σε περίπτωση που δεν μένατε με γονείς και είσασταν οικονομικά ανεξάρτητοι, θα συνεχίζατε να έχετε επαφές με μια τοξική οικογένεια ?
Printable View
σε περίπτωση που δεν μένατε με γονείς και είσασταν οικονομικά ανεξάρτητοι, θα συνεχίζατε να έχετε επαφές με μια τοξική οικογένεια ?
Ναι Μαρία, μέχρι εκεί που αντέχω θα το έκανα. Έρχεται ώρα που σε κάποιες περιπτώσεις οι μεγάλοι επιβαρύνονται πολύ και αρρωσταίνουν, γίνονται σαν μικρά παιδιά και μας έχουν ανάγκη όπως τους είχαμε κι εμείς όταν ήμασταν μικροί.
δεν εννοούσα να είναι άρρωστοι και να γυρίσεις τη πλάτη, ας πούμε στη περίπτωση που είναι αυτόνομοι
και πάλι θα επαναλάβω όταν δεν μένουμε μαζί τους και είμαστε οικονομικά ανεξάρτητοι
Αρρώστια είναι και το ψυχολογικό και ας είσαι και αυτόνομος σωματικά. Κοίτα, αν κάποιος είναι ήδη οικονομικά ανεξάρτητος και δε μένουν και μαζί τότε πιστεύω δεν υπάρχει λόγος να γυρίσεις την πλάτη. Προστατεύεσαι όσο μπορείς από το τοξικό κομμάτι που λες, αυτό εξαρτάται πόσο αντέχει ο καθένας ή έχει και τη διαθεση να προσπαθησει να το κανει και έστω καποιες στοιχειωδεις σχέσεις καλό είναι να τις εχεις. Ένα τηλεφώνημα ή μια επισκεψη οταν το αποφασισεις και μετα επιστρεφεις στο χωρο σου και την ανεξαρτησια σου. Εγω ετσι νομιζω θα εκανα..
Είμαι οικονομικά ανεξάρτητη, αλλά ζω σε σπίτι που μου έχει κάνει γονική παροχή ο πατέρας μου. Να χτυπήσω ξύλο δεν είμαστε τοξική οικογένεια. Αν θες δώσε έναν ορισμό του τοξικού, για να καταλάβω τι εννοείς. Καυγάδες, ενδοοικογενειακή βία, καταπίεση;
Ναι, θα συνέχιζα να έχω σχέσεις, υποθετικά μιλώντας. Αφού θα είχα δικό μου πορτοφόλι και σε δικό μου χώρο, αυτομάτως δε θα υπήρχε καταπίεση.
Η οικογένεια είναι η μόνη σταθερή αξία, είναι οι άνθρωποι που θα τρέξουν πρώτοι για μένα κι εγώ γι αυτούς. Ο μόνος λόγος που αξίζει πραγματικά να κόβεται μαχαίρι κάθε σχέση με οικογένεια είναι η κακοποίηση. Δυστυχώς οι περισσότερες οικογένειες δεν έχουν καλές σχέσεις λόγω περιουσιακών.
πίεση μπορεί να υπάρχει ακομά και αν δεν μένεις στον ίδιο χώρο μαζί τους. Γενικά δεν ξέρω και πως να έχω λιγότερες επαφές μαζί τους, αφού αν δεν σηκώσω το τηλ για δεύτερη φορά, τρελαίνονται νομίζουν ότι κάτι συμβαίνει. Και εδώ να πώ οτι δεν πάσχω απο κάποια ψυχική νόσο που ίσως να ήταν λογικό να κάνουν έτσι. Πάντα ήταν έτσι απ' όταν ήμουν παιδί, όταν έφυγα εξωτερικό ηρέμησαν, για κάποιο περίεργο λόγο δεν με ενοχλούσαν. Όταν επέστρεψα και ήμουν σε μια σχέση για κάποια χρόνια, πάλι δεν με ενοχλούσαν εκεί να πω οτι ίσως με είχαν ψιλοπαρατήσει, και το λέω απο πολλές απόψεις, δεν είχα τη στήριξη που θα έπρεπε να έχω. Τώρα που είμαι μόνη αλλά είμαι ανεξάρτητη, δεν τους έχω ζητήσει κάποια βοήθεια κτλ συμπεριφέρονται σαν να είμαι αδύναμη, σαν να μην μπορώ να τα καταφέρω. Μου λένε άκυρα πράγματα όπως το να γυρίσω στο πατρικό μου ( σε άλλη πόλη) για να '' μην είμαι μόνη μου''. Δεν είναι ικανοποιημένοι με τη δουλεία μου, πάντα μου λένε να βρω κάτι άλλο, κάνουν σχόλια με το ποιον θα βγω κτλ. Και όλα αυτά στον υπερθετικό βαθμό, μέχρι στιγμής απλά τα προσπερνούσα και σκεφτόμουν οτι είναι οικογενειά μου. Όμως γενικά η κάθε συναναστροφή μαζί τους με κάνει χειρότερα απο πριν.
έχουν γίνει διάφορα γενικά, δεν είναι μόνο οτι με παίρνουν τηλ και είναι πιεστικοί, απλά δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες.
τους μίλησα σχετικά πρόσφατα όταν είχαν έρθει, άρχισαν πάλι τα ίδια, ε εκεί τους είπα οτι δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα, οτι θα έπρεπε να εκτιμάνε οτι δουλευώ είμαι ανεξάρτητη κτλ. , μετά μου είπε οτι και καλά δεν νιώθει καλά και σηκώθηκε και έφυγε. Και τις επόμενες μέρες άρχισε παλι τα ίδια.
γενικά δεν είμαι θυμωμένη με τη συμπεριφορά τους για τη στήριξη που δεν είχα κάποια στιγμή, και δεν μιλάω μόνο για τους γονείς μου. Δεν κοιτάω το παρελθόν, όμως βλέπω οτι ακόμα και μια τυπική σχέση που προσπαθώ να έχω μαζί τους, μου δημιουργούν πρόβλημα. Ίσως και επειδή η διάθεση μου είναι πεσμένη το τελευταίο καιρό, πράγματα όπως αυτά με κάνουν χειρότερα. Δεν ζήτησα ποτέ κάτι, και πάντα έχουν κάτι να πουν, να μου την πουν, να με αμφισβητήσουν, να μην είναι ποτέ ευχαριστημένοι. Να με ρωτάνε συνέχεια και τι θα κάνεις μετά, λες και μόνη μου δεν τα σκέφτομαι ας πούμε, πρέπει κάθε μέρα να με ρωτάνε τα ίδια πράγματα στο τηλ.
αυτά που ανέφερα παραπάνω, αλλά τα λένε κάθε μέρα, συνέχεια . Τα σκέφτομαι ήδη απο μόνη μου, όταν μου τα λένε και αυτοί νιώθω πίεση και περισσότερο άγχος.
ναι αυτό λέω και εγώ, κανείς άλλος τη γνώμη του ?
γιατί με παίρνουν τηλ, τι να κάνω ? αν δεν το σηκώσω νομίζουν οτι κάτι συμβαίνει, αν απαντάω μονολεκτικά πάλι με πριζουν
τι εννοείς απο ντροπή γίνονται ?
μα δεν ντρέπομαι πως νιώθω, τους τα έχω πει. Δεν καταλαβαίνουν, μετά απο λίγες μέρες αρχίζουν πάλι τα ίδια
μετα απο λιγες μερες δεν ειναι καθε μερα, καθε φορα που σε στεναχωρουν να τους το λες
κουράστηκα.....
δεν ξέρω την επόμενη φορά θα τους τα πω πάλι, και θα τς πω οτι αν το συνεχίσουν θα ξεκόψω μπας και το καταλάβουν
Αυτό που είπες και έβαλα στο bold ισχύει πολύ Μαρία. Όταν είμαστε πεσμένοι πράγματα όπως αυτά μπορούν να μας επηρεάσουν πολύ. Όταν νιώθουμε καλά έχουμε και τη δύναμη να τα προσπερνάμε σχετικά εύκολα και να πηγαίνουμε παρακάτω. Ειδικά κιόλας όταν έχουμε το δικό μας χώρο και οικονομική ανεξαρτησία, δυο πολύ βασικές στρατηγικές κινήσεις. Τα πράγματα τότε γίνονται λίγο πιο εύκολα. Ένα πράγμα που θα σου έλεγα είναι σταμάτα να προσπαθείς να τους πείσεις, είναι μάταιο. Αυτό που κάνουν καμιά φορά οι δικοί μας άνθρωποι θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς, ακόμη κι αν εμείς θεωρητικά μιλώντας τα κάνουμε όλα τέλεια. Και πάλι δε θα είναι αρκετό.. Ο λόγος είναι απλός. Αυτό που κάνουν δεν έχει να κάνει με εμάς αλλά με αυτούς. Εξωτερικεύουν με αυτόν τον τρόπο τη δική τους ψυχολογική επιβάρυνση, θες να την πούμε κατάθλιψη, θες να την πούμε τοξικότητα (παρότι είναι λίγο βαριά η λέξη..), όπως θες πεστο.. Βγάζουν τη δική τους ψυχική κατάσταση και επιβάρυνση πάνω μας. Πιστεύω ότι δε γίνεται καν συνειδητό από αυτούς όλο αυτό που κάνουν. Το να τους πεις τοξικούς, να τσακωθείς και να ξεκόψεις εντελώς τις σχέσεις αφ´ ενός πιστεύω ότι είναι λίγο δύσκολο (αν όχι ανέφικτο) να γίνει, αφ´ ετέρου δε θα σε συνέφερε κιόλας το να γίνει. Θα γύριζε μπούμερανγκ πάνω σου αυτό κάποια στιγμή, έτσι πιστεύω, θα έκανε τα πράγματα χειρότερα. Κάνε focus στον εαυτό σου, οργανώσου, δες τις επόμενες κινήσεις σου στη ζωή σου και κυνήγησέ τες με στοχοπροσήλωση. Και μη νοιάζεσαι για το αν θα γίνουν αποδεκτές αυτές σου οι κινήσεις, μην περιμένεις την καλή τους την κουβέντα. Για σένα τις κάνεις, όχι για άλλους, αυτό αρκεί. Δε χρειάζεσαι άλλη επιβράβευση ή αποδοχή, δυνάμωσε το μέσα σου και δες το έτσι. Ναι, άκου και μια γνώμη από τους δικούς σου ανθρώπους, πάντα καλό είναι να έχεις ανοιχτό το αυτί σου σε γνώμες αλλά την τελική απόφαση θα την παίρνεις εσύ πάντα. Δική σου η ζωή, δικές σου οι όποιες συνέπειες, δικές σου και οι αποφάσεις, είναι δίκαιο.. Ακόμη και κάτι λάθος να κάνεις καλύτερα να το είχες αποφασίσει εσύ οπότε να έχεις να κάνεις με τη Μαρία και μόνο, παρα να σε επηρέασαν άλλοι στην επιλογή σου. Όσο για τη μεταξύ σας σχέση και συναναστροφή, ακόμα και την τηλεφωνική έχε εσύ τον έλεγχο και το πάνω χέρι. Κάτσε μόνη σου και αποφάσισε πως θες να είναι τα πράγματα και δες το σαν challenge να τα κάνεις έτσι. Πχ δε θες να μιλάτε κάθε μέρα όποτε αυτοί θελουν και χτυπάνε το τηλέφωνο? Εκπαίδευσέ τους όπως ο Pavlov τα σκυλάκια του με το operant conditioning. Σιγά σιγά θα το κάνεις, δε χρειάζεται να τσακωθείς. Πχ παίρνουν τηλέφωνο, άστο να χτυπάει και πάρε τους εσύ πιο μετά. Πες δεν το άκουγα, έκανα κάτι, ή είχα βγει στη βεράντα ξερωγω.. Κι όταν αρχίσουν (συνήθως οι μαμάδες τα κάνουν αυτά, αλλά όχι παντα) με σπαραξικάρδια φωνή το δράμα τύπου «παιδάκι μου, γιατί δεν απαντας το τηλέφωνο, νόμιζα πως έπαθες κάτι, αρκεί που είσαι καλά» κλπ εσύ και πάλι ψύχραιμα, μην τσιμπήσεις, προσπερνα το. Πες ήμουνα στο μπαλκόνι και άπλωνα κάτι ρουχα , έλα, τι κάνεις έτσι, πες μου τι με ήθελες.. «Να δω παιδί μου αν είσαι καλά» πχ.. Ναι, όλα καλά, αλλα έχω να κάνω κάτι τώρα, δεν έχω ώρα να κάτσω να μιλήσουμε, τα λέμε άλλη στιγμή. «Τι έχεις να κανεις?» Ε, να έχω μια δουλειά που θέλω να κάνω, άντε, φιλιά, τα λέμε. Απαντάς χωρίς να τους απαντας. Έτσι ούτε τσακώνεσαι αλλά σιγά τους βάζεις όρια, βάζεις και εσύ το φράχτη σου για να μην αλωνίζουν στον προσωπικό σου (ψυχικο) χώρο. Κι όταν σου βάζουν μπροστά επιχειρήματα τύπου πχ ανησυχώ άμα είσαι καλά, μη διαφωνήσεις μαζί τους αλλά συμφώνησε. Έχεις δίκιο πες τους, είναι πολύ κακό το άγχος, κάτι πρέπει να κάνουμε, κι εγώ ανησυχώ για σένα και την υγεία σου που ανησυχείς τόσο πολύ. Και έχω κληρονομήσει πες κι εγώ το άγχος σου και προσπαθώ να το καταπολεμήσω. Δεν μπορώ να αγχώνομαι όλη την ώρα με το τηλέφωνο, κάποια στιγμή θέλω να ξενοιάζω από αυτό και το βάζω στο αθόρυβο ή το κλείνω κι εγώ μπορεί να βγω βόλτα να περπατήσω ή να ξαπλώσω να ηρεμήσω. Έχε το στο νου σου την επόμενη φορά ώστε να μην ανησυχείς, δε θέλω να ανησυχείς.. Θα σε πάρω εγώ πες όταν είναι και θα μιλήσουμε. Έχει λίγο κόπο, δεν είναι τόσο απλό όσο το να το λέμε, αλλά πιο πολύ τέχνη θέλει παρά κόπο. Και άμα το καταφέρεις αυτό με την οικογένειά σου να έχεις τις σχέσεις που εσύ επιθυμείς αλλά χωρίς και να τσακωθείς, θα έχεις καταφέρει κάτι που απαιτεί πολλή μαεστρία και μετα όλες οι άλλες σχέσεις σου με τους ανθρώπους θα σου φαίνονται παιχνιδάκι. Θα έχεις καταφέρει το δύσκολο. Τα υπόλοιπα μετά από αυτο θα είναι ευκολάκια.. :)
ναι ισχυεί οτι όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά μας φαίνονται όλα χειρότερα ή νιώθουμε περισσότερη πίεση κτλ. Αλλά πιστεψέ με αυτό συμβαίνει μια ζωή, και χαρούμενη να ήμουν δεν θα άλλαζε κάτι, πάλι θα υπήρχε το πρόβλημα. Ναι έχω καταλάβει οτι δεν πρόκειται να άλλαξουν, το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι η συμπεριφορά μου και ίσως αλλάξουν και τα πράγματα μετά. Θα το σηκώνω μετά απο ώρες μπας και συνηθίσουν στην ιδέα και σταματήσουν να με πρίζουν.. Σ' ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να το γράψεις αυτό :-)
κοιτα , εγω απο τα 17 μου ημουν σχεδον ανεξαρτητος . βεβαια ενα αγορι οταν ξεκιναει και μενει μονο του , εχεις ολες τις υποχρεωσεις . μαθαινει να ειναι αυτονομος και ανεξαρτητος ...απο σφουγγαρισματα και καθαρισμα σπιτιου ( δεν μπορουν να μπαινοβγαινουν γκομενακια στο σπιτι και να εισαι μπιχλας ...ΒΑΣΙΚΟ ) ...μεχρι κυνηγητο για δουλειες κλπ ...αρα μια οικογενεια για να ειναι <<τοξικη >> απεναντι σου κατι δεν κανεις καλα ....εμενα με περνανε τηλ οταν τον θυμοντουσαν ..μπορει και βδομαδες ....βεβαια ξερανε ποσο ΑΝΔΡΑΣ ειμαι και δεν ειχαν ζητηματα γενικης και ειδικης φυσεως ...γενικα ο τζιοβανι ειναι φαινομεναρα και καλο ειναι να αναγνωριζουμε μερικα πραγματα για τον εαυτο μας ....
ο μοναδικος που παινευεται μονος του..
γιατι να το κανει αυτο αραγε;;;; ααααα ναι ψυχολογια 1ου ετους, τομος Α. βασικες λειτουργιες= παινευεται μονος του, οποιος νοιωθει αναξιος, επειδη δεν τον παινευει/ κανει παρεα, κανεις"...
ξεχασες να πεις ΣΕΕΕΕΕΕΕΞ ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΣΕΕΕΕΞ ΥΠΟΦΕΡΩΩΩΩ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΡΧΙΕΕΕΣ!!!.
σε καθε απαντηση σου, περιλαμβανεις απαραιτητα το ΑΝΤΡΑΣ, το ΣΕΞ και το ποσο γαμάτος εισαι κατα την ταπεινη σου γνωμη. στο θεμα ποτε δεν απαντας, αλλα αυτα τα 3 τα σχολιαζεις απαραιτητα! κι ας μην ισχυει κανενα απ τα 3...
τσεχασες το ΣΕΞ αυτην την φορα...
Μαρακι, πως παει το θεμα σου;
φυσικα , θα γραψω για τον εαυτο μου . αυτο ελειπε κιολας να μου κανει μανιπουλεσιον το πρωτο ετος της παντειου .
ΕΣΥ για παραδειγμα γραφεις στο βιογραφικο σου ( BIO ) , ειμαι καλη στον τομεα των τυριων , κοβω μετριες φετες στο μηχανημα μοτσαρελα , φετα ΠΟΠ ειναι ομως το ανταγωνιστικο σου πλεονεκτημα . στην συνεχεια αναφερεις στο βιογραφικο σου , οτι τα αλλαντικα και ειδικα τα σαλαμια , ειναι το φορτε σου . ενιοετε βοηθας και στα ραφια να κουβαλας , ζαρζαβατικα στην βιτρινα με τα ΛΑΧΑΝΑΚΙΑ βρυξελλων .
κανονικα επρεπε το σεξουαλικο προφιλ του καθενος επρεπε να γραφοταν με ειδικη μνεια και σε ειδικη παραγραφο πριν απο τα χομπυ .
αρα το <<παινευω >> τον ευατο μου ειναι ξεκαθαρα χαρακτηριστικο του προφιλ ενος ανθρωπου , οπως τοσος κοσμος βαζει τα βυζια του στο ινστα και ταγκαρει ποσο ωραια περασε στην μαλτα με το αμορε (skg ) . οποτε αυτες τις μπαρουφες που γραφεις για μενα στις αποδεικνυω 24/24 365/365 .
σιγα μην ρωτησω το τσατ-ΑΙ να μου πει και πως θα πλασαρω τον εαυτο μου .....αχχχχχχ καλε λες να ειμαι ναρκιτσος ....βαλε μου creta farm γαλοπουλα γιατι οι κοιλιακοι μου απο 6 , εγιναν 4 ...
οσο αφορα το ΣΕΞ , ειναι απολυτα υγιες και φυσιολογικη εξελιξη του ΓΕΝΟΥΣ ( με εναλλαγες παρτενερ ) γνωριζεις και κοσμο και δινοντας οργασμικα οσκαρ . σιγα μην κατσω με 10-20 γυναικες σε ολh μου την ζωη . αυτο λεγεται e-efka , χορηγια , εχω τον γκομενακο ..αχχχχ καλε με στηριζει συναισθηματικα και συναφες μπουρδες σχεσεων ερωτα και αγαπης ( αχαχαχαχα ) ...καλυτερα να μου τα τρωνε 100 γυναικες , παρα ΜΙΑ ...
τοσα κολαν μαυρα και μπουστακια ολο και καποια καθεται , ανω του μεσου ορου ....
οποτε μια ζωη εδω μεσα κοτσο πιανεσαι ...αν και ο κοτσος βοηθαει στα 4 ...
επειδη λοιπον ειμαι σεξομανης ( ολοι το ξερουν αυτο ) το δουλευω να καταπολεμω τις αστειρευτες σεξουαλικες ορμες μου.....καμια βεβαια παντειος , πσυχολογκα , phd δεν μου το εχει λυσει αυτο ....οποτε συνεχιζω ακαθεκτος ....
υγ. ηρθε η γιαμαλη του φορουμ τωρα να μας τα κανει 50ρακια