Καλησπέρα σε όλους και όλες! Χριστός Ανέστη! Το τελευταίο διάστημα με απασχολεί το ακόλουθο ζήτημα. Η αδερφή μου είναι εδώ και ενάμιση χρόνο σε σχέση με έναν άνθρωπο χωρισμένο που από τον πρώτο γάμο έχει τρία παιδάκια.Απο ό,τι μας έχουν πει το πάνε σοβαρά και μάλλον θα παντρευτούν μέσα στον χρόνο. Η μητέρα μας μετά την απώλεια του μπαμπά μας μένει σε ένα εξοχικό λίγο πιο έξω από την πόλη μας για το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου και το πατρικό μας σπίτι είναι για κλειστό, για όσο διάστημα η μητέρα μου διαμένει στο εξοχικό. Το ζήτημα ποιο είναι τώρα. Επειδή η αδερφή μου με τον φίλο της δεν μένουν στην ίδια πόλη με εμάς, οπότε την επισκέπτονται για να δει κυρίως ο φίλος της τα παιδιά του και να τα πάρει για ΣΚ πάει και μένει στο πατρικό μας. Αυτό συμβαίνει δύο φορές τον μήνα. Τις περισσότερες φορές δλδ εκείνη δεν τον ακολουθεί γιατί έχει φόρτο εργασίας και τα ΣΚ, οπότε αυτός ωραιότατα σαν κύριος πάει και παίρνει τα παιδιά του και μένουν για το ΣΚ στο πατρικό μας. Εγώ το έμαθα εκ των υστέρων και δεν σας κρύβω ότι εκνευρίστηκα και στεναχωρήθηκα πολύ. Πρώτον γιατί πρόκειται για ένα σπίτι στο οποίο μεγάλωσα, έχω και εγώ μερίδιο και δεν αισθάνομαι οκ να γίνεται χρήση αυτού για τον συγκεκριμένο σκοπό. Ιδιως όταν δεν συναινεσα ποτέ γι αυτό. Ο φίλος της να σημειώσω ότι δεν έχει δικό του σπίτι στην πόλη μας και ψάχνει να αγοράσει, γι αυτό και μένει με τα παιδιά του στο πατρικό μας ανά δυο ΣΚ. Ο λόγος που στεναχωριέμαι είναι γιατί εγώ το έμαθα τελευταία, σαν να μην με υπολόγισαν και εκνευρίζομαι γιατί εκείνος εχει κουβαλήσει όλη την «προίκα» των παιδιών του. Επιπλεον, οσες φορές με έχει συναντήσει από τότε δεν μου είπε ένα ευχαριστώ για όσο διάστημα μένει στο πατρικό μας. Σαν να θεωρεί δεδομένο αυτό το δικαίωμα. Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν είμαι παράλογη. Ρε παιδιά μου χτυπάει άσχημα να μένουν στο πατρικό μου ένας ξένος και τρία παιδιά που δεν τα έχω δει στη ζωή μου. Και ακόμα περισσότερο που η αδερφή μου και η μάνα μου είναι ζεν και σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Οταν τους εξέφρασα τον εκνευρισμό μου που δεν ενημερώθηκα εκ των προτέρων μου είπαν ότι είναι μια προσωρινή κατάσταση. Αλλά ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα τις γνώμες σας και πώς θα το διαχειριζόσασταν. Δεν θέλω να καταντήσω με την αδερφή μου σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε που πλακώνονται για τα σπίτια και σταματούν να έχουν σχέση.
