Originally Posted by
wanderer010
Δεν μπορώ να βρω καμία δουλειά που να μπορώ να κάνω, με την ΣΚΠ και τον διαβήτη και την αφόρητη κούραση που έχω χωρίς να κάνω κάτι ιδιαίτερο, δηλαδή μπορώ να πάω μέχρι το πάρκο και να μην μπορώ να σηκωθώ για ώρα από την έλλειψη ενέργειας, για να γυρίσω σπίτι. Σέρνομαι εκτός αν έχω πιει κανένα ενεργειακό και πάω λίγο πιο εύκολα. Είναι και η ζέστη.
Πέραν του ότι οι περισσότεροι ζητούν οποιοδήποτε πτυχίο όπως κάποτε ζητούσαν να έχεις τελειώσει λύκειο, τώρα ζητάνε να έχεις τελειώσει Πανεπιστήμιο, και εγώ δεν έχω τίποτα πέρα από ένα lower, που κι αυτό πλέον είναι ένα τίποτα, δεν έχω αντοχή ή ικανότητα για τίποτα.
Σκέφτηκα, λοιπόν, να πάω σε φυλλάδια. Είχα πάει στα 18-19, και γυρνούσα με ματωμένα χέρια, κλαίγοντας και πολύ ζαλισμενη, πάντα ήταν "δοκιμαστικά", δεν με πλήρωναν ποτέ για τις μέρες που μοίραζα, είχα δουλέψει σε δύο εταιρείες σε δρόμο, στην μια που ήμουν μόνη μου με χάρτη, τα πήγα χάλια, και αναγκάστηκα να γυρίσω τα φυλλάδια πίσω και να παραιτηθώ, γιατί δεν προσανατολίζομαι καθόλου καλά (πάντα μόνο με gps παντού), δεν μπορούσα να χτυπάω κουδούνια και να ενοχλώ/να με βρίζουν. Μοιρασα και σε σταθερό σημείο τότε μια μέρα σε δημοτικό, αλλά δεν την πληρωθηκα, και την επόμενη μέρα δεν ήρθαν ποτέ να με πάρουν, και στο τηλέφωνο γελούσαν.
Μου έστειλαν εμαιλ να πάω αύριο σε ραντεβού, τους ρώτησα αν υπάρχει για σταθερό σημείο, δεν μου απάντησαν, απλά μου είπαν αν θέλω να πάω στο ραντεβού, είναι 1,5 ώρα μακριά.
Θα μπορέσω να ανταπεξέλθω σε 8 ώρες στον δρόμο μέσα στον ήλιο, με χάρτες και κουβαλώντας κιλά φυλλαδίων; Στις πολυκατοικίες πρέπει να πηγαίνεις και από τα σκαλιά για να αφήνεις στις πόρτες. Δεν το πιστεύω, ούτε καν.