Συγγνωμη στα αγεννητα παιδια μου.
Δεν σκεφτηκα ποτε να κανω οικογενεια,ισως απλως να μη θελω υποχρεωσεις,τα γονιδια μου μαλλον καλα ειναι οπως δειχνουν τα πραγματα.
Τωρα δεν θα ψαξω τους λογους γιατι δεν το σκεφτηκα.
Οσο και αν ακουγεται μελοδραματικο τους ζητω συγγνωμη.
Οχι δεν εχω μαθει τιποτα ακομα.
Αλλα υποψιαζομαι οτι θα ειναι ασχημα τα πραγματα.
Τωρα ο κοσμος μπορει να δειχνει αγαπη,μισος και οτι γουσταρει ο καθενας και να παιζει ανοητα παιχνιδακια.
Εγω ομως δεν παιζω.
Δεν ημουν αρκετα εξυπνος ισως.
Ναι επαθα ενα νευρικο κλονισμο,αλλα θυμαμε καθε κουβεντα που ειπα δημοσια καθως και καθε μου πραξη.
Τωρα απο κει και περα θα εξετασω την παραφιλολογια και το περιβαλλον.
Το περιβαλλον ειναι ενα...δεν αλλαζει οτι και να κανω,εγω αλλαζω αυτο δεν αλλαζει.
Για να δουμε ποσο μας εχουν πηδηξει πισω απο την πλατη μας,οχι οτι θα πετυχω κατι αλλα τουλαχιστον θα μου φυγει η περιεργεια και θα σχεδιασω το μελλον μου.
Η ζωη μου ηταν τελεια εκτος απο ενα νευρικο κλονισμο...και ναι ισως να μην ημουν εξυπνος αρκετα ωστε να αντεπεξερθω,αλλα σε αυτο δεν φερω την αμεριστη ευθυνη.
Προσπαθησα τα μεγιστα...αυτο να ξερετε.
Οχι ακομα δεν ξερω τι μου γινεται αλλα θα μαθω.
Α και οταν μαθω θα παω σε ψυχιατρο να με εξετασει και να με βοηθησει γιατι φανταζομαι οτι θα χρειαστω βοηθεια.
Μια ζωη την εχουμε αλλωστε.