---------------------------------------------------------------------
Printable View
---------------------------------------------------------------------
Φίλε μου, χάρηκα που ξαναέγραψες εδώ, λοιπόν, αν είναι τόσο χάλια όσο τα λες, απλά κάνε υπομονή να τελειώσει η χρονιά, κι ας μην πας καλά στις Πανελλήνιες, θα ξαναδώσεις του χρόνου, χωρίς την υποχρέωση να πηγαίνεις στο σχολείο και να ζεις αυτό το πράγμα. Θα είσαι καλύτερα ψυχολογικά και θα γράψεις καλύτερα! Μια χρονιά χαμένη δεν λέει τίποτα, έχεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ χρόνο ζωής μπροστά σου. Αυτά πάντως που περιγράφεις είναι πολύ άσχημα, ποιος μπορεί να την παλέψει με τέτοια αντιμετώπιση?
Και εγώ Eagle χαίρομαι πάρα πολύ που ξαναμιλάμε,δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα,δεν νομίζω να υπερβάλλω.Η αλήθεια είναι τα έχω δει και αλλού να τα κάνουν αυτά,όμως δε νιώθω καλύτερα με αυτό,γιατί έγω δεν ασχολούμαι με κανέναν από αυτούς,οπότε δε μου αξίζει. Δυστυχώς μερικοί ανθρώποι είναι τόσο εχθρικοί με ανθρώπους διαφορετικούς από αυτούς που αντί να σε βοηθάνε,σε κάνουν χειρότερα απ ότι ήσουν μέρα με τη μέρα.Τι να πω,ελπίζω να ξανά πάρω πίσω τη δύναμη μου,μπας και υπάρξει ελπίδα να περάσω εκεί που θέλω.
Και επίσης έχεις δίκιο,θα είναι πολύ καλύτερα του χρόνου.
Σκέψου ότι όλο αυτό θα τελειώσει και είναι παροδικό. Κάνε υπομονή και προσπάθησε όσο μπορείς να μην δίνεις σημασία. Συμφωνώ με τον eagle αν δεν τα πας καλά φέτος, δίνεις του χρόνου δεν έγινε κατι.
Κράτησε το 19 μέσο όρο λεβέντη μου. Διότι χτίζεις τη ζωή σου με τους καλούς βαθμούς, με το να τα πηγαίνεις άριστα στα μαθήματα σου. Όλοι αυτοί που αναφέρεις είναι περαστικοί από τη ζωή σου. Τουλάχιστον μίλα για τη συμπεριφορά τους με τους γονείς σου και τους καθηγητές σου και βάλε και εσύ λίγο χαρακτήρα, δυνάμωσε ψυχικά. Θα δεις τότε αλλαγή στη συμπεριφορά τους προς το καλύτερο, διότι όσοι πάνε μπουλούκι είναι χέσηδες, δεν τολμούν να ενοχλήσουν από μόνοι, στηρίζονται ο ένας πάνω στον άλλο. Αλλά, η ουσία, αυτό που θα κρατάς ψηλά είναι το άριστα στα μαθήματα σου και με αυτό θα προχωράς, κι αυτά που αναφέριες μην επιτρέψεις να σε αποσπούν από το ψηλα που είσαι.
Έχετε δίκιο παιδιά,όμως οι συνθήκες εκεί μέσα είναι πάρα πολύ επίπονες και δύσκολες,δεν είναι εύκολο να το αγνοώ όλο αυτό,ειδικά άμα δεν έχω και κάποιον να μιλάω.Πιστεύω η μόνη λύση είναι να επιχειρήσω να ξαναμιλήσω στη διευθύντρια,μπας και τους μαζέψει.Ελπίζω μόνο να μη τα κάνω χειρότερα. Ευχαριστώ πολύ παρ'όλα αυτά για τις συμβουλές σας.Γιάννη,Eagle και Μαριλού.
1. Κατέγραψε τα περιστατικά
Κράτα ένα ημερολόγιο με το τι σου κάνουν, πότε, πού και ποιοι εμπλέκονται. Αν μπορείς, προσπάθησε να έχεις και αποδείξεις (π.χ. ηχητικά, βίντεο, μηνύματα, μάρτυρες). Αυτό μπορεί να βοηθήσει όταν θα το ξαναναφέρεις στη διεύθυνση του σχολείου ή αν χρειαστεί να το πεις σε κάποιον ανώτερο (π.χ. διεύθυνση εκπαίδευσης).
2. Μίλα ξανά με τους γονείς σου
Ζήτησέ τους να πιέσουν περισσότερο το σχολείο ή ακόμα και να ζητήσουν συνάντηση με τον διευθυντή παρουσία δικηγόρου ή κάποιου συμβούλου παιδαγωγικού χαρακτήρα. Αν το σχολείο δεν ανταποκριθεί, υπάρχουν και άλλες λύσεις (π.χ. καταγγελία στο υπουργείο παιδείας ή σε οργανώσεις για το bullying).
3. Ζήτησε ψυχολογική υποστήριξη
Το ότι νιώθεις πως όλοι μιλάνε για σένα είναι πιθανό αποτέλεσμα του έντονου στρες που περνάς. Ένας ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει να διαχειριστείς τα συναισθήματά σου και να βρεις στρατηγικές για να αντιμετωπίσεις την κατάσταση.
4. Μην απομονώνεσαι τελείως
Ξέρω ότι είναι δύσκολο όταν νιώθεις ότι όλοι είναι εναντίον σου, αλλά προσπάθησε να βρεις έστω έναν άνθρωπο με τον οποίο νιώθεις ασφαλής, είτε από το σχολείο είτε εκτός. Μερικές φορές υπάρχει κάποιος που βλέπει τι γίνεται αλλά δεν μιλάει από φόβο.
5. Μην αντιδράς με εκδίκηση
Καταλαβαίνω τον θυμό σου, αλλά η εκδίκηση μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα για εσένα. Ο στόχος είναι να σταματήσει αυτή η κατάσταση, όχι να μπεις σε έναν φαύλο κύκλο.
6. Να θυμάσαι ότι δεν θα κρατήσει για πάντα
Μπορεί να σου φαίνεται ατελείωτο τώρα, αλλά έχεις μόνο λίγους μήνες ακόμα στο σχολείο. Κράτα στο μυαλό σου τον στόχο σου: να πάρεις το απολυτήριο σου και να φύγεις από αυτό το περιβάλλον. Μην τους αφήσεις να σε ρίξουν.
Το πιο σημαντικό για μένα είναι να ζητήσεις ψυχολογική υποστήριξη. Βασικά επιβάλλεται αν δεν το έχεις κάνει ήδη.
Και μεις τα περάσαμε αυτά λεβέντη μου, χρόνια πριν από σένα, αλλά τουλάχιστον μορφωθήκαμε και γίναμε κάτι στη ζωή μας κι έχουμε σήμερα κάποια αναγνώριση γι αυτό που γίναμε, διότι ο στόχος μας ήταν το 19 μέσο όρο όπως και συ και το κρατήσαμε από τότε μέχρι σήμερα. Και μεις ούτε τότε μα ούτε και σήμερα έχουμε πολλούς φίλους, μα ούτε κι αυτό μας πτόησε για να πέσουμε από τον πύχη.
Ευχαριστώ και για τις 6 συμβουλές Rainbow,πηγαίνω ήδη σε ψυχολόγο,αλλά δεν τον κατηγορώ γιατί αυτήν την περίοδο κάνουμε μόνο ομαδικές συνεδρίες και έχουμε μήνες να κάνουμε ατομικό.Είμαι στο τσακ να τον πάρω τηλέφωνο και να κλείσω συνεδρία.
Όσο για τα υπόλοιπα καλή ιδέα το ημερολόγιο,με ηχητικά και βίντεο δυστυχώς δε μπορώ γιατί απαγορεύεται το κινητό.Όσο αφορά δικηγόρους κτλ δεν νομίζω να αξίζει να μπλέξουμε τόσο πολύ γιατί τελειώνει η χρονιά και μετά δε θα ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί.Άμα ειχα και αλλη χρονιά τότε βεβαίως,το χα πει στους γονείς μου και θα συμφωνούσαν.Οι μονες λύσεις που βλέπω είναι ή να μιλήσω στη διευθύντρια ή στο ψυχολόγο του σχολείου και φυσικά να κάνω υπομονή να τελειώσει αυτό το μαρτύριο.
Η μόνη μου ελπίδα τώρα πια είναι το Πανεπιστήμιο,παρακαλάω τον Θεό να ζήσω τουλάχιστον εκεί μία καλή ζωή.
Καλημέρα βρε Βασίλη. Βλέπω τα πράγματα έχουν ξεφύγει, αλλά τουλάχιστον λίγος χρόνος έμεινε, μεσολαβούν και οι διακοπές για Πάσχα. Καταρχάς, οι καθηγητές κι ο διευθυντής γιατί δεν έκαναν τίποτα, όπως υποχρεούνται; Τι ακριβώς είπαν στους γονείς σου; Οφείλουν να τηρήσουν ένα πρωτόκολλο σε αυτές τις περιπτώσεις που σε τελική είναι συστηματική παρακολούθηση και επέμβαση όπου χρειαστεί. Το καταγγείλατε αυτό στη διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;
Επίσης, μη μου πεις ότι είσαι το μόνο παιδί στο φάσμα σε ολόκληρο Λύκειο. Προσπάθησες να επικοινωνήσεις με κάποιο άλλο παιδί, έστω και από μικρότερη τάξη ή άλλο τμήμα που είναι κι αυτό μόνο του; Τα κορίτσια που συνήθως είναι πιο ευγενικά δε σου μιλάνε; Σε κάθε περίπτωση, κάνε υπομονή το λίγο που έμεινε. Μπορεί να είσαι σε υπερένταση λόγω των Πανελληνίων και να σου βγαίνει η συναισθηματική φόρτιση τώρα προς το τέλος. Άλλα παιδιά αντιδρούν χειρότερα υπό πίεση.
Κατά τα άλλα πώς τα πας με τον επαγγελματικό προσανατολισμό, τι στόχο έχεις; Καταστάλαξες υποθέτω τώρα στο παρά 5. Λοιπόν, κάνε focus στο γραπτό που θα σου δοθεί, ξέχνα τα όλα εκείνες τις 2-3 ώρες που θα δίνεις και δώσε τον καλύτερό σου εαυτό. Όπως σου είπα, αυτό που δε σε βοηθά στην κοινωνικοποίηση, έχει άλλες καλές πλευρές. Ότι μπορείς να εστιάσεις, να εμβαθύνεις σε ένα μόνο θέμα και να μη σε απασχολούν τα υπόλοιπα. Καλή επιτυχία Βασίλη!
Και Βασίλη, πέρα από το σχολείο, με όλη μου την αγάπη, μάθε να πατάς πόδι και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Επιθετική άμυνα. Και δεν εννοώ σωματική βία σε καμιά περίπτωση. Να διεκδικείς αυτό που αξίζει στον κάθε άνθρωπο. Το bullying κατά κανόνα στοχοποιεί το παιδί ήπιων τόνων. Βάλε μια φωνή, κατέβασε κανένα καντήλι, κανένα σαλταγαμήδι, βρες μια αδυναμία τους και πρόσβαλέ τους κι εσύ, "χτύπα" τους λεκτικά εκεί που πονάνε όταν σε προσβάλλουν, γιατί δε θα τη βγάλεις καθαρή. Βάλε όρια στους άλλους. Η υπερβολική ευγένεια βλάπτει.
Βασίλη, συγνώμη αλλα δεν έχω δει παλαιότερα μηνύματα σου.Γιατί σε πειράζουν τόσο πολυ οι συμμαθητές σου;
Για να σου πω την αλήθεια Τζοάνα υπάρχει και άλλος στο σχολείο που είναι σαν κι έμενα.Αυτό το συγκεκριμένο παιδί προσπάθησα πολλές φορές να το προσεγγίσω και συνέχεια με απέφευγε.Πήγαινε και μίλαγε σε άλλους.Σου λέω η κατάσταση είναι για κλάματα.Δε θέλω να θυματοποιούμε αλλά αυτή είναι η αλήθεια.Όσο αφορά τη διευθύντρια το μόνο που έκανε είναι να τους φωνάξει στο γραφείο,μέχρι εκεί,μετά συνέχιζαν να με βρίζουν πισώπλατα,δε ξέρω,νιώθω πως δε μπορώ να βοηθήσω καθόλου τον εαυτό μου.
Γενικά δε ξέρω,εμφανισιακά είμαι καλά πιστεύω άμα κι αυτό παίζει ρόλο,μάλλον όταν πηγαίνω εκεί πέρα φαίνεται ότι είμαι χάλια ψυχικά και βγαίνει απ έξω,για αυτό μάλλον με ενοχλούν.
Πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να υπάρχει λόγος. Απλά τα άτομα δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και βρίσκουν ως μέσο εκτόνωσης την κοροϊδία και το bullying. Και εγώ τα ίδια περνούσα ενώ ήμουν και εμφανίσιμη και καλή μαθήτρια. Παίζει και ζήλια σε ορισμένες περιπτώσεις.
Βασιλάκη, σε θυμήθηκα τώρα ξαφνικά! Πώς τα πας, γράφεις καλά; Αν θες μετά τις Πανελλήνιες, πες μας τις εντυπώσεις σου και τι αποφάσισες τελικά. Καλή επιτυχία!!!
Γεια σου Τζοάνα,χαίρομαι πολύ που ρωτάς!
Τελικά έγραψα κανονικά Πανελλήνιες και πιστεύω τα πήγα και καλά κιόλας.Μόνο στα Μαθηματικά δυσκολεύτηκα αλλά δε νομίζω να είναι μεγάλο το κακό.Παρ όλα αυτά έχω λίγο άγχος για τους βαθμούς,ας δω πρώτα πόσο πήρα και βλέπω τι θα δηλώσω.
Το ευχάριστο είναι ότι παρά τα εμπόδια κατάφερα να βγάλω απολυτήριο 19.1 και ότι φυσικά δε θα ξαναδώ αυτούς τους απαίσιους ανθρώπους.
Τώρα προσπαθώ να συνέλθω λίγο και να ξεχάσω όλα αυτά που έγιναν μες στη χρονιά,ίσως βρω και χόμπι μες στο καλοκαίρι,μπας και βοηθήσει και αυτό καλύτερα.
Μπράβο-μπράβο-μπράβο! Είσαι και επίσημα αριστούχος λοιπόν! Καλώς μπήκες στο όμορφο κλαμπ ημών των φυτών (πλάκα σου κάνω φυσικά). Εύχομαι να έχεις σκίσει!!! Για τα μαθηματικά μην αγχώνεσαι, άκουσα από εξεταστές ότι ΟΛΟΙ δυσκολεύτηκαν.
Τώρα αφήνεις πίσω το μαθητικό παρελθόν σου και η ζωή είναι όλη μπροστά σου! Να μας γράψεις αν θες τι αποφάσισες τελικά με τις σπουδές σου όταν βγουν τα αποτελέσματα.
Χαχαχα το ξέρω,στα μαθηματικά πράγματι και ο καθηγητής που μου έκανε ιδιαίτερα το ίδιο μου είπε,ελπίζω τουλάχιστον να μην είμαι μες στο 70-75% που έγραψε κάτω από τη βάση,σύμφωνα με αυτά που διάβασα.Όσο για τα αποτελέσματα βεβαίως και θα σας πω,σε 4 ημέρες βγαίνουν.