγώσει.
Όλα δεκτά όπως και εγώ παραδέχτηκα τα λάθη που έκανα και αλλάζω όχι για αυτόν,αλλά για εμένα γιατί όντως αν ανατρέξω πίσω τον χρόνο βλέπω ότι δημιουργούσα αρνητικά συναισθήματα από μόνη μου.
Δεν το βρίσκω λάθος που γυρίσαμε ο ένας στον άλλον,βλέπω ότι με αγαπάει, ασχέτως που το λέει μου αρκεί που το βλέπω.
Νιώθω ότι πλέον μπορούμε και μιλάμε πραγματικά όπως δεν ξαναμιλησαμε ποτέ ακόμα και στην αρχή της σχέσης.
Είμαι πιο χαρούμενη μαζί του τώρα παρά όταν τον γνώρισα και ας με πλήγωσε όλο αυτό με τα πράγματα και τους γονείς του.
*Για την ακρίβεια με πληγώνει ακόμα που πάω σπίτι που ζήσαμε μαζί και το βλέπω χωρίς τα πράγματα μου,αλλά η ζωή συνεχίζεται και ότι έγινε,έγινε.*
Θέλω να σταματήσω να βάζω εμπόδια από μόνη μου στον εαυτό μου,είναι πολύ κουραστικό.
Σας ευχαριστώ πολύ αν το διαβάσατε μέχρι εδώ.
❤️
Για οποιαδήποτε απορία θα σας απαντήσω ολους.

---

Για να άνοιξες θέμα, μάλλον τα πράγματα (μέσα σου) δεν είναι τόσο τέλεια, όσο μας τα παρουσιάζεις. Δεν ρωτάς κάτι, δεν λες τις σκέψεις σου, απλά μας λες μια ιστορία..
Τον είδες να μιλάει με αλλη(πρόστυχα ή όχι, μιλούσε με άλλη), δεν του έριξες καμία ευθύνη, αντιθέτως το γύρισε σε σένα και έφυγε κύριος. Έχεις σκεφτεί ότι το πιο πιθανόν είναι να δοκίμασε με την άλλη - άλλες και να μην του βγήκε και να επέστρεψε; Όλο αυτό το διάστημα που δεν είχατε επικοινωνία, εσύ τι έκανες; Του έστελνες; Πώς έγινε η επανασύνδεση;

Η αρχή έγινε με ένα μύνημα που τον ρώτησα για ένα θέμα ιατρικής φύσεως,μέχρι τότε δεν είχαμε καμία επαφή τον είχα μπλοκάρει από παντού.
Και έτσι πέρασα απο το σπίτι του.
Δεν έγιναν όλα από την πρώτη φορά,πέρασαν μέρες και προσπάθεια και τον δύο για να είμαστε τώρα σε ένα καλό επίπεδο.
Η περίπτωση να έγινε κάτι με την άλλη δεν ισχύει, άνοιξε τα μυνήματα μπροστά μου ένα προς ένα. Δεν φαινόταν κανένα σβησμένο(διότι επειδή τα είχα δει πριν χωρίσουμε οπότε δεν μπορούσε να κρυφτεί)
Δεν νομίζω ότι ήθελε να κάνει κάτι.
Αν ήθελε θα έκανε.. όλο αυτό το διάστημα έλειπε εκτός πόλης για δουλειά, αυτή η κοπέλα ήταν σε άλλη πόλη και από αυτήν που μένουμε και από αυτήν που ήταν αυτός.
Εδώ υπήρχαν μυνήματα που της έλεγε "δεν μπορώ να έρθω γιατί έχω αφραγκίες"
Μα καλά τώρα ποιος άντρας που θέλει είτε να γαμ*σει είτε να φλερτάρει κάθεται και λέει τέτοια ατάκα? ????

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Η αρχή έγινε με ένα μύνημα που τον ρώτησα για ένα θέμα ιατρικής φύσεως,μέχρι τότε δεν είχαμε καμία επαφή τον είχα μπλοκάρει από παντού.
Και έτσι πέρασα απο το σπίτι του.
Δεν έγιναν όλα από την πρώτη φορά,πέρασαν μέρες και προσπάθεια και τον δύο για να είμαστε τώρα σε ένα καλό επίπεδο.
Η περίπτωση να έγινε κάτι με την άλλη δεν ισχύει, άνοιξε τα μυνήματα μπροστά μου ένα προς ένα. Δεν φαινόταν κανένα σβησμένο(διότι επειδή τα είχα δει πριν χωρίσουμε οπότε δεν μπορούσε να κρυφτεί)
Δεν νομίζω ότι ήθελε να κάνει κάτι.
Αν ήθελε θα έκανε.. όλο αυτό το διάστημα έλειπε εκτός πόλης για δουλειά, αυτή η κοπέλα ήταν σε άλλη πόλη και από αυτήν που μένουμε και από αυτήν που ήταν αυτός.
Εδώ υπήρχαν μυνήματα που της έλεγε "δεν μπορώ να έρθω γιατί έχω αφραγκίες"
Μα καλά τώρα ποιος άντρας που θέλει είτε να γαμ*σει είτε να φλερτάρει κάθεται και λέει τέτοια ατάκα? ????

---

Γιατί δεν σε έχει γνωρίσει ακόμη στους γονείς του; Σου έδωσε κάποια εξήγηση; Πέρα από τις ευθύνες που έριξες σε σένα για τον χωρισμό, σε αυτόν έριξες καμία?

Η εξήγηση είναι ότι δεν νιώθει άνετα διότι είναι πιο συντηρητικοί θα έλεγα,ενώ οι δικοί μου είναι πιο κουλ.
Ίσως είναι αυτό,ότι οι δικοί του εμένα θα με κρίνουν ενώ οι δικοί μου τον αποδέχτηκαν και το έβλεπε.
Ήξεραν ότι μένουμε μαζί,ρωτούσαν τυπικά για εμένα,δεν με ενοχλούσε ίσα ίσα δεν τον πίεσα ποτέ σε αυτό το θέμα.
Όσο για το αν έριξα ευθύνες έριχνα και όταν ειμασταν σε σχέση,ήμουν υπερβολική στα πολύ απλά,συνέχεια του την έλεγα.
Αυτός ποτέ δεν μου έλεγε τίποτα..
Οπότε ήρθε μια και καλή που έκανε το μπαμ.

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Η εξήγηση είναι ότι δεν νιώθει άνετα διότι είναι πιο συντηρητικοί θα έλεγα,ενώ οι δικοί μου είναι πιο κουλ.
Ίσως είναι αυτό,ότι οι δικοί του εμένα θα με κρίνουν ενώ οι δικοί μου τον αποδέχτηκαν και το έβλεπε.
Ήξεραν ότι μένουμε μαζί,ρωτούσαν τυπικά για εμένα,δεν με ενοχλούσε ίσα ίσα δεν τον πίεσα ποτέ σε αυτό το θέμα.
Όσο για το αν έριξα ευθύνες έριχνα και όταν ειμασταν σε σχέση,ήμουν υπερβολική στα πολύ απλά,συνέχεια του την έλεγα.
Αυτός ποτέ δεν μου έλεγε τίποτα..
Οπότε ήρθε μια και καλή που έκανε το μπαμ.

---

Αφού έβλεπε ότι η συμπεριφορά σου δεν του ταίριαζε ή δε του άρεσε, γιατί δεν ήρθε να στο συζητήσει ή να σε χωρίσει ή δεν ξέρω τι και προτίμησε να μιλάει με άλλη; Εσύ έχεις ευθύνη για τη δική σου συμπεριφορά, για τη δική του αντίδραση αυτός έχει ευθύνη..
Τώρα που τα συζητησατε, πιστεύεις ότι λύθηκε το θέμα; Νιώθεις ότι μπορείς να τον εμπιστευτείς; Για ποιο λόγο έχεις ανοίξει το θέμα, τι θες να συζητήσεις; Λογικά για κάποιο λόγο είσαι εδώ. Πες αυτά που σκέφτεσαι.

Δεν ξέρω γιατί, πραγματικά.
Είναι κλειστός χαρακτήρας δεν το έβλεπα όταν ειμασταν μαζί,άρχισα να βλέπω καθαρά το ποιος είναι όταν χωρίσαμε.
Εγώ από την άλλη είμαι πολύ εκδηλωτική ότι νιώθω το λέω, ποτέ δεν του κρύφτηκα από την πρώτη στιγμή ήξερε τι άνθρωπος είμαι.
Αλλά δεν μπορώ να περιμένω απο τους ανθρώπους να εκφράζονται όπως εγώ,ο καθένας λειτουργεί διαφορετικά στο πώς εκφράζεται,αυτό θα ήταν και λιγάκι εγωιστικό να πω την αλήθεια.
Αυτό που θέλω να συζητήσω ειναι ότι αν αξίζει μια ευκαιρία και εγώ και αυτός.
Μέχρι στιγμής όλα αυτό δείχνουν ότι καλώς χωρίσαμε και πήραμε τους χρόνους και τους χώρους μας,αλλά φοβάμαι πολύ ότι θα ξανά πληγωθώ αν περάσει ο καιρός και ξανά έρθουν στο προσκήνιο οι γονείς του ότι πάλι θα με απαρνηθεί.
Απο την άλλη είναι δυνατόν να έκανε στο παρελθόν μια τόσο απροσάρμοστη κίνηση σε έναν άνθρωπο που αγαπούσε και να το ξανακάνει?
Τα λάθη γίνονται μια φορά,μετά είναι επιλογή.
Αυτό τρέμω.
Σε φίλους και αδέρφια έχει ξαναπεί ότι είμαστε μαζί,ίσως αυτό είναι μια καλή αρχή για ένα νέο ξεκίνημα με καινούργιες δυνατές βάσεις, διότι η αγάπη υπήρχε από την πρώτη στιγμή,αυτό που δεν υπήρχε ήταν η αποδοχή ο ένας του άλλου.

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Μα καλά τώρα ποιος άντρας που θέλει είτε να γαμ*σει είτε να φλερτάρει κάθεται και λέει τέτοια ατάκα? ????

---

Oποιος θελει να κρατησει την δυνατοτητα αυτη για αργοτερα. Δεν πιανονται ολα τα ψαρια με το ιδιο αγκιστρι. Σε δουλευει ο τυπος "εκτως πολεως", η μαλλον δουλευεις εσυ τον εαυτο σου και θελεις ολα αυτα να ειναι αληθεια και τα πιστευεις.

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Δεν ξέρω γιατί, πραγματικά.
Είναι κλειστός χαρακτήρας δεν το έβλεπα όταν ειμασταν μαζί,άρχισα να βλέπω καθαρά το ποιος είναι όταν χωρίσαμε.
Εγώ από την άλλη είμαι πολύ εκδηλωτική ότι νιώθω το λέω, ποτέ δεν του κρύφτηκα από την πρώτη στιγμή ήξερε τι άνθρωπος είμαι.
Αλλά δεν μπορώ να περιμένω απο τους ανθρώπους να εκφράζονται όπως εγώ,ο καθένας λειτουργεί διαφορετικά στο πώς εκφράζεται,αυτό θα ήταν και λιγάκι εγωιστικό να πω την αλήθεια.
Αυτό που θέλω να συζητήσω ειναι ότι αν αξίζει μια ευκαιρία και εγώ και αυτός.
Μέχρι στιγμής όλα αυτό δείχνουν ότι καλώς χωρίσαμε και πήραμε τους χρόνους και τους χώρους μας,αλλά φοβάμαι πολύ ότι θα ξανά πληγωθώ αν περάσει ο καιρός και ξανά έρθουν στο προσκήνιο οι γονείς του ότι πάλι θα με απαρνηθεί.
Απο την άλλη είναι δυνατόν να έκανε στο παρελθόν μια τόσο απροσάρμοστη κίνηση σε έναν άνθρωπο που αγαπούσε και να το ξανακάνει?
Τα λάθη γίνονται μια φορά,μετά είναι επιλογή.
Αυτό τρέμω.
Σε φίλους και αδέρφια έχει ξαναπεί ότι είμαστε μαζί,ίσως αυτό είναι μια καλή αρχή για ένα νέο ξεκίνημα με καινούργιες δυνατές βάσεις, διότι η αγάπη υπήρχε από την πρώτη στιγμή,αυτό που δεν υπήρχε ήταν η αποδοχή ο ένας του άλλου.

---

Αν αξίζει μια ακόμη ευκαιρία η σχέση σας, μόνο εσύ το ξέρεις. Εσύ βλέπεις πως είναι απέναντι σου πως νιώθεις. Δούλεψε λίγο το κομμάτι της αυτοπεποίθηση σου και χρειάζεται να αρχίσεις να βάζεις όρια σε σένα αλλά και στους άλλους. Τι εννοείς ".. ξανά έρθουν στο προσκήνιο οι γονείς του ότι πάλι θα με απαρνηθεί";
Όσο αφορά την ερώτηση σου, αν μπορεί να το ξανακάνει.. Ναι, μπορεί να το ξανακάνει. Μπορεί κι όχι.. Το θέμα είναι αν είσαι σε θέση εσύ να τον εμπιστευτείς ξανά, χωρίς να είσαι συνέχεια στη πρίζα.. Εχει γίνει καποια ουσιαστική συζήτηση για αυτό που έγινε(που μιλούσε με άλλη) και για την αντίδραση του (όταν το έμαθες);

Σε αυτό με τους γονείς εννοώ ότι αν έρθει αυτή η ώρα και το μάθουν είτε μας δουν,είτε τους το πει κάποιος δεν μπορώ να μαντέψω,τι θα γίνει? Θα έχει τα guts επιτέλους να παραδεχτεί ότι θέλει να είναι μαζί μου και να μην επεμβαίνουν στην ζωή του όπως έκαναν τότε με τα πράγματα?(τους το επέτρεψε τότε)
Έχεις δίκιο στο θέμα ότι πρέπει να δουλέψω την αυτοπεποίθηση μου,μια χαρά ήταν αλλά από τότε που είδα τα αυτά τα καταραμένα μυνήματα έχασα πάσα ιδέα για το πώς μπορεί να χαντακώθει.
Η "απολογία" του ήταν ότι δεν είχε σκοπό ποτέ να κάνει κάτι,απλά μιλούσε γιατί ένιωθε ότι σε εμένα δεν μπορεί να μιλήσει γιατί αρπαζόμουν με το παραμικρό.
Και ότι επειδή είναι από το χωριό του και κατά 10 χρόνια μικρότερη,εκεί στο χωριό επίσης γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να κάνει κάτι με κάποια από εκει γιατί δεν θέλει να δίνει δικαιώματα.
Σημειωτέον η τελευταία σχέση του πριν από εμένα τον κεράτωσε και τον χώρισε.
Ίσως αυτό λέει κάτι?

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Oποιος θελει να κρατησει την δυνατοτητα αυτη για αργοτερα. Δεν πιανονται ολα τα ψαρια με το ιδιο αγκιστρι. Σε δουλευει ο τυπος "εκτως πολεως", η μαλλον δουλευεις εσυ τον εαυτο σου και θελεις ολα αυτα να ειναι αληθεια και τα πιστευεις.

---

Ρε συ αλήθεια τώρα, τι πιθανότητες έχει ένας 30+ άνθρωπος που όλη μέρα είναι στην δουλειά, και το μόνο που θέλει είναι να χαλαρώνει σπίτι του και δικαίωμα του να ρίξει μια 22χρονη φοιτήτρια σε άλλη πόλη που είναι όλη μέρα στα κλαμπ και στις καφετέριες?
Ρεαλιστικά δεν βγαίνει το πρόγραμμα.

Πήγανε ομαδικώς σου πετάξανε τα πράγματα από το σπίτι κ τώρα επανασυνδεθηκες . Κοίταξε να δεις οι γονείς του δεν σε εγκρίνουν . Αυτός παράλληλα με εσένα είχε άλλη που την ενέκριναν . Στραβωσε η δουλειά κ γύρισε στα σίγουρα , αλλά να ξέρεις θα σε ξανασουταρει μόλις εγκριθεί κάποια άλλη . 28 χρόνων κ η πρώτη σου σχέση ??? Βρες έναν γκόμενο , ντύσου σέξυ κ ξεκινά να γνωρίζεις άντρες .

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Ρε συ αλήθεια τώρα, τι πιθανότητες έχει ένας 30+ άνθρωπος που όλη μέρα είναι στην δουλειά, και το μόνο που θέλει είναι να χαλαρώνει σπίτι του και δικαίωμα του να ρίξει μια 22χρονη φοιτήτρια σε άλλη πόλη που είναι όλη μέρα στα κλαμπ και στις καφετέριες?
Ρεαλιστικά δεν βγαίνει το πρόγραμμα.

---

Oταν ημουν 30+ ειχα μια φοιτητρια που εβλεπα μονο οταν περνουσε απο Αθηνα, την γνωρισα μηνες πριν χωρισω στο ιντερνετ. Εκτως απο μενα τα ειχε τοτε με τον πρωιν αντρα της και κανα δυο αλλους. Για τους αλλους το εμαθα μετα οταν εγινα ο "πνευματικος" της και μου τα επρηζε με τα γκομενικα της.

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

Πήγανε ομαδικώς σου πετάξανε τα πράγματα από το σπίτι κ τώρα επανασυνδεθηκες . Κοίταξε να δεις οι γονείς του δεν σε εγκρίνουν . Αυτός παράλληλα με εσένα είχε άλλη που την ενέκριναν . Στραβωσε η δουλειά κ γύρισε στα σίγουρα , αλλά να ξέρεις θα σε ξανασουταρει μόλις εγκριθεί κάποια άλλη . 28 χρόνων κ η πρώτη σου σχέση ??? Βρες έναν γκόμενο , ντύσου σέξυ κ ξεκινά να γνωρίζεις άντρες .

---

Ώπα κάτσε ρε συ,εσενα αν το παιδί σου ερχόταν μέσ' τη νύχτα και έλεγε δεν ξέρω και εγώ και τι δεν θα το βοηθούσες?
Συγνώμη αλλά αυτός έδωσε το δικαίωμα ολόκληρο γαϊδούρι.
Οι γονείς είναι γονείς.
Επίσης τότε να κατηγορώ και τους δικούς μου γιατί τον μιλούσαν ενώ αυτός δεν με είχε γνωρίσει στους δικούς του...δεν πάει έτσι...

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Oταν ημουν 30+ ειχα μια φοιτητρια που εβλεπα μονο οταν περνουσε απο Αθηνα, την γνωρισα μηνες πριν χωρισω στο ιντερνετ. Εκτως απο μενα τα ειχε τοτε με τον πρωιν αντρα της και κανα δυο αλλους. Για τους αλλους το εμαθα μετα οταν εγινα ο "πνευματικος" της και μου τα επριζε με τα γκομενικα της.

---

Νομίζω πως έχει να κάνει και με τον άνθρωπο έτσι δεν είναι?
Εμένα δεν μου έχει δώσει τέτοια σημάδια εκτός από αυτή τη φορά..
1.5 χρόνο μετά δηλαδή
Συγκατοίκηση,όλη μέρα μαζί,ίδιο λάπτοπ χωρίς κωδικούς ολα ανοιχτά.
Επίσης και εγώ όταν μου έστελναν δεν του έλεγα πάντα.
Αλλά εγώ είχα το μυαλό να σταματάω την κουβέντα,ίσως το τι είμαι θηλυκό?
Ισότητα επικρατεί και καλώς αλλά δεν τα αποκτήσουμε ποτέ το ίδιο μυαλό με τα αρσενικά.

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Νομίζω πως έχει να κάνει και με τον άνθρωπο έτσι δεν είναι?
Εμένα δεν μου έχει δώσει τέτοια σημάδια εκτός από αυτή τη φορά..
1.5 χρόνο μετά δηλαδή
Συγκατοίκηση,όλη μέρα μαζί,ίδιο λάπτοπ χωρίς κωδικούς ολα ανοιχτά.
Επίσης και εγώ όταν μου έστελναν δεν του έλεγα πάντα.
Αλλά εγώ είχα το μυαλό να σταματάω την κουβέντα,ίσως το τι είμαι θηλυκό?
Ισότητα επικρατεί και καλώς αλλά δεν τα αποκτήσουμε ποτέ το ίδιο μυαλό με τα αρσενικά.

---

Στο αρχικο σου ποστ βλεπω πολλες δικαιολογιες και εξηγησεις,που σε καποιον που τα εχει ζησει χτυπαει καμπανακι.

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Σε αυτό με τους γονείς εννοώ ότι αν έρθει αυτή η ώρα και το μάθουν είτε μας δουν,είτε τους το πει κάποιος δεν μπορώ να μαντέψω,τι θα γίνει? Θα έχει τα guts επιτέλους να παραδεχτεί ότι θέλει να είναι μαζί μου και να μην επεμβαίνουν στην ζωή του όπως έκαναν τότε με τα πράγματα?(τους το επέτρεψε τότε)
Έχεις δίκιο στο θέμα ότι πρέπει να δουλέψω την αυτοπεποίθηση μου,μια χαρά ήταν αλλά από τότε που είδα τα αυτά τα καταραμένα μυνήματα έχασα πάσα ιδέα για το πώς μπορεί να χαντακώθει.
Η "απολογία" του ήταν ότι δεν είχε σκοπό ποτέ να κάνει κάτι,απλά μιλούσε γιατί ένιωθε ότι σε εμένα δεν μπορεί να μιλήσει γιατί αρπαζόμουν με το παραμικρό.
Και ότι επειδή είναι από το χωριό του και κατά 10 χρόνια μικρότερη,εκεί στο χωριό επίσης γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους και δεν είναι δυνατόν να κάνει κάτι με κάποια από εκει γιατί δεν θέλει να δίνει δικαιώματα.
Σημειωτέον η τελευταία σχέση του πριν από εμένα τον κεράτωσε και τον χώρισε.
Ίσως αυτό λέει κάτι?

---

Αυτό με τους γονείς του, δε σε αφορά. Θα πρέπει να τους βαλει όρια και εσένα να σε προστατέψει και όχι να αγχώνεσαι και για αυτό. Οσο αφορά την αυτοπεποίθηση σου, δεν νομίζω ότι ήταν και πριν δεις το μήνυμα στα ύψη, αλλιώς δεν θα τον πιεζες (όπως λες). Η "δικαιολογία" που σου ειπε είναι τουλάχιστον αστεία.. Δεν πήρε καμία ευθύνη για τις πράξεις του, αντιθέτως τις πέταξε όλες σε εσένα και τώρα εσύ πρέπει από μόνη σου να χτίσεις μια σχέση εμπιστοσύνης. Ότι και να έκανες, όσο και να τον "έπρηζες", δεν δικαιολογεί αυτό που έκανε. Ας σε χώριζε, ας έφευγε, ας σου μιλούσε. Τόσα μπορούσε να κάνει. Οσο αφορά τη μικρότερη, να μιλήσει μαζί της δεν ήταν πρόβλημα ότι ήταν από το χωριό, αλλα να κάνει κάτι μαζί της ήταν; Μήπως παραμυθιαζεις λιιιιιιιιγο τον εαυτό σου;

Quote:

---

Originally Posted by Tosodoula

Ώπα κάτσε ρε συ,εσενα αν το παιδί σου ερχόταν μέσ' τη νύχτα και έλεγε δεν ξέρω και εγώ και τι δεν θα το βοηθούσες?
Συγνώμη αλλά αυτός έδωσε το δικαίωμα ολόκληρο γαϊδούρι.
Οι γονείς είναι γονείς.
Επίσης τότε να κατηγορώ και τους δικούς μου γιατί τον μιλούσαν ενώ αυτός δεν με είχε γνωρίσει στους δικούς του...δεν πάει έτσι...

---

Πες μας κιόλας ότι οι γονείς του ,έχουν κ μεταφορική . Βρες άλλον , θα στην ξανακάνουν. Φόρεσε τα ωραία σου κ βρες άλλους . Ξεκόλλα!

Tosodoula επειδή είναι η πρώτη σου σχέση θεωρώ ότι εισαι πολύ ανεκτική και υποχωρητική. Πρώτον, βρήκες μηνύματα με μια άλλη που καυλαντιζε. Γιατί κατά την ταπεινή γνώμη μου, αυτό έκανε. Δεύτερον, όταν τον αντιμετώπισες γι αυτό το γεγονός εκείνος γελούσε, πολύ ανώριμο αν με ρωτάς, αντί να σου εξηγήσει τι συνέβη ή έστω να προσπαθήσει να δικαιολογηθεί. Τρίτον, σε χώρισε εκείνος και προσπάθησε να ρίξει όλο το φταίξιμο σε εσένα, με αποτέλεσμα να αμφισβητείς Εσυ τη συμπεριφορά σου. Κανονικό gaslighting. Τέταρτον, εξαφανίστηκε κλείνοντας Το κινητό του αντί να συναντηθείτε και να μιλήσετε ως ενήλικες και από την αλλη μαζί με τους γονείς - τους οποιουσ Ενώ συγκατοικούσατε δεν γνώρισες ποτέ- μάζεψαν τα πράγματα σου και σε πέταξαν από το σπίτι. Και μετά από όλα αυτά θεωρείς ότι είναι ο κατάλληλος για εσένα ώστε να αξιζει μια δεύτερη ευκαιρία;;

Ο τύπος έχει αρκετά issues με την οικογένεια, γιατι προσωπικά δεν θεωρώ νορμαλ να μην σε έχει γνωρίσει σε αυτούς ενώ εισαι μέρος της ζωής του. Τους φοβάται; Μήπως θεωρεί ότι η σχέση σας δεν είναι σοβαρή; Πέραν αυτού, ο τρόπος που σε χώρισε και σε αντιμετώπισε μετά που εγινε εξαφανίζολ, δείχνει αρκετά για τον χαρακτήρα του. Εγώ προσωπικά δεν θα αναλωνόμουν σε αυτή τη σχέση. Άμα σπάσει μια φορά το γυαλί, δύσκολα ξανά κολλάει.

αυτα που σου ειπε για να δικαιολογησει το καυλαντισμα, δεν στεκουν, οπως ολοι εδω καταλαβαν...
κι ε κτος αυτου, οταν σου λεει (βλακωδως) οτι αυτο που τον σταματουσε απο την γνωριμια μαζι της, ειναι οτι ειναι συχωριανοι, παρολο που δεν ισχυει, ειναι σαν να σου λεει στα μουτρα, οτι θα παει με καποια που δεν ειναι συχωριανοι...

κι οταν λες οτι ξαναειστε μαζι, πως ξαναειστε μαζι; συζουσατε. ξαναγυρισες σπιτι του; οχι, απ οτι καταλαβα. πως δικαιολογησε οτι δεν ξαναγυρισες; οτι καλα ειμαστε, αλλα απο μακρια κι αγαπημενοι;

συμφωνω με ρενια και με τα περισσοτερα που σου ειπαν οι προηγουμενοι ( ο αχλ μπαχλ σαχλ, νικουδυου, εξαιρειται, παντα).

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

συμφωνω με ρενια και με τα περισσοτερα που σου ειπαν οι προηγουμενοι ( ο αχλ μπαχλ σαχλ, νικουδυου, εξαιρειται, παντα).

---

εαν μπορουσες,
θα ειχες προσεξει οτι σε τετοια θεματα ειμαι σοβαρος στις απαντησεις μου, τωρα ειδικα για αυτο το θεμα δεν θα σχολιασω γιατι η θεματοθετρια ειναι εντελως καμμενη