Printable View
Λογια παυσιπονα καλα ειναι αλλα τι να κανω για να τα εφαρμοζω κιολας σαν να μην φτανουν ολα τα εμποδια που υπαρχουν γυρο μας βαζω και δικα μου γιατι να ειμαι τοσο αναποφασιστος (για το ποσο ανορθογραφος ουτε λογος ) τοσο κολημενος με τις κακες σηνηθειες μονο το τσιγαρο κατα φερα να κοψω και το παιζω καθε μερα πρωτο θεμα σαν τα δελτια ειδησεων Δεν με αναγνωριζω δεν μου αρεσει τιποτα οπως καποτε που γελαγα με αστεια και οχι απο αναγκη οπως σημερα πως να με ξαναβρω ? Καμια ιδεα ?
Μμμμ...καταρχήν δεν είσαι ανορθόγαφος...
Ποια είναι τα εμπόδια που βάζεις στον εαυτό σου?
υγ. Καλώς ήρθες!
Λίγο το\'χεις να κόψεις το τσιγάρο?εντάξει βέβαια,δεν είναι και πρώτο θέμα στις ειδήσεις αλλά σημαίνει ότι έχεις αποφασιστικότητα και δύναμη.Ποιες είναι οι κακές συνήθειες που σε ταλαιπωρούν έτσι?Quote:
Originally posted by fevgatos67
τοσο κολημενος με τις κακες σηνηθειες μονο το τσιγαρο κατα φερα να κοψω
Χερωμαι για την ανταποκρηση και ζητω προκαταβολικα συγνωμη που δεν εχω την δηνατοτητα να απανταω αμεσα λογο της δουλειας μου μετακηνουμαι συνεχως στο εξωτερικο και οι συνδεση με το δικτιο δεν μου ειναι παντα διαθεσημη Τα εμποδια μου ειναι τα πρεπει ( ) και οι κακες σηνηθειες ειναι τα διεξοδα για κατι διαφορετικο απο αυτο που κανω καθε μερα Οδηγω αρκετες ωρες και μεσα στο διαστημα τις ημερας στο μυαλο μου μεσα δεν σταματουν οι σκεψεις οπως ο μισθος ειναι ικανοποιητικος ειδικα τωρα με την κριση εχω οπως ολοι υποχρεωσεις 2 καταπληκτικα παιδια δηναμικη γυναικα καλα στην υγεια ολοι μεχρι εδω ολα καλα μολις θα ακουσω η θα δω καποια πραγματα που δεν μου αρεσουν θα ξεκηνησει μεσα μου το καφενειο και γιατι αυτο και γιατι εκεινο και ........ την δουλεια που κανω αλλα πρεπει να συνεχησω το ξερω πως εβαλα τον εαυτο μου σε δευτερη μοιρα αλλα ιεραρχω τα πραγματα μεσα μου λεγοντας πρωτα η οικογενεια και μετα ολα τα αλλα και για να μην παρεξηγηθω μου αρεσει να βλεπω οτι ποιανει τοπο ο κοπος ΑΛΛΑ δεν μπορω να εχω την μηχανη που ηθελα για να κανω τα ταξιδια που παντα μου αρεσουν με την σηντοφο μου δεν μπορω να εχω εστω ενα σαββατο να ζησω προσωπηκες στιγμες δεν μπορω να παρω αποφαση να αλλαξω δουλεια γιατι εχω νοοτροποια εξωτερικου που σημενει να αναγνωριζομαι απο την δουλεια που κανω και οχι απο το ποσο καλος ρουφιανος η λαμογιο ειμαι .Αυτα οσο αφορα τα πρεπει για τις συνηθειες θα μου επητρεψεται να μηλισω καποια αλλη στιγμη (πρεπει να μπω στο καραβι κατεβαινω για 3 - 4 μερες ελλαδα ) θα προσπαθησω να ξαναμπω απο το σπιτι μου Σας ευχαρηστω και παλι για την ανταποκριση και κατανοηση το ειχα πραγματικα αναγκη να μηλισω καπου
Παντος μην μου πειτε ειμαι ονομα και πραγμα γι αυτο με φωναζουν φευγατο
Για να πω την αληθεια απο την στηγμη που εγραψα εστω αυτες τισ λιγες λεξεις ενοιωσα πολυ καλητερα
Δεν ξερω αν υπαρχει κανεις τωρα για να συνεχεισω
Αυτά που γράφεις για τη δουλειά τα βιώνει πολύς κόσμος. Αλλά η δουλειά είναι μέσο για να μπορείς να απολαμβάνεις κάποια πράγματα. Τι θα έλεγες ότι σου δίνει η δουλειά σου και τι σου στερεί?
Όσο για τις συνήθειες, θα ήθελες να πεις ποιες είναι αυτές και με ποιον τρόπο νομίζεις ότι σου δίνουν διέξοδο?
Η δουλεια μου μου δινει διεξοδο απο την ελληνικη πραγματικοτητα και μου στερει την οικογενεια μου
Καπος κολησα τωρα σε σκεψεις ειναι ισως επειδη τα λεω καπου και βιαζωμαι να τα πω ολα σορυ ετσι να βρω τον ρυθμο μου και να συνεχεισω ?
Ναι αλλά πιο πάνω μιλώντας για τις προτεραιότητες σου, είπες \'η οικογένεια πρώτα\'...τελικά όμως είναι \'πρώτη\' μόνο στη σκέψη σου, γιατί στην πράξη λες πως την στερείσαι, ίσως λόγω της \'νοοτροπίας εξωτερικού\'. Προσωπικά ανήκω στους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεχάσουν, να τροποποιήσουν ή και να μεταφέρουν ένα κομμάτι της νοοτροπίας τους στην ελληνική πραγματικότητα, αφού εδώ βρίσκονται κάποια πολύ σημαντικά πρόσωπα και πράγματα.
Για τα υπόλοιπα...βεβαίως συνέχισε.
φευγατος αν μπορεις περασε λιγο παραπανω χρονο με την οικογενεια σου παση θυσια.Υπαρχουν και πιο σημαντικα πραγματα απο το χρημα :)
Οι κακες συνηθειες ειναι ο φοβος για το αυριο η αναποφασιστηκοτητα μου οι χιλιαδες σκεψεις και ιδεες που δεν μπορω να βαλω σε μια σειρα η αδυναμια να συγκεντροθω στο τι μου αρεσε καποτε πως πονταρησα στους δικους μου ανθρωπους και δεν πηρα αυτα που μου ειχαν υποσχεθει και απο τοτε (σε οτι αποτυχεια) τα χρεωνω σε εμενα χωρις να μπορω να κοιταω μπροστα να σηκοθω ξανα στα ποδια μου Και ενω ξερω και λεω σηνεχως μεσα μου δεν τρεχει τιποτε σηνεχεισε μην σταματας δεν τρεχει και τιποτε σε ολους σημβενει που σε τεληκη αναλυση μια χαρα ειμαι και να μην ειμαι αχαρηστος εγω τιποτα εκει κολημενος να ξηπναω με ενα βαρος στο στηθος με τα ποδια κομενα και ξανα παλι τα ιδια με βαρεθηκα μονο με την δουλεια ξεδεινω που βλεπω καθε μερα υπεροχα μερη βουνα ποταμια ησυχεια την φυση σε ολο το μεγαλειο της και να λεω εγω εδω οι αγαπημενοι μου αλλου
Εχω κολησει για τα καλα και δεν μπορω να ξεκολησω με τιποτα και νοιωθω χαμενος
φευγατος οταν εισαι με την οικογενεια σου περνας καλα;
Λες στον εαυτό σου να μη σταματά, γιατί? Αν σταματήσεις τι θα συμβεί, και πού θέλεις να φτάσεις?
Empneusths H σχεση μου χρημα οικογενεια εχει να κανει με αναγκες (οπως ολοι εχουν) που μεταφραζονται σε πανω απο 2500 τον μηνα καθε μηνα ειτε εχω κολησει στα αυστρηακα συνορα ειτε ψηνομαι στην αθηνα κακοι υπολογισμοι πονταρησα σε αστραχν (δεν θα τολμουσα να πω ποτε μουλαρι ειναι ολα τα ζωα αξειοσεβαστα) σε ολα λεω ναι Αυτο που ψαχνω να βρω για να μην καταχραζομαι την υπομονη σας ειναι οτι δεν μπορω να σκεφτω τιποτε να πραξω εστω και λαθος τιποτε σαν ρομποτ προγραματισμενος παω αντι να κοιτω το μονοπατι κοιταω τον γκρεμο δεν μορω να προχορησω να ξεκολησω γ........ το κολημα μου και νευριαζω οπως τωρα και αρχηζει το καφενειο που ελεγα και ποιο πριν
Αργω να δινω απαντησεις γιατι δεν φανταζεσται ποσες φορες σβηνω και γραφω ολα τα ι, η, οι, ει,
Με την οικογενεια μου περναω καλα αλλα λιγο φοβαμαι πως αμα πω σταματαω το εξωτερικο και βρησκω μια δουλεια ελλαδα θα τα τιναξω ολα στον αερα φαντασου να τους εχεις συνηθεισει σε εναν τροπο ζωης και μια ωραια πρωια να λες σορυ αλλα δεν αντεχω αλλο και θα πρεπει να προσαρμοστηται αναλογα Απλωσα το χερι μου και τωρα που δεν φτανω τεντονομαι
Σας κουραζω ?
μαρινα μου εδωσες ιδεα θα την δοκημασω πρωτα και θα σου πω
κοντευει 1 και αυριο θα σηκοθω στις 5¨30 παω για νανα
νοιωθω καλητερα σας ευχαρηστω
Καταρχας ενα τραγικο λαθος που κανεις, ειναι να κατηγορεις τον εαυτο σου για τα παντα που εγραψες σε προηγουμενο ποστ...δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα....αυτο που βλεπω ειναι εναν ανθρωπο ο οποιος παλευει για τη ζωη του και την οικογενεια του τιμια, να βαραει τον εαυτο του αλυπητα γιατι καποια πραγματα δεν ερχονται οπως τα θελει....
σε μερικα πραγματα που λες σε τακτα χρονικα διαστηματα αναγνωρισα τον εαυτο μου και στην χαλια ψυχολογικη κατασταση που ημουν, γιατι εκανα αυτο που εκανες και συ...εβαλα τον εαυτο μου στον τοιχο τον κατηγορουσα για τα παντα και ουσιαστικα τον χτυπαγα ανελεητα...
η δικη μου ιστορια ειναι η εξης...ημουν μια τελειομανης φοιτητρια η οποια εν τελει λογω τελειομανιας εφτασε σε ενα σημειο να μην ειναι ευχαριστημενη για τιποτα, να μην ξερει αν θελει να συνεχισει, να σκεφτεται ποσο ασχημα ειναι ολα γιατι ειναι σε μεγαλο ετος, δεν ειχε πιασει ακομα δουλεια, και δυσκολευοταν να τελειωσει...και την αποτυχια της να παρει το πτυχιο στην ωρα της την εριχνε ολοκληρωτικα στον εαυτο της. Οταν ομως εκατσα και σκεφτηκα τα γεγονοτα τα οποια με αναγκασαν να πεσω σε αυτη τη ληθη καταλαβα οτι δεν εφταιγα...(εξ ολοκληρου)...σταματησα να κατηγορω τον εαυτο μου για την αδυναμια μου να συνεχισω και εβαλα τα δυνατα μου πιανοντας και μια παρτ ταιμ δουλεια για να με εχει πιο ενεργη. αυτο φυσικα χρειαστηκε ενα χρονικο διαστημα μερικων μηνων. Εν τελει αυτη η καθοδος επρεπε να γινει γιατι αρχισα να καταλαβαινω τον εαυτο μου, να τον αποδεχομαι και κυριως να τον συγχωρω για τις αδυναμιες του και να προσπαθω να τις μειωσω.
αρχικα πρεπει να κατσεις και να σκεφτεις τι εχεις καταφερει μεχρι τωρα και πως το καταφερες...επειτα αυτα που πιθανον δεν σου πανε καλα να βρεις την αιτια που δεν πανε καλα...προσεξε...η αιτια αυτη δεν θα εισαι παντα εσυ...οποτε προς θεου ΜΗΝ τα ριχνεις ολα στον εαυτο σου...δεν εξαρτωνται ολα που αφορουν τη ζωη σου απο εσενα...εισαι μελος μιας κοινωνιας και αναγκαστικα και μη δεχεσαι τις επιρροες της.
Τωρα αν η κοινωνια ειναι ετσι και επικρατουν τα λαμογια που μας τα τρωνε ολα....ε δεν φταις εσυ για αυτο οποτε μην σκας παραπανω απο οσο χρειαζεται για την ηρεμια σου. Πανω απο ολα για να μπορεσεις να λειτουργησεις σωστα, νοιασου για το πως εισαι και αισθανεσαι εσυ για σενα και οχι για τους αλλους...
Καταλαβαινω πολυ καλα τον ψυχολογικο πολεμο που μας κανουνε με την οικονομικη κριση...αυτη η κριση ομως ειχε ξεκινησει εδω και καποια χρονια, απλα τωρα τους συνεφερε να το πουν.
κοιτα τωρα και τα καλα της υποθεσης:
α) η οικογενεια σου ειναι υγιης και σε αγαπαει
β) η δουλεια σου ειναι καλη με καλο μισθο
γ) εχεις κοψει το τσιγαρο
Αν νοιωθεις οτι ενα απο τα μειονεκτηματα σου ειναι οτι δεν βλεπεις πολυ την οικογενεια σου,τοτε κανε αλλαγες στο προγραμμα σου για να μπορεσεις να τους δεις...οταν θελεις ολα τα καταφερνεις.
Σε γενικες γραμμες να ξερεις οτι απο αυτη τη φαση που χανουμε για καποιο καιρο τον εαυτο μας, δεν ξερουμε τι θελουμε, τι κανουμε, γιατι το κανουμε και αν πρεπει να συνεχισουμε,...περναμε ολοι μας...μονο και μονο για να επανελθουμε δριμυτεροι, γνωριζοντας πολυ καλυτερα τον εαυτο μας και νοιωθοντας πιο πληρεις. Η ζωη μεσα απο τις δυσκολιες και τις χαρες ειναι ενα συνεχες σχολειο, στο οποιο μαθαινουμε συνεχεια μια καινουρια πλευρα του εαυτου μας.
Δυστυχως ζουμε σε μια εποχη οπου το αγχος ζει και βασιλευει. Στην προσπαθεια να τα κανουμε ΟΛΑ στην ωρα τους και να τα εχουμε και ολα καλα, στο τελος τα κανουμε σαλατα...προσωπικα προτιμω τα λιγα και καλα...επομενως οτι καταφερνεις να κανεις μονος σου σιγα σιγα ειναι κερδος σου οσο χρονο και αν σου παρει...μειωσε το αγχος και δες το σαν μια περιοδο που προσπαθεις να γνωρισεις καλυτερα τον εαυτο σου.
Επικεντρωσου λιγο περισσοτερο στην οικογενεια σου γιατι βλεπω οτι στην ανημπορια σου να ανταποκριθεις στις αναγκες της, πηζεις στη δουλεια, η οποια κατανταει περισσοτερο σαν δικαιολογια (να αποφυγεις συζητησεις που αφορουν την απουσια σου) παρα μια προσπαθεια για να θρεψεις την οικογενεια σου. Ειναι σιγουρο οτι δεν το κανεις επιτηδες...στην προσπαθεια σου ομως να βρεις μια διεξοδο, βρισκεις την πιο ασυμφορη.
Αυτα καταλαβα σε αυτα που εγραψες και για αυτο σου τα λεω...ελπιζω να βοηθησα καπως και θα χαρω να κανουμε διαλογο...
πανω απο ολα ειστε ολοι υγιεις!!!! αυτο εχει σημασια...ολα τα υπολοιπα παλευονται!!! και να σκεφτεσαι παντα θετικα οσο χαλια και αν φαινονται τα πραγματα....η θετικη σκεψη ειναι κατι που μας λειπει...
εγώ νομίζω πως ο άνθρωπος έχει κουραστεί με το να ταξιδεύει συνεχώς και σκέφτεται ότι η οικογένεια έχει συνηθίσει να ζεί άνετα.Αυτό πιυανόν να μην μπορεί να το προσφέρει εαν δουλέψει στην ελλάδα.Σ\"αυτήν την περίπτωση εαν με την οικογένειά σου ελισαι καλά νομίζω δεν θα δυσκολευτείς να κάνεις μια κουβέντα μαζί τους να καταλάβουν ότι μερικά θα στερηθούν αλλά θα έχουν τον πατέρα και σύζυγο στο σπίτι
Φευγατε , ειναι αληθεια οτι στην Αυστρια οπως και στην υπολοιπη κεντρικη και Βορεια Ευρωπη , πονταρεις περισοτερο στην ατομικη αποδοση και λιγοτερο στην καλη δικτυωση αναμεσα σε συγγενεις και περιβαλλον για να βγαλεις το ψωμι σου!
Ελπιζω οτι στις 5 Οκτωβρη , θα παρει μια αλλη πορεια αυτη η Χωρα που θα σου επιτρεψει να δεις και στην Ελλαδα , παρομοιες αξιες να επιβαλονται στην επαγγελματικη πραγαμτικοτητα και ετσι να μην χρειαζεται να στερηθεις ουτε το ενα ουτε το αλλο...
Ομως αν παραταυτα θα πρεπει να διαλεξεις αναμεσα στο συναισθημα και την λογικη ,
το συναισθημα ισως σε κραταει πισω , ενω η λογικη σε σπρωχνει μπροστα !
Αν δηλαδη εφυγες απο την Ελλαδα , γιατι επρεπε να φιλησεις κατουρημενες ποδιες , για να εχεις την οικονομικη ανεξαρτησια σου , καλυτερα το νοστιμον ημαρ παρα το ανοστον κλαψουρημα , γεματο υποκρισια τεμπελια και διαπλοκη που ειναι δυστυχως η παγια συνταγη της επιτυχιας σε ενα κοσμο απομονωμενο και κλεισμενο στα στερεοτυπα του...
Παρολο που καταλαθος εσβησα οτι ειχα γραψει δεν με πηραζει καθολου γιατι σημερα πεταγα
Τα λογια σου Triella καταφεραν να διαλεισουν μεσα μου οτι με κολλαγε αφου ελεγα και ξαναλεγα οτι τα λογια δεν ειναι μονο αυτο που λεμε κοκκαλα δεν εχουν αλλα κοκκαλα τσακιζουν αλλα σε εμενα λειτουργησαν ως θεραπεια δεν ξερω το πως και το γιατι και δεν με απασχολει και τοσο τουλαχιστων τωρα Σαν καποιος να με υπερασπηστηκε σε δικαστηριο και αυτο με αθωωσε Του δε πανου μου εδωσαν μια προοπτηκη για να συνεχεισω απο δω και περα χωρις να κοιτω πισω Απο arsi empnefths Θεοφανια giota τις φωνες που μου λενε να φυγω απο την σκοτινη μερια που πλεον ημουν Εχω πολυ δρομο να κανω ακομα αλλα δεν με νοιαζει ποια καθολου οποτε γινουν αλοσται απο χιλομετρα κατεχω πολυ εμπειρια και ισως θα πρεπει να διευκρινησω τωρα που το ανεφερα οταν ελεγα σε προηγουμενο ποστ (οταν ειχα κολησει στα αυστρηακα συνορα ενοουσα στα χιονια πικρα μεγαλη) και μιας που πηρα φορα δεν ξερω πως η τι θα σκεφτεσται αμα σας πω πως το επαγγελμα μου ειναι να μεταφερω αναγκες με φορτηγο Το λεω ετσι γιατι αυτο πιστευω πως κανω και με αυτους που θα πουν πως ειμαι φορτηγατζης θα τους απαντησω πως κανουν λαθος και με εχουν μπερδεψει με καποιων αλλο Ο πανος ρωτησε αν αληθευει πως στο εξωτερικο μετραει η ατομικη αποδοση κοντρα στην δικτυωση και εχω να του πω το εξης σαφως μετραει και η δικτυωση εκεινη που εχει να κανει οταν θα σε γνωρησουν απο το εργο που παραγης και πιστεψτεμε χωρις σκληρη δουλεια και σκληρη δουλεια και σκληρη δουλεια δεν ερχετε αυτο που ακουμε στις ειδησεις οτι ο ταδε επιστημονας γιατρος επηχ/ας ειναι ελληνηκης καταγωγης και κανει υπερηφανους πρωτα αυτους που πινουν την φραπεδια τους και τους αλλους που τους δεινουν κουραγιο για να συνεχεισουν (κουραστηκαν τα ματια μου θα κανω ενα διαλειμα και θα συναχεισω δημητριος)
φευγάτε , υπαρχουν μονο δυο πορειες για καθε εθνος ....
μπροστα και πισω η στασιμοτητα ...
δεν ξερω σημερα τι παιζεται στην Αυστρια , αλλα θυμαμαι πριν απο πολλα χρονια , το 1973 χριστουγεννα ηταν , οταν στις 12 την νυχτα , βγαινοντας απο ενα απο τα πιο διασημα εστιατορια της Βιεννης για σνιτσελ , ειχα την ιδεα να ζητησω απο τον ταξιτζη , να με παει να δω το σπιτι της Αννας Φρουντ , για να αποτισω νοερα τον ελαχιστο φορο τιμης, στον σημαντικοτερο ανθρωπο που διαβασα τα συγγραματα του στην ζωη μου....
Μου ειχε κανει καταπληξη ο τροπος που αντεδρασε ο ταξιτζης!
Επειδη ασφαλως , δεν θα ειναι πολλοι επισκεπτες σε αυτη την Χωρα με παρομοια ενδιαφεροντα , σταματησε το ταξι στο πεζοδρομιο , εβγαλε αμεσως ενα οδηγο και ειδε πως θα μας παει και με χαμογελο με ρωτησε αν ηθελα να μαθει αν μπορουσα να επισκεφθω την αλλη μερα το σπιτι , για να ερθει απο το ξενοδοχειο να μας παρει να παμε μαζι να το δουμε !
Δυστυχως την αλλη μερα εφευγε το γκρουπ για Αθηνα , αλλα με συγκινησε τοσο πολυ η συμπεριφορα του, που οσα σελινια μου ειχαν μεινει του τα εδωσα ζητωντας του μοναχα την επομενη φορα που θα εμπαινε ενας αλλος Ελληνας στο αυτοκινητο , να του προτεινε να παει να δει το σπιτι του Φρουντ , γιατι δεν υπηρχε φυσικα στην επισημη αντζεντα την τουριστικη , παρολο οτι η ζωη του διασημου Εβραικης καταγωγης Ψυχιατρου , οφειλεται στην κυριολεξια στο Ελληνικο προξενειο , που τον φυγαδεψε στις μερες του Ναζισμου...
φευγατε χαιρομαι που αισθανεσαι καλυτερα με τη βοηθεια μας εδω...ειναι σιγουρο οτι απο αυτο το ψυχολογικο λουκι που ησουν δεν θα ξεφυγεις γρηγορα γιατι ολα θελουν το χρονο τους. Απλα να θυμασαι οτι δεν πρεπει επουδενη λογω να κατηγορεις τον εαυτο σου.
Οποιο και να ειναι το επαγγελμα σου, να εισαι περηφανος για αυτο. Και βοθρατζης να ησουν αν το εκανες σωστα και σου αρεσε, δεν παει να λεει ο καθενας οτι βλακειες θελει εσυ εχεις το κουτελο σου καθαρο (κυριολεκτικα...)
Δες την καθε δυσκολια θετικα απο εδω και περα γιατι απο οτιδηποτε και να κανεις, παντα θα βγαινει κατι το οποιο θα σου αποκαλυπτει κατι καινουριο για τον εαυτο σου. Κανε καθε σου εμπειρια εκπαιδευτικη και μια αφορμη για να σε γνωρισεις καλυτερα. Μην νιωθεις τυψεις για τιποτα και για κανεναν και αν ξερεις οτι εχεις δωσει τον καλυτερο σου εαυτο τοτε να νιωθεις περηφανος και να συνεχιζεις να προσπαθεις. Μονο αν γνωριζεις πολυ καλα οτι εχεις κανει λαθος, τοτε φροντισε να το διορθωσεις για να εισαι και παλι ησυχος.
Για τη δουλεια δεν μπορω να σου δωσω συμβουλες γιατι δεν ξερω και δεν θελω να πω πατατες, αλλα σε γενικες γραμμες, αν θελησεις να κανεις μια αλλαγη, θα βρεις τροπο να την κανεις για το καλυτερο της οικογενειας σου και το δικο σου. Μην λες οτι \"δεν ειναι δυνατο\"...αν δεν το δοκιμασεις, ποτέ δεν ξερεις.
Εισαι σωστος εκει που εσυ ξερεις, οποτε μην κολλας πουθενα...και μην αφηνεις την \"σκοτεινη πλευρα\" του εαυτου σου να σε καθοδηγει...
Οι Ινδιανοι για παραδειγμα εχουν μια ιστορια που λενε οτι ο ανθρωπος μεσα του εχει δυο λυκους, εναν κακο και εναν καλο. Αυτοι οι δυο λυκοι παλευουν συνεχως μεσα του προσπαθωντας ο ενας να κυριαρχησει του αλλου. Οταν ενας απο τους νεους ινδιανους της φυλης, ρωτησε τον γεροντοτερο και σοφο της φυλης ποιος τελικα νικαει, η απαντηση του σοφου ηταν: \"Αυτος που τρεφεις\"...
Επομενως, οτι αρνητικη σκεψη σου ερχεται στο μυαλο, προσπαθησε να την αποβαλλεις και να μην την αφηνεις να αναπτυχθει. Σε επηρεαζει και στη δουλεια αυτο και στην επικοινωνια με την οικογενεια σου...και αφου ειναι και αχρηστη (η αρνητικη σκεψη) γιατι να την εχεις τελικα??? Πετα την στα σκουπιδια!!!
Ολα θα πανε καλα!!!
YPARXEI KAPOIO PROVLIMA ME THN SYSKEYH POY SHNDEOME STO DIKTIO THS VODAFON IT PERIMENW NA MOY STEILOYN ALLH SYSKEYH LYPAME GIATI EIXA OLH THN KYRIAKH ELEYTHERH KAI ENW GIA KAPOIA STIGMH EIXA SINDESH KSAFNIKA DIAKOPIKE
EYXARISTW GIA THN KATANOHSH
OLA THA PANE KALA DEN ME PTOOYN TETOIA EMPODIA EXW PISTEI OTI H PAREA MOY ME KATALABENEI
Την καλησπερα μου στην παρεα
Τελεικα δεν καταφερα την επυθημιτη λυση στο τεχνικο προβλημα και απ οτι φαινεται θα αργησει συγκεριμενα (δεν γνωριζω πολα πραγματα μολις πριν 9 μηνες εχω αρχησει και ασχολουμαι με το λαπι τοπι ετσι το λεω) στην εταιρια που εργαζομαι στην ιταλια μου παραχωρισαν ενα στικ ασυρματης συνδεσης ιντερνετ το οποιο μολις εστω και ελαφρα μετακηνηθει χανεται η συνδεση , ειναι μεσα στην εγκυηση αλλα ο υπευθηνος τις εταιριας για αυτα τα θεματα ειναι στην ελλαδα και θα πρεπει να ειναι ο ιδιος που θα το παραλαβει μιας και ειναι στο ονομα του Και τα χρηστουγενα ειναι λιγο μακρυα (μου αρεσουν τα παγωτα αλλα οχι το σηγκεκριμενο) Οποτε θα πρεπει η να βρισκω ελευθερο δικτιο η με μια πατεντα που του εκανα (την οποια δοκιμαζω τωρα) να προσπαθω Σπαστηκα πολυ την κυριακη γιατι εκει που ειχα γραψει με καποια δυσκολεια αυφου ακομα δεν εχω εξηκειωθει στο να πληκτρολογο την σκεψη μου εσβηνε και ξανα απο την αρχη Τελος παντων καθε δυσκολεια για καλο που μου ειπε και μια ψυχη
Αυτο που θελω να ηταν δυνατων να φωναξω ειναι ενα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Ισως να σας κανει εντυπωση αλλα για εμενα θα μεινει χαραγμενω για παντα στην μνημη μου Μπορει να σκεφτειται πως υπερβαλω πως δεν ηταν απο μερους σας και κατι σημαντικο αλλα οι λεξεις που διαβαζα ξανα και ξανα θα τις παρομοιαζα με λεπτη χειρουργικη επεμβαση με λειζερ
Ο μεν ανδρικος λογος στην λογηκη και στην ελπηδα και ο μεν γυναικιος στο μυαλο και την καρδια
(συγνωμη που θα στειλω και δευτερο μυνημα αλλα εχω την αγονια μην ξαφνηκα διακοπη η σηνδεση) συνεχειζω
(Καλα παει μεχρι τωρα ουφ)
Τουλαχιστων η βολτα που εκανα στην βενετια (εκει ημουν την κυριακη τωρα εχω παρει τα βουνα κοντα στο Belluno) με χαλαρωσε ειχα πολυ καιρο να με παω μια βολτα
Εφερα στο μυαλο μου για ποιες αξιες παλευω την γυναικα τα παιδια μου το ποσο αδικο ηταν να καταδικαζω πρωτα εμενα μεσα μου και εξωτερικα τους αλλους
Για το ποια πραγματα εξαρτωνται απο εμενα και απο ποια εξαρτωμαι εγω Με ποιον τροπο νοιαζομαι (στην πραξη) και αισθανομαι εμενα και κατα σηνεπιεια και τους γυρο μου
Καθε αρνητικη σκεψη (που σηνεχως στο μυαλο μου σαν μοτερακι) δεν την λαμβανα καθολου υποψην τιποτα σαν καποιος ενοχλητικος που αμα δεν του δινεις σημασια θα βαρεθει και θα φυγει (ακομα και τωρα που γραφω μου περνα η σκεψη του τι βλακειες γραφω και σε ποιον) που πιστεψτεμαι και να μου το πουνε θα απαντησω μεσα μου΄κενοι ανθρωποι΄ για τον απλουστατο λογο πως μεχρι σημερα εχω ακουσει απο συναδελφους πραγματα και ποτε δεν απαντησα με τροπο που θα τον προσβαλω (ποσο μαλλον οταν βλεπεις πως εχει φτασει σε αδιεξοδο) αν δεν μπορεις η δεν ξερεις τι να πεις καλητερα να μην πεις τιποτε ειναι ποιο αποτελεσματικο
Καταφερα μες το σαββατο κυριακο αυτες τις σκεψεις να τις δωσω σχημα ισως γιατι λειτουργω με εικονες και επηρεασμενος απο την δουλεια μου θα προσπαθεισω να σας το μεταφερω
Οι καθε σκεψεις (θετικες και αρνητικες) ειναι σαν τις κυκλικες πλατειες αν δεν δωσεις προσοχη στις ταμπελες που θα σε κατευθεινουν στο μερος που θελεις να πας ειτε γυρνας γυρο γυρο μεχρι να προσανατολιστης η συνεχηζεις ευθεια και ρωτας τουλαχηστον τρεις ανθρωπους (εχω τους λογους μου λογο πειρας) αρα τοσο καιρο τι εκανα ????????
Οχι φανταστηται μια νταλικα να γυρναει γυρο γυρο σε μια πλατεια (εχει σημβει και σημβαινει αρκετες φορες και εκεινη την στιγμη δεν γελα καθολου ο οδηγος μετα στο καραβι που τα λεμε ξερενομασται στα γελεια)
Δεν ξερω αν το πετυχα το παραδειγμα αλλα καποιος που ξερει την δουλεια μου καταλαβενει
(να ξανακανω το ιδιο με καταλαβαινετε ετσι ? να ξεκουρασω και τα ματακια μου καλα ασχετο ισως πως καθεστε βρε θηρια τοσες ωρες στον υπολογηστη ?)
Εχω να κανω αρκετα μεχρι να φτασω ξανα εκει που ημουν αλλα δεν με ενοχλει ποια, μονο και μονο που εχω βαλει τα πραγματα μεσα μου σε μια ταξη το μονο που μενει ειναι η εφαρμογη του.
Νομιζω πως εστω με αυτον το τροπο εποικηνωνιας (τα σκωτοσα ολα η ?) βγαζω πολλα θετικα πραγματα ,αποδειξη πως για πολλα πραγματα που απο ντροπη , αγνοια ,η ακαταληλα ατομα δεν ρωταγα και με αυτο το μαραφετι εχω μαθει οσα δεν τολμουσα να ρωτησω Αργησα πολυ να καταλαβω πως η γνωση ειναι πλουτος περα απο τα πραγματα που κατεχεις και εγω εφτασα μεχρι την Α γυμνασιου ετσι το εκρειναν καλητερο για εμενα καποιες ψυχες (καλη τους ωρα ΑΛΛΑ αδικη κοινωνια που αλλος τους ανευαζεις και αλλος τους ριχνεις στα ταρταρα με τον Κωνσταντινου αν θυμαμε καλα)
Αυτα πρως το παρων (γουργουριζει η κλοιτσα μου που λεει ο 2ς γιος μου)
Πως περνάν τα χρόνια ε ? και όμως έχω την αίσθηση σαν να μην πέρασε μια μέρα με την διαφορά πως σήμερα είναι πολύ ποιο καλύτερα για να μην πω μέρα με νύχτα
Με έπεισε κάτι σαν νοσταλγία για το πως ξεκίνησα (όταν προέγραψα στο φόρουμ) και που βρίσκομαι σήμερα, ισως επηρεασμένος απο κάποια θέματα που διαβάζω απο μέλη με παρόμοιους προβληματισμούς, αγωνίες, άγχοι,
Πόσο θα θελα να καταλάβαινα αμέσως αυτά που συζητάγαμε με την τότε παρέα, προφανώς όλα θέλουν τον χρόνο τους, φαίνεται πως η ωριμότητα δεν συμβαδίζει με την ηλικία αλλά με τις εμπειρίες, χωρίς να είναι απόλυτο αυτό που λέω
Δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα μπορούσα να βοηθούσα, ίσως με το να πω πως να μην απελπίζεστε υπάρχει λύση για κάθε πρόβλημα, πως η άγνοια, ο φόβος, η αναβλητικότητα,,,, είναι τα χειρότερα που μπορούμε να κάνουμε σε εμάς και σε όσους νοιάζονται για εμάς
Με ευχολόγια δεν βρίσκεις την άκρη
ταμπέλες ειναι στα μονοπάτια τις σκέψης
σε οδηγούν εκεί που λένε,
προς ευτυχία, προς δυστυχία,
και αν ακόμα πιστεύεις πως αυτή είναι η πραγματικότητα
κοίτα το μονοπάτι να είναι στον χάρτη σου
ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους όσους με τον τρόπο τους με βοήθησαν να ξανα βρώ αυτο που είχα χάσει, πέρασα δύσκολα αλλά άξιζε τον κόπο
Σας ευχαριστώ