Πατέρας ξαφνικά ανάπηρος

Καλησπέρα σας,τους τελευταίους μήνες αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση οικογενειακώς που θα κρατήσει χρόνια μιας και ο πατέρας μου στα 70 του έπαθε εγκεφαλικό και είναι κατακοιτος εδώ και λιγους μήνες.Δεν αυτοεξυπηρετειται,δεν τρωει κανονικα.Η πρόγνωση είναι δύσκολη μιας και δεν συνεργαζεται πληρως νοητικα.Εγω είμαι κάθε μέρα χάλια ψυχολογικα,κλαιω,σκεφτομαι ποσο αδικη ειναι η ζωη με ανθρωπους που δεν πειραξαν ουτε μυρμηγκι..Κυρίως η μητέρα μου ειναι εξαντλημενη σωματικα και ψυχολογικα που έχει αναλάβει πλήρως τη φροντίδα του. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ,πως να βρω κουράγιο και για τις 2 μας..Που να στηριχτω για να πω μια κσλη κουβεντα,να βρω μια ελπιδα.Έχω χάσει κάθε όρεξη για δουλειά,για τις μικρές χαρές της ζωής.. Όλα μου φαίνονται μάταια.. Κάνουμε το καλύτερο σε αυτό τον κόσμο για εμάς,για τους γύρω μας,για να καταλήξουμε να υποφέρουμε.. Οποιαδήποτε σκέψη ή τρόπος να το διαχειριστώ θα με βοηθούσε πολύ.Σας ευχαριστώ από καρδιάς.

Εχω περασει ακριβως τα ιδια απο τα 13 μου. Εγω τον εχασα το 2020. Δεν υπαρχει συμβουλη να σου δωσω. Μονο υπομονη και υποστηριξη στη μητερα σου οσο γινεται.

Η καινούρια μόδα είναι να είσαι κακός το καλός είναι ψεύτικο εγώ έχω πάθει 4 εγκεφαλικά ούτε που με νοιάζει φτιάχνει μόνο του ο Μητσοτάκης τους είπε να μην παίρνουν φάρμακα κι αυτοί τον ακούν εγώ δεν τον ακούω γιατί έκανε το κράτος μαζί με τουσ Γερμανούς μπουρδελο

Επί ΠΑΣΟΚ καπνιζαμε όλοι ουίσκι χαμός κ δεν πέθαινε κανένας κάνε τη ζωή σου κι άσε τον πατέρα σου κάνε ότι θεσ χωρισ λεφτά με λίγα λεφτά κι άσε τον πατέρα σου αυτά είναι για τουσ μεγάλους βρεσ ένα πιτσιρικά και κάνε ότι θεσ να κάνεις

Άμα δεις με τα μάτια μου ΠΩΣ είναι οι αντρεσ θα καταλάβεις γιατί μιλάω έτσι κ φταίνε οι μαλακεσ οι πολιτικοί

Quote:

---

Originally Posted by snowhite17

Που να στηριχτω για να πω μια κσλη κουβεντα,να βρω μια ελπιδα.Έχω χάσει κάθε όρεξη για δουλειά,για τις μικρές χαρές της ζωής.. Όλα μου φαίνονται μάταια.. Κάνουμε το καλύτερο σε αυτό τον κόσμο για εμάς,για τους γύρω μας,για να καταλήξουμε να υποφέρουμε.. Οποιαδήποτε σκέψη ή τρόπος να το διαχειριστώ θα με βοηθούσε πολύ.Σας ευχαριστώ από καρδιάς.

---

Στη θέση σας θα στρεφόμουν προς τον Θεό! Μίλησε με έναν ιερωμένο για την αδικία που βιώνεις και την απελπισία που νιώθεις.

Προσωπικά έκλεινα ένα ραντεβού για εξομολόγηση και πήγαινα και του έλεγα όλα τα παράπονά μου!

Έχουν πολύ μεγάλη πείρα από ανθρώπινη δυστυχία και έχουν πάντα κάτι να πουν!

Μονη σου θα τα περάσεις όλα... Υπάρχουν δεκάδες ανάλογες περιπτώσεις. Πρέπει να κρατήσεις αποστάσεις, σαν μεγάλο παιδί πρέπει να κυνηγήσεις τα όνειρα σου , δεν είσαι υποχρεωμένη να γηροκομήσεις τον πάτερα σου , προέχει η οικονομική αποκατάσταση, η ζωή είναι άδικη, στην ηλικία σου και για πολλά ακόμα χρόνια είσαι υποχρεωμένη να δουλεύεις. Τις ώρες που δουλεύεις πρέπει να περνάς καλά , να ξεχνιέσαι ,αν πιέζεσαι ίσως πρέπει να βρεις κάτι άλλο να κάνεις. Για μικρές χαρές αν δεν εχεις όρεξη δεν γίνεται να τις απολαύσεις, ωστόσο αν σκέφτεσαι γάμο και παιδιά τότε πρέπει να το κυνηγήσεις, διαφορετικά θα περάσουν τα χρόνια φροντίζοντας τους γονείς, αν το καθυστερήσεις δεν θα εχεις ούτε εσύ όρεξη να μπλέξεις αργότερα σε σχέση. Αν το επιτρέπουν τα οικονομικά καλό θα ταν να βρεις ενα σπίτι μόνη σου να απομακρυνθείς απο τις αρρώστιες και να πληρώσετε κάποιο άτομο για να βοηθάει την μητέρα σου , να απαλλαγεί κάποιες ώρες απο το άγχος και την επίβλεψη του πατέρα σου . Αν παντρευτείς ή μείνεις έγκυος μητέρα σου θα έχει και κάτι να περιμένει. Αν δεν έχετε ελεύθερο χρόνο μακρυά απο το πρόβλημα και αρχίσετε τις επισκέψεις σε γιατρούς τότε θα είναι χειρότερα. Η μητέρα σου θα είναι και αυτή μεγάλη δεν γίνεται να καταστρέψει την υγειά της και να παρουσιάσει προβληματάκια ( μέση, χέρια, κ.α)
Το τι θα πει ο κόσμος δεν πρέπει να σας απασχολεί, η αγάπη για τον άνθρωπο σας δεν φαίνεται με το πόσες ώρες τον φροντίζετε.
Δεν νομίζω και ο πατέρας σας να θέλει να βλέπει την κόρη του και την γυναίκα του μαραζώνουν δίπλα του , αν ήμουν εγώ σε τέτοια θέση θα ένιωθα βάρος. Σίγουρα περνάτε δύσκολα άλλα και ο άνθρωπος που δεν αυτοεξυπηρετείται, αν είναι σε θέση να αντιληφθεί την κατάστασή του θα νιώθει πολύ χειρότερα. Αν έχει λογική σκέψη θα σε θέλει να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να σε βλέπει έστω και για 1 ώρα ή μια μέρα αλλά χαρούμενη.

Πολύ δυσκολη κατάσταση. Μακαρι να ειχε φυγει στο εγκεφαλικο. Τωρα πρεπει να τον φροντισετε.

Αν απάτησε τη μάνα σου κλπ να τον έχετε όσο πιο καλά γίνεται για να μην τραβάει την προσοχή από ΤΙΣ γυναίκες είναι γνωστό σε ολουσ ότι είστε ανώμαλες κι όπου δείτε μαλάκια πάτε κ χωνεστε

Φαντασου καποιος να μην ειχε παιδια και γυναικα - να ηταν μονος στη ζωη και να το παθαινε αυτο. Αστα να πανε. Τουλαχιστον εχει εσας να τον περιποιηστε.

δικαιουται επιδομα αναπηριας το οποιο δεν ειναι και λιγο. αν δεν ασχοληθηκατε ακομα καντε το

Αντί να το θεραπευσουνε σε πληρώνουν μπράβο

Εμένα στο χωριό μου πάντως τα φτιάχνουμε μόνοι μας

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Στη θέση σας θα στρεφόμουν προς τον Θεό! Μίλησε με έναν ιερωμένο για την αδικία που βιώνεις και την απελπισία που νιώθεις.

Προσωπικά έκλεινα ένα ραντεβού για εξομολόγηση και πήγαινα και του έλεγα όλα τα παράπονά μου!

Έχουν πολύ μεγάλη πείρα από ανθρώπινη δυστυχία και έχουν πάντα κάτι να πουν!

---

Αλήθεια, έχουν πάντα κάτι να πουν. Αυτό είναι το κακό. Όσο για τη δυστυχία, φυσικά, είναι το πεδίο δράσης τους. (roll eyes).

Ψυχολόγο και όχι παπά θέλουν τα ψυχολογικά, άντε τώρα, κάναμε τους παπάδες και θεραπευτές. Ουστ.

Πες μας ότι είσαι ΓΤΠ χωρίς να μας πεις ότι είσαι ΓΤΠ.

Πες τα τύπισσα με τους αμόρφωτους Ζορό του Χριστιανισμού.

Εγώ είμαι ο σούπερ μαν ο ζορο ποιος είναι

Που τον θυμήθηκες μπράβο