Μικρή ήμουνα χειρότερη και είχα πολλές κατακτήσεις.....τώρα έγινα καλύτερος άνθρωπος και δεν με παντρεύεται κανείς είμαι 50 χρονών γεροντοκόρη. τι μου συμβαίνει? ειμαι απελπισμένη θέλω να αυτοκτονήσω
Printable View
Μικρή ήμουνα χειρότερη και είχα πολλές κατακτήσεις.....τώρα έγινα καλύτερος άνθρωπος και δεν με παντρεύεται κανείς είμαι 50 χρονών γεροντοκόρη. τι μου συμβαίνει? ειμαι απελπισμένη θέλω να αυτοκτονήσω
βγάζω το συμπέρασμα οτι όλοι μα ολοι οι άντρες είναι βλαμμένοι κυνηγάνε τις όμορφες γιατί μικρή το μόνο που είχα ήτανε ομορφιά τα μυαλά στα κάγκελα ήτανε τότε και η καρδιά σκληρή σσν πέτρα
Τίποτε δε σου συμβαίνει, μόνο που έχεις εσωτερικεύσει ό,τι σου μάθανε για το πώς πρέπει να είσαι στην κοινωνία αυτή ως γυναίκα. Ότι η αξία σου εξαρτάται από το αν θα είσαι παντρεμένη κι αν θα κάνεις παιδιά. Είσαι καλά, απ' ό,τι έχω διαβάσει εργάζεσαι, οπότε συντηρείς μόνη σου την εαυτή σου, γιατί δεν αντλείς κάποια ευχαρίστηση από αυτό; Μην ακούς τι σου λένε για σένα, το δικό σου μέλημα πρέπει να είναι να τους αποκρούεις, όχι να συμμαχείς στις κατηγορίες τους. Μην τους χαρίζεσαι, η εαυτή σου αξίζει! Πολλές γυναίκες βρίσκονται χωρίς να έχουν παντρευτεί, και δίχως παιδιά επίσης, και για διάφορους λόγους. Μπορείς να είσαι ευτυχισμένη όπως εσύ το διαλέξεις.
Δεν το διάλεξες, αλλά σκέψου τι σου έχουν πει γι αυτό το ζήτημα οι γονείς σου, τι σου έμαθαν στο σχολείο, τι σου έχουν πει στην εκκλησία, δηλαδή σκέψου λίγο ποιοι σου μίλησαν για το τι ανάγκες έχεις πραγματικά. Δεν είναι εύκολο, γιατί έχεις μάθει πως σε σένα κάτι φταίει, κάτι λείπει για να είσαι ευτυχισμένη, γιατί δεν έχεις παντρευτεί. Η μητέρα σου σε έχει επηρέασει κατά την άποψή μου και επίσης γιατί είναι βαθιά θρησκευόμενη, οπότε έζησες σε ένα περιβάλλον βαθιά συντηρητικό, σου έχουν θες δε θες περάσει πράγματα και μία εικόνα για σένα, που θα πρέπει να την αποδομήσεις για να αλλάξεις ιδέα για την εαυτή σου.
Επίσης, αν θες να παντρευτείς, μπορείς να το κάνεις ψάχνοντας με διαφορετικούς τρόπους όπως αυτούς που ανέφερε ο George. Ωραία, και πες ότι δεν τον βρίσκεις αυτόν τον κάποιο, πρέπει να σε βασανίζει η σκέψη αυτή αιώνια; Παντρεμένη ή το χάος είναι οι επιλογές;
Αναζήτησε λοιπόν αυτό που θες, με όποιους τρόπους μπορέσεις. Και καλή τύχη. Συντροφικότητα μπορείς να έχεις και έξω από το θεσμό του γάμου, δεν είναι απαραίτητος. Ούτε υποχρεωτικός. Μπορείς να τον κάνεις, ή όχι. Είναι δικό σου θέμα πώς θα το διαχειριστείς αυτό. Το αιώνια δυστυχία γιατί δε με παντρεύεται κανείς, αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Επίσης, σκέψου αν σε έναν άντρα θα έκανε η κοινωνία την ίδια κριτική, υπάρχει λοιπόν μια διαφορά, το "γεροντοκόρη" είναι κριτική πάνω στο γυναικείο φύλο, και μία κοινωνική επιταγή πάνω στο πρέπει να είσαι ως γυναίκα που έχει επιτελέσει σωστά το ρόλο της. Αλλιώς θα πρέπει να ντρέπεσαι. Ε, αυτός ο χαρακτηρισμός που έδωσες στην εαυτή σου, το γεροντοκόρη, είναι ένας που χρησιμοποιείται για συνετισμό μέσω της ντροπής. Συν, έχει μέσα και ageism, δηλαδή, ηλικιακό ρατσισμό, αφού μια γυναίκα της θέτουν και τέτοια όρια, σύμφωνα με την ηλικία της, πως "πρέπει" να είναι κάτι ΕΩΣ κάποια ηλικία. Ο ανύπαντρος άντρας είναι απλώς ένας ανύπαντρος άντρας, εσύ όμως είσαι γεροντοκόρη, σου φαίνεται δίκαιο;
Είναι ένα ανεκπλήρωτο όνειρο που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε το να παντρευτώ να κάνω παιδιά άρα την την θέλω την ζωή μου ;
και επίσης το έχεις επικοινωνήσει σε κάποι@ κοντινό σου πρόσωπο; φίλο/η; μήπως μπορούν να σε γνωρίσουν σε άλλους ανθρώπους που έχουν το ίδιο θέλω.
Κάθε πράγμα στον καιρό του ….
Βρε δελφίνι μου, έχεις κάνει 2-3 θρεντ που λες το ίδιο πράγμα: Πόσο πολύ θες να παντρευτείς. Δεν είναι αυτοσκοπός ένας γάμος και ούτε μπορείς να είσαι σίγουρη ότι θα ήσουν πιο ευτυχισμένη αν παντρευόσουν. Μπορεί να ήσουν και πιο δυστυχισμένη.
Αλλά σε κάθε περίπτωση. Τι έχεις κάνει μέχρι στιγμής για να βρεις σύντροφο; Δοκίμασες στον κύκλο γνωριμιών σου να βρεις κανένα; Είχες πει ότι έχεις αδερφό. Αυτός δεν έχει κανένα φίλο να σου γνωρίσει που να ενδιαφέρεται για γάμο και συντροφικότητα; Είχες πει ότι πηγαίνεις σε εκκλησία με το παλαιό ημερολόγιο. Ο πνευματικός σου δε σου έκανε καμιά γνωριμία με έναν άνδρα που να ανήκετε και στην ίδια εκκλησία, οπότε θα είναι πιο εύκολο και για αυτόν και για εσένα να αποδεχτεί τα θρησκευτικά σου πιστεύω; Από τη δουλειά σου κανένας νοσηλευτής, ασθενής τίποτα; Καμιά φίλη να σου κανονίσει ραντεβού;
Εφαρμογές, γραφεία συνοικεσίων δοκίμασες; Τι προσπάθειες έχεις κάνει όλα αυτά τα χρόνια που θες άνδρα, ώστε να τον βρεις;
Ούτε η πρώτη είσαι, ούτε η τελευταία που δεν παντρεύτηκε και δεν έκανε παιδιά. Άσε λοιπόν τις σκέψεις για αυτοκτονία και κοίταξε πώς θα κάνεις δημιουργικά πράγματα και θα απολαμβάνεις τη ζωή. Αν συνεχίσεις να κάνεις τέτοιες μαύρες σκέψεις, μίλα με τον ψυχίατρό σου.
"Εγω, ο Κλαυδιος", μου θυμιζει ο τιτλος σου...
δεν ειμαι ειδικος για να καταλαβω για ποιους λογους δεν μπορεις να κανεις αυτο που θελεις αν και εχω προσεξει αρκετη μυξα ισως και μαζοχισμο απο εσεναν αλλα οταν γραφεις δειχνεις επικοινωνιακη ετσι πιστευω οτι με την βοηθεια ενος-μιας ψυχολογου θα μπορεσεις να δρομολογησεις καποιες αλλαγες ωστε να τα πας καλλιτερα.
Δεν είπα ότι πειράζεις κανέναν. Κάνεις κακό στον εαυτό σου με το να αυτοτιμωρείσαι και να παρουσιάζεσαι ως βαριόμοιρη ή ακόμα χειρότερα να πιστεύεις ότι σου κάνουν μάγια, επειδή έτσι σου είπε η μαμά σου. Πιστεύω ότι αυτή την εμμονή με τον γάμο στην έχουν δημιουργήσει οι γονείς σου με τις απαιτήσεις που έβαζαν σε εσένα. Βρέθηκα κι εγώ στη θέση σου πριν λίγους μήνες, χωρισμένη μετά από μακροχρόνια σχέση και άνω των 35, με τις ταμπέλες και τα σχόλια που είναι έτοιμος να πει ο κόσμος. Μου παρουσιάστηκε όμως μια νέα ευκαιρία και δεν την άφησα να πάει χαμένη, παρόλο που στην αρχή αισθάνθηκα ότι έχω πελαγώσει. Δεν είναι κάτι δύσκολο να γνωρίσεις κάποιον στις μέρες μας. Στην ηλικία σου υπάρχουν και πολλοί χωρισμένοι και πολλοί που δεν παντρεύτηκαν ποτέ και θέλουν μια σύντροφο.
Δεν είναι παράξενο που δεν γίνεται τίποτα, απλά δεν έτυχε να βρεις ακόμα τον άνθρωπό σου. Μπορεί όντως το θέμα ψυχικής υγείας που έχεις ή τα περιττά κιλά να δυσκολεύουν τα πράγματα, αλλά μπορείς να κάνεις περισσότερα και να μην τα αφήσεις να σε πηγαίνουν πίσω στη ζωή σου. Η γυναίκα πάντα έχει προτάσεις και ευκαιρίες, απλά αλλάζει το ηλικιακό πλαίσιο.
Οι ηλικίες των 50+ δεν είναι τόσο εξοικειωμένες με την τεχνολογία, και πολλοί βάζουν ακόμα και αγγελίες. Αν ψάξεις σε αγγελίες συνοικεσίων, θα δεις καμιά δεκαριά άνδρες 50+ που είναι ολομόναχοι και ψάχνουν μια συντροφιά. Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους ή να βάλεις κι εσύ μια τέτοια αγγελία, αν δεν έχει πετύχει τίποτα από αυτά που έχεις κάνει.
Το θέμα της μοναξιάς και της ατεκνίας, και το λέω αυτό καθαρά από την ανθρώπινη σκοπιά του ζητήματος, είναι πώς αντιμετωπίζει κανείς την απώλεια των γονιών, όταν συμβεί. Εγώ είμαι πολύ ενθαρρυντική στο να κάνουν οικογένεια οι άνθρωποι, ακόμα και στα 100, γιατί η μοναξιά είναι άσχημο πράγμα. Κάνε όμως πράγματα, δραστηριοποιήσου για να βρεις σύντροφο. Ακόμα και αυτός που λες ότι σε φλερτάρει, δώσε του μια ευκαιρία. Μη σνομπάρεις κανέναν που σου δείχνει ενδιαφέρον.
Τέλος, ακόμα κι αν δε βρεις κάποιον, αποδέξου το γεγονός και κάνε πράγματα να γεμίζει δημιουργικά η ζωή σου. Όχι να λες ότι θες να αυτοκτονήσεις επειδή δε βρίσκεις άνδρα!!! Ούτε να χρησιμοποιείς ταμπέλες όπως "γεροντοκόρη". Κάθε άνθρωπος έχει αξία από μόνος του, δε χρειαζόμαστε απαραίτητα έναν σύντροφο για να έχει νόημα η ζωή μας. Έχεις πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πρώτα από όλα αγάπησε τον εαυτό σου γι αυτό που είσαι.
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση
Λοιπόν, καταλαβαίνω ότι σου λείπει ένας σύντροφος, αλλά δεν είναι το μόνο καλό και ενδιαφέρον που μπορούμε να έχουμε στη ζωή μας. Συν ότι η λέξη "γεροντοκόρη" είναι μια μπούρδα, μη σκέφτεσαι ότι είσαι κάτι τέτοιο, είναι φαντασιακή έννοια και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, το λένε αυτό κάποιοι κουτσομπόληδες για κάποιες γυναίκες, μην σε χαρακτηρίζει αυτή η λέξη! Μπορείς να είσαι ανύπαντρη και 90 χρονών και ενεργή και ευτυχισμένη!
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση
Κάποιες φορές στη ζωή την ίδια, δε μας επιτρέπεται να βιώσουμε το ιδανικό. Το ιδανικό για την καθεμιά μας διαφέρει. Μπορεί να παίζει ρόλο το πώς μας μάθανε να υπάρχουμε, μπορεί να θέλουμε όντως να υπάρχουμε έτσι, κι όχι γιατί μας μάθανε. Η συντροφικότητα είναι μεγάλο πράγμα όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με τόσα πράγματα στην καθημερινότητα. Ωστόσο, επειδή κι η ίδια η ζωή δεν είναι τέλεια, ούτε αυτά που μας έρχονται μαζί με αυτήν, κάτι θα μπορεί να γίνει για να νιώσουμε καλύτερα με αυτό που καλούμαστε να τακτοποιήσουμε κάποια στιγμή μέσα μας. Να μη μας τρώει αιώνια. Γιατί κι η ήττα στο παιχνίδι είναι, είναι πιθανή. Πώς διαχειρίζεται η ήττα; Και τι λέω στ@ εαυτό μου όταν νιώθω ηττημένη; Λέω εγώ η γεροντοκόρη; Αυτό δε μου φαίνεται να περιέχει και μεγάλη συμπόνια. Μπορώ να καλλιεργήσω τη συμπόνια για μένα την ίδια; Να μη με χτυπάω κάθε τρεις και λίγο επειδή οι συνθήκες που κρατάω στο νου μου ως απαραίτητες, δε μου έτυχαν ακόμη, ή και ποτέ; Κάποιος τρόπος θα υπάρχει.
Η χριστιανική πίστη λέει : "ζητησέ το και θα σου δοθεί" . Οι άπιστοι λένε ότι αν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν θα στο δώσει. Όλα αυτά γιατί δεν λειτουργούν σε μένα???
εγώ θέλω ένα σύντροφο και να είμαι αδύνατη τίποτα από τα δυο δεν γίνεται :(
Επίσης οι άνθρωποι λένε "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Στη Χίο λένε "-Άη Γιώργη βοήθα με, -Σύρε κι εσύ το ποδάρι σου".
Αδυνάτισμα με ψωμιά και σοκολάτες δε γίνεται. Όσοι θέλουν να αδυνατίσουν, μαρουλόφυλλα, μπρόκολα, τυρί σε μέγεθος σπιρτόκουτου, κρέας και ψάρι στο μέγεθος μιας παλάμης, 5 μικρά γεύματα τη μέρα και γυμναστική.
Τώρα για τον σύντροφο, αν έχεις χάσει κάθε ελπίδα να γνωρίσεις κάποιον από κοντά, γράψου σε 5-6 εφαρμογές γνωριμιών και sites. Πήγαινε σε 2-3 γραφεία γνωριμιών. Κάνε εγγραφή σε σελίδες γνωριμιών στο fb. Βάλε αγγελία σε τελική, όπως η Θεοπούλα από το παρά πέντε.