Γιατι προσελκυω μονο τοξικους;

Γεια σας! Εχω ξανακανει ενα θρεντ σε αυτη την κατηγορια του φορουμ σχετικα με το οτι δεν εχω φιλους. Εχω μονο το αγορι μου (ειναι η πρωτη μου σχεση την οποια εκανα στα 19-20). Στο καινουριο θρεντ ομως θα ηθελα να θιξω ενα αλλο θεμα. Υπαρχει κατι που με τρωει μεσα μου και δεν μπορω να ηρεμησω καθολου. Ειμαι κυριολεκτικα το μονο ατομο που ξερω που τα εχει παει τοσο σκατα στο θεμα της φιλιας. Ημουν παντα κλειστη και δεν μιλουσα σχεδον καθολου. Επισης σχεδον παντα "απομονωνα" τον εαυτο μου (δεν μπορω να καταλαβω ακριβως γιατι) χωρις να με νοιαζουν ιδιαιτερα οι συνεπειες. Δεν ειχα ποτε κολλητο φιλο η κολλητη φιλη. Μονο στο νηπιαγωγειο. Τωρα τελειωνω το πανεπιστημιο (του χρονου λογικα). Καθε φορα που προσεγγιζα καποιον η με προσεγγιζε αυτος κατεληγε να ειναι τοξικος. Το εχω συζητησει με το αγορι μου και τους γονεις μου και καταληγουμε στο συμπερασμα οτι δεν εχω κανει καποιο λαθος. Η τουλαχιστον κατι ακραιο. Πως γινεται να μη γνωριζω ενα νορμαλ ατομο οταν εχω τοση αγαπη και τοσο νοιαξιμο μεσα μου να δωσω; Δεν εχω κανει ποτε μακροχρονια φιλια καθως αναγκαζομουν να ξεκοψω με τις συμπεριφορες που αντιμετωπιζα. Και με ατομα που δεν ειχα καποιο θεμα απλα χανομουν (διαφορετικες υποχρεωσεις η εκαναν καινουριες παρεες). Εχω προσπαθησει να ξαναβρεθω με πολλους γνωστους αλλα παντα η δεν ταιριαζουμε η δεν μου δινουν σημασια. Ειμαι 21 πλεον και ολοι εχουν ηδη φιλους και 100 δουλειες να κανουν οποτε δεν ανοιγουν τους κυκλους τους. Βλεπω οτι οι περισσοτεροι αντιμετωπιζουν δυσκολιες αλλα εχουν παντα ενα φιλο (η εστω ενα γνωστο διπλα τους). Η εχουν μια γνωριμια που κραταει χρονια (και ας μην ειναι φιλια φιλια, καταλαβατε). Βλεπω οτι ειμαι ο μονος ανθρωπος που δεν το εχει. Και τωρα τελευταια ουτε τα υπολοιπα πραγματα στη ζωη μου πανε καλα. Τι να κανω για να το ξεπερασω (αφου πλεον δεν αλλαζει δυστυχως τη βλακεια μου την εκανα) και να προχωρησω στη ζωη μου κανονικα;

Υ.Γ.: Εννοειται οτι καθε απαντηση/γνωμη ειναι ευπροσδεκτη αλλα θα ηθελα αν γινεται πιο καλοπροαιρετες απαντησεις. Εχω κουραστει παρα πολυ να κανω bullying στον εαυτο μου για την τυχη μου και τις λαθος επιλογες μου. Θα ηθελα να ακουσω κατι που θα με κανει να νιωσω καλυτερα. Ευχαριστω εκ των προτερων!

Κάποια αίτια υπάρχουν πάντα για να απομονώνουμε τον εαυτό μας, ακόμα και στο νηπιαγωγείο. Ίσως το οικογενειακό σου περιβάλλον να μην σε ενθάρρυνε ή σου παρείχε ευκαιρίες κοινωνικοποίησης. Η κατάσταση αυτή αν δεν ανατραπεί, ήτοι ξυπνήσει άλλος άνθρωπος μέσα σου ή βρεθείς στο πλέον αγαπησιάρικο περιβάλλον, θα συνεχίζει εσαεί. Θα σου τύχει να βρεθείς έπειτα στη ζωή σου στα πλέον κατάλληλα περιβάλλοντα ανθρώπων και όμως δεν θα μπορείς να δημιουργήσεις μαζί τους φιλία. Η απογοήτευση μας αυτή και η χαμηλή αυτοεκτίμηση που μας δημιουργεί αυτή η αντιμετώπιση μας σπρώχνει σε τοξικούς ανθρώπους, αφού υποσυνείδητα κρίνουμε πως τους είμαστε αποδεκτοί, όντως μας αποδέχονται, κι έτσι κάνουμε τοξικές φιλίες ή μας εκμεταλλεύονται βλέποντας την αδυναμία που βγάζουμε. Με τους παλιούς γνωστούς απλά κράτα πόρτα ανοικτή με επικοινωνία που και που διότι ισως τους χρειαστείς για κάποια πληροφόρηση σε κάτι ή για κάποια δουλειά ή υποχρέωση σου. Νοείται ότι κι αυτοί έχουν τις καλές τους φιλίες στις οποίες δεν ανήκεις εσύ. Ήδη σε έχουν εντάξει στους καλούς γνωστούς ή σε γνωστά πρόσωπα. Στυς χώρους όπου κινείσαι ψάξε βρες ανθρώπου ςπου να καταλαβαίνεις ότι ταιριάζεται σαν χαρακτήρες. Μην ποντάρεις σε αυτούς που ως χαρακτήρες σε ενθουσιάζουν διότι πολύ πιθανόν και πάλι να γίνεται καλοί γνωστοί ή να σου γυρίσουν την πλάτη με τρόπο. Θετικο το ότι είσαι σε ηλικία που μπόρεις μέσα σου, κι αν θες με τη βοηθεια κάποιου ψυχολόγου, να βελτιωθείς, ήτοι ο χαρακτήρας σου είναι ακόμα εύπλαστος για αλλαγή προς αυτό που σου λείπει.

Ευχαριστω πολυ Γιαννη! Δεν ειναι περιεργο ομως ολο αυτο; Σχεδον ολοι μου οι παλιοι γνωστοι με συμπαθουν αλλα δεν μπορεσα να δημιουργησω καμια φιλια. Και οταν προσπαθουσα ημουν τοσο ησυχη που δεν ημουν ενδιαφερον. Στις ηλικιες που μπορουσα να κανω κατι δεν το εκανα και τωρα ειμαι σαν "καταδικασμενη". Θα ηθελα να γνωρισω καποιον που να εχει κοινα βιωματα με εμενα για να μη νιωθω τοσο μονη μου αλλα απο την αλλη δεν το ευχομαι σε κανεναν ολο αυτο. Θυμαμαι πολυ χαρακτηριστικα εναν φιλο του αγοριου μου να με κραζει που δεν εχω μακροχρονιες φιλιες. Δεν φταιω αποκλειστικα εγω και λυπαμαι πολυ που δεν τα εχω καταφερει. Δεν μπορω να ακουω τον καθε βλακα να μου το χτυπαει. Ηδη το χτυπαω εγω στον εαυτο μου. Ειναι ρεντ φλαγκ θεωρειται;
Η μεγαλυτερη βλακεια που εκανα ηταν να μην ξεκοβω και να κραταω τους τοξικους. Αλλα πως εξηγειται οτι προσελκυα μονο τοξικους; Δεν θα επρεπε να προσελκυσω καποιον που απο την αρχη να ειναι μια χαρα; Και ας χανομασταν μετα που λεει ο λογος. Δεν ειναι πολυ περιεργο; Σιγουρα εφταιγαν και καποια μοτιβα συμπεριφορων απο την οικογενεια μου. Εκει θα συμφωνησω. Μα σε τιποτα πια να μην εχω μια "τυχη" ;

Σε συμπαθούσαν αλλά δεν υπήρχαν οι δίαυλοι η συμπάθεια να μετεξελιχθεί σε φιλία λόγω χαρακτήρα. Μόνο με άτομα σαν κι αυτά που σου είπα. Οι τοξικοί βιώνουν απόρριψη απ αυτούς τους καλους σαν κι αυτούς που περιγράφεις ή ήδη την έχουν συνηθίσει και ζουν στην κοσμάρα τους από πλευράς μη αποδοχής από καλούς, κι έτσι είναι πιο δεκτικοί ή εύκολα προσεγγίζουν άτομα με κάποιο προφίλ κυρίως χαμηλών τόνων, συναισθηματικούς, ήσυχους, που δεν έχουν στενές παρέες.

Δεν υπηρχαν ακριβως αιτια (απανταω ξανα στο προηγουμενο) απλα η ενιωθα αβολα η δεν προσπαθουσα αρκετα. Και τωρα νιωθω οτι ειναι αργα. Δηλαδη τωρα θελω να ζησω κατι για το οποιο δεν προσπαθησα οταν ηταν η ωρα. Δεν μπορω να στηριξω ποτε τις επιλογες μου ειτε σωστες ειτε λαθος. Επισης δεν ξερω με ποιο τροπο να προσπαθησω για κατι αν δεν μου αρεσει μια επιλογη μου. Δεν μπορω να αποδεχτω τιποτα. Ναι ειναι ολα μεγαλα λογια και φαινεται οτι ειμαι στο χειλος του γκρεμου. Αλλα ετσι φαινεται επειδη δεν τα εχω καταφερει ακομα. Θελω να πιστευω οτι καποια στιγμη θα τα καταφερω και δεν σκεφτομαι/νιωθω καθολου ετσι. Και ας ηταν "περιεργη" η ζωη μου.

Πιστευετε οτι δημιουργειται πραγματικη πραγματικη φιλια στην ενηλικη ζωη; Οταν καποιος δεν εχει δει ολες σου τις φασεις.

Και αυτοι που δεν φαινοντουσαν γιατι εγιναν τοξικοι στην πορεια; Δεν αλλαξαν απλως οι δρομοι μας. Εγιναν οντως τοξικοι. Το αξιζα αυτο;

Θελω να παω σε ψυχολογο αλλα δεν εχω τα χρηματα αυτη τη στιγμη

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Σε συμπαθούσαν αλλά δεν υπήρχαν οι δίαυλοι η συμπάθεια να μετεξελιχθεί σε φιλία λόγω χαρακτήρα. Μόνο με άτομα σαν κι αυτά που σου είπα. Οι τοξικοί βιώνουν απόρριψη απ αυτούς τους καλους σαν κι αυτούς που περιγράφεις ή ήδη την έχουν συνηθίσει και ζουν στην κοσμάρα τους από πλευράς μη αποδοχής από καλούς, κι έτσι είναι πιο δεκτικοί ή εύκολα προσεγγίζουν άτομα με κάποιο προφίλ κυρίως χαμηλών τόνων, συναισθηματικούς, ήσυχους, που δεν έχουν στενές παρέες.

---

Ισχυει. Ανα τα χρονια εχω κανει πολυ κακες παρεες μεχρι και με ατομα που εκαναν εμποριο ν*ρκωτικων. Και με οσους προσεγγιζω δεν δουλευει για καποιο λογο. Μονο εγω προσπαθω. Καθονται και λενε ολοι οτι δεν εχουν πολλους φιλους και να μη στενοχωριεμαι αλλαεγω αυτη τη στιγμη δεν εχω κανεναν. Ουτε μακροχρονιες φιλιες ειχα ποτε. Με εχουν αφησει και αυτοι που ημασταν "καλα" υποτιθεται και δεν ημουν τοσο κλειστη. Μετα πως να μην εχω trust issues?

Επισης ειχα μια ευκαιρια στη ζωη μου να κανω φιλους (σε διαφορετικο σχολειο) και την "πεταξα" παιρνοντας μεταγραφη μονο και μονο για να μη δυσκολευτω με τα μαθηματα και καλα. Που μια χαρα θα τα καταφερνα παλι αν προσπαθουσα λιγο παραπανω. Τα παιδια εκει με ειχαν προσεγγισει ομορφα (τα περισσοτερα) και εγω επελεξα να παω ξανα στο παλιο σχολειο που μου εκαναν bullying μονο και μονο επειδη μου ηταν γνωριμο το περιβαλλον. Ειμαι η δεν ειμαι ηλιθια; Για αυτο λεω συνεχεια οτι δεν ηταν γραφτο μου να κανω φιλους. Οι παρεες δημιουργουνται ευκολα. Εγω ουτε αυτο δεν μπορουσα να κανω. (Οι παρεες οχι οι πραγματικοι φιλοι καταλαβατε)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Θελω να παω σε ψυχολογο αλλα δεν εχω τα χρηματα αυτη τη στιγμη

---

Μπορείς να κάνεις και διαδικτυακά. Είναι καλύτερες οι τιμές.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Γεια σας! Εχω ξανακανει ενα θρεντ σε αυτη την κατηγορια του φορουμ σχετικα με το οτι δεν εχω φιλους. Εχω μονο το αγορι μου (ειναι η πρωτη μου σχεση την οποια εκανα στα 19-20). Στο καινουριο θρεντ ομως θα ηθελα να θιξω ενα αλλο θεμα. Υπαρχει κατι που με τρωει μεσα μου και δεν μπορω να ηρεμησω καθολου. Ειμαι κυριολεκτικα το μονο ατομο που ξερω που τα εχει παει τοσο σκατα στο θεμα της φιλιας. Ημουν παντα κλειστη και δεν μιλουσα σχεδον καθολου. Επισης σχεδον παντα "απομονωνα" τον εαυτο μου (δεν μπορω να καταλαβω ακριβως γιατι) χωρις να με νοιαζουν ιδιαιτερα οι συνεπειες. Δεν ειχα ποτε κολλητο φιλο η κολλητη φιλη. Μονο στο νηπιαγωγειο. Τωρα τελειωνω το πανεπιστημιο (του χρονου λογικα). Καθε φορα που προσεγγιζα καποιον η με προσεγγιζε αυτος κατεληγε να ειναι τοξικος. Το εχω συζητησει με το αγορι μου και τους γονεις μου και καταληγουμε στο συμπερασμα οτι δεν εχω κανει καποιο λαθος. Η τουλαχιστον κατι ακραιο. Πως γινεται να μη γνωριζω ενα νορμαλ ατομο οταν εχω τοση αγαπη και τοσο νοιαξιμο μεσα μου να δωσω; Δεν εχω κανει ποτε μακροχρονια φιλια καθως αναγκαζομουν να ξεκοψω με τις συμπεριφορες που αντιμετωπιζα. Και με ατομα που δεν ειχα καποιο θεμα απλα χανομουν (διαφορετικες υποχρεωσεις η εκαναν καινουριες παρεες). Εχω προσπαθησει να ξαναβρεθω με πολλους γνωστους αλλα παντα η δεν ταιριαζουμε η δεν μου δινουν σημασια. Ειμαι 21 πλεον και ολοι εχουν ηδη φιλους και 100 δουλειες να κανουν οποτε δεν ανοιγουν τους κυκλους τους. Βλεπω οτι οι περισσοτεροι αντιμετωπιζουν δυσκολιες αλλα εχουν παντα ενα φιλο (η εστω ενα γνωστο διπλα τους). Η εχουν μια γνωριμια που κραταει χρονια (και ας μην ειναι φιλια φιλια, καταλαβατε). Βλεπω οτι ειμαι ο μονος ανθρωπος που δεν το εχει. Και τωρα τελευταια ουτε τα υπολοιπα πραγματα στη ζωη μου πανε καλα. Τι να κανω για να το ξεπερασω (αφου πλεον δεν αλλαζει δυστυχως τη βλακεια μου την εκανα) και να προχωρησω στη ζωη μου κανονικα;

Υ.Γ.: Εννοειται οτι καθε απαντηση/γνωμη ειναι ευπροσδεκτη αλλα θα ηθελα αν γινεται πιο καλοπροαιρετες απαντησεις. Εχω κουραστει παρα πολυ να κανω bullying στον εαυτο μου για την τυχη μου και τις λαθος επιλογες μου. Θα ηθελα να ακουσω κατι που θα με κανει να νιωσω καλυτερα. Ευχαριστω εκ των προτερων!

---

ας μιλησουμε λιγο, συγκεκριμενα...
οταν λες οτι ολοι οσοι τελικα ηρθατε κοντα, τελικα εγιναν τοξικοι, για ποσα ατομα μιλαμε;
αν θυμασαι, ακριβως, πες ακριβως αν δεν θυμασαι ακριβως, πες μια ταξη μεγθους. μιλας δλδ για 2 ατομα; για 5 ; για 10; για ποσα ατομα;
οι γονεις σου και το αγορι σου, τα γνωρισαν επισης τα ατομα αυτα, η το συζητησατε απο δικες σου περιγραφες;
και τελος, το "τοξικος" εχει γινει μια πολυ συχνη καραμελα, ψαχνοντας ομως προσεκτικα δεν μιλανε για πραγματικη "το ξικοτα", αλλα για κατι αλλο.
πες μου οσο πιο αναλυτικα μπορεις, τι εννοεις με τον χαρακτηρισμο "τοξικοι"; τι ακριβως κανανε; το κανανε ολοι με τον ιδιο τροπο; περιγραψε λιγο.

λες οτι δεν το εχει κανενας αλλος αυτο με την αποτυχια στην φιλια και εχει φανει σε παραπολλα μηνυματα η συγκριση σου με τους "επιτυχημενους αλλους" που σε κομπλαρει και σε στεναχωρει πολυ.
ξεπερνωντας προς το παρον το γεγονος οτι αποκλειεται να μιλας για ΟΛΟΥΣ τους αλλους, γιατι ουτε μπορει να τους ξερεις ολους τους αλλους, ουτε εχεις κανει και ποιος ξερει ποσο πολλες γνωριμιες μιας και εισαι και μικρη και συνεσταλμενη και απομονωμενη, αν υποθεσουμε οτι τελικα μαθαινες/ γνωριζες κι αλλα ατομα χωρις καθολου φιλους, θα μπορουσες να το ξεπερασεις; ο φιλος σου λειπει, ή αυτο που σε ριχνει τοσο ειναι η αποτυχια συγκρινομενη με τους αλλους;

αυτα τα ολιγα προς το παρον..

Οι λόγοι που ελκύει κανείς τοξικούς ανθρώπους μπορεί να είναι:

Α) Το ότι έχει περιορισμένο κύκλο γνωριμιών, άρα αναγκαστικά θα συναναστραφεί με τους ανθρώπους που έχει δίπλα του, ακόμα κι αν αυτοί είναι τοξικοί. Για παράδειγμα στο σχολείο σε μια τάξη υπάρχουν 30 παιδιά (15 αγόρια, 15 κορίτσια και τα 10 είναι τοξικά). Σε ένα γραφείο 5 εργαζόμενοι και οι 3 είναι τοξικοί. Υποχρεώνεσαι εκ των πραγμάτων να συνεργαστείς και να συναναστραφείς και με αυτούς. Οι τοξικοί άνθρωποι είναι πολύ χειριστικοί και ύπουλοι, οπότε είναι δύσκολο να τους καταλάβεις από την πρώτη κιόλας στιγμή. Τους καταλαβαίνεις δυστυχώς, αφού σου έχουν ρουφήξει όλη τη θετική ενέργεια και την καλή σου διάθεση.

Αυτό αλλάζει στο Πανεπιστήμιο, όπου τα 30 άτομα γίνονται 300, άρα κάνεις παρέα με αυτούς που πραγματικά ταιριάζουν στον χαρακτήρα σου. Εκεί έχεις χρόνο να ασχοληθείς και με άλλα πράγματα, κάποιο χόμπι. Από ό τι θυμάμαι για παράδειγμα, το ΕΚΠΑ είχε πολλές δραστηριότητες για φοιτητές στην πανεπιστημιακή λέσχη, έναντι συμβολικού αντιτίμου, από ξένες γλώσσες, μέχρι χορούς, σκάκι, θεατρική ομάδα, νοηματική γλώσσα και ζωγραφική. Μετά από 3 μνημόνια δεν ξέρω τι έχει απομείνει στα πανεπιστήμια, όμως μπορείς να ψάξεις δραστηριότητες που να σου ταιριάζουν και να ανοίξεις τον κύκλο σου.


Β) Τα τοξικά άτομα επιδιώκουν να προσεγγίζουν ανθρώπους χαμηλών τόνων, γιατί δείχνουν μεγαλύτερη ανοχή. Ο τοξικός την ευγένεια τη θεωρεί αδυναμία. Ακόμα και στα social και εδώ φόρουμ, υπάρχουν κάποια άτομα που είναι τοξικά. Επιλέγουν να προσεγγίσουν λογαριασμούς πιο χαμηλών τόνων για να βγάλουν τοξικότητα. Είναι τα λεγόμενα τρολ του διαδικτύου. Τα παιδιά που κάνουν bullying στο σχολείο, τέρμα τοξικά άτομα, παρατήρησε ποιους επιλέγουν. Είτε κάποιον που έχει ένα σωματικό ελάττωμα (κοντός, φοράει γυαλιά), είτε ένα ευγενικό και χαμηλών τόνων παιδί, το "φυτό" της τάξης, γιατί είναι τα πιο safe θύματα. Δε θα κάνει bullying το τοξικό παιδί στον καλύτερο μπαλαδόρο του σχολείου, ούτε στην πιο popular κοπέλα του σχολείου, γιατί θα φάει τα μούτρα του.

Ο τοξικός φοβάται αυτόν που δείχνει αυτοπεποίθηση. Θα σου πετάξει μια κακία, μια προσβολή. Αν γελάσεις ή αδιαφορήσεις, θα αιφνιδιαστεί, θα προβληματιστεί και θα σταματήσει. Αν τον πάρεις στα σοβαρά, αν καταλάβει ότι σε πειράζουν και σε θίγουν αυτά που λέει ή κάνει, θα συνεχίσει. Σε γενικές γραμμές, οι τοξικοί άνθρωποι είναι νάρκισσοι, οπότε η αδιαφορία είναι η καλύτερη στάση απέναντί τους.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μπορείς να κάνεις και διαδικτυακά. Είναι καλύτερες οι τιμές.

---

Το εψαξα και ειναι πανω κατω ιδιες οι τιμες αλλα ευχαριστω πολυ! Θα συνεχισω να το κοιταζω!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ας μιλησουμε λιγο, συγκεκριμενα...
οταν λες οτι ολοι οσοι τελικα ηρθατε κοντα, τελικα εγιναν τοξικοι, για ποσα ατομα μιλαμε;
αν θυμασαι, ακριβως, πες ακριβως αν δεν θυμασαι ακριβως, πες μια ταξη μεγθους. μιλας δλδ για 2 ατομα; για 5 ; για 10; για ποσα ατομα;
οι γονεις σου και το αγορι σου, τα γνωρισαν επισης τα ατομα αυτα, η το συζητησατε απο δικες σου περιγραφες;
και τελος, το "τοξικος" εχει γινει μια πολυ συχνη καραμελα, ψαχνοντας ομως προσεκτικα δεν μιλανε για πραγματικη "το ξικοτα", αλλα για κατι αλλο.
πες μου οσο πιο αναλυτικα μπορεις, τι εννοεις με τον χαρακτηρισμο "τοξικοι"; τι ακριβως κανανε; το κανανε ολοι με τον ιδιο τροπο; περιγραψε λιγο.

λες οτι δεν το εχει κανενας αλλος αυτο με την αποτυχια στην φιλια και εχει φανει σε παραπολλα μηνυματα η συγκριση σου με τους "επιτυχημενους αλλους" που σε κομπλαρει και σε στεναχωρει πολυ.
ξεπερνωντας προς το παρον το γεγονος οτι αποκλειεται να μιλας για ΟΛΟΥΣ τους αλλους, γιατι ουτε μπορει να τους ξερεις ολους τους αλλους, ουτε εχεις κανει και ποιος ξερει ποσο πολλες γνωριμιες μιας και εισαι και μικρη και συνεσταλμενη και απομονωμενη, αν υποθεσουμε οτι τελικα μαθαινες/ γνωριζες κι αλλα ατομα χωρις καθολου φιλους, θα μπορουσες να το ξεπερασεις; ο φιλος σου λειπει, ή αυτο που σε ριχνει τοσο ειναι η αποτυχια συγκρινομενη με τους αλλους;

αυτα τα ολιγα προς το παρον..

---

Λοιπον. Στο σχολειο μιλουσα με ατομα αλλα δεν ημουν κοντα με κανεναν. Εχω στειλει σε ατομα να κανονισουμε αλλα δεν μπορουν ποτε. Λογω υποχρεωσεων πιο πολυ. Μετα ημουν κοντα με 2 κοριτσια αλλα χαθηκαμε (η μια με μειωνε συνεχεια με την αλλη συμπαθιομαστε ακομα αλλα εχουμε διαφορετικες υποχρεωσεις και προγραμματα και αυτη εχει αλλους φιλους τωρα. Επισης χαθηκαμε οταν λογω συνθηκων δεν μπορουσαμε να βλεπομαστε οσο συχνα βλεπομασταν. Μετα οταν αλλαξα σχολειο μπηκα σε μια παρεα 4 ατομων πολυ τοξικη. Οι 2 ηταν καλες αλλα η μια αρχισε να με απομακρυνει και μετα ακολουθησαν και οι αλλες 2. Μετα ξεκινησα να κανω παρεα με τη μια απο αυτες που ειχε αλλαξει παρεα και ηταν καλα στην αρχη αλλα εκανε κακες παρεες (ατομα που ηταν μπλεγμενα με την αστυνομια) και μετα αρχισε να μην ακουει οταν μιλαω και να μη μπορει να με βοηθησει σε τιποτα. Μεχρι που με παρατησε ετσι ξαφνικα για μια αλλη φιλη της. Μετα μια κοπελα που καναμε παρεα απο 5η δημοτικου στο λυκειο μου τα επρηζε να βρω αγορι και δεν ηθελε να συζηταμε τιποτα αλλο εκτος απο αυτο. Μετα αρχισα να κανω παρεα με μια κοπελα στην τριτη λυκειου η οποια με παρατησε στο τελος της χρονιας. Το 2019-20 αρχισα να κανω παρεα με την ξαδερφη μου και με μια φιλη της που ηταν χειριστικες και δεν μπορουσαν να δεχτουν καμια διαφορετικη γνωμη. Και οταν τους ελεγα οτι κατι με ενοχλει προσπαθουσαν να το γυρισουν σε εμενα και να πουν οτι εγω εφταιγα που ενιωθα ετσι. Μετα εκανα παρεα με 3 κοριτσια στη σχολη και απλα με παρατησαν και αυτες μια μερα χωρις να μου πουν τιποτα. Κατι γνωστοι που εχω τωρα κανουν ν*ρκωτικα οποτε θελω να ξεκοψω. Δεν θα μιλησω καν για αποψεις κλπ κλπ. Μετρηστε ποσοι ειναι και δειτε για ποιο λογο εχω τοσες ανασφαλειες... Και γενικα αν δεν στειλω εγω πρωτη δεν μου στελνει κανενας. Δηλαδη και να πεθανω που λεει ο λογος δεν ξερω αν θα ενδιαφερθουν. Για αυτο λεω οτι το μονο ατομο κοντα μου ειναι το αγορι μου. Που εχει 150 φιλους και παρεες και το κανει να φαινεται τοσο ευκολο.

Μιλαω για ολους τους αλλους γιατι δεν ξερω κανεναν που να καθεται ετσι και να μη μιλαει και δεν ξερω κανεναν που σε τοσα διαφορετικα περιβαλλοντα να ειχε τοσες αποτυχιες. Μου λειπουν και οι φιλοι και συγκρινω τον εαυτο μου (για να απαντησω στην τελευταια ερωτηση)

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Γεια σας! Εχω ξανακανει ενα θρεντ σε αυτη την κατηγορια του φορουμ σχετικα με το οτι δεν εχω φιλους. Εχω μονο το αγορι μου (ειναι η πρωτη μου σχεση την οποια εκανα στα 19-20). Στο καινουριο θρεντ ομως θα ηθελα να θιξω ενα αλλο θεμα. Υπαρχει κατι που με τρωει μεσα μου και δεν μπορω να ηρεμησω καθολου. Ειμαι κυριολεκτικα το μονο ατομο που ξερω που τα εχει παει τοσο σκατα στο θεμα της φιλιας. Ημουν παντα κλειστη και δεν μιλουσα σχεδον καθολου. Επισης σχεδον παντα "απομονωνα" τον εαυτο μου (δεν μπορω να καταλαβω ακριβως γιατι) χωρις να με νοιαζουν ιδιαιτερα οι συνεπειες. Δεν ειχα ποτε κολλητο φιλο η κολλητη φιλη. Μονο στο νηπιαγωγειο. Τωρα τελειωνω το πανεπιστημιο (του χρονου λογικα). Καθε φορα που προσεγγιζα καποιον η με προσεγγιζε αυτος κατεληγε να ειναι τοξικος. Το εχω συζητησει με το αγορι μου και τους γονεις μου και καταληγουμε στο συμπερασμα οτι δεν εχω κανει καποιο λαθος. Η τουλαχιστον κατι ακραιο. Πως γινεται να μη γνωριζω ενα νορμαλ ατομο οταν εχω τοση αγαπη και τοσο νοιαξιμο μεσα μου να δωσω; Δεν εχω κανει ποτε μακροχρονια φιλια καθως αναγκαζομουν να ξεκοψω με τις συμπεριφορες που αντιμετωπιζα. Και με ατομα που δεν ειχα καποιο θεμα απλα χανομουν (διαφορετικες υποχρεωσεις η εκαναν καινουριες παρεες). Εχω προσπαθησει να ξαναβρεθω με πολλους γνωστους αλλα παντα η δεν ταιριαζουμε η δεν μου δινουν σημασια. Ειμαι 21 πλεον και ολοι εχουν ηδη φιλους και 100 δουλειες να κανουν οποτε δεν ανοιγουν τους κυκλους τους. Βλεπω οτι οι περισσοτεροι αντιμετωπιζουν δυσκολιες αλλα εχουν παντα ενα φιλο (η εστω ενα γνωστο διπλα τους). Η εχουν μια γνωριμια που κραταει χρονια (και ας μην ειναι φιλια φιλια, καταλαβατε). Βλεπω οτι ειμαι ο μονος ανθρωπος που δεν το εχει. Και τωρα τελευταια ουτε τα υπολοιπα πραγματα στη ζωη μου πανε καλα. Τι να κανω για να το ξεπερασω (αφου πλεον δεν αλλαζει δυστυχως τη βλακεια μου την εκανα) και να προχωρησω στη ζωη μου κανονικα;

Υ.Γ.: Εννοειται οτι καθε απαντηση/γνωμη ειναι ευπροσδεκτη αλλα θα ηθελα αν γινεται πιο καλοπροαιρετες απαντησεις. Εχω κουραστει παρα πολυ να κανω bullying στον εαυτο μου για την τυχη μου και τις λαθος επιλογες μου. Θα ηθελα να ακουσω κατι που θα με κανει να νιωσω καλυτερα. Ευχαριστω εκ των προτερων!

---

Θέλω να σου πω ότι διαβάζοντας το θέμα σου, ταυτίστηκα 100%. Έχω περάσει ακριβώς τα ίδια στο θέμα της φιλίας οπότε σαφώς και δεν είσαι η μόνη. Πάντα αναρωτιόμουν τι μπορεί να κάνω λάθος και το συζητούσα κατά καιρούς και με τους γονείς μου, και με ψυχολόγους κτλ. Δεν είχα καταλήξει ποτέ σε κάποια αιτία, αλλά τελικά αυτό που κατάλαβα είναι το εξής: Παίζουν μεγάλο ρόλο τα άτομα τα οποία επιλέγεις να συναναστρέφεσαι. Αν είναι και αυτά ανασφαλή, δεν έχουν φίλους, είναι «άμυαλα», παρεξηγούνται με το παραμικρό κτλ δεν υπάρχει περίπτωση να δεις προκοπή. Να ξέρεις ότι τέτοιου είδους άτομα σπάνια είναι «νορμαλ» και ως εκ τούτου είναι και δύσκολο να διατηρηθεί μια φιλία. Πρέπει να αλλάξεις λίγο τον κύκλο σου ούτως ώστε να μην προσελκύεις τοξικούς. Και μια συμβουλή: Μην επιδιώκεις ποτέ φιλίες μέσω Ίντερνετ. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου βγουν. Το καλύτερο είναι να γνωρίσεις κάποιον φίλο/η μέσω παρέας. Επίσης, μήπως άθελα σου χωρίς να το καταλαβαίνεις όταν πας σε ένα καινούριο περιβάλλον και θέλεις να προσελκύσεις ανθρώπους είσαι πολύ αντικοινωνική και κλειστή; Εμένα λόγω της ντροπαλότητας μου και λόγω το ότι δεν έπαιρνα συχνά πρωτοβουλίες να μιλήσω οι άνθρωποι με αποκαλούσαν «ξινή» και ίσως και αυτός να ήταν ο λόγος που απομακρύνονταν και δεν μου μιλούσαν. Μήπως και εσύ κάνεις το ίδιο; Και δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι φταις, αυτό τις περισσότερες φορές και ειδικά αν έχεις μάθει έτσι ή είναι αυτός ο χαρακτήρας σου βγαίνει αβίαστα. Και άθελα σου γίνονται παρεξηγήσεις. Σε βλέπουν ως «σνομπ» και «ψώνιο». (Ειδικά αν είσαι εμφανίσιμη). Και σου λέει έτσι είσαι; Δεν σου μιλάω ούτε εγώ. Οι άνθρωποι πλέον να ξέρεις δεν δίνουν ευκαιρίες να γνωρίσουν έναν άνθρωπο . (Πολύ κακώς για μένα). Βλέπουν το «εξώφυλλο» (π.χ σε θεωρούν ξινό) και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να σου μιλήσουν ΜΠΑΣ ΚΑΙ εν τέλη έχουν κάνει λάθος. Είναι επιφανειακές οι εποχές δυστυχώς.
Για μένα γίνε λίγο πιο κοινωνική, λέγε μια καλημέρα/καλησπερα σε όλους ούτως ώστε μετά να μην έχουν να σου πουν τίποτα και αν κρίνεις ότι με έναν άνθρωπο ταιριάζεις παραπάνω μπορείς να επιδιώξεις και πιο στενές σχέσεις. Αν δεν.. δεν θα κάτσεις να σκάσεις κιόλας.

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Οι λόγοι που ελκύει κανείς τοξικούς ανθρώπους μπορεί να είναι:

Α) Το ότι έχει περιορισμένο κύκλο γνωριμιών, άρα αναγκαστικά θα συναναστραφεί με τους ανθρώπους που έχει δίπλα του, ακόμα κι αν αυτοί είναι τοξικοί. Για παράδειγμα στο σχολείο σε μια τάξη υπάρχουν 30 παιδιά (15 αγόρια, 15 κορίτσια και τα 10 είναι τοξικά). Σε ένα γραφείο 5 εργαζόμενοι και οι 3 είναι τοξικοί. Υποχρεώνεσαι εκ των πραγμάτων να συνεργαστείς και να συναναστραφείς και με αυτούς. Οι τοξικοί άνθρωποι είναι πολύ χειριστικοί και ύπουλοι, οπότε είναι δύσκολο να τους καταλάβεις από την πρώτη κιόλας στιγμή. Τους καταλαβαίνεις δυστυχώς, αφού σου έχουν ρουφήξει όλη τη θετική ενέργεια και την καλή σου διάθεση.

Αυτό αλλάζει στο Πανεπιστήμιο, όπου τα 30 άτομα γίνονται 300, άρα κάνεις παρέα με αυτούς που πραγματικά ταιριάζουν στον χαρακτήρα σου. Εκεί έχεις χρόνο να ασχοληθείς και με άλλα πράγματα, κάποιο χόμπι. Από ό τι θυμάμαι για παράδειγμα, το ΕΚΠΑ είχε πολλές δραστηριότητες για φοιτητές στην πανεπιστημιακή λέσχη, έναντι συμβολικού αντιτίμου, από ξένες γλώσσες, μέχρι χορούς, σκάκι, θεατρική ομάδα, νοηματική γλώσσα και ζωγραφική. Μετά από 3 μνημόνια δεν ξέρω τι έχει απομείνει στα πανεπιστήμια, όμως μπορείς να ψάξεις δραστηριότητες που να σου ταιριάζουν και να ανοίξεις τον κύκλο σου.


Β) Τα τοξικά άτομα επιδιώκουν να προσεγγίζουν ανθρώπους χαμηλών τόνων, γιατί δείχνουν μεγαλύτερη ανοχή. Ο τοξικός την ευγένεια τη θεωρεί αδυναμία. Ακόμα και στα social και εδώ φόρουμ, υπάρχουν κάποια άτομα που είναι τοξικά. Επιλέγουν να προσεγγίσουν λογαριασμούς πιο χαμηλών τόνων για να βγάλουν τοξικότητα. Είναι τα λεγόμενα τρολ του διαδικτύου. Τα παιδιά που κάνουν bullying στο σχολείο, τέρμα τοξικά άτομα, παρατήρησε ποιους επιλέγουν. Είτε κάποιον που έχει ένα σωματικό ελάττωμα (κοντός, φοράει γυαλιά), είτε ένα ευγενικό και χαμηλών τόνων παιδί, το "φυτό" της τάξης, γιατί είναι τα πιο safe θύματα. Δε θα κάνει bullying το τοξικό παιδί στον καλύτερο μπαλαδόρο του σχολείου, ούτε στην πιο popular κοπέλα του σχολείου, γιατί θα φάει τα μούτρα του.

Ο τοξικός φοβάται αυτόν που δείχνει αυτοπεποίθηση. Θα σου πετάξει μια κακία, μια προσβολή. Αν γελάσεις ή αδιαφορήσεις, θα αιφνιδιαστεί, θα προβληματιστεί και θα σταματήσει. Αν τον πάρεις στα σοβαρά, αν καταλάβει ότι σε πειράζουν και σε θίγουν αυτά που λέει ή κάνει, θα συνεχίσει. Σε γενικές γραμμές, οι τοξικοί άνθρωποι είναι νάρκισσοι, οπότε η αδιαφορία είναι η καλύτερη στάση απέναντί τους.

---

Α) Δεν ξερω αν εχω περιορισμενο κυκλο γνωριμιων γιατι εχω αλλαξει περιβαλλοντα. Βεβαια δεν με ηξεραν ολοι σε καθε περιβαλλον γιατι ημουν πολυ ησυχη. Επισης σε περιβαλλοντα με πολυ κοσμο οπως το σχολειο και το πανεπιστημιο δυσκολευομαι. Εχει πολυ κοσμο που συνηθως γνωριζονται ηδη μεταξυ τους και ειναι λιγο αβολο. Δεν ξερω πια τι να κανω; Εδω στο Ρεθυμνο δεν ξερω ακριβως τι ομαδες εχει. Αλλα τωρα τελειωνω και πρεπει να δουλεψω ειναι αργα για να βρω κατι. Επρεπε να το ειχα κυνηγησει στο 2ο-3ο ετος. Τωρα εχω 2 σεμιναρια και δυσκολευομαι. Εχω προσπαθησει καπως να ανοιξω τον κυκλο μου μεσω γνωστων αλλα ποτε δεν πετυχαινει για καποιο λογο.
Β) Εδω εχεις δικιο αλλα δεν ξερω τι φταιει ακριβως γιατι βλεπω αυτα τα ατομα να συμπεριφερονται μια χαρα σε αλλους φιλους τους. Και το λεω επειδη εχω βρεθει μπροστα. Δεν το βγαζω απο το μυαλο μου.

Quote:

---

Originally Posted by Rainbow86

Θέλω να σου πω ότι διαβάζοντας το θέμα σου, ταυτίστηκα 100%. Έχω περάσει ακριβώς τα ίδια στο θέμα της φιλίας οπότε σαφώς και δεν είσαι η μόνη. Πάντα αναρωτιόμουν τι μπορεί να κάνω λάθος και το συζητούσα κατά καιρούς και με τους γονείς μου, και με ψυχολόγους κτλ. Δεν είχα καταλήξει ποτέ σε κάποια αιτία, αλλά τελικά αυτό που κατάλαβα είναι το εξής: Παίζουν μεγάλο ρόλο τα άτομα τα οποία επιλέγεις να συναναστρέφεσαι. Αν είναι και αυτά ανασφαλή, δεν έχουν φίλους, είναι «άμυαλα», παρεξηγούνται με το παραμικρό κτλ δεν υπάρχει περίπτωση να δεις προκοπή. Να ξέρεις ότι τέτοιου είδους άτομα σπάνια είναι «νορμαλ» και ως εκ τούτου είναι και δύσκολο να διατηρηθεί μια φιλία. Πρέπει να αλλάξεις λίγο τον κύκλο σου ούτως ώστε να μην προσελκύεις τοξικούς. Και μια συμβουλή: Μην επιδιώκεις ποτέ φιλίες μέσω Ίντερνετ. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου βγουν. Το καλύτερο είναι να γνωρίσεις κάποιον φίλο/η μέσω παρέας. Επίσης, μήπως άθελα σου χωρίς να το καταλαβαίνεις όταν πας σε ένα καινούριο περιβάλλον και θέλεις να προσελκύσεις ανθρώπους είσαι πολύ αντικοινωνική και κλειστή; Εμένα λόγω της ντροπαλότητας μου και λόγω το ότι δεν έπαιρνα συχνά πρωτοβουλίες να μιλήσω οι άνθρωποι με αποκαλούσαν «ξινή» και ίσως και αυτός να ήταν ο λόγος που απομακρύνονταν και δεν μου μιλούσαν. Μήπως και εσύ κάνεις το ίδιο; Και δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι φταις, αυτό τις περισσότερες φορές και ειδικά αν έχεις μάθει έτσι ή είναι αυτός ο χαρακτήρας σου βγαίνει αβίαστα. Και άθελα σου γίνονται παρεξηγήσεις. Σε βλέπουν ως «σνομπ» και «ψώνιο». (Ειδικά αν είσαι εμφανίσιμη). Και σου λέει έτσι είσαι; Δεν σου μιλάω ούτε εγώ. Οι άνθρωποι πλέον να ξέρεις δεν δίνουν ευκαιρίες να γνωρίσουν έναν άνθρωπο . (Πολύ κακώς για μένα). Βλέπουν το «εξώφυλλο» (π.χ σε θεωρούν ξινό) και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να σου μιλήσουν ΜΠΑΣ ΚΑΙ εν τέλη έχουν κάνει λάθος. Είναι επιφανειακές οι εποχές δυστυχώς.
Για μένα γίνε λίγο πιο κοινωνική, λέγε μια καλημέρα/καλησπερα σε όλους ούτως ώστε μετά να μην έχουν να σου πουν τίποτα και αν κρίνεις ότι με έναν άνθρωπο ταιριάζεις παραπάνω μπορείς να επιδιώξεις και πιο στενές σχέσεις. Αν δεν.. δεν θα κάτσεις να σκάσεις κιόλας.

---

Σε ευχαριστω πολυ που απαντησες! Τωρα νιωθω λιγοτερο μονη μου. Ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται; Επισης σε ολα αυτα ξεχασα να αναφερω μια κοπελα που μου εστελνε καθε χρονο κατεβατα στα γενεθλια μου και μου ελεγε καθε φορα που κατεβαινε απο το χωριο της να βγουμε και μια μερα απλα ξαφνικα σταματησε. Για καποιο λογο ετσι ηταν ολοι μου οι κυκλοι. Δεν μπορουσα να κρατησω κανεναν και με στενοχωρει πολυ αυτο γιατι δεν μπορω να κοιταω τις αναμνησεις μου με καποιον απο το παρελθον ουτε να κανουμε καινουριες. Με οποιον και να ερθω κοντα ξεκοβω. Οσοι προσελκυω μου κανουν κακο. Κυριολεκτικα ολοι. Τωρα στα 21 δεν εχει κανεις χρονο για καινουριες γνωριμιες ουτε θα εχω ποτε ξεχωριστη θεση στην καρδια καποιου. Μονο του μπαμπα μου και του αγοριου μου. Ξερω οτι οι πραγματικοι μας φιλοι παντα ειναι λιγοι αλλα δεν γινεται να φτανεις σε σημειο να πρεπει να τους ξεκοψεις ΟΛΟΥΣ. Και σε τετοια ηλικια. Και το θεμα ειναι οτι δεν ηταν ποτε πραγματικοι. Συνεχιζα να μενω στη φιλια για να μην ειμαι μονη μου. Καθομουν και δεχομουν προσβολες καθολη τη διαρκεια της φιλιας.

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Σε ευχαριστω πολυ που απαντησες! Τωρα νιωθω λιγοτερο μονη μου. Ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται; Επισης σε ολα αυτα ξεχασα να αναφερω μια κοπελα που μου εστελνε καθε χρονο κατεβατα στα γενεθλια μου και μου ελεγε καθε φορα που κατεβαινε απο το χωριο της να βγουμε και μια μερα απλα ξαφνικα σταματησε. Για καποιο λογο ετσι ηταν ολοι μου οι κυκλοι. Δεν μπορουσα να κρατησω κανεναν και με στενοχωρει πολυ αυτο γιατι δεν μπορω να κοιταω τις αναμνησεις μου με καποιον απο το παρελθον ουτε να κανουμε καινουριες. Με οποιον και να ερθω κοντα ξεκοβω. Οσοι προσελκυω μου κανουν κακο. Κυριολεκτικα ολοι. Τωρα στα 21 δεν εχει κανεις χρονο για καινουριες γνωριμιες ουτε θα εχω ποτε ξεχωριστη θεση στην καρδια καποιου. Μονο του μπαμπα μου και του αγοριου μου. Ξερω οτι οι πραγματικοι μας φιλοι παντα ειναι λιγοι αλλα δεν γινεται να φτανεις σε σημειο να πρεπει να τους ξεκοψεις ΟΛΟΥΣ. Και σε τετοια ηλικια. Και το θεμα ειναι οτι δεν ηταν ποτε πραγματικοι. Συνεχιζα να μενω στη φιλια για να μην ειμαι μονη μου. Καθομουν και δεχομουν προσβολες καθολη τη διαρκεια της φιλιας.

---

Είχες στενή σχέση με αυτή την κοπέλα; Αυτοί που δεν έχεις συνάψει «βαθιά» φιλία και ειδικά αν δεν ανταποκρίνεσαι ή στέλνεις μια στο τόσο για έξοδο εξαφανίζονται για πλάκα. Δεν είναι ότι έχουν παρεξηγηθεί με κάτι και απομακρύνονται. Απλά όπως ανέφερες και στο πρώτο σου κείμενο αυτοί έχουν διαμορφώσει ήδη τις παρέες τους και δεν κάθονται να προσθέτουν άτομα στις ήδη υπάρχουσες φιλίες τους. Και δυστυχώς το φυσικό επακόλουθο αυτού είναι να προσελκύεις «ακατάλληλα» και τοξικά άτομα. Πραγματικά τα λόγια σου είναι σαν να ακούω εμένα.
Και συμπτωματικά έχουμε σχεδόν ίδια ηλικία. 22 είμαι.

Ναι ειχα στενη σχεση. Χαιρομαι που δεν ειμαι η μονη αλλα ταυτοχρονα λυπαμαι για ολα αυτα. Επισης δεν μπορω να κρινω κανεναν ανασφαλη ανθρωπο γιατι και εγω γεματη ανασφαλειες ειμαι. Αν δεν ειχα ανασφαλειες θα το ειχα λυσει το θεμα μου εδω και καιρο. Ο αναμαρτητος πρωτος τω λιθω βαλετω. Πιστευεις υπαρχει λυση;

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Και αυτοι που δεν φαινοντουσαν γιατι εγιναν τοξικοι στην πορεια; Δεν αλλαξαν απλως οι δρομοι μας. Εγιναν οντως τοξικοι. Το αξιζα αυτο;

---

απο την αναλυση που εγραψες, εγω δεν ειδα πολλους τοξικους. πιθανον εκεινη που σε μειωνε και γενικα οσοι ειχαν τετοιες συμπεριφορες.
αλλα οι περισσοτεροι που αναφερεις, ειχαν μια κοινη συμπεριφορα του να μην επιδιωκουν μια συνεχεια, η να απομακρυνονται αργα η γρηγρορα, απο ενα σημειο και περα. αυτο δεν ειναι τοξικοτητα.
το γιατι υπαρχει αυτη η απομακρυνση, δεν το ξερω αν δεν μιλουσα και μαζι τους.
σου εδωσε μια δικη του εξηγηση ενα μελος, που ειναι πιθανον και να ισχυει.
μπορει επισης, ενω εσυ απ την μερια σου δεν προλαβαινες να νοιωσεις οικεια και να ανοιχτεις περισσοτερο, να ξεπερασεις την συστολη και την "ησυχια", εκεινοι να εκριναν οτι αυτο ειναι, δεν εχει αλλο, αυτην την συμπεριφορα εχεις παντα, και προτιμησαν να απεχουν, ή για να στο πω αλλιως, δεν διεκδικησαν μια συνεχεια.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μπορείς να κάνεις και διαδικτυακά. Είναι καλύτερες οι τιμές.

---

Επίσης υπάρχουν δημόσιες δομές υγείας , τα κέντρα ψυχικής υγείας που κάνεις δωρεάν, δεν είναι το ιδανικό ,δε ξέρω σε ποια πόλη ζείς αλλά στην αρχή έχει τεράστια μπορεί να έχει τεράστια αναμονή μεχρί να κλείσεις, να σου κάνουν κάποια τεστ αλλά αν επιμείνεις κάτι μπορεί να γίνει....Επίσης να ξέρεις οτι καλές φιλίες μπορείς να κάνεις σε κάθε ηλικία απλά μεγαλώνοντας και με την εργασία είναι πιο δύσκολο λόγο χρόνου, όμως είναι εφικτό, να είσαι ανοιχτή σε όλα και μετά διαλέγεις, ο ένας γνωστός φέρνει τον άλλον και πάει λέγοντας....

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

απο την αναλυση που εγραψες, εγω δεν ειδα πολλους τοξικους. πιθανον εκεινη που σε μειωνε και γενικα οσοι ειχαν τετοιες συμπεριφορες.
αλλα οι περισσοτεροι που αναφερεις, ειχαν μια κοινη συμπεριφορα του να μην επιδιωκουν μια συνεχεια, η να απομακρυνονται αργα η γρηγρορα, απο ενα σημειο και περα. αυτο δεν ειναι τοξικοτητα.
το γιατι υπαρχει αυτη η απομακρυνση, δεν το ξερω αν δεν μιλουσα και μαζι τους.
σου εδωσε μια δικη του εξηγηση ενα μελος, που ειναι πιθανον και να ισχυει.
μπορει επισης, ενω εσυ απ την μερια σου δεν προλαβαινες να νοιωσεις οικεια και να ανοιχτεις περισσοτερο, να ξεπερασεις την συστολη και την "ησυχια", εκεινοι να εκριναν οτι αυτο ειναι, δεν εχει αλλο, αυτην την συμπεριφορα εχεις παντα, και προτιμησαν να απεχουν, ή για να στο πω αλλιως, δεν διεκδικησαν μια συνεχεια.

---

Δεν τα ειπα και ολα ακριβως. Πολλοι με μειωναν βασικα. Τι εννοεις γενικα οσοι ειχαν τετοιες συμπεριφορες; Ολοι δηλαδη; Οντως δεν ειναι τοσο τοξικο το να απομακρυνθεις αλλα ρε φιλε πως γινεται οι μισοι να απομακρυνθηκαν και οι αλλοι μισοι να ηταν τοξικοι. Επισης στο σχολειο ενιωθα οτι δεν ταιριαζα με κανεναν. Και ολοι ειχαν αλλες παρεεα εκτος σχολειου. Δεν συμπαθιοντουσαν. Επισης μιλουσαν πισω απο την πλατη μου πολλες φορες. Οποτε εγω που δεν ημουν κοινωνικη και δεν ειχα αλλες παρεες εκτος σχολειου ηταν υπερβολικα δυσκολο. Βλεπω αλλα κοριτσια που απλα εβρισκαν κοριτσια στην ταξη τους και κολλουσαν. Εγω δεν μπορεσα να το κανω ποτε αυτο δυστυχως. Και λογω του χαρακτηρα μου και λογω των ανθρωπων εκει περα. Θα καταφερω ποτε να βρω ανθρωπους; Και πιο σημαντικο: Θα καταφερω ποτε ειτε βρω ανθρωπους ειτε οχι να καλυψω αυτο το κενο που νιωθω μεσα μου και να σταματησω να σκεφτομαι ολες μου τις αποτυχιες;
Με την τελευταια παραγραφο συμφωνω παρα πολυ. Εφταιγε ο χαρακτηρας μου. Αλλα ειλικρινα δεν ηξερα και δεν ξερω τι να κανω για να το διορθωσω.

Αα επισης εκανα το λαθος να απομακρυνθω απο μια κοπελα στο τμημα μου που ηταν πολυ καλουλα (δεν καναμε ιδιαιτερη παρεα αλλα με ειχε προσεγγισει πολυ ομορφα) για μια αλλη ηλιθια η οποια με παρατησε στο τελος. Αν και η κολλητη αυτης της καλουλας ηταν λιγο οτι να ναι και με εκραζε στο μισο τμημα απο οτι ειχα καταλαβει. Οποτε παλι δεν ξερω τι θα καταφερνα. Δεν ξερω ειναι σαν ολα να πηγαινουν εναντιον μου. Σαν να μην ειναι γραφτο να εχω ουτε μια παρεα οσο και να προσπαθω. Επισης εχω αλλαξει περιβαλλοντα. Δεν ειναι οτι ολοι ηταν σκατα σε ενα σχολειο, πηγα στο αλλο και ολα καλα. Παντα και παντου ηταν περιεργα για μενα. Αρα εγω φταιω για ολα.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Επίσης υπάρχουν δημόσιες δομές υγείας , τα κέντρα ψυχικής υγείας που κάνεις δωρεάν, δεν είναι το ιδανικό ,δε ξέρω σε ποια πόλη ζείς αλλά στην αρχή έχει τεράστια μπορεί να έχει τεράστια αναμονή μεχρί να κλείσεις, να σου κάνουν κάποια τεστ αλλά αν επιμείνεις κάτι μπορεί να γίνει....Επίσης να ξέρεις οτι καλές φιλίες μπορείς να κάνεις σε κάθε ηλικία απλά μεγαλώνοντας και με την εργασία είναι πιο δύσκολο λόγο χρόνου, όμως είναι εφικτό, να είσαι ανοιχτή σε όλα και μετά διαλέγεις, ο ένας γνωστός φέρνει τον άλλον και πάει λέγοντας....

---

Δεν εχω ακουσει και τα καλυτερα λογια για δημοσιες δομες. Θα ρωτησω τη θεια μου που δουλευε σε νοσοκομειο (σε αλλη πολη ομως) αν ξερει κατι. Ειναι εφικτο αλλα υπερβολικα δυσκολο. Αφου δυσκολευτηκα τοσο στην εφηβεια φαντασου τι θα γινει τωρα. Ειχα τοσο χρονο και παλι δεν τα καταφερα... Τωρα που δεν θα εχω χρονο δεν πιστευω να γινει κατι. Επισης οσους γνωστους και να εχω δεν θα καταφερω ποτε να εχω το δεσιμο που εχουν αλλοι που κανουν χρονια παρεα. Με τιποτα. Αυτο ειναι κατι που δεν θα ζησω ποτε.

To bullying σχεδον πάντα κατευθυνεται προς θυματα που βρισκονται εστω και ελαφρως εντος του φάσματος του αυτισμού, αν κρινω απο επαρκες δειγμα ατομων του ευρυτερου κοινωνικου περιβαλλοντος και όχι μονο...

Αναφορικα με τον... τοξικομαγνητη, οι τοξικοι συνηθως ψαχνουν τα καταλληλα θυματα, δηλαδη ατομα ανεκτικα, οχι αντιδραστικά, αδυναμα και σε πολλες περιπτωσεις ατομα του γνωστου φάσματος... Διοτι ξερουν οτι αυτα τα ατομα μπορουν να τα εκμεταλλευτουν περισσοτερο. Επομενως, η μονη ελπιδα ειναι αντι να περιμενεις να σε μαγνητισει καποιος τοξικος θυτης, να αναζητησεις εσυ τον καταλληλο συντροφο που θα εχει θετικά χαρακτηριστικά.

Ρε παιδια δηλαδη απλα μου λετε οτι εχω αυτισμο; Επισης δεν δεχομουν bullying συνεχεια. Καποιες φορες απλα κολλουσα σε λαθος ατομα που δεν με κοροϊδευαν απλα δεν μου φεροντουσαν καλα ως φιλοι. Δεν ετρωγα συνεχεια bullying.

Μια κοπελα μονο ειχε προσπαθησει λιγο να με προσεγγισει αλλα εκανε παρεα με μια κοπελα που με εκραζε και εγω τοτε εκανα παρεα με μια αλλη κοπελα (η οποια μου συμπεριφεροταν απαισια αλλα δεν ηθελα να μεινω μονη μου) και μια αλλη που εν τελει με παρατησε, και το καταλαβα τωρα που εβλεπα κατι παλια μηνυματα. Της εστειλα μηνυμα αλλα ειπε οτι δεν θελει να κανουμε παρεα. Καταλαβαινετε εχει περασει καιρος τωρα οποτε... Και εγω στη θεση της μπορει να εκανα το ιδιο γιατι θα ενιωθα οτι ο αλλος δεν με εκτιμαει. Εγω την εκτιμουσα παντα απλα ετυχε να χαθουμε γιατι αυτη εκανε παρεα με αυτη που με εκραζε. Και γενικα δεν με προτιμουσε σαν παρεα απλα με συμπαθουσε.

νομιζω οτι πρεπει να επιμεινεις με την ψυχοθεραπεια, για να βρεις κατ αρχας τι ακριβως φταιει.
καλα τα λεμε εδω, αλλα τα αφηγεισαι εσυ, που μπορει να μην εχεις ακομα συνειδητοποιησει ολες τις συμπεριφορες (και τις δικες σου και των αλλων) γιατι αν τις ειχες συνειδητοποιησει, δεν θα ειχες αποριες.
ο/η ειδικος που θα εμπιστευθεις, θα μπορεσει με τις καταλληλες ερτησεις να καταλαβει τι ακριβως συμβαινει και να σε κατευθυνει, η να σε βοηθησει να αλλαξεις καποια πραγματα, αν για παραδειγμα ειναι βασικο προβλημα η συστολη που λες κι εσυ οτι εχεις, το οτι δεν εκφραζεσαι κλπ.. μπορει να ισχυουν και αλλαπραγματα, που επισης δεν φαινονται απο εδω. πχ το να παρεξηγεις τους αλλους, η να σε παρεξηγουν εκεινοι, κλπ. αυτα δεν λυνονται απο εδω. οσο μπορεσε σε βοηθησε ο καθενας, αλλα χωρις προσωπικη επαφη, δουλεια δεν γινεται οταν εισαι τοσο μπλοκαρισμενος. και οπωσδηποτε, το μπλοκαρισμα που εχεις αυτην την στιγμη, το οτι εχει καταληξει πλεον εμμονη σου αυτο το θεμα, δεν σε βοηθαει να προσεγγισεις νεες γνωριμιες χαλαρα, οπως χριαζεται δλδ για να ειναι ευχαριστη μια γνωριμια...

τοξικοτητα , τοξικομαγνητης και ατελειωτες συναφες μπουρδες .

αυτα ειναι επιλογες .....οταν ενα ατομο ειναι χορτασμενο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , το ανοιγμα σε νεες κοινωνικοτητες και πραξεις

οταν νομιζεις οτι ολα πανε καλα με τον γκομενακο σου η΄πιστευεις οτι πανε καλα .....τπτ δεν παει καλα ....αρα δεν παει καλα και η καθε μορφης επικοινωνιας ....

για παραδειγμα στις πολλες σχεσεις που ειχα ...καποιες ειχαν θεματα συμπεριφορισμου η΄ προκαταληψεων και φυσικα προσεγγισης .....μεσα απο την πορεια της σχεσης , της ορθολογικης σχεσης και επικοινωνιας φυσικα με την παροδο του χρονου λυθηκαν ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο ( βεβαια οταν χωριζαμε , μετα ειχανε παλι τα ιδια )

αρα οι συναναστροφες μας , το σεξουαλικο μας ρεπερτοριο ειναι η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας ...ενας εμπειρος ΑΝδρας μπορει να προσφερει ,οτι δεν μπορει να προσφερει η πσυχοντεραμπεια

μεσα απο την πορεια της αλληλοσυσχετισης ,αλληλεπιδρασης των δυο συντροφων προαγεται ΣΥΝΟΛΙΚΑ η ψυχικη υγεια , η λαμψη , η φωτεινοτητα της ψυχης ....ΑΡΑ θα μαγνητιζεις την θετικοτητα και οχι την αρνητικοτητα που μας γραφεις εδω μεσα


ορμονες , ενστικτα θα απελευθερωθουν , θα ανοιχτουν οι οριζοντες , τα τετραπλασιαστη στον μονοδιαστατο χαρτη που αντιμετωπιζει η συγχρονη πορεια των σχεσεων την διαβιβαση προς την ολοκληρωση

[QUOTE=tziovani;1260856]τοξικοτητα , τοξικομαγνητης και ατελειωτες συναφες μπουρδες .

αυτα ειναι επιλογες .....οταν ενα ατομο ειναι χορτασμενο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , το ανοιγμα σε νεες κοινωνικοτητες και πραξεις

οταν νομιζεις οτι ολα πανε καλα με τον γκομενακο σου η΄πιστευεις οτι πανε καλα .....τπτ δεν παει καλα ....αρα δεν παει καλα και η καθε μορφης επικοινωνιας ....

για παραδειγμα στις πολλες σχεσεις που ειχα ...καποιες ειχαν θεματα συμπεριφορισμου η΄ προκαταληψεων και φυσικα προσεγγισης .....μεσα απο την πορεια της σχεσης , της ορθολογικης σχεσης και επικοινωνιας φυσικα με την παροδο του χρονου λυθηκαν ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο ( βεβαια οταν χωριζαμε , μετα ειχανε παλι τα ιδια )

αρα οι συναναστροφες μας , το σεξουαλικο μας ρεπερτοριο ειναι η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας ...ενας εμπειρος ΑΝδρας μπορει να προσφερει ,οτι δεν μπορει να προσφερει η πσυχοντεραμπεια

μεσα απο την πορεια της αλληλοσυσχετισης ,αλληλεπιδρασης των δυο συντροφων προαγεται ΣΥΝΟΛΙΚΑ η ψυχικη υγεια , η λαμψη , η φωτεινοτητα της ψυχης ....ΑΡΑ θα μαγνητιζεις την θετικοτητα και οχι την αρνητικοτητα που μας γραφεις εδω μεσα


Αυτή είναι η μισή αλήθεια, για να καταφέρει ένα άτομα να είναι "χορτασμένο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , και για να εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , θα πρέπει να του έχουν συμπεριφερθεί έτσι στην πρώιμη παιδική και εφηβική ηλικία γιατί ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας

Εαν ένα παιδί νιώθει μονίμως αμφισβήτηση, έλλειψη αγάπης, και οτι γενικά δεν είναι αρκετό στις ενήλικες σχέσεις του θα ψάξει και θα κολλήσει σε ανθρώπους που του συμπεριφέρονται έτσι διότο αυτό του είναι οικείο, αυτό του θυμίζει μαμά, μπαμπά οικογένεια γενικότερα...Αποκτά δηλαδή το " μαλακομαγνήτη" μόνος σου είπες οτι όταν χωρίζατε με τις σχέσεις σου ξανα γυρνούσαν στις παλιές συμπεριφορές τους... Για να αλλάξει ένας άνθρωπος δεν αρκεί μια σχέση που θα χρησιμοποιηθεί σαν δεκανίκι ( δε λέω οτι δεν βοηθάει ) πρέπει να εντοπίσει και να κάνει τις εσωτερικές αλλαγές μόνος του επειδή το επιθυμεί και επειδή κατανοεί τη δυσλειτουργία που του προκαλούν στον εαυτό του και στην αλληλεπίδραση που έχει με τους άλλους.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

νομιζω οτι πρεπει να επιμεινεις με την ψυχοθεραπεια, για να βρεις κατ αρχας τι ακριβως φταιει.
καλα τα λεμε εδω, αλλα τα αφηγεισαι εσυ, που μπορει να μην εχεις ακομα συνειδητοποιησει ολες τις συμπεριφορες (και τις δικες σου και των αλλων) γιατι αν τις ειχες συνειδητοποιησει, δεν θα ειχες αποριες.
ο/η ειδικος που θα εμπιστευθεις, θα μπορεσει με τις καταλληλες ερτησεις να καταλαβει τι ακριβως συμβαινει και να σε κατευθυνει, η να σε βοηθησει να αλλαξεις καποια πραγματα, αν για παραδειγμα ειναι βασικο προβλημα η συστολη που λες κι εσυ οτι εχεις, το οτι δεν εκφραζεσαι κλπ.. μπορει να ισχυουν και αλλαπραγματα, που επισης δεν φαινονται απο εδω. πχ το να παρεξηγεις τους αλλους, η να σε παρεξηγουν εκεινοι, κλπ. αυτα δεν λυνονται απο εδω. οσο μπορεσε σε βοηθησε ο καθενας, αλλα χωρις προσωπικη επαφη, δουλεια δεν γινεται οταν εισαι τοσο μπλοκαρισμενος. και οπωσδηποτε, το μπλοκαρισμα που εχεις αυτην την στιγμη, το οτι εχει καταληξει πλεον εμμονη σου αυτο το θεμα, δεν σε βοηθαει να προσεγγισεις νεες γνωριμιες χαλαρα, οπως χριαζεται δλδ για να ειναι ευχαριστη μια γνωριμια...

---

Η αληθεια ειναι οτι σιγα σιγα συνειδητοποιω καποια πραγματα αλλα μαλλον δεν ειναι αρκετα. Τελος παντων υπαρχει χρονος για αυτο. Ολη τη ζωη μπροστα μου εχω (και ας μη το συνειδητοποιω απο την απελπισια μου). Το καταλαβαινω οτι ειμαι καπως μπλοκαρισμενη αλλα πως εξηγειται να απομακρυνομαι με ατομα που ημασταν κοντα; Και με ατομα που δεν ημουν τοσο μπλοκαρισμενη... Μα στην Κρητη που ζω ειναι κλειστη κοινωνια και δεν βλεπω να γινονται νεες γνωριμιες αληθεια. Οι περισσοτεροι γνωστοι μου σταματησαν να κανουν παρεες απο το 19 και μετα. Που μπηκαμε λυκειο. Και στο πανεπιστημιο δεν κανουν νεες παρεες. Κανουν παρεα με ατομα απλα για να μην ειναι μονοι τους αλλα νοιαζονται μονο για τους παλιους τους φιλους. Ευχαριστω πολυ παντως!

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

τοξικοτητα , τοξικομαγνητης και ατελειωτες συναφες μπουρδες .

αυτα ειναι επιλογες .....οταν ενα ατομο ειναι χορτασμενο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , το ανοιγμα σε νεες κοινωνικοτητες και πραξεις

οταν νομιζεις οτι ολα πανε καλα με τον γκομενακο σου η΄πιστευεις οτι πανε καλα .....τπτ δεν παει καλα ....αρα δεν παει καλα και η καθε μορφης επικοινωνιας ....

για παραδειγμα στις πολλες σχεσεις που ειχα ...καποιες ειχαν θεματα συμπεριφορισμου η΄ προκαταληψεων και φυσικα προσεγγισης .....μεσα απο την πορεια της σχεσης , της ορθολογικης σχεσης και επικοινωνιας φυσικα με την παροδο του χρονου λυθηκαν ολα αυτα σε μεγαλο βαθμο ( βεβαια οταν χωριζαμε , μετα ειχανε παλι τα ιδια )

αρα οι συναναστροφες μας , το σεξουαλικο μας ρεπερτοριο ειναι η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας ...ενας εμπειρος ΑΝδρας μπορει να προσφερει ,οτι δεν μπορει να προσφερει η πσυχοντεραμπεια

μεσα απο την πορεια της αλληλοσυσχετισης ,αλληλεπιδρασης των δυο συντροφων προαγεται ΣΥΝΟΛΙΚΑ η ψυχικη υγεια , η λαμψη , η φωτεινοτητα της ψυχης ....ΑΡΑ θα μαγνητιζεις την θετικοτητα και οχι την αρνητικοτητα που μας γραφεις εδω μεσα


ορμονες , ενστικτα θα απελευθερωθουν , θα ανοιχτουν οι οριζοντες , τα τετραπλασιαστη στον μονοδιαστατο χαρτη που αντιμετωπιζει η συγχρονη πορεια των σχεσεων την διαβιβαση προς την ολοκληρωση

---

Οτι ειναι επιλογες ειναι αλλα μονο σε τετοιους πεφτω δυστυχως. Με υπερβολικα λιγες εξαιρεσεις. Με τετοιους κολλαω βασικα. Δεν ξερω αν ειμαι χορτασμενη γενικα δεν ξερω αν ειμαι γιατι θεωρω οτι μου λειπουν εμπειριες λογω ελλειψης παρεας. Επισης δεν ξερω αν θα "καλυφθει" ποτε το κενο που δημιουργησαν οι προδοσιες απο φιλους (και ορισμενα μελη της οικογενειας) γιατι δεν ηταν λιγες δυστυχως.

Ενας εμπειρος ανδρας δεν μπορει να προσφερει οσο οι ειδικοι γενικοτερα (οχι μονο οι ψυχολογοι). Πρεπει να καταλαβουμε οτι αφου υπαρχουν ολες αυτες οι ειδικοτητες πρεπει να τις χρησιμοποιουμε (παντα με μετρο) υπερ μας. Μεσα απο την αλληλεπιδραση 2 συντροφων, φιλων κλπ οντως προαγονται ολα αυτα ΑΛΛΑ μονο οταν ειναι και τα 2 ατομα καλα με τον εαυτο τους και δεν ειναι τοξικα. Παιζει πολυ μεγαλο ρολο αυτο και δεν θεωρω σε καμια περιπτωση οτι ολο αυτο ειναι ασπρο η μαυρο.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

[
Αυτή είναι η μισή αλήθεια, για να καταφέρει ένα άτομα να είναι "χορτασμένο επικοινωνιακα , σεξουαλικα , ποιοτικα , ακορεστα και αισθησιακα , και για να εχει τοσες επιλογες να αναπτυξει την κοινωνικοτητα του , θα πρέπει να του έχουν συμπεριφερθεί έτσι στην πρώιμη παιδική και εφηβική ηλικία γιατί ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ η βαση για την αναπτυξη της προσωπικοτητας μας

Εαν ένα παιδί νιώθει μονίμως αμφισβήτηση, έλλειψη αγάπης, και οτι γενικά δεν είναι αρκετό στις ενήλικες σχέσεις του θα ψάξει και θα κολλήσει σε ανθρώπους που του συμπεριφέρονται έτσι διότο αυτό του είναι οικείο, αυτό του θυμίζει μαμά, μπαμπά οικογένεια γενικότερα...Αποκτά δηλαδή το " μαλακομαγνήτη" μόνος σου είπες οτι όταν χωρίζατε με τις σχέσεις σου ξανα γυρνούσαν στις παλιές συμπεριφορές τους... Για να αλλάξει ένας άνθρωπος δεν αρκεί μια σχέση που θα χρησιμοποιηθεί σαν δεκανίκι ( δε λέω οτι δεν βοηθάει ) πρέπει να εντοπίσει και να κάνει τις εσωτερικές αλλαγές μόνος του επειδή το επιθυμεί και επειδή κατανοεί τη δυσλειτουργία που του προκαλούν στον εαυτό του και στην αλληλεπίδραση που έχει με τους άλλους.

---

Συμφωνω! Η αληθεια ειναι οτι δεν τεθηκαν οι σωστες βασεις. Δεν πηγαν ολα λαθος εννοειται (δεν θελω να κατηγορησω και την οικογενεια μου) αλλα δεν πηγαν ολα οπως θα επρεπε. Δηλαδη αν με αξιωσει ο Θεος να κανω παιδια μια μερα θα ηθελα να τα μεγαλωσω καπως διαφορετικα. Αλλα αυτο ειναι αλλη μεγαλη συζητηση που δεν θα ανοιξουμε τωρα. Θα ηθελα να τα ξεκινησω ολα απο την αρχη με τις γνωσεις που εχω τωρα αλλα καταλαβαινω οτι αυτο δεν γινεται προφανως.
Το ενιωθα αυτο ως παιδι αλλα δυστυχως το καταλαβαινω τωρα. Αυτο με την οικειοτητα δεν το καταλαβαινω τοσο. Δηλαδη καταλαβαινω πως το εννοεις κλπ κλπ αλλα δεν μπορω να καταλαβω πως το "εφαρμοσα" εγω στη δικη μου ζωη. Για να αλλαξει ενας ανθρωπος πρεπει εκεινος να το θελει και να ειναι οντως ετοιμος να το κανει. Ο καθενας στην ωρα του. Καποιος θα ειναι ετοιμος στα 20, καποιος στα 25, καποιος αλλος στα 40 και παει λεγοντας...Οι σχεσεις μας βοηθανε ομως σιγουρα. Ας πουμε εγω δεν ξερω πραγματικα τι θα εκανα χωρις το αγορι μου (οχι επειδη ειναι το αγορι μου αλλα επειδη ειναι αυτος που ειναι ως ανθρωπος).

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Οτι ειναι επιλογες ειναι αλλα μονο σε τετοιους πεφτω δυστυχως. Με υπερβολικα λιγες εξαιρεσεις. Με τετοιους κολλαω βασικα. Δεν ξερω αν ειμαι χορτασμενη γενικα δεν ξερω αν ειμαι γιατι θεωρω οτι μου λειπουν εμπειριες λογω ελλειψης παρεας. Επισης δεν ξερω αν θα "καλυφθει" ποτε το κενο που δημιουργησαν οι προδοσιες απο φιλους (και ορισμενα μελη της οικογενειας) γιατι δεν ηταν λιγες δυστυχως.

Ενας εμπειρος ανδρας δεν μπορει να προσφερει οσο οι ειδικοι γενικοτερα (οχι μονο οι ψυχολογοι). Πρεπει να καταλαβουμε οτι αφου υπαρχουν ολες αυτες οι ειδικοτητες πρεπει να τις χρησιμοποιουμε (παντα με μετρο) υπερ μας. Μεσα απο την αλληλεπιδραση 2 συντροφων, φιλων κλπ οντως προαγονται ολα αυτα ΑΛΛΑ μονο οταν ειναι και τα 2 ατομα καλα με τον εαυτο τους και δεν ειναι τοξικα. Παιζει πολυ μεγαλο ρολο αυτο και δεν θεωρω σε καμια περιπτωση οτι ολο αυτο ειναι ασπρο η μαυρο.

---

αρα που καταληγεις ? οτι ειμαστε οι επιλογες μας , αρα κανεις εκπτωσεις στις σχεσεις και βολευεσαι με κατι που ειναι προβολη - καθρεπτης . δλδ ο ειδικουλης ψυχολογος τι θα σου πει , απο οτι λεει η κοινη λογικη ?

επειδη εχω γνωρισει πολλες ψυχολογες , ας λυσουν τα δικα τους πρωτα και μετα να ασχοληθουν με <<πελατες >>, οταν λεω εχω γνωρισει ..εννοω ερωτικα ...χαλανε με την πρωτη χρηση

παμε τωρα στον εμπειρο Ανδρα . ενας εμπειρος λοιπον επειδη εχει ΖΗΣΕΙ του ειναι πολυ ευκολο αν θελει να ασχοληθει μαζι σου ....αν θελει εννοω ..(ΑΝ) ..το ζητημα ειναι αν θελει και ο απεναντι να ασχοληθει . αυτα ειναι επικοινωνιες , οι οποιες μετατρεπονται σε κουβεντες και αλληλεπιδραση καθως προχωραει ορθολογικα μια σχεση . ορθολογικη σχεση εχουμε οταν , το ζευγαρι επικοινωνει σε ολες τις μορφες ...σεξουαλικες , ερωτικες , επικοινωνιακες , κοινα ενδιαφεροντα και πραγματισμο . οποτε η σχεση ρεει αβιαστα χωρις ορους και προυποθεσεις .

αρα ως δεδομενο παιρνεις οτι αν εσυ θελεις να ασχοληθεις και ο απεναντι ειναι στην ιδια φαση θα βγει αποτελεσμα ....αν η σχεση ειναι ξεκαθαρα εχω εναν γκομενο και μια γκομενα για τα σοσιαλ και να μην αισθανομαι μονος/μονη , να με βγαζει για κανα καφε/ποτο να μην αισθανομαι κοινωνικα περιθωριοποιημενη αυτο δεν ειναι σχεση , ειναι βολεματακι και ολα κατω απο το χαλακι ...αρα βγαινουν θεματαρες ανατροφοδοτουμενες


τωρα μιλας για προδοσιες ...οι προδοσιες γινονται οταν τις αφηνουμε να συμβουν .μια συγκροτημενη προσωπικοτητα στηνει ΑΝΑΣΤΗΜΑ και ξερει να λεει ΟΧΙ και ΤΕΛΟΣ !
αρα η προσωπικοτητα θελει καλλιεργεια και οχι τικ-τοκ , θελει διαβασμα , εξερευνηση , βιωματα και εμπειρια ....χειροπιαστα πραγματα , αναπτυξη δεξιοτητων κλπ .
πχ αν χαλασει μια βρυση θα παρεις τον ψυχολογο τηλεφωνο η΄τον υδραυλικο ? η απαντηση ειναι (μην βιαστεις ) θα βαλω τον κωλο μου κατω , θα δαπανησω 2-3 ωρες να μαθω πως φτιαχνετε κατι απλο ....τοσο βιντεακια υπαρχουν στο τιουμπ , αντι να βλεπεις πορνο

αρα να μην τα ριχνουμε ολα στους αλλους ...

Αυτό με την οικειότητα δεν το κάνει κανένας συνειδητά, υπάρχει γραμμένο στο υποσυνείδητο μας και στο συναισθηματικό μας κόσμο έτσι όπως αυτός διαμορφώθηκε. Δηλαδή π.χ ένα κοριτσάκι που σαν παιδί έτρωγε ξύλο από το μπαμπά και το εκλάμβανε αυτό σαν αγάπη διότι ήταν παιδί και ήταν ο μπαμπάς της όταν στο μέλλον βρει ένα σύζυγο που τη ξυλοφορτώνει θα της είναι μια γνώριμη κατάσταση-οικεία και θα έχει σίγουρα μεγαλύτερη ανοχή στην κακοποίηση, ενώ ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε σε νορμάλ περιβάλλον θα έβλεπε εξ αρχής τα σημάδια και θα τον διαολοέστελνε. Ένα παιδί που έχει μια μαμα να του επισημαίνει τα λάθη του χωρίς επιβράβευση θα γίνει ένας ενήλικας με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση... Μη θυμώσεις με την οικογένεια σου γιατί κάθε γονιός οτι ξέρει και μπορεί καλύτερο κάνει αλλά να εντοπίσεις τα πιθανά λάθη που έγιναν ωστε να μην σε χαρακτηρίζουν σαν ενήλικα, και εύχομαι στο μέλλον με τους απογόνους σου να σπάσεις το κύκλο.

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

αρα που καταληγεις ? οτι ειμαστε οι επιλογες μας , αρα κανεις εκπτωσεις στις σχεσεις και βολευεσαι με κατι που ειναι προβολη - καθρεπτης . δλδ ο ειδικουλης ψυχολογος τι θα σου πει , απο οτι λεει η κοινη λογικη ?

επειδη εχω γνωρισει πολλες ψυχολογες , ας λυσουν τα δικα τους πρωτα και μετα να ασχοληθουν με <<πελατες >>, οταν λεω εχω γνωρισει ..εννοω ερωτικα ...χαλανε με την πρωτη χρηση

παμε τωρα στον εμπειρο Ανδρα . ενας εμπειρος λοιπον επειδη εχει ΖΗΣΕΙ του ειναι πολυ ευκολο αν θελει να ασχοληθει μαζι σου ....αν θελει εννοω ..(ΑΝ) ..το ζητημα ειναι αν θελει και ο απεναντι να ασχοληθει . αυτα ειναι επικοινωνιες , οι οποιες μετατρεπονται σε κουβεντες και αλληλεπιδραση καθως προχωραει ορθολογικα μια σχεση . ορθολογικη σχεση εχουμε οταν , το ζευγαρι επικοινωνει σε ολες τις μορφες ...σεξουαλικες , ερωτικες , επικοινωνιακες , κοινα ενδιαφεροντα και πραγματισμο . οποτε η σχεση ρεει αβιαστα χωρις ορους και προυποθεσεις .

αρα ως δεδομενο παιρνεις οτι αν εσυ θελεις να ασχοληθεις και ο απεναντι ειναι στην ιδια φαση θα βγει αποτελεσμα ....αν η σχεση ειναι ξεκαθαρα εχω εναν γκομενο και μια γκομενα για τα σοσιαλ και να μην αισθανομαι μονος/μονη , να με βγαζει για κανα καφε/ποτο να μην αισθανομαι κοινωνικα περιθωριοποιημενη αυτο δεν ειναι σχεση , ειναι βολεματακι και ολα κατω απο το χαλακι ...αρα βγαινουν θεματαρες ανατροφοδοτουμενες


τωρα μιλας για προδοσιες ...οι προδοσιες γινονται οταν τις αφηνουμε να συμβουν .μια συγκροτημενη προσωπικοτητα στηνει ΑΝΑΣΤΗΜΑ και ξερει να λεει ΟΧΙ και ΤΕΛΟΣ !
αρα η προσωπικοτητα θελει καλλιεργεια και οχι τικ-τοκ , θελει διαβασμα , εξερευνηση , βιωματα και εμπειρια ....χειροπιαστα πραγματα , αναπτυξη δεξιοτητων κλπ .
πχ αν χαλασει μια βρυση θα παρεις τον ψυχολογο τηλεφωνο η΄τον υδραυλικο ? η απαντηση ειναι (μην βιαστεις ) θα βαλω τον κωλο μου κατω , θα δαπανησω 2-3 ωρες να μαθω πως φτιαχνετε κατι απλο ....τοσο βιντεακια υπαρχουν στο τιουμπ , αντι να βλεπεις πορνο

αρα να μην τα ριχνουμε ολα στους αλλους ...

---

Ναι. Δυστυχως εκανα εκπτωσεις. Αλλα οχι σε ολες τις σχεσεις μου. Εχασα ατομα που ενιωθα οτι θα ειναι για παντα εκει. Με καποιους ναι το παραδεχομαι εκανα εκπτωση δεν θα επρεπε να ειχαν μπει καν στη ζωη μου. Αλλα οι υπολοιποι; Ο ψυχολογος τουλαχιστον θα απαντησει βασισμενος σε επιστημονικες θεωριες...
Οι προδοσιες γινονται ετσι κι αλλιως. Δεν μπορεις να κοντρολλαρεις τον αλλο. Μονο το πως θα τις διαχειριστεις ειναι δικο σου θεμα. Δηλαδη μια συγκροτημενη προσωπικοτητα δεν μπορει να πεσει (τουλαχιστον στην αρχη) σε λαθος ανθρωπους; Με το αναστημα, οχι και τελος κλπ συμφωνω και εγω, αλλα καταλαβαινεις οτι μιλαμε για διαφορετικα πραγματα εδω εε;
Εχεις κολλησει με τον ψυχολογο και οτι δεν βοηθαει καθολου. Αν χαλασει μια βρυση θα παρω τον υδραυλικο. Αν εχω ανασφαλειες, θεματα με την αυτοπεποιθηση μου κλπ θα παρω τον ψυχολογο. Διαφορετικες ειδικοτητες για διαφορετικες δουλειες. Τελος με αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Αυτό με την οικειότητα δεν το κάνει κανένας συνειδητά, υπάρχει γραμμένο στο υποσυνείδητο μας και στο συναισθηματικό μας κόσμο έτσι όπως αυτός διαμορφώθηκε. Δηλαδή π.χ ένα κοριτσάκι που σαν παιδί έτρωγε ξύλο από το μπαμπά και το εκλάμβανε αυτό σαν αγάπη διότι ήταν παιδί και ήταν ο μπαμπάς της όταν στο μέλλον βρει ένα σύζυγο που τη ξυλοφορτώνει θα της είναι μια γνώριμη κατάσταση-οικεία και θα έχει σίγουρα μεγαλύτερη ανοχή στην κακοποίηση, ενώ ένα κοριτσάκι που μεγάλωσε σε νορμάλ περιβάλλον θα έβλεπε εξ αρχής τα σημάδια και θα τον διαολοέστελνε. Ένα παιδί που έχει μια μαμα να του επισημαίνει τα λάθη του χωρίς επιβράβευση θα γίνει ένας ενήλικας με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση... Μη θυμώσεις με την οικογένεια σου γιατί κάθε γονιός οτι ξέρει και μπορεί καλύτερο κάνει αλλά να εντοπίσεις τα πιθανά λάθη που έγιναν ωστε να μην σε χαρακτηρίζουν σαν ενήλικα, και εύχομαι στο μέλλον με τους απογόνους σου να σπάσεις το κύκλο.

---

Ετσι ακριβως ηταν η μαμα μου δυστυχως. Το μονο κατορθωμα που επιβραβευσε ποτε ηταν οι βαθμοι στο σχολειο. Και οταν δεν ηταν καλοι παλι την ακουγα. Δεν θυμωνω με την οικογενεια μου τοσο. Ξερω οτι απο την εφηβεια και μετα τουλαχιστον οι αποφασισεις μου ειτε σωστες ειτε λαθος ηταν καθαρα δικη μου ευθυνη. Μακαρι οντως να σπασω τον κυκλο. Σε ευχαριστω πολυ!

Quote:

---

Originally Posted by Idkwhattosaytho

Ναι. Δυστυχως εκανα εκπτωσεις. Αλλα οχι σε ολες τις σχεσεις μου. Εχασα ατομα που ενιωθα οτι θα ειναι για παντα εκει. Με καποιους ναι το παραδεχομαι εκανα εκπτωση δεν θα επρεπε να ειχαν μπει καν στη ζωη μου. Αλλα οι υπολοιποι; Ο ψυχολογος τουλαχιστον θα απαντησει βασισμενος σε επιστημονικες θεωριες...
Οι προδοσιες γινονται ετσι κι αλλιως. Δεν μπορεις να κοντρολλαρεις τον αλλο. Μονο το πως θα τις διαχειριστεις ειναι δικο σου θεμα. Δηλαδη μια συγκροτημενη προσωπικοτητα δεν μπορει να πεσει (τουλαχιστον στην αρχη) σε λαθος ανθρωπους; Με το αναστημα, οχι και τελος κλπ συμφωνω και εγω, αλλα καταλαβαινεις οτι μιλαμε για διαφορετικα πραγματα εδω εε;
Εχεις κολλησει με τον ψυχολογο και οτι δεν βοηθαει καθολου. Αν χαλασει μια βρυση θα παρω τον υδραυλικο. Αν εχω ανασφαλειες, θεματα με την αυτοπεποιθηση μου κλπ θα παρω τον ψυχολογο. Διαφορετικες ειδικοτητες για διαφορετικες δουλειες. Τελος με αυτο.

---

Μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα , δουλεμενη δεν χρειάζεται ψυχολόγο .
Τέλος με αυτό !

Για να το λες μαλλον ετσι θα ειναι...