Αναξιότητα και απελπισία.
Ακούστε, δεν έχω κοινωνικό κύκλο, ούτε φίλους ούτε φίλες. Βρίσκω υποκριτριες που λένε όμορφα λόγια μπλα μπλα που δεν κάνουν ποτέ πράξη και εξαφανίζονται απλά. Και εγώ πάντα είμαι η ηλίθια.
Σκέφτηκα λοιπόν, πώς αλλιώς θα βρεις άτομα που θα μπουν στον κόπο να περάσουν χρόνο μαζί σου; Άσε τους να κάνουν σεξ μαζί σου. Τι σεξ να κάνουν δηλαδή, που δεν έχω εμπειρία τίποτα, απλά μπορώ να κάτσω και ας με χρησιμοποιήσουν, αρκεί κάποιος να περάσει λίγο χρόνο μαζί μου, έστω κι έτσι. Δεν θα υπάρχει κάποιος απελπισμένος που έχει να κάνει πολύ καιρό; Ε όπως αυτός θα αναγκαστεί να δεχτεί την εμφάνιση μου, (δέχομαι μαξιλάρι στο πρόσωπο αν τους είμαι αποκρουστική), έτσι κι εγώ θα δεχτώ την πράξη που δεν θέλω. Κάπως ισότιμο το βλέπω.
Και πήγα τιντερ. Και μίλησα με 500 άτομα, κυριολεκτικά 500 matches. Και κανένας δεν ήθελε ούτε αυτό μαζί μου. Κανενας. Και όσοι είπαν ναι, πήγα περίμενα και δεν ήρθαν ποτέ, έφαγα και μπλοκ σαν την ηλίθια.
Προφανώς βρίσκουν όμορφες κοπέλες οπότε τι να με κάνουν εμένα.