Παιδιά εδώ και μέρες αισθάνομαι πόνος στα μάτια κατά την κίνηση και ζάλη όπως επίσης και πονοκεφάλους....το έχω πάθει κανείς??? Το έχω ξαναπαθει στο παρελθόν αλλά τώρα νομίζω είναι πιο έντονο..φοβάμαι μην έχω οπτική νευρίτιδα που διάβασα ...
Printable View
Παιδιά εδώ και μέρες αισθάνομαι πόνος στα μάτια κατά την κίνηση και ζάλη όπως επίσης και πονοκεφάλους....το έχω πάθει κανείς??? Το έχω ξαναπαθει στο παρελθόν αλλά τώρα νομίζω είναι πιο έντονο..φοβάμαι μην έχω οπτική νευρίτιδα που διάβασα ...
Δεν μπορώ να κοιμηθώ απόψε νιώθω μια αίσθηση ζάλης η οποία δεν ξέρω αν προέρχεται από άγχος ή κάτι παθολογικό....δεν αντέχω άλλο αυτό το άγχος.
Κάνεις με πόνο στα μάτια και πονοκέφαλο που να κρατάει μέρες ?
Έχετε βαρεθεί να διαβάζεται από εμένα εδώ στο φόρουμ.... αλλά ειλικρινά δεν έχω άτομα που να μπορούν να με καταλάβουν .μόνο τη μητέρα μου... αλλά δεν θέλω να της λέω συνέχεια όσα περνάω για να μην την στεναχωρώ...λοιπόν παιδιά έχω μια έξαρση άγχους,διότι πριν κάνα μήνα πέρασα κάποια μικρά θέματα υγείας έπεσαν όλα μαζεμένα ...και μέχρι να βρω τι ήταν είχα πολύ έντονο άγχος...το οποίο μάλλον άγχος μου βγαίνει τώρα....δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ νιώθω ζάλη πόνο στα μάτια δύσπνοια άγχος έντονο ....πείτε μου κατι σας παρακαλώ φοβάμαι πολύ ....νιώθω ότι θα πεθάνω ή θα τρελαθώ ..τρεμω
Κάνεις εδω
Παρών :) Μη φοβάσαι, δεν παθαίνεις τίποτα. Ο άνθρωπος ούτε πεθαίνει, ούτε τρελαίνεται τόσο εύκολα.. Μάζεψε πολλά το κουβαδάκι του άγχους σου και τώρα εκτονώνονται με αυτούς τους δυσάρεστους τρόπους. Τα συμπτώματα είναι δυσάρεστα, η εκτόνωση του άγχους μέσω αυτών των «βαλβίδων» αναγκαία ανακούφιση για τον οργανισμό σου. Κάνε υπομονή.. Μην ψάχνεις να διαβάζεις για τα διάφορα συμπτώματα. Σε επιβαρύνει. Κάνε κουράγιο..
Βασίλη σε ευχαριστώ που είσαι εδώ και που μου απάντησες...πόσο κακό κάνει το άγχος στο σώμα μας... αλλά και πώς να το αποβαλουμε..μακάρι να μπορέσω να κοιμηθώ απόψε..
Ειμαι πολύ αγχωμενη ...νιώθω ζάλη όταν κοιτάω κάτω και τριγυρω πόνο εσωτερικά στα μάτια και πονοκέφαλο εδώ και μιάμιση εβδομάδα....δεν ξέρω τι έχω και τι μου συμβαίνει φοβάμαι μην λυποθυμησω.επισης το βράδυ δυσκολεύομαι πολύ να κοιμηθώ λόγο του πόνου στα μάτια κ στο κεφάλι.το έχω πάθει κανείς αυτό?
Η ζάλη καλά κρατεί...δεν ξέρω αν είναι ψυχοσωματικό ή αν έχω κάτι σοβαρό....είμαι πολύ αγχωμενη...με πιάνει και όταν ξαπλώνω και φοβάμαι μην λυποθυμησω καθώς ξαπλώνω και σαν βουητό στα αυτιά...είναι κανεις εδώ? Έχω τρελό αγχος
Είναι ψυχοσωματικο. Όταν αλλάζει ο πόνος - η ενόχληση, (δηλαδή να πονας ή να νιώθεις περίεργα κάθε φορά σε άλλο σημείο του σώματος σου) να ξέρεις ότι δεν είναι σωματικό. Αλλα ούτε είναι της φαντασίας σου. Το σώμα σου, σου μιλάει.. Θυμάμαι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχα ένα βάρος πίσω στο κεφάλι, ακουγα και ένα συνεχόμενο βουητό. Έφυγε όταν άρχισα να πονάω κάτι άλλο.
Γίνεται να είναι ψυχοσωματικό πόνος στο μέτωπο κεφάλι και μάτια? Ειδικά στα μάτια μου φενεται παράξενο δεν έχω ακούσει πόνο στα μάτια από ψυχοσωματικο...είμαι πολύ κουρασμένη από τον πονο υποφέρω και μόνο που κοιταω
Θα σου πω τι πάθαινα εγώ στα μάτια. Τις ώρες που άρχιζε να βραδιάζει έβλεπα θολά όταν ήμουν έξω.. Σε σημείο που μου προκαλούσε πονοκέφαλο..
Είμαι εδώ αν θες να συζητήσεις το κομμάτι του ψυχολόγου και ψυχιάτρου. Αν δεν θες και προτιμάς να συζητάς μόνο αυτά οκ θα σου απαντάω μόνο γι αυτά. Αλλά πραγματικά είμαι διατεθειμένος να συζητήσουμε αυτό το κομμάτι, για να καταλάβεις τι σε κρατάει και δε πας.
Γιώργο σε ευχαριστώ για το κουράγιο που μου δίνεις....πυστεψε με είναι λύτρωση να μιλάω με κάποιον που καταλαβαίνει...φοβάμαι πολυ τον θάνατο και φοβάμαι πολύ μην αρρωστήσω και δεν θα μπορώ να φροντίσω το παιδάκι μου....τι θα απόγίνει άμα πάθω εγώ κατι
Θες να έχεις τον έλεγχο.. Να προλάβεις. Και επειδη αυτό δεν γίνεται και δεν θα γίνει ποτέ, τρελαίνεσαι. Όταν μου ζήτησε η ψυχολόγος να της πω τι περιμένω από τη ψυχοθεραπεία της απάντησα "να σταματήσω να φοβάμαι". Δεν ήξερα πως να της περιγράψω τι φοβάμαι, αλλά ταυτόχρονα είχα τόσα να πω. Και κάθε φορά που της έλεγα ότι πονάω και κάτι άλλο πάντα σκεφτόμουν ότι δεν με πιστεύει, ότι δεν είναι λογικό να πονάω και κάτι κάθε φορά, ότι θα με βγάλει τρελό. Πώς γίνεται για 3 συνεχόμενες μέρες να έχω ζάλη και ξαφνικά να έχω μόνο τσιμπήματα στη καρδιά. Αλλά τα ένιωθα. Και όσο τα ένιωθα φοβόμουν. Κάθε φορά πίστευα ότι ήταν η τελευταία μου. Οπότε νιώθω όλα οσα περνάς. Σε καταλαβαίνω. Και καταλαβαίνω την ανησυχια σου. Αλλά από αυτά δεν πεθαίνεις
Το πιο συχνό ψυχοσωματικό είναι ο πονοκέφαλος. Ο πόνος γενικότερα. Ένας από τους συχνότερους πονοκεφάλους είναι ο πόνος στους βολβούς των ματιών. Ειδικα κιόλας αν μεσα στη μέρα σου ταλαιπωρούνται τα μάτια σου πολύ (π.χ. οθόνες..)
Όσο για το άλλο που λες για το παιδάκι σου, κατ’ αρχήν να το χαίρεσαι. Κατά δεύτερον, ακριβώς για να μην πάθεις εσύ κάτι και μετά «απογίνει», κοίτα όσο είναι εφικτό να φροντίζεις εσένα και να μην αγχώνεσαι τόσο κι αρρωστήσεις.. Ασε τα υποθετικά και τα « τι θα γίνει αν…». Εστίασε στο τώρα που είναι το «δεν». (Τα ψυχοσωματικά δεν τα υπολογίζω, είναι απλά θορυβωδη και δυσάρεστα αλλά δεν παθαίνεις τίποτα απο αυτα. Το μόνο που θα πω είναι για τα μάτια, επειδή μια στο εκατομμύριο μάτια ειναι αυτά, αν δεις και επιμένει η ενόχληση πέρνα και μια βόλτα από τον οφθαλμίατρο να του τα πεις.. Όχι οτι περιμένω πως έχουν κάτι όμως…)
Αυτό ακριβώς νιώθω ότι θέλω να έχω τον έλεγχο...θέλω να προλάβω ένα κακό ένα πρόβλημα υγείας αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται....έχω μικρό παιδάκι και όταν σκέφτομαι ότι δεν θα είμαι ικανή να το φροντίσω άμα αρρωστήσω τρελενομαι....μακάρι ο Θεός να μου δώσει δύναμη να ξεπεράσω κάθε φόβο μου ..κάνω την προσπάθεια μου αλλά ίσως να μην είναι και μεγάλη προσπάθεια....ξέρω ότι με καταλαβαίνεις γιατί πέρασες τα ίδια..
Καλημέρα σε όλους και χρόνια πολλά... σήμερα δεν έχω πονοκέφαλο...έχω όμως τώρα αίσθηση δυσπνοιας λίγο ταχυπαλμια και αίσθηση λυποθυμιας....τι να κάνω τώρα έχω πανικό ότι θα πεθάνω ή θα λυποθυμησω
Καλημέρα και χρόνια πολλά και σε σένα. Ψυχραιμία και κουράγιο. Ούτε θα πεθάνεις, ούτε θα λιποθυμήσεις. Να προσέχεις όμως να μην αναπνέεις πολύ γρήγορα και κάνεις υπεραερισμό γιατί θα σου επιδεινώσει τα συμπτώματα του πανικού. Βρες να κάνεις κάτι που να μπορεί να σε απορροφήσει για λίγο και να πάρει την προσοχή σου από τα πολύ δυσάρεστα αλλά εντελώς ακίνδυνα συμπτώματα. Ένα τυχαίο παράδειγμα: Έχει πολύ ωραία μέρα έξω και η ώρα είναι η σωστή για να πας μια βόλτα να περπατήσεις και μετά να κάτσεις κάπου να πάρεις ένα ρόφημα (καλύτερα όχι καφέ..). Εύχομαι σύντομα να νιώσεις καλύτερα.. Υπομονή..
Σε τέτοιες περιπτώσεις σίγουρα θα χρειαστείς ένα αγχολυτικό χάπι τύπου ζαναξ . Σου έχουν γράψει ποτε ; Πίνεις γενικά φάρμακα ;
Δύσκολο να περάσεις τον πανικό όταν δε αυτός διαρκεί για μέρες όπως βλέπω από αυτά που γράφεις . Απλά είσαι στο πικ και δεν θα τα βγάλεις πέρα .
Από υγεία μια χαρά θα είσαι είμαι σίγουρος . Τα συμπτώματα επιμένουν γιατί επιμένεις κι εσυ . Άλλαξε τρόπο που βλέπεις τα πράγματα κάνε μια ψυχοθεραπεία και θα φεις βελτίωση σίγουρα . Αλλά για τώρα θες αγχολυτικό να σε ηρεμήσει στο σώμα και στο μυαλό .
Χρειάζομαι αγχολυτικο το νιώθω ότι δεν πάει άλλο..θέλω και ψυχικά αλλά κυρίως σωματικά ένα διάλειμμα να ηρεμήσω έστω και λίγο...πριν λίγο με έπιασε ένας λόξυγκας,και όπως έκανα τον λόξυγκα ένιωσα σαν αδυναμία κ τάση λυποθυμιας.ο λόξυγκας Μ πέρασε αλλά νιώθω ακόμα λίγο τάση λυποθυμιας...έχω αγχωθει πολύ παλι
Να πας σε έναν ψυχίατρο, να του πεις όλα αυτά που σου συμβαίνουν. Γιατρός είναι κι αυτός. Θα σου δώσει ό,τι χρειάζεται.
Ειναι μια περίοδος που είσαι πολύ ευαίσθητη, γιαυτό αναστατωνεσαι με το παραμικρό. Χρειάζεσαι στήριξη. Είναι τρομακτικα όλα αυτά και φοβάσαι, νιώθεις ανήμπορη (όλοι το νιώθουν αυτό όταν ηταν-ειναι στην ίδια φάση με σένα - κι εγώ).
Καταλαβαίνω αυτό που σκέφτεσαι όσο αφορά το παιδί σου. Αλλά τα παιδιά νιώθουν τα πάντα.. Νομίζεις δεν νιώθει που είσαι συνέχεια έτσι? Ποια δικαιολογία δίνεις στον εαυτό σου? Φοβάμαι μην πάθω κάτι και αφήσω το παιδί μόνο του? Και όλο αυτό το διάστημα, απολαμβάνεις το χρόνο που έχεις με το παιδί σου? Ζεις τη ζωή σου?
Ήμουν στη φάση που είσαι.. Ακόμη και ο αέρας που φυσούσε μου δημιουργούσε σκέψεις, φόβο οτι θα πάθω κάτι μετά και έπρεπε (αυτό το πρέπει τα κάνει όλα) να προλάβω.. Τώρα όλα αυτά έμειναν πίσω. Στην ουσία μάζεψα τόσα πολλά που έφτασε η μέρα που λύγισα. Γι αυτο φοβόμουν τις αρρώστιες και γενικά μη πάθω κάτι (το θάνατο φοβόμουν).
Όλα καλά θα πάνε, δεν πεθαίνεις από όλα αυτά, το μόνο που χρειάζεται είναι να δυναμώσεις.
Δύσκολο βράδυ ξανά για εμένα...από χθες έχω έναν ελαφρύ πονόλαιμο ελάχιστο..πριν έφαγα βαριά για βραδυνό και τώρα έχω από τις 9 ως τώρα ταχυκαρδία βάρος στο στομάχι...δεν μπορώ ούτε να κοιμηθώ.επισης νιώθω μόλις πάω να κοιμηθώ σαν ζάλη και μούδιασμα στο σώμα .....δεν ξέρω αν όλα αυτά είναι από το άγχος ή αν παθαίνω καρδιακό έχω φοβηθεί πολύ πάλι και το κακό είναι ότι δεν θα κοιμηθώ απόψε όπως φενεται...παιδιά δεν αντέχω άλλο αυτές τις καταστάσεις...είναι κανείς εδώ ?
Ευτυχώς μπόρεσα και κοιμήθηκα λίγο..αλλά είδα έναν εφιάλτη τόσο τρομακτικό κάτι πολύ τρομακτικό....και ξύπνησα με ταχυκαρδία κάψιμο στο στήθος σαν κούραση δύσπνοια λίγο ζάλη...γενικά έχω αγχωθει μην έχω πάθει κάτι στην καρδιά επειδή περνάω και μια ελαφριά ίωση.
.είμαι τέρμα στρεσσαρισμενη είναι κανένας εδώ τέτοια ώρα?
Η ψυχολογική βία μπορεί να προκαλέσει κρίσεις πανικού και έντονα ψυχοσωματικά?
Λεκτική βία ...λόγια άσχημα που πονάνε καθημερινά...δεν θα ήθελα να πω από ποιον...αλλα ναι δέχομαι...γενικά έχω πολύ άγχος που δεν ξέρω αν είναι από όλα αυτά....τώρα νιώθω ότι θα λυποθυμησω ζαλάδα και αίσθηση λες και έχω ένα κενό στην καρδιά ...φοβάμαι μην πεθάνω.
Εμεισ μεγαλώσαμε στο δάσος με τα αγγούρια γι αυτό φοράμε τσιγγινο σωβρακο
Έφαγε η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι
Νιώθω ότι θα σταματήσει η καρδιά μου...ότι θα λυποθυμησω....το έχει νιώσει κανείς....έχω έντονο άγχος .νιώθω ότι θα πεθανω
Είναι κανείς άνθρωπος εδώ? Νιώθω ένα σφίξιμο στην καρδιά μου και αίσθηση ότι θα σταματήσει σαν κενό στο στήθος ...έχω στρεσσαριστει πολυ
Που είσαι τώρα? Τι σου αρέσει να κάνεις γενικά? Κάτι που να σε χαλαρώνει? Να ακούς μουσική? Να συζητάς? Τι θα σε ηρεμουσε αυτή την στιγμή? Εγώ άκουγα μουσική όταν ένιωθα έτσι.
Δεν πεθαίνεις από αυτό. Το είχα πάθει πολλές φορές και ακόμη είμαι ζωντανός. Νομίζω.
Αν θες μπορείς να μας πει τι σε αναστάτωσε
Δεν με αναστάτωσε κάτι συγκεκριμένο....έχω καθημερινή λεκτική βία...είμαι σε μόνιμο άγχος.....οι σωματικές ενοχλήσεις τις νιώθω αληθινές λες και έχω κάτι σοβαρό σωματικο πρόβλημα....δεν ξέρω αν αντέχω άλλο... νομίζω θα πεθάνω
Ο άντρας μου μου μιλάει πολύ άσχημα δεν με ακούει ποτέ.ακουω υποτιμητικά λόγια που πονάνε ....κάθε μέρα καβγάδες και έχω και μικρό παιδάκι...αυτή τη στιγμή κλαίω δεν αντέχω άλλο αυτό τον άνθρωπο.
Είμαι πολύ δυστιχισμενη
Λυπάμαι που νιώθεις έτσι.. Κάνε κουράγιο.. Να σκεφτείς ήρεμα και ψύχραιμα, όχι βεβιασμένες σπασμωδικές αποφάσεις της στιγμής για κάτι τόσο σοβαρό όπως η ζωή σου και η ζωή του παιδιού σου.. Σου εύχομαι να έχεις περισσότερο «νερό» από τη «φωτιά» που έρχεται πάνω σου.. Ψυχραιμία και υπομονή.. Δε θα είναι για πάντα έτσι τα πράγματα..
Με κατηγορεί και κακολογεί για οοοολα.δεν υπάρχει κάτι καλό που να κάνω εγώ...όλα αρνητικά τα βλέπει.....αυτή τη στιγμή έχω πάθει κρίση πανικού έχω πολύ άγχος...νιώθω ότι θα τρελαθώ ...νιώθω σαν μουδιάζουν τα πόδια μου.εψω αγχωθει πολύ....δεν είμαι καθόλου καλά ..έχω πολύ στεναχώρια μέσα μου και ενοχλήσεις έντονες σωματικές...φοβάμαι μην τρελάθηκα ή μην τρελαθώ από την πολύ πίεση....
Δεν θα τρελαθείς. Απλα κουράζεσαι. Και είναι λογικό
Οικονομικά πως εισαι? Δουλεύεις?
Έγινε κάτι πριν γράψεις αυτό το μήνυμα? Ή χθες? Με τον άντρα σου εννοώ. Τι νιώθεις τώρα?
ο αντρας σου ανεκαθεν ειναι ετσι και εσυ απλα τωρα κουραστηκες ή εγινε κατι και αλλαξε;
μιλας για κατι πολυσοβαρο και λυπαμαι πραγματικα γι αυτο που νιωθεις .
Ο χωρισμος δυστυχώς ειναι η καραμελα στο στομα μερικων που δεν εχουν καταφερει ποτε να μπουν μεα σε μια σχεση και δουν τι συμβαινει με τον ιδιο τους τον εαυτο ..
Συμπεριφορα αποφυγης που μετεπειτα σε κανει να οδηγθεις παλι σε μια επιλογη λαθους συντροφου .
Αν δεν καταλαβεις γιατι τον επελεξες πως θα προχωρησεις ;
Αν δεν κταλαβεις οτι ησουν απο την αρχη με ενα κακοποιητικο συντροφο ή αν δεχτηκα μετα κακοποιηση ,δεν θα σε βοηθησει ουτε να τον αντιμετωπισεις αλλα ουτε και να χωρισεις χωρις να αισθανεσαι εσυ η ιδια παλι ενοχες .
καμια φορα μπαινουμε σε κακοποιητικες σχεσεις γιατι αυτη νομιζουμ εειναι η ¨αγαπη ¨
αληθεια τα χεις συζητησει ποτε ολα αυτα με καποιον να καταλαβεις γιατι δεχεσαι κατ τετοιο και νιωθεις δυστυχησμενη ;
Οταν καποιος μας κακοποιει περισσοτερο θυμωμενοι ειμαστε απεναντι του και δεν του το επιτρεπουμε .Δεν κανουμε την δικη του πραξη δικη μας ωστε να στεναχωριομαστε .Αυτος ευθυνεται οχι εσυ .