Εδώ και αρκετό καιρό βιώνω κρίσεις πανικού. Έχουν γίνει καθημερινές και είμαι συνεχώς στρεσαρισμενη με έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα. Μόνο όταν διαβάζω εδώ μέσα νιώθω ότι κάπου ανήκω.
Printable View
Εδώ και αρκετό καιρό βιώνω κρίσεις πανικού. Έχουν γίνει καθημερινές και είμαι συνεχώς στρεσαρισμενη με έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα. Μόνο όταν διαβάζω εδώ μέσα νιώθω ότι κάπου ανήκω.
Γεια σου. Κι εγώ τα ίδια. Τι συμπτώματα έχεις;Quote:
Originally Posted by Tania123
Χωρις αντακαταθλιπτικα δεν θα γινεις καλα...θες θεραπεια....απομονη σου δεν θα γινεις καλα....φτιαχνει παντος ....μην το φοβασαιQuote:
Originally Posted by Tania123
Γεια σου. Λυπάμαι πολύ για αυτό που μας συμβαίνει. Εγώ ζαλάδες, πονοκεφάλους, σφηξιμο στο κεφάλι. Δύσπνοια με κόμπο στο λαιμό και το στομάχι, πόνους στο στήθος και την πλάτη και κάποιες φορές κολικός εντέρου. Για όλα αυτά έχω επισκεφτεί τα ΤΕΠ των νοσοκομείων αρκετές φορές.Quote:
Originally Posted by Sophie_
Σε ευχαριστώ πολύ.Quote:
Originally Posted by Babis1974
κούλαρε ρε φαρμακεμπόρα που είσαι και αυθεντίαQuote:
Originally Posted by Babis1974
και απόλυτος
Είναι ένα φόρουμ που στηρίζει ο ένας τον άλλον. Η πρόθεση του ήταν καλή και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.Quote:
Originally Posted by diogenis
έτερον εκάτερονQuote:
Originally Posted by Tania123
καλά κάνω και τοy τη λέω γιατί εκτός από εσένα αν και είναι δικό σου νήμα θα το διαβάσουν και άλλοι και πιθανόν να ακολουθήσουν και να πιστέψουν χωρίς σωφροσύνη
στα τυφλά τα λεγόμενα του
δεν είναι γιατρός και εδώ μέσα δεν κάνουμε προτροπή για φάρμακα από ότι ξέρω
Ακριβώς τα ίδια κι εγω... Πριν δύο μήνες οι ζαλαδες μου βαρεσαν κόκκινο... Χάλασα 1000€ σε γιατρούς... Μέχρι μαγνητική εγκεφάλου...φυσικά κανείς δε βρήκε τίποτα. Κάπως ηρεμουν τα συμπτώματα κάποιες μέρες κι άλλες όπως σήμερα πάνε να βγουν ξανά... Έχω εδώ κ μια ώρα λίγη ζαλη κ το μυαλό μου κάνει τρελά σενάρια... Θα πεθάνω, θα λιποθυμήσω, θα μείνω αβοήθητη... Προσπαθώ να ηρεμώ αλλά ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι. Κανείς ψυχοθεραπεία;Quote:
Originally Posted by Tania123
Σε καταλαβαίνω. Και εγώ πέρασα από σαράντα κύματα για να φτάσω στο σημείο να πάρω ηρεμιστικό . Καμιά φορά όμως τα χάπια ενδεχομένως να βοηθούν να γίνουμε πιο λειτουργικοί. Εγώ τώρα ψάχνω να βρω τη δύναμη να σηκωθώ από τον καναπέ για να φτιάξω κάτι στα παιδιά μου να φάνε. Νιώθω πως μόλις σηκωθώ θα πέσω, ότι δεν έχω δύναμη και ανάσα.Quote:
Originally Posted by diogenis
Όχι δυστυχώς δεν κάνω τίποτα. Εγώ μαγνητική θέλω να κάνω αλλά έχω έντονη κλειστοφοβία. Και εγώ προσπαθώ να ηρεμήσω. Πριν μου συμβεί όλο αυτό ήμουν ένας τέλειως διαφορετικός άνθρωπος. Δεν με αναγνωρίζω και δεν ξέρω πως θα γλιτώσω από όλο αυτό.Quote:
Originally Posted by Sophie_
Ρε σαλτα και....Quote:
Originally Posted by diogenis
Μια φορά παρέπεμψα σε αξιόπιστη ιστοσελίδα για περαιτέρω διευκρινήσεις σχετικά με την απότομη διακοπή των αντικαταθληπτικων/ βενζοδιαζεπινων, και μου κάνατε παρατήρηση..
( μπορώ να έχω μια πιο υπεύθυνη άποψη, καθώς είμαι βιοχημικός από το πανεπιστήμιο Αθηνών ,με σχετικό διδακτορικό στην νευροχημεια από το Imperial ...και παθών ,που έχει ασχοληθεί με το θέμα!)
Και επιτρέπεται να δίνονται συμβουλές για φάρμακα και ...δοσολογίες ελεύθερα, χωρίς κάποια επισήμανση..!
Ποσο ετων εισαι ?ποσο καιρο στεναχωριεσαι με τα ψυχοσωματικα ?Quote:
Originally Posted by Tania123
Είμαι 42. Τα τελευταία 2 χρόνια με ταλαιπωρούν πολύ οι κρίσεις πανικού και τα ψυχοσωματικά. Την πρώτη κρίση πανικού την έπαθα γύρω στα 26 μετά από έντονη ψυχολογική πίεση. Πάθαινα σπάνια στην αρχή. Αλλά τώρα είναι Γολγοθάς. Και τώρα που σου γράφω πάλι χάλια είμαι.Quote:
Originally Posted by Babis1974
Μια ζωή ήμουν παρούσα για όλους. Αυτή που πάντα είναι εκεί για να βοηθήσει, να στηρίξει, να βάλει πλάτη όπου χρειαστεί. Δεν ζητούσα ποτέ και τίποτα από κανένα. Όλα πίστευα ότι μπορώ να τα κάνω μόνη μου. Ακόμα και τα ζόρια μου μόνη μου για να μη στεναχωρήσω κανέναν. Ήταν ένα μεγάλο λάθος μου. Αν κάποιος βρίσκεται στην αρχή αυτής της κατάστασης, του φωνάζω με όλη μου τη δύναμη να ζητάει βοήθεια, να μοιράζεται και να νιώθει ότι έχει κάπου να στηριχτεί.
Μονη εισαι δεν εχεις καποιον δικο σου να σε στηριζει ?γονεις συζυγο κλπ?κοιτα πρεπει να ξερουμε ολοο μας να ζουμε με αυτα....ειβαι θεμα χημειας εγκεφαλου και σλεψεων....απλα εισαι σε εξαρση. .περνας δυσκολα....ξεκινα να κανεος κατι να το φερεις σε υφεση. ....θελει χρονο ....ομως θυμησου οτι μπορεις να ρο φερεςι παλι σε υφεση. . Ετσι δεν ειναι ?Quote:
Originally Posted by Tania123
Στο forum έκανα εγγραφή για αυτό το λόγο. Μόνο κάποιος που το πέρασε ή το περνάει μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτός ο διάολος. Ότι και να πεις σε όποιον δεν ξέρει είναι χειρότερα. Σου λέει άλλοι πεινάνε, άλλοι έχουν αυτό, άλλοι εκείνο και δε βγάζει πουθενά. Μέχρι πριν λίγο καιρό η σωματική εξάντληση με βοηθούσε. Όλο κάτι έκανα συνεχώς για να απασχολούμαι. Ακόμη και το λίγο χρόνο που μπορούσα να ξεκουραστώ κάτι έκανα. Τώρα δεν πιάνει. Νιώθω ότι δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου.Quote:
Originally Posted by Babis1974
Είμαι κι εγώ κλειστοφοβικη κι έκανα την εξέταση σε μηχάνημα ανοιχτού τύπου χωρίς κανένα πρόβλημα. Δες κι αυτή την επιλογήQuote:
Originally Posted by Tania123
Το κεφάλι πάλι δεν πρέπει να είναι κλεισμένο? Απλά δεν σε βάζουν ολόκληρη μέσα. Υπάρχει κάτι άλλο? Σε ευχαριστώ.Quote:
Originally Posted by Sophie_
Δεν χριαζετε να κανεις καμμια αλλη εξεταση....δεν εχεις ΤΙΠΟΤΑ..εχεις καταρευση ΨΥΧΙΚΑ...πας σε ενα ψυχιατρο...σου δινει μια θεραπεια.....σε 2 μηνες αρχιζεις κ συνερχεσε . .σε 6 μηνες θα εχιες συνελθει εντελως....θα βλεπεις τα πραγματα αλλιως ...κ θα γραψεις σογα σιγα τα παραπονα απο τους γυρω σ κ θα σταματησεις να ασχολησε κ με ολα τα ασχημα που βλεπεις τριγυρω σου ....εχεις ρεταρει ψυχικα κ θες βοηθεια για αμεσα αποτελσματα...οι γυρω σου δεκ μπορουν να σε κανουν καλα....μονη σ θα γινεις ...ΚΑΙ ΘΑΓΙΝΕΙΣ...σταματα τους γιατρους κ πας σε ψυχιατρο ....τα φιλια μ κ την συμπαρασταση μουQuote:
Originally Posted by Tania123
Γιατί θες να κάνεις μαγνητική? Σου είπε ο γιατρός ότι χρειάζεσαι;Quote:
Originally Posted by Tania123
Πιο πάνω, ο τρόπος που περιγράφεις αυτά που περνάς, δείχνει ότι έχεις καταλάβει πως λειτουργεί "όλο αυτό" και όμως θες να ακολουθήσεις το "παιχνίδι" του. Ψυχοθεραπεία κάνεις (μπορεί να το είπες σε κάποιο σημείο και να μην το είδα); Χρόνο για τον εαυτό σου έχεις; Να κάνεις κάτι να χαλαρώσεις, κάτι που να σ αρέσει;
Σε ευχαριστώ πολύ και για την συμπαράσταση και για το χρόνο σου. Να είσαι καλά.Quote:
Originally Posted by Babis1974
Γιατρός μου το έχει πει για να αποκλείσουμε το παθολογικό. Το κακό είναι ότι καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω. Η λογική μου δουλεύει αλλά δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Πάει όλο και χειρότερα. Όχι δεν κάνω ψυχοθεραπεία. Δεν έχω καθόλου χρόνο για μένα ή έτσι νιώθω τουλάχιστον. Είμαι πολύ συγκεντρωτική σαν άνθρωπος και περνάνε όλα από εμένα. Λάθος που το πληρώνω όπως φαίνεται.Quote:
Originally Posted by george1520
Να ξέρεις ότι θα βγεις εύκολα από αυτό αν πας σε κάποιον ψυχολόγο επειδή έχεις καταλάβει τι σου συμβαίνει. Να σου πω κάτι? Αν θες να πας, θα βρεις χρόνο. Έστω διαδικτυακα. Μπορώ να σου πω μια πλατφόρμα με ψυχολόγους. Το θέμα είναι ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που δεν θες να πας, τι πραγματικά σε κρατάει.Quote:
Originally Posted by Tania123
Αν νιώθεις ότι θα σε βοηθήσει να κάνεις μαγνητική, να την κάνεις, απλά για να σου φύγει η ιδέα. Για λίγο όμως θα είναι και το ξέρεις. Φροντίζες τόσα χρόνια τους άλλους και το σώμα σου, σου μιλάει. Δεν αντέχει άλλο. Ας κάνεις κάτι και για σένα.
Κατάλαβα. Με το συγκεντρωτική που ανέφερες και τα υπόλοιπα αυτοθυσιαστικά που έκανες και κάνεις. Πρώτον, μπορεί να ενυπάρχει μία τελειομανία, να πιστεύεις δηλαδή (υποσυνείδητα, που δεν το έχεις ποτέ ψάξει) ότι εσύ μόνο μπορείς να κάνεις τα πράγματα όπως τα θες, όχι οι άλλοι. Δεύτερον, να έχεις προχωρήσει σε κάποια υπεραναπλήρωση, λόγω ενοχών. Τρίτον, να πάσχεις από το σύνδρομο της αγίας, που θυσιάζει τον προσωπικό της χρόνο και δίνει και προσφέρει και τελικά παίρνει από τα τρία το μακρύτερο (σόρρυ για το γαλλικό). Ό,τι και να συμβαίνει, αν δεν αναπτύξεις έναν υγιή εγωισμό, που σημαίνει να σε βάλεις στη σωστή θέση ιεραρχικά ώστε να ΒΡΕΙΣ χρόνο για σένα και να ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ περιθώρια για αυτοδιάθεση, ψυχαγωγία, προσωπικές επιθυμίες και γούστα και γενικώς ένα συγύρισμα εσωτερικό, αυτά θα γυρνάνε να σε δαγκώνουν μια ζωή. Κάνε ως αρχή ένα διαίρει και βασίλευε, δώσε σε άλλους λίγο από το φόρτο που έχεις κοτσάρει στην πλάτη σου. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ το "αχ ο καημένος ο άντρας μου, θέλει αλλά δεν μπορεί". Υπάρχει το "Ε, είμαι κι εγώ εδώ, να κόψεις τον κόλο σου να με δεις και αν δε με βλέπεις θα σου τριβελίζω ολημερίς κι ολονυχτίς τα πάντα σου μέχρι να με δεις και να με αναγνωρίσεις". Δε γίνεται να συνεχίσεις έτσι και το ξέρεις.
Καλημέρα!!!Ομοιοπαθουσα κι εγώ με πάρα πολύ έντονες καθημερινές κρίσεις, γιατρούς μαγνητικές και εδώ και δύο μήνες με φαρμακευτική αγωγή.Αυτη την στιγμή όμως είμαι σε rebound( φυσιολογικό λέει ο γιατρός μου)λόγω ότι κόβω σταδιακά τα ηρεμιστικά.Ειναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που παίρναμε.Κανω ψυχοθεραπεία εννοείται και με παρακολουθεί και ψυχίατρος γιατί όσο το άφηνα γινόταν ακόμα περισσότερο πιο έντονο.Δες κάποιον ειδικό, θέλει χρόνο και υπομονή και όλα θα πάνε καλά!Quote:
Originally Posted by Tania123
Το ξέρω ότι όντως αν ήθελα να ασχοληθώ με τον εαυτό μου θα έβρισκα το χρόνο. Έχεις δίκιο. Τη μαγνητική για να είμαι ειλικρινής θέλω να την κάνω με το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στα παιδιά μου. Αυτό πρέπει να κάνω. Να αρχίσω να κοιτάω λίγο και εμένα. Στον ψυχολόγο μέχρι τώρα δεν έχω πάει, μάλλον γιατί φοβάμαι για αυτά που περιμένω να ακούσω. Δεν ξέρω. έχω ένα χάος μέσα στο κεφάλι μου. Νομίζω ότι έπρεπε στη ζωή μου να τα είχα κάνει όλα αλλιώς. Αν ρωτήσεις τους γύρω μου, με θεωρούν πετυχημένη. Αν ρωτήσεις εμένα θα σου πω ότι δεν είμαι. Επιτυχία είναι να νιώθεις ευτυχισμένος, χωρίς προσπάθεια, χωρίς υποχωρήσεις. Έτσι απλά.Quote:
Originally Posted by george1520
Πέτυχες λαβράκι. Έτσι ακριβώς είναι. Το γαλλικό μια χαρά το είπες. Σε ευχαριστώ.Quote:
Originally Posted by WildHoney
Εύχομαι να γλιτώσουμε από όλο αυτό. Δεν ξέρω αν έχεις οικογένεια. Νιώθω ότι ο χρόνος περνάει. Τα παιδιά μου μεγαλώνουν και δεν μπορώ να τα χαρώ. Εσύ ευτυχώς ζήτησες βοήθεια. Το ίδιο πρέπει να κάνω και εγώ. Και γρήγορα μάλιστα.Quote:
Originally Posted by Joanna K
Δεν με νοιαζει τι θα μου έλεγαν οι γύρω σου. Κανεις δεν ξέρει τι κουβαλάς μέσα σου. Θες να κάνεις μαγνητική επειδή φοβάσαι ότι κάτι έχεις. Τι όμως? Τι είναι αυτό που φοβάσαι ότι έχεις. Αφού θες να είσαι καλά για τα παιδιά σου γιατί δε χτυπάς το πρόβλημα στη ρίζα του? Είναι κρίμα να βλέπεις με τη λογική τι πραγματικά συμβαίνει και να αφήνεις το φόβο να σε παταει. Τον θάνατο δεν μπορούμε να τον νικήσουμε.Quote:
Originally Posted by Tania123
Αυτό είναι το θέμα. Τον θάνατο δεν τον φοβόμουν πριν κάνω παιδια. Ούτε και τώρα σε προσωπικό επίπεδο δεν τον φοβάμαι. Ίσα ίσα στα πολύ χάλια μου λέω και δεν τελειώνει τώρα να ξεμπερδευω. Για αυτό πρέπει να πάω όντως άμεσα ας γιατρό. Τι σκατα συμβαίνει μέσα στο μυαλό μου και την ψυχή μου εγώ δεν μπορώ να βάλω μόνη μου σε σειρά. Χάος. Μόνο αυτό νιώθω αυτή την στιγμή.Quote:
Originally Posted by george1520
Δεν φοβήθηκα το θάνατο όταν έμαθα ότι έχω όγκο στον εγκέφαλο. Τον φοβήθηκα όταν είχα κατάθλιψη. Όλα μέσα στο κεφάλι μας είναι. Το θέμα είναι πώς τα διαχειρίζεσαι. Τρέχεις απο γιατρό σε γιατρό επειδή κάθε φορά πονάς κάτι άλλο ή στέκεσαι απέναντι του και το αντιμετωπίζεις;Quote:
Originally Posted by Tania123
Και το ένα έκανα και το άλλο. Τίποτα από τα δύο δεν κατάφερα. Όπως είπες φοβήθηκες όταν είχες κατάθλιψη και όχι όταν εντός εισαγωγικων έπρεπε. Η ψυχή είναι φοβερό πράγμα. εγώ αυτή τη στιγμή και με ηρεμιστικό πάλι πνιγομαι. έχω έναν κόμπο στο Λαιμό και ο αέρας δε μου φτάνει.Quote:
Originally Posted by george1520
Δεν πήγες ψυχίατρο, δεν πήγες ψυχολόγο. Οπότε δεν το αντιμετωπισες. Στην ουσία σου παίζει μουσική ο φόβος και χορεύεις. Όπως και εγώ και όλοι μας.Quote:
Originally Posted by Tania123
Φοβήθηκα όταν είχα κατάθλιψη επειδή δεν ήξερα με τι παλεύω. Δεν μπορείς να του δώσεις εικόνα, δεν μπορείς να αποτυπώσεις πάνω σε ένα χαρτί τι φοβάσαι. Ζήτησα βοήθεια. Όλα στη ζωή μ τα αντιμετώπισα μόνος μου (κάποιες φορές από επιλογή). Εδώ ζήτησα βοήθεια. Αποδέχτηκα ότι δεν μπορώ άλλο, ότι δεν μπορώ πλέον να είμαι δυνατός. Και δεν το μετάνιωσα ούτε για ένα λεπτό. Δεν φοβάμαι πλέον.. Αναπνέω. Δεν πνίγομαι.
Μπράβο σου. Σου εύχομαι να μην γυρίσεις ποτέ πίσω. Ελπίζω και εγώ να μπορώ να πω κάποια μέρα ότι και εσύ. Σε ευχαριστώ.Quote:
Originally Posted by george1520
Δεν στα είπα για να μου πεις μπράβο. Απλά προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που σε εμποδιζει για να ζητήσεις βοήθεια. Νιώθω ότι πιστεύεις πως είσαι διαφορετική, ότι αποκλείεται εσύ να είσαι αδύναμη, σίγουρα είναι σωματικό το προβλημα και όχι επειδή έφαγε "σκάλωμα" το μυαλό.Quote:
Originally Posted by Tania123
Μία μέρα θα πεις αυτά που είπα και πολλά περισσότερα επειδή έχεις πιάσει το νόημα. Απλά ώρες ώρες το αφήνεις. Να σαι καλά.
Το μπράβο το είπα με χαρά. Όποιος καταφέρει να ξεφύγει πραγματικά είναι πολύ σημαντικό. Μια χαρά το έχω πιστέψει ότι συμβαίνει σε εμένα αυτό. Δυνατή ένιωθα μια φορά και έναν καιρό. Τώρα... δεν μπορώ να διαχειριστώ τίποτα.Quote:
Originally Posted by george1520
Χρειάζεσαι βοήθεια από ψυχολόγο (μπορεί και ψυχίατρο). Κάποια στιγμή θα το δεις καθαρά και θα κάνεις βημα.Quote:
Originally Posted by Tania123
Για online συνεδρίες υπάρχει η εφαρμογή my Therapist. Κανεις τα βήματα για ό,τι χρειάζεσαι και σου προτείνει ψυχολογους. Όταν διαλέξεις ψυχολόγο, μπορείς να μιλήσεις μαζί του και να δεις αν σου ταιριάζει, αλλιώς μιλάς με αλλον. Το έχουν δοκιμάσει δύο άτομα που ξέρω και είναι πολύ ευχαριστημένοι
Έχω κάνει δύο φορές σε ανοιχτού τύπου. Στο κεφάλι σου βάζουν κάτι σαν κάσκα που όμως δε σε κλείνει σε σημείο να μη βλέπεις ή να μη μπορείς να αναπνεύσεις. Είχα πάει τρομερά αγχωμενη την πρώτη φορά λόγω κλειστοφοβίας αλλά τελικά δεν ήταν τίποτα. Και ευρύχωρα είναι κ πολύ καλά ανεκτά.Quote:
Originally Posted by Tania123