Λοιπόν, είχα πρόταση να εμφανιστώ σε εκπομπη της τηλεόρασης (σε μεγαλο κεντρικο σταθμο) για ένα πρότζεκτ που έκανα και αρνηθηκα αλλά τώρα αισθάνομαι άσχημα που αρνηθηκα γιατι θα έσκαγαν πολλοί. Ο λογος που αρνηθηκα ειναι πως εχω αναπτύξει ένα θέμα που χάνω κάποιες φορές τα λόγια μου όταν μιλάω δημόσια και φοβήθηκα να δεχτω μην γίνω ρεζίλι πανελλαδικως. Το θέμα αυτό ξεκίνησε πριν μερικούς μήνες, μετά από μια παρουσίαση που δεν τα πήγα καλά και έκτοτε, επειδή φοβομουν ότι θα μου ξανασυμβεί, κάνω κάτι σαν αυθυποβολή και όντως μου συμβαίνει.
Σκέφτομαι παράλληλα τα εξης: πέρυσι με είχε τραμπουκισει ένας βλακας επειδή τάιζα κάτι γατιά κοντά στο σπίτι του και μόλις με πλησίασε στο δρόμο και άρχισε να με απειλεί, τον ρώτησα το όνομά του και αρνήθηκε να μου πει (έμαθα μετα) και μόλις του είπα "τι έγινε, φοβάσαι να πεις ποιος εισαι; Εγώ σου δίνω αναλυτικά τα στοιχεία μου αν θες" μού απάντησε "μην ανησυχείς, ξέρω ποιος εισαι". Δεν κατάλαβα πώς το είπε.
Το εννοουσε πιστευετε απειλητικά τύπου "ξέρω ποιος εισαι, θα δεις τι θα παθεις" ή εννοουσε πως ακούγεται το όνομά μου επειδή με σχολιάζουν και αρα με ξερουν ολοι; Μετά, αφού είχα μάθει ποιος είναι, μιλήσαμε από το φβ, του είπα πως αν κάνει κάτι στις γατες θα κάνω καταγγελία κλπ κλπ, και αυτός είπε πως είναι ψευδές αυτό που είπα στη μητέρα του (μου είχε επιτεθεί κι εκείνη λεκτικά) πως συνεργάζομαι με το Δημο για τις γατες (δεν είναι ψευδές, ισχυει) Και αναρωτιέμαι παλι, το έλεγε πάνω στην πικα του ή ακούγεται στο χωριό ότι είμαι τρελός και λέω ότι συνεργάζομαι με το Δημο λες και ειμαι φαντασιοπληκτος;
Πού κολλάνε όλα αυτά θα μου πείτε. Σκέφτομαι ότι αν εντέλει δεχόμουν να κάνω τη συνέντευξη στην τηλεόραση, θα εσκαγαν όλοι αυτοί. Τώρα και να πω σε κάποιον ότι με είχαν καλέσει, θα με θεωρήσει μυθομανη. Αλλοι θα πετουσαν τη σκουφιά τους για να πάνε.