Άγχος στην δουλειά.

Καλημέρα σας, θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ ένα θέμα που με απασχολεί. Αγχώνομαι πολύ στην δουλειά και πνίγομαι στο άγχος. Είμαι υπάλληλος γραφείου. Προσπαθώ να συγκεντρώνομαι μόνο σε αυτή. Μια το πετυχαίνω μια όχι. Να σημειωθεί ότι κάνω ψυχοθεραπεία και παίρνω φαρμακευτική αγωγή (αντικαταθλιπτικά και μικρή δόση αντιψυχωτικού). Η διάγνωση είναι δύο, γενικευμένη αγχώθης διαταραχή με συννησηροτητα Ιδεοψυχαναστική διαταραχή. Ελπίζω να βελτιωθούν τα πράγματα με την ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα. Ευχαριστώ και ελπίζω να μην κούρασα.

Καλησπέρα. Πόσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία; Δεν σε έχει βοηθήσει καθόλου στην διαχείρηση του άγχους της δουλειάς;

Quote:

---

Originally Posted by Peg23

Καλησπέρα. Πόσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία; Δεν σε έχει βοηθήσει καθόλου στην διαχείρηση του άγχους της δουλειάς;

---

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Κάνω ψυχοθεραπεία αλλά δεν έχω δει αποτέλεσμα. Κάνω πάνω από έξι μήνες.

Έξι μήνες και δεν έχεις δει το παραμικρό αποτέλεσμα;

Να είσαι καλά! Μήπως τότε κάτι πηγαίνει λάθος; Ίσως, με τον ψυχολόγο σου; Να χρειάζεται να αλλάξεις ψυχοθεραπευτή;

Quote:

---

Originally Posted by Player

Έξι μήνες και δεν έχεις δει το παραμικρό αποτέλεσμα;

---

Καμία όμως....

Σε πιεζουν στο γραφειο?
Η εσυ τα βλεπεις ολα βουνο πχ?

ασχολησαι με αλλα πραγματα περα απο την δουλεια ?

Quote:

---

Originally Posted by Peg23

Να είσαι καλά! Μήπως τότε κάτι πηγαίνει λάθος; Ίσως, με τον ψυχολόγο σου; Να χρειάζεται να αλλάξεις ψυχοθεραπευτή;

---

Αυτό έχω σκοπό να κάνω. Μήπως δεν με βοηθάει αυτός ο ψυχοθεραπευτής.

Quote:

---

Originally Posted by Touch_The_Sky

Σε πιεζουν στο γραφειο?
Η εσυ τα βλεπεις ολα βουνο πχ?

---

Οχι. Δυστυχώς εγώ τα βλέπω βουνό.

Quote:

---

Originally Posted by giotaa

ασχολησαι με αλλα πραγματα περα απο την δουλεια ?

---

Ναι. Κάνω διδακτορικό.

κατι για να σε χαλαρωνει εννοω

Quote:

---

Originally Posted by giotaa

κατι για να σε χαλαρωνει εννοω

---

Δυστυχώς δεν έχω και πολύ χρόνο μέσα στην ημέρα.

ειναι απολυτα λογικο μονο το διδακτορικο αρκει για το δυσκολο προγαμμα ,αλλα πρεπει να κανεις κατι να σε χαλαρωνει

Quote:

---

Originally Posted by giotaa

ειναι απολυτα λογικο μονο το διδακτορικο αρκει για το δυσκολο προγαμμα ,αλλα πρεπει να κανεις κατι να σε χαλαρωνει

---

Έχεις δίκιο. Άσε μιλάμε για κούραση.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Οχι. Δυστυχώς εγώ τα βλέπω βουνό.

---

ε οποτε προσπαθησε λιγο να κανεις καλυτερη διαχειριση χρονου για να μην τα βλεπεις βουνο. Γιατι αν πλακωσει δουλεια...:)
Δεν σε φοβαμαι αν λες οτι κανεις και διδακτωρικο :)

Quote:

---

Originally Posted by Touch_The_Sky

ε οποτε προσπαθησε λιγο να κανεις καλυτερη διαχειριση χρονου για να μην τα βλεπεις βουνο. Γιατι αν πλακωσει δουλεια...:)
Δεν σε φοβαμαι αν λες οτι κανεις και διδακτωρικο :)

---

Σε αυτό δεν έχεις άδικο. Αλλά είναι τόσες πολλές οι αρμοδιότητες που έχω...

Η ΙΨΔ είναι αποτλεσμα αρνητικών βωμάτων στη ζωή μας. Μια καλή μεθοδολογία ψυχοθεραπείας για να την νικήσεις (όσο γίνεται) είναι η γνωστική συμπεριφορική με τη μέθοδο που σου μαθαίνει της εσωτερικής παρατήρησης, δηλαδή όποτε σου έρχονται διαστρεβλωμένες σκέψεις να τις αναγνωρίζεις ως τέτοιες και να τις σταματάς, να τις διώχνεις.
Ξέρω ότι σε μια δουλειά με πολλά καθήκοντα και δη πνευματικά είναι βάσανο να έρχονται στη σκέψη περιστατικά από το παρελθόν ή η σκέψη να πλάθει σενάρια ή να επεξεργάζεται παλιά περιστατικά, κι αυτά να σε απορροφούν και να χαλάνε τη διάθεση σου. Επίσης, ένας με ΙΨΔ μπορεί να γίνεται υπεραναλυτικός ή να συγχύζεται εύκολα σε θέματα που έχουν κάποια πολυπλοκότητα.
Απλά καταβάλλεις το απαν των δυναμεων σου να προσηλώνεσαι στη δουλειά και να μην σε απορροφούν διαστρεβλωμένες σκέψεις, αντιμετωπίζοντας τα οπως με τη μέθοδο που σου ειπα.

Quote:

---

Originally Posted by Player

Έξι μήνες και δεν έχεις δει το παραμικρό αποτέλεσμα;

---

Εγω κανει 7 μηνες και δεν εχω δει καποια αλλαγη στον εαυτο μου,ομαδικη κανω,απο εκει και περα,εχω δοκιμασει ψυχοθεραπειες αλλες δυο φορες τα προηγουμενα 2 χρονια χωρις παλι αποτελεσμα.Μαλιστα ο ενας μου ειπε οτι δεν ξερω τι αλλο να κανω για να σε βοηθησω και σταματησα.

Aγχος στη δουλεια εχω επισης,οταν αναλαμβανω ποστα με ευθυνες που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,εκει εχω γενικευμενο στρες μεχρι να τελειωσει η βαρδια και να φυγω ανακουφισμενος.

Θα προσέξεις πολύ μην φτάσεις στο burn out από το εργασιακό stress...

Προειδοποητικα σημάδια,
Αϋπνία, έντονο αίσθημα κούρασης, αδυναμία συγκέντρωσης, απώλεια όρεξης, μυική αδυναμία κλπ..

Συνέβη και σε μένα, αγνόησα τα σημάδια προσπαθώντας μάταια να εκπληρώσω τα υπεύθυνα καθήκοντα μου ,με συνέπεια ένα πρωί να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι, να φάω ,και διάθεση να ασχοληθώ με οτιδήποτε..

Εάν δεν είχα την αμέριστη κατανόηση και υποστήριξη από γονείς αδέλφια και εργασιακό περιβάλλον, ίσως δεν θα ήμουν τώρα εδώ..

Ευτυχώς τελικά συνήλθα έπειτα από πολύ κόπο, κατάφερα να ξαναφτιάξω την ζωή μου να διακόψω τα φάρμακα, και τώρα να ζω ευχαριστημένος αφού αναθεώρησα πολλά πράγματα ως προς τις προτεραιότητες μου ...

Προσοχή λοιπόν ..

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Η ΙΨΔ είναι αποτλεσμα αρνητικών βωμάτων στη ζωή μας. Μια καλή μεθοδολογία ψυχοθεραπείας για να την νικήσεις (όσο γίνεται) είναι η γνωστική συμπεριφορική με τη μέθοδο που σου μαθαίνει της εσωτερικής παρατήρησης, δηλαδή όποτε σου έρχονται διαστρεβλωμένες σκέψεις να τις αναγνωρίζεις ως τέτοιες και να τις σταματάς, να τις διώχνεις.
Ξέρω ότι σε μια δουλειά με πολλά καθήκοντα και δη πνευματικά είναι βάσανο να έρχονται στη σκέψη περιστατικά από το παρελθόν ή η σκέψη να πλάθει σενάρια ή να επεξεργάζεται παλιά περιστατικά, κι αυτά να σε απορροφούν και να χαλάνε τη διάθεση σου. Επίσης, ένας με ΙΨΔ μπορεί να γίνεται υπεραναλυτικός ή να συγχύζεται εύκολα σε θέματα που έχουν κάποια πολυπλοκότητα.
Απλά καταβάλλεις το απαν των δυναμεων σου να προσηλώνεσαι στη δουλειά και να μην σε απορροφούν διαστρεβλωμένες σκέψεις, αντιμετωπίζοντας τα οπως με τη μέθοδο που σου ειπα.

---

Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας. Ισχύει όλα όσα περιγράψατε. Είστε παθών ή ειδικός;

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εγω κανει 7 μηνες και δεν εχω δει καποια αλλαγη στον εαυτο μου,ομαδικη κανω,απο εκει και περα,εχω δοκιμασει ψυχοθεραπειες αλλες δυο φορες τα προηγουμενα 2 χρονια χωρις παλι αποτελεσμα.Μαλιστα ο ενας μου ειπε οτι δεν ξερω τι αλλο να κανω για να σε βοηθησω και σταματησα.

Aγχος στη δουλεια εχω επισης,οταν αναλαμβανω ποστα με ευθυνες που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,εκει εχω γενικευμενο στρες μεχρι να τελειωσει η βαρδια και να φυγω ανακουφισμενος.

---

Ναι. Και εγώ μια από τα ίδια. Η ψυχολόγος μου λέει θέλει χρόνο! Εσείς άγχος;

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Θα προσέξεις πολύ μην φτάσεις στο burn out από το εργασιακό stress...

Προειδοποητικα σημάδια,
Αϋπνία, έντονο αίσθημα κούρασης, αδυναμία συγκέντρωσης, απώλεια όρεξης, μυική αδυναμία κλπ..

Συνέβη και σε μένα, αγνόησα τα σημάδια προσπαθώντας μάταια να εκπληρώσω τα υπεύθυνα καθήκοντα μου ,με συνέπεια ένα πρωί να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι, να φάω ,και διάθεση να ασχοληθώ με οτιδήποτε..

Εάν δεν είχα την αμέριστη κατανόηση και υποστήριξη από γονείς αδέλφια και εργασιακό περιβάλλον, ίσως δεν θα ήμουν τώρα εδώ..

Ευτυχώς τελικά συνήλθα έπειτα από πολύ κόπο, κατάφερα να ξαναφτιάξω την ζωή μου να διακόψω τα φάρμακα, και τώρα να ζω ευχαριστημένος αφού αναθεώρησα πολλά πράγματα ως προς τις προτεραιότητες μου ...

Προσοχή λοιπόν ..

---

Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας. Θα προσπαθήσω να μην το τερματίσω. Εσείς πώς το αντιμετωπίσατε αν επιτρέπεται;

Γειά σου,
Ευτυχώς, πριν φτάσω σε αυτό το σημείο, είχα καταφέρει στα 40 μου να είμαι οικονομικά ανεξάρτητος, και να μπορώ να ζήσω για πολλά χρόνια από τις επενδύσεις μου πειράζοντας...λίγο τις αποταμιευσεις μου ...

Έτσι οταν πια , βλέποντας ότι το βάρος των ευθυνών που είχα αναλάβει, ήταν πέραν των ψυχικών αντοχών μου (Είχα την γενική διεύθυνση μιας θυγατρικής μεγάλης πολυεθνικής στην Ελλάδα) υπέβαλα την παραίτηση μου ,για να δω πως θα προχωρήσω στην ζωή μου ..

Μου ζήτησαν να παραμείνω έστω και part time ,σε επαφή μόνο με τους μεγάλους πελάτες μας ,τους οποίους γνώριζα καλά και μπορούσα να συνεργαστώ ευχάριστα..

Το αποδεχτηκα μια και το οικονομικό πακέτο που μου πρόσφεραν ήτα πολύ ικανοποιητικό.
Έτσι έφυγε ένα μεγάλο βάρος της ψυχικής μου πίεσης.

Συγχρόνως έκοψα κάθε σχέση με άτομα και δράσεις που μου δημιουργουσαν άγχος, και ένα μεγάλο διάστημα ( έχοντας τώρα και αρκετό ελεύθερο χρόνο) το αφιέρωσα μόνο σε πράγματα που με χαλαρωναν ..

Περιπατους στη φύση ,ταξιδάκια σε μέρη που πάντα ήθελα να επισκεφτώ και τα ανέβαλα, άσκηση, καλή διατροφή και ..Καλό ύπνο!

Mεσα σε ένα χρόνο, η βελτίωση μου ήταν τεράστια και σε 2 χρόνια ακόμη μπόρεσα να διακόψω και τα ssri που έπαιρνα..
Από τότε και για πολλά χρόνια είμαι ισσοροπιμενος και καλά, και ευχαριστημένος που πήρα εγκαίρως τις αποφάσεις μου ...

Η συμβουλή μου είναι, να προσπαθήσεις σύντομα να γινεις ,όσο το δυνατόν λιγότερο εξαρτημένος από το εργασιακό και κοινωνικο περιβάλλον σου .

Σε αυτό βέβαια θα βοηθήσει η άνετη οικονομική σου συγκρότηση το συντομότερο, και η αλλαγή στον τρόπο σκέψης σου ...

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας. Ισχύει όλα όσα περιγράψατε. Είστε παθών ή ειδικός;

---

Παθών είμαι, που ακόμα παλεύει, κι όπου μπορεί βοηθάει. Όσο πιο βαθιά είναι τα αίτια, δηλαδή πίσω στο χρόνο και σε ένταση και διάρκεια, τόσο πιο δύσκολο είναι κανείς να τα ξεπεράσει.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Καλημέρα σας, θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ ένα θέμα που με απασχολεί. Αγχώνομαι πολύ στην δουλειά και πνίγομαι στο άγχος. Είμαι υπάλληλος γραφείου. Προσπαθώ να συγκεντρώνομαι μόνο σε αυτή. Μια το πετυχαίνω μια όχι. Να σημειωθεί ότι κάνω ψυχοθεραπεία και παίρνω φαρμακευτική αγωγή

---

Σου αρέσει η δουλειά σου? Την επέλεξες η προέκυψε απο ανάγκη ? Δεν αξίζει να καταστρέψεις την υγεία σου και να τρέχεις σε ψυχολόγους. Αν είσαι σε γραφείο θα έχεις ευθύνες αυτό δεν αλλάζει εύκολα, ίσως πρέπει να σκεφτείς για αλλαγή καριέρας . Μερικές φορές αφήνουμε στην άκρη τα πτυχία και κάνουμε μια ''κατώτερη'' εργασία, χωρίς ευθύνες και ένας απλός εργάτης μπορεί να έχει επαγγελματική εξέλιξη. Άλλαξε εργασιακό περιβάλλον.

Quote:

---

Originally Posted by kostas62

Γειά σου,
Ευτυχώς, πριν φτάσω σε αυτό το σημείο, είχα καταφέρει στα 40 μου να είμαι οικονομικά ανεξάρτητος, και να μπορώ να ζήσω για πολλά χρόνια από τις επενδύσεις μου πειράζοντας...λίγο τις αποταμιευσεις μου ...

Έτσι οταν πια , βλέποντας ότι το βάρος των ευθυνών που είχα αναλάβει, ήταν πέραν των ψυχικών αντοχών μου (Είχα την γενική διεύθυνση μιας θυγατρικής μεγάλης πολυεθνικής στην Ελλάδα) υπέβαλα την παραίτηση μου ,για να δω πως θα προχωρήσω στην ζωή μου ..

Μου ζήτησαν να παραμείνω έστω και part time ,σε επαφή μόνο με τους μεγάλους πελάτες μας ,τους οποίους γνώριζα καλά και μπορούσα να συνεργαστώ ευχάριστα..

Το αποδεχτηκα μια και το οικονομικό πακέτο που μου πρόσφεραν ήτα πολύ ικανοποιητικό.
Έτσι έφυγε ένα μεγάλο βάρος της ψυχικής μου πίεσης.

Συγχρόνως έκοψα κάθε σχέση με άτομα και δράσεις που μου δημιουργουσαν άγχος, και ένα μεγάλο διάστημα ( έχοντας τώρα και αρκετό ελεύθερο χρόνο) το αφιέρωσα μόνο σε πράγματα που με χαλαρωναν ..

Περιπατους στη φύση ,ταξιδάκια σε μέρη που πάντα ήθελα να επισκεφτώ και τα ανέβαλα, άσκηση, καλή διατροφή και ..Καλό ύπνο!

Mεσα σε ένα χρόνο, η βελτίωση μου ήταν τεράστια και σε 2 χρόνια ακόμη μπόρεσα να διακόψω και τα ssri που έπαιρνα..
Από τότε και για πολλά χρόνια είμαι ισσοροπιμενος και καλά, και ευχαριστημένος που πήρα εγκαίρως τις αποφάσεις μου ...

Η συμβουλή μου είναι, να προσπαθήσεις σύντομα να γινεις ,όσο το δυνατόν λιγότερο εξαρτημένος από το εργασιακό και κοινωνικο περιβάλλον σου .

Σε αυτό βέβαια θα βοηθήσει η άνετη οικονομική σου συγκρότηση το συντομότερο, και η αλλαγή στον τρόπο σκέψης σου ...

---

Χαίρομαι πολύ για εσάς που τα καταφέρατε!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Παθών είμαι, που ακόμα παλεύει, κι όπου μπορεί βοηθάει. Όσο πιο βαθιά είναι τα αίτια, δηλαδή πίσω στο χρόνο και σε ένταση και διάρκεια, τόσο πιο δύσκολο είναι κανείς να τα ξεπεράσει.

---

Καταλαβαίνω τι λέτε σας ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Σου αρέσει η δουλειά σου? Την επέλεξες η προέκυψε απο ανάγκη ? Δεν αξίζει να καταστρέψεις την υγεία σου και να τρέχεις σε ψυχολόγους. Αν είσαι σε γραφείο θα έχεις ευθύνες αυτό δεν αλλάζει εύκολα, ίσως πρέπει να σκεφτείς για αλλαγή καριέρας . Μερικές φορές αφήνουμε στην άκρη τα πτυχία και κάνουμε μια ''κατώτερη'' εργασία, χωρίς ευθύνες και ένας απλός εργάτης μπορεί να έχει επαγγελματική εξέλιξη. Άλλαξε εργασιακό περιβάλλον.

---

Μου αρέσει η δουλειά μου αλλά έχει πολλές ευθύνες και άγχος. Το σκέφτομαι αυτό που λες αλλά δεν θέλω να μην το παλέψω πρώτα.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εγω κανει 7 μηνες και δεν εχω δει καποια αλλαγη στον εαυτο μου,ομαδικη κανω,απο εκει και περα,εχω δοκιμασει ψυχοθεραπειες αλλες δυο φορες τα προηγουμενα 2 χρονια χωρις παλι αποτελεσμα.Μαλιστα ο ενας μου ειπε οτι δεν ξερω τι αλλο να κανω για να σε βοηθησω και σταματησα.

Aγχος στη δουλεια εχω επισης,οταν αναλαμβανω ποστα με ευθυνες που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,εκει εχω γενικευμενο στρες μεχρι να τελειωσει η βαρδια και να φυγω ανακουφισμενος.

---

Άγχος είχες γενικά στην ζωή σου από μικρή ηλικία;
Ίσως χρειάζεσαι καιρό ψυχοθεραπεία μέχρι να το επιλύσεις το θέμα με το άγχος, ειδικά άμα το έχεις χρόνια.

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Μου αρέσει η δουλειά μου αλλά έχει πολλές ευθύνες και άγχος. Το σκέφτομαι αυτό που λες αλλά δεν θέλω να μην το παλέψω πρώτα.

---

Πρόσεχε να μην συμβιβαστείς με την κατάσταση που επικρατεί, αν περάσουν μήνες θα συνηθίσεις να ζεις με το άγχος, θα προσαρμοστείς στο εργασιακό περιβάλλον και θα είναι δυσκολότερο να το αφήσεις και να ξεκινήσεις κάτι από την αρχή. Αν κατάλαβα καλά το άγχος έχει να κάνει με την δουλειά και όχι με τους συναδέλφους -εργοδότη και την έλλειψη γνώσης προϋπηρεσίας για να εκπαιδευτείς στο γραφείο.
Αν είσαι άνθρωπος που θέλει να τα κάνει όλα σωστά και έχει άγχος για την απόδοση του αυτό δεν παλεύεται. Βρέθηκα και εγώ σε παρόμοια κατάσταση αλλά σε ένα μήνα έφυγα, για να μην αρρωστήσω , δεν μου ταίριαζε να έχω ευθύνες , τον συνάδελφο που βρήκα εκεί ενώ είχε λιγότερη εμπειρία και γνώσεις απο εμένα δεν τον ενδιέφερε αν θα κάνει κάποιο λάθος... περνούσαν οι ώρες και οι μέρες για να πάρει τον μισθό του.
Να το παλέψεις αλλά μην αρχίσεις τα φάρμακα για να ανταπεξέλθεις στις εργασιακές υποχρεώσεις!
Για αρχή όρισε προθεσμία για πόσες μέρες ακόμα θα δόσεις χρόνο να προσαρμοστείς.
Αν τελικά αποφασίσεις να σταματήσεις , καλό θα είναι να βρεις πρώτα κάτι άλλο να κάνεις πριν φύγεις !( Μονο αν έχεις ένα χρόνο στην εργασία σου έχεις την υποχρέωση να ενημερώσεις τον εργοδότη ένα μήνα νωρίτερα).

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Πρόσεχε να μην συμβιβαστείς με την κατάσταση που επικρατεί, αν περάσουν μήνες θα συνηθίσεις να ζεις με το άγχος, θα προσαρμοστείς στο εργασιακό περιβάλλον και θα είναι δυσκολότερο να το αφήσεις και να ξεκινήσεις κάτι από την αρχή. Αν κατάλαβα καλά το άγχος έχει να κάνει με την δουλειά και όχι με τους συναδέλφους -εργοδότη και την έλλειψη γνώσης προϋπηρεσίας για να εκπαιδευτείς στο γραφείο.
Αν είσαι άνθρωπος που θέλει να τα κάνει όλα σωστά και έχει άγχος για την απόδοση του αυτό δεν παλεύεται. Βρέθηκα και εγώ σε παρόμοια κατάσταση αλλά σε ένα μήνα έφυγα, για να μην αρρωστήσω , δεν μου ταίριαζε να έχω ευθύνες , τον συνάδελφο που βρήκα εκεί ενώ είχε λιγότερη εμπειρία και γνώσεις απο εμένα δεν τον ενδιέφερε αν θα κάνει κάποιο λάθος... περνούσαν οι ώρες και οι μέρες για να πάρει τον μισθό του.
Να το παλέψεις αλλά μην αρχίσεις τα φάρμακα για να ανταπεξέλθεις στις εργασιακές υποχρεώσεις!
Για αρχή όρισε προθεσμία για πόσες μέρες ακόμα θα δόσεις χρόνο να προσαρμοστείς.
Αν τελικά αποφασίσεις να σταματήσεις , καλό θα είναι να βρεις πρώτα κάτι άλλο να κάνεις πριν φύγεις !( Μονο αν έχεις ένα χρόνο στην εργασία σου έχεις την υποχρέωση να ενημερώσεις τον εργοδότη ένα μήνα νωρίτερα).

---

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας. Δεν έχω παράπονο ούτε από την εργοδοσία ούτε από τους συναδέλφους μου. Θα δούμε τι θα γίνει!

Oταν εχω να διαχειριστω θεσεις ευθυνης που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,η αν ειμαι μονος μου και μου τυχει κατι που δεν εχω την απαραιτητη εμπειρια να το αντιμετωπισω,με πιανει η αγχωδης διαταραχη.:confused:

Καλησπέρα και εγώ παλαιότερα που δούλευα είχα πολύ άγχος και δεν μπορούσα να ανταποκριθώ και όλο μου την έλεγαν με αποτέλεσμα να φοβάμαι την δουλειά και όλο να την αποφεύγω!

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Oταν εχω να διαχειριστω θεσεις ευθυνης που δεν πρεπει να γινει καποιο λαθος,η αν ειμαι μονος μου και μου τυχει κατι που δεν εχω την απαραιτητη εμπειρια να το αντιμετωπισω,με πιανει η αγχωδης διαταραχη.:confused:

---

Και μένα μια από τα ίδια....

Quote:

---

Originally Posted by andreas86

Καλησπέρα και εγώ παλαιότερα που δούλευα είχα πολύ άγχος και δεν μπορούσα να ανταποκριθώ και όλο μου την έλεγαν με αποτέλεσμα να φοβάμαι την δουλειά και όλο να την αποφεύγω!

---

Και εγώ το έχω αυτό. Δηλαδή ότι αποφεύγω κάποια πράγματα στη δουλειά. Θα δούμε.

Σε αρκετές δουλειές σε πετάνε έτσι με το καλημέρα,χωρίς καμία εκπαίδευση η περίοδο προσαρμογής,πρέπει μόνος σου να αποκτήσεις εμπειρία και αυτό θα γίνει μέσα από λάθη σαφώς,απλώς δεν θα πρέπει να καθόμαστε και να τα ακούμε συνέχεια χωρίς να αντιδράμε,πρέπει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Σε αρκετές δουλειές σε πετάνε έτσι με το καλημέρα,χωρίς καμία εκπαίδευση η περίοδο προσαρμογής,πρέπει μόνος σου να αποκτήσεις εμπειρία και αυτό θα γίνει μέσα από λάθη σαφώς,απλώς δεν θα πρέπει να καθόμαστε και να τα ακούμε συνέχεια χωρίς να αντιδράμε,πρέπει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας.

---

Η περίοδος προσαρμογής κρατάει για λίγες μέρες, μετά αν παραμείνει το άγχος κάτι δεν πάει καλά, όταν είσαι καινούργιος δεν μπορείς να αντιδράσεις, πρέπει να σκεφτείς μήπως δεν σου ταιριάζει η δουλειά. Κάποιες θέσεις έχουν άγχος επειδή έτσι είναι το αντικείμενο της εργασίας. Αν το άγχος, σου το προκαλεί κάποιος συνάδελφος τότε μπορείς να το συζητήσεις μαζί του και μετά να το αναφέρεις στον ανώτερο 'αν υπάρχει'' γιατί αν είναι ο εργοδότης τότε δεν θα αλλάξει τίποτα και να σταματήσει για λίγο θα επανέλθει τις επόμενες μέρες.
Αν θέλουμε την συγκεκριμένη δουλειά τότε πρέπει να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας και να δουλεύουμε με τον ρυθμό που μπορούμε, να βάλουμε όρια και να μην επιτρέπουμε να παρεμβαίνουν. Υπομονή κάνεις για να σε εκπαιδεύσουν , αν σε κρίνουν κατάλληλο για την θέση πρέπει να σε εμπιστευτούν και να σε αφήσουν ήσυχο, με πίεση , φωνές, ενοχές, και με επιπλέον φόρτο εργασίας με εξτρά ευθύνες δεν υπάρχει μέλλον. Μετά απο μήνες φοβάσαι να ψάξεις πάλι κάτι απο την αρχή, υπομένεις όσα συμβαίνουν και ψάχνεις λύση σε γιατρούς.

Το αγχος μου το προκαλει οτι ενδεχομενως δεν ξερω πως να χειριστω κατι που συμβαινει εκεινη την στιγμη,επειδη απλα δεν εχω δει πως το χειριζονται αλλοι,ομως φοβαμαι η ντρεπομαι και να ρωτησω η να ζητησω βοηθεια.Με λιγα λογια,μπορει να με κυριευσει το αγχος για το αν θα πραξω σωστα τη δεδομενη στιγμη η θα πραξω λαθος και θα πρεπει δεχτω ενδεχομενες συνεπειες.

Κάνε υπομονή, θα μάθεις έστω και κάνοντας λάθος. Έχεις την ευκαιρία χωρίς εμπειρία να σου δώσουν εργασία και να πληρώνεσαι. Ξέρουν πως δεν εχεις εμπειρία οφείλουν να σε προσέχουν! Αν κάτι έχει συνέπειες θα πρέπει να σου το επισημάνουν και να προλάβουν να σε διορθώσουν. Για τους παλιούς η εργασία έχει γίνει ρουτίνα δεν θυμούνται πως και για κάτι απλό ο νέος δεν το ξέρει.
Λογικό να διστάζεις αλλά πρέπει να ζητάς την γνώμη απο τους συνάδελφους μια συμβουλή θα σου δώσουν που θα σε απαλλάξει απο τα προβλήματα και το άγχος, θα έρθεις και πιο κοντά τους , εσύ πρέπει να τους πλησιάσεις για τους υπόλοιπους είναι απαγορευτικό να σε καθοδηγήσουν αν δες τους το πει ο εργοδότης και δεν θέλουν να σε υποτιμήσουν σου αφήνουν ελεύθερο να δείξεις τις ικανότητες σου, αν σε βοηθήσουν χωρίς να το ζητήσεις θα φανεί άσχημα.