Printable View
Προειδοποίησα την μαμά μου (μόνο εκείνη θυμάται) να μην ακούσω χρόνια πολλά, και να μην δω τούρτα μπροστά μου.
Δεν έχω ούτε ένα φιλικό πρόσωπο να βγω αύριο. Πάντα ήθελα να βγω στα γενέθλια μου με φίλο/φίλη, να πάμε κάπου, να μην είμαι μόνη.
Φέτος δεν έχω κανέναν. Ούτε μια φίλη, τίποτα τίποτα. Ξέρεις τι έχω αύριο;
Ραντεβού σε νοσοκομείο για την μηνιαία θεραπεία για την οποία θα κάνω εισαγωγή ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ από εδώ και πέρα. Να πάνε στον διάολο.
Και τα γενέθλιά μου θα τα περάσω σε νοσοκομείο.
Μου λείπει ο ηλίθιος εαυτός μου που όταν ένιωθε έτσι πίστευε στα νοσοκομεία. Πίστευε στα εφημερεύοντα. Πίστευε στους ψυχιάτρους. Ω θεέ μου. Τι μαλακίες.
Πίστευα πως θα πάω στα επείγοντα και θα με βοηθήσουν. Ποτέ δεν με κρατούσαν όταν ζητούσα από μόνη μου βοήθεια. Μόνο με εισαγγελικές αναγκαζόντουσαν να με κρατήσουν. Μόνο με την αστυνομία.
Και πλέον δεν με θέλει κανένα νοσοκομείο. Το πιστεύεις; Δεν με θέλει κανένα νοσοκομείο. Δεν κάνω πλάκα. Κι αν αναγκαστούν με εισαγγελική (λόγια της ψυ: «δεν έχει νόημα να σε κρατήσω, αλλά με υποχρεώνει ο νόμος»), με κρατάνε μόνο λίγες μέρες κι αυτές δεμένη. Μετά βγαίνω έτσι όπως μπήκα.
Και τώρα ξέρω πως φτάνοντας πάλι σε αυτό το σημείο, ξέρω πια πως δεν έχω πουθενά να απευθυνθώ, γιατί όπου και όσες φορές απευθύνθηκα μόνη μου, και ζήτησα βοήθεια, μην σου πω τι πήρα. Ξέρω πως είμαι μόνη μου, και αυτό είναι το χειρότερο. Βέβαια σκέφτομαι τον παρελθοντικό εαυτό μου που ζητούσε βοήθεια και τον έδιωχναν, και τον λυπάμαι, λυπάμαι που πήγε να ζητήσει βοήθεια τόσες φορές σε "εΙδΙκΟυΣ" που τον απέρριπταν ξανά και ξανά. Η μία μου απόπειρα ήταν αφού είχα πάει στα επείγοντα και τους το είπα, και με είχαν απορρίψει. Μακάρι να είχα πετύχει να φύγω. Θα τους έστελνα και φυλακή, εκεί όπου ανήκουν αυτοί οι μαλάκες.
Κακώς να μην γιορτάζεις τα γενέθλια σου. Κι εγώ το έκανα αυτό όταν ήμουν στην εφηβεία και είχα κατάθλιψη κι έβγαζα νεύρα και μιζέρια.
Μετά είπα "Γιατί να είμαι μίζερος άνθρωπος και να βγάζω κατάθλιψη ενώ όλοι οι άλλοι βγάζουν χαρά;" Και αποφάσισα να αλλάξω και να αποδέχομαι τις τούρτες που με χαρά μου έφερναν οι δικοί μου κι εγώ τις υποδεχόμουν και κατεβασμένα μούτρα και κακή διάθεση. Και όλα έγιναν πιο όμορφα και καλύτερα για όλους.
Όσο για τα νοσοκομεία, προσωπικά έχω 2 νοσηλείες. Θα σου μιλήσω για την πρώτη μου, που ήταν εισαγγελική. Μπάτσοι, με χειροπέδες και περιπολικό, κελί, μετά επιτροπή, και μετά εγκλησμός. Μόνη μου. Χωρίς ρούχα, χωρίς κανέναν δίπλα μου. Κι όμως έκανα φιλίες εκεί, ανταλλάσσαμε καφέδες, ζάχαρες, κάναμε τράκες τσιγάρα, βόλτες, μια φορά ένα απόγευμα είχαμε καθίσει όλο το τμήμα έξω και τραγουδούσαν κάποιοι... Η γιατρός μου δεν με έβλεπε πολύ αλλά με 2 λέξεις καταλάβαινε τι έχω και μου έδωσε μια αγωγή που με συνέφερε ενώ ήμουν κομμάτια. Χάρις σε αυτήν σώθηκα και συνήλθε το μυαλό μου. Πρώτα με τα φάρμακα. Κι ύστερα ήλθε η ψυχοθεραπεία αλλά πολύ αργότερα. Όταν ήταν να φύγω από την ψυχιατρική, η διπλανή μου που είχε σύνδρομο Τουρέτ και ήταν κάπως ενοχλητική αλλά και κάπως αστεία με αυτά που έλεγε, δεν ήθελε να φύγω. Μου έλεγε τώρα που θα φύγεις εσύ ποια θα μου φέρουν άραγε και ίσως με βρίζει αυτή..(ευτυχώς είχα λεφτά από το επίδομα ανεργίας της δουλειάς μου).
Στην δεύτερη νοσηλεία μου, είχα άλλη πια γιατρό γιατί η πρώτη πέθανε δυστυχώς αλλά η αγωγή της έμεινε για πάντα η ίδια με μικροαλλαγές που εγώ πρότεινα και συζητούσαμε με την καινούργια ψυχίατρο μου από το ίδιο νοσοκομείο, πάλι εκεί έκανα "φιλίες", ηρέμησα, ξεκουράστηκα και μου έφυγε όλο το στρες και η θολούρα του μυαλού και συνολικά κάθισα 2 εβδομάδες. Είδα δεμένη να μην μπορούν να την κάνουν καλά, και μετά να την αφήνουν ελεύθερη σε τρεις με τέσσερις μέρες και με τους ασθενείς μιλούσε καλά, με το προσωπικό μιλούσε σαν να ήταν νταλίκα. Της φέρονταν καλά όμως. Και όλους τους καλούσαν για να τους δουν οι ψυχιάτροι πώς τα πηγαίνουν.
Εσύ που βρήκες τόσες πόρτες κλειστές, τόσους ανθρώπους να αδιαφορούν, τόση απόρριψη από παντού; Γιατί; Μήπως κάτι δεν έκανες καλά εσύ; Αναρωτήθηκες ποτέ γι' αυτό;
Τους είπες ποτέ ότι η αγωγή που σου δίνουν δεν σου ταιριάζει και πρέπει να στην αλλάξουν;
Νιώθω ότι ποτέ δεν έκανες μια ουσιαστική συζήτηση με κάπόιον ψυχίατρο ή ψυχολόγο και ότι ποτέ δεν προσπάθησες να δεχτείς ουσιαστικά αυτά που σου πρότειναν και να βρεις τι σου ταιριάζει. Να χειριστείς δηλαδή το θέμα σου ορθά. Πάντα πελαγοπνιγόσουν.
Χρόνια πολλά όπως και έχει!
Πέρσυ το καλοκαίρι είχα μείνει χωρίς φάρμακα για 2 μήνες κι έπαιρνα ό,τι μου είχε απομείνει. Άρχισα να παθαίνω στερητικά από όλα τα φάρμακα, και κατέληξα να πάω στο νοσοκομείο στα επείγοντα με 40 πυρετό, να κάνω ΚΡΑΑΑΑΑ από μέσα μου σαν λύκος, να μην μπορώ να κάτσω ούτε να κοιμηθώ ούτε να είμαι όρθια. Να θέλω να ουρλιάξω και να κρατιέμαι με νύχια και δόντια, να θέλω να φάω τους τοίχους. Πήγα στα εφημερεύοντα, τα εξήγησα αυτά στους ψυχιάτρους εκεί και μου έγραψαν τρίμηνη συνταγή. Μου είπαν αυτό κανονικά δεν το κάνουμε στα εφημερεύοντα αλλά δεν θέλαμε να σε αφήσουμε. Ε εγώ που βρίσκω βοήθεια παντού κι εσύ πουθενά; Μήπως δεν τα εξηγείς καλά; Μήπως σου δίνουν συμβουλές κι εσύ δεν τις δέχεσαι; Μήπως αν δεχόσουν όσα σου λένε θα ήσουν καλύτερα;Μήπως ο ψυχολόγος που πηγαίνεις δεν σου ταιριάζει και πρέπει να τον αλλάξεις; ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ;
Εγώ σέβομαι ότι δεν έχεις διάθεση να ακούσεις χρόνια πολλά κι έτσι τις ευχές μου θα τις κάνω από μέσα μου. Ή μάλλον όχι, ξέρεις κάτι? Θα δοκιμάσω να σου δώσω μια ευχή. Εύχομαι λοιπόν όπως φυσάμε τα κεράκια της τούρτας και σβήνουνε, έτσι με ένα φύσημα να φύγουν όλα τα σύννεφα, όλο αυτό που σε βασανίζει και να νιώσεις καλύτερα. Και αργά ή γρήγορα θα γίνει κι αυτό να είσαι βέβαιη. Όλο αυτό το δυσάρεστο πράγμα που είχε συσσωρευτεί θα εκτονωθεί και θα νιώσεις καλά πάλι, θα ηρεμήσεις. Κοίτα τώρα εσύ να δείχνεις ψυχραιμία και να κυριαρχείς στις άσχημες σκέψεις όταν αυτές σε κατακλύζουν. Κράτα σταθερά το τιμόνι. Αφού λοιπόν δε θες να σβήσεις φέτος κεράκια τότε τήρησέ το μέχρι τέλους και μη σβήσεις ούτε το κερακι της ελπίδας. Κράτησέ το αναμμένο μέχρι να σου ρθει άλλη φορά η διάθεση να σβήσεις και τα κεράκια της τούρτας. Ε, λες δεν έχω ούτε ένα φιλικό πρόσωπο, εγώ τώρα τι να πω? Κινδυνεύω να παρεξηγηθώ όπως σου ξαναείπα ότι επιμένω σε κάτι, ενώ δεν ισχύει αυτό. Το φίλος/φίλη είναι μεγαλη κουβέντα, αλλά το φιλικό πρόσωπο με την ευρύτερη έννοια, γιατί όχι.. Σου ξαναματαεπαναλαμβάνω, στη διάθεσή σου αν θες να κανονίσουμε κάτι. Μπορεί να μη θες βέβαια, κάτι που είναι απολύτως σεβαστό και εννοείται κανένα πρόβλημα. Αλλά μπορούμε και να φάμε ένα γλυκάκι άμα είναι κιόλας με στέβια. Ή μάλλον ξέρεις κάτι? Μια φορά το χρόνο είναι τα γενέθλια, ας είναι το κανονικό, το σωστό.. Εαν θέλεις κάτι να κάνουμε μου το λες, εγώ από μονος μου δεν θα ενοχλήσω. Και στο νοσοκομείο που λες θα είσαι αύριο άμα θες παρεούλα να μην εισαι μόνη σου μέρα που είναι κιόλας πες μου να κανονίσουμε να περάσω από εκεί. Εμένα wanderer η παρέα με βοήθησε και το ξεπέρασα όλο αυτό το δικό μου. Και όταν για καποιους λόγους βρεθηκα τελείως μόνος μου, όπως λες τώρα εσύ πήρα στήριξη από αυτό το φόρουμ και είχα τη χαρά και την τιμή να γνωρίσω εξαιρετικούς ανθρώπους με καποιους από τους οποίους κάνουμε πλέον παρέα και θέλω μελλοντικά να γνωρίσω κι άλλους.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Ενδεχομένως να μην έχεις όρεξη να ακούσεις μουσική τώρα, εγώ στα χειρότερά μου όταν ήμουν δεν είχα, αλλά ήθελα να σου στείλω ένα αγαπημένο τραγουδάκι.Quote:
Originally Posted by wanderer010
https://youtu.be/lm19bnLuLVA?si=QNRy5w1cPSCpFOKl
τα προβληματα της υγειας σου και τα ψυχικα και οσα αναφερεις σαν σωματικες ασθενειες, ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ. χρειάζονται μονιμη αντιμετωπιση, δεν εχουν καμια δουλεια οι εφημεριες των νοσοκομειων που πας και σε διωχνουν. οι εφημεριες ειναι για εκτακτα περιστατικα. εσυ χρειαζεσαι μονιμη παρακολουθηση απο γιατρους, σταθερη αγωγη κλπ.
καλως σε διωχνουν, λοιπον.
βρε βασιλη, το ειπες και το ξαναειπες οτι εισαι διατεθιμενος να συναντηθειτε, να κανετε παρεα κλπ, αλλα κανει κατα συστημα οτι δεν το βλεπει, γιατι της χαλας την κλαψα!!!!Quote:
Originally Posted by _Vassilis
πως θα λεει οτι κανεις δεν θελει να την δει αν εσυ καθε τρεις και λιγο της γραφεις κατεβατα συμπαραστασης και προσφερεσαι να κανετε παρεα;;;;
παειιι το αφηγημα της μοναξιας!
Δεν είναι κλάψα, όντως νιώθει άσχημα, χάλια βασικά νιώθει και την πάει πέρα δώθε αυτό το χάλια και γι αυτό κάνει διάφορα. Όποιος έχει περασει τέτοια μπορεί και να τα καταλάβει λίγο παραπάνω. Άμα δεν έχει δοκιμασει κανείς γεύση από όλο αυτό είναι εύκολο να το παρεξηγησει.Quote:
Originally Posted by Remedy
Και η εφημερία που πήγε, θα μπορούσε μετά να της πει ο ψυχίατρος να κλείσει ραντεβού και να πηγαίνει. Να γίνει μια αρχή. Αλλά κάτι δεν πήγε καλά.Quote:
Originally Posted by Remedy
Όπως λες είναι ΧΡΟΝΙΕΣ αυτές οι παθήσεις αυτές, αλλά από κάπου τις πιάνουμε. Εμένα ήταν η πρώτη μου νοσηλεία. Της γουόντερερ πιο νούμερο νοσηλείας θα είναι άραγε...
Δεν σε βοηθάει κάπου το να κλαις για τη ζωή σου. Το κλάμα δεν άλλαξε τίποτα.. Θες τη σημασία των μελών του φόρουμ? Την έχεις.. Ικανοποιεί για λίγο αυτή την ανάγκη σου και μετά τι? Δεν θες να βρεις επιτέλους ισορροπία? Σου φτάνει μόνο αυτό που παίρνεις εδώ? Να γράφεις, να σου μιλάμε και να μην απαντάς?
Για να βγεις από μια κατάσταση που δεν σου ταιριάζει πρέπει να κάνεις ένα βήμα μπροστά. Με θέληση και υπομονή. Χρειάζεσαι βοήθεια από ψυχίατρο. Να πάρεις τα χάπια που σου ταιριάζουν, να νιώσεις και πάλι δυνατή.
*τα γενέθλια για μένα δεν είναι μεγάλο γεγονός. Είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Μπορείς να το δεις και εσύ έτσι για να μην σε επηρεάζει τόσο.
Χρονιά πολλά και εύχομαι κάποια στιγμή να αγαπήσεις λίγο τον εαυτό σου και να σταματήσεις να τον τιμωρείς.
βασιλη... μιλαω πολυ συγκεκριμενα και νομιζω οτι χαζος, δεν εισαι....Quote:
Originally Posted by _Vassilis
δεν ειπα "κλαψα" τα παραπονα για την ζωη της, ειπα που ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕχΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ.
κι εσυ εχεις πει σε 20 μηνυματα οτι θελεις να την γνωρισεις, να κανετε παρεα και βολτες να κανετε, κι εκτος αυτου της γραφεις για τα θεματα της 100 σελιδες για καθε της προβλημα. ουδεποτε σου απανταει και την προταση σου για γνωριμια και βολτα κανει οτι δεν την βλεπει.
εγινα πιο κατανοητη τωρα;
ασε χαρλει...Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
η κοπελα λεει οσα βολευουν μονο για να συνεχιζει την κλαψα...
σε αλλο μηνυμα ειχε πει μια χαρα οτι ο ψυχιατρος τηνς λεει οταν θα ειναι ετοιμη (αν παρει αποφαση νομιζω ειπε) να κανει αυτο που πρεπει να το πει...
της εχουν προτεινει αγωγη για να βελτιωθει κι αυτη σφυριζει κλεφτικα. αυτο ειναι το θεμα. δεν το εχεις καταλαβει;
μιλαω για την ψυχικη ασθενεια. για τις αλλες, αγνοω τι συμβαινει.
ΔΕΝ ΠΑΣ σε εφημερια να πεις οτι εχεις οριακη, ή οτι νοιωθεις μοναξια...
πας στον γιατρο.
Έχω τεράστιο άγχος στο να γνωρίζω κόσμο από κοντά που πρώτα γνώρισα από οθόνη. Πανικό. Τέσσερις φορές το έκανα και τις τρεις ήθελα να τρέξω. Την μια έτρεξε ο άλλος που με είδε πώς είμαι. Την τελευταία τον περίμενα σε ένα ύψος του μετρό και ήθελα να πέσω από τον πανικό, τον φόβο, όλες τις αναμνήσεις. Δεν μπορώ να το περιγράψω, δεν. Και από τότε με το μετρό και την μια ακόμη απόρριψη, γιατί δεν μου ξαναεστειλε μετά την συνάντηση, δεν επιχείρησα άλλη συνάντηση γιατί είμαι αηδιαστική.
Είτε θέλεις να το πιστέψεις είτε όχι, και κανονικά μίλησα, και ζητούσα ψυχολογο ΚΑΘΕ φορά, μέχρι και 3 το βράδυ, και μιλούσα και ξαναμιλούσα, και δεκτική ήμουν, και τα φάρμακα τα έπαιρνα στις 6 νοσηλείες. Στην τελευταία μόνο τα αρνήθηκα, και πάλι δοκίμασα το πρώτο, το οποίο, ο Χριστός και η Παναγία, δεν μπορούσα ούτε να σταθώ ούτε να σκεφτώ, τίποτα, και τρόμαξα τόσο πολύ που δεν το ξανατόλμησα. Σε όλες τις άλλες νοσηλείες έπαιρνα τα φάρμακα.
Βγαίνοντας, μου έλεγαν δεν μπορούμε να σε παρακολουθούμε εδώ, πρέπει να βρεις εξωτερικό γιατρό. Και δεν μπορούσα. Η μου έλεγαν στα κψυ, που πήγα, αλλά άλλη ιστορία.
ΔΕΝ ΛΕΩ ΨΕΜΑΤΑ, αν δεν θέλεις να με πιστέψεις, απλά μην μου γράψεις κάτι άλλο. Κουράστηκα να λέω αλήθειες και να με κατηγορούν κι από πάνω για την σαπιλα του συστήματος, εντάξει; Αν δεν πιστεύεις, μην μου γράψεις κάτι άλλο. Σε παρακαλώ. Δεν έχω τίποτα να κερδίσω, βαρέθηκα τις ανυπόστατες κατηγορίες για ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
οποιος δεν εχει γνωρισει χειριστικο ανθρωπο στην ζωη του, ευκαιρια να παιξει εδω τον καλο σαμαρειτη και να ψαχνει να ξεχωρισει το ψεμα απ την αληθεια..
απο μενα ειναι ΟΧΙ.
Η τελευταία συνάντηση (η οποία οδήγησε σε απόρριψη πάλι) ήταν η τελευταία φορά που έδωσα σημασία στην εμφάνιση. Από τότε παραιτήθηκα, πήρα και τα 2 κιλά που έχασα, και δεν κάνω απολύτως τίποτα για την εμφάνισή μου - ποιος θα με δει ούτως ή άλλως; Στην καλύτερη, με βλέπουν τα αδέσποτα γατιά.
Δεν βλεπομαι που δεν βλεπομαι, δεν κάνω και τίποτα για αυτό, γύρισα πάλι ακριβώς όπως ήμουν πριν τις γνωριμίες.
Με είχαν βοηθήσει στο να κινητοποιηθω, αλλά
Μα την Παναγία, ΔΕΝ θέλω να δω τον 27ο κύκλο.
Αν είσαι οριακή σε οξεία κατάσταση πας. Αλλά δεν το αφήνεις εκεί. Ακούς τις συμβουλές και το σίγουρο είναι πως σου δίνουν φάρμακα. Έστω τα τυπικά για να συνέλθεις. Εκείνη ποτέ δεν φαίνεται να έκανε κάτι τέτοιο και να εξήγησε τα πράγματα όπως είναι.Quote:
Originally Posted by Remedy
Και φυσικά ψάχνεις έναν καλό γιατρό ΄που να τον συμπαθείς και από εκεί και πέρα συνεχίζεις την ζωή σου με την φαρμακευτική αγωγή και την τρίμηνη παρακολούθηση. Που στην αρχή μπορεί να είναι και κάθε μήνα.
Απορώ τόσα χρόνια πώς ποτέ δεν το έπιασε από την αρχή του νήματος, γιατί κατά τα άλλα είναι έξυπνη.
Δεν θέλει να γίνει καλά; Πιστεύει ότι είναι καλά; Αφού εδώ όλο κλαίγεται και λέει πως δεν είναι καλά. Άρα όλα οδηγουν εκεί που λες στον ΓΙΑΤΡΟ.
Πού πάει...
Εγώ δεν θα περάσω ποτέ τον εφιάλτη του στερητικού, γιατί δεν τους επέτρεψα να με εθισουν σε αυτά για όλη μου τη ζωή
Να κλείσεις ραντεβού στο Δρομοκαϊτειο. Έχει πολύ καλούς γιατρούς εκεί. Κι αν αισθάνεσαι ότι θέλεις να πεθάνεις, να πας στα εφημερεύοντα του, να το πεις, να κάτσεις 2 εβδομάδες εκούσια νοσηλεία να ηρεμήσεις.
Έναν μήνα στο abilify, με έστειλε στην ψυχιατρική... Μισό χρόνο στο Seroquel και το Zoloft, μου άλλαξαν χαρακτήρα τελείως σε άσχημο επίπεδο, και με έστειλαν πάλι στην ψυχιατρική...
Να μου λείπουν.
Εγώ δεν θα περάσω ποτέ τον εφιάλτη του συναισθήματος απόγνωσης που περνάς εσύ, γιατί παίρνω τα φάρμακα μου και είμαι ζεν.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Χάρλεϊ μετά από όλα αυτά με αυτόν που πήρε την αστυνομία, είχα πάει στα επείγοντα και τους είχα πει ότι σκεφτόμουν να κάνω. Κακό στον εαυτό μου και σε άλλους. Συγκεκριμένα τους είπα πως αυτήν την φορά πήγα εκεί γιατί έβλεπα πως είχα αρχίσει να ξεφεύγω και προς τους άλλους.
Και μου είπαν ότι δεν ήταν κακό που πήγα στο σπίτι του, ότι είμαι απλά ενοχική, και με έδιωξαν χωρίς καμία βοήθεια. Μου είπαν αφού ξέρεις πως η νοσηλεία δεν σε βοηθάει. Να πω εδώ πως ήταν οι ίδιοι ψυχίατροι στο ίδιο νοσοκομείο που είχα κάνει απόπειρα τον Φεβρουάριο, και όταν το κατάλαβαν, δεν με βοήθησαν καθόλου, παρά μου πήραν μια πίεση τα ξημερώματα. Με φοβούνται. Δεν με θέλουν στο νοσοκομείο.
Μετά, όταν κινδύνεψε η ζωή μου, κατέληξα στο ίδιο νοσοκομείο και ήρθε ο ίδιος ψυχίατρος που με είχε απορρίψει πριν κάποιες μέρες και είχε το θρασος να με ρωτήσει αν θέλω να μείνω κάποιες μέρες στην ψυχιατρική και του απάντησα "ήρθα να σας ζητήσω βοήθεια πριν γίνουν όλα αυτά και με απορριψατε", τα αρνήθηκε όλα!! (Δεύτερο ΘΡΆΣΟΣ) και τελικά δέχτηκα.
Μετά έγινε εισαγγελική από εδώ το φόρουμ και τι έκαναν οι μαλάκες; Κανόνισαν να φύγω την μέρα που δεν εφημερεύε το δικό τους, για να πάω σε άλλο :) και έφεραν την αστυνομία να με μεταφέρει σε άλλο :)
ενώ είχαμε συμφωνήσει να μείνω άλλη μια μέρα στην παθολογική.
ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΟΥΝ.
Σε παρακαλώ, μην μου ξαναπείς να πάω στα επείγοντα. Το έχω κάνει.
Απλά με διώχνουν. Κάθε μα κάθε φορά.
Αν δεν με είχαν διώξει, αν με είχαν ακούσει, αν τους ένοιαζε να με βοηθήσουν και όχι να με διώξουν για να μην έχουν ευθύνη, δεν θα είχα κινδυνέψει λίγες μέρες μετά, και δεν θα είχα κάνει αυτό με τα κλειδιά.
Αλλά πάντα τα ίδια, πάντα με διώχνουν. Μόνο με αστυνομία με κρατούσαν πάντοτε. Όσες φορές πήγαινα μόνη μου, τίποτα δεν έκαναν. Και τώρα στην τελευταία, ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΜΟΝΗ. Πριν την εισαγγελική. Είχα. Πάει. Μόνη. Τους είπα ότι ήθελα να κάνω κακό σε άλλους, το διανοεισαι; Και ΜΕ ΕΔΙΩΞΑΝ.
Δεν έχεις ιδέα τι σαπίλα είναι το όλο σύστημα. Δεν τους ενδιαφέρει τί πο τα. Αν όμως εγώ είχα πάει όντως και τον είχα χτυπήσει αντί να διαλέξω να κάνω κακό στον εαυτό μου, ποιος θα έφταιγε;
Είχα ζητήσει βοήθεια. Πριν την οξέωση, είχα ζητήσει βοήθεια...
Εγώ αυτά θα τα πω στο δικαστήριο αν υπάρχω μέχρι τότε. Θα τα πω όλα. Τις απορρίψεις από τα επείγοντα, ότι τους ξεκαθάρισα τον λόγο που πήγα, ότι τους μίλησα για βλάβη προς τρίτους, θα τους πω και για την κακοποίηση την οποία ανέφερα στην αστυνομία από την πρώτη στιγμή και δεν με πήρε σοβαρά γιατί υπήρχε εισαγγελική, και δεν έκανε τίποτα, για την αιμορραγία που ζητούσα γιατρό και δεν μου έφεραν ΠΟΤΕ, για την καταγγελία που δεν με άφηναν να πάω να κάνω, για τον ιατροδικαστή που θυμήθηκαν να μου φέρουν 2 εβδομάδες μετά για να μην έχω καθόλου αποδείξεις.
Έχω φάει ένα βουνό απορρίψεις. Σε όλα.
Και αν νομίζεις ότι λέω ψέματα, μείνε στην ψευδαίσθησή σου.
Είμαι εκείνη που πήγε και τους είπε πως θέλει να φύγει και την έστελναν έξω. Και όχι μόνο μια φορά. Και το μέλλον πάντα ήταν άσχημο, γιατί ποτέ δεν τους ένοιαξε, ποτέ δεν με βοήθησαν.
Ωραία. Έτυχες πες σε μαλάκες και σε κακό νοσοκομείο. Γιατί δεν κλείνεις ραντεβού με έναν ψυχίατρο να αρχίσει να σε παρακολουθεί συστηματικά;
Τηλ. για Δρομοκαϊτειο 2132046343
Μπορώ να σου συστήσω και 2 ψυχίατρους γυναίκες αν θες και διαλέγεις.
Δεν έχεις ιδέα τι σκατάνθρωποι και τι σαπίλα είναι ΟΛΟΙ τους.
Μόνο ένα συγκεκριμένο τμήμα με βοήθησε πάρα πολύ και είμαι ευγνώμων. Οι υπόλοιποι είναι ΣΚΑΤΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Δεν μπορώ να διανοηθώ πώς πήγαν όλα τόσο στραβά με εσένα...
Χαρλει, για την συγκεκριμενη κοπελα μιλαμε... δεν συζηταμε γενικα.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Το εχει πει 250 φορες οτι αγωγη δεν εχει σκοπο να παρει!!!
Να παει να κανει τι στην εφημερια;;; να τους λεει οτι αν δεν ασχοληθουν μαζι της θα στειλει πιτσες στον τυπο;;;;
Εκει ασχολουνται με εγκεφαλικα και ανοιγμενα κεφαλια, θα καθονται να την παρακαλανε να παρει αγωγη;;;;;
Και τι ηθελες να σου κανουν, αφου αγωγη δεν θελεις να παρεις; να μαλωσουν τον τυπο που τον παρακαλουσες και σε εδιωχνε, η να σε κανουν καλα με εγχειρηση; αυτες οι παθησεις χρειαζονται αγωγη, δεν φευγουν με μαγικα.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Βασίλη, αυτού του είδους παρέας που προτείνεις στην κοπέλα, δεν την ενδιαφέρει καθώς φαίνεται. Και η Χάρλεϊ της είχε προτείνει να βγουν πρώτη-πρώτη, αλλά επέμενε να κατηγορεί τον κόσμο ως υποκριτικό που την απορρίπτει. Από την άλλη είναι έτοιμη να διακτινιστεί μέσα σε νανοσεκόντ και στην Ανδρομέδα, αν κάποιος της προτείνει σεξ στο τίντερ, και να πληρώσει και το ξενοδοχείο και να κάνει και δωράκια στον γκόμενο από το αναπηρικό της επίδομα που έπρεπε να φυλάει ως κόρη οφθαλμού, ώστε να τον κρατήσει! Μακάρι να γνωρίσει στη ζωή της φιλότιμους και αγνούς ανθρώπους όπως εσένα ή τη Χάρλεϊ, με ειλικρινή διάθεση να τη βοηθήσουν, παρά να τρέχει στον κάθε λιγούρη του τίντερ έτοιμη να κάνει ό,τι της ζητήσει, ακόμα και πράγματα που δε θέλει η ίδια, αλλά τα κάνει για να ικανοποιήσει τον άλλο μόνο και μετά όταν την απορρίπτουν να ξεφεύγει χειρότερα.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Το έχω πει ότι θυμίζει "θεία Πελαγία" από το η οικογένεια βλάπτει, για όσους βλέπαμε το σήριαλ. Ήταν καλά (που λέει ο λόγος τώρα το "καλά") μόνο όταν την πρόσεχε ερωτικά κάποιος. Όποιος κι αν ήταν αυτός ο κάποιος. Θυμάσαι το επεισόδιο που κυνηγούσε έναν μπάρμπα 85+ χρονών που ήταν φαντάροι με τον πατέρα της (Γιάννη Βογιατζή) και τον φωνάζανε "ο παλιός"; Που τον μπούκωσε στα μπλε χαπάκια και ήρθε το ΕΚΑΒ; Αλλά στο τέλος, απέκτησε αυτοπεποίθηση και τρέχανε όλοι από πίσω της.
Με όλο τον σεβασμό και χωρίς να θέλω να το παίξω ξερόλας.... Είσαι ένα άτομο που χρειάζεται μετά από αναζήτηση την κατάλληλη φαρμακευτική θεραπεία και αφού με το καλό σταθεροποιηθείς έναν καλό ψυχίατρο για υποστήριξη. Αυτό πρέπει να είναι το focus σου. Όχι ο σκατένιος κόσμος (που δεν αντιλέγω μπορεί να είναι σε αρκετές περιπτώσεις), όχι οι τυχόν αδιάφοροι άνθρωποι που αντιμετωπίζεις.
Δεν θα προσποιηθώ ότι καταλαβαίνω τον πόνο και την κατάστασή σου αλλά ο μόνος δρόμος για όλους μας είναι μπροστά με τις σωστές προτεραιότητες.
Εσένα η προτεραιότητα σου είναι παρόλες τις δυσκολίες να σταθεροποιηθείς. Όλα τα υπόλοιπα δεκτά αλλά δευτερεύοντα.
Σου εύχομαι λοιπόν να σταθεροποιηθείς και στα επόμενα γενέθλιά σου να είσαι πολύ καλύτερα.
Κατά μία έννοια θα σε ζήλευα όχι για τη νοσηλεία αλλά γιατί έκανες φίλους και περάσατε τόσα μαζί.
1. Η Χάρλεϊ παρότι στα λόγια ήταν φιλική, και μου έδωσε το κινητό της, όταν της έστειλα στο βαιμπερ, δεν απάντησε ποτέ. Περίμενα κι άλλο, και συνέχισε να μην απαντά ποτέ. Υπέθεσα ότι ήταν σαν την Λ., μια που μου υποσχόταν παρέα και υποστήριξη και όταν της έστειλα κι εκείνης, δεν απάντησε τίποτα μια εβδομάδα, μέχρι που την έβρισα και την μπλόκαρα. Το ίδιο έκανε και η Χ. "Εγώ δεν θα σε παρατήσω" και δεν απάντησε ποτέ σε μήνυμα.
Life lesson: μην ακούτε λόγια, στις πράξεις, καμία από τις 3 δεν απάντησε ούτε σε ένα μήνυμα. Φαντάσου δηλαδή να τους ζητούσα και κάτι περισσότερο από μήνυμα...
2. Δεν μιλάω σε κανέναν πλέον. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η σεξουαλική επαφή. Απλά ήταν ο μόνος τρόπος που είχα για να με προσεγγίσει ο οποιοσδήποτε, δεν ήθελα αυτό, ήθελα να περάσει κάποιος χρόνο μαζί μου και μόνο έτσι θα περνούσαν.
3. Το ξενοδοχείο δεν το έκανα για την σεξουαλική επαφή, όπως είπα τότε ένιωσα πολύ χειρότερα, γιατί δεν ήταν αυτό που ήθελα. Ήθελα να περάσει κάποιος χρόνο μαζί μου, αυτό ήταν όλο, δεν ήθελα αυτό που νομίζεις πως ήθελα. Αν είχα φίλους, δεν θα είχα καταλήξει ποτέ μου σε αυτό το δωμάτιο. Με έχεις παρεξηγήσει πάρα πολύ.
4. Δεν έχω απαντήσει ούτε σε ένα μήνυμα στο τιντερ εδώ και καιρό. Μου έρχονται ειδοποιήσεις, αλλά δεν έχω ανοίξει ούτε ένα μήνυμα καν. Είμαι ανεπιθύμητη και κουράστηκα να παρακαλώ 2.000 ανθρώπους για να καταφέρω να βρω έναν, αν τον βρω, που δεν θα με βρει τόσο πολύ αποκρουστική. Πλέον είχαν σταματήσει να μου μιλάνε κιόλας τα περισσότερα από τα καινούρια matches ή με απέρριπταν εξ αρχής. Οι κοπέλες στο τιντερ απλά δεν μου απαντούσαν ποτέ, για να γνωρίσω μια ως φίλη.
1. Λες ψέματα τώρα. Το μόνο που έχω εγώ στο βάιμπερ ήταν ένα μήνυμα διαγραμμένο. Αν ήσουν εσύ που το έστειλες, το έστειλες και το διέγραψες αμέσως. Τι να απαντούσα στο διεγραμμένο μήνυμα και πού ήξερα εγώ ότι ήσουν εσύ; Είναι γνωστό ότι εγώ δεν λέω ψέματα.
Όταν δεν απαντάς για μέρες, εννοείται ότι θα διαγράψω το μήνυμα.
Τέλος πάντων, δική σου επιλογή ήταν και δική μου να αναιρεσω το μήνυμα το οποίο για μέρες ήταν μόνο του, ποιο το νόημα; Το είπα απλά ως fact, για να μην με κατηγορούν ότι "στέλνω μόνο για σεξ", όχι, ούτε καν.
Σήμερα δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου, μπορεί και να μην καταφέρω να πάω στο νοσοκομείο, και προστέθηκαν κι άλλα άσχημα πράγματα στο σπίτι, και βγαίνει ακριβώς αυτό που λέω χρόνια τώρα. Το μέλλον μόνο χειροτερεύει.
Χρόνια πολλά στέλνει η Eurobank. ΟΥΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΛΙΓΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ. Μέρες λίγες θέλω.
Σου εύχομαι μόνο λίγες μέρες να κρατήσουν τα δύσκολα και μετά να φύγουν, να ξενοιάσεις, να ανακουφιστείς. Θα φύγουν όλα αυτά και θα ρθουν ωραία πράγματα στο υπογράφω, αρκεί εσύ τώρα με ψυχραιμία και καρτερία να αντέξεις τη δύσκολη φάση χωρίς με τις δικες σου πραξεις να τα χειροτερέψεις τα πράγματα. Θα αυτολογοκρίνεσαι στις άσχημες σκέψεις όταν σου έρχονται, δε θα πιάνεις κουβεντούλα μαζί τους, θα τις περιφρονείς, θα τις πετας στα σκουπιδια. Ετσι θα βοηθήσεις ωστε να φύγουν γρηγορότερα. Δεν είναι δικές μας αυτές οι σκέψεις πραγματικά. Ειναι απλά η εκφραση και η εξωτερίκευση της δυσφοριας μας από κάτι πολύ δυσάρεστο που βιώνουμε, κάτι σαν αναστεναγμός δηλαδη, αντανακλαστικα γινεται, οχι συνειδητα. Τώρα εσύ στον ορίζοντα σου βλέπεις μονο το βουνό με τις δυσκολίες, μεχρι εκει φτανει η οραση σου, δεν μπορεί να δει την όμορφη κοιλάδα που βρίσκεται από πίσω απο το βουνο. Αυτο ομως δε σημαινει οτι δεν υπαρχει και οταν φτασεις εκει θα τη χαρεις, εχει πολλες ομορφιες να περιπλανηθείς :-) Μην αμελησεις τη θεραπεια που ηταν να κανεις σημερα, καντο σαν φροντιδα προς τον εαυτο σου κι ας μην το νιωθεις, καντο εστω σαν αγγαρεια. Πες πως το κανεις για εναν αλλον ανθρωπο, για ενα παιδι που εχεις στην ευθυνη σου να φροντίσεις, για ενα ζωακι εστω, ασχετα απο το αν εσυ ξυπνησες καλα σημερα η οχι, ετσι δες το. Ισως δεν ειναι τα πιο ωραια γενεθλια που εχεις περασει αλλα εχουν και αυτα την αξια τους, θα τα θυμασαι μετα που θα εισαι πλεον καλα και θα λες περασα και αυτο, αντεξα, ειμαι δυνατη. Ο,τι καλυτερο σου ευχομαι, να ηρεμησεις γρηγορα και να νιωσεις συντομα καλά. Να προσεχεις.Quote:
Originally Posted by wanderer010
Εμένα γιατί δεν μου εύχεται καμια τράπεζα? Μόνο να τα παίρνουν ξέρουνQuote:
Originally Posted by wanderer010
Χρόνια πολλά και πάλι. Με υγεια