Originally Posted by
Vox
Δεν ξέρω σε τι σε βοηθάει να σου πουν άλλοι αν έχουν παρόμοιες εμπειρίες, αλλά αφού ρωτάς θα σου πω εγώ. Ναι, έχω περάσει κάτι που μοιάζει αλλά και διαφέρει. Εκτός από τον θόρυβο που μπορεί να έχω από τους επάνω ή τους δίπλα, τυχαία και χωρίς πραγματική πρόθεση να γίνουν ενοχλητικοί, είχα ένα θέμα για κάποιο διάστημα με τους κάτω.
Κάποια στιγμή στον κάτω όροφο εγκαταστάθηκε ένα ζευγάρι μεσήλικων. Ο άντρας ήταν λιγομίλητος και φαινόταν αρκετά παράξενος. Αποδείχθηκε ότι δεν ήθελαν τον παραμικρό θόρυβο από το περιβάλλον, ούτε σε κανονικές ώρες εκτός κοινής ησυχίας. Πώς; Όταν έπαιζα μουσική γύρω στις 6-7 το απόγευμα, σημειωτέον σε ηλεκτρονικό όργανο κρατώντας την ένταση σχετικά χαμηλή, χτυπούσαν τους σωλήνες της κεντρικής θέρμανσης που διατρέχουν κατακόρυφα όλο το κτίριο για να σταματήσω. Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας κι αν το έκανα, αντιδρούσαν έτσι εφόσον βρίσκονταν στο σπίτι. Εδώ οι ώρες κοινής ησυχίας ξεκινούν στις 22:00, οπότε βάσει κανονισμού δεν ενοχλούσα.
Δεν είχαν φυσικά κανένα δικαίωμα να αντιδρούν μ' αυτό τον τρόπο. Μου έτυχε επίσης Κυριακή πρωί, γύρω στις 9 (εκτός ωρών κοινής ησυχίας) να βάλω ηλεκτρική σκούπα και να τους ακούω να χτυπάνε πάλι τους σωλήνες για να σταματήσω. Τα ίδια και μια άλλη φορά που έσυρα το κινητό μέρος του καναπέ (σε ροδάκια) για να τον μετατρέψω. Σκέφτηκα κάποια στιγμή να απαντήσω με τον ίδιο τρόπο αλλά αποφάσισα να κάνω υπομονή και να προσέχω περισσότερο το θέμα του θορύβου γιατί ο άντρας μού φάνηκε ανισόρροπος. Ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να φτάσει.
Το πρωί ενός Σαββάτου άκουσα δυνατές φωνές, σχεδόν ουρλιαχτά, από το μπαλκονάκι του κάτω ορόφου. Τι είχε γίνει ... Είχε βγει ο λεβέντης μας για να απολαύσει το δροσερό πρωινό του αλλά βρέθηκε ... αντιμέτωπος με το ραδιόφωνο κάποιου γείτονα που είχε επίσης την ίδια ιδέα, να βγει αλλά μετά μουσικής. Το ραδιόφωνο σταμάτησε ξαφνικά, και μαζί του και οι φωνές βέβαια αφού το κραυγαλέο αίτημα διακοπής της μουσικής ικανοποιήθηκε.
Ο άνθρωπος αυτός προφανώς δεν ήταν καλά, κάτι που ήταν σε συμφωνία με την περίεργη πρώτη εντύπωση που μου είχε αφήσει. Το πρόβλημα λύθηκε όταν αποφάσισαν να φύγουν για μια πιο ήσυχη περιοχή με μονοκατοικίες. Τα νεύρα του δεν άντεχαν τον θόρυβο της πόλης, ούτε τους φυσικούς θορύβους που φέρνει η γειτνίαση με άλλους ανθρώπους.