Ιδεοληψίες σε σημείο τρέλας!

Καλημέρα σε όλους. Καινουρια στο φορουμ και παθούσα όπως όλοι εδώ υποθέτω. Διαγνώστηκα με αγχώδη διαταραχή και ιψδ. Έχω εμμονές ιδέες στο κομμάτι των συναισθηματικών σχέσεων πιο πολύ που μου δημιουργήθηκαν μετά από μια κακοποιητικη σχέση που είχα στα 18 (τώρα είμαι 33). Έκτοτε σε όλες τις σχέσεις που έκανα είχα εμμονές ιδέες μήπως μαρεσει άλλος κ αναγκαστώ να χωρισω, στην αρχή δεν εδινα σημασία αλλά πλέον όλο αυτό με καθηλώνει στο κρεβάτι. Αυτή τη στιγμή σε λίγο καιρό παντρεύομαι, με τον άντρα μου είμαστε κομπλε, αλλά αυτές οι σκέψεις με τυρρανανε τόσο πολύ που δεν αντέχω. Πηγα ψυχίατρο εννοείται μου ξεκίνησε ζολοφτ 50, ακόμα είμαι στην 9η μέρα, νιώθω ναυτίες, πνίξιμο, σαν να χειροτερεύω. Σε πόσο διάστημα πιάνουν;

Ας βοηθήσει κάποιος παρακαλώ! ????

Με τον άντρα σου το έχεις συζητήσει ;; Γνωρίζει ;

Quote:

---

Originally Posted by Mariaammeri

Με τον άντρα σου το έχεις συζητήσει ;; Γνωρίζει ;

---

Ο άντρας μου γνωρίζει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια απ’ την αρχή της γνωριμίας μας και είναι δίπλα μου σε όλα! Έχω κάνει χρόνια ψυχοθεραπεία γι’ αυτά τα ζητήματα αλλά δε μπορώ να πω πως είδα βελτίωση ιδιαίτερη! Στο παρελθόν είχα μόνο τοξικές σχέσεις η αλήθεια είναι κ τώρα είναι η πρώτη φορά που είναι τόσο «ήρεμη» και με πιάνουν άσχημες τάσεις φυγής, κολλάει το μυαλό μου στο να του πω «τελος» για να δω τι θα γίνει, να προκαλέσω κακό γενικότερα! Έχει γινει εμμονή όλο αυτό κ εννοείται μάχομαι καθημερινά δε μπορώ να ετοιμάσω το γάμο μου με τη χαρά που θα ήθελα!

Σε καταλαβαίνω Έτσι ήμουν εγώ όταν είχα μείνει έγκυος στο πρώτο παιδί ξαφνικά ενώ πάλι ημπυν καλά αρχισαν κάτι κολλήματα ερχόταν και έφευγαν αλλά δεν με επηρέαζαν μετά έμαθα πως είμαι έγκυος και ήταν ξαφνικό όλο αυτό ήταν τελείως ξαφνικό και δεν χάρηκα τίποτα από όσο αναφορά τον άρραβωνα που κάναμε μετά όμως από έναν μήνα μου έφυγαν όλα πάλι και ήμουν Τρις ευτυχισμένη και μετά από 2 χρόνια τώρα δλδ πάλι τα ίδια και χειρότερα από εκεί που είχα μια σκέψη τώρα έχω 1000 και τελείως παράλογες η φανταστικές.. απλώς πρέπει να αποδεχτώ την κατάσταση έτσι είμαι κι θα είμαι για πάντα.. το μόνο που εύχομαι είναι τα παιδιά μου μην πάρουν από εμένα

Χίλια μπράβο στον άντρα σου.. που σε στηρίζει σε όλο αυτό είσαι ποκυ τυχερή να ξέρεις.. μπορείς να βάλεις βίντεο του κυρίου Νικήτα καυκίου στο YouTube γράψε εμμονές ιδέες και το όνομα του και δες λέει πολύ βοηθητικά πράγματα για όλα αυτά

https://youtu.be/4XKXP5CgqTg?si=IR2rFEtR3dNxuB3h

Quote:

---

Originally Posted by Mariaammeri

Χίλια μπράβο στον άντρα σου.. που σε στηρίζει σε όλο αυτό είσαι ποκυ τυχερή να ξέρεις.. μπορείς να βάλεις βίντεο του κυρίου Νικήτα καυκίου στο YouTube γράψε εμμονές ιδέες και το όνομα του και δες λέει πολύ βοηθητικά πράγματα για όλα αυτά

---

Χίλια ευχαριστώ για την υποστήριξη! Ποσο κουραστικό μπορεί να είναι όλο αυτό κ ποσο σε καταβάλει!

Μόνο εμείς ξέρουμε τι περνάμε.. και εγώ κάθε μέρα παλεύω με χίλιες σκέψεις περιμένω την στιγμή που θα είμαι όπως πριν.. σκέφτομαι είμαι ακόμα 25 φαντάσου να παω 40 πως θα αντέξω δεν ξέρω

Quote:

---

Originally Posted by Marilou_91

Ο άντρας μου γνωρίζει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια απ’ την αρχή της γνωριμίας μας και είναι δίπλα μου σε όλα! Έχω κάνει χρόνια ψυχοθεραπεία γι’ αυτά τα ζητήματα αλλά δε μπορώ να πω πως είδα βελτίωση ιδιαίτερη! Στο παρελθόν είχα μόνο τοξικές σχέσεις η αλήθεια είναι κ τώρα είναι η πρώτη φορά που είναι τόσο «ήρεμη» και με πιάνουν άσχημες τάσεις φυγής, κολλάει το μυαλό μου στο να του πω «τελος» για να δω τι θα γίνει, να προκαλέσω κακό γενικότερα! Έχει γινει εμμονή όλο αυτό κ εννοείται μάχομαι καθημερινά δε μπορώ να ετοιμάσω το γάμο μου με τη χαρά που θα ήθελα!

---

στις τοξικες σχεσεις του παρελθοντος, ειχες τετοιες σκεψεις;
στην κακοποιητιη σχεση που ειχες, επαιξε καποιο περιστατικο οπου τον αφησες για αλλον;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

στις τοξικες σχεσεις του παρελθοντος, ειχες τετοιες σκεψεις;
στην κακοποιητιη σχεση που ειχες, επαιξε καποιο περιστατικο οπου τον αφησες για αλλον;

---

Μετά την πρώτη σχέση άρχισα να τα παθαίνω όλα αυτά! Σε καμία δεν έχω αφήσει κάποιον για άλλον, τα σιχαίνομαι αυτά δε ξέρω πως και γιατί μου έχει κολλήσει όλο αυτό! Στις κακοποιητικες επειδή μου «έπαιζαν» το μυαλό κ με είχαν σε επιφυλακή δεν μου άφηναν περιθώριο να σκεφτώ τέτοια…Το παθαίνω πιστεύω επειδή με τον άντρα μου είμαστε ήρεμα, δεν υπάρχει ίντριγκα, ζήλειας, τσακωμοί κτλ κ μου είναι κάπως «ξένο» όλο αυτό!

Quote:

---

Originally Posted by Mariaammeri

Μόνο εμείς ξέρουμε τι περνάμε.. και εγώ κάθε μέρα παλεύω με χίλιες σκέψεις περιμένω την στιγμή που θα είμαι όπως πριν.. σκέφτομαι είμαι ακόμα 25 φαντάσου να παω 40 πως θα αντέξω δεν ξέρω

---

Τα ίδια σκέφτομαι και εγώ που είμαι 33 πως θα αντεξω! Κάθε μέρα βασανίζομαι γι’ αυτό και πηγα σε ψυχίατρο! Ανυπομονώ να με πιάσει η αγωγή δε με βλέπω να βγαίνω απ’ το σπίτι αλλιως…

Εγβ έχω παρατηρήσει πως πάντα η σκέψη σε χτυπάει σε κάτι που δεν θα έκανες ποτε, γενικά σε κάτι που δεν είσαι εσυ γιαυτο σου δημιουργεί και άγχος η φόβο.. είδες είπες τα σιχαίνομαι εγώ αυτά και εγώ ότι δεν θέλω η φοβάμαι μου μπαίνει στο μυαλό σαν σκέψη.. όπως λες και εγώ παλιά δεν άφηνα το περιθώριο να ασχολούμαι με τις σκέψεις μου γιατί πάντα είχα κάτι να κάνω από όταν έκατσα σπίτι 3 χρόνια τώρα από όταν είχα μείνει έγκυος και η μόνη μου ασχολία ήταν τα παιδιά και βαριόμουν την ζωή μου ατην κυριολεξία άρχισαν πάλι..βέβαια αυτά τα 3 χρόνια πέρασαν χωρίς σκέψεις και ήρεμα αλλ τώρα αστα.. δεν δουλεύεις κάπου γενικά να ασχολείσαι με κάτι

Ξέρεις τι καμία φορά σκέφτομαι και λέω για πιο λόγο να μην μπορω να ζήσω την ζωή μου.. θέλω απλά να ζήσω όπως ήμουν πριν υπήρχαν οι σκέψεις αλλά έφευγαν αμέσως ήμουν σαν τους άλλους ανθρώπους κ οι φυσιολογικοί σκέφτονται μια μπούρδα ας πούμε αλλά δεν δίνουν καμία σημασία την προσπερνάνε έτσι, είχα και στιγμές που τα σκεφτόμουν για μέρες αλλά έφευγαν.. πως θα μάθουμε να μην δίνουμε σημασία όμως

Quote:

---

Originally Posted by Mariaammeri

Εγβ έχω παρατηρήσει πως πάντα η σκέψη σε χτυπάει σε κάτι που δεν θα έκανες ποτε, γενικά σε κάτι που δεν είσαι εσυ γιαυτο σου δημιουργεί και άγχος η φόβο.. είδες είπες τα σιχαίνομαι εγώ αυτά και εγώ ότι δεν θέλω η φοβάμαι μου μπαίνει στο μυαλό σαν σκέψη.. όπως λες και εγώ παλιά δεν άφηνα το περιθώριο να ασχολούμαι με τις σκέψεις μου γιατί πάντα είχα κάτι να κάνω από όταν έκατσα σπίτι 3 χρόνια τώρα από όταν είχα μείνει έγκυος και η μόνη μου ασχολία ήταν τα παιδιά και βαριόμουν την ζωή μου ατην κυριολεξία άρχισαν πάλι..βέβαια αυτά τα 3 χρόνια πέρασαν χωρίς σκέψεις και ήρεμα αλλ τώρα αστα.. δεν δουλεύεις κάπου γενικά να ασχολείσαι με κάτι

---

Είμαι δασκάλα σε Δημοτικό! Αντέχω και δουλεύω, αλλά υπάρχουν πρωινά που δεν αντέχω να σηκωθώ απ’ τις σκέψεις! Τώρα που ήρθαν διακοπές αντί να χαλαρώσω, έχω φτάσει στο αμήν!

Ποσο δίκιο εχεις. Ό,τι δεν θα έκανα ποτε μου τυρραναει το είναι!

Υπομονή χρειάζεται κ εγώ μια είμαι έτσι μια είμαι αλλιώς και σκέφτομαι κάποια στιγμή θα φύγουν όλα.. το κάνω για τα παιδιά μου και προσπαθώ όσο μπορω να αντέξω τα πάντα, θα έδινα και την ζωή μου για τα παιδιά μου είναι πάνω από όλα και γιαυτα θέλω να είμαι δυνατή και να είμαι πιο σκληρή σαν χαρακτήρας!!! Όταν είχα τον φόβο μην κάνω κακό έλεγα μακαρι να πεθάνω αλλά αμέσως έλεγα στον ευατο μου σύνελθε τα παιδιά χρειάζονται την μάνα τους.. και προσπαθώ τόσο πολύ κάθε μέρα

Ο ψυχίατρος μου είχε πει εάν πάρω χάπια θα έκαναν 1 μήνα να πιάσουν..

Quote:

---

Originally Posted by Mariaammeri

Ο ψυχίατρος μου είχε πει εάν πάρω χάπια θα έκαναν 1 μήνα να πιάσουν..

---

Αυτό βλέπω…παίρνω 10 μέρες περίπου και τίποτα ακόμα, μη σου πω χειροτέρεψα…Σκέφτομαι τη μέρα του γάμου μου πως θα είμαι, μη πάθω πανικό, καταρρεύσω κτλ…

Τίποτα δεν θα γίνει θα δεις.. είναι όλα από άγχος ηρέμησε και θα πάνε όλα μια χαρά κάνε υπομονή μέχρι να σε πιάσουν τα χάπια και να σκέφτεσαι θετικά πάντα