Καρδιοφοβία

Καλημέρα σας!
Ξανά εδώ, ξανά τα ίδια!
Κοντεύω 43 κ τα τελευταία 5 χρόνια έχω βαρεθεί να μετράω παλμούς, όπου κ αν βρίσκομαι. Έχω βαρεθεί να γράφω κ εδώ τα ίδια και τα ίδια. Είχα ένα διάστημα που ήμουν σε ύφεση. Απολάμβανα την καθημερινότητα κ δεν το σκεφτόμουν τόσο. Τώρα πάλι από την αρχή. Βλέπω παλμούς 85 κ ταραζομαι. Νιώθω ταραχή κ αναστάτωση όλη την ώρα. Έχω απελπιστεί! Κάνω ομοιοπαθητική. Πηγαινα πολύ καλά. Την τελευταία εβδομάδα μετά τη λήψη της κάψουλας έχω τρελαθεί! Πόνοι, ταραχή, αίσθημα παλμών, ρίγος, ανησυχία, αυπνία. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν είναι ζωή αυτή.

85 σφυγμοι ειναι νορμαλ. Εγω συνηθως ειμαι στους 90-100. Προφανως το προβλημα ειναι καθαρα ψυχολογικό. Ο ψυχιατρος τι σου ειπε;

Ειχα παλια και γω φοβους για καρδιακο και τα συναφη. Εκανα εξετασεις και πλεον δεν με απασχολει.

Δεν πηγαίνω σε ψυχίατρο. Κάνω ψυχοθεραπεία 4 χρόνια κ ομολογώ πως έχω δει μεγάλη βελτίωση. Είναι όμως κάτι στιγμές που με πιάνουν τρελά πισωγυρίσματα. Η ψυχολόγος μου θεωρεί ομαλή αυτή την κατάσταση. Δεν μπορώ να πω όμως πως μου είναι ευχάριστη.

Νιώθεις ταραχή και αναστάτωση όλη την ώρα. Έχεις απελπιστεί! Κάνεις ομοιοπαθητική (που δεν ειναι επιστημονική μέθοδος). Δεν ξερω τι καψουλα παιρνεις, αλλά προφανως κατι δεν παει καλα. Οταν δεν νιωθεις καλα, πας σε γιατρό. Ο ψυχολογος δεν ειναι γιατρος... Η ψυχολογια ειναι πιο κοντα στην κοινωνιολογία ως θεωρητικη επιστιμη. Δεν λυνει ιατρικα προβληματα και εσυ περιγράφεις συμπτωματα που χρηζουν ιατρικης βοηθειας.

Γνωρίζω πως ειναι ψυχολογικής φύσης. Ιατρικά, ως υποχόνδρια, ελέγχομαι τακτικότατα κ δεν υπάρχει κάτι ανησυχητικό. Η ψυχολόγος μου δεν με εχει παραπέμψει εως τωρα σε ψυχίατρο. Καλώς ή κακώς δεν ξέρω. Εκείνη σίγουρα ξερει καλύτερα. Ολο αυτο ξεκίνησε μετα τον κορονοιο. Πριν ημουν μια χαρα. Ουτε φοβιες, ουτε τιποτα. Η ομοιοπαθητικη με εχει βοηθησει πολύ σε αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by Dora1982

Γνωρίζω πως ειναι ψυχολογικής φύσης. Ιατρικά, ως υποχόνδρια, ελέγχομαι τακτικότατα κ δεν υπάρχει κάτι ανησυχητικό. Η ψυχολόγος μου δεν με εχει παραπέμψει εως τωρα σε ψυχίατρο. Καλώς ή κακώς δεν ξέρω. Εκείνη σίγουρα ξερει καλύτερα. Ολο αυτο ξεκίνησε μετα τον κορονοιο. Πριν ημουν μια χαρα. Ουτε φοβιες, ουτε τιποτα. Η ομοιοπαθητικη με εχει βοηθησει πολύ σε αυτό.

---

Η φράση "εκεινη/ος ξέρει καλύτερα" ειναι η πιο κλασική παγίδα. Εδω υπαρχουν αμετρητα παραδειγματα ατομων που ενω πηγαιναν σε καποιον γιατρό (οχι σε ψυχολογο) για διάφορα προβλήματα υγείας που δεν ηταν καν νευρολογικού ή ψυχιατρικού ενδιαφέροντος, στο τελος ανακαλυψαν οτι επρεπε να επισκεφτουν διαφορετική ειδικότητα για να βρουν απο τι πραγματικά έπασχαν. Ελπιζω τα συμπτώματα σου να περασουν γρήγορα...

Κάτι προσπαθείς να μου πεις αλλά δεν το καταλαβαίνω. Θα μπορουσες να το κανεις πιο συγκεκριμενο για να το κατανοήσω κ εγω; Δεν συμφωνεις με τη γνωμη της ψυχολογου; Δεν το έχω ψαξει αρκετά ιατρικά;
Ξέρεις, εδώ μέσα μπαίνουμε κ γράφουμε για διάφορους κ πολλούς λόγους. Για συμβουλή, παρηγοριά, έκφραση, μοίρασμα. Κ το κάνουμε με ευκολία γιατί ξέρουμε πως δεν με ξέρεις κ δεν σε ξέρω. Και πιστεύουμε πως έτσι θα γλιτώσουμε τη κριτική που κανείς μας δεν θέλει όταν μοιράζεται κάτι τόσο προσωπικό. Ναι, έχω φοβίες. Και προσπαθώ να τις διαχειριστώ όπως μπορώ καλύτερα. Για να μην σπαταλώ τη ζωή μου ανούσια. Σίγουρα ο φόβος και η αντίδραση του σώματος μου σε αυτόν κάτι θέλει να μου πει. Δεν το κάνει όμως με τον καλύτερο τρόπο. Φαύλος κύκλος δηλαδή.

Καλημέρα. Η ομοιοπαθητικη έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους και από την στιγμή που για ένα χρονικό διάστημα είδες βελτίωση σημαίνει και εσένα σε βοηθάει.
Πέρασα κατάθλιψη πριν χρονια και αυτό που με βοήθησε είναι η ψυχοθεραπεία. Έπαιρνα και για ένα μήνα ομοιοπαθητικα. Δεν έχω πάρει κάποια άλλη φαρμακευτική αγωγη. Έχω βγει από την κατάθλιψη και βελτιώθηκα πολύ σαν άνθρωπος με μόνο ψυχοθεραπεία. Η ψυχοθεραπεία σε βοηθά να αναπτύξεις μηχανισμούς, να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα, να κλείσεις πληγές κτλ.
Η κάθε περίπτωση εννοείται είναι διαφορετική αλλά όχι να μειώνουμε τη δουλειά που κάνει η ψυχοθεραπεία!!!
Εσύ θα δεις τον εαυτό σου αν σε βοήθησε. Όπως και τα ομοιοπαθητικα. Εννοείται ότι τα φάρμακα βοηθάνε κι αυτά.. Αν θες μπορείς να επισκεφτείς και έναν ψυχίατρο να συζητήσεις τις σκέψεις σου, να ακούσεις τι έχει να σου πει κι αυτός.
Υπάρχει περίπτωση αυτή την περίοδο να έγινε κάτι που να σε έριξε? Κάτι να σε αγχωσε? Συνήθως όταν γίνεται κάτι που μας ρίχνει, είμαστε πιο ευάλωτοι και ψαχνόμαστε περισσότερο.

Καλημέρα!! Πέρασα 2 εβδομάδες φρικτές πράγματι. Και ξέρω πως όλη αυτή η πίεση σωματοποιείται τώρα. Βρέθηκα σε ένα νοσοκομείο συνοδός του πατέρα μου που έκανε στεφανιογραφία. Βρέθηκα μέσα στη πηγή του φόβου μου. Παντού εμφράγματα. Πως να μην με πιάσουν όλα αυτα τα συμπτώματα μετα; Ταυτίστηκα με όλους εκεί μέσα.

Οπότε το πρόβλημα είναι εδώ. Η ψυχολογία σου. Όταν βλέπεις πάλι να ασχολείσαι υπερβολικά με το σώμα σου, να δίνεις λίγο χρόνο και να σκεφτείς. Έγινε κάτι αυτές τις μέρες που με έριξε? Πριν από αυτό ήμουν καλά? Να μιλάς στον εαυτό σου. Να τον ηρεμείς. Πχ 85 παλμοί είναι πολλοί?
Γέμισε όσο μπορείς τη μέρα σου για να βοηθήσεις το μυαλό σου να ξεφύγει και δώσε το οκ στο εαυτό σου να έχει και δύσκολες μέρες.

Πόσο βοηθητικό το μήνυμα σου! Σε ευχαριστώ! Όταν ο φόβος κατακλύζει το μυαλό είναι τόσο δύσκολο να το κοντρολάρεις ώστε να σκεφτεί λογικά. Έζησα δύσκολες καταστάσεις 2 εβδομάδες. Το σκεφτόμουν μέρα κ νύχτα. Δεν ξέρω αν οι 85 παλμοί είναι πολλοί. Το μυαλό μου λέει πως αν ειχα 60 θα ήμουν πανευτυχής. Καταλαβες τι κάνω; Εστιάζω σε αυτό και αρνούμαι να δω όλα τα υπόλοιπα. Ότι είμαι καλά.

Γιαυτό σου είπα. Κάθε φορά που θα βλέπεις ότι αρχίζεις πάλι να ασχολείσαι έντονα με το σώμα σου να προσπαθείς να θυμηθείς αν έγινε κάτι έντονο τις προηγούμενες μέρες. Όταν θα το εντοπίζεις, ναι μεν δεν θα σου αλλάξει αμέσως τον τρόπο που βλέπεις τ πράγματα εκείνη την στιγμή αλλά θα έχεις μια λογική εξήγηση που θα σε βοηθήσει σιγά σιγά να το νικήσεις. Να γεμίζεις όσο μπορείς τη μέρα σου, να μην αφήνεις το μυαλό σου να κάνει πάρτυ.

Quote:

---

Originally Posted by Dora1982

Κάτι προσπαθείς να μου πεις αλλά δεν το καταλαβαίνω. Θα μπορουσες να το κανεις πιο συγκεκριμενο για να το κατανοήσω κ εγω; Δεν συμφωνεις με τη γνωμη της ψυχολογου; Δεν το έχω ψαξει αρκετά ιατρικά;
Ξέρεις, εδώ μέσα μπαίνουμε κ γράφουμε για διάφορους κ πολλούς λόγους. Για συμβουλή, παρηγοριά, έκφραση, μοίρασμα. Κ το κάνουμε με ευκολία γιατί ξέρουμε πως δεν με ξέρεις κ δεν σε ξέρω. Και πιστεύουμε πως έτσι θα γλιτώσουμε τη κριτική που κανείς μας δεν θέλει όταν μοιράζεται κάτι τόσο προσωπικό. Ναι, έχω φοβίες. Και προσπαθώ να τις διαχειριστώ όπως μπορώ καλύτερα. Για να μην σπαταλώ τη ζωή μου ανούσια. Σίγουρα ο φόβος και η αντίδραση του σώματος μου σε αυτόν κάτι θέλει να μου πει. Δεν το κάνει όμως με τον καλύτερο τρόπο. Φαύλος κύκλος δηλαδή.

---

Η ψυχολογος σου δινει συμβουλες, ομως αν δεν δεις βελτιωση, τότε θα πρεπει να επισκεφτεις και ψυχιατρο για να παρεις και μια ιατρική γνώμη. Η ψυχολογια οπως και η κοινωνιολογία, αποτελει θεωρητικη επιστημη, δεν είναι μερος της Ιατρικής. Επομενως, μπορει να μην επαρκει μονο το να κάνεις συνεδρίες με ψυχολογο. Η ψυχολογος μπορει να σε βοηθησει με την συζητηση, αλλά μόνο μεχρι ενος ορίου. Εαν το προβλημα σου ειναι ιατρικης φυσης, δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει.

Επιβάλλεται να σε παραπέμψει όταν διαπιστώσει την περαιτέρω διερεύνηση και λήψη φαρμακευτικής αγωγής που δεν είναι αρμόδια να χορηγήσει. Όταν όμως διαπιστώσει ότι δεν απαιτείται, πρέπει να παλέψεις μόνος σου τον ίδιο τον εαυτό σου ώστε να αναδειχθεί ο καλύτερος.
Επιπλέον, για να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία, απαιτούνται ιατρικές εξετάσεις. Άρα, συμφωνούμε απόλυτα!

Quote:

---

Originally Posted by Dora1982

Καλημέρα σας!
Ξανά εδώ, ξανά τα ίδια!
Κοντεύω 43 κ τα τελευταία 5 χρόνια έχω βαρεθεί να μετράω παλμούς, όπου κ αν βρίσκομαι. Έχω βαρεθεί να γράφω κ εδώ τα ίδια και τα ίδια. Είχα ένα διάστημα που ήμουν σε ύφεση. Απολάμβανα την καθημερινότητα κ δεν το σκεφτόμουν τόσο. Τώρα πάλι από την αρχή. Βλέπω παλμούς 85 κ ταραζομαι. Νιώθω ταραχή κ αναστάτωση όλη την ώρα. Έχω απελπιστεί! Κάνω ομοιοπαθητική. Πηγαινα πολύ καλά. Την τελευταία εβδομάδα μετά τη λήψη της κάψουλας έχω τρελαθεί! Πόνοι, ταραχή, αίσθημα παλμών, ρίγος, ανησυχία, αυπνία. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν είναι ζωή αυτή.

---

Σε έχει βοηθήσει η ομοιοπαθητική σε γενικές γραμμές?
Εγω παντως αν κ παιρνω χρόνια αγωγή έχω παλι τέτοιες εξάρσεις φοβίας. Ειδικα όταν ακούω κατι σχετικο. Οντως δεν ειναι ζωή αυτή. Μεγάλη ταλαιπωρία

Quote:

---

Originally Posted by Dora1982

Επιβάλλεται να σε παραπέμψει όταν διαπιστώσει την περαιτέρω διερεύνηση και λήψη φαρμακευτικής αγωγής που δεν είναι αρμόδια να χορηγήσει. Όταν όμως διαπιστώσει ότι δεν απαιτείται, πρέπει να παλέψεις μόνος σου τον ίδιο τον εαυτό σου ώστε να αναδειχθεί ο καλύτερος.
Επιπλέον, για να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία, απαιτούνται ιατρικές εξετάσεις. Άρα, συμφωνούμε απόλυτα!

---

Το τι θα διαπιστώσει ο ψυχολογος δεν ειναι απολυτο, ουτε πάντα σωστο διοτι δεν ειναι η δουλεια του να κάνει διαγνώσεις. Εσυ επιλεγεις αν θα πας σε ψυχιατρο επειδη δεν εχεις ανακουφιστει. Κανενας αλλος δεν θα σου το πει και κανενας αλλος δεν ξερει πραγματικά πως νιωθεις.

Quote:

---

Originally Posted by ARTEMIS

Σε έχει βοηθήσει η ομοιοπαθητική σε γενικές γραμμές?
Εγω παντως αν κ παιρνω χρόνια αγωγή έχω παλι τέτοιες εξάρσεις φοβίας. Ειδικα όταν ακούω κατι σχετικο. Οντως δεν ειναι ζωή αυτή. Μεγάλη ταλαιπωρία

---

Το οτι παιρνεις αγωγή χρόνια δεν σημαινει απο μονο του τιποτα. Η αποτελεσματικοτητα μιας αγωγης κρινεται και αν δεν ειναι επαρκης, τοτε μπορεις να συζητησεις με τον ειδικο ψυχικης υγειας για εναλλακτικη φαρμακευτική αγωγή. Αλλοι δοκιμαζουν 2-3 και παραπάνω φαρμακα μεχρι να βρουν αυτο που ειναι ικανοποιητικά αποτελεσματικό.

Ναι, αρκετά θα έλεγα. Είναι ολιστική θεραπεία. Αργεί αλλά θα δεις αποτέλεσμα.

Εχεις σφίξιμο στο στήθος που έρχεται και φεύγει , κόμπο στο λαιμό ακριβώς πάνω από το στήθος , χαμηλά στο στέρνο εκει ακριβώς που τελειώνει;

Quote:

---

Originally Posted by Dora1982

Ναι, αρκετά θα έλεγα. Είναι ολιστική θεραπεία. Αργεί αλλά θα δεις αποτέλεσμα.

---

Εχεις σφίξιμο στο στήθος που έρχεται και φεύγει , κόμπο στο λαιμό ακριβώς πάνω από το στήθος , χαμηλά στο στέρνο εκει ακριβώς που τελειώνει;