Ζηλεύω πολύ

kalispera paidia,
tyxaia vrethika sto side kai ekana profile gia na po kai ego ton pono mou kai na paro merikes pio kathares apopseis giati to mialoudaki mu einai teleios blocked!!
eimai 30 eton pantremeni edo kai enamisi xrono, o syzigos mou einai sxedon sta 40. koinoniki kai elkistiki to idio kai aftos. eixe polles sxeseis sto parelthon prin apo ton gamo mas kai otan mou elege istories gia tis proin tou arxisa na niotho afti tin foveri leksi pou legete zhleia!
kati minimata sto kinito tou kati websites ponirou periexomenou kati maties se gkomenes itan arketa gia na arxiso na min leitourgo fysiologika.. na arxiso na psaxno enoxopoiitika stoixeia kai na kano skoines. aksizei na po oti me agapaei kai mou to dixnei me kathe tropo me frontizei me voitha sta panta einai perifanos gia mena.. giati ego re paidia na exo to aisthima tis zhleias? aftos pote den mou edikse zhleia gia tipota. pote den mou ekane esto kai mia erotisi gia to pou pao ti kano me pious milo...giati na kano ton eauto moy na upoferei gia vlekeies kai na kano skoines? kai mou eipe oti arxise kai piezete poso kairo tha me anektei? ma me agapa kai ton agapo giati ego panta psaxno na vro kati? kai otan vro auto to kati pou na to ermineuo(mporei kai lathos)na kleinomai ston eauto mou.

ektimo afantasta tin apopsi sas
euxaristo polu
iliaktida

Γεια σου ηλιαχτίδα, καλως όρισες, χμ, μπορω να πω οτι συμπάσχω... στο θέμα ζήλεια, αυτη η κυρία... ειναι πολύ ψυχοφθόρα. έρχεται και σου διαλύει τον κόσμο, γεμίζοντας σε ανασφάλειες καχυποψίες, κτλ... ενα σωρό ευχαριστα συναισθήματα δηλαδη, τα οποια πολλές φορές εμενα προσωπικα οδηγουν σε παρανοικές σκέψεις!
Η ζήλεια καλό ειναι να υπάρχει μέχρι ενα σημειο. Οταν όμως ξεφεύγει απο τα όρια... τότε αποτελεί πρόβλημα. Κατα τη γνώμη μου το γεγονος οτι δεν σε ρωτάει ποτε για παράδειγμα που πας, τι κανεις κτλ σε φτάνει στο σημειο να νοιώθεις ανασφαλής. αν σε ρωτουσε εστω και μια φορα θα ένοιωθες πιο καλα, όπως και το γεγονός οτι μιλούσε για προηγούμενες σχεσεις του ήταν το αποκορύφωμα, το έχω περάσει και εγω.. ήταν σαν μαχαιρίες καθε κουβέντα... αν κάποιος έχει να προτίνει κάποια λύση... και εγω θα περιμενω με ανυπομονησία να την ακούσω (πέρα απο το γνωστό να αποκτήσεις περισσότερη αυτοπεποίθηση...)

Quote:

---

Originally posted by iliaktida
eixe polles sxeseis sto parelthon prin apo ton gamo mas kai otan mou elege istories gia tis proin tou arxisa na niotho afti tin foveri leksi pou legete zhleia!

---

τώρα τί να πώ...και γώ το ένιωσα αυτό το αίσθημα :P:P(μα γιατί μιλάει για πρώην κτλ) ..τι να κάνουμε..το παρελθόν του καθενός είναι αναφαίρετο δικαίωμά του ...όμως..το παρόν έχει σημασία έτσι δεν είναι;και είναι μαζί σου δεν είναι; ;)

Γεια σου Ηλιακτίδα!!!

Καταλαβαίνω απόλυτα το πρόβλημά σου μιας και εγώ στο παρελθόν είχα βρεθεί σε μια ανάλογη κατάσταση ζήλιας, όμως κατάφερα να το αντιμετωπίσω και να το ξεπεράσω!
Βασικά θα σου προτείνω ένα τρόπο σκέψης και δράσης που βοήθησε εμένα και ελπίζω να σε βοηθήσει:

1.) Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβεις πως η ζήλεια είναι ένα πολύ αρνητικό συναίσθημα, που το μόνο αποτέλεσμα που φέρνει είναι η στεναχώρια και η δυστυχία τόσο σε εσένα, όσο και στους άλλους.
Αυτό μπορείς να το καταλάβεις αν θυμηθείς το πώς νιώθεις εσύ και τι βιώνεις τη στιγμή που είσαι κάτω από την επήρεια της ζήλειας.
Ακόμα μπορείς να στοχαστείς, που οδηγείται η σχέση σου με τον άντρα σου και τι μπορεί να νιώθει αυτός με την πίεση που του ασκείς.
Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν έχει σκοπό να σε κάνει να νιώσεις ενοχές αλλά σε βοηθάει στο καταλάβεις πως η ζήλια είναι ένα αρνητικό συναίσθημα και πως πρέπει να το αντιμετωπίσεις και να μην παραδίδεσαι σε αυτή, γιατί αλλιώς θα βιώσεις τις αρνητικές της συνέπειες!!!

2.) Στη συνέχεια, αφού καταλάβεις πως η ζήλια είναι κάτι αρνητικό, θα πρέπει να πάψεις να ταυτίζεσαι μαζί της.
Αυτό το σημείο θέλει πολύ εσωτερική δουλειά και πολύ προσπάθεια, αλλά είναι το πιο σημαντικό!
Δηλαδή, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να παρατηρείς τον εαυτό σου και όταν εμφανίζεται ένας εαυτός γεμάτος ζήλια που κάνει αρνητικές σκέψεις και πλάθει σενάρια….να μην τον ακούς!!!!
Δηλαδή, μέσα από εσωτερικό διάλογο και εσωτερική προσπάθεια να του αντιστέκεσαι και να μην μπαίνεις στο παιχνίδι του…δηλαδή να δω τα μηνύματα του άντρα μου, να δω με ποιον βγαίνει, τι κάνει κλπ….
Αλλά πολύ απλά να του λες όχι δεν πρόκειται να σε ακούσω και το σημαντικότερο απ’ όλα είναι να λες όχι εγώ δεν είμαι αυτός ο αρνητικός ζηλιάρης εαυτός….εγώ δεν σε θέλω, δεν σε χρειάζομαι στη ζωή μου, δεν είμαι εσύ(εννοώντας τον ζηλιάρη εαυτό που εμφανίζεται) !!!!
Αυτό που σου περιγράφω είναι ένα εσωτερικό παιχνίδι με τον εαυτό μας και γι’ αυτό γίνεται εσωτερικά!!!
Μην αρχίσεις να τα λες δυνατά γιατί….μάλλον θα παραξενευτούν οι άλλοι!!!! :):):)

Με αυτό τον τρόπο, ουσιαστικά αυτό που κάνεις είναι να αποκτάς μια απόσταση από αυτόν τον αρνητικό εαυτό που εμφανίζεται και έτσι του μειώνεις τη δύναμη και σιγά-σιγά στο τέλος θα μπορείς να τον ελέγξεις!!!

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να αναφέρω κάτι που ισχύει γενικά, ότι:
Όσο σκέφτεσαι κάτι, τόσο πιο πολύ δύναμη του δίνεις-τόσο πιο πραγματικό το κάνεις!!!

3.) Το τρίτο βήμα, είναι εξίσου δύσκολο με το δεύτερο, αλλά βοηθάει αφάνταστα!!!!
Στο σημείο αυτό αφού καταφέρεις και πάρεις μια απόσταση από τον ζηλιάρη εαυτό σου…θα μπορείς να τον αντικαταστήσεις με έναν εαυτό γεμάτο αγάπη για το σύντροφό σου!!!
Ο λόγος είναι γιατί το αντίδοτο για τη ζήλεια είναι η αληθινή αγάπη!!!
Για να το κατανοήσεις καλύτερα, πρέπει να καταλάβεις που οφείλεται η ζήλεια στις σχέσεις!
Η ζήλεια στις σχέσεις είναι ένα συναίσθημα που οφείλεται σε μεγάλη κτητικότητα…και στην προκειμένη περίπτωση στη μεγάλη κτητικότητα που έχεις με τον άντρα σου!
Δηλαδή φοβάσαι μήπως και χάσεις τον άντρα σου και δεν αντέχεις στην ιδέα να τον «κατέχει» κάποια άλλη!!!
Οπότε, πιέζοντας και «σφίγγοντας» τον άντρα σου, νομίζεις πως θα τον κρατήσεις κοντά σου!!
Αυτό όμως, δυστυχώς, φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα και διώχνει τους άλλους!

Αντίθετα όμως, η αληθινή αγάπη είναι αυτή που φέρνει τους άλλους κοντά μας!
Λέγοντας αληθινή αγάπη, εννοώ την αγάπη που είναι απαλλαγμένη από αυτή την κτητικότητα που σφίγγει!
Έτσι, είναι ώρα να αγαπήσεις ακόμα πιο πολύ τον σύντροφό σου και να θες να τον κάνεις χαρούμενο και να τον αφήνεις ελεύθερο να κάνει τις επιλογές του!!!

Ελπίζω να μην σε κούρασα και να σε βοήθησα έστω και λίγο….
Με όλη μου την καρδιά εύχομαι να καταφέρεις πολύ σύντομα να απαλλαγείς από αυτό το αρνητικό συναίσθημα…και να έχεις μια πολύ όμορφη ζωή με τον άντρα σου…γεμάτη αγάπη!!!:)

Dorje

geia sas kai pali paidia.
sas euxaristo poli olous gia tis symvoules sas, nomizo pos telika tipota den symvainei me ton antra mou giati me agapaei poli kai go kratao zwntani tin sxesi mas kai ton vlepo oti einai ikanopoiimenos genika, to provlima einai me mena kai mono. se euxaristo ksana dorje itan toso swsta auta pou moy eipes kai euxomai mia mera na ta katafero na apallago apo auto to aisthima opos kai su. prepei na doulepso ton eautouli mou an den thelo na ton xaso. alla peste mou re paidia an telika mou ta foraei? ego einai dikaio na zw ston diko mou planiti kai na min exo idea? giati to sizitisame to thema otan etyxe steno filiko mas prosopo to opoio yperlatreuei tin gynaika tou kai prosfata mathame oti o... eixe eksosyzigiko desmo gia 3 oloklira xronia kai epesa apo ta synefa leo poso kalos ithopoios telos panton mporei kapios na ginei ? ok einai genika gnosto oti o antras apo tin fusi tou einai kynigos kai den mporei na antistathei otan vrei tin eukairia alla pos mporei na einai toso tryferos me tin gunaika tou apo tin alli kai na min kinei ipopsies? kian afto symvainei kai me mena? ...
anyway.. o monos tropos einai na prospathiso to calm down oso mporo kai to pio symantiko na papso na psaxno gia stoixia! kalitera stin agnoia mou. kai otan eimai se agnoia eimai kai ego tryferi mazi tou kai mporo na tou dosw oli tin agapi mou sto full etsi oste kai an tou perase i idea na to kanei na to skeftei 2 fores afou tha ksanazigisei tin agapi pou pernei kai tin tryferotita. to kyriotero einai na papso na psaxno kai as afetho stin agnoia kai na tou dikso empistosuni.
na ste oloi kala!

To kiriotero einai na stamatiseis na theoreis oti mporeis pragmati na ksereis... epeidi apla den mporeis... ama thelei kapoios na se keratosei mporei na to kanei kai tin ora pou paei na parei tin proini efimerida apo to periptero.. kai nai paizei to mati ,ligoureutai... ksereis kati omos ola auta den einai sinideita einai enstiktika.. den mporeis na ta xreoseis se kapoion auta einai les kai tou xreoneis to oti anapneei i akouei...den einai sineidites epiloges... stamata na theoreis oti mporeis na elegkseis ta panta giati poli apla den mporeis.. kai to kiriotero min eisai pote ktitiki den einai kanenas ktisi sou einai kapoios pou thelei na einai dipla sou... kai ama den ithele den tha itan...
opotan eklogikeuseis tou eidous tha parameino stin agnoia mou.. diladi me liga logia .. den dexomai oti den to kanei alla prospoioumai... zitas diladi me liga logia tin egkrisi tis simperiforas sou apo mas.. ee oxi, an pragmati theleis na analiseis kai na doseis lisi se ena provlima to proto vima einai na to paraderxteis os tetoio kai oxi na upekfeugeis... otan to paradexteis tote to epomeno vima einai na psakseis voitheia.. oxi se ena foroum alla ekei pou pragmati mporei na sou prosfertei...

oxi re paidia den zito na akouso oti exo dikaio giati den exo. provlima megalo exo. ta ekana gialia karfia gia na anoikso ta matia mou apotoma gia akoma mia fora kai na do oti eimai adikiiiiiiiiiiiiiii. tou ekana tin zoi podilato ton katigoro xoris logo fantazomai eromenes xoris na exei tipota o anthropos... kai na po oti den me agapa? me agapa kai mou to deixnei kathe defterolepto kai ago pali pligosa ta aisthimata tou kai tora kleo kai odyromai. den ksero an tha me sunxoresei ksana. tyflothika apo ena msg to opoio irthe kata lathos kai ton katigorisa kai tou fonaksa kai ton evrisa mesa stin kafeteria gemati kosmo... pion?? ton antra mou tin agapi mou ton anthropo mou pou den mporo na ziso makria tou trellathika kai palin otan ton ekana ena kourelli kai suniditopoiisa oti exo lathos tou zitousa kai suggnomi otan ton ekana kourelli otan ton ekseftelisa kai einai toso respectable person.
kai me sunxorese ksana alla mou to tonise oti einai i teleutaia fora den tha iparksei epomeni pera apo tin aperanti agapi pou niothei gia mena tha einai to telos.
tha proseuxitho dynata tha zitiso apo ton Xristo na me voithisei kathe fora poy tha niotho oti apiloume tha proseuxomai.
den mporo na ton xaso einai san na aftoktono

Iliaxtida και mayroaspre,
θερμή παράκληση,
όχι greeklish σε αυτό το φόρουμ.

Τα θέματα γίνονται δυσαναγνωστα και η αναζήτηση στο φόρουμ αχρηστεύεται.
Δοκιμάστε να δείτε.
http://www.e-psychology.gr/forum/misc.php?action=search

Εγώ καθώς καθόλου μα καθόλου καχύποπτη δεν θα ξεκατινιαζόμουν αλλά θα έψαχνα.Κι αν έβρισκα μηνυματάκια στο κινητό,και πονηρά websites αρκετά ενοχοποιητικά θα ζητούσα μια εξήγηση.Τις ματιές σε γκόμενους και γκόμενες όλοι τις ρίχνουμε..Ανάλογα και τη ματιά βέβαια.....Αν όμως δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για την ενοχή του το θέμα μάλλον έχει να κάνει με εσένα..και εμένα....Εγώ ξέρεις τι πιστεύω;Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.....Μια ψύχραιμη στάση και λίγο πιο αποστασιοποιημένη θα σε βοηθούσε να δεις τα πράγματα πιο καθαρά.Όταν λες μηνύματα,τι στυλ μηνυμάτων εννοείς;Αν θες λες βέβαια....Και ξέρεις τι λένε;Ότι αν είναι ο άλλος να στην κάνει εκτός ότι θα είσαι ο τελευταίος που θα το μάθει θα στην κάνει...Οπότε η ζήλεια είναι περιττή.Βέβαια η εμπιστοσύνη μου στο άτομο του θα κλωνιζόταν άρρηκτα-δεν θέλω και πολύ-αν ανακάλυπτα κάτι.Και ακούγεται έστω και λίγο λογικό να μη θες να επενδύεις σε άτομα που σε εξαπατούν και δεν δίνουν αυτά που τους δίνεις.....Σου εύχομαι όλα να τα έχεις όπως τα ποθείς....Φιλιά....

Κάποτε που ήθελα να ανέβω επίπεδο πνευματικό είχα πάρει κάτι βιβλία του osho ενός περίεργου φιλοσόφου..είχε γράψει και ένα βιβλίο για τη ζήλεια πολύ αξιομνημόνευτο που έπιανε κυριολεκτικά την ουσία..Σε αυτό έλεγε ότι η ζήλεια κατά πρώτον προέρχεται επειδή δεν αγαπάμε τον άλλο αλλά γιατί είμαστε προσκολλημένοι στο σεξ..(δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αλλά ένας ήταν ο Όσο...!!!ΛΟΛ).αυτό που μου άρεσε είναι ότι έλεγε Αυτοί που αγαπούν ξέρουν πως κι ο άλλος αγαπά ελεύθερα και αν αποφασίσει να σε απατήσει δε θα το αλλάξεις..Έτσι απλά η ζήλεια είναι ανούσια..Όταν αγαπάμε λοιπόν δίνουμε...Όταν πραγματικά αγαπάμε.....Τώρα το αν πάρουμε είναι στην ευχέρεια του άλλου μάλλον έτσι;Καλό βιβλίο.Έλεγε πολλά αλλά το έχασα.Θα στο πρότεινα ελπίζοντας λίγο να σε φωτίσει....Μπορεί και να σε μπερδέψει...χεχε..Φιλιά αγαπητή μου....

Quote:

---

Originally posted by iliaktida eixe polles sxeseis sto parelthon prin apo ton gamo mas kai otan mou elege istories gia tis proin tou arxisa na niotho afti tin foveri leksi pou legete zhleia!

---

νομιζω οτι το προβλημα σου αρχιζει απο αυτη την προταση σου.
Εχετε διανυσει μια πολυ διαφορετικη διαδρομη. Εχεις παντρευτει ενα ανθρωπο που εχει κλεισει αρκετους κυκλους στην ζωη του σε αντιθεση με εσενα που πιστευω οτι καποιους αντιστοιχους τους εχεις ακομα ανοιχτους.

Θα πρεπει λοιπον να πορευτεις με αυτη την πραγματικοτητα και να δουλεψεις πανω σε αυτη.
Εικονικα θα μπορεσε κανεις να πει οτι αμα εφτανες σε ενα ιδιο επιπεδο οπως ο συντροφος σου, η κατασταση θα ηταν πιο ομαλη. Πρακτικα βεβαια κατι τετοιο δεν ισχυει μιας και ο καθενας μας ειναι ηδη μια ολοκληρωμενη προσωπικοτητα με τις οποιες στρεβλες απεικονησεις της....


Δεν νομιζω οτι υπαρχει μια ολοκληρωμενη λυση πακετο οσο το οτι θα επρεπε να ακολουθησεις μια εκ νεου στρατηγικη για το πως αντιλαμβανεσαι τους γυρω σου, τις σχεσεις και εν γενει τους ανθρωπους. Θα πρεπει καταρχην να αντιληφθεις οτι οι ανθρωποι ειναι αυτονομες μοναδες και δεν ειναι δυνατον να γινουμε το κεντρο του κοσμου για κανενα. (θα ηταν αντιφατικο κατι τετοιο)

Στην συνεχεια, θελω να πω οτι αγαπη και κτητικοτητα ειναι δυο συνθηκες που ειναι εξισου αντιφατικες οσο και αντιθετικες.
Το θεμα δεν σταματαει στο οτι δημιουργεις προβλημα στον αντρα σου, αλλα συναμα και στον ιδιο σου τον εαυτο καθως του δημιουργεις ανασφαλεια η οποια ειναι και ο πυρηνας αυτης της υποθεσης.

Πρακτικα θα συμβουλευα να αλλαξεις αμεσα σταση ζωης στην καθημερινοτητα σου. Στα μικρα και ασημαντα και στα μεγαλα. Να αρχιζεις κατα περιπτωση να λειτουργεις επισης σαν αυτονομη μοναδα. Να εντεινεις να εχεις αυτονομη προσωπικοτητα. Αυτο σημαινει πχ οτι μπορεις να βγεις με μια φιλη/φιλο για καφε και να κουτσομπολεψετε. Να κανεις μια ξεχωριστη δραστηριοτητα που ο αντρας σου δεν εχει καμια σχεση.

Σε μικρο χρονικο διαστημα θα δεις καποια αποτελεσματα.
Τα οποια πρεπει να τα συζητησεις με τον εαυτο σου και αν μπορεις με τον συντροφο σου η φιλες σου.
Το κουμπι σε αυτη την υποθεση, ειναι να θεσεις τους μηχανισμους του μυαλου σου σε μια αλλη διαδικασια που μεχρι τωρα σου ειναι αγνωστη η αν θες σε οδηγει σε αυτες τις ανεξελεκτες εκρηξεις.




Τελος θελω να πω, οτι μια τετοια διαδικασια, ειναι αρκετα επιπονη και δυσκολη αλλα ολα ειναι ζητημα θελησης και ξεκαθαρης οπτικης. Στο βαθμο που θα τα ξεκαθαρισεις ολα αυτα οι λυσεις ειναι απλωμενες στα χερια σου....


Σου ευχομαι καλη επιτυχια!
:)

πολύ με προβλημάτισες βρε Ιλιαχτίδα αλλά και εσείς παιδιά που απαντήσατε στο post της. Πραγματικά το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και δύσκολο.

Αυτό που έχω να πω εγώ από προσωπική πείρα πάντως είναι ότι σε μια προηγούμενη σχέση ζήλευα θανάσιμα. Η ζήλια μου με έφτασε σε σημεία να κάνω πράγματα που δεν αντιπροσώπευαν τον χαρακτήρα μου. Η οργή και ο θυμός που μου έβγαζε αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο τρομακτικός που άρχισα να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου. Θαρρείς και είμουν δύο πρόσωπα που ενίοτε εμφανιζόταν το ένα και ενίοτε το άλλο.

Στην τωρινή μου σχέση λειτουργώ τελείως διαφορετικά. Δεν έχω αισθανθεί ούτε μία στιγμή την ζήλια να μου τρώει τα σωθικά. (η τωρινή μου σχέση μετράει συνολικά 7 έτη, τα 4 από αυτά παντρεμένοι).
Δεν ξέρω τελικά αν η ζήλια είναι θέμα προσωπικό μόνο ή και θέμα παρτενέρ. Εγώ θεωρώ για μένα ότι υπάρχουν 2 τύποι σχέσης, ο ένας τύπος είναι αυτός της αυτοκαταστροφικής σχέσης γεμάτη με πάθος, και ο άλλος τύπος είναι ο ήρεμος και δημιουργικός τρόπος ζωής χωρίς έντονα σκαμπανεβάσματα αλλά με μια σταθερότητα γαλήνια.

Ακόμα σκέφτομαι αυτά που συνέβησαν τότε και αναρωτιέμαι, πάντως για μένα η λύση ήταν ο χωρισμός.

Χμμ ,πιστεύω ότι οι άνθρωποι σου προκαλούν πολλές φορές την ζήλεια εκούσια....Ή σου δίνουν τέτοια ερεθίσματα ώστε να νιώθεις δίπλα τους αβεβαιότητα...Από εκεί και πέρα παίζουν και προσωπικά ζητήματα....Όπως η αγάπη θέλει δύο για να ζεσταθεί έτσι και η ζήλεια...Το κρίνο πάντως απάντησε όμορφα....

ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ?????????????????????????

Υπάρχουν κοπέλες που να ζηλεύουν όταν το αγόρι τους βλέπει...τσοντες???? :D

Oχι δεν τον έχω πιάσει να βλέπει...αλλά πλέον σε κάθε ταινία υπάρχει κ ένα ξε....κωλο....sorry κ όλας για την έκφραση!

Στη real life δεν του κάνω σκηνες ζήλειας...αλλά αυτές στην tv μου την έχουν δώσει πολύ λεμε!!!!!!!!

dorje ,
πολύ καλό το μήνυμά σου στην αρχή...!!

Εγώ χώρισα το Σάββατο για αυτόν ακριβώς τον λόγο....του έδωσα πάρα πολλές ευκαιρίες....τώρα μου ζητάει συνέχεια συγγνώμη και να του δώσω τελευταία ευκαιρία.....Δλδ αν του δώσω ευκαιρία δεν θα ζηλεύει; ή στην αρχή θα είμαστε καλά και μετά πάλι τα ίδια; Αφού χωρίσαμε και με ρωτούσε αν έκανα δεσμό με άλλον

γεια σας..ειμαι κ εγω καινουρια στο φορουμ κ αντιμετωπιζω εντονα το αισθημα της ζηλειας προς τον αντρα μου.ειμαστε παντρεμενοι εδω κ λιγους μηνες κ μολισ αποκτησαμε ενα αγορακι.το προβλημα μου ειναι η δουλεια του.εχει μαγαζι με τατουαζ κ γενικα η σκεψη οτι μπορει να πηγαινουν κοπελες εκει με τρελαινει.οσο ημασταν μαζι κ οσο ημουνα εγκυος δεν ειχα προβλημα με τη ζηλεια.ζηλευα αλλα το ελεγχα κ δεν γκρινιαζα.τωρα ομως που ειμαι συνεχεια μεσα στο σπιτι με το παιδι κ δεν εχω κανενα αλλα ενδιαφερον το προβλημα εχει διπλασιαστει κ δεν μπορω να το ελεγξω.λειπει πολλες ωρες κ ειμαι μονη μου κ οποτε ερχεται το βραδυ στο σπιτι ολο κατι βρισκω για να γκρινιαξω.νομιζω πως τον εχω ξενερωσει.τι να κανω για να ηρεμησω?ολο λεω στον εαυτο μου πως θα μεγαλωσει λιγι το παιδακι θα βρω μια δουλεια κ θα σταματησω να ασχολουμαι συνεχεια με τον αντρα μου κ τη δουλεια του.τι να κανω?

Quote:

---

Originally Posted by enikoleta

γεια σας..ειμαι κ εγω καινουρια στο φορουμ κ αντιμετωπιζω εντονα το αισθημα της ζηλειας προς τον αντρα μου.ειμαστε παντρεμενοι εδω κ λιγους μηνες κ μολισ αποκτησαμε ενα αγορακι.το προβλημα μου ειναι η δουλεια του.εχει μαγαζι με τατουαζ κ γενικα η σκεψη οτι μπορει να πηγαινουν κοπελες εκει με τρελαινει.οσο ημασταν μαζι κ οσο ημουνα εγκυος δεν ειχα προβλημα με τη ζηλεια.ζηλευα αλλα το ελεγχα κ δεν γκρινιαζα.τωρα ομως που ειμαι συνεχεια μεσα στο σπιτι με το παιδι κ δεν εχω κανενα αλλα ενδιαφερον το προβλημα εχει διπλασιαστει κ δεν μπορω να το ελεγξω.λειπει πολλες ωρες κ ειμαι μονη μου κ οποτε ερχεται το βραδυ στο σπιτι ολο κατι βρισκω για να γκρινιαξω.νομιζω πως τον εχω ξενερωσει.τι να κανω για να ηρεμησω?ολο λεω στον εαυτο μου πως θα μεγαλωσει λιγι το παιδακι θα βρω μια δουλεια κ θα σταματησω να ασχολουμαι συνεχεια με τον αντρα μου κ τη δουλεια του.τι να κανω?

---

Ο Κρητίκαρος σταματάει ένα ταξί στα Σφακιά. Με το που ξεκινάνε, βγάζει
ένα πιστόλι και το κολλάει στο σβέρκο του ταξιτζή.
"Μπρος", του λέει. "Κάμε στην άκρη, επαέ και... τράβα μια μαλατσία".
Τρελαίνεται ο ταξιτζής, αλλά τι να κάνει; Υπακούει.
"Μπρος", του λέει πάλι... αμέσως μετά ο Κρητίκαρος. "Τράβα τσι άλλη
μία"... Μετά δώσ' του ξανά: "Τσι άλλη μία". Και δώσ' του
πάλι: "Τσι άλλη μία"... Ο ταξιτζής, όμως, έχει... ρέψει πια και δεν
αντέχει: "'μα θες σκότωσέ με", του λέει, "αλλά ήμαρτον. Δεν
αντέχω πια". "Είσαι σίγουρος, μωρέ, πως δεν μπορείς;". "Στ' ορκίζομαι",
λέει ο ταξιτζής. "Ε, τότενες, πάμε πίσω", του λέει ο
Κρητίκαρος. Πάνε, λοιπόν, ξανά πίσω, οπότε ο Κρητίκαρος μπαίνει στο
σπίτι, βγαίνει με την κόρη του έξω και πριν τη βάλει στο
ταξί, της λέει: "Εντάξει, Μαρία. Ετούτος εδώ... θα σε πάει στο Λασίθι"

Quote:

---

Originally Posted by enikoleta

γεια σας..ειμαι κ εγω καινουρια στο φορουμ κ αντιμετωπιζω εντονα το αισθημα της ζηλειας προς τον αντρα μου.ειμαστε παντρεμενοι εδω κ λιγους μηνες κ μολισ αποκτησαμε ενα αγορακι.το προβλημα μου ειναι η δουλεια του.εχει μαγαζι με τατουαζ κ γενικα η σκεψη οτι μπορει να πηγαινουν κοπελες εκει με τρελαινει.οσο ημασταν μαζι κ οσο ημουνα εγκυος δεν ειχα προβλημα με τη ζηλεια.ζηλευα αλλα το ελεγχα κ δεν γκρινιαζα.τωρα ομως που ειμαι συνεχεια μεσα στο σπιτι με το παιδι κ δεν εχω κανενα αλλα ενδιαφερον το προβλημα εχει διπλασιαστει κ δεν μπορω να το ελεγξω.λειπει πολλες ωρες κ ειμαι μονη μου κ οποτε ερχεται το βραδυ στο σπιτι ολο κατι βρισκω για να γκρινιαξω.νομιζω πως τον εχω ξενερωσει.τι να κανω για να ηρεμησω?ολο λεω στον εαυτο μου πως θα μεγαλωσει λιγι το παιδακι θα βρω μια δουλεια κ θα σταματησω να ασχολουμαι συνεχεια με τον αντρα μου κ τη δουλεια του.τι να κανω?

---

για αρχή θα ήταν καλύτερα να ανοίξεις ένα δικό σου θέμα και να το συζητήσουμε...:)

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Ο Κρητίκαρος σταματάει ένα ταξί στα Σφακιά. Με το που ξεκινάνε, βγάζει
ένα πιστόλι και το κολλάει στο σβέρκο του ταξιτζή.
"Μπρος", του λέει. "Κάμε στην άκρη, επαέ και... τράβα μια μαλατσία".
Τρελαίνεται ο ταξιτζής, αλλά τι να κάνει; Υπακούει.
"Μπρος", του λέει πάλι... αμέσως μετά ο Κρητίκαρος. "Τράβα τσι άλλη
μία"... Μετά δώσ' του ξανά: "Τσι άλλη μία". Και δώσ' του
πάλι: "Τσι άλλη μία"... Ο ταξιτζής, όμως, έχει... ρέψει πια και δεν
αντέχει: "'μα θες σκότωσέ με", του λέει, "αλλά ήμαρτον. Δεν
αντέχω πια". "Είσαι σίγουρος, μωρέ, πως δεν μπορείς;". "Στ' ορκίζομαι",
λέει ο ταξιτζής. "Ε, τότενες, πάμε πίσω", του λέει ο
Κρητίκαρος. Πάνε, λοιπόν, ξανά πίσω, οπότε ο Κρητίκαρος μπαίνει στο
σπίτι, βγαίνει με την κόρη του έξω και πριν τη βάλει στο
ταξί, της λέει: "Εντάξει, Μαρία. Ετούτος εδώ... θα σε πάει στο Λασίθι"

---

χαχαχαχχαχαχαχαχαα! Πάω να το πώ, πάω να το πώ!!!

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Ο Κρητίκαρος σταματάει ένα ταξί στα Σφακιά. Με το που ξεκινάνε, βγάζει
ένα πιστόλι και το κολλάει στο σβέρκο του ταξιτζή.
"Μπρος", του λέει. "Κάμε στην άκρη, επαέ και... τράβα μια μαλατσία".
Τρελαίνεται ο ταξιτζής, αλλά τι να κάνει; Υπακούει.
"Μπρος", του λέει πάλι... αμέσως μετά ο Κρητίκαρος. "Τράβα τσι άλλη
μία"... Μετά δώσ' του ξανά: "Τσι άλλη μία". Και δώσ' του
πάλι: "Τσι άλλη μία"... Ο ταξιτζής, όμως, έχει... ρέψει πια και δεν
αντέχει: "'μα θες σκότωσέ με", του λέει, "αλλά ήμαρτον. Δεν
αντέχω πια". "Είσαι σίγουρος, μωρέ, πως δεν μπορείς;". "Στ' ορκίζομαι",
λέει ο ταξιτζής. "Ε, τότενες, πάμε πίσω", του λέει ο
Κρητίκαρος. Πάνε, λοιπόν, ξανά πίσω, οπότε ο Κρητίκαρος μπαίνει στο
σπίτι, βγαίνει με την κόρη του έξω και πριν τη βάλει στο
ταξί, της λέει: "Εντάξει, Μαρία. Ετούτος εδώ... θα σε πάει στο Λασίθι"

---

έγραψες πάλι!

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

έγραψες πάλι!

---

η ζηλεια ειναι ο φοβος της απωλειας, οταν δεν να κρατας κατι φοβασαι μην το χασεις

Quote:

---

Originally Posted by enikoleta

γεια σας..ειμαι κ εγω καινουρια στο φορουμ κ αντιμετωπιζω εντονα το αισθημα της ζηλειας προς τον αντρα μου.ειμαστε παντρεμενοι εδω κ λιγους μηνες κ μολισ αποκτησαμε ενα αγορακι.το προβλημα μου ειναι η δουλεια του.εχει μαγαζι με τατουαζ κ γενικα η σκεψη οτι μπορει να πηγαινουν κοπελες εκει με τρελαινει.οσο ημασταν μαζι κ οσο ημουνα εγκυος δεν ειχα προβλημα με τη ζηλεια.ζηλευα αλλα το ελεγχα κ δεν γκρινιαζα.τωρα ομως που ειμαι συνεχεια μεσα στο σπιτι με το παιδι κ δεν εχω κανενα αλλα ενδιαφερον το προβλημα εχει διπλασιαστει κ δεν μπορω να το ελεγξω.λειπει πολλες ωρες κ ειμαι μονη μου κ οποτε ερχεται το βραδυ στο σπιτι ολο κατι βρισκω για να γκρινιαξω.νομιζω πως τον εχω ξενερωσει.τι να κανω για να ηρεμησω?ολο λεω στον εαυτο μου πως θα μεγαλωσει λιγι το παιδακι θα βρω μια δουλεια κ θα σταματησω να ασχολουμαι συνεχεια με τον αντρα μου κ τη δουλεια του.τι να κανω?

---

Εμένα η γνώμη μου για την ζήλεια προς τον σύντροφό μου ήταν πάντα η εξής. Άμα είναι ο άλλος να σου την κάνει και να ξενοπηδήξει, θα το κάνει, είτε τον ζηλεύεις είτε όχι, είτε τον ελέγχεις είτε όχι, και είτε είναι στην Μύκονο με 500 γκόμενες είτε στο χωριό με την φουρνάρισσα.

Οπότε μην σκας, έχεις το παιδί σου τώρα, έναν άνθρωπο που εσύ έφερες στην ζωή και που είσαι απόλυτα υπεύθυνη για αυτόν και αυτός για κάποια χρόνια απόλυτα εξαρτημένος από σένα!!! Είναι σχεδόν μαγικό! Διοχέτευσε την ενέργειά σου στην αγάπη προς το παιδί και τον άντρα σου και τις άσχημες σκέψεις να τις διώχνεις όποτε έρχονται.

Quote:

---

Originally Posted by kuxumuxu

Εμένα η γνώμη μου για την ζήλεια προς τον σύντροφό μου ήταν πάντα η εξής. Άμα είναι ο άλλος να σου την κάνει και να ξενοπηδήξει, θα το κάνει, είτε τον ζηλεύεις είτε όχι, είτε τον ελέγχεις είτε όχι, και είτε είναι στην Μύκονο με 500 γκόμενες είτε στο χωριό με την φουρνάρισσα.

Οπότε μην σκας, έχεις το παιδί σου τώρα, έναν άνθρωπο που εσύ έφερες στην ζωή και που είσαι απόλυτα υπεύθυνη για αυτόν και αυτός για κάποια χρόνια απόλυτα εξαρτημένος από σένα!!! Είναι σχεδόν μαγικό! Διοχέτευσε την ενέργειά σου στην αγάπη προς το παιδί και τον άντρα σου και τις άσχημες σκέψεις να τις διώχνεις όποτε έρχονται.

---

Συμφωνώ απόλυτα!!! Να ζήσετε και να χαίρεστε το νινί σας! Όσο έχεις τώρα ν' ασχολείσαι αποκλειστικά με τ' αγγελούδι σου, κάνε παράλληλα κι άλλα πραγματάκια
και για σένα! π.χ. διάβασε, φρόντισε τον εαυτό σου όσο περισσότερο και καλύτερα μπορείς.., γιατί και το παιδάκι σου αισθάνεται, όταν είσαι εσύ καλά πρώτα με σένα! Καλή συνέχεια! :)

Εγω θελω να ρωτησω πως ειναι η σεξουαλικη σας ζωη και πως ειναι η σχεση σου (ή εικονα) με το σωμα σου μετα την γεννα.
Γιατι απο οτι καταλαβαινω το προβλημα αρχισε μετα την γεννα. Μηπως λοιπον αλλαξε κατι στην σεξουαλικη σας ζωη ή μηπως λογω των αλλαγων που εγιναν στο σωμα σου λογω της εγκυμοσυνης , νιωθεις λιγο μειονεκτικα ή οχι τοσο ανετα οπως πριν και για αυτο η ξαφνικη ζηλεια?