Δυστροπος Πατερας και ελλειψη επικοινωνιας 2024

Γεια σας,θα ηθελα να αναφερθω στην δυσκολη σχεση που εχω με τον πατερα μου γενικοτερα,ισως να μην ειμαι η μονη περιπτωση βεβαιως,οι γονεις γενικοτερα με τον τροπο που μας μεγαλωνουν απο μικρη ηλικια καθοριζουν χαρακτηριστικα του χαρακτηρα και της προσωπικοτητας που θα αναπτυξουμε αργοτερα,ο δικος μου πατερας λοιπον,ειναι ενας ανθρωπος ο οποιος μεγαλωσε σε μια οικογενεια με αυταρχικο πατερα,χωρισμενους γονεις απο τα 5 του χρονια,εγινε δικαστηριο για την επιμελεια του παιδιου,το οποιο εκρινε για οικονομικους λογους οτι θα πρεπει να αναλαβει ο πατερας του,διοτι η μητερα του αρνηθηκε μην μπορωντας οικονομικα.

Σε αυτη τη φαση,μεγαλωνει με μητρια καθως παντρευτηκε ο δικος του με αλλη γυναικα,εκανε ενα παιδι μαζι της,αρα εχει ετεροθαλη αδελφο απο ιδιο πατερα,η μητερα του παντρευτηκε εναν αλλον με τον οποιο αυτη εκανε ενα παιδι,αρα και απο εκει υπαρχει ενας ετεροθαλης αδελφος,στα 24 του εφυγε απο το πατρικο του(απο το χωριο του) και οταν παντρευτηκε την μητερα μου,ο δικος του πατερας τον απερριψε,δεν του εδωσε ουτε την ευχη του,διοτι εκανε το "λαθος" να παει να βρει την βιολογικη μανα του χωρις να του πει τιποτε,κατι το οποιο δεν ηταν "αποδεκτο".Μαλωσαν και εφυγε για την πολη.

Τωρα,ολα αυτα που εχει περασει αυτος ο ανθρωπος,την πληρωσα την νυψη και εγω στα παιδικα χρονια,καθως δεν ειχε καθολου επικοινωνια με τα παιδια του,δεν ειχε καθολου τρυφεροτητα η συναισθηματα,ενας τυπος κρυος,απολυτος,εγωιστης,πο υ θεωρουσε πως ο ρολος του αρχιζε και τελειωνε με το να φερνει λεφτα στο σπιτι και να καλυπτει 5 υλικα αγαθα.Οταν ημουν σε μικρη ηλικια,τον φοβομουν,εβλεπα κατα διαστηματα να χτυπαει τη μανα μου με οτι επιπτωσεις εχει αυτο.Εμενα αυτα με επηρεασαν,στο να κλειστω στον εαυτο μου,να γινω ατομο φοβιτσιαρικο,να εγκλωβιστω σε μια εσωστρεφης προσωπικοτητα και στο σημερα να πληρωνω ψυχολογους για βρω λυσεις και διεξοδους.

Μεχρι και σημερα,παρα τις προσπαθειες μου,δεν εχω καταφερει να βρω διαυλο επικοινωνιας,κατανοησης,επ ειδη μενω ακομη μαζι στο σπιτι,αφου δεν εχω καταφερει οικονομικα να αντεξω μια ανεξαρτητοποιηση,πχ νοικι σπιτιου,εξοδα αυτοκινητου,με μια basic δουλεια γενικοτερα.Οποτε ανοιγω μια κουβεντα μαζι του,δεν υπαρχει περιπτωση να συμφωνησουμε,ειτε αφορα,οικονομικα,πολιτικα,� �ουβεντα για τον τροπο σκεψης και για τον τροπο ζωης γενικα,δεν ταιριαζουμε που-θε-να,μαλωνουμε,φωναζουμε,δια� �ωνουμε και στο τελος της ημερας δεν μιλιωμαστε.

Εσεις,με τους δικους σας Πατεραδες,πως τα εχετε φερει βολτα,τα εχετε καταφερει?

Χμμμμ, γενικά και ειδικά τα ρίχνουν όλοι και όλα σε προβληματικά οικογένειακα περιβάλλοντα ....αλήθεια πόσες αγαπημένες (υποθετικά) οικογένειες δεν έχουν εξαρτημένα παιδιά ....παιδιά που μεγάλωσαν με αγάπη και από τους δύο γονείς αλλά στο φινάλε " πέσαμε από τα σύννεφα " πεφτοσυννεφακηδες , ήταν από καλή οικογένεια, ΥΠΕΡανω υποψίας αλλά σκότωσε , βίασε κλπ ....οπότε προσωπική μου άποψη η εκπαίδευση ,το οράμα , κυνήγι ονείρων κλπ είναι ο οδηγός του κάθε άτομου με κοινωνικές επαφές που διευρύνουν την γνώση κλπ . Οπότε ας μην τα ρίχνουμε όλα σε ένα κακό οικογενειακό προβληματικό περιβάλλον και να εστιάσουμε στο δικό μας κόσμο να εξελίξουμε .....

Οι γονείς έτσι είναι ποιος φταίει μην το ψάχνεις αν θες ψάξε τι ισχύει για το κράτος κ θα μάθεις κ μπορεί να σου βγάλουν ψεύτικη διάγνωση να ξέρεις παίζει κι αυτό είναι κάποιοι που μασ ζηλεύουν να ξέρεις

Εμένα η κόρη μου έχει θέμα ευτυχώς που πήγα στρατό κι έμαθα να μη μιλάω αλλιωσ θα ήμουν τώρα στον άλλο κόσμο επίσης να ξέρεις μετράει ΠΩΣ γεννήθηκες τέλος φιλική συμβουλή στις ομάδες που πήγα μου είπαν το εξής ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ Κ ΜΕΤΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΕ ΕΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Κ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΩ Κ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΝΩ ΔΥΝΑΜΗ ΑΜΑ ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ
ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΝΕΟΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

ΕΚΑΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΑΠΛΟ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΝΕΟΣ ΚΙ ΕΠΑΙΖΑ ΜΠΑΛΛΑ ΚΙ ΕΚΑΝΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΟΛΑ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΑ ΣΤΟ ΦΟΥΛ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΑΘΛΗΤΗΣ ΕΙΧΑ ΜΙΚΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΛΙΓΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΠΝΙΖΑ ΚΑΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΩΡΑ ΠΙΝΩ Κ ΚΑΦΕΔΕΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΑ ΤΟ ΒΟΛΕΨΩ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΔΥΝΑΜΗ Κ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ

Το πρόβλημα είναι το συμπαθητικό με το παρασυμπαθητικο πρέπει να είναι ζυγισμενο αλλιωσ σε επηρεάζει αν δεν είναι ζυγισμενο τέλεια να ξέρετε ότι εγώ αυτό νομίζω

Δεν καταλαβα τιποτε απο τα μηνυματα σου γενικως,τι σχεση εχει το τσιγαρο,οι καφεδες και το παρασυμπαθητικο συστημα με τον τιτλο του νηματος? Δευτερον,δεν ζητησα απο κανεναν να αλλαξει στα 60+φευγα του,χαρακτηρα,προσωπικοτητ α,συνηθειες η οτιδηποτε,ολοι γνωριζουμε πως ειμαστε μια γενια που αναγκαζεται για οικονομικους κυριως λογους να μενει ακομη με γονεις και αυτο προφανως προκαλει προβληματα,στην επικοινωνια,στην αισθηση μη ελευθεριας η ανεξαρτησιας.

Ο δικος μου ο πατερας,ειναι δυστροπος,δεν εκφραζει συναισθηματα,δεν το εμαθε προφανως να το κανει απο τους δικους του γονεις,ειναι αυταρχικος και απολυτος καποιες φορες και δεν εχει επικοινωνια,δηλαδη,θα ερθει απο τη βολτα του,θα κατσει να φαει το μεσημεριανο του και επειτα,θα καθισει μονος του να δει την τηλεοραση,να διαβασει την εφημεριδα του,να ακουσει με τα ακουστικα τη μουσικη του και δεν θα πει,πως πηγε η δουλεια σημερα,πως ηταν οι διακοπες,γιατι φαινεσαι στεναχωρημενος και χωρις διαθεση κοκ.Απομονωμενος στον κοσμο του και αν του ανοιξεις κουβεντα,πρεπει να συμφωνησεις μαζι του,αλλιως μην κανεις καν τον κοπο.

Τα ερωτήματα σου θα απαντηθούν αν πασ στρατό όπου σε μαμανε κι αν πεισ κουβέντα πάει χειρότερα τα ερωτήματα θα απαντηθούν αν ρωτήσεις τους στρατιωτικους γιατί κάποιους τουσ σακατευουν

Quote:

---

Originally Posted by elis

Τα ερωτήματα σου θα απαντηθούν αν πασ στρατό όπου σε μαμανε κι αν πεισ κουβέντα πάει χειρότερα τα ερωτήματα θα απαντηθούν αν ρωτήσεις τους στρατιωτικους γιατί κάποιους τουσ σακατευουν

---

Φίλε,τι ασυναρτησίες γράφεις,ποιος στρατός,τι λες,καταλαβαίνεις τι γράφεις?

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Φίλε,τι ασυναρτησίες γράφεις,ποιος στρατός,τι λες,καταλαβαίνεις τι γράφεις?

---

Μη δινεις σημασια..Πρεπει να βρεις τροπο να προχωρησεις.Το ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο,αλλα χρειαζεται ψαξιμο.Επιβαλλεται να βρεις ενδιαφεροντα και να φυγεις απο τον αρνητισμο.Ο δικος μου χειροτερος ειναι,αλλα πλεον δε μ αγγιζουν οι μαλακιες του.Προσπαθησε να κανεις μια νεα αρχη φιλε και να ξεβαλτωσεις..Σιγα σιγα και χωρις μεγαλους στοχους,αλλα μην παραδινεσαι στην αυτολυπηση και αντιστασου.Πανω απο ολα μη ζηλευεις κανεναν,εισαι νεος ανθρωπος και πρεπει να αρχισεις να γουσταρεις με τη ζωη σου

Αισθανομαι εγκλωβισμενος,πιεσμενος,εχ ω μια δουλεια που δεν με γεμιζει,τα λεφτα δεν επαρκουν για να νοικιασω και να φυγω απο το πατρικο,δεν εχω καθολου φιλους η συντροφια και πληττω στη μοναξια,δεν βρισκω ενδιαφεροντα,δεν με γεμιζουν,δεν μου προσφερουν χαρα η ικανοποιηση,ουτε εθελοντισμοι,ουτε χομπυ,ουτε βουνα η θαλασσες η γυμναστικη.

Ο πατερας ειναι ενας αρνητισμος απο μονος του,κατηφεια,μιζερια,διαφω� �ιες,τσακωμοι,καθολου επικοινωνια,καθολου συναισθημα,καθολου στηριξη,να μιλησει με το παιδι του,να ρωτησει πως πηγε η δουλεια,πως πηγαν οι διακοπες,η μητερα πρηζει και κανει body shaming για τα κιλα που πηρα μετα τον κορωνοιο και λογω βαρδιων,κυλιωμενου ωραριου εργασιας,δεν μπορω ευκολα να στρωσω διατροφη και να πειθαρχησω για να τα καψω.

Η ομαδικη ψυχοθεραπεια που κανω εδω και ενα χρονο ειναι μια αργη διαδικασια που ναι μεν βοηθαει λιγο αλλα δεν ειναι αρκετη απο μονη της να δωσει αμεσες λυσεις η ανακουφιση.

Ο πατερας μου ειναι ενας ανθρωπος σκληραγωγημενος και με ψυχικα αποθεματα απο μικρος,αντιθετως εγω μεγαλωσα με τον φοβο,την ανασφαλεια και απεκτησα ευαισθησιες,πληγωνομαι ευκολα,κλεινομαι και απομονωνομαι στον εαυτο μου,νομιζω οτι δεν με θελει κανεις και λειτουργω απλως μηχανικα σε καποιες περιπτωσεις οπως η δουλεια.

Μεγάλε ούτε εμένα με θέλει κανείς λαρωσε

Quote:

---

Originally Posted by elis

Μεγάλε ούτε εμένα με θέλει κανείς λαρωσε

---

Οκευ,αλλά εσύ μπορείς να το έχεις αποδεχτεί αυτό,εγώ δεν μπορώ να αποδεχτώ την χρόνια μοναξιά μου.

Πατέρας,μη συναισθηματικά διαθέσιμος,δεν αγκαλιάζει,δεν εκφράζεται,δεν μοιράζεται.

Mε αυτον τον ανθρωπο δεν τα βρισκουμε και ειμαι αναγκασμενος να μοιραζομαι το ιδιο σπιτι επειδη δεν μπορω να τα βγαλω περα μονος μου η επειδη δεν εχω συντροφια για να μοιραστω τα εξοδα δια δυο ενος ενοικιου,ενος αμαξιου και μια ανεξαρτητης ζωης.

Eχω βαρεθει με αυτον τον ανθρωπο,δεν επικοινωνει μαζι μου,δεν μιλαει σχεδον καθολου,κανει σχεδια απο μονος του χωρις να μου πει τιποτε,μια μουγκαμαρα λες και δεν υπαρχω στο ιδιο σπιτι,ουτε να ρωτησει πως πηγε η μερα σου,η γιατι εισαι σημερα ετσι τι συνεβη,τιποτα,καμια επικοινωνια με τους γυρω του,ειναι αυτο που λεμε,οτι γερνας πριν την ωρα σου και δεν θελεις κανεις να ασχολειται μαζι σου η εσυ να ασχολεισαι με τους αλλους.

Και ειμαι στην ομαδικη θεραπεια που κανω,εχω συναντησει ατομα που εχουν προβληματα με πατεραεδες οι οποιοι στον ρολο του γονιου ηταν απλα ανυπαρκτοι και ανεπαρκης.

Υπαρχει και χειροτερο απο το να μην σου μιλαει. Θα μπορουσε να σου μιλαει και να σου επαναλαμβανει τα ιδια και τα ιδια και αν του πεις γιατι παλι λεμε για χιλιοστη φορα τα ιδια; Και η απαντηση, πειραζει που τα λεμε ξανα;
Απλα θελει να τα λεμε ξανα και ξανα, μηπως και ανακαλυψω τι θελει να ακουσει και μεινει τελικά ικανοποιημένος απο καποια απαντηση... Φυσικα μιλαμε για πολλαπλες διαταραχες προσωπικοτητας. Εμφανης Ναρκισσισμος, καποια μορφη παράνοιας, αντικοινωνικη συμπεριφορά (bullying σε ολα τα μελη της οικογένειας) κυκλοθυμική συμπεριφορά κτλ. Οταν ηταν νεος ειχε νοσηλευτει σε ψυχιατρείο, φυσικά ποτέ δεν είπε για πόσες μέρες, ουτε τι διαγνωση ειχε. Βεβαια περασε απο πολλα τραυματικά συμβάντα, οποτε υπαρχουν πολλαπλα παιδικα ψυχικα τραυματα που επιβαρυναν τον κληρονομικο ναρκισσισμο. Ποτε δεν ασχοληθηκε σοβαρα με την ψυχικη του υγεια, φυσικά... Κλασικη περιπτωση ατομου που ηθελε περισσοτερο να ασχολειται με τα "κοινά" παρα με την οικογένειά του. Ποτέ δεν δημιουργησε δέσιμο, ενω οι καλες στιγμες ηταν μετρημενες και σε φωτογραφιες αποτυπωμενες.

Για ενα διαστημα τον θυμαμαι να ερχεται το βραδι στο δωματιο και να διηγειται ιστοριες για να κοιμηθουμε (εγω και η αδερφη μου), που ειναι και μερικες απο τις καλες αναμνησεις. Παρα ταυτα, μια ζωη οξυθυμος, παράξενος, δεν εδινε δεκάρα για τις επιθυμιες των αλλων και γινοταν το δικο του σχεδον πάντα. Ειχε ονειρο μου ειχε πει, να κανει εναν γιο (απλως ηθελε να ειναι κλωνος του, οχι ενα διαφορετικο άτομο....) γι αυτο και επέμενε παρα πολυ να ακολουθησω τα βηματα του, ενω κατα βαθος ηξερε οτι δεν ημουν καθολου ιδιος, λογω αυτισμου. Ηθελα εντελως διαφορετικά πράγματα στη ζωη μου. Τον Ιανουαριο μαλωσαμε ξανα πολυ εντονα, αφου επεμενε παλι να λεει τα ιδια πραγματα για χιλιοστη φορά και πλεον να μην του απαντω καθολου, αφου ρωτουσε τα ιδια που ρωταει εδω και πολλα χρονια και εχω απαντησει (προφανως οι απαντησεις μου δεν τον καλυψαν). Βεβαια επειδη εχει και απιστευτα κομπλεξ κατωτεροτητας και ανωτεροτητας ταυτοχρονα, μιλαμε για μια κατασταση τρικυμιας εν κρανίω.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Γεια σας,θα ηθελα να αναφερθω στην δυσκολη σχεση που εχω με τον πατερα μου γενικοτερα,ισως να μην ειμαι η μονη περιπτωση βεβαιως,οι γονεις γενικοτερα με τον τροπο που μας μεγαλωνουν απο μικρη ηλικια καθοριζουν χαρακτηριστικα του χαρακτηρα και της προσωπικοτητας που θα αναπτυξουμε αργοτερα,ο δικος μου πατερας λοιπον,ειναι ενας ανθρωπος ο οποιος μεγαλωσε σε μια οικογενεια με αυταρχικο πατερα,χωρισμενους γονεις απο τα 5 του χρονια,εγινε δικαστηριο για την επιμελεια του παιδιου,το οποιο εκρινε για οικονομικους λογους οτι θα πρεπει να αναλαβει ο πατερας του,διοτι η μητερα του αρνηθηκε μην μπορωντας οικονομικα.

Σε αυτη τη φαση,μεγαλωνει με μητρια καθως παντρευτηκε ο δικος του με αλλη γυναικα,εκανε ενα παιδι μαζι της,αρα εχει ετεροθαλη αδελφο απο ιδιο πατερα,η μητερα του παντρευτηκε εναν αλλον με τον οποιο αυτη εκανε ενα παιδι,αρα και απο εκει υπαρχει ενας ετεροθαλης αδελφος,στα 24 του εφυγε απο το πατρικο του(απο το χωριο του) και οταν παντρευτηκε την μητερα μου,ο δικος του πατερας τον απερριψε,δεν του εδωσε ουτε την ευχη του,διοτι εκανε το "λαθος" να παει να βρει την βιολογικη μανα του χωρις να του πει τιποτε,κατι το οποιο δεν ηταν "αποδεκτο".Μαλωσαν και εφυγε για την πολη.

Τωρα,ολα αυτα που εχει περασει αυτος ο ανθρωπος,την πληρωσα την νυψη και εγω στα παιδικα χρονια,καθως δεν ειχε καθολου επικοινωνια με τα παιδια του,δεν ειχε καθολου τρυφεροτητα η συναισθηματα,ενας τυπος κρυος,απολυτος,εγωιστης,πο υ θεωρουσε πως ο ρολος του αρχιζε και τελειωνε με το να φερνει λεφτα στο σπιτι και να καλυπτει 5 υλικα αγαθα.Οταν ημουν σε μικρη ηλικια,τον φοβομουν,εβλεπα κατα διαστηματα να χτυπαει τη μανα μου με οτι επιπτωσεις εχει αυτο.Εμενα αυτα με επηρεασαν,στο να κλειστω στον εαυτο μου,να γινω ατομο φοβιτσιαρικο,να εγκλωβιστω σε μια εσωστρεφης προσωπικοτητα και στο σημερα να πληρωνω ψυχολογους για βρω λυσεις και διεξοδους.

Μεχρι και σημερα,παρα τις προσπαθειες μου,δεν εχω καταφερει να βρω διαυλο επικοινωνιας,κατανοησης,επ ειδη μενω ακομη μαζι στο σπιτι,αφου δεν εχω καταφερει οικονομικα να αντεξω μια ανεξαρτητοποιηση,πχ νοικι σπιτιου,εξοδα αυτοκινητου,με μια basic δουλεια γενικοτερα.Οποτε ανοιγω μια κουβεντα μαζι του,δεν υπαρχει περιπτωση να συμφωνησουμε,ειτε αφορα,οικονομικα,πολιτικα,� �ουβεντα για τον τροπο σκεψης και για τον τροπο ζωης γενικα,δεν ταιριαζουμε που-θε-να,μαλωνουμε,φωναζουμε,δια� �ωνουμε και στο τελος της ημερας δεν μιλιωμαστε.

Εσεις,με τους δικους σας Πατεραδες,πως τα εχετε φερει βολτα,τα εχετε καταφερει?

---

Καλησπέρα και από μένα, εγώ εδώ θα συμφωνήσω εν μέρη με τον tziovani.. Είναι σίγουρα στενάχωρη η όλη κατάσταση, η παιδικη μας ηλικία και η οικογένεια παιζουν σημαντικό ρόλο για το πως θα διαμορφωθεί ο χαρακτήρας μας, ομως από εκεί και πέρα εμείς επιλέγουμε το πως θα ζήσουμε. Λες ότι δεν μπορείς να φύγεις από εκεί γιατί δεν βγαίνεις με τα έξοδα, έψαξες για κάποια άλλη δουλειά ή έστω και για δεύτερη? Καλύτερα να νοικιάζεις και να μένεις μόνος, να σου μένουν ελάχιστα πάρα να είσαι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση. Η ελευθερία μας είναι αδιαπραγμάτευτη, το να μένεις μαζι με τον πατερα σου, έρχονται στο προσκήνιο καταστάσεις από τα παιδικά σου χρονια, και η συμπεριφορά του όπως λες δεν βοηθάει το κλίμα. Προσπάθησε για το καλύτερο που μπορείς ίσως για κάποια άλλη δουλειά.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Eχω βαρεθει με αυτον τον ανθρωπο,δεν επικοινωνει μαζι μου,δεν μιλαει σχεδον καθολου,κανει σχεδια απο μονος του χωρις να μου πει τιποτε,μια μουγκαμαρα λες και δεν υπαρχω στο ιδιο σπιτι,ουτε να ρωτησει πως πηγε η μερα σου,η γιατι εισαι σημερα ετσι τι συνεβη,τιποτα,καμια επικοινωνια με τους γυρω του,ειναι αυτο που λεμε,οτι γερνας πριν την ωρα σου και δεν θελεις κανεις να ασχολειται μαζι σου η εσυ να ασχολεισαι με τους αλλους.

Και ειμαι στην ομαδικη θεραπεια που κανω,εχω συναντησει ατομα που εχουν προβληματα με πατεραεδες οι οποιοι στον ρολο του γονιου ηταν απλα ανυπαρκτοι και ανεπαρκης.

---

Γιατί να ικετεύεις πλέον την παρουσία του πατέρα σου; Σε τι θα σε έκανε καλύτερο άνθρωπο αυτό; Πιο δυνατό;
Σφίξε τα δόντια και δες πλεόν την αλήθεια. Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι δίπλα σου και δεν θα είναι ποτέ. Όσο κι αν είναι ο "πατέρας" σου.
Τράβα μια κόκκινη γραμμή και αποδέξου το. Όλοι οι γονείς δεν αγαπούν τα παιδιά τους. Και συμβαίνει αυτό, και σε εμένα συνέβει και το αποδέχτηκα και προχώρησα την ζωή μου χωρίς να ζητιανεύω την αγάπη του.
Γιατί άλλωστε; Ποιος είναι αυτός στην τελική;
Ναι τον ξέρεις όλη σου την ζωή αλλά πώς σου έχει φερθεί; Η αντάμειψη του για όλα όσα σου έχει κάνει δεν πρέπει να είναι μία μούτζα;!
Γνώμη μου είναι να απογαλακτιστείς και να πάψεις να πιστεύεις στην ελπίδα πως αυτός ο άνθρωπος μπορεί να σου προσφέρει κάποτε κάτι.
Σφίξε τα δόντια και δέξου το.

Δεν ικετευω,τα θελω τα δικα μου ειναι διαφορετικα απο τα δικα του για μενα,ειναι ανθρωπος συντηρητικός στην σκεψη και χειριστικος,κενος συναισθηματικα και χωρις να ειναι υποστηρικτικός,απλως δεν μπορω οικονομικα να νοικιασω εστω μια γκαρσονιερα/studio,του ζητησα μια βοηθεια για να μπορεσω να φυγω απο το σπιτι,ως συμπληρωμα και μου ειπε οτι δεν μπορει,ενω εχει χρηματα σε γενικες γραμμες,οχι δεν μου εχει βεβαια υποχρεωση και μπορει να μου αρνηθει,οταν εισαι αναγκασμενος να συζεις με ανθρωπους που δεν ταιριαζεις,αυτο συμβαινει.

καταλαβαίνω αυτό που λές, αλλά η ελευθερία μας είναι πολύ σημαντική. Μην σταματάς να ψάχνεις για κάποια άλλη δουλειά που μπορεί να σου προσφέρει έναν καλύτερο μισθό ή έστω για μια δεύτερη δουλειά. Όσο είσαι στο σπίτι προσπάθησε να απασχολείς τον εαυτό σου με κάτι, έτσι ώστε να μην περνάς χρόνο μαζί του. Γενικά προσπάθησε να αλλάξεις τα πράγματα που δεν σου αρέσουν και δεν σε κάνουν να νιώθεις καλά, όπως το να ζεις στο πατρικό σου, και μην συνηθίζεις σε αυτή τη κατάσταση.

Δευτερη δουλεια δεν μπορω να κανω ελεω ακανονιστων ωραριων,βαρδιων και κυλιωμενου στην τωρινη δουλεια,ειναι σχεδον αδυνατο,το μονο που δυναται να κανω,ειναι επιμορφωσεις,σεμιναρια online με ασυγχρωνη εκπαιδευση ωστε σε βαθος χρονου να μπορεσω να κοιταξω και σε entry level θεσεις αλλου επαγγελματικου τομεα.Δεν μπορω να νοικιασω γιατι τα ενοικια εχουν ξεφυγει,δλδ θα πρεπει να κανω αρκετες παραχωρησεις για να αντεξω ενα ενοικιο μονος μου της ταξεως των 450-500 ευρω+τα εξοδα του,δεν εχω την επιλογη του δια δυο,με συντροφο,αφου δεν υπαρχει κατι.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Δευτερη δουλεια δεν μπορω να κανω ελεω ακανονιστων ωραριων,βαρδιων και κυλιωμενου στην τωρινη δουλεια,ειναι σχεδον αδυνατο,το μονο που δυναται να κανω,ειναι επιμορφωσεις,σεμιναρια online με ασυγχρωνη εκπαιδευση ωστε σε βαθος χρονου να μπορεσω να κοιταξω και σε entry level θεσεις αλλου επαγγελματικου τομεα.Δεν μπορω να νοικιασω γιατι τα ενοικια εχουν ξεφυγει,δλδ θα πρεπει να κανω αρκετες παραχωρησεις για να αντεξω ενα ενοικιο μονος μου της ταξεως των 450-500 ευρω+τα εξοδα του,δεν εχω την επιλογη του δια δυο,με συντροφο,αφου δεν υπαρχει κατι.

---

μπορεις και με φιλο να συγκατοικησεις. δεν χρειαζεται να ειναι συντροφος.
επισης, δεν προκειται να αλλαξεις τον πατερα σου στην ηλικια του. το οτι καταληγει να μην μιλατε, εγω το βλεπω σαν θετικο. αφου δεν μπορειτε να συνεννοηθειτε, καλυτερα να μην μιλατε.
εκτος απο την διπλη δουλεια, υπαρχει και η κοινωνικοποιηση.
μπορει να μην εχεις πολλα λεφτα, αλλα και την ζωη σου, στα πλαισια της (αταιριαστης) οικογενειας σου την βλεπεις, εσυ. ασε την πατρικη οικογενεια στην θεση της, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥ, βρες αλλα ατομα να συνεννοεισαι, απεκτησε ζωη εκτος σπιτιου, ωστε να πηγαινεις σπιτι για ενα φαι και εναν υπνο μεχρι να μπορεσεις να αυτονομηθεις. ετσι, δεν θα χρειαζεται ουτε να μιλατε πολυ- πολυ, ουτε να μαλωνετε. και στην διαδικασια αυτη, ισως βρεις κανενα φιλαρακι για παρεα, που μπορει να βολευει να συγκατοικησετε.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ατομα δεν βρισκουν συνεννοηση με τους γονεις τους. οι γονεις ειναι αυτο που ειναι, ομως. απο ενα σημειο και περα, το βαρος πεφτει σε σενα για το τι θα κανεις με την δικη σου ζωη. και βεβαια παιζουν μεγαλο ρολο τα λεφτα, αλλα δεν ειναι μονο αυτο. υπαρχουν πολλα αλλα που αφορουν την ανεξαρτησια, που δεν τα κανεις.. φροντισε εκεινα, τουλαχιστον.

Δεν εχω φιλους,αλλα και να ειχα σε καμια περιπτωση δεν θα γουσταρα να μοιραστω την προσωπικη/ατομικη μου καθημερινοτητα με εναν φιλο.Ξερω ατομο που εχει λεφτα,μπορει να νοικιασει ανετα ενα σπιτι μονος του αλλα φοβαται την μοναξια και δεν φευγει απο το πατρικο του.

Από τη μια μας λες ότι δεν την παλεύεις με τν πατέρα σου και από την άλλη μας φέρνεις παράδειγμα έναν γνωστό σου που δεν φεύγει από το σπίτι του γιατί να μην νιώθει μόνος. Αποφάσισε τι θέλεις...

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Δεν εχω φιλους,αλλα και να ειχα σε καμια περιπτωση δεν θα γουσταρα να μοιραστω την προσωπικη/ατομικη μου καθημερινοτητα με εναν φιλο.Ξερω ατομο που εχει λεφτα,μπορει να νοικιασει ανετα ενα σπιτι μονος του αλλα φοβαται την μοναξια και δεν φευγει απο το πατρικο του.

---

δεν σε ρωτησα αν εχεις φιλους. το ξερω οτι δεν ειχες. σου ειπα ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙΣ ΓΙΑ να βρεις φιλους. δεν ειναι δυνατον οι μονες σου αναφορες για προσωπικες σχεσεις να ειναι η πατρικη σου οικογενεια, ειδικα και γιατι δεν εχετε καλες σχεσεις και δεν συνεννοειστε...
βρες ανθρωπους να συννενοεισαι! και κανοντας παρεα θα λυθουν και τα αλλα. γιατι κλεινεσαι στο σπιτι να μην μιλας με τον πατερα σου; βγες εξω, κανε δραστηριοτητες. γνωρισε κι αλλο κοσμο.
λες οτι δουλευεις. προσσεγγισε καποιο ατομο απο την δουλεια μηπως κανετε λιγη παρεα εκτος δουλειας.

Quote:

---

Originally Posted by Marylou25

Από τη μια μας λες ότι δεν την παλεύεις με τν πατέρα σου και από την άλλη μας φέρνεις παράδειγμα έναν γνωστό σου που δεν φεύγει από το σπίτι του γιατί να μην νιώθει μόνος. Αποφάσισε τι θέλεις...

---

Ναι,που διαφωνεις εσυ με το παραδειγμα αυτο? Εγω δεν μπορω οικονομικα να φυγω απο το σπιτι των γονιων μου,εκεινος μπορει,εχει λεφτα και δεν φευγει!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν σε ρωτησα αν εχεις φιλους. το ξερω οτι δεν ειχες. σου ειπα ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙΣ ΓΙΑ να βρεις φιλους. δεν ειναι δυνατον οι μονες σου αναφορες για προσωπικες σχεσεις να ειναι η πατρικη σου οικογενεια, ειδικα και γιατι δεν εχετε καλες σχεσεις και δεν συνεννοειστε...
βρες ανθρωπους να συννενοεισαι! και κανοντας παρεα θα λυθουν και τα αλλα. γιατι κλεινεσαι στο σπιτι να μην μιλας με τον πατερα σου; βγες εξω, κανε δραστηριοτητες. γνωρισε κι αλλο κοσμο.
λες οτι δουλευεις. προσσεγγισε καποιο ατομο απο την δουλεια μηπως κανετε λιγη παρεα εκτος δουλειας.

---

Eχω κανει δραστηριοτητες,τις παραταω μετα απο λιγο διαστημα,δεν με γεμιζουν,δεν ειναι τοσο απλο ομως οπως προτεινουν καποιοι,εεε κανε εθελοντισμο να γνωρισεις κοσμο,πηγαινε κανε πεζοπορια,η ανεβα στον ολυμπο και θα γνωρισεις εκει κοσμο,εχω 1-2 φιλους αλλα ειναι περιστασιακοι,δλδ εχουν την καθημερινοτητα τους,την ζωη τους,την σχεση τους,τους κολλητους φιλους,δεν θα ασχοληθουν σε συχνη βαση με εμενα.

Δεν με προσεγγιζουν ατομα ουτε απο την δουλεια ουτε απο αλλου για να γινουμε φιλοι,γνωστοι ναι.Μιλας με ατομο που εχει αποφευκτικη διαταραχη και του λες βγες εξω κοινωνικοποιησου λες και ειναι τοσο απλο για μενα να το κανω.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Ναι,που διαφωνεις εσυ με το παραδειγμα αυτο? Εγω δεν μπορω οικονομικα να φυγω απο το σπιτι των γονιων μου,εκεινος μπορει,εχει λεφτα και δεν φευγει!

---

Ναι δεν κατάλαβα που κολλάει αυτό με σένα και το ανέφερες. Το ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο αλλά τι περιμένεις να σου βρούμε φίλους ή να σου χαϊδεύουμε τα αυτιά και να σου λέμε εσυ δεν φταις πουθενά οι άλλοι φταίνε κάτσε σπίτι..? Και εγώ με το που χώρισα έμεινα μόνη, αλλά δεν μ φταίει κανείς γι αυτό, εγώ φταίω. Από εκεί και πέρα πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια και να μην απογοητεύεσαι , πάντως με το να κάθεσαι σπίτι δεν πρόκειται να γνωρίσεις άτομα, βγες έξω ξεκινά γυμναστήριο

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Eχω κανει δραστηριοτητες,τις παραταω μετα απο λιγο διαστημα,δεν με γεμιζουν,δεν ειναι τοσο απλο ομως οπως προτεινουν καποιοι,εεε κανε εθελοντισμο να γνωρισεις κοσμο,πηγαινε κανε πεζοπορια,η ανεβα στον ολυμπο και θα γνωρισεις εκει κοσμο,εχω 1-2 φιλους αλλα ειναι περιστασιακοι,δλδ εχουν την καθημερινοτητα τους,την ζωη τους,την σχεση τους,τους κολλητους φιλους,δεν θα ασχοληθουν σε συχνη βαση με εμενα.

Δεν με προσεγγιζουν ατομα ουτε απο την δουλεια ουτε απο αλλου για να γινουμε φιλοι,γνωστοι ναι.Μιλας με ατομο που εχει αποφευκτικη διαταραχη και του λες βγες εξω κοινωνικοποιησου λες και ειναι τοσο απλο για μενα να το κανω.

---

εκανες ψυχοθεραπεια και σου ειπαν αυτη την διαγνωση, ή την εβγαλες μονος σου;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εκανες ψυχοθεραπεια και σου ειπαν αυτη την διαγνωση, ή την εβγαλες μονος σου;

---

Eχω διαγνωση απο ψυχιατρο που την εβγαλε μετα απο μηνες ψυχοθεραπειων μαζι του.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Eχω διαγνωση απο ψυχιατρο που την εβγαλε μετα απο μηνες ψυχοθεραπειων μαζι του.

---

γιατι δεν ξεκινας ομαδικη ψυχοθεραπεια μηπως κοινωνικοποιηθεις τουλαχιστον με ατομα με το ιδιο προβλημα;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

γιατι δεν ξεκινας ομαδικη ψυχοθεραπεια μηπως κοινωνικοποιηθεις τουλαχιστον με ατομα με το ιδιο προβλημα;

---

Kανω ομαδικη θεραπεια 1,5 χρονο ηδη,δεν σημαινει πως η ομαδικη εχει πχ 8 ατομα με το ιδιο ακριβως μεμονομενο προβλημα.