hello σκέφτηκα να ανοίξω ένα θέμα με πράγματα ή σκεψεις που κάνατε και σας ώθησαν στο να αλλάξετε προς το καλύτερο.. θα ξεκινήσω εγώ, για μένα το πιο σημαντικό νομίζω ήταν όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι δεν σκέφτονται όλοι το ίδιο με εμένα (όσο αστείο και αν ακούγεται εμένα μου πήρε καιρό), και όταν σταμάτησα να έχω προσδοκίες από άλλους.
Εμένα άλλαξε η ζωή μου όταν κατάλαβα το τι είναι ''Κατούρα τους στα μούτρα τους και γα...μα τους τη φάρα τους''.
Για όλους. Για φίλους, για συγγενείς, για γείτονες, για περαστικούς...
Έχει πολύ περιεχόμενο η φράση που λέω και δίνει πολλή δύναμη.
Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
εννοείς να μην σε απασχολεί τι λένε οι άλλοι ε ? και εμένα μου πήρε καιρό και αυτό, για κάποιο λόγο με ένοιαζε τι θα πουν, αν αρέσω, πως φαίνομαι και κάπου εκεί χάνεσαι
Όχι μόνο να μην με απασχολεί αλλά αν μου κάνουν κάτι, να αντιδρώ με τέτοιο τρόπο ώστε να τους το κάνω χειρότερο σε αυτούς.
Και πάνω απ' όλα να μην με επηρεάζει ψυχολογικά αλλά να γελάω.
Κι έμενα κάποτε με ένοιαζε όπως είπα, και όπως λες το ξεπέρασα. Με βοήθησαν πολύ δυνατοί άνθρωποι και σλογκαν, ακτιβιστές και παραδείγματα που δεν έπεφταν κάτω με τίποτα και δεν ασχολούνταν με μικρούς ανθρώπους.
Σκέψη: Μια ζωή την έχουμε (μάλλον). Αυτό με έκανε να δω το άγχος ως κάτι λειτουργικό (όχι πάντα) και με βοήθησε να εστιάσω την ενέργειά μου σε σημαντικά πράγματα και ανθρώπους.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
χμμ εμένα εξαρτάται, απο συγγενείς ακόμα με επηρεάζει ψυχολογικά και σε αυτή τη περίπτωση μου είναι δύσκολο στο πως να φερθώ, γενικά νιώθω πολλές φορές καλύτερα όταν έχω ελάχιστη επικοινωνία μαζί τους αλλά ξέρω ότι αυτό δεν είναι σωστό. Αν κάποιος έχει παρόμοια προβλήματα με γονείς μπορεί να παραθέσει τι τον βοήθησε..
για άσχετους πχ στο ερωτικό, παλιότερα με ένοιαζε τώρα όχι και τόσο. Θα δώσω ένα παράδειγμα γιατί έχει σύμβει κάποιες φορές, πχ βγαίνω με κάποιον αρέσει ο ένας στον άλλον συνεχίζεται για κάποιες μέρες, βλέπω ότι δεν μ΄αρέσει και τόσο παρ' όλα αυτά το συνεχίζω αλλά η συμπεριφορά μου κάπως έχει αλλάξει και μετά αλλάζει και η δικιά του και κάπου εκεί σταματάει. Και μετά σκέφτομαι ότι έφταιξα εγώ, τα βάζω με τον εαυτό μου και εκεί που μέσα μου τον είχα απορρίψει πρώτη μετά αρχίζει και με νοιάζει. Σας μπέρδεψα ? ίσως ξέφυγα απο το θέμα, αλλά υπό άλλες συνθήκες πχ κάποιος τελείως άσχετος αν και δεν μου έχει τύχει κάτι, δεν θα με ένοιαζει.
δεν θα ένιωθα καλύτερα αν τους έκανα χειρότερο, αλλά σίγουρα θα ήθελα να φτάσω στο σημείο που είσαι εσύ που δεν σε επηρεάζει καθόλου ψυχολογικά και γελάς με αυτό. αν θες Harleyquinn μπορείς να γράψεις κάποια αποφθέγματα ακτιβιστών που σε βοήθησαν, μπορεί να βοηθήσουν και εμένα ή κάποιον άλλον
Quote:
Originally Posted by george1520
έχεις δίκιο, και εγώ το σκέφτομαι αυτό πολλές φορές και βοηθάει. Επίσης κάτι που είχα δει στο instagram σχετικά πρόσφατα και μου έχει μείνει ήταν ένα βίντεο που έδειχνε μια ηλικιωμένη και έλεγε αυτή στο βίντεο '' κλείσε τα μάτια σου και σκέψου ότι ειναι το 2068 και είσαι 70 ή 80 χρονών και είσαι σε ένα άδειο δωμάτιο και κάνεις μια ευχή να είσαι πάλι νέος, μετά ανοίγεις τα μάτια και είσαι πάλι στο 2025'' .
Έξυπνο. Αλλά δεν φτάνει μόνο να είσαι νέος. Παίζουν πολλά.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Quote:
Originally Posted by george1520
ναι σίγουρα, αλλά το μήνυμα νομίζω ήταν ότι όσοι είμαστε νέοι πρέπει να το εκμεταλλευτούμε, γιατί δεν θα είμαστε για πάντα σε αυτή την ηλικία, ο χρόνος περνάει. Δηλαδή δεν αξίζει να χαλιόμαστε για οτιδήποτε δεν έχει να κάνει με την υγεία .
Και δεν ξέρουμε ποια είναι η τελευταία μας μέρα. Η τελευταία μας στιγμή.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Η επιγραφή στον τάφο του Σαρδανάπαλου! Αλλά ποτέ δεν το τηρώ, οπότε δεν το γλιτώνω το χτύπημα του κεφαλιού!
Ότι γεννήθηκα λογική, κι αυτό δεν είναι ελάττωμα αλλά προσόν. Ότι η αυτοπροστασία είναι δική μου υπόθεση. Ότι δεν ανέχομαι να με χειραγωγεί κανένας, ότι έχω την ευθύνη της πορείας μου σε αυτή τη ζωή. Ότι η ζωή μου ανήκει και το σώμα μου το κάνω ό,τι θέλω εγώ. Ότι η δύναμή μου πηγάζει από τη δική μου απόφαση για ανέλιξη και αυτοπροσδιορισμό. Ότι δεν εξαρτάται η αυτοιδέα μου από τις αλλότριες κρίσεις. Ότι το πρωταρχικό μέλημά μου στη ζωή είμαι Εγώ.
Quote:
Originally Posted by WildHoney
πολυ ωραίες και θετικές σκέψεις wildhoney, σε γεμίζουν δύναμη :-)
Εγώ σκέφτομαι προσπαθώ δηλαδή να πίσω τον εαυτό μου ότι επειδή στις δουλειές που έκανα δεν είχα και την καλύτερη αντιμετώπιση, δεν θα είναι παντού το ίδιο κάπου αλλού θα υπάρχει περιβάλλον καλύτερο για εργασία. Το οποίο το βίωσα μια φορά στην ζωή μου και ευελπιστώ να το ξανά ζήσω.
Όλα καλά θα πάνε με το σεμινάριο μην αγχώνεσαι:-) και σίγουρα δεν είναι το περιβάλλον σε όλες τς δουλειές το ίδιο
Οπου πας λεβεντη την ίδια αντιμετώπιση θα έχεις. Ρωτά με εμένα που έγινα πια σοφος στο θεμα. Οσο ο χαρακτήρας μας δεν αλλαζει η αντιμετωπιση μας από τους αλλους θα ειναι ακριβως η ίδια. Και μιλαμε, για μένα, για σχετικα καλα εργασιακά περιβαλλοντα.Quote:
Originally Posted by andreas86
Άστα να πάνε!!
εμενα, αλλαζε η ζωη μου με γεγονοτα- σταθμους της ζωης μου.. τα κυρια ηταν: οι σπουδες μου, που μου ανοιξαν διαφορους οριζοντες αγνωστους για μενα, η πρωτη σταθερη μου σχεση που εμελε να ειναι και μακροχρονια και ομορφυνε την ζωη μου με τροπους που δεν ειχα φανταστει, οταν αρχισα να δουλευω που με ωριμασε σε θεματα που δεν ειχα ιδεα, καθως ημουν μεγαλωμενη πολυ προστατευμενα.
οταν απεκτησα αυτοκινητο και ειδα ποση ανεξαρτησια προσφερει να πηγαινεις οπου θες, οποτε θες χωρις να ρωτας κανεναν.
το οτι εκανα την δευτερη μονιμη/ σοβαρη σχεση μου καθως μπαιναμε στο βαθυ λουκι της κρισης, κι ενω καταστρεφομουν οικονομικα, ζουσα εναν τρελλο ερωτα με εναν ανθρωπο που ητανσ τηριγμα σε ολα και δεν μ ενοιαζε τπτ αλλο. ενοιωθα σαν να περναει μια μεγαλη πυρκαγια πανω απο το κεφαλι μου κι εγω ειμαι σκεπασμενη με πυροκουβερτα... εκανα παρτυ επι χρονια και γυρω μου γκρεμιζοταν το συμπαν ΜΟΥ..
ε, και μια κληρονομια που με εσωσε απο οικονομικη καταστροφη στο και πεντε, οχι στο παρα πεντε...
πως λεμε "επεσε απ τον λευκο πυργο και οχι μονο σταθηκε ορθια αλλα βρηκε και πορτοφολι" ;;; ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο..
αυτό που λες για το αυτοκίνητο και την ανεξαρτησία, πόσο θέλω να το κάνω...
δεν έχω δώσει ακόμα εξετάσεις για το δίπλωμα, σκεφτόμαι μήπως ξεκινήσω μέσα στο καλοκαίρι αν βγαίνω οικονομικά γιατί πραγματικά αυτό το παίρνω το αμάξι και πάω όπου θέλω χωρίς να έχω ανάγκη κανέναν είναι σωτήριο
Ρε γμτ εμένα δεν με αφήνουν να βγάλω δίπλωμα.....
Σχετικά με θέμα τώρα
Οι σπουδές μου μου άνοιξαν τους ορίζοντες
Η πρώτη μου δουλειά
Η σταθερή εδώ και πολλά χρόνια σχέση με έναν καταπληκτικό άνθρωπο
Η ισορροπηση μου σε σχέση με την σχιζο και την επιληψία
Η έναρξη δικού μου γραφείου
Η παραδοχή ότι οι ασθένειες ψυχικές και μη δεν είναι ταμπού ούτε κάτι που ντρέπομαι
Τα πρώτα βιβλία που εξέδωσα
Και η προσπάθεια για παιδί
Όλο και κάτι θα ξεχνάω...