Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου,
σου 'φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό,
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου,
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ,
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου!
Printable View
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου,
σου 'φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό,
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου,
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ,
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου!
Φτιάξε μαγιά στο χώμα
με φύλλα αλκαλικά
σε μια ζωή χαμένη
κανένας δε νικά.
Γλυκάνισο σου στέλνω
και μέλι φοινικιάς
τις πίκρες σου να λιώνεις
και να μη με ξεχνάς.
Κι αν σ’ έπιασε το βράδυ
κι ο έρωτας αργεί
το πιο βαθύ σκοτάδι
είναι πριν την αυγή.
Τραγουδάρα! Αρκεί να το ακούς με τη βαθιά φωνή της Μαρίνας Δακανάλη!Quote:
Originally Posted by diogenis
συμφωνώ απολύτωςQuote:
Originally Posted by Joanna8
πρώτα Μαρίνα Δακανάλη
μετά Μαρία Λούκα
α ρε τζοάννα τι μου θύμησες
και δεν είναι μόνο η βαθιά φωνή, θυμίζει και καρυάτιδα η κοπέλα...Quote:
Originally Posted by Joanna8
μπορεί να φθίνει ο ρομαντισμός αλλά δεν θα πεθάνει ποτέ.....
Ψυχή μου, εγώ θα ξαναγεννηθώ
Είμαι ερωτευμένος,
δε μ' ενδιαφέρει ό, τι κι αν πουν,
με μια απ' τις Καρυάτιδες,
με μια απ' αυτές που λείπουν.
Είν' όμορφη και λυγερή
με νάζια και καπρίτσια
και όλα τ' άλλα δύσκολα
που έχουν τα κορίτσια.
Μαθαίνω πως απόχτησε
περίεργες συνήθειες
πως με τίς ώρες παρατηρεί
τον ουρανό τις νύχτες.
Ποτές μου δεν την έχω δει
ούτε κι αυτή με ξέρει,
μα σίγουρα πολύ συχνά
κοιτάμε το ίδιο αστέρι
"Θέλω να γυρίσεις,
θέλω να γυρίσεις
μοιάζω με τσιγάρο
που δεν βρήκε μια φωτιά...
Θέλω να γυρίσεις,
θέλω να γυρίσεις
έλα να με κάψεις,
δεν αντέχω άλλο πια..."
Κι ένας ακόμα: "αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"...
Σ' αυτό τον κόσμο που ότι βλέπω είναι μικρό
μόνο η απόσταση των δυο μας μεγαλώνει...
τι έγραψαν οι άρχοντες!!!!!
Μ΄άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα το δάκρυ γέλιο το ντυσα
γύρισες μετά να δεις τι μένει
κι είπες πως φριχτά σε πρόδωσα
Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα
Μ' άφησες σαν πόλη τουρκεμένη κι είπες πως σε πρόδωσα
Μ' άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα κρασί τον πόνο κέρασα
κι όταν δεν με είδες δακρυσμένη
είπες πως φριχτά σε γέλασα
Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα
Μ' άφησες σαν πόλη τουρκεμένη κι είπες πως σε γέλασα
χαρούλα σ αγαπάω
Τα 'χασα όλα και έμεινα στον άσσο.
Κυριολεκτικά όμως γιατί έπαιξα φρουτα:(.
Αγάπη του ψωμιού και της φωτιάς
αγάπη της αρμύρας
ρεκλάμες θα μας πνίξουν κι αδειανά
κονσερβοκούτια μπύρας
Πού να σε ταξιδέψω
γυαλιά και λαμαρίνες
γεμίσανε τα χρόνια
με εκτελεσμένους μήνες
Αγάπη του ψωμιού και της βροχής
αγάπη στα μπαλκόνια
στην άσφαλτο τα αίματα θα δεις
και πλαστικά μπιτόνια
Πού να σε ταξιδέψω
γυαλιά και λαμαρίνες
γεμίσανε τα χρόνια
με εκτελεσμένους μήνες
Θάλασσα πλατιά
σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά
Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά
Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καημό θα `ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ’ αγαπώ
Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι απο `κει μακριά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά
Πες μου ότι είδες τον Γιωργο Περρή χθες στην ΕΡΤQuote:
Originally Posted by HarleyQuinn
https://www.youtube.com/watch?v=AnacbqCakz0
Ναι στο λέω χα χα Το είδα! Αλλά πάντα θα μου αρέσει περισσότερο η εκτέλεση της Αλίκης Βουγιουκλάκη!Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Εσύ ποιον προτιμάς; Σ' αρέσει το τραγούδι;
Πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι,
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά;
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιόν γαλαξία να σε βρω;
Το έδειξε 5 παρά το πρωί και έλεγα να το ποστάρω αλλά με πρόλαβες...Δεν κοιμόσουν?...Εγω δεν κοιμάμαι τα βράδια...6 η ωρα πέφτω κρεββάτι.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Διαφορετικές εκτελέσεις...Ο Περρής βγάζει περισσότερο πόνο/παράπονο.
Εγώ ξύπνησα να πιω νερό και να καπνίσω ένα τσιγάρο -πάντα ξυπνάω κάποια ώρα και το κάνω αυτό- και έτυχε στο σαλόνι να ήταν ανοιχτή η τηλεόραση και το άκουσα και το θυμήθηκα. Αλλά μου ταιριάζει.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ισως εσύ ταυτίζεσαι περισσότερο με τον Περρή επειδή είναι άντρας, λογικό. Ειδές σε πρόλαβα μα τι συγκυρία ε
Ξύπνησα πέντε το πρωί
και με κομμένη αναπνοή...
Εσύ είσαι το τυχερό μου αστέρι
Όλη η φύση κι ο κόσμος το ξέρει
σαν μας βλέπουν μαζί αγκαλιά.
Η μοίρα μου μ’ έστειλε στα βηματά σου.
Ζω μονάχα για να `μαι κοντά σου,
ν’ αναπνέω, να νιώθω ζωή.
Δικά σου όλα τ’ άνθη που βλέπω στους δρόμους.
Δικά σου τα γλυκά πρωινά αυτού του κόσμου.
Για σένα είναι η πρώτη βροχή του χειμώνα.
Για σένα ανθίζουνε κόκκινα ρόδα.
Για σένα.
HarleyQuinn, λατρεύω αυτό το τραγούδι! ♥
Οι στίχοι που εκφράζουν εμένα τώρα είναι αυτοί:
"Για Θεσσαλονίκη - Αθήνα
όλοι οι δρόμοι γράφουνε γύρνα,
γύρνα και θα βάλω στα λάθη φωτιά"...
Υπέροχο τραγούδι Κύκνε και ειδικά εκεί που λέει
"Δε μου έδωσες το χρόνο, να σου πω δυο λόγια μόνο, και είχα το δικαίωμα αυτό"
Νομίζω σου ταιριάζει τέλεια... Πολύ ωραίο τραγούδι!
Ναι, κι αυτός ο στίχος είναι πολύ όμορφος και ταιριαστός...Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Δίχως ετικέτες και τιμές ότι πάρεις
έχει πάντα η νύχτα ότι θες και γουστάρεις
έλα να μοιράσουμε ποτό και παρέα
φως δεν έχει γύρω αρκετό μα είναι ωραία
Εκεί που μου πάνε ποτέ μου να μην πάω
εκεί που λέγανε ποτέ μην ακουμπάω
Στα σκουπίδια,
εκεί έχω κάνει τα καλύτερα ταξίδια
εκεί με κέρασαν καπνό, φιλιά και ξίδια
όταν χαρμάνιαζε μονάχη η καρδιά
Στα σκουπίδια,
βρήκα διαμάντια που οι άλλοι είχαν πετάξει
φίλους και έρωτες που χρόνια είχα ψάξει
μες στα σκουπίδια ήταν όλοι τελικά
εκεί συχνάζουν τα καλύτερα παιδιά.
Δε φοράει μάσκα εδώ κάνεις, στις ουλές του
και πληρώνει πάντα μετρητοίς τις ζημιές του
κοίτα που βρεθήκαμε κι εμείς εδώ μέσα
θέλει κόπο να μην λερωθείς, θέλει μπέσα.
Εκεί που μου πάνε ποτέ μου να μην πάω
εκεί που λέγανε ποτέ μην ακουμπάω
Στα σκουπίδια,
εκεί έχω κάνει τα καλύτερα ταξίδια
εκεί με κέρασαν καπνό, φιλιά και ξίδια
όταν χαρμάνιαζε μονάχη η καρδιά
Στα σκουπίδια,
βρήκα διαμάντια που οι άλλοι είχαν πετάξει
φίλους και έρωτες που χρόνια είχα ψάξει
μες στα σκουπίδια ήταν όλοι τελικά
εκεί συχνάζουν τα καλύτερα παιδιά.
Αφιερωμένο στην ψυχιατρική κλινική μου.
Κάπου κάπου να μου γράφεις και μια κάρτα,
το παρόν ποτέ δεν είναι αρκετό...
Πριν τελειώσουμε, τελειώνει η τηλεκάρτα
δεν προφταίνω να σου πω πως σ' αγαπώ...
Δως μου φωτιά,
το θάνατο ν' ανάψω...
Δως μου φωτιά,
το θάνατο να πιω...
θέλω κάποιον να με σύρει
σέ ένα μέλλον λευκό
Σε διαβάζω λίγο ντάουν και αν θες και νομίζεις ότι θα σε βοηθήσει, στείλε μήνυμα. Δε μου αρέσει να βλέπω τόσο ωραία τυπάκια σαν εσένα να ζορίζονται, αλλά είναι στο πρόγραμμα, "θα περάσει κε αφτό" που έγραφε ο Μποστ.Quote:
Originally Posted by user
μερσί για το ωραία τυπάκια :rolleyes:
αυτό το τραγούδι όμως είναι αυτό που με εκφράζει τώρα.
Θέλω κάποιον να με σύρει
σε ένα μέλλον λευκό
Να μπορώ να πω φοβάμαι
μες τον πανικό κι εγώ
Έχω κουραστεί να ‘μαι η δυνατή
Έχω κουραστεί
να περιμένουν από μένα όλοι να ‘μαι η σωστή
(Τι να μπει σε μια βαλίτσα πρώτα πρώτα)
(ποιο κομμάτι ποια στιγμή μου να χωρέσει)
Μου ‘χει λείψει κατά βάθος
να μπορώ και να ‘μαι λάθος
Kάποιος να με ξεκουράσει
αν σκοντάψω να με πιάσει
Kάποιος να μου πει πως ξέρει
Ο καιρός τι θα μας φέρει
Να μ αφήσει να τρομάξω
Μ΄ όσα άγνωστα κοιτάξω
Θέλω κάποιον να με σύρει
Σ ένα μέλλον λευκό
Να μου κάνει το χατίρι
Στη σκιά του να κρυφτώ
Έχω κουραστεί να ‘μαι η δυνατή
Έχω κουραστεί
να περιμένουν από μένα όλοι να ‘μαι η σωστή
(ποιες κουβέντες ποια σωστά και πόσα λάθη)
(Την παλιά ζωή ποια νέα θα φορέσει)
Θέλω να ‘μαι ένα κορίτσι
που μπορεί και να γλιστρήσει
Που μπορεί να αμφιβάλει
ο καιρός που θα τη βγάλει
Που μπορεί να μη προσέχει
Απαντήσεις να μην έχει
Που μπορεί απλώς να θέλει
να ‘ναι ελεύθερη εν τέλει
Κι όμως φεύγω για πάντα
Τώρα
Φεύγω
σε αφτό που έγραψε ο Μποστ θα απαντούσα αναλόγως. :D
-απαισιόδοξα
What I 've felt,
what I' ve known
never shined through in what I' ve shown...
Never free,
never me
so I dub thee unforgiven...
Δε θέλω τα πράσινα ούτε τα μπεζ
Θέλω τα ίδια που φόραγες χθες
Δε θέλω τα κόκκινα ούτε τα ροζ
Το ξέρεις πως πεθαίνω με τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχά σου
Που με φέρνουν πιο κοντά σου
Δε γουστάρω κυριλέ
Μα τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχα σου.
Την πρώτη φορά ήταν σαν να’χε αρπάξει φωτιά
κάπου μέσα βαθιά κάτι μες την ψυχή μου.
Κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου.
Χορεύοντας μου ‘δείξες μέσα σε πέντε λεπτά
τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος.
Ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί.
Ότι αν αφεθείς σ’οδηγάει ο δρόμος.
Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη.
Λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά,
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγνώμη.
Το μόνο που θα’θελα αν κάποτε σε ξαναδώ
είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα
και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
στον τρελό σου χορό στην λευκή καταιγίδα
Ότι κι αν κάνεις
Τα όρια μου δεν τα πιάνεις
Τα έχω αλλάξει από καιρό
Το χρόνο σου χάνεις
Εκεί που είμαι δε με φτάνεις
Τσάμπα χτυπάς, ακόμα ζω
Γιατί έχω αλήτισσα ψυχή και δε πονάω
Ξέρω να αντέχω και να κλείνω μια πληγή
Κι αν δεν αξίζει κάτι πάντα προσπερνάω
Είμαι απ’ τα πάθη μου πολύ πιο δυνατή
Έχω αλήτισσα ψυχή και δε φοβάμαι
μπορώ και κάνω κάθε μέρα νέα αρχή
για ότι τέλειωσε ποτέ μου δε λυπάμαι
ξέρω να ζω γιατί έχω αλήτισσα ψυχή,
αλήτισσα ψυχή.
Ότι κι αν κάνεις,
δεν μπορείς να με τρελάνεις,
το ξέρω το παιχνίδι σου αυτό.
Κερδίζω χάνεις,
με ότι όρους και να φτιάχνεις
έχω πια μάθει να μπορώ.
τα ιδια παντελακη μου, τα ιδια παντελη μου...
την ημερα της μαρμοτας ζουμε.
Για εμένα το λες Remedy; Γιατί;Quote:
Originally Posted by Remedy
οχι για σενα φυσικα. απο που κι ως που;Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Επειδή το έγραψες κάτω από το δικό μου ποστ. Οκ κοπέλα μου.Quote:
Originally Posted by Remedy
συμπτωση. κατω απο ενα μπαν κι απο ενα τσιρκο το εγραψα...Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Κατάλαβα ... Συγκινήθηκες με κάποιο τραγούδι :ΡQuote:
Originally Posted by Remedy
ναι... κλαιω...Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
απο τα γελια...
Πάνω στη βελανιδιά
κάθεται μια κουκουβάγια
έχει μάτια γουρλωτά
και φωνάζει δυνατά:
“Κουκουβά, κουκουβά,
κουκουβα-βα-βα-βα-βα-βα
κουκουβα, κουκουβά,
κουκουβα-βα-βα-βα-βα".